Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Пелевин" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Czapajew w krainie archetypów (psychologia Junga we wczesnych powieściach Pielewina)
Chapaev in the land of archetypes (Jung’s influence on Victor Pelevin’s early novels)
Чапаев в стране архетипов (влияние психологии Юнга на раннее творчество Виктора Пелевина)
Autorzy:
Bachora, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179708.pdf
Data publikacji:
2020-10-07
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Пелевин
Юнг
психология
психоанализ
Pielewin
Jung
psychologia
psychoanaliza
Pelevin
psychology
psychoanalysis
Opis:
W artykule podjęto próbę spojrzenia na wczesną twórczość powieściową Pielewina przez pryzmat psychologii analitycznej Carla Gustava Junga. Takie spojrzenie uzasadnione jest sygnałami wewnątrztekstowymi, zawartymi przez pisarza w jego twórczości — co pokazano na przykładzie powieści Mały palec Buddy (1996). Rozszerzenie zakresu badań na inne utwory Pielewina — od Omon Ra (1992) do Empire V (2006) ze szczególnym uwzględnieniem Generation P (1999) — pozwoliło ukazać psychologiczne jądro tematyczne twórczości pisarza, to jest — centralny także dla samej myśli Junga — proces indywiduacji.
В статье сделана попытка взглянуть на ранние романы Пиелевина сквозь призму аналитической психологии Карла Густава Юнга. Такой взгляд оправдан внутритекстовыми сигналами, содержащимися писателем в своих произведениях - как показано на примере романа "Чапаев и Пустота" (1996). Распространение исследований на другие работы Пелевина – от Омона Ра (1992) до Империи V (2006) с особым акцентом на Generation П (1999) – позволило показать психологическое тематическое ядро творчества писателя, т.е. процесс индивидуализации, также центральный для мысли Юнга.
This article attempts to look at the early novelistic work of Pelevin through the prism of Carl Gustav Jung's analytical psychology. Such a view is justified by the intra-textual signals contained by the writer in his works - as shown on the example of the novel Chapayev and Void (1996). Extending the scope of research to other works by Pelevin - from Omon Ra (1992) to Empire V (2006) with a special focus on Generation P (1999) – made it possible to show the psychological thematic core of the writer's work, i.e. the process of individuation, also central to Jung's thought.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 1; 99-115
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Игра слов в романе Виктора Пелевина «S.N.U.F.F.» и его польском переводе
Gra słów w powieści Wiktora Pielewina „S.N.U.F.F.” i jej polskim przekładzie
Wordplay in the novel of Victor Pelevin “S.N.U.F.F.” and its Polish translation
Autorzy:
German, Jan Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085350.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Пелевин
игра слов
перевод
Pielewin
gra słów
tłumaczenie
Pielevin
wordplay
translation
Opis:
Целью статьи является описание проявлений игры слов в современном русском романе "S.N.U.F.F." В. Пелевина и анализ передачи этих проявлений в польском переводе. Сначала кратко рассматриваются теоретические вопросы, касающиеся игр слов. Главная часть содержит анализ интереснейших зафиксированных в романе примеров игры слов с пояснением, каким образом достигается игровой эффект. Далее приводятся соответствующие фрагменты польского перевода с описанием и оценкой решений переводчика. В конце статьи находятся итоги анализа всех проявлений игры слов в романе.
The article aims to  describe the examples of wordplay in the novel "S.N.U.F.F." of V. Pelevin and analyze the translation of these examples in the Polish version of the novel. In the introductory part some theoretical problems concerning wordplay are presented. The main part contains the most interesting examples of wordplay from the novel, the explanation of how the comical effect is obtained and the analysis of the translator’s decisions. In the final part the conclusions are presented.
Niniejszy artykuł ma na celu opis przejawów gry słów w rosyjskiej powieści "S.N.U.F.F." autorstwa W. Pielewina i analizę przekładu tych przejawów w polskim tłumaczeniu. W początkowej części krótko przedstawione są problemy teoretyczne dotyczące gry słów. Główna część zawiera analizę najciekawszych przykłady gry słów, wyekscerpowanych z tekstu powieści i objaśnienie, w jaki sposób uzyskany został efekt gry słów. Następnie przytaczane są odpowiednie fragmenty polskiego przekładu z opisem decyzji tłumacza. W końcowej części zawarte są wnioski wynikające z przeprowadzonej analizy wszystkich przejawów gry słów w powieści.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 115-135
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Языковое своеобразие российских и британских произведений постмодернизма (на примере романов Джулиана Барнса Предчувствие конца и Виктора Пелевина Generation “П”)
The linguistic singularity of postmodernism Russian and British literary works (the case of the novels by Julian Barnes “The Sense of an Ending” and Viktor Pelevin “Generation “P”)
Autorzy:
Кирпичникова, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832497.pdf
Data publikacji:
2019-11-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
постмодернизм
Джулиан Барнс
Виктор Пелевин
языковая игра
интертекстуальность
Postmodernism
Julian Barnes
Viktor Pelevin
language game
intertextuality
Opis:
The article is devoted to the linguistic singularity of the novels The Sense of an Ending by Julian Barnes and Generation “P” by Viktor Pelevin. It deals with some linguistic means, which allow us to characterize these novels as a bright examples of postmodernism. Firstly, the idea about the impossibility of new style invention and the necessity of different styles combination. The novels is full of different jargon words, idioms and even scientific terms which are used all together creating unique style. It is important that in postmodernism literature good or bad words or styles do not exist; they are all equal. Secondly, the idea of game. There are two levels of representing this idea: the mix of styles and the loss of figurativeness by phraseological units. Moreover, the novels are full of references to other stories and poems and in this case, we can speak about “rewriting” as a common method of postmodernism. Postmodern writers create new work through the stealing of images and texts from an earlier period and appropriated in a present context, say scientists.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2019, 19; 89-99
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dekonstrukcja myśli neoimperialnej w ananasowym napoju dla pięknej damy wiktora pielewina
Deconstruction of neoimperial thought in victor pelevin’s pineapple water for the fair lady
Деконструкция неоимпериальной мысли в сборнике ананасная вода для прекрасной дамы виктора пелевина
Autorzy:
Łaniewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920788.pdf
Data publikacji:
2018-12-12
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
деконструкция
неоимпериализм
Виктор Пелевин
постмодернизм
власть
dekonstrukcja
neoimperializm
Wiktor Pielewin
postmodernizm
władza
deconstruction
neoimperialism
Victor Pelevin
postmodernism
authority
Opis:
Politically involved works of Victor Pelevin describe and deconstruct phenomena characteristic for the social life of the postmodern period. The new neoimperial paradigm is different from the previous one. Thanks to the development of new means of communication, countries use unconventional weapons in their struggle for influence, and certain elements of postmodern wars become simulacric phenomena of postmodern culture. The grotesque stories and novels of Pelevin, included in the collection Pineapple Water for the Fair Lady, are connected with poststructural philosophy and deconstruct the traditional perception of history and politics.
Политически ангажированные произведения Виктора Пелевина описывают и деконструируют явления, характерные для общественной жизни периода постмодернизма. Новая неоимпериальная парадигма сильно отличается от предыдущей. Благодаря развитию новых средств связи, державы используют в борьбе за влияние неконвенциональное оружие, а отдельные элементы постсовременных войн становятся симулякрическими феноменами культуры постмодерна. Гротескные рассказы и повести Пелевина, входящие в сборник Ананасная вода для прекрасной дамы, находят закрепление в положениях философии постструктурализма и деконструируют традиционное восприятие вопросов истории и власти.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2018, 28; 138-156
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Память из гипса. О хрупкости традиции и моделировании прошлого-будущего в позднем творчестве Виктора Пелевина
Memory made of plaster. On the fragility of tradition and modelling of the past-future in the late works of Viktor Pelevin
Pamięć z gipsu. O kruchości tradycji i modelowaniu przeszłości-przyszłości w późnej twórczości Wiktora Pielewina
Autorzy:
Jaworski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605177.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Пелевин, время-пространство, хронотоп, память, путешествия во времени, традиция
Pielewin, czasoprzestrzeń, pamięć, podróże w czasie, tradycja
Pelevin, time-space, memory, time travel, tradition
Opis:
Pamięć z gipsu. O kruchości tradycji i modelowaniu przeszłości-przyszłości w późnej twórczości Wiktora Pielewina Celem niniejszego artykułu jest próba interpretacji dwóch późnych powieści Wiktora Pielewina – Lampy Mafusaila i iPhuck 10– w kontekście czasoprzestrzeni, pamięci i zapomnienia. Przeprowadzona analiza wyjawiła niezwykłe zainteresowanie rosyjskiego pisarza fizycznymi i filozoficznymi teoriami, aspirującymi do zrozumienia prawdziwej natury Wszechświata. Czas i przestrzeń w analizowanych utworach stanowią nierozerwalną całość, tworząc skomplikowaną sieć równoległych światów. Co więcej, te światy nie funkcjonują w linearny sposób, do jakiego przywykło ludzkie poznanie. W Lampie Mafusaila podróże w czasie są możliwe, ale wprowadzenie zmian/ulepszeń w strukturę przeszłości sprawia, że przyszłość ulega całkowitemu zniszczeniu (w rzeczywistości zmiana przeszłości prowadzi do zupełnie innej czasoprzestrzeni). Z drugiej strony podróże w czasie w iPhuck 10 przybierają oryginalną formę aktu Demiurga (w tym wypadku stworzony świat jest pełen tęsknoty i walki o zanikłe wartości duchowe), jako że pamięć w danej powieści równoznaczna jest tworzeniu nowej materialnej rzeczywistości. W tym świetle podróże w czasie są niezwykle utrudnione i pozbawione sensu – wszystkie możliwe światy istnieją przecież równolegle.
Memory made of plaster. On the fragility of tradition and modeling the past-future in the late works of Viktor Pelevin The paper aims at interpreting two recent novels by Viktor Pelevin –  Mafusail's Lamp and iPhuck 10 in the context of time-space, remembrance and oblivion. The analysis revealed the Russian writer’s vast interest in the physical and philosophical theories related to the true nature of the Universe. Therefore, time and space are inextricably connected in the relevant novels as they form a whole network of parallel realities. Moreover, the realities do not function in the linear way, as human beings would like to perceive them.  In Mafusail’s Lamp time travel is possible, but the introduce modifications of the past make the future impossible (in fact, the amendment of the past leads to an utterly new time-space). On the other hand, time travel in iPhuck 10  takes an unorthodox form of world creation (in this case – a world struggling to revive traditional spiritual values), as remembrance in the novel calls for constructing a whole new world. Thus, time travel hardly makes any sense, as all possible worlds exist simultaneously.
Память из гипса. О хрупкости традиции и моделировании прошлого-будущего в позднем творчестве Виктора Пелевина Целью нынешней статьи является попытка интерпретации двух поздних романов Виктора Пелевина – Лампы Мафусаилаи iPhuck 10– к ключе хронотопа, памяти и забвения. Проведенный анализ выявил несомненную заинтересованность русского писателя в физических и философских теориях, пытающихся разгадать истинную природу Вселенной. Время и пространство в анализированных произведениях неразделимы, так как создают сложную сеть параллельных миров. К тому же эти новые реальности не функционируют линейным, привычным для человеческого познания образом. В Лампе Мафусаила путешествия во времени возможны, но введение модификаций/улучшений в структуре прошлого полностью уничтожает будущее (в сущности изменение прошлого становится путем в другое пространство-время). С другой стороны, вiPhuck 10 путешествие во времени приобретает оригинальную форму демиургического акта (в данном случае созданный таким образом мир полон тоски и ностальгии по исчезнувшим духовным ценностям). В таком ракурсе путешествия во времени трудны и лишены смысла, так как все возможные реальности существуют и материализируются, будучи параллельными действительностями.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZBĘDBY CZŁOWIEK I MAŁY CZŁOWIEK W ROSYJSKIEJ LITERATURZE ХХI WIEKU
“SUPERFLUOUS MAN” AND “LITTLE MAN” IN THE XXI-CENTURY RUSSIAN LITERATURE
ЛИШНИЙ ЧЕЛОВЕК И МАЛЕНЬКИЙ ЧЕЛОВЕК В РУССКОЙ ЛИТЕРАТУРЕ ХХI ВЕКА
Autorzy:
Radosz, Joanna Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604327.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
лишний человек
маленький человек
Виктор Пелевин
Сергей Минаев
современная русская литература
zbędny człowiek
mały człowiek
Wiktor Pielewin
Siergiej Minajew
współczesna literatura rosyjska
superfluous man
little man
Victor Pelevin
Sergey Minaev
contemporary Russian literature
Opis:
Вследствие бурных социальных перемен после распада Советского Союза возникла потребность в выявлении нового литературного героя, с которым могли бы отождествлять себя читатели. Отсутствие новых моделей общерусского персонажа привело отечественных писателей к возврату к известным образцам из прошлого. Целью настоящей статьи является анализ главных героев двух романов-манифестов начала XXI века – Generation 'П' В. Пелевина и Духless С. Минаева с точки зрения наличия качеств, характерных для типов «лишнего» и «маленького» человека. Обе категории персонажей, типичных для русской литературы XIX века, были частично приспособлены к современному менталитету и условий жизни в начале XXI века.
Due to the rapid social changes after the collapse of the Soviet Union there occurred a need to present a new literary character with whom the readers could identified themselves. Facing the lack of the new models of an all-Russian character, Russian writers began to use well-known literary patterns from the past. The aim of the given article is to analyse the main characters of two defining works at the beginning of XXI-century Russian literature –“Generation ‘P’” by V. Pelevin and “Dukhless” by S. Minaev – in terms of presence of the features characterising the superfluous men and the little man. These two categories of characters in XIX-century Russian literature are being partially transposed so as to fit the contemporary mentality and conditions of everyday life.
Wskutek gwałtownych przemian społecznych po rozpadzie Związku Radzieckiego pojawiła się potrzeba ukazania nowego bohatera literackiego, z którym mogliby się utożsamiać czytelnicy. Brak nowych modeli ogólnorosyjskiej postaci spowodował, że rosyjscy pisarze sięgnęli po doskonale znane wzorce z przeszłości. Celem niniejszego artykułu jest analiza głównych bohaterów dwóch powieści-manifestów początku XXI wieku – Generation ‘P’ W. Pielewina i Duchless S. Minajewa pod kątem obecności cech charakterystycznych dla zbędnego oraz małego człowieka. Obie kategorie postaci typowych dla XIX-wiecznej literatury rosyjskiej zostały częściowo dostosowane do współczesnej mentalności oraz współczesnych warunków życia.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 172, 4
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scriptor ludens: strategia twórcza Wiktora Pielewina
Scriptor ludens: Viktor Pelevins creative strategy
Scriptor ludens: творческая стратегия Виктора Пелевина
Autorzy:
Ochniak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311592.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Виктор Пелевин
современная русская литература
игра в литературе
творческая стратегия
постмодернизм
Wiktor Pielewin
współczesna literatura rosyjska
gra/zabawa w literaturze
strategia twórcza
postmodernizm
Viktor Pelevin
contemporary Russian literature
game/play in literature
creative strategy
postmodernism
Opis:
The aim of this article is to assess the attitude of the contemporary Russian writer Viktor Pelevin towards readers and literary world in the context of the theses put forward by Johan Huizinga in his book Homo ludens. As the Dutch researcher points out in his paper, „Play is a culture's attribute, which precedes, accompanies, and penetrates it from the very beginning”. Pelevin, on the other hand, by concealing himself from readers and meticulously separating his personal and professional life, engages - in my opinion - in a peculiar game with his readers and critics, which I described by the expression used in the title: „scriptor ludens”.
Статья посвящена оценке отношения современного русского писателя Виктора Пелевина к читателям и литературной среде в контексте тезисов, выдвигаемых Йоханом Хёйзингой в его книге Homo ludens (Человек играющий). Голландский исследователь указывает в своей публикации, что „игра в культуре предстоит как некая заданная величина, предшествующая самой культуре, сопровождающая и пронизывающая ее от истоков”. В свою очередь Пелевин, скрываясь от читателей и тщательно разделяя личную жизнь и профессиональную деятельность, ведет своеобразную игру с читателями и критиками его творчества, которую я охарактеризовала вынесенным в название статьи понятием „scriptor ludens”.
Artykuł jest poświęcony ocenie postawy współczesnego rosyjskiego pisarza Wiktora Pielewina wobec czytelników i świata literackiego w kontekście tez stawianych przez Johana Huizingę w jego książce Homo ludens. Holenderski badacz wskazuje w swej publikacji, że „zabawa jest wielkością daną kulturze, egzystującą przed samą kulturą, towarzyszącą jej i przenikającą ją od samego początku”. Natomiast Pielewin skrywając własną osobę przed odbiorcami i skrzętnie oddzielając życie prywatne od zawodowego, prowadzi – w moim przekonaniu – swoistą grę z czytelnikami i krytykami jego twórczości, którą scharakteryzowałam zawartym w tytule określeniem „scriptor ludens”.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 174-189
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies