Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "żywice jonowymienne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Synteza i właściwości adsorpcyjne mikroporowatych węgli aktywnych otrzymywanych z żywic jonowymiennych na bazie kopolimeru styrenu i diwinylobenzenu
Synthesis and Adsorption Properties of Microporous Activated Carbons Obtained from Ion Exchange Resins Based on a Copolymer of Styrene and Divinylbenzene
Autorzy:
Osuchowski, Ł.
Rytel, P.
Jóźwik, K.
Szmigielski, R.
Kwiatkowska-Wójcik, W.
Harmata, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297195.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
węgiel aktywny
struktura porowata
żywice jonowymienne
activated carbon
porous structure
ion-exchange resin
Opis:
W pracy podjęto próby wykorzystania materiału rezydualnego w postaci żywicy jonowymiennej Amberjet 1200H na bazie kopolimeru styrenu i diwinylobenzenu. Celem badań było uzyskanie węgli aktywnych o wysokich właściwościach adsorpcyjnych. Ocenę przydatności uzyskanych materiałów przeprowadzono z użyciem izoterm adsorpcji azotu w 77 K i wodoru w 77 K. Uzyskano pyliste węgle aktywne, z których najlepszy posiadał powierzchnię właściwą na poziomie 2900 m2 g−1 oraz adsorpcji wodoru na poziomie 3% masowych. Otrzymane materiały porównano z komercyjnie dostępnymi węglami aktywnymi uzyskanymi z innych materiałów odpadowych.
In this work was attempted to use the residual material in the form of an ion exchange resin Amberjet 1200H-based copolymer of styrene and divinylbenzene. The aim of this study was to obtain activated carbons with high values of adsorption parameters. Assessments of the suitability of the materials were derived using nitrogen adsorption isotherms at 77 K and hydrogen at 77 K. There were obtained powdered activated carbons, which had the best surface area of 2900 m2 at g−1 and a hydrogen adsorption at 3 wt. %. The resulting material was compared to commercially available activated carbons derived from other waste materials.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2013, 16, 3; 385-395
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epoksydacja oleju rzepakowego z wykorzystaniem kwaśnych żywic jonowymiennych
Epoxidation of canola oil with the use of acidic ion exchange resins
Autorzy:
Malarczyk, K.
Milchert, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/270897.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD
Tematy:
olej rzepakowy
epoksydacja
kwaśne żywice jonowymienne
canola oil
epoxidation
acidic ion exchange resins
Opis:
Obecnie dąży się do opracowania technologii umożliwiających otrzymywanie epoksydowanych olejów roślinnych o jak najwyższej zawartości tlenu oksiranowego. Obserwuje się wzrost zainteresowania nowymi metodami epoksydowania olejów roślinnych, w tym epoksydowaniem nadkwasami w obecności kwaśnych żywic jonowymiennych jako katalizatorów. Brak informacji literaturowych porównujących wpływ rodzaju żywicy jonowymiennej na epoksydację oleju rzepakowego skłonił autorów niniejszego artykułu do badań nad tym zagadnieniem. Celem badań było porównanie wyników epoksydacji oleju rzepakowego o liczbie jodowej 0,405 mol I2/100 g oleju za pomocą nadkwasu octowego otrzymywanego in situ w reakcji 30% roztworu nadtlenku wodoru i lodowatego kwasu octowego, w obecności kwaśnych żywic jonowymiennych: Amberlite IR-120, Amberlyst 15 oraz Dowex 50WX2. Użyte żywice są kopolimerami styrenu i diwinylobenzenu, różnią się ilością środka sieciującego oraz postacią. Przedstawiono wyniki epoksydacji oraz wykazano, że właściwości te mają wpływ na prze- bieg procesów. Najwyższą wydajność epoksydowanego oleju rzepakowego – 71,6% osiągnięto stosując Dowex 50WX2, czyli żelową żywicę o najmniejszej zawartości środka sieciującego.
Nowadays, it is aimed to develop the technologies enabling the production of epoxidized vegetable oils with the content of oxirane oxygen as high as possible. There is a growing interest in new methods of vegetable oils epoxidation, including epoxidation by peracids in the presence of acidic ion exchange resins as catalysts. Lack of information in the literature about the effects of the type of ion exchange resin for the canola oil epoxidation has prompted the authors of this study to research on this topic. The aim of the study was to compare the results of canola oil (with iodine value of 0.405 mol I2/100 g oil) epoxidation using a peroxyacid generated in situ by the reaction of 30 wt% hydrogen peroxide and glacial acetic acid in the presence of acidic ion exchange resins: Amberlite IR-120, Amberlyst 15 and Dowex 50WX2. Chemically, the resins are sulphonated copolymers of styrene and divinylbenzene, differing in the content of the crosslinking agent and form. The study shows that these properties have influence on the course of processes. The best yield of epoxidized canola oil – 71.6% was obtained using Dowex 50WX2 (resin of the lowest content of divinylbenzene – 2% and in form of gel).
Źródło:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2016, 21, 2; 71-75
2392-1765
Pojawia się w:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie i odzysk miedzi z roztworów wodnych przy użyciu wybranych syntetycznych żywic jonowymiennych (część II)
Cooper removal and recovery from aqueous solutions by using selected synthetic ion exchange resins (part II)
Autorzy:
Bożęcka, Agnieszka
Orlof-Naturalna, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841493.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
copper
ion exchange resins
Langmuir isotherm
Freundlich isotherm
miedź
żywice jonowymienne
izoterma Langmuira
izoterma Freundlicha
Opis:
In paper the possibility of Cu2+ ions removing from aqueous solutions on selected synthetic ion exchange resins (Purolite S 910, S 930, S 940, S 950, C 160) was studied. These processes were described by the Langmuir and Freundlich adsorption models. It was found that the process of Cu2+ ions removing on S 910 and S 930 ion exchangers were the best described by linear equation form of Langmuir isotherm. The fit quality of the Freundlich isotherm is the best for S 940, C 160 and S 950 ion exchangers, which is confirmed by the obtained values of correlation coefficients R. The highest value of the maximum sorption capacity (about 69 mg/g) was obtained for C 160 cation exchange resin with sulfonic groups. For others ion exchange resins the monolayer capacity was decreasing in following order S 940 > S 930 > S 950 > S 910. The S 940 and S 930 ion exchangers were characterized by the highest affinity for Cu2+ ions. The amidoxime polyacrylic chelating resin S 910 was the least efficient. The differences in the affinity of the studied resins towards to Cu2+ ions can be explained by their different chemical or physical structure and particles size. In case of the studied ion exchange resins, the 1/n parameter values of the Freundlich isotherm were in range of 0.21–0.32. Therefore, it can be concluded that energy heterogeneity of the studied sorption system and intensity of Cu2+ ion removal on above ion exchangers are moderate. The K parameter value of the Freundlich equation was also highest for ion exchangers S 930 and S 940.
Wykorzystanie modeli izoterm adsorpcji do opisu procesów usuwania jonów Cu2+ z roztworów wodnych na wybranych syntetycz¬nych żywicach jonowymiennych W pracy zbadano możliwość usuwania jonów Cu2+ z roztworów wodnych za pomocą syntetycznych żywic jonowymiennych firmy Purolite. Do badań wytypowano jonity chelatujące S 910, S 930, S 940, S 950 oraz kationit C 160. Badane procesy opisano za pomocą modelu adsorpcji Langmuira i Freundlicha. Stwierdzono, że liniowa forma równania izotermy Langmuira najlepiej opisuje proces usuwania jonów Cu2+ na jonicie S 910 i S 930. Jakość dopasowania izotermy Freundlicha jest najlepsza w przypadku jonitów S 940; C 160 i S 950 o czym świadczą uzyskane war-tości współczynników korelacji R. Największą wartość maksymalnej pojemności sorpcyjnej (ok. 69 mg/g) uzyskano dla kationitu C 160 z grupami sulfonowymi. Pojemność monowarstwy wyznaczona dla pozostałych jonitów chelatujących malała w szeregu S 940 > S 930 > S 950 > S 910. Największym powinowactwem do jonów Cu2+ cechował się jonit S 940 i S 930. Najmniej skuteczna okazała się amidoksymowa poliakrylowa żywica chelatująca S 910. Zaistniałe różnice w powinowactwie badanych żywic względem jonów Cu2+ można tłumaczyć ich odmienną budową chemiczną, strukturą fizyczną oraz wielkością cząstek. W przypadku badanych żywic jonowymiennych, wartości stałej 1/n izotermy Freundlicha znajdowały się w zakresie 0,21–0,32. Moż¬na zatem stwierdzić, że niejednorodność energetyczna badanego układu sorpcyjnego i intensywność procesu usuwania jonów Cu2+ na ww. jonitach jest umiarkowana. Wartość parametru K równania Freundlicha była najwyższa również dla jonitów S 930 i S 940.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2020, 2, 2; 15-20
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of ion exchangers for removing cobalt and nickel ions from water solutions
Wykorzystanie wymieniaczy jonowych do usuwania jonów kobaltu i niklu z roztworów wodnych
Autorzy:
Bożęcka, A. M.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/219593.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
żywice jonowymienne
jony kobaltu i niklu
kinetyka wymiany jonowej
ion exchange resins
cobalt ions
nickel ions
ion exchange kinetics
Opis:
The paper presents results of research on cobalt and nickel ions removal from monocomponent solutions using Purolite ion exchange resins. It has been shown that C 160 ion exchange resin has the best sorption properties for both ions (Qe - 72.5 mg Co/g and 88.2 mg Ni/g). Regeneration process of this ion exchanger has high efficiency, achieving about 93% for cobalt ions and about 84% in case of nickel ions. It has been shown that the use of ion exchange method with suitable ion exchange resins guarantees effective removal of cobalt and nickel ions from solutions with very high concentrations corresponding to contents of these metals in industrial wastewaters (e.g. galvanic). In case of C 160 ion exchange resin, after the sorption process is carried out in one 50 minute cycle, the cobalt concentration decreased from about 30 000 mg/L to about 9 500 mg/L (approx. 68%), whereas nickel concentration reached about 6 300 mg/L (approx. 79%). Studied chelating resins don’t have such high sorption capacities. In their case, it is required to convert cobalt and nickel ions into complex forms. The kinetics of studied processes were described by pseudo-second order equations.
Rozwój przemysłu znacznie wpływa na stan środowiska naturalnego. Zanieczyszczenia emitowane do wód, gleb i powietrza na skutek działalności człowieka stanową zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych. Wśród tych substancji, jako szczególnie niebezpieczne wymienia się metale toksyczne. W ich grupie znajduje się również kobalt i nikiel, których głównym źródeł emisji do środowiska jest przemysł elektrochemiczny i metalurgiczny. Pierwiastki te są stosunkowo rzadkimi i cennymi metalami, dlatego ważne jest poszukiwanie dodatkowych źródeł i metod ich odzysku. Przedmiotem badań były żywice jonowymienne firmy Purolite, które zastosowano do usuwania jonów kobaltu i niklu z roztworów monoskładnikowych o stężeniach odpowiadających zawartościom tych metali w ściekach galwanicznych (ok. 30 000 mg/dm3). W oparciu o wyniki badań można stwierdzić, że najlepsze właściwości sorpcyjne zarówno w stosunku do jonów kobaltu jak i niklu wykazuje kationit C 160. Zdolności sorpcyjne pozostałych jonitów maleją w szeregu S 950 > S 930 > S 910 > S 920. W kolejnym etapie sprawdzono możliwość regeneracji badanych jonitów za pomocą 10% roztworów kwasu azotowego(V) lub kwasu solnego. Proces regeneracji jonów kobaltu zachodzi z większą wydajnością w porównaniu do jonów niklu. Wykazano, że metodą wymiany jonowej z użyciem odpowiednich żywic jonowymiennych można skutecznie usuwać jony kobaltu i niklu z roztworów o bardzo wysokich stężeniach, odpowiadających zawartościom tych metali w ściekach przemysłowych (m.in. galwanicznych). W przypadku jonitu C 160, po procesie sorpcji wykonanym w jednym, 50 minutowym cyklu, stężenie kobaltu obniżyło się z ok. 30 000 mg/dm3 do wartości ok. 9500 mg/dm3 (ok. 68%), natomiast stężenie niklu osiągnęło wartość ok. 6300 mg/dm3 (ok. 79%) (Tab. 2 i 3). Badane jonity chelatujące nie osiągają tak wysokich pojemności sorpcyjnych. W ich przypadku wymagane jest przeprowadzenie jonów kobaltu i niklu w formy kompleksowe.
Źródło:
Archives of Mining Sciences; 2018, 63, 3; 633-646
0860-7001
Pojawia się w:
Archives of Mining Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies