Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "żylaki" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The value of ultrasonography in the diagnosis of varicocele
Wartość ultrasonografii w diagnostyce żylaków powrózka nasiennego
Autorzy:
Lorenc, Tomasz
Krupniewski, Leszek
Palczewski, Piotr
Gołębiowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051258.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
żylaki powrózka nasiennego
Opis:
A varicocele is described as pathologically enlarged, tortuous veins of the pampiniform plexus, leading to an increased testicular temperature and adrenal metabolite reflux into the testes. Varicocele can impair spermatogenesis and is considered to be the most common cause of male infertility. Patients may palpate a thickening in the scrotum or complain of dull scrotal or inguinal pain, which increases when standing or during erection. In the case of a sudden onset of varicocele in elderly men, it is necessary to exclude renal tumor and extend diagnostic ultrasound with the assessment of the abdominal cavity. The diagnosis of varicocele is based on medical history and physical examination, which involves palpation and observation of the scrotum at rest and during the Valsalva maneuver. Ultrasound is the imaging method of choice. The width and the number of vessels in the pampiniform plexus as well as the evaluation and measurement of regurgitation during the Valsalva maneuver are typical parameters analyzed during ultrasound assessment. However, diagnostic ultrasound is still a controversial method due to numerous and often divergent classification systems for varicocele assessment as well as its poor correlation with clinical manifestations. As a result of introduction of clear ultrasound criteria as well as the development of elastography and nuclear magnetic resonance, diagnostic imaging can play an important role in assessing the risk of damage to the testicular parenchyma, qualifying patients for surgical treatment and predicting the effects of therapy.
Żylaki powrózków nasiennych to patologicznie poszerzone, kręte żyły splotu wiciowatego, prowadzące do wzrostu temperatury jąder i refluksu metabolitów z nadnerczy do jąder. Żylaki powrózków nasiennych mogą zaburzać spermatogenezę i uważane są za najczęstszą przyczynę niepłodności u mężczyzn. Chorzy mogą wyczuwać zgrubienie w mosznie lub skarżyć się na tępe pobolewanie moszny bądź pachwiny, nasilające się w pozycji stojącej lub w czasie erekcji. Nagłe pojawienie się żylaków powrózka nasiennego u starszych mężczyzn wymaga wykluczenia guza nerki i konieczne jest wówczas poszerzenie diagnostyki ultrasonograficznej o badanie jamy brzusznej. Podstawą rozpoznania żylaków powrózka nasiennego są wywiad i badanie przedmiotowe, które opiera się na palpacji i obserwacji worka mosznowego w spoczynku oraz podczas próby Valsalvy. Ultrasonografia stanowi metodę z wyboru w ocenie obrazowej. Szerokość i liczba nakoczyń splotów wiciowatych oraz ocena i pomiar fali wstecznej podczas próby Valsalvy to typowe parametry brane pod uwagę podczas oceny ultrasonograficznej. Diagnostyka ultrasonograficzna jest jednak nadal metodą kontrowersyjną, ze względu na liczne, często rozbieżne klasyfikacje służące ocenie żylaków, jak również niską korelację z objawami klinicznymi. Opracowanie jasnych kryteriów ultrasonograficznych oraz rozwój elastografii i tomografii rezonansu magnetycznego mogą sprawić, że w przyszłości diagnostyka obrazowa będzie odgrywać istotną rolę w ocenie ryzyka uszkodzenia miąższu jąder, kwalifikowaniu pacjentów do leczenia operacyjnego i przewidywaniu efektów terapii.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 67; 359-370
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krwawienie z żylaków przełyku jako objaw dekompensacji nadciśnienia wrotnego
Autorzy:
Miśkiewicz, Mariusz
Parys, Magdalena
Hadzik-Błaszczyk, Małgorzata
Krupa, Renata
Życińska, Katarzyna
Wardyn, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552089.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
gastroskopia
żylaki przełyku
marskość wątroby krwawienie
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 403-406
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pacjenci z przewlekłą niewydolnością żylną w dobie COVID-19 i ryzyko zakrzepowe – wskazówki dotyczące leczenia zachowawczego chorych wynikające z podstaw patofizjologii
Autorzy:
Krasinski, Zbigniew
Krasińska, Aleksandra
Markiewicz, Szymon
Zieliński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391292.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekła niewydolność żylna
żylaki
farmakoterapia
COVID-19
Opis:
Obecne ograniczenia w leczeniu operacyjnym, a także ograniczenia dotyczące aktywności zawodowej i sportowej związane z pandemią COVID-19, nakazują szukanie rozwiązań w postępowaniu terapeutycznym dla olbrzymiej populacji chorych z przewlekłą niewydolnością żylną (ang. chronic venous insufficiency; CVI). Dla zrozumienia zasad farmakoterapii tej jednostki chorobowej autorzy posłużyli się danymi dotyczącymi epidemiologii oraz patofizjologii CVI. Przytoczyli też najnowsze dane dotyczące leków wenoaktywnych i zaleceń, których należy przestrzegać. Syntetycznie podsumowali dane z piśmiennictwa oparte na EBM (ang. evidence-based medicine). Ma to być odpowiedź na pytanie: jak postępować w czasie pandemii z chorymi, którzy mają żylaki lub – szerzej – przewlekłą niewydolność żylną?
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 2; 43-52
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skleroterapia żylaków przełyku u chorych na hemofilię z marskością wątroby – prospektywne, kontrolowane badanie kliniczne
Autorzy:
Szczepanik, Andrzej B
Pielaciński, Konrad
Oses-Szczepanik, Anna M
Huszcza, Sławomir
Misiak, Andrzej
Dąbrowski, Wojciech P
Gajda, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392565.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hemofilia
żylaki przełyku
krwawienie
endoskopowa skleroterapia
marskość wątroby
Opis:
Wstęp: Krwotok z żylaków przełyku u chorych na hemofilię jest niezwykle groźny ze względu na wrodzony niedobór lub brak czynników krzepnięcia VIII (w hemofilii A) lub IX (w hemofilii B), obniżoną syntezę czynników krzepnięcia II,VII, IX, X w przebiegu przewlekłej choroby wątroby oraz małopłytkowość hiperspleniczną. Cel: Celem pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa endoskopowej skleroterapii w ostrym krwotoku z żylaków przełyku oraz w profilaktyce wtórnej krwotoku, jak też określenie optymalnej aktywności niedoborowych czynników krzepnięcia i czasu stosowania leczenia substytucyjnego pozwalających na zapewnienia hemostazy po zabiegach skleroterapii. Materiał i metody: Prospektywnej analizie poddano 22 chorych na hemofilię (A-19, B-3) ze współistniejącą marskością wątroby i czynnym krwotokiem z żylaków przełyku, u których wykonano skleroterapię. Chorych, którzy przeżyli, zakwalifikowano do powtarzanych co 3 tygodnie zabiegów skleroterapii w ramach wtórnej profilaktyki krwotoku (grupa badana). Leczenie substytucyjne stosowano przez 3 doby. Polegało ono na przetaczaniu brakującego czynnika w takich dawkach, aby aktywność czynnika VIII wynosiła 80–100% normy w 1. dobie i 60–80% w 2.-3. dobie, zaś czynnika IX odpowiednio 60–80% i 40–60%. Grupę kontrolną stanowiło 20 chorych z marskością wątroby bez hemofilii, porównywalnych pod względem wieku, płci, stopnia zaawansowania marskości wątroby, którzy zostali poddani analogicznemu postępowaniu leczniczemu. Wyniki: Zatrzymanie krwotoku uzyskano u 21 z 22 chorych na hemofilię (95%). Powikłania stwierdzono u 3 chorych, 2 chorych zmarło. W grupie kontrolnej odsetek hemostazy, powikłań i zgonów nie wykazywał statystycznie istotnych różnic w porównaniu z grupą badaną. U 18 z 20 (80%) chorych na hemofilię poddanych wtórnej profilaktyce krwotoku uzyskano całkowitą eradykację żylaków po wykonaniu od 4 do 7 zabiegów obliteracji (średnio 5,4). Nawroty krwawień zanotowano u 15% pacjentów, powikłania u 20%; jeden chory zmarł. Czas od wystąpienia krwotoku do uzyskania eradykacji wynosił 12–21 tygodni (średnio 15,2). Wyniki w grupie kontrolnej nie wykazywały statystycznie istotnych różnic w porównaniu z grupą badaną. Zużycie koncentratów czynnika VIII wyniosło: w hemofilii A, w postaci ciężkiej – 80,9 j/kg/dobę, w hemofilii A z inhibitorem <5 BU – 95,2 j/kg/dobę, w łagodnej – 64,2 j/kg/dobę, zaś w hemofilii B ciężkiej – 91,6 j/kg/dobę. Wnioski: Skleroterapia jest skuteczną metodą zatrzymania krwotoku z żylaków przełyku u chorych na hemofilię i zlikwidowania żylaków w ramach wtórnej profilaktyki krwotoku. Trzydniowe leczenie substytucyjne w zastosowanych przez nas dawkach jest wystarczające do zapewnienia hemostaty i uniknięcia powikłań krwotocznych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 29-34
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakrzepica żył powierzchownych a zakrzepica żył głębokich
Superficial vein thrombosis and deep vein thrombosis – a comparison
Autorzy:
Krasiński, Zbigniew
Aniukiewicz, Krzysztof
Krasińska, Aleksandra
Krasińska, Beata
Gabriel, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034730.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zakrzepica żył powierzchownych
żylaki
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
Opis:
Although superficial vein thrombosis is commonly considered a rather minor condition, a number of studies indicate that its consequences can be much more severe. Since the introduction of Doppler ultrasonography to common diagnosis of venous diseases, the approach to threats associated with superficial vein thrombosis has changed, mainly in the context of venous thromboembolism. Superficial thrombosis in varicose veins must be differentiated from that occurring in patients without varicosities. In the former case, superficial vein thrombosis is usually caused by haemodynamic disorders (slower flow), while in the latter, it is caused by thrombophilia or inflammation, but it can also be a prodromal sign of cancer. Ultrasonography enables one to distinguish deep vein thrombosis caused by superficial vein thrombosis progression (by extension through perforator veins or the great/small saphenous vein ostium into the deep venous system) from deep vein thrombosis occurring at a certain distance from the site of superficial vein thrombosis. The authors emphasise that due to the possibility of concomitant deep vein thrombosis or pulmonary embolism, our attitude to the diagnostic process, potential complications and treatment of superficial vein thrombosis should be changed.
Chociaż tradycyjnie uznaje się zakrzepicę żył powierzchownych za chorobę łagodną, wiele badań wskazuje, że jej konsekwencje mogą być znacznie poważniejsze. Od czasów wprowadzenia do powszechnej diagnostyki układu żylnego badania ultrasonograficznego dopplerowskiego zupełnie inaczej zaczęto postrzegać zagrożenia związane z zakrzepicą żył powierzchownych, głównie w kontekście żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Ważne jest, by rozróżnić zakrzepicę żył powierzchownych występującą w obrębie żylaków od tej w żyle niezmienionej żylakowo. W pierwszym przypadku główną przyczyną zakrzepicy żył powierzchownych są zaburzenia hemodynamiczne (zwolnienie przepływu), w drugim zaś do jej powstania przyczyniają się zwykle trombofilia lub stan zapalny, ale może być ona także objawem prodromalnym nowotworu. Badanie ultrasonograficzne umożliwia odróżnienie zakrzepicy żył głębokich spowodowanej szerzeniem się zakrzepicy żył powierzchownych [szerzenie przez ciągłość – przez żyły przeszywające (perforatory) czy ujście żyły odpiszczelowej/ odstrzałkowej do układu głębokiego] od zakrzepicy żył głębokich występującej w pewnej odległości od miejsca powstania zakrzepicy żył powierzchownych. Autorzy zwracają uwagę, że ze względu na możliwość jednoczesnego występowania zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej powinniśmy zmienić nasze podejście do diagnostyki, możliwych konsekwencji oraz leczenia zakrzepicy żył powierzchownych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 3; 311-316
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niefarmakologiczne sposoby leczenia żylaków kończyn dolnych u pacjentów niezakwalifikowanych do leczenia chirurgicznego
Autorzy:
Radosz, Zuzanna
Ptaszyńska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097670.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
żylaki
leczenie niefarmakologiczne
varicose veins
non-pharmacological treatment
Opis:
Celem pracy jest omówienie niefarmakologicznych metod leczenia żylaków kończyn dolnych u pacjentów niezakwalifikowanych do leczenia chirurgicznego, które mogą być stosowane przez pielęgniarki, jak i pacjentów. Wśród metod leczenia żylaków wyróżnia się: leczenie interwencyjne, kompresjoterapię oraz inne sposoby niefarmakologiczne. Operacja jest tradycyjną metodą leczenia, jednak nie może być wykonywana w przypadku: niedokrwienia tętniczego kończyn dolnych, niedrożności żył głębokich, skazy krwotocznej, przebytej zakrzepicy żył głębokich, ostrej choroby infekcyjnej, ciąży oraz otyłości dużego stopnia (BMI>29). W takich przypadkach należy rozpocząć leczenie nieinwazyjne, do którego zalicza się kompresjoterapię oraz pozostałe metody niefarmakologiczne takie jak: elewacja kończyn, dieta, hartowanie kończyn, dobór właściwego obuwia oraz aktywność fizyczną. Bez względu na zaawansowanie choroby i przebyte zabiegi chirurgiczne, należy uwzględnić w terapii uzupełniające leczenie zachowawcze, które w znaczący sposób wpływa na dalszy rozwój żylaków kończyn dolnych oraz nasilenie dolegliwości im towarzyszących. Doniesienia z licznych badań potwierdzają istotne znaczenie integralności leczenia farmakologicznego z niefarmakologicznym.
The purpose of this study is to discuss non-pharmacological methods of lower limb varices treatment for patients not qualified for surgical procedures. These methods can be used by both nurses and patients. There are the following types of varices treatment: interventional treatment, compression therapy and other non-pharmacological methods. Surgery is a traditional method of treatment, however it is not suitable for lower limb arterial ischemia, deep vein patency, haemorrhagic diathesis, deep vein thrombosis, acute infectious disease, pregnancy and class I obesity (BMI>29). In the abovementioned cases the following types of non-invasive treatment are recommended: compression therapy and other such non-pharmacological methods as; limb elevation, diet, hardening of the arteries in the affected limb, proper footwear selection and physical activity. Despite the degree of severity of the condition and undertaken surgical procedures the preventive medical treatment should be considered in the therapy as it (the therapy) significantly affects the further development of varicose veins and the severity of ailments related to the disease. Results of a number of studies confirm the importance of the integrity between pharmacological and non-pharmacological treatment.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2017, 2, 3; 111-120
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Operacje żylaków – czy niosą za sobą ryzyko zakrzepicy żył głębokich? Porównanie laserowej obliteracji żyły odpiszczelowej i klasycznej safenektomii
Do surgeries for varicose veins carry a risk of deep vein thrombosis? Endovenous laser ablation and conventional saphenectomy – a comparison
Autorzy:
Krasiński, Zbigniew
Aniukiewicz, Krzysztof
Krasińska, Aleksandra
Krasińska, Beata
Dzieciuchowicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034701.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ablacja laserowa
stripping
zakrzepica żył głębokich
żylaki kończyn dolnych
Opis:
Venous diseases, in particular varicose veins of the lower extremities, are one of the most common chronic diseases and a significant cause of morbidity in Europe and the USA. Varicose veins are considered a risk factor for deep vein thrombosis. Most patients with varicose veins have great saphenous vein ostial insufficiency and reflux of varying degrees. Standard treatment in these cases is high ligation and stripping of the great saphenous vein. This surgery, however, carries a risk of thrombotic complications. Minimally invasive procedures, which include endovenous laser ablation of the great saphenous vein, are the current world trends. This method is a relatively new treatment option for great saphenous vein reflux. The authors present the current state of knowledge on the risk of deep vein thrombosis after different surgical procedures for the treatment of varicose veins in the lower extremity. The literature analysis has led to a hypothesis that lower limb varicose vein surgeries that involve laser obliteration of the great or small saphenous veins carry a lower risk of deep vein thrombosis compared with conventional surgeries. Tumescent anaesthesia, short duration of the procedure and rapid return to physical activity may play a role in deep vein thrombosis prevention. The authors underline that thromboprophylaxis should be implemented irrespective of the method, using risk evaluation, e.g. based on the Caprini scale.
Choroby układu żylnego, a zwłaszcza żylaki kończyn dolnych, są jedną z najczęstszych chorób przewlekłych, a także zasadniczym powodem chorobowości w Europie i USA. Żylaki kończyn dolnych wymieniane są także jako czynnik ryzyka zakrzepicy żył głębokich. Większość chorych z żylakami ma niewydolne ujście żyły odpiszczelowej i różnego stopnia refluks. Standardowym leczeniem w tym wypadku jest wysokie podwiązanie żyły odpiszczelowej i jej stripping. Operacja ta jest obarczona również ryzykiem wystąpienia powikłań zakrzepowych. Obecnie trend światowy stanowią operacje małoinwazyjne, do których należy wewnątrzżylna laserowa ablacja żyły odpiszczelowej. Jest ona stosunkowo nową opcją leczenia refluksu w żyle odpiszczelowej. Autorzy przedstawiają obecny stan wiedzy na temat ryzyka zakrzepicy żył głębokich w odniesieniu do różnych zabiegów operacyjnych żylaków kończyn dolnych. Po analizie piśmiennictwa światowego stawiają tezę, że operacje żylaków kończyn dolnych, w trakcie których wykonuje się obliterację laserową żyły odpiszczelowej lub odstrzałkowej, obarczone są mniejszym ryzykiem zakrzepicy żył głębokich w porównaniu z operacjami klasycznymi. Znaczenie w zapobieganiu zakrzepicy żył głębokich mogą mieć znieczulenie tumescencyjne, krótszy czas zabiegu oraz szybki powrót do normalnej aktywności fizycznej. Autorzy podkreślają jednocześnie, że profilaktykę przeciwzakrzepową należy wdrażać niezależnie od metody, stosując do określenia wskazań ocenę ryzyka wystąpienia tego typu powikłań, np. w oparciu o skalę Capriniego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 3; 317-326
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka pielęgniarska nad pacjentem z żylakami kończyn dolnych
Nursing care on patient with varicose veins
Autorzy:
Cebulski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470142.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
Tematy:
żylaki
opieka pielęgniarska
edukacja pacjenta
varicose veins
nursing care
patients education
Opis:
Żylaki kończyn dolnych przez większość osób postrzegane są jako nieestetyczne wypukłości na skórze, które nie mają większego wpływu na zdrowie. Myślenie to jest błędne, ponieważ zmiany te mogą powodować szereg następstw mogących prowadzić nawet do śmierci. Opieka pielęgniarska nad pacjentem z żylakami kończyn dolnych polega na prowadzeniu działań profilaktyczno edukacyjnych. Przekazuje mu się wiedzę dotyczącą samej jednostki chorobowej i wdrożonego leczenia, ale również uczula się go na możliwe do wystąpienia powikłania pooperacyjne, przy jednoczesnym uwzględnieniu jego indywidualnych potrzeb fizycznych i duchowych. Przekazuje mu się wiedzę dotyczącą pielęgnacji operowanej kończyny i dalszej profilaktyki.
Varicose veins are commonly perceived as merely unpleasant-looking swellings on lower extremities which do not pose any significant threat to our state of health. However, in actual fact they can lead to major complications, some of which might be even lethal. The health care provided by a nurse to a patient with varicose veins is focused on the education of patient on the characteristics of the disease and teach him, how to observe any varicose changes in the operated leg. Also his individual physical and spiritual needs have to be taken into account. Moreover, the patient is educated not only on the disease itself as well as the treatment procedures but also on possible post-operative complications which may occur in the future and the ways of preventing them.
Źródło:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 3; 77-79
2084-4212
Pojawia się w:
Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie żył kończyn dolnych
Standards of the Polish Ultrasound Society – update. Sonography of the lower extremity veins
Autorzy:
Małek, Grzegorz
Nowicki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057913.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
standards
varicose veins
veins
venous insufficiency
venous thrombosis
niewydolność zastawek
standard
zakrzepica żylna
żylaki
żyły
Opis:
This article has been prepared on the basis of the Ultrasonography Standards of the Polish Ultrasound Society (2011) and updated based on the latest findings and reports. Ultrasound examination of the lower extremity veins is relatively easy and commonly used to confirm or rule out venous thrombosis. However, a relatively easy compression test frequently requires experience, particularly in situations when imaging is difficult (due to lymphedema, dressing or thick tissues). The technique is time-consuming and requires assessment of each deep vein every 1 cm. Lesions in the deep veins cannot be ruled out when the vessels are assessed in only 2–3 points – a full examination is needed. The value of the method is the highest when the proximal section is assessed and the lowest when crural veins are evaluated. Doppler sonography is the basic method used when patients are prepared for a surgery of varicose veins. The assessment of the superficial veins prior to this procedure is tedious and requires knowledge of anatomy together with numerous variants. A considerable challenge is posed by re-assessment of recurrent varicose veins following a previous surgery. The Standards include anatomic nomenclature proposed by the Polish Society for Vascular Surgery and Polish Society of Phlebology, which should facilitate communication with clinicians. The most beneficial patient positions have been thoroughly discussed in terms of safety and effectiveness of the examination. Sometimes during such an examination, no venous pathology is found, but other changes with symptoms that suggest deep thrombophlebitis are detected. In such a situation, it is necessary to conduct an initial (or complete, if possible) assessment of lesions as well as provide recommendations connected with further, more detailed diagnosis.
Pracę przygotowano na podstawie Standardów badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego (2011) i zaktualizowano, opierając się na najnowszych doniesieniach z piśmiennictwa. Badanie ultradźwiękowe żył kończyn dolnych jest metodą względnie prostą i powszechnie stosowaną do rozpoznawania lub wykluczania zakrzepicy żylnej. Z założenia prosta w wykonaniu próba uciskowa bardzo często wymaga dużego doświadczenia, zwłaszcza w sytuacjach utrudniających obrazowanie (obrzęk chłonny, opatrunek czy duża grubość tkanek). Technika badania jest pracochłonna i wymaga oceny każdej żyły głębokiej co 1 cm. Nie można więc wykluczyć zmian w układzie żył głębokich, oceniając naczynia tylko w 2–3 punktach – konieczne jest pełne badanie. Wartość metody jest największa w ocenie żył odcinka proksymalnego, najmniejsza zaś w ocenie żył podudzia. Ultrasonografia dopplerowska stanowi podstawową metodę w przygotowaniu pacjenta do operacji żylaków. Ocena żył powierzchownych przed tym zabiegiem jest żmudna i wymaga znajomości anatomii wraz z licznymi odmianami. Dużym wyzwaniem bywa ocena żylaków nawrotowych, po wykonanej wcześniej operacji. W standardzie uwzględniono mianownictwo anatomiczne zaproponowane przez Polskie Towarzystwo Chirurgii Naczyniowej i Polski Towarzystwo Flebologiczne, co powinno ułatwić komunikację z klinicystami. Szczegółowo omówiono proponowane podczas badania pozycje, najbardziej korzystne ze względu na bezpieczeństwo pacjenta i efektywność wyniku. Wielokrotnie podczas tego badania nie znajduje się patologii żylnej, ale inną, dającą objawy sugerujące zapalenie zakrzepowe żył głębokich. W takiej sytuacji konieczna jest wstępna ocena zmian (lub gdy to możliwe – pełna) i dalsze ukierunkowanie bardziej szczegółowej diagnostyki.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 58; 287-296
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The psychological aspects of everyday functioning in a group of patients with varicose veins – an assessment with VEINES Qol/Sym for patients before and after varicose veins surgery
Psychologiczne aspekty codziennego funkcjonowania pacjentów z żylakami – ocena przed- i pooperacyjna z zastosowaniem narzędzia VEINES Qol/Sym
Autorzy:
Migdalski, Łukasz
Błaszczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943788.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acceptance of illness
anxiety
quality of life
wellbeing
akceptacja choroby
dobrostan
jakość życia
lęk
żylaki
Opis:
Psychological functioning of patients in early stages of venous insufficiency has not been a common subject of scientific investigation so far, even though this group of patients experiences many limitations in daily functioning, as well as psychological distress. Varicose veins are the most common type of venous insufficiency, with an epidemiology of up to 50% of the western population. The present study is concerned with the functioning of a group undergoing surgery of varicose veins. The operation was carried out in an ambulatory mode, and such psychological factors as acceptance of illness, anxiety–state, anxiety–trait, and wellbeing (treated as personality construct) have been considered. It is the first time that such variables have been used with the new tool for assessing quality of life in venous diseases (VEINES Qol/Sym), and no previous findings about applying VEINES Qol/Sym to assess patients after varicose veins operations exist. The results are promising, especially for combining such psychological variables as anxiety, acceptance of illness, or wellbeing with specific venous measures of quality of life. It has been proved that there is a need for monitoring psychological variables in the group of patients in an early stage of chronic venous illness. Further research on other venous patient groups is necessary to fully understand the specificity of these groups.
Psychologiczne funkcjonowanie pacjentów we wczesnych stadiach niewydolności żylnej nie było jak dotąd częstym przedmiotem badań, pomimo faktu, że doświadczają oni licznych ograniczeń codziennego funkcjonowania oraz dystresu psychologicznego. Żylaki są najczęstszą formą niewydolności żylnej, zmaga się z nimi nawet 50% populacji zachodniej. Opracowanie dotyczy funkcjonowania pacjentów przed i po zabiegu operacyjnego leczenia żylaków kończyn dolnych. Operację przeprowadzono w trybie ambulatoryjnym, a w badaniu uwzględniono takie zmienne psychologiczne, jak akceptacja choroby, lęk – stan, lęk – cecha, dobrostan (rozumiany jako konstrukt osobowościowy). Po raz pierwszy zestawiono takie zmienne z nowym narzędziem mierzenia jakości życia w chorobach żylnych (VEINES Qol/Sym), nie było też dotychczas danych na temat zastosowania tego narzędzia w grupie pacjentów poddawanych operacyjnemu leczeniu żylaków. Uzyskane wyniki są obiecujące – szczególnie ciekawych wniosków dostarcza zestawienie zmiennych lęku, akceptacji choroby i dobrostanu ze specyficzną miarą jakości życia. Wykazano, że istnieje potrzeba monitorowania zmiennych psychologicznych w grupie osób we wczesnym stadium niewydolności żylnej. Zrozumienie specyfiki problemów żylnych wymaga dalszych badań z udziałem następnych grup pacjentów z tymi problemami.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 3; 115-121
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie podejścia oszczędzającego i strippingu wielkiej żyły odpiszczelowej w operacji Trendelenburga żylaków pierwotnych: badanie prospektywne
Autorzy:
Kundal, Ashikesh
Kumar, Navin
Rajput, Deepak
Chauhan, Udit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391529.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
operacja Trendelenburga
oszczędzenie WŻO
stripping WŻO
zmodyfikowana skala ciężkości klinicznej chorób układu żylnego (rVCSS)
żylaki
Opis:
Cel: Celem niniejszego badania było porównanie wyników podejścia oszczędzającego i strippingu wielkich żył odpiszcze- lowych (WŻO) w ramach operacji Trendelenburga w leczeniu żylaków. Metody: Niniejsze badanie było prospektywnym, randomizowanym badaniem z udziałem pacjentów z pierwotnymi żylakami poddawanych leczeniu operacyjnemu metodą Trendelenburga. Na przestrzeni 16 miesięcy badania gromadzono dane pacjentów poddawanych leczeniu operacyjnemu, w tym pomiary średnicy WŻO poniżej kolana z wykorzystaniem ultrasonografii dupleksowej oraz ocenę w zmodyfikowanej skali ciężkości chorób układu żylnego (rVCSS) przed operacją oraz 2, 4 i 8 tygodni po operacji. Wyniki: Do badania włączono 36 pacjentów poddanych operacji metodą Trendelenburga. U 19 pacjentów oszczędzono WŻO, natomiast u 17 wykonano stripping WŻO tuż poniżej kolana po podwiązaniu wielkiej żyły odpiszczelowej przy żyle udowej. W grupie leczenia oszczędzającego odnotowano znaczny spadek średnicy WŻO poniżej kolana (19% po 2 miesiącach) i wyniku w skali rVCSS (60,8%). W grupie pacjentów poddanych zabiegowi strippingu obserwowano niemal takie samo obniżenie średnicy WŻO poniżej kolana (19,6% po 2 miesiącach) i wyniku w skali rVCSS (66,3%). Nie stwierdzono jednak istotnych różnic między obiema grupami w zakresie zmian w średnicy WŻO (p = 0,467) i wyniku w skali rVCSS (p = 0,781). Wnioski: Zabieg Trendelenburga z oszczędzeniem WŻO może być elementem rutynowego leczenia żylaków w przypadkach, gdy wymagana jest operacja chirurgiczna.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 34-39
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena częstości występowania patologii w obrębie górnego odcinka przewodu pokarmowego u chorych ze zdekompensowaną marskością wątroby i żylakami przełyku
Evaluation of prevalence of pathology in upper gastrointestinal tract in patients with decompensated cirrhosis and esophageal varices
Autorzy:
Kowalski, Marek Konrad
Cok, Aleksandra
Domżał-Magrowska, Danuta
Gąsiorowska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035106.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
żylaki przełyku
ciemnosine znamiona
marskość wątroby
gastropatia wrotna
żylaki dna żołądka
klasyfikacja
omed
krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego
esophageal varices
red spots
liver cirrhosis
portal gastropathy
gastric varices
omed classification
upper
gastrointestinal bleeding
Opis:
INTRODUCTION Esophageal varices are formed as a result of increased blood pressure in the portal vein. They usually develop as a result of liver cirrhosis. Liver cirrhosis may be accompanied by other endoscopic changes in the mucous mem-branes of the upper gastrointestinal tract e.g. portal gastropathy, gastric varices, as well as gastritis. AIM OF THE STUDY The aim of the paper is to evaluate the prevalence of other pathologies in upper gastrointestinal endoscopy in patients with esophageal varices and to assess the endoscopic features which indicate the risk of variceal bleeding. MATERIALS AND METHODS An analysis of 300 records of patients with endoscopic esophageal varices was conducted . Endoscopy was performed in the years 2006–2012 in the Department of Digestive Tract Diseases, Medical University of Lodz. OMED classification was used to evaluate the severity of esophageal varices. RESULTS In this research during endoscopy, esophageal varices in OMED stage I were found in 25.4% of cases, in stage II 39.3% of cases, stage III 27% of cases, and in OMED stage IV in 8.3% of cases. The mean age was 58 years (±12.6 SD), 43% of the study group were women. The most common upper GI pathology was gastritis (36.3%). Furthermore, portal gastropathy was found in 34% of cases, gastric varices in 14.3% of cases and gastric polips in 7.7% of cases. Gastric varices occurred more frequently in patients with esophageal varices in OMED stage IV (40%), than in the other groups (12%). In this group, gastric polyps were also more frequently observed than in the others (7.3%). The incidence of red spots on the mucosa of the esophagus was increased due to the severity of esophageal varices. Red spots are known to be a risk marker of bleeding. Furthermore, esophageal mucosal ulceration was observed in 4.3% of cases and oesophagitis in 1.3% of cases. CONCLUSIONS The analysis found that in patients with esophageal varices, other changes in upper gastrointestinal endoscopy were often accompanied. The most commonly reported pathologies were gastritis and portal gastropathy. The incidence of gastric fundus varices, gastric polyps or endoscopic signs of bleeding risk, was increased due to the severity of esophageal varices.
WSTĘP Żylaki przełyku powstają w wyniku wzrostu ciśnienia w układzie wrotnym. Do ich rozwoju dochodzi głównie w przebiegu marskości wątroby, której mogą towarzyszyć także inne zmiany endoskopowe w obrębie błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego (GOPP), takie m.in. jak: gastropatia wrotna, żylaki dna żołądka, zapalenie błony śluzowej żołądka. CEL PRACY Celem pracy jest ocena częstości współwystępowania innych patologii w endoskopii GOPP u chorych z żylakami przełyku, a także ocena cech endoskopowych żylaków wskazujących na ryzyko krwawienia. MATERIAŁY I METODY Dokonano analizy 300 opisów badań endoskopowych pacjentów z żylakami przełyku. Badania przeprowadzono w latach 2006–2012 w Klinice Chorób Przewodu Pokarmowego UM w Łodzi. Do oceny stopnia zaawansowania żylaków przełyku wykorzystano klasyfikację OMED. WYNIKI W przeprowadzonych badaniach endoskopowych żylaki w stopniu I według OMED stwierdzono w 25,4% przypadków, w stopniu II w 39,3%, w stopniu III w 27%, zaś w stopniu IV w 8,3%. Średni wiek badanych wynosił 58 lat (±12,6 SD), 43% grupy badanej stanowiły kobiety. Najczęstszą współwystępującą patologią GOPP było zapalenie błony śluzowej żołądka (36,3%). Ponadto stwierdzono gastropatię wrotną (34% przypadków), żylaki dna żołądka (14,3%) i polipy żołądka (7,7%). Żylaki dna żołądka współwystępowały najczęściej u pacjentów z żylakami przełyku w stopniu IV OMED (n = 40%), istotnie częściej niż w pozostałych grupach (n = 12%). W grupie tej obserwowano również częstsze niż u pozostałych (7,3%) występowanie polipów żołądka (12%). Wraz ze wzrostem zaawansowania żylaków przełyku według skali OMED obserwowano częstsze występowanie ciemnosinych znamion na błonie śluzowej przełyku, czyli endoskopowych markerów ryzyka krwawienia. Ponadto w obrębie błony śluzowej przełyku obserwowano owrzodzenia (4,3%) oraz zapalenie błony śluzowej przełyku (1,3%). WNIOSKI Przeprowadzona analiza wykazała częste współistnienie zmian endoskopowych GOPP u pacjentów z rozpoznanymi żylakami przełyku, najczęściej były to zapalenie błony śluzowej żołądka oraz gastropatia wrotna. Wzrostowi stopnia zaawansowania żylaków przełyku towarzyszyło częstsze występowanie żylaków dna żołądka, polipów żołądka i endoskopowych objawów ryzyka krwawienia.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 1; 16-22
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies