Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ŻAŁOBA" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Cień Godzilli. „Ganbare! Warsztaty umierania” Katarzyny Boni w perspektywie studiów nad katastrofami
The Shadow of Godzilla. „Ganbare! Warsztaty umierania” by Katarzyna Boni in the Perspective of Disaster Studies
Autorzy:
Ładoń, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25442775.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
studia nad katastrofami
żałoba
Japonia
Katarzyna Boni
disaster studies
mourning
Japan
Opis:
Tematem artykułu jest interpretacja reportażu Katarzyny Boni Ganbare! Warsztaty umierania w perspektywie studiów nad katastrofami. Autorka wykorzystuje badania Konrada Wojnowskiego z książki Pożyteczne katastrofy. Taka perspektywa pozwala zobaczyć w doświadczeniach Japończyków nie tylko straty, ale i pożytki oraz zastanowić się nad pozytywnymi aspektami kolejnych katastrof. Autorka czerpie inspirację z tekstu J.‑L. Nancy’ego After Fukushima: The Equivalance of Catastrophes. Francuski filozof nakazuje traktować katastrofy jako zjawiska typowe, których konsekwencje mają zasięg globalny, a następujący po nich kryzys zmienia spojrzenie na przeszłość i przyszłość. Autorkę interesuje m.in. przeżywanie żałoby przez bohaterów reportażu, którą rozumie zgodnie z koncepcjami Judith Butler i Vinciane Despret.
This article interprets the reports in Katarzyna Boni’s work Ganbare! Warsztaty umierania from the perspective of disaster studies, drawing upon Konrad Wojnowski’s research from his book Beneficial Catastrophes. This perspective identifies the experiences of the Japanese not only as losses, but also benefits, and reflects on the positive aspects of subsequent disasters. The author draws inspiration from the text by Jean‑Luc Nancy, After Fukushima: The Equivalence of Catastrophes. The French philosopher argues that catastrophes be treated as typical phenomena, the consequences of which have a global scope. He believes that the crisis that follows these disasters changes the view of the past and the future. The author is interested in how the survivors practice different forms of mourning and then analyzes these reports using the theories of Judith Butler and Vinciane Despret.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 270-283
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język lodu, wody i łez. Żałoba klimatyczna jako empatyczna świadomość antropocenu
The Language of Ice, Water, and Tears: Climate Mourning as an Empathetic Awareness of the Anthropocene
Autorzy:
Mytych, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25432800.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
zmiany klimatu
żałoba klimatyczna
żałoba ekologiczna
antropocen
lodowce
climate change
climate grief
ecological grief
Anthropocene
glaciers
Opis:
Zmiany klimatu to wciąż rosnące straty ekologiczne. Językiem antropocenu pomału staje się więc język żałoby – żałoby klimatycznej zdefiniowanej jako stan odczuwany w związku z doświadczanymi lub antycypowanymi stratami środowiska (Cunsolo). Jej wyrazem są symboliczne pogrzeby lodowców, w czasie których żałobnicy empatycznie rozszerzają pojęcie żałoby na byty pozaludzkie. Analizując rolę tych uroczystości na przykładzie pożegnania lodowca Ok oraz dyskursu wokół opłakiwania strat ekologicznych, autorka próbuje odpowiedzieć na pytanie o potencjał żałoby klimatycznej jako katalizatora zmian.
Climate change equals ecological loss. The language of the Anthropocene is thus slowly becoming the language of mourning – climate grief felt in relation to experienced or anticipated environmental losses (Cunsolo). Its expression is found in symbolic glacier funerals, during which mourners empathically extend the concept of grief to non-human entities. By analyzing the role of the Ok glacier’s funeral, and the discourse around mourning ecological losses, the author attempts to answer the question about the social potential of climate grief as a catalyst for change.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 184-195
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krew rosyjskiej geografii. "Granica zapomnienia" Siergieja Lebiediewa
The blood of Russian geography. “Oblivion” by Sergei Lebedev
Кровь русской географии. «Предел забвения» Сергея Лебедева
Autorzy:
Milczarek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311925.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Сергей Лебедев
русская литература
травма
горе
Крайний Север России
Siergiej Lebiediew
literatura rosyjska
trauma
żałoba
rosyjska Daleka Północ
Sergei Lebedev
Russian literature
mourning
Russian Far North
Opis:
The text contains an interpretation of Sergei Lebedev's “Oblivion” (2010). The main problem of the book is the intergenerational trauma from the Stalinist era. Its mechanisms have been described in reference to the psychoanalytic tradition. The post-catastrophic image of the Russian Far North presented in the novel was also interpreted. It has been compared to descriptions of radical evil and juxtaposed with Giorgio Agamben's homo sacer. The writings of Jacques Derrida were also used, which turned out to be helpful in describing the phenomenon of splitting traumatic "Self", the present and death, as well as the politics of memory and living with the specters of dead people.
Текст содержит интерпретацию романа Сергея Лебедева «Граница забвения» (2010). Основная проблема книги – межпоколенческая травма происходящая из сталинской эпохи. Ее механизмы были описаны со ссылкой на психоаналитическую традицию. Был представлен также посткатастрофический образ российского Крайнего Севера. Он был сравнен с описаниями радикального зла и homo sacer Джорджио Агамбена. Кроме того, в интерпретации были использованы труды Жака Деррида, оказавшиеся полезными при описании феномена расщепления наследственной травмы «Я», настоящего и смерти, а также политики памяти и жизни с призраками умерших.
Tekst zawiera interpretację Granicy zapomnienia Siergieja Lebiediewa (2010). Głównym problemem książki jest międzypokoleniowa trauma pochodząca z epoki stalinowskiej. Jej mechanizmy zostały opisane w odwołaniu do tradycji psychoanalitycznej. Interpretacji został poddany także przedstawiony w powieści postkatastroficzny obraz rosyjskiej Dalekiej Północy. Porównano go do opisów radykalnego zła i zestawiono z homo sacer Giorgio Agambena. Sięgnięto także po pisma Jacquesa Derridy, które okazały się pomoce w opisie fenomenu rozszczepienia dziedziczącego traumę „ja”, teraźniejszości oraz śmierci, a także polityki pamięci i życia z widmami zmarłych.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 4 (184); 97-113
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mykofilia, mykopedagogika i mykoterapia w autobiografii żałobnej Long Litt Woon
Mycophilia, mycopedagogy and mycotherapy in Long Litt Woon’s bereavement-related autobiography
Autorzy:
Okupnik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763201.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Long Litt Woon
mourning
mushrooms
mycotherapy
żałoba
grzyby
mykoterapia
Opis:
Long Litt Woon jest socjoantropolożką i pisarką, urodzoną w Malezji, ale od 1976 roku mieszkającą w Norwegii. W 2017 roku wydała książkę Powrót do życia. O żałobie i grzybach. Napisała ją po śmierci męża, Eiolfa Olsena. Książka ta zalicza się do nurtu narracji żałobnych, których autorzy poszukują ukojenia na łonie natury. W wypadku Long Litt Woon grzyby nie pozostały jedynie symbolem żałoby. Nowo odkryta pasja grzybiarska dała młodej wdowie powód do życia. W jej książce koegzystują dwa wątki: mykologiczny (opis królestwa Fungi i środowiska grzybiarzy) oraz żałobny (opis ciężkiej próby dotykającej sfery fizycznej, mentalnej, emocjonalnej). Perspektywa socjoantropologiczna i mykoterapeutyczna jest unikalna i odróżnia narrację Long Litt Woon od innych autobiografii o żałobie.
Long Litt Woon is a socioanthropologist and writer born in Malaysia and living in Norway since 1976. In 2017, she published a book titled The Way Through The Woods. On Mushrooms and Mourning. She wrote it after the death of her husband, Eiolf Olsen. The book represents narratives of grief, the authors of which seek consolation in nature. For Long Litt Woon, mushrooms have not only been a symbol of bereavement. The newly-discovered passion gave the young widow a reason to live. In her book, two threads intertwine: the mycological one (description of the Fungi kingdom and of the mushroom-picking community) and the one related to mourning (description of a severe trial affecting the physical, mental, and emotional sphere). The socioanthropological and mycotherapeutic perspective is unique, and it distinguishes Long Litt Woon’s narrative from other bereavement-related autobiographies.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2023, 18; 51-66
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja otwartych ran. Stygmateksty Teresy Ferenc
Poetry of Open Wounds. Teresa Ferenc’s Stigmatexts
Autorzy:
Szopa, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26058607.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
żałoba
filozofia feministyczna
stygmatekst
Hélène Cixous
poezja kobiet
mourning
feminist philosophy
stigmatext
women's poetry
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi propozycję odczytania poezji Teresy Ferenc przez pryzmat feministycznej polityki żałoby. Posługując się pojęciem „stygmatekstu”, ukutym przez Hélène Cixous, wskazuję, że w centrum wyobraźni twórczej poetki znajduje się otwarta rana. Figura ta odsyła ona nie tylko do tragedii, jaką była pacyfikacja Soch, rodzinnej wsi poetki, ale też do szczególnie rozumianej, ponadjednostkowej więzi z matką. Matczyność funkcjonuje bowiem u Ferenc jako synekdocha stygmatyzowanej inności. Poezja otwartych ran staje się zatem nieodzownym elementem programu etycznego Ferenc, wymierzonego w fallogocentryczną logikę wojny, śmierci i zniszczenia.
The article is an attempt at reading the poetry of Teresa Ferenc through the prism of feminist politics of mourning. Using Hélène Cixous’s neologism “stigmatext,” I argue that the figure of an “open wound” constitutes Ferenc’s poetic imagination. This figure refers not only to the tragic event of pacification of Sochy – Ferenc’s family village – but also to the specifically understood relation with mother as is conceived in our culture. Motherhood functions here as a synecdoche of stigmatized otherness. From this point of view, poetry of open wounds emerges as an integral element of Ferenc’s ethical program, which is opposed to the phallogocentric logic of war, death, and destruction.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2023, 46; 185-206
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zgoda na zmianę. Roślinna poezja Urszuli Zajączkowskiej jako odpowiedź na lęki antropocenu
Agree to Change: Plant Poetry by Urszula Zajączkowska as a Response to the Fears of the Anthropocene
Autorzy:
Mytych-Forajter, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25435833.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
plant poety
change
mourning
local
poezja roślinna
zmiana
żałoba
lokalność
Opis:
Artykuł poświęcony został trzem obszarom badawczym charakterystycznym dla roślinnej poezji Urszuli Zajączkowskiej. Pierwszy wiąże się z włączeniem człowieka do całości istnienia i wynika ze świadomości jego materialnych związków z innymi bytami. Drugi obszar to wyrażona i zapisana w tej poezji coraz większa zgoda na własną cielesność. Z kolei trzeci obszar stanowi próbę pogodzenia się z żałobnym doświadczeniem straty (utrata ludzi i zniszczenia w obrębie środowiska), a jednocześnie osiągnięcia zgody na świat, w którym żal i rozpacz stoją obok nadziei, związanej z przyszłym rozkwitem.
The article is devoted to three research areas characteristic of Urszula Zajączkowska’s plant poetry. The first examines the inclusion of humans in the totality of existence and results from the awareness of their material relationships with other beings. The second area studies the increasing consent to one’s corporeality, expressed and recorded in this poetry. Finally, the third area is an attempt to come to terms with the experience of mourning in loss (loss of people and destruction within the environment) while learning to consent to a world in which grief and despair stand next to the hope associated with future prosperity.  
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 208-220
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distinción, elegancia y luto en la moda virreinal: el uso de la indumentaria negra
Distinction, elegance and mourning in vice-royal fashion: the use of black clothing
Dystynkcja, elegancja i żałoba w modzie wicekrólewskiej: wykorzystanie ubioru w czarnym kolorze
Autorzy:
Cánovas, Emma Patricia Victorio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2205008.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
traditional clothing
colonial period
Lima
Viceroyalty of Peru
mourning
tradycyjny strój
okres kolonialny
Wicekrólestwo Peru
żałoba
Opis:
Since ancient times, the wear of black garments as a sign of mourning for the loss of a loved one has been related to night and darkness, and also to the fear of the unknown and death. Although there is no continuous line about the use of black to demonstrate mourning, in the case of Spain and its overseas kingdoms, its use is directly related to the promulgation of the “Pragmatic of mourning and wax” (1502), following the death of the prince Juan de Castilla in 1497, son of the Catholic Monarchs, which prescribed austerity in the celebration of funerals. This pragmatic was in force until it was modified by the Council of Toledo during the reign of Felipe V, in the first third of the 18th century. In addition, since the reign of Philip II, in the mid-sixteenth century, dressing “Spanish style”, that is, in black, became synonymous with prestige and elegance, since the king adopted black for his closet and turned it into the color of the court and a symbol of power and glory, thanks to the arrival in Spain of the Campeche wood, originally from the Yucatan peninsula, and its commercial monopoly. The palo de Campeche was highly valued because it produces an intense and stable black dye, characteristics that had not been achieved with the European dyeing techniques of the time. The use of black clothing spread from Spain and significantly affected fashion in both Europe and America. As can be seen, the implications of wearing black garments have been economic, political, and social. The paper seeks to demonstrate the importance attributed to black clothing in two different contexts in the viceroyalty of Peru.
Od czasów starożytnych używanie czarnego stroju jako znaku żałoby po stracie bliskiej osoby kojarzy się z nocą i ciemnością, a także ze strachem przed nieznanym i śmiercią. Chociaż nie ma ciągłej linii dotyczącej stosowania czerni na znak żałoby, w przypadku Hiszpanii i jej zamorskich królestw jej użycie jest bezpośrednio związane z ogłoszeniem Pragmática de luto y cera (1502) po śmierci niemowlęcia Juana de Castilla w 1497 roku, syna katolickich monarchów. W tekście odnajdujemy nakaz surowości w odprawianiu pogrzebów, a pragmatyczne zasady pozostawały w mocy aż do jej modyfikacji przez Radę w Toledo za panowania Filipa V, w pierwszej tercji XVIII wieku. Ponadto od czasów panowania Filipa II w połowie XVI wieku ubieranie się „po hiszpańsku”, czyli na czarno, stało się synonimem prestiżu i elegancji, ponieważ król zaadoptował czerń do swojej garderoby i uczynił z niej kolor dworu oraz symbol władzy i chwały. Bardzo cenione stało się drewno palo de Campeche, ponieważ pozwalało na wytworzenie intensywnego i trwałego czarnego barwnika, co nie było osiągalne przy użyciu ówczesnych europejskich technik farbowania. Wykorzystanie czarnych ubrań rozprzestrzeniło się z Hiszpanii i miało znaczący wpływ na modę zarówno w Europie, jak i w Ameryce. Używanie czarnej odzieży było podyktowane względami ekonomicznymi, politycznymi i społecznymi. W prezentowanym artykule zostały ukazane konteksty znaczeń przypisywanych czarnym strojom w Wicekrólestwie Peru.
Źródło:
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 149-172
2299-260X
Pojawia się w:
Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lifelong Catechesis as a Response to Peoples Life Needs
Autorzy:
Platovnjak, Ivan
Prijatelj, Erika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2155027.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
lifelong catechesis
life needs
parents with young children
grieving
widowed
divorced
katecheza całożyciowa
potrzeby życiowe
rodzice z małymi dziećmi
żałoba
wdowa
rozwodnik
Opis:
Although the Slovenian Pastoral Plan (2012) makes it clear that catechesis is for every person in every stage of life and that it should be lifelong, it overlooks many groups of people, such as parents with young children, the grieving, the widowed, the divorced, etc. Many of these and others feel unheard and unwelcomed in the Church. In this article, the authors try to answer the question: what needs to be taken into account in order to ensure that lifelong catechesis responds to the life needs of adults and that the above groups of people are not overlooked?  First, the authors give some experiences of the unheard and unreceived nature of different believers. Then they show the attitudes that catechists should have in lifelong catechesis so that those who receive their catechesis will receive answers to their deepest needs in life. Finally, they show how to offer lifelong catechesis to these groups of people so that each one of them will feel that God has found him or her in his or her concrete situation through the catechist, that God accepts him or her through the catechist and wants to help him or her to seek and find the answer to his or her concrete wants, needs and questions, and that he or she will also be able to grow in faith in his or her concrete situation. 
Chociaż Słoweński Plan Pastoralny (2012) jasno stwierdza, że katecheza jest dla każdego człowieka na każdym etapie życia i że powinna trwać przez całe życie, to jednak pomija wiele grup osób, takich jak rodzice z małymi dziećmi, osoby pogrążone w żałobie, wdowy, rozwiedzeni itp. Wielu z nich i innych czuje się niewysłuchanych i niemile widzianych w Kościele. W niniejszym artykule autorzy próbują odpowiedzieć na pytanie: co należy wziąć pod uwagę, aby katecheza przez całe życie odpowiadała potrzebom życiowym dorosłych i aby powyższe grupy osób nie były pomijane?  Najpierw autorzy podają kilka doświadczeń związanych z niewysłuchaniem i nieprzyjęciem przez różnych wiernych. Następnie ukazują postawy, jakie powinni mieć katecheci w katechezie całożyciowej, aby ci, którzy odbierają ich katechezę, otrzymali odpowiedzi na swoje najgłębsze potrzeby życiowe. Wreszcie pokazują, jak proponować katechezę całożyciową tym grupom ludzi, aby każdy z nich miał poczucie, że Bóg go odnalazł w jego konkretnej sytuacji przez katechetę, że Bóg go akceptuje przez katechetę i chce mu pomóc w szukaniu i znajdowaniu odpowiedzi na jego konkretne pragnienia, potrzeby i pytania, a także, że będzie mógł wzrastać w wierze w swojej konkretnej sytuacji. 
Źródło:
Studia Gdańskie; 2022, 51; 124-136
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbole cierpienia i rytuały żałoby we współczesnej przestrzeni politycznej
Symbols of suffering and mourning rituals in contemporary political space
Autorzy:
Szczurowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206372.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
symbol
rytuał
polityka
śmierć
żałoba
ritual
politics
death
mourning
Opis:
The death of a loved one results in manifestations of suffering, mourning, and finally post-mortem and funeral ceremonies. The departure of people who were key figures and influenced the political space brings with it a whole spectrum of symbols, signs and rituals of mourning in this space. In the history of the Third Polish Republic, Poles experienced a number of sad moments related to the deaths of less and more significant figures in the world of politics. The departure of John Paul II, all those who died in the Smolensk catastrophe, the assassination of President Paweł Adamowicz, the deaths of the founding fathers of the Third Republic: Tadeusz Mazowiecki and Jacek Kuroń, Władysław Bartoszewski, Andrzej Chodubski, who was so close to the University of Gdańsk environment, and many others, are just some of the great world of politics and political science. The symbols of suffering and rituals of mourning that accompanied their farewells were, among other things, an expression of our culture, also political.
Śmierć kogoś bliskiego skutkuje przejawami cierpienia, żałości, wreszcie ceremoniami pośmiertnymi i pogrzebowymi. Odejście osób, które były kluczowymi postaciami i wywierały wpływ na przestrzeń polityczną niesie za sobą, w tejże przestrzeni, całe spektrum symboli, oznak i rytuałów żałoby. W dziejach III Rzeczypospolitej Polacy doznali szeregu smutnych momentów związanych ze śmiercią mniej i bardziej znaczących w świecie polityki postaci. Odejście Jana Pawła II, wszystkich, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej, zabójstwo prezydenta Pawła Adamowicza, śmierć ojców założycieli III Rzeczypospolitej: Tadeusza Mazowieckiego i Jacka Kuronia, Władysława Bartoszewskiego, zgon jakże bliskiego środowisku Uniwersytetu Gdańskiego Andrzeja Chodubskiego i wielu innych, to zaledwie część ze znakomitych postaci świata polityki i nauk o polityce. Symbole cierpienia i rytuały żałoby, jakie towarzyszyły ich pożegnaniom, były między innymi wyrazem naszej kultury, także politycznej.
Źródło:
Cywilizacja i Polityka; 2022, 20, 20; 7-23
1732-5641
Pojawia się w:
Cywilizacja i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Family After the Prenatal Death of a Child. Theological and Moral Aspects
Rodzina po śmierci dziecka w okresie prenatalnym. Aspekty teologiczno-moralne
Autorzy:
Dziedzic, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430849.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
śmierć dziecka
moralne dylematy
pogrzeb dziecka
żałoba
wsparcie pastoralne
death of a child
moral dilemmas
funeral of a child
mourning
pastoral care
Opis:
The article is aimed at introducing the reader to the issue of the death of a child in the prenatal period and explaining difficult theological and moral aspects. The following issues are discussed: (1) The death of a child in the prenatal period, (2) The moral delimmas of the mother after her baby’s death (3) The duty to respect the body of a deceased child, (4) The moral duty to support the bereaved family. Miscarriage is most often due to a chromosomal abnormality (approximately 60–80% of cases) or other embryo/ foetal problems and is rarely based on choices made by women. After the death of the child, one must remember to respect the corpse. The basic moral obligation towards the deceased body is its dignified burial. The funeral of a stillborn child is not only an expression of the respect for the deceased child, but also is important for the family. It is very often the key to going through the mourning, and the basis of Christian comfort. The presented article will help the reader better understand the problems of the family after the loss of a child, provide answers to the moral dilemmas arising in this context and to teach the right attitudes towards people experiencing mourning after the loss of a loved one.
Prezentowany artykuł przybliża czytelnikowi problematykę śmierci dziecka w okresie prenatalnym i wyjaśnia trudne kwestie teologiczno-moralne. W artykule zostały omówione następujące zagadnienia: (1) Śmierć dziecka w okresie prenatalnym, (2) Dylematy moralne matki po śmierci dziecka, (3) Powinność szacunku wobec zwłok zmarłego dziecka, (4) Powinność moralna wsparcia osieroconej rodziny. Poronienie najczęściej wynika z nieprawidłowości chromosomalnych (w około 60–80% przypadków) lub z innych problemów występujących w zarodku/płodzie i rzadko na podstawie wyborów dokonywanych przez kobiety. Po śmierci dziecka trzeba pamiętać o szacunku do jego zwłok. Podstawowym zobowiązaniem moralnym wobec zmarłego ciała jest jego godny pochówek. Pogrzeb dziecka martwo urodzonego jest nie tylko wyrazem szacunku do zmarłego dziecka, ale pełni również istotne znaczenie dla rodziny. Bardzo często jest on kluczem do przepracowania żałoby i podstawą chrześcijańskiego pocieszenia. Zaprezentowany artykuł pomoże czytelnikowi lepiej zrozumieć problemy rodziny po stracie dziecka, udzieli odpowiedzi na powstałe w tym kontekście dylematy moralne oraz nauczy właściwych postaw wobec osób przeżywających żałobę po stracie kogoś najbliższego.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 4; 197-214
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Utrata i żałoba w prozie Michaiła Szyszkina
Loss and grief in Mikhail Shishkins fiction
Autorzy:
Skotnicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172224.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Russian literature of the 20th–21st century
contemporary Russian novel
grief and mourning
female characters
bereavement
Jacques Derrida (1930–2004)
Mikhail Shishkin (b. 1961)
Michaił Szyszkin
proza
utrata
smutek
żałoba
melancholia
inkorporacja
Opis:
Representations of loss, grief and mourning are have a prominent place in Mikhail Shiskhin's fiction. They coexist with other parathanatological themes such as funerals and reflections on life after death. As funerals provide the proper opening of periods of mourning, the first part of the article deals with the characters’ reactions to the scenes of death and burial. It is followed, in the second part, by a close examination of the internal life of selected female characters who experience grief after the loss of a person they love. On the whole, Shiskhin's characters seem to be less preoccupied with the funeral as a social institution, but rather tend to experience bereavement in a way which is typical of a melancholic. Drawing on Jacques Derrida's conceptualization of mourning, the article demonstrates how Shishkin's female characters conceal mourning by the act of incorporating the dead into their own bodies and allowing them their voice. At the same time, the activity of letter writing enables them to hinder or even deny bereavement, and in this way, hold off the admission of a complete loss.
Źródło:
Ruch Literacki; 2022, 1; 115-133
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clinical miscarriage from the perspective of multifaceted contexts of procreative loss
Poronienie kliniczne z perspektywy wielorakich kontekstów straty prokreacyjnej
Autorzy:
Guzdek, Piotr
Jęczeń, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2044474.pdf
Data publikacji:
2021-06-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
: anthropology of clinical miscarriage
prenatal bond
mourning
quality of life ethics
ontological personalism
descriptive personology
antropologia poronienia klinicznego
więź prenatalna
żałoba
etyka jakości życia
personalizm ontologiczny
personologia deskryptywna
Opis:
The phenomenon of clinical miscarriage sparks increasing interest of researchers from non-medical disciplines. Although there is still a significant disproportion between the voluminous literature on spontaneous miscarriage from a medical perspective compared to the growing number of studies conducted in the social and philosophical sciences, the process of changing the research orientation of early procreative losses is gradually progressing. The hitherto dominant one-sided biomedical approach is giving way to holistic axiomedical approaches. This study contributes to the axiomedical model of clinical miscarriage. It aims to provide an in-depth analysis of four key contexts of procreative loss occurring at early stages of prenatal development - anthropological, relational (parental attachment), psychological and supportive. As a result of the research conducted, it is concluded that the main dominant characteristic of clinical miscarriage as a thanatic event is the level of anthropological settlements regarding the status of the foetus and its ethical implications.
Fenomen poronienia klinicznego wzbudza coraz większe zainteresowanie badaczy z dyscyplin pozamedycznych. Choć nadal dostrzegalna jest znacząca dysproporcja pomiędzy obszerną literaturą traktującą o poronieniu spontanicznym z perspektywy medycznej w porównaniu do wzrastających liczebnie studiów prowadzonych w zakresie nauk społecznych i filozoficznych, to sukcesywnie postępuje proces zmiany orientacji badawczej wczesnych strat prokreacyjnych. Dominujące dotychczas jednostronne podejście biomedyczne ustępujące miejsca holistycznym ujęciom aksjomedycznym. Niniejsze studium wpisuje się w aksjomedyczny model poronienia klinicznego. Jego celem jest pogłębiona analiza czterech kluczowych kontekstów straty prokreacyjnej występującej na początkowych etapach rozwoju prenatalnego ‒ antropologicznego, relacyjnego (przywiązania rodzicielskiego), psychologicznego i pomocowego. W rezultacie prowadzonych badań dochodzimy do wniosku, iż główną dominantą charakterystyk poronienia klinicznego jako zdarzenia tanatycznego jest płaszczyzna rozstrzygnięć antropologicznych statusu płodu i jego implikacji etycznych.
Źródło:
Teologia i moralność; 2021, 1, 1(29); 143-170
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontekst pastoralny śmierci dziecka przed urodzeniem
Autorzy:
Dziedzic, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142854.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
stillborn child
mourning
eternal life
funeral
dziecko martwo urodzone
żałoba
życie wieczne
pogrzeb
Opis:
Strata dziecka martwo urodzonego jest bardzo dotkliwa. Odchodzi bowiem dziecko, z którym rodzice wiązali swoją przyszłość. Pojawia się także poczucie winy związane z odpowiedzialnością za zaistniałą sytuację. Rodzice przeżywający żałobę potrzebują często wsparcia ze strony otoczenia i Kościoła. W towarzyszeniu w żałobie ważne są: obecność, aktywne słuchanie, praktyczna pomoc.Pogrzeb dziecka martwo urodzonego jest możliwy w Kościele, mimo to nie zostało ono ochrzczone. Białe szaty liturgiczne symbolizują niewinność dziecka, a sprawowana Eucharystia za rodziców pogrążonych w żałobie daje im nadzieję, że ich dziecko jest w rękach Boga.
The loss of a stillborn child is very serious. Parents future disappears together with the departure of the child. There is also a sense of guilt associated with their responsibility for the arisen situation. Mourning parents often need support from their closests and the Church. Supportive presence, active listening, and practical help are very important during their mourning.The funeral of a stillborn child in accordance to Church’s rules is still possible despite the fact that the child has not been baptized yet. The white vestments symbolize the child’s innocence and the Eucharist celebrated for mourning parents gives them hope that their child is in God’s hands.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 2; 77-92
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogrzeb pięciu poległych
Autorzy:
Łysiak, Tomasz (1970- )
Powiązania:
Gazeta Polska 2021, nr 10, s. 90-92
Data publikacji:
2021
Tematy:
Manifestacje patriotyczne 1860-1861 (Polska)
Bitwa grochowska (1831)
Rocznice
Obchody
Wojsko
Postawy
Zgromadzenia i imprezy masowe
Pogrzeb
Żałoba narodowa
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł nawiązuje do wydarzeń, które miały miejsce na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie w 1861 roku, tuż po obchodach rocznicy bitwy pod Olszynką. 27 lutego po mszy w kościele karmelickim na Lesznie doszło do manifestacji, która została brutalnie stłumiona przez wojsko rosyjskie, od kul zginęło pięć osób. W artykule przedstawiono nastroje panujące wśród mieszkańców Warszawy po tych wydarzeniach, przygotowania i przebieg pogrzebu, który odbył się 2 marca 1861 roku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Poradnictwo w żałobie (grief counseling) dla kobiet doświadczających straty prokreacyjnej
Grief counselling for women experiencing procreative loss
Autorzy:
Chojnacka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056202.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
poradnictwo w żałobie
poronienie
strata prokreacyjna
wsparcie
żałoba
grief counselling
miscarriage
procreative loss
support
bereavement
Opis:
Artykuł zwraca uwagę na ważne aspekty życia społecznego, jakimi są strata prokreacyjna i stan psychiczny kobiet doświadczających poronienia. Można wykazać, że poronienie może być rozumiane, nie tylko jako przedwczesne zakończenie ciąży, ale jako utrata dziecka nienarodzonego, w związku z czym naturalnym procesem po jego stracie jest żałoba. W artykule omówiony został model adaptacji do straty prokreacyjnej Izabeli Barton–Smoczyńskiej. Na podstawie założeń poradnictwa w żałobie (grief counseling) J. Williama Wordena uwypuklona została rola doradców, którzy wspierają kobiety po stracie prokreacyjnej. W artykule pokazane zostało, że głównymi zadaniami realizowanymi przez doradców w tego rodzaju poradnictwie jest pomoc w wyrażaniu emocji związanych ze stratą oraz towarzyszenie kobiecie i jej rodzinie w procesie akceptacji poronienia.
The paper draws attention to essential aspects of social life, such as procreative loss and the psychological state of women experiencing a miscarriage. It can be shown that miscarriage can be understood as premature termination of pregnancy and the loss of an unborn child, hence mourning is the natural process after the loss. The article discusses Izabela Barton-Smoczyńska’s model of adaptation to procreative loss. Based on the assumptions of grief counselling by J. William Worden, the role of counsellors who support women after the procreative loss was highlighted. The article shows that the main tasks carried out in this type of counselling are to help in expressing emotions connected with the loss and accompany the woman and her family in the process of accepting the miscarriage.
Źródło:
Studia Poradoznawcze; 2021, 10; 396-412
2450-3444
Pojawia się w:
Studia Poradoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies