Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Św. Paweł" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-50 z 81
Tytuł:
Widzenie Zmartwychwstałego. Interpretacja 1 Kor 15,3b-8
Autorzy:
Posadzy, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623276.pdf
Data publikacji:
2015-09-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
św. Paweł
List do Koryntian
Zmartwychwstały
Opis:
Uno dei testi piu importanti che parlano della risurrezione di Gesu Cristo e delle sue apparizioni ai discepoli e sicuramente questo di l Cor 15,3b-8. Si parla addirittura del piu antica professione di fede. Lo scopo di questo lavoro era di presentare in che modo Gesu e apparso ai suoi discepoli, in modo particolare a Paolo. Si pone la domanda: che cosa Paolo ha visto sulla strada di Damasco? In che modo apparve davanti a lui? La seconda parte del lavoro riguardava il recente studio di un teologo tedesco Gerd Lüdemann, che qualche anno fa ha scritto il libro intitolato La risurrezione di Gesu. Storia, esperienza, teologia. L’autore nel suo lavoro propone di staccare le apparizioni di Gesu dalla fede nella risurrezione dicendo, che queste sono il risultato delle «fantasie», «visioni irreali», delie «coliettive estasi» oppure anche delie «coliettive aliucinazioni». Secondo l’autore tutte queste «visioni» non possono essere trattate come i fondamenti delia fede pasquale. In terza parte si voleva rispondere a queste tesi del teologo. La fede si fonda sui fatto storico delia risurrezione di Cristo. I discepoli, ai quali Gesuha dato la possibilita di vederlo, dopo la loro esperienza hanno lavorato per disperdere la fede nella risurrezione di Cristo. Anzi, hanno dato per questo la loro propria vita.
Źródło:
Verbum Vitae; 2009, 16; 161-181
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Budować wspólnotę czy administrować? Pawłowa inspiracja dla polskiego duszpasterstwa
Autorzy:
Przybecki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015927.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
św. Paweł
wspólnota
duszpasterstwo
Kościół w Polsce
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2009, 10; 77-83
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebaczenie w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa według św. Pawła
Autorzy:
Stasiak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623041.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zbawienie
przebaczenie
wiara
łaska
chrzest
św. Paweł
cnoty
zmartwychwstanie
Opis:
W różnych okolicznościach człowiek doświadcza konieczności przebaczania drugiemu. Łatwiej jest przeprowadzić precyzyjny wykład na temat przebaczenia w listach św. Pawła, a nawet dać konkretne wskazówki co do praktykowania tej cnoty, niż ją rzeczywiście realizować. Apostoł Narodów nie tylko przedstawił przebaczenie od strony teoretycznej, teologicznej, lecz również ukazał, jak dalece przebaczenie wiąże się ze zbawczym planem Boga. Mało tego, na własnym przykładzie pokazał, jak należy podjąć dzieło przebaczenia nawet wobec tak dotkliwych zniewag jak te, które spotkały go w Koryncie (2 Kor 2,7.10). Z naszej analizy wynika, że fundamentem przebaczenia jest udział w zbawczym dziele Chrystusa. Jest to łaskawy dar Boga. Tak została dana obietnica Abrahamowi (Ga 3,18), tak również sam Chrystus otrzymał imię, które dotąd było domeną Boga (Flp 2,9), takim też ostatecznym dopełnieniem Bożego planu zbawienia była śmierć Jezusa Chrystusa, w której zostało nam darowane wszystko (Rz 8,32). Chrześcijanin ma udział w dziele Chrystusa przez chrzest, ale również przez szczególne dary, którymi ma służyć wspólnocie Kościoła – charyzmaty (1Kor 2,12). Wśród najważniejszych darów apostoł wylicza wiarę i cierpienie (Flp 1,29), które ma przynosić korzyść rozprzestrzenianiu się Ewangelii i rozwojowi Kościoła. Łaska darowana wszystkim wierzącym w Chrystusa przez chrzest, który daje im udział w Jego śmierci i zmartwychwstaniu (Kol 2,13-14), owocuje udzieleniem im szczególnej łaski przebaczenia ze strony Chrystusa (Kol 3,13), choć jest to dzieło Osób Trójcy Świętej (Ef 4,30.32). Fakt ten niesie ze sobą zobowiązania dla wierzących – unikanie wad (Ef 4,31), a wypełnianie cnót (Kol 3,12; Ef 4,32). Wszystko zaś konkretyzuje się w bardzo jasnym działaniu, do którego wzywa apostoł: „Wybaczajcie sobie” (charidzomenoi heautois). Prawdziwe przebaczenie realizowane w życiu codziennym polega przede wszystkim na tym, żeby być jego podmiotem, a więc po prostu przebaczać. Brak tej czynności może pozostawiać przestrzeń do działania dla szatana (2 Kor 2,7.10). Należy jednak także prosić o przebaczenie, a więc stawać się przedmiotem przebaczenia. Jesteśmy nim obdarowywani przez innych chrześcijan (2 Kor 12,13).
Źródło:
Verbum Vitae; 2010, 18; 123-140
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zu den ökologischen Metaphern bei Paulus
O ekologicznych metaforach u św. Pawła
Autorzy:
Najda, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817916.pdf
Data publikacji:
2005-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
św. Paweł
przyroda
ekologia
metafora
St. Paul
nature
ecology
metaphor
Opis:
Many times in his letters Paul underlines that he is an apostle of Christ Jesus chosen, called and sent to proclaim the Gospel of God (cfr. Rom 1,1; 1 Cor 1,1; 2 Cor 1,1). In his teaching he willingly used different metaphors, among which those taken from the held of ecology had an important role. Paul makes use of them when speaks of the reality, the nature and the tasks of the Christian community (e.g.: Rom 7,4ff.; 9,21; 1 Cor 3,9), when he wants to describe his missionary activity or to express his apostolic consciousness (e.g.: 1 Cor 3,6; 3,10; 2 Cor 10,8; 13,10).
Paweł wielokrotnie w swoich listach podkreśla, że jest apostołem Chrystusa Jezusa wybranym, powołanym i posłanym do głoszenia Ewangelii Bożej (por. Rz 1,1; 1Kor 1,1; 2Kor 1,1). W swoim nauczaniu apostoł posługuje się chętnie różnymi metaforami, wśród których ważną rolę odgrywają metafory z zakresu ekologii. Paweł wykorzystuje je wtedy, gdy mówi o rzeczywistości, naturze i zadaniach gminy chrześcijańskiej (np. Rz 7,4n; 9,21; IKor 3,9), gdy chce opisać swoją działalność misyjną lub wyrazić swoją apostolską świadomość (np. IKor 3,6; 3,10; 2Kor 10,8; 13,10).
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2005, 3, 1; 247-255
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hymn o Chrystusie (Flp 2,6-11)
Christ Hymn (Phil. 2:6-11)
Autorzy:
Kasiłowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596297.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Chrystus
Św. Paweł
hymn
kenoza
objawienie
Christ
Saint Paul
kenosis
revelation
Opis:
Przedmiotem analiz egzegetycznych jest hymn Flp 2,6-11, tekst przed-Pawłowy, włączony do Listu do Filipian, jako zachęta do zachowania jedności we wspólnocie chrześcijan, przez przyjęcie postaw Chrystusa, które szczególnie objawiły się w Jego wcieleniu i męce. Autor odwołuje się w analizach do tekstów biblijnych, które wydają się pomagać w rozumieniu hymnu. Przedmiotem refleksji teologicznej w hymnie jest historyczna postać Jezusa Chrystusa, którą znamy ze świadectwa apostolskiego. Pierwsza część mówi o działaniu Jezusa (2,6-8), druga o odpowiedzi na nie Boga (2,9-11). Chrystus, którego życie duchowe jest scharakteryzowane przez „dar”, jest wzorem życia chrześcijańskiego. On myślał o innych, pragnął zbawienia innych i takie ma być życie duchowe chrześcijan. Mówienie o morphe theou to wypowiadanie się o bóstwie Jezusa w kontekście poznawania Jezusa w historii zbawienia. Stosunek Chrystusa do bóstwa należy rozumieć w ramach „obdarowania”, „bezinteresowności”, bo On sam jest absolutnym darem (ouch harpagmon hegesato). Gdzie występuje obdarowanie, tam jest myśl o jeszcze większym darze, i z tego bierze się kenoza Chrystusa. Znaczenie czasownikowi „ogołocić się” nadaje Ewangelia, czyli świadectwo o życiu historycznym Jezusa. Ogołocenie nie może dotyczyć tożsamości osoby („ja”), bo tej się nie zmienia. Wyraża się ono we wcieleniu, gdy Chrystus, nie przestając być sobą, przyjął na siebie „całe dziejowe ryzyko bytowania człowieka”. Szczególnym momentem ogołocenia jest śmierć na krzyżu, wobec której Chrystus nie broni się w sposób boski. Hymn mówi o Chrystusie przez pryzmat pierwszego Adama: podczas gdy Adam chciał stać się „jak bogowie”, Chrystus stał się sługą ludzi (por. Rz 5). Pomija się kolejne etapy wywyższenia: zmartwychwstanie, wniebowstąpienie, zajęcie miejsca po prawicy Boga. Wywyższenie nie jest logicznym następstwem, lecz wolnym aktem Boga, który dał Synowi godność Pana, jako człowiekowi, który był sługą. W hymnie mowa jest o adoracji całego stworzenia, które jest zdolne do tego aktu (Ap 5,13). Panowanie nad wszystkimi jest znakiem posiadania władzy boskiej wobec świata, który ma okazywać posłuszeństwo. Wyrażona jest prawda o jedności Boga Ojca i Pana Jezusa: wyznanie prawdy o Chrystusie jako Panu zmierza do chwały Boga Ojca, jak cały zbawczy plan (Rz 15,7-9). Jest to zgodne z teologią Pawła, który nalega na to, że wszystko bierze początek od Ojca i do Niego zmierza. Hymn, który zamieszcza Paweł w swoim Liście do Filipian, wyraża w formie poetyckiej to, co było doświadczeniem naocznych świadków i było głoszone w Ewangelii. Poddano teologicznej refleksji fakty objawienia. Jezus w czasie swojego ziemskiego życia nie dążył do objawienia swojej „chwały” eschatologicznej i ukrywał swoją tajemnicę mesjańską. Jego celem była służba ludziom, mająca doprowadzić ich do zbawienia. To dzieło stanowi podstawę Jego uwielbienia jako prawdziwego człowieka i Syna Bożego. 
The subject of exegetical analyses is the hymn Phil. 2:6-11, the pre-Paul text, included in the Letter to the Philippians as an encouragement to maintain unity in the Christian community by adopting Christ’s attitudes which manifested themselves in His incarnation and torment. The author refers in his analyses to Biblical texts that seem to help to understand the hymn. The subject of theological reflection in the hymn is the historical figure of Jesus Christ known from the apostolic testimony. The first part speaks of the actions of Jesus (2:6-8), the second part is the reaction of God to Jesus’ deeds (2:9-11). Christ, whose spiritual life is characterised by “a gift”, is the model of Christian life. He thought about others, He wanted the salvation of others and this is what the spiritual life of Christians is meant to be. To talk about morphe theou is to speak about the deity of Jesus in the context of getting to know Jesus in the history of salvation. The attitude of Christ to deity should be understood as part of “giving” and “selflessness” because He is an absolute gift (ouch harpagmon hegesato). Where there is endowment, there is the thought of an even greater gift, and from this comes the kenosis of Christ. The meaning of the verb “to be made nothing/to make oneself of no reputation” is given by the Gospel, i.e. the testimony of the historical life of Jesus. Making oneself nothing can not refer to the identity of a person (“I”), because it does not change. It is expressed in the incarnation, when Christ, without ceasing to be himself, took upon himself “the entire historical risk of human existence”. A special moment of being made nothing is His death on the cross, against which Christ does not defend himself in a divine way. The hymn speaks of Christ in the context of first Adam: while Adam wanted to become “like the gods”, Christ became a servant of men (see Rom 5). The successive stages of exaltation are omitted: resurrection, ascension, taking the place at the right hand of God. Exaltation is not a logical consequence, but a free act of God who gave the Son the dignity of the Lord as a man who was a servant. The hymn speaks of the adoration of all creation which is capable of this act (Rev 5:13). The dominion over all is a sign of having divine authority over the world which should show its obedience. The truth about the unity of God the Father and the Lord Jesus is expressed: the confession of the truth about Christ as Lord is directed to the glory of God the Father, as the entire saving plan (Rom 15:7-9). This is in accordance with Paul’s theology, who insists that everything takes from the Father and goes towards Him. The Hymn that Paul includes in his Letter to the Philippians expresses in a poetic form what the experience of eyewitnesses was and what was proclaimed in the Gospel. The facts of revelation were subjected to theological reflection. During his earthly life Jesus did not seek to reveal his eschatological “glory” and hid his messianic mystery. His purpose was to serve people to bring them to salvation. This work is the basis for His worship as a true human being and the Son of God.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2018, 29, 1; 153-185
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanie obrazów sportowych zawartych w Listach św. Pawła
Autorzy:
Wańczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950163.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
św. Paweł
sport
zawody sportowe
agonistyka
St. Paul
athletic competitions
agonistics
Opis:
In his epistles, St. Paul frequently makes use of athletic imagery, both in relation to sport in general and to specific athletic disciplines (running, boxing, wrestling, gymnastics). However, the use of athletic themes is not an aim in and of itself for St. Paul, but rather it is intended to give specific guidelines to his audience. An exegetic analysis shows that the Apostle to the Nations compares his life and that of other Christians to athletic competitions. The field of these competitions is the way of faith in Jesus in which there are numerous difficulties and obstacles. Hence, the Christian as an athlete who wants to experience eternal life should be persistent, ascetic, practice virtues and prayer, and, most important, his or her task is to have a close relationship with God and the community of believers.
Św. Paweł w swoich Listach wielokrotnie używa obrazów sportowych, i to zarówno odnoszących się do sportu w ogólności, jak i do jego poszczególnych dyscyplin (biegi, boks, zapasy, ćwiczenia gimnastyczne). Jednak wykorzystanie tematyki sportowej nie jest dla niego celem samym w sobie, lecz ma za zadanie przekazanie adresatom konkretnych wskazówek. Przeprowadzone analizy egzegetyczne pokazują, że Apostoł Narodów porównuje życie swoje i innych chrześcijan do zmagań sportowych. Terenem tych zawodów jest droga wiary w Jezusa, na której pojawiają się liczne trudności i przeciwności. Dlatego sportowiec-chrześcijanin, chcący zdobyć nagrodę życia wiecznego, powinien się cechować m.in. wytrwałością, ascezą, praktykowaniem cnót i modlitwy, a co najważniejsze, jego zadaniem jest staranie się o jak najlepszą relację z Bogiem i wspólnotą wierzących.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2019, 72, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Janusz Wilk, Charakterystyka i zadania przełożonego wspólnoty chrześcijańskiej według Listów Pasterskich. Studium biblijno-pragmatyczne, Studia i Materiały Wydziału Teologicznego Uniw. Śląskiego 81, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2015, ss. 457
Rev. Janusz Wilk, Characteristics and tasks of the superior of a Christian community according to the Pastoral Epistles. A biblical-pragmatic, Studia i Materiały Wydziału Teologicznego Uniw. Śląskiego 81, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2015, pp. 457
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150955.pdf
Data publikacji:
2016-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
św. Paweł apostoł
listy pasterskie
St Paul the Apostle
Pastoral Letters
Źródło:
Studia Elbląskie; 2016, 17; 317-319
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjologia św. Tomasza z Akwinu w świetle tradycji Pawłowej
Ecclesiology of Thomas Aquinas in the Light of St. Pauls Tradition
Autorzy:
Perszon, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601641.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Tomasz z Akwinu
eklezjologia
św. Paweł
Thomas Aquinas
ecclesiology
St. Paul
Opis:
W epoce, w której żył i tworzył Tomasz z Akwinu, nie spierano się o naturę Kościoła. Dlatego nie napisał on żadnego traktatu eklezjologicznego. Kwestie związane z Kościołem podejmował – tak jak inni scholastycy – w kontekście chrystologii i pneumatologii; jako Ciało Chrystusa Kościół jest bowiem dziełem (i proces ten zachodzi permanentnie) Zbawiciela i Ducha Świętego. Pawłowa metafora Kościoła jako „Ciała Chrystusa”, rozwinięta (ale przez innego autora) w Listach do Efezjan i Kolosan, w komentarzach Akwinaty nabiera kształtu wszechstronnej syntezy eklezjologicznej, obejmującej genezę, naturę, strukturę i misję Eklezji. W mistrzowski i twórczy sposób Tomasz z Akwinu korzysta z osiągnięć teologii patrystycznej, przede wszystkim św. Augustyna, nawiązuje też do średniowiecznej kanonistyki, angażującej się w konflikt papiestwa z cesarstwem. Sam jednak (zwłaszcza w Expositio in Symbolum) wydobywa chrystologiczno-pneumatyczny aspekt natury tej unikalnej wspólnoty, podkreślając zarazem boską genezę Kościoła i jego eschatyczne zorientowanie na Boga (reditus creaturae rationalis ad Deum).
In the times of Thomas Aquinas the great debate was going on about the nature of the Church and therefore he did not write any ecclesiological treatise. Like other scholastics, Aquinas undertook the questions concerning the Church in the context of Christology and pneumatology since as the Body of Christ, the Church is the work of the Saviour and the Holy Spirit and this process occurs permanently. St. Paul’s metaphor of the Church as “the Body of Christ” developed by another author in the Letter to the Ephesians and the Letter to the Corinthians acquires a form of a comprehensive ecclesiological synthesis in Aquinas’ commentaries which encompass the genesis, nature, structure and mission of the Ecclesia. In a skilful and creative manner, Thomas makes use of the achievements of patristic theology, especially of the works of St. Augustine, alluding to medieval canonistics which was engaged in the conflict between the papacy and the empire. However, he extracts the Christological-pneumatological aspect of this unique community (especially in Expositio in Symbolum), emphasising the divine genesis of the Church and Her eschatic orientation to God (reditus creaturae rationalis ad Deum).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 17-32
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Paweł w kontekście świata żydowskiego, greckiego i rzymskiego
Saint Paul in the Context of Jewish, Greek and Roman World
Autorzy:
Wróbel, Mirosław S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051286.pdf
Data publikacji:
2015-12-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sw. Paweł
judaizm
hellenizm
świat rzymski
St Paul
Iudaism
Hellenism
Roman world
Opis:
In the present article the author shows the Paul’s phenomenon of life in the context of Judaism, Hellenism and Roman culture. The influence of different backgrounds shapes his rich personality and effective activity as Apostle of Christ and Messenger of universal salvation. St. Paul in the power of Holy Spirit unites Jewish, Greek and Roman world in universal space determined by the cross of Jesus - Saviour of all nations
Źródło:
The Biblical Annals; 2010, 2, 1; 153-163
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorytet Apostołów w Kościele pierwotnym w świetle Drugiego Listu św. Piotra
Authority of the Apostles in the Early Church in the Light of the Second Epistle of Peter
Autorzy:
Mickiewicz, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494998.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Drugi List św. Piotra
apostołowie
św. Piotr
św. Paweł
the Second Epistle of Peter
apostles
St. Paul
Opis:
W artykule tym są poddane analizie teksty, w których autor Drugiego Listu św. Piotra, występując przeciwko nauce fałszywych proroków, ukazuje autorytet apostołów we wspólnocie Kościoła. Najpierw we wstępie do swego listu (2P 1,1) Piotr nazywa siebie sługą i apostołem Jezusa Chrystusa, co oznacza, że należy on do kręgu osób najściślej związanych ze Zbawicielem. Dalej oświadcza, że on i inni apostołowie są naocznymi świadkami wielkości Jezusa Chrystusa, która została im najpełniej objawiona w czasie Jego przemienienia na „górze świętej” (1,16-18). Na koniec zaś poucza chrześcijan, że powinni być wierni nauce apostolskiej, przekazanej przez św. Pawła, gdyż jest ona fundamentem prawdziwej wiary i moralności, a przez to jest bezpieczną drogą do zbawienia (3,15-16).
The present article undertakes an analysis of texts in which the author of the Second Epistle, acting against the teachings of false prophets, reveals the authority of the Apostles in the community of the Church. First in the foreword to his letter (2P 1,1), Peter calls himself a servant and apostle of Jesus Christ, which means that he belongs to the group of people most closely connected with the Savior. Further on, Peter states that he and the other apostles are eyewitnesses of the majesty of Jesus Christ, which was revealed to them during His transfiguration on the “sacred mountain” (1,16-18). Finally, he commands Christians that they should be faithful to the apostolic teachings of St. Paul, because it is the foundation of true faith and morality, and thus is a safe path to salvation (3,15-16).
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 2; 11-21
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii” (1Kor 9,16c). Motywy przepowiadania u św. Pawła
“Woe betide me if I do not proclaim the gospel” (1Cor 9,16c). St Paul’s motives for his proclamation
Autorzy:
Szpyra, Szczepan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480088.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Głoszenie
prawo żydowskie
św. Paweł
zbawienie
zdeterminowanie
proclamation
Jewish Law
St Paul
Salvation
determinism
Opis:
W artykule szukano odpowiedzi na pytanie: jakie są motywy głoszenia Ewangelii u św. Pawła Apostoła? Pawłowa wypowiedź w 1Kor 9,16 zdaje się sugerować, że Apostoł motywowany jest lękiem i poczuciem pewnego determinizmu, na co zdaje się wskazywać użyty przez niego grecki rzeczownik avna,gkh. Jednakże dokładniejsza analiza Pawłowego użycia tego rzeczownika pokazuje, iż nie chodzi tu o determinizm, pozbawiający wolności. Owa konieczność, przymus głoszenia płynie bowiem z Bożego wybrania i powołania. Głębsze motywy głoszenia Ewangelii ukazuje analiza teologii misji u św. Pawła. Jej fundamentem jest nowa świadomość historii zbawienia, nowa koncepcja ludu Bożego oraz nowe rozumienie Prawa. Szaweł z Tarsu, świetnie znający Prawo – przekonany o wybraństwie Izraela i zbawieniu, które osiąga się przez wypełnianie tego Prawa – w osobowym spotkaniu z Chrystusem zmartwychwstałym uzyskuje nowe spojrzenie. Bóg wzywa do zbawienia wszystkie narody, tak Żydów, jak i pogan, ofiaruje im to zbawienia za darmo, poprzez wiarę, a jego sprawcą jest Jezus Chrystus. Doświadczenie pod Damaszkiem uświadamia też Pawłowi, że został wybrany jako narzędzie tego zbawienia. Będąc tego świadom, nie może nie głosić tego, co zrozumiał i czego doświadczył.
Why did St Paul proclaim the gospel? What were his motives? His cry in 1Cor 9,16 seems to betray fear; his use of the Greek noun anv ag, kh implies even a certain degree of determinism. But only on the surface of it. A closer examination makes it clear that Paul does not mean the kind of determinism that strips him of his free will. The obligation (even compulsion) to proclaim the Good News flows directly from his conviction of being chosen to do so by God himself. For Paul, his obligation to preach rests on his new understanding of the Law, the community of God’s chosen people and of the entire history of salvation. Paul knew the Jewish Law inside out. Not for him to harbour doubts about Israel having been selected by God for a special relationship with Him, or argue against the motion that one may attain salvation by strictly complying with the Law. That is, until the day when he headed off for Damascus. What happened to him then changed everything. He became aware that he was selected by the Almighty himself to be His personal hand tool in bringing others to that very salvation. His encounter with the Risen Christ shed a totally new light on everything he thought he knew. God wants all to be saved, Jews and pagans and all the rest. For free. But one must believe in Him. If one wants to be saved, the only sure way to comply with is Jesus Christ. Knowing that, Paul could not but proclaim it far and wide. Not doing that would be nothing less than sneaking out of God’s loving hands and cry: Woe to me! That was Pauls fear and determinism.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 250-262
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bo ja nie wstydzę się Ewangelii” (Rz 1,16). Dynamizm przepowiadania św. Pawła Apostoła
“For I Am Not Ashamed of the Gospel” (Romans 1.16). The Dynamism of Prophesying According to St. Paul the Apostle
Autorzy:
Sztuk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944102.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
św. Paweł
teologia biblijna
List do Rzymian
ewangelizacja
St. Paul
biblical theology
Romans
evangelization
Opis:
Chociaż trudno się dopatrywać w epistolarium Pawłowym systematycznego wykładu na temat głoszenia, to jednak prawie z każdego jego pisma wybrzmiewa prawda wyrażona tak bardzo dobitnie na kartach Pierwszego Listu do Koryntian: „Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię” (1Kor 1,17). Z kolei w Liście do Rzymian Apostoł umieścił refleksję na temat źródła dynamizmu jego posługi ewangelizacyjnej oraz obrazowy opis tej posługi. Tak nakreślona tematyka jest zgłębiona w artykule poprzez: 1) zapoznanie się z terminologią, jakiej Apostoł używa w swoich listach w odniesieniu do głoszenia Ewangelii; 2) eksplorację refleksji Listu do Rzymian, dotyczącej dynamizmu Bożego działania poprzez Ewangelię; 3) przyjrzenie się wybranym obrazom, których św. Paweł używa w Liście do Rzymian dla opisania głoszenia prawdy Ewangelii.
Although, it is difficult to discern a systematic lecture on proclamation in St. Paul’s epistles, almost each of his writings proclaims the truth expressed so clearly on the pages of the First Letter to the Corinthians: “Christ did not send me to baptize, but to preach the Gospel” (1 Cor. 17). In turn, in the Letter to the Romans, the Apostle reflected on the sources of dynamism of his evangelizing ministry and provided a vivid description of this ministry. The above outlined subject matter of the article is expanded upon based on: 1) a review of the terminology used by the Apostle in his letters with reference to the proclamation of the Gospel; 2) an analysis of the reflection contained in the Letter to the Romans on the dynamism of God’s action through the Gospel; 3) a scrutiny of selected images used by St. Paul in the Letter to the Romans to describe the proclamation of the truth of the Gospel.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 2; 11-19
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ferula świętego papieża Pawła VI – innowacja i symbol tradycji
Ferule of St. Pope Paul VI – an Innovation and a Symbol of Tradition
Autorzy:
Rolska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791404.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
papież św. Paweł VI
papież św. Jan Paweł II
ferula
krzyż boleściwy
Drzewo Życia
St. Pope Paul VI
St. Pope Johan Paul II
ferule
painful crosses
Tree of Life
Opis:
Wśród tematów Soboru Watykańskiego II były rozpatrywane zagadnienia dotyczące sztuki. Papież Paweł VI pragnął, by współczesna sztuka otworzyła się na nową, posoborową epokę w dziejach Kościoła. Wydarzenia artystyczne, i same dzieła sztuki nowoczesnej, którym patronował papież, w konserwatywnych środowiskach wywołały dyskusje nad współczesną sztuką religijną, a nawet brak zgody na odejście artystów od przyjętych kanonów sztuki. Największy bodaj sprzeciw konserwatystów wywołała papieska ferula, wielowiekowy znak władzy religijnej papieża nadanej przez Boga. Paweł VI zamówił nową ferulę u rzeźbiarza Lello Scorzelliego. Ferula Pawła VI jest przykładem dzieła sztuki nowoczesnej, ale zawarta w niej symbolika nawiązuje do starej tradycji. Układ umęczonego, wydłużonego ciała Chrystusa nawiązuje do średniowiecznych dolorystycznych ukrzyżowań – krzyży bolesnych. Chrystus na feruli został ukrzyżowany na Drzewie Życia, które symbolicznie daje pokarm życia dla chrześcijan. Z okresu sztuki średniowiecznej zaczerpnięto również formę wygiętej, a nie prostej belki krzyża. Było to symboliczne zerwanie z orzeczeniem, że władza papieża pochodzi od Boga. Jednocześnie symbolicznie stwierdzało posłuszeństwo papieża wobec tajemnicy krzyża i jego apostolską misję. Ferulę św. papieża Pawła VI w swojej apostolskiej misji używali papieże: Jan Paweł I, a najdłużej Jan Paweł II.
Among the topics of the Second Vatican Council were issues related to art. Pope Paul VI wanted contemporary art to open up to a new post-Conciliar era in the history of the Church. Artistic events and the works of modern art themselves, under the patronage of the Pope, in conservative environments, provoked discussions on contemporary religious art, and even the lack of consent for artists to depart from accepted canons of art. Perhaps the greatest opposition of conservatives was caused by the papal ferula, a centuries-old sign of the pope’s religious authority given by God. Paul VI ordered a new ferule from the sculptor Lello Scorzelli. Paul’s VI ferule is an example of a work of modern art, but the symbolism contained in it refers to the old tradition. The arrangement of the tormented, elongated body of Christ refers to medieval doloristic crucifixions – painful crosses. Christ on the ferule was crucified on the Tree of Life, which symbolically gives food to life for Christians. The form of a bent, not straight cross beam was also taken from the period of medieval art. It was a symbolic break with the statement that the pope’s authority came from God. At the same time, he symbolically stated the pope’s obedience to the mystery of the cross and his apostolic mission. Ferule St. Pope Paul VI in his apostolic mission used Popes: John Paul I, and the longest St. John Paul II.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 73-80
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samodyscyplina jako warunek nowego życia w Chrystusie. Idea ἐγκράτεια Pawła z Tarsu
Autorzy:
Rambiert-Kwaśniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950260.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
self-disciplie
ἐγκράτεια
St. Paul
sport
dietary prohibitions
marriage
samodyscyplina
św. Paweł
zakazy pokarmowe
małżeństwo
Opis:
St. Paul was a man of his time. He was familiar with philosophical thought, especially Stoicism, as he had grown up in a multicultural city in which Eastern ideas were impacted by Greek philosophy. Judaism coexisted alongside pagan religions, while synagogues func-tioned near gymnasiums. Thus the young Paul appreciated the ideas of the Greek world as well as the concepts related to them. One of these was the minor virtue that can be found in philosophical texts and that is known as ἐγκράτεια. This Greek term is usually translated as “self-discipline” or “restraint.” We can directly find it at three points in the Pauline Epistles (1 Corinthians 7:9, 9:25; Galatians 5:23), although it is also possible to find indirect imple-mentations of this idea. It turns out that Paul mentions ἐγκράτεια in the same contexts as the philosophers who were his contemporaries, especially Gaius Musonius Rufus and Epic-tetus. An analysis of ancient texts shows that the notion of self-control is present in Paul’s epistolography, namely when he discusses food, sexuality, and the virtue of in genere, which according to the Apostle to the Nations should be a trait of the apostolate.
Św. Paweł był człowiekiem swoich czasów. Nieobca mu była myśl filozoficzna, zwłaszcza stoicka, wszak dorastał w mieście na wskroś wielokulturowym, w którym idee wschodnie przenikały się z filozofią grecką, judaizm współistniał z religiami pogańskimi, zaś synagogi działały w bliskości gimnazjonów. Młodemu Pawłowi bliskie zatem były idee świata greckiego oraz związane z nimi pojęcia. Jednym z nich jest pomniejsza cnota, którą bez trudu odnaleźć można w tekstach filozoficznych, mianowicie ἐγκράτεια. Ten grecki termin tłumaczy się zazwyczaj poprzez „samodyscyplinę” bądź „wstrzemięźliwość”. W Listach Pawła odnaleźć go można w trzech miejscach bezpośrednio (1 Kor 7, 9; 9, 25; Ga 5, 23), choć i pośrednie realizacje tej idei są możliwe do uchwycenia. Okazuje się, że o ἐγκράτεια wspomina Paweł w tych samych kontekstach, co współcześni mu filozofowie, zwłaszcza Muzoniusz Rufus i Epiktet. Analiza tekstów starożytnych dowodzi, że idea samokontroli obecna jest w epistolografii Pawłowej, gdy mowa o pożywieniu, seksualności oraz cnocie in genere, którą według Apostoła Narodów powinien cechować się apostolat.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2018, 71, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka życia według Listu św. Pawła do Filipian
Autorzy:
Witos, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669675.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
life
eternal life
Jesus
St. Paul
St. John
faith
życie
życie wieczne
Jezus
św. Paweł
św. Jan
wiara
Opis:
The aim of St. Paul’s theological thought presented in the Letter to the Philippians is to show that earthly life is a full of hope waiting for meeting with Jesus and that the totality of eternal life depends of temporal life. Man is exposed to all sorts of difficulties and temptations but he or she is able to overcome them on condition that he or she leads the life according to the Spirit. St. Paul’s theological thought emphasizes that human life should go in accord with faith in the saving mission of Jesus. To live – means to exist not just for himself or herself, but for Him, because new life will have its proper shape only when we start the fullness of being with Jesus. The man’s task is shaping continually the Christian life through the acceptance and observance of the commandments and the sanctification of each other. These actions should go further, so that their fruits were noticeable outside of believers community, in order that unbelievers may recognize God acting in believers. St. Paul emphasizes also that eternal life is a summation of all the promises given by Jesus.
Celem teologicznego przesłania św. Pawła zawartego w Liście do Filipian jest uświadomienie, że życie na ziemi to pełne nadziei oczekiwanie na spotkanie z Jezusem oraz że od życia doczesnego zależy całokształt życia wiecznego. Człowiek jest narażony na różnego rodzaju trudności, pokusy, które musi pokonywać, i jest w stanie to robić, prowadząc życie według Ducha. Teologia Pawła wskazuje na życie zgodne z wiarą w dzieło zbawcze Jezusa. Żyć to znaczy istnieć nie dla siebie, ale dla Niego, ponieważ nowe życie właściwy kształt przybierze dopiero, kiedy rozpocznie się pełnia przebywania z Jezusem. Zadaniem człowieka jest nieustanne kształtowanie chrześcijańskiego życia przez akceptację i zachowanie przykazań oraz uświęcanie siebie. Te działania powinny wykraczać daleko, tak, by ich owoce były zauważalne poza granicami ludzi wierzących, po to, by niewierzący zrozumieli i dostrzegli w nich Boże działanie. Paweł podkreśla też, iż życie wieczne streszcza w sobie wszystkie obietnice które dał Jezus.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2015, 47
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘As a miscarriage’. The meaning and function of the metaphor in 1 Cor 15:1-11 in light of Num 12:12 (LXX)
Autorzy:
Gieniusz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053247.pdf
Data publikacji:
2015-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nowy Testament
św. Paweł
1 Kor
metafora
poronienie
New Testament
Paul
1 Corinthians
metaphor
miscarriage
Opis:
On the basis of the Greek text of Num 12:12 and of the use which Philo makes of it in the first book of his Allegories of the Laws (176) the present article proposes a new understanding of the metaphor of miscarriage (ἔκτρωμα): a being not only born dead and/or incapable of living, but also deadly. In this double meaning the term utilized by Paul in 1 Cor 15:8 describes the pre-Christian past of the Apostle as both lacking life (as being without Christ) and lethal (as a persecutor of the church of God). The metaphor at the same time, constitutes the starting point of the transformation which occurred in Paul thanks to the apparition of the Risen One: from being dead to alive, and from deadly to being a bearer of life (vv. 9-10). Such a metamorphosis is tangible proof of the power of the Risen One, who even now transforms the lives of his own, and eo ipso also the guarantee of final resurrection, when the good work already begun will be brought to its completion (cf. Phil 1:6).
Źródło:
The Biblical Annals; 2013, 3, 1; 93-107
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystianologia moralna w świetle wybranych polskojęzycznych komentarzy Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan
Autorzy:
Kluz, Marek
Słomka, Artur Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950347.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
św. Paweł
List do Efezjan
chrystianologia
chrześcijanin
Kościół
Saint Paul
Letter to Ephesians
Christianology
Christian
Church
Opis:
One of the aims of St. Paul’s epistles is to provide his addressees with moral instruction. There is such content related to morality in the apostle’s epistles, providing a basis and justification for moral norms. This study deals with elements of Christianology in St. Paul’s Epistle to the Ephesians. The former term “anthropology,” used in St. Paul’s vision of the Christian, has been replaced by the term called “Christianology.” Saint Paul’s material on Christianology is very rich; therefore, this study is limited to the most important aspects of following Jesus Christ based on selected Polish language commentary on St. Paul the Apostle’s Epistle to the Ephesians. This epistle contains specific guidelines on how to follow Christ.
Jednym z celów listów św. Pawła jest przekazanie adresatom treści moralnych. Znajdują się u Apostoła treści, które stanowią podstawę i uzasadnienie dla norm moralnych. Niniejsze studium traktuje o elementach chrystianologii w Liście św. Pawła do Efezjan. Dotychczasowy termin „antropologia” stosowany do Pawłowej wizji chrześcijanina został zastąpiony terminem „chrystianologia”. Pawłowy materiał chrystianologiczny jest bardzo bogaty, dlatego ograniczono niniejszą refleksję do najważniejszych aspektów dotyczących naśladowania Jezusa Chrystusa w oparciu o wybrane polskojęzyczne komentarze Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan. W Liście znajdują się konkretne wskazówki jak naśladować Chrystusa.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Debate Between the Paulines and the Rabbis in Late Antiquity Around the Body and Sexuality and Its Significance to the Present Day, Through D. Boyarin’s Postmodern View
Późnoantyczny spór paulinów z rabinami na temat ciała i seksualności. Jego znaczenie dla współczesności w postmodernistycznym ujęciu Daniela Boyarina
Autorzy:
Mihaely, Zohar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129860.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Daniel Boyarin
św. Paweł
rabini
krytyka kulturowa
postmodernistyczny
D. Boyarin
St. Paul
rabbis
cultural criticism
postmodern
Opis:
The goal of the present paper is to formulate a concise framework for part of Daniel Boyarin’s work which he is most known for, namely his analysis of sexuality in late antiquity Judaism and the critique of contemporary culture he eventually derived from it, above all his objections to the idea of the Jewish nation-state.  Within the brief scope here I intend to provide the reader with a simple roadmap for orienting oneself in Boyarin’s relevant literature. Boyarin, a Jewish-American scholar, traces rabbinic, Jewish-Hellenic, and Pauline texts that he believes were part of one arc of Jewish culture in Palestine of late antiquity, and reveals the discourse that was at the center of this one Jewish culture, namely that the famous debate between Judaism and Christianity was essentially over the interpretation of the physical body and sexuality in the Bible, a debate during which critical cultural decisions were made that still have an impact on Western society today in the realms of gender and identity. Through his original “cultural reading” that employs critical current postmodern methods, Boyarin demonstrates that both have complex ethical and political issues, such as rigid hierarchies, colonialism, and racism, but they also have a lot of promise, namely that by examining them side by side, the possibility of finding a more just alternative for our present and future is increased, through mutual correction of each other.
Celem artykułu jest nakreślenie ścisłych ram dla tej części twórczości Daniela Boyarina, z której jest on najbardziej znany, a mianowicie jego analizy seksualności w judaizmie późnego antyku i krytyki kultury współczesnej, którą ostatecznie wyprowadził tegoż, przede wszystkim zaś jego sprzeciwu wobec idei Żydowskiego państwa narodowego. W artykule zamierzam w zwięzły sposób zorientować czytelnika w literaturze Boyarina w interesującym nas zakresie. Boyarin jest żydowsko-amerykańskim badaczem, który analizuje teksty rabiniczne, żydowsko-hellenistyczne i paulińskie, a które jego zdaniem stanowiły fragment całości kultury żydowskiej w Palestynie późnego antyku. Ujawnia dyskurs leżący w centrum tej jednolitej kultury żydowskiej, argumentując, że słynny spór pomiędzy judaizmem a chrześcijaństwem dotyczył zasadniczo interpretacji ciała fizycznego i seksualności w Biblii, w trakcie którego podjęto krytyczne decyzje kulturowe, które do dziś wywierają wpływ na społeczeństwo zachodnie w sferze płci i tożsamości. Jego interpretacja kultury, w której Boyarin wykorzystuje współczesne metody krytyki postmodernistycznej, pokazuje, że obie religie mają złożone problemy etyczne i polityczne, takie jak sztywna hierarchia, kolonializm i rasizm, ale mają także duży potencjał – analizując je w zestawieniu, mamy większą możliwość znalezienia uczciwszej alternatywy dla naszej teraźniejszości i przyszłości, ponieważ obydwie religie wzajemnie się korygują.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 3; 57-86
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’ insegnamento dell’apostolo Paolo sui carismi
St. Paul’s teaching in regard to charisms
Nauczanie św. Pawła odnośnie do charyzmatów
Autorzy:
Cocco, Paolo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578798.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
św. Paweł
dary duchowe
charyzmaty
Pierwszy List do Koryntian
St. Paul
Spiritual Gifts
Charisms
First Corinthians
Opis:
Po przedstawieniu rzeczywistości dotyczącej charyzmatów w Starym Testamencie, w Ewangeliach, Dziejach Apostolskich zostało omówione pierwotne znaczenie i występowanie słów „charyzmat/charyzmaty” w Biblii. Na tym tle autor rysuje bezpośredni kontekst nauczania o charyzmatach omawiając wspólnotę Koryncką i Pierwszy List do Koryntian. W swoich analizach koncentruje się na sekcji dotyczącej rzeczywistości duchowej (1 Kor 12–14) ukazując różne funkcjonowanie charyzmatów wewnątrz Kościoła przedstawionego jako ciało Chrystusa. Ujmuje zależności pomiędzy charyzmatami a miłością oraz praktykowaniem glosolalii i proroctwa. Całość dopełnia omówienie analiz dotyczących nauczania św. Pawła o charyzmatach dokonanych w różnych artykułach przez Käsemann, R.Y.K. Fung, G.D. Fee, J.D.G. Dunn. G. Barbaglio.
The presentation of the reality related to charisms in Old Testament , The Gospels and Acts of the Apostoles, discussed the primary meaning and occurrence of the words „charism/charisms” in the Bible. Against this background, author draws the direct context of the teaching of charisms by discussing the Corinthian community and First Corinthians. In his analysis, he focuses on the section concerned with spiritual reality (1 Corinthians 12–14), showing various forms of charisms functioning within the Church portrayed as the body of Christ. He captures the connections between charisms and love and also the practise of glossolalia and prophecy. The whole is completed by discussing the analysis of St. Paul’s teaching about charisms made in various articles by Käsemann, R.Y.K. Fung, G.D. Fee, J.D.G. Dunn.G. Barbaglio.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 197-229
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początkowe stadia życia ludzkiego według św. Pawła
Autorzy:
Muszala, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571764.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Paul
human embryo
fetus
child
procreation
abortion
life
św. Paweł
embrion
płód
dziecko
prokreacja
aborcja
życie
Opis:
The article makes an attempt to decode the concept of the human conception in the mothers womb represented by the Apostle of Nations. His opinion in this issue is based on two fragments from the Old Testament: Jb 10: 8–10 and Ps 139: 13–16. They represent the one seed theory, saying that a new man is formed only from the man’s seed; the role of the mother comes down to be a container receiving male semen. They also express a conviction, that every human life is under God’s special protection from the very beginning. Therefore it demands a total respect, the same respect as for a child already born. The article analyze also three expressions of embryological meaning, used by St. Paul: “from the mother’s womb” (ἐκ κοιλίας μητρός; Ga 1: 15), “Christ is formed in you” (μορφωθῇ; Ga 4: 19) and “child born abnormally” (ἔκτρωμα; 1 Kor 15: 8).
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The beginnings of Christianity in Cyprus. Religious and cultural aspects
Początki chrześcijaństwa na Cyprze. Religijne i kulturalne aspekty
Autorzy:
Burkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560317.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Barnabas
St. Paul
St. Lazarus
St. Mark
Cyprus
Christianity
apostles
św. Barnaba
św. Paweł z Tarsu
św. Łazarz
św. Marek
Cypr
chrześcijaństwo
apostołowie
Opis:
The history of Christianity in Cyprus has a long and beautiful tradition, whose beginnings are connected with four important figures: Saint Lazarus and apostles Paul, Barnabas and Mark. The apostles came to Cyprus in the first half of the 1st century, when the island was under the Roman rule. According to tradition, by preaching God’s Word they became the founders of the Cypriot Church. Their mission was not an easy one, and the pressure of the indignant Jewish community led to the capture of Paul in Paphos and his consequent whipping at the whipping post. The post can still be seen today among the ruins of the church of Agia Kyriaki Chrysopolitissa. Barnabas sacrificed his life for his faith: he was captured in Salamis, and then burnt at the stake by a Jewish mob. Roman Proconsul Quintus Sergius Paulus became the first important Roman official who converted to Christianity, and Cyprus became the first Roman province which adopted Christianity. Tradition also links Saint Lazarus with the island: allegedly, after being miraculously resurrected by Jesus in Bethany, he came to Cyprus, where he became a bishop and where he preached God’s Word and converted pagans into Christianity for the next 30 years.
Historia chrześcijaństwa na Cyprze posiada długą i piękną tradycję, a jej początki są związane z czterema ważnymi dla kościoła postaciami: św. Łazarza oraz apostołów Pawła, Barnaby oraz Marka. W pierwszej połowie I wieku n.e. na Cypr, pozostający pod panowaniem rzymskim, przybyli apostołowie Paweł, Barnaba i Marek, którzy głosząc Słowo Boże stali się w myśl tradycji założycielami Kościoła cypryjskiego. Misja ta nie była łatwa, a presja oburzonej gminy żydowskiej, spowodowała, że Paweł został pojmany w Pafos i ukarany biczowaniem, przywiązany do pręgierza, który do dzisiaj można oglądać wśród ruin bazyliki Agia Kyriaki Chrysopolitissa. Barnaba poświęcił swoje życie. Został pojmany w Salamis, a następnie spalony na stosie przez żydowski tłum. Tradycja łączy również z wyspą Łazarza, który po cudownym wskrzeszeniu przez Jezusa w Betanii, przybył na Cypr głosić Słowo Boże, gdzie mieszkańcy obrali go biskupem i przez następne 30 lat nauczał i nawracał pogan na chrześcijaństwo.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/1; 13-36
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powołani do życia w pokoju (1 Kor 7,15). Lektura socjoretoryczna „przywileju Pawłowego” w 1 Kor 7,12-16
"God Has Called Us to Peace" (1 Cor 7:15). Socio-Rhetorical Reading of the “Pauline Privilege” in 1 Cor 7:12-16
Autorzy:
Kowalski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621491.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
św. Paweł
1 Kor 7
małżeństwo
celibat
rozwód
„przywilej Pawłowy”
pokój
1 Cor 7
celibacy
divorce
marriage
Opis:
W niniejszym artykule autor używa elementów analizy socjoretorycznej dla odczytania znaczenia fragmentu 1 Kor 7,12-16. Zaczyna od przebadania kompozycji retorycznej, w której wyróżnia tezę (w. 1-2) oraz dwa bloki argumentacyjne, w. 3-16 i w. 25-40, rozdzielone retoryczną "digressio" w w. 17-25. W dalszej kolejności analizie socjokulturowej poddana zostaje Pawłowa argumentacja na temat „małżeństw mieszanych” w 1 Kor 7,12-16. Szczególna uwaga zostaje tu zwrócona na kwestię adresatów (kogo ma na myśli Paweł, mówiąc o „małżeństwach mieszanych”), ideę uświęcenia oraz dopuszczalność rozwodów w tego typu związkach. Ostatnim etapem analizy tekstu jest odczytanie znaczenia pokoju, o którym mówi Paweł w 1 Kor 7,15c. Według autora należy go rozumieć jako synonim zbawienia.
In the present article, the author employs the elements of socio-rhetorical analysis to interpret 1 Cor 7:12-16. First, the rhetorical texture of 1 Cor 7 is explored. The author individuates the thesis in vv. 1-2 and the two argumentative blocks: vv. 3-16, and vv. 25-40, separated by the rhetorical digressio in vv. 17-25. Next, the argumentation of Paul on “mixed marriages” in 1 Cor 7:12-16 is analyzed. Special attention is paid to the issues of addressees, Paul’s idea of sanctification, and the possibility of divorce announced in vv. 15-16. The final step consists in illumining the meaning of the “peace” to which all Christians are called in 1 Cor 7:15c. According to the author, it must be understood as a synonym of salvation.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 30; 121-152
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What body will not inherit the kingdom of God? An early Christian exegesis of the First Epistle to the Corinthians 15:50
Jakie ciało nie odziedziczy królestwa Bożego? Wczesnochrześcijańska egzegeza 1Kor 15, 50
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612855.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ciało
zmartwychwstanie
św. Paweł
egzegeza patrystyczna
Ireneusz
Tertulian
Orygenes
body
resurrection
St. Paul
patristic exegesis
Irenaeus
Tertullian
Origen
Opis:
Celem artykułu jest prześledzenie egzegezy wersetu 1Kor 15, 50 w literaturze wczesnochrześcijańskiej na przykładzie pism trzech autorów, reprezentujących podstawowe tradycje geograficzno-kulturowe funkcjonujące w Kościele pierwszych wieków: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. U wszystkich wspomnianych pisarzy przeważała interpretacja moralna zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak również swoistą interpretację dosłowną tego wersetu, próbując pogodzić ją z fundamentalną prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu: Ireneusz akcentował, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, a jedynie z pomocą Ducha Świętego; Tertulian był przekonany, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia nowych cech; Orygenes posunął się najdalej, podając w wątpliwość powrót do życia ciał w ziemskim kształcie. Przeanalizowane komentarze do Pawłowego wersetu dowodzą, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależna od ówczesnych sporów doktrynalnych. Ukazują też pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 461-474
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół apostolski o wyzwalaniu niewolników. Zarys problematyki
Apostolic Church about liberation of slaves. Main issues
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614218.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
św. Paweł
św. Ignacy Antiocheński
niewolnictwo
wyzwalanie niewolników
problematyka społeczna
St. Paul
St. Ignatius of Antioch
slavery
liberation of slaves
social issues
Opis:
The statements of St. Paul (1Cor 7:18-24; Gal 3:28; Phil 16-22) and Ignatius of Antioch (Epistula ad Polycarpum 4, 3) were analyzed in this paper. In these statements the authors wrote about the liberation of slaves. The advices of St. Paul and St. Ignatius were addressed to those slaves, who had become Christians. These advices come down to remind the slaves, that they should be obedient and subjected to their masters. However these advices were not said because of their approval of slavery as itself, but rather because they accepted the spiritual vision of Christian life, in which all people are brothers and children of God. The authors did not see the necessity of calling for liberation of slaves or demolition of slavery, because in their vision all people – sooner or later – come to abolish the yoke of slavery. It should be highlighted, that in social conditioning of those days, calling for the full abolition of slavery and for liberation of all slaves would be a revolution, which ruins the social order. However, the teaching of the authors of Ancient Church caused the gradual passing away from slavery, through creation the new relationship between master and his slave (i.e. John Chrysostom) and finally caused demolition of slavery.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 617-629
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakie ciało nie osiągnie królestwa Bożego?
What Body Will Not Reach the Kingdom of God?
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051150.pdf
Data publikacji:
2019-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ciało
zmartwychwstanie
św. paweł
egzegeza patrystyczna
ireneusz
tertulian
orygenes
body
resurrection
st. paul
patristic exegesis
irenaeus
tertullian
origen
Opis:
Celem artykułu jest porównanie egzegezy wersetu 1  Kor 15, 50 we wczesnej literaturze patrystycznej na przykładzie pism trzech autorów: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. Wszyscy wspomniani pisarze stosowali interpretację moralną zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak także wyjaśnienie dosłowne tego wersetu, próbując pogodzić je z prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu. Ireneusz podkreślał, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, ale  jedynie z pomocą Ducha Świętego. Tertulian uważał, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia cech dostosowanych do nowej rzeczywistości. Najdalej posunął się Orygenes, podważając możliwość powrotu do życia ciał w ziemskim kształcie. Analiza wczesnochrześcijańskich komentarzy do Pawłowego wersetu dowodzi, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależała od ówczesnych sporów doktrynalnych. Daje się też zauważyć pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
The aim of the article is to compare the exegesis of verse 1 Kor 15, 50 in early patristic literature on the example of the writings of three authors: Irenaeus of Lyon – representative of the Asian tradition; Tertullian of Cartage – associated with the North African tradition, similar in many points to Asian; and Origen – originating from the Alexandrian tradition. All these writers used the moral interpretation of the phrase “flesh and blood” as sinful deeds, which should be abandoned to enter the kingdom of heaven. Each of them, however, also allowed the literal explanation of this verse, trying to reconcile it with the truth of faith about the bodily resurrection. Irenaeus emphasized that the body can not be resurrected and reach the kingdom of God with its own strength, but only with the help of the Holy Spirit. Tertullian thought that the body in the earth would resurrect, but it would not be able to enter the kingdom of heaven without accepting features adapted to the new reality. Origen went the farthest, undermining the possibility of returning to earth-shaped bodies. The analysis of early Christian commentary on the Pauline verse proves that patristic exegesis was theologically oriented and depended on the contemporary doctrinal disputes. One may also notice a certain paradox: sometimes in order to justify a particular philosophical and theological stand, a proponent of literalism or moderate allegorisation might attach more importance to the portable meaning of the inspired text than the alleged allegorist, which in turn referred to a far-reaching literal interpretation.
Źródło:
The Biblical Annals; 2020, 10, 1; 103-114
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Paweł Apostoł i prymat św. Piotra
Paul the Apostle and the Primacy of Saint Peter
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40024066.pdf
Data publikacji:
2023-10-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
św. Paweł
św. Piotr
Rzym
Dwunastu
prymat Piotrowy
jedność Kościoła
Paul
Peter
Rome
the Twelve
primacy of Saint Peter
unity of the Church
Opis:
W ramach teologii prymatu Piotrowego na ogół pomija się, co na jego temat wynika z postawy i nauczania św. Pawła Apostoła. Zagadnienie wydaje się ważne, ponieważ jest wyraźnie obecne w Nowym Testamencie. Chodzi o to, by przez pogłębione studium włączyć je do całości zagadnień dotyczących pierwotnego rozumienia prymatu Piotrowego oraz traktowania go w pierwotnym Kościele. Święty Paweł na pewno wciąż stanowi brakujące ogniwo w uzasadnianiu prymatu św. Piotra oraz może służyć za wzór jego praktycznej afirmacji. Prezentowany artykuł stanowi próbę zwrócenia uwagi na to zagadnienie i potrzebę dokonania uzupełnień w teologii prymatu Piotrowego.
Within the frames of theology of the Primacy of Saint Peter the testimony concerning this issue which Paul the Apostle provides through his attitude and teachings is generally disregarded. The question, however, is quite significant since it is clearly present in the New Testament. The point is, that through the profound study this issue should be included among the subjects concerning the original understanding of the primacy of Saint Peter and his status in the early Church. Certainly, Saint Paul still constitutes a decisive argument in the discussion concerning the primacy of Saint Peter and may serve as an example of its practical affirmation. This paper constitutes an attempt to draw the attention to this issue and to the need for certain supplementation in the theology of the primacy of Saint Peter.
Źródło:
Sympozjum; 2023, 1(44); 69-88
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’Insegnamento dell’Apostolo Paolo sui carismi in alcuni testi ecclesiologici
The Teaching of the Apostle Paul on Charisms in Some Ecclesiological Texts
Nauczanie Apostoła Pawła o charyzmatach w niektórych tekstach eklezjologicznych
Autorzy:
Cocco CMF, Paolo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578665.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
św. Paweł
dary duchowe
charyzmaty
Pierwszy List do Koryntian
St. Paul
spiritual gifts
charisms
First Letter to the Corinthians
Opis:
Po przedstawieniu rzeczywistości dotyczącej charyzmatów w Starym Testamencie, w Ewangeliach, Dziejach Apostolskich zostało omówione pierwotne znaczenie i występowanie słów „charyzmat/charyzmaty” w Biblii. Na tym tle autor rysuje bezpośredni kontekst nauczania o charyzmatach omawiając wspólnotę Koryncką i Pierwszy List do Koryntian. W swoich analizach koncentruje się na sekcji dotyczącej rzeczywistości duchowej (1 Kor 12–14) ukazując różne funkcjonowanie charyzmatów wewnątrz Kościoła przedstawionego jako ciało Chrystusa. Ujmuje zależności pomiędzy charyzmatami a miłością oraz praktykowaniem glosolalii i proroctwa. Całość dopełnia omówienie analiz dotyczących nauczania św. Pawła o charyzmatach dokonanych w różnych artykułach przez Käsemann, R.Y.K. Fung, G.D. Fee, J.D.G. Dunn. G. Barbaglio.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2019, 23; 221-244
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementi per un approccio biblico-teologico al tema della comunicazione
Autorzy:
Zamboni, Stefano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007415.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
komunikacja
kerygma
Słowo Boże
przypowieści
ironia Jana
św. Paweł
Babel
communication
Word of God
parables
Johannine irony
St. Paul
Opis:
This article aims to provide the basic elements for a theology of communication. To exhaustively deal with a biblical and theological vision of communication is a daunting task, since, in a certain sense, all Scripture and all theological work is an event of communication. In this contribution, the author seeks to derive fundamental elements from particularly significant biblical passages in this regard. In the first place, he highlights characteristics of the Word of God, through which God creates the world and communicates himself to humankind. Next, he clarifies the sense in which Christ, the incarnate Word of God, reveals himself as the “perfect communicator” and he studies the narrative mechanisms and the theological value of parables and Johannine irony and misunderstanding. Then he considers the difficulty of human communication relying on the biblical episode of the Tower of Babel, and connects this to the proclamation of the evangelical kerygma, to which the figure of the Apostle Paul bears particular witness. At the conclusion of the article, the author proposes some general considerations on communication. The author formulates these as “brief theses”, which not only summarize the itinerary undertaken but also intend to open space for further reflection.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 2; 174-193
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le caratteristiche della paternità di san Paolo Apostolo nella Prima Lettera ai Corinzi
Cechy ojcostwa św. Pawła Apostoła w Pierwszym Liście do Koryntian
The characteristics of the paternity of St. Paul the Apostle in the First Letter to the Corinthians
Autorzy:
Pastorczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554171.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
św. Paweł Apostoł
Pierwszy List do Koryntian
ojcostwo
theologia crucis
St. Paul the Apostle
First Letter to the Corinthians
fatherhood
Opis:
Dla wielu wspólnot chrześcijańskich św. Paweł Apostoł był nie tylko założycielem i nauczycielem, lecz przede wszystkim ojcem. Głoszona w mocy Ducha Świętego Ewangelia sprawiła, że między nim a młodymi lokalnymi Kościołami zawiązała się prawdziwie ojcowsko-synowska relacja. Jej intensywność i charakter można zauważyć przede wszystkim w listach kierowanych przez Apostoła do wspólnoty w Koryncie, szczególnie wtedy, gdy Koryntianie oddalali się od prawdziwej wiary.
For many Christian communities, St. Paul the Apostle was not only the founder and teacher but above all a father. The Gospel proclaimed in the power of the Holy Spirit, created a truly father-son relationship between him and the young local Churches. Its intensity and character can be particularly seen in the letters sent by the Apostle to the community in Corinth, especially when the Corinthians were moving away from true faith.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 2(37); 159-179
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świat stworzony drogą do poznania Boga (Rz 1,19-20)
The Created World as a Way to Know God (Rom 1:19-20)
Autorzy:
Ordon, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621316.pdf
Data publikacji:
2017-05-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
św. Paweł
Księga Mądrości
List do Rzymian
poznanie Boga
St. Paul
Book of Wisdom
Letter to the Romans
knowledge of God
Opis:
W analizowanym tekście Rz 1,19-20 św. Paweł stwierdza, że ludzie są zdolni do poznania prawdziwego Boga i taką wiedzę faktycznie posiadają. Zdobywają tę wiedzę dzięki posiadanym naturalnym zdolnościom poznawczym oraz dostrzegalnym w świecie przyrody skutkom stwórczego działania Bożego. Poznanie to nie dokonuje się nie tylko na drodze logicznego wnioskowania przyczynowego, lecz także na drodze intuicji, czyli wewnętrznego doświadczenia, płynącego z refleksji nad różnorodnością istniejących bytów, potęgą sił przyrody, harmonią dostrzegalną w naturze, budzącą podziw mądrością, widoczną w konstrukcji otaczającego świata. 
In the analyzed text, Rom 1:19-20, St. Paul states that people possess both the ability and the opportunity to know the true God, and they indeed actually achieve this knowledge. They acquire it thanks both to their own natural cognitive abilities and to the visible effects of God’s creative action in the natural world. This knowledge is not the product of a logical causal inference (i.e. from an effect back to its cause), but rather of intuition, which is an inner experience. It is rooted in reflection – but does not exclude reason – about the diversity of existing creatures, about the power of the forces of nature, the harmony perceptible in the natural realm, and the wisdom evident in the amazing design of the surrounding world.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 31; 171-188
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nowe człowieczeństwo” w Chrystusie w teologii św. Pawła – analiza egzegetyczna Ef 4, 17–5, 2
„New humanity” in Christ in the theology of st. Paul – exegetical analysis of Eph 4:17–5:2
Autorzy:
Patorski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676682.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
„old human”
„new human”
„new life”
sin
conversion
humanity
love
św. Paweł
„stary człowiek”
„nowy człowiek”
„nowe życie”
grzech
nawrócenie
człowieczeństwo
miłość
Opis:
The article offers an interpretation of St. Paul’s thoughts regarding human’s reaching of the Christian ideal of humanity basing on Eph 4:17–5:2. The exegetical analysis of the selected passage is based on commentaries by writers of various Christian denominations, which makes this publication useful in the ecumenical field. In the article the reader can find numerous admonitions of the Apostle Paul concerning non-Christian life, and at the same time practical guidelines on the way of Christian life. In the analyzed passage Eph 4:17–5:2 the reader can see the consequences of adopting the new model of life indicated by the author of the letter to the Ephesians. These are the difficulties a person must overcome in order to live a pattern of life consistent with the gospel of Christ. This life should be filled with love, which becomes the conclusion of St. Paul’s words to the Ephesians as well as the conclusion of this publication.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 1; 41-57
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość karmelitańska w życiu i wybranym nauczaniu św. Jana Pawła II
Carmelite Spirituality in the Life and Selected Teaching of St. John Paul II
Autorzy:
Brzozowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559707.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
duchowość karmelitańska
św. Jan Paweł II
chrystocentryzm
eklezjalność
Carmelite spirituality
St. John Paul II
christocentrism
ecclesiality
Opis:
Duchowość karmelitańska pozostawała wyraźnie obecna w życiu i nauczaniu św. Jana Pawła II. Związane to było najpierw z jego środowiskiem, gdzie stykał się z nią głównie poprzez karmelitańskie duszpasterstwo (Wadowice), lekturę dzieł hiszpańskich mistyków (Kraków) oraz studia – zgłębianie doktryny św. Jana od Krzyża (Kraków i Rzym). Kontakt ten trwał także po wyborze na Stolicę Apostolską, m. in. w spotkaniach z przedstawicielami wspólnot, w korespondencji, szczególnie zaś w beatyfikacjach i kanonizacjach postaci Karmelu. Do jego duchowości Papież wielokrotnie odwoływał się w swoim nauczaniu, poruszając różne jej aspekty w zależności od adresatów bądź okoliczności przemówień czy listów. Na ich podstawie nakreślić można ogólny jej obraz, który tworzą następujące rysy: maryjność, ideał kontemplacyjny, chrystocentryzm, eklezjalność oraz doskonała miłość. Wskazują one na integralność tej duchowości, posiadającej charakter głęboko Boski i ludzki, mistyczny i eklezjalny. Dzięki temu staje się ona pewną drogą do świętości, czego potwierdzeniem są liczni święci Karmelu, jak i sam św. Jan Paweł II, który nią kroczył.
Carmelite spirituality was visibly present in the life and teaching of St. John Paul II. This was connected in the first place with his environment, where he encountered this form of spirituality mainly through the Carmelite pastoral ministry (Wadowice), through reading the works of the Spanish Mystics (Cracow) and through his studies – exploring the doctrine of St. John of the Cross (Cracow and Rome). This contact continued after his election to the Holy See, among others through meetings with representatives of Carmelite communities, in correspondence, and especially in the beatifications and canonizations of Carmelites. The Pope repeatedly referred to Carmelite spirituality in his teachings, touching on different aspects depending on the addressees or the circumstances of speeches or letters. On the basis of this material, we can outline a general image of his understanding of Carmelite spirituality, which includes the following features: a Marian focus, the contemplative ideal, christocentrism, ecclesiality and perfect love. They indicate the integrated nature of this spirituality, which is deeply divine as well as human; mystical and ecclesial. It is this integration that makes it a sure way to holiness, as confirmed by the many saints of Carmel, as well as by St. John Paul II, who walked in this way.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2017, 40; 105-120
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum Jana Pawła II w Stalowej Woli – kościelna placówka muzealna przy parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski
John Paul II Museum in Stalowa Wola - a Church Museum in the Parish of God’s Mother, Queen of Poland
Autorzy:
Gurba, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019498.pdf
Data publikacji:
2017-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
muzeum religijne
zabytki kościelne
św. Jan Paweł II
religious museum
church antiquity
St. John Paul II
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 107; 459-464
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pier Paolo Pasolini und das Christentum. Einige Facetten einer Komplexen Beziehung
Pier Paolo Pasolini and Christianity. Some Facets of a Complex Relationship
Pier Paolo Passolini i chrześcijaństwo. Wybrane aspekty złożonej relacji
Autorzy:
Zwick, Reinhold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147123.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Christ figures
Gospel of Matthew
option for the poor
Sacrificial death
Saint Paul
figury Chrystusa
Ewangelia wg Mateusza
opcja na rzecz ubogich
śmierć ofiarna
św. Paweł
Opis:
Mit seinen vielgestaltigen künstlerischen Arbeiten und bemerkenswert aktuell gebliebenen kulturkritischen Schriften erfreut sich Pier Paolo Pasolini (1922-1975) auch fast fünfzig Jahre nach seinem Tod ungebrochen hoher internationaler Aufmerksamkeit. Der vorliegende Beitrag profiliert die zentrale, gleichwohl zumeist unterschätzte Rolle des christlichen Glaubens für Pasolinis Leben und Werk, ungeachtet seiner Selbstbezeichnung als Atheist. Teils überblickshaft, teils in entfalteten Stichproben kommen dazu ausgewählte biographische Zeugnisse, literarische Arbeiten und Filme Pasolinis in den Blick, insbesondere seine beiden ihm sehr wichtigen, unrealisiert gebliebenen Filmprojekte „Der heilige Paulus“ und sein letztes Filmskript „Porno-Theo-Kolossal,“ der intendierte Schlussstein und die Summe seiner Regiearbeiten. Dabei wird die markante christologische Ader sichtbar, die nicht nur Pasolinis Oeuvre, sondern auch sein Leben tiefgreifend durchformt.
Dzięki swoim różnorodnym dziełom artystycznym i niezwykle aktualnym pismom krytycznym pod względem kulturowym Pier Paolo Pasolini (1922-1975) prawie pięćdziesiąt lat po swojej śmierci nadal cieszy się dużym zainteresowaniem międzynarodowym. Artykuł przedstawia centralną, choć przeważnie niedocenianą, rolę wiary chrześcijańskiej w życiu i twórczości Pasoliniego, niezależnie od tego, iż sam siebie określał jako ateistę. Badane są wybrane świadectwa biograficzne, dzieła literackie i filmy Pasoliniego, w szczególności jego dwa bardzo ważne dla niego, niezrealizowane projekty filmowe „Święty Paweł” oraz jego ostatni scenariusz filmowy „Porno-Theo-Kolossal” (zamierzone zwieńczenie jego dzieł reżyserskich). W wynikach badań ujawnia się uderzający wątek chrystologiczny, który głęboko kształtuje nie tylko twórczość Pasoliniego, ale także jego życie.
With his multifaceted artistic works and still remarkably relevant critical writings, Pier Paolo Pasolini (1922-1975) continues to enjoy a high level of international attention almost fifty years after his death. This article profiles the central, yet mostly underestimated role of Christian faith in Pasolini’s life and work, despite his self-description as an atheist. Partly in an overview, partly in unfolded samples, selected biographical testimonies, literary works, and films by Pasolini are examined, in particular his two very important, but unrealized film projects “Saint Paul” and “Porno-Theo-Colossal,” his last script and intended capstone of his directorial works. In the process, the striking Christological vein becomes visible, which profoundly pervades not only Pasolini’s oeuvre, but also his life.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 7-30
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wskazania dla artystów w przesłaniu św. Jana Pawła II
Autorzy:
Marcinkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669281.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
music
liturgy
St. John Paul II
artists
liturgical music
muzyka
liturgia
św. Jan Paweł II
artyści
muzyka liturgiczna
Opis:
Through music people can fully express their feelings and emotions, even the ones of religious nature. Therefore, music is an inseparable part of the liturgy in the Christian Church. The music used during religious ceremonies is aimed at praising God and blessing the faithful. This goal will be accomplished only when the rules referring to sacred music are followed. These rules are found in the documents formed by the Church legislation. The Letter to Artists by St. John Paul II plays the vital role among the regulations. It can be treated as a kind of invitation sent to all people of art, so music as well, to join in the dialogue with the Church. The following article presents the tasks given authors and performers of worship music by the Church, in the context of the message conveyed in the Letter to Artists. Pope writes about their responsibility. At the same time he expresses a wish as far as the beauty they create is concerned. Namely, he wants that beauty to evoke admiration among the next generations.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Basis of John Chrysostom’s Teaching on Widowhood
Źródła nauczania Jana Chryzostoma o wdowieństwie
Autorzy:
Konieczko, Michał
Uciecha, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158100.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
wdowa
wdowieństwo
małżeństwo
ponowne małżeństwo
jedność małżeńska
metafora „głowa – ciało”
św. Paweł
John Chrysostom
widow
widowhood
marriage
remarriage
marital unity
“head-body” metaphor
St. Paul
Opis:
The paper presents the origins of John Chrysostom's teaching on widowhood. The author analyses the most important factors that contributed to the shaping of John’s teaching aimed at widows. The first factor was his personal experience, such as the relationship with his mother or with befriended widows. The second factor was being under a strong influence of St. Paul’s teachings, especially the Letter to the Ephesians and the First Letter to the Corinthians. The last factor was a consequence of John's distinction between the existential and essential sources of widowhood. The existential sources, i.e. mainly the imitation of virginity, are the result of John’s understanding of anthropology, while the essential sources are rooted in the unity of divine hypostases and arise from his view on Christian marriage. Chrysostom’s concept of widowhood takes on a concrete and vertical structure in which one can see a trace of the influence of philosophy and education which he received.
Artykuł przedstawia genezę nauczania Jana Chryzostoma na temat wdowieństwa. Autor analizuje w nim najważniejsze czynniki, które wpłynęły na kształt nauki Ojca Kościoła skierowanej do wdów. Pierwszym czynnikiem było jego osobiste doświadczenie, czyli relacje z matką oraz z wdowami, którymi się zajmował lub z którymi się przyjaźnił. Drugim był silny wpływ nauczania św. Pawła, szczególnie w Liście do Efezjan i w Pierwszym Liście do Koryntian. Ostatni czynnik był konsekwencją dokonanego przez Jana Chryzostoma rozróżnienia między egzystencjalnymi i esencjalnymi źródłami wdowieństwa. Źródła egzystencjalne, tj. głównie naśladowanie dziewictwa, są wynikiem spojrzenia Ojca Kościoła na antropologię, źródła esencjalne natomiast są zakorzenionew jedności boskich hipostaz i wynikają z poglądu Jana Chryzostoma na chrześcijańskie małżeństwo. Jego koncepcja dotycząca wdowieństwa przybiera spójną wertykalną strukturę, w której można dostrzec ślad wpływów filozofii i wykształcenia, jakie otrzymał.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 67-86
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
List do Rzymian w Katechezach Cyryla Jerozolimskiego. Sposoby wykorzystania i interpretacji
Epistle to the Romans in the Catechesis of Cyril of Jerusalem. Ways of use and interpretation
Autorzy:
Widok, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611952.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Cyryl Jerozolimski
Katechezy
św. Paweł
List do Rzymian
aspekty trynitarne
kwestie moralności chrześcijańskiej
Cyril of Jerusalem
Catechesis
Saint Paul
Epistle to the Romans
Trinitarian aspects
issues of Christian morality
Opis:
Cyril of Jerusalem, the author of the Catechesis delivered to the catechumens and the newly baptized, gave the teachings of Jesus Christ on the basis of the Symbol in force in Jerusalem, and above all on the basis of the Holy Scriptures. He readily referred to the books of the Old and New Testaments, quoting literal citations or paraphrasing individual biblical ideas. Among the frequently quoted biblical books is also the St. Paul’s Epistle to the Romans, which was used by Cyril almost 40 times. Some of Paul’s statements were used as an element of the content link, while others are the starting point for presenting the wider context of Christian teachings to the audience. In most cases, these are literal quotes from the Letter to the Romans. It turns out that the statements of the Apostle of Nations constitute the basis for the interpretation of mainly the Trinitarian aspects of the Christian faith, because individual references serve to bring the listeners closer to the Three Divine Persons. Other quotes Cyril also uses to present some issues of Christian morality.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 623-645
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Chryzostom objaśnia "Hymn o miłości" [1Kor 13] (In I Epistolam ad Corinthios hom. 33-34)
John Chrysostom Explains “The Song of Love” (1Cor 13) (In Epistolam ad Corinthios hom. 33-34)
Autorzy:
Iluk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612718.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
Hymn o miłości
Drugi list do Koryntian
św. Paweł
komentarz
miłość
John Chrysostom
The Song of Love
The Second Letter to the Corintians
St Paul
commentary
love
Opis:
In 1CorHom, edited in the autumn and winter of 392 and 393 AD, John Chrysostom found a natural opportunity to return to his numerous utterances on the role of love in the lives of people. Obviously, the opportunity was the 13“ chapter of this Letter - The Song of Love. Among his works, we will find a few more smali works which were created with the intention of outlining the Christian ideał of love. Many of the contemporary monographs which were devoted to the ancient understanding of Christian „love” have the phrase „Eros and Agape” in their titles. In contemporary languages, this arrangement extends between sex and love. Both in the times of the Church Fathers (the 4th century AD) and currently, the distance between sex and love is measured by feelings, States and actions which are morę or less refined and noble. The awareness of the existence of many stops over this distance leads to the conviction that our lives are a search for the road to Agape. As many people are looking not so much for a shortcut but for a shorter route, John Chrysostom, like other Church Fathers, declared: the shortest route, because it is the most appropriate for this aim, is to live according to the Christian virtues that have been accumulated by the Christian politeia. There are to be found the fewest torments and disenchantments, although there are sacrifices. Evangelical politeia, the chosen and those who have been brought there will find love) - as a State of existence. In the earthly dimension, however, love appears as a causative force only in the circle of the Christian politeia. Obviously, just as in the heavenly politeia, the Christian politeia on earth is an open circle for everyone. As Chrysostom’s listeners and readers were not only Christians (in the multi-cultural East of the Roman Empire), and as the background of the principles presented in the homilies was the everyday life and customs of the Romans of the time, the ideał - dyam] - was placed by him in the context of diverse imperfections in the rangę and form of the feelings exhibited, which up to this day we still also cali love. It is true that love has morę than one name. By introducing the motif of love - into deliberations on the subject of the Christian politeia, John Chrysostom finds and indicates to the faithful the central force that shaped the ancient Church. This motif fills in the vision of the Heavenly Kingdom, explains to Christians the sense of life that is appropriate to them in the Roman community and explains the principles of organised life within the boundaries of the Church. It can come as no surprise that the result of such a narrative was Chrysostonfs conviction that love is „rationed”: Jews, pagans, Hellenes and heretics were deprived of it. In Chrysostonfs imagination, the Christian politeia has an earthly and a heavenly dimension. In the heavenly politeia, also called by him Chrisfs, the Lord’s or the
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 291-315
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nieopisane ministerstwo Bożego miłosierdzia”
“The indescribable ministry of God’s mercy”
Autorzy:
Gadamska-Serafin, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233704.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
teologia
Norwid
ks. Piotr Semenenko
zmartwychwstańcy
św. Paweł
nauka społeczna Kościoła
antropologia
mercy
theology
Fr Piotr Semenenko
the Resurrectionists
St Paul
social teaching of the Church
anthropology
Opis:
Wśród rozmaitych wątków refleksji religijnej Norwida zwraca uwagę, niemal niedostrzegany w dotychczasowych badaniach, temat Bożego miłosierdzia i miłosierdzia świadczonego bliźnim. Pisma poety (listy, proza i poezja) zdradzają wysiłek autora (wyrażony np. w tworzeniu ciekawych neologizmów) zmierzający do przeniknięcia i doprecyzowania tej teologicznej prawdy, do jej pełniejszego zrozumienia i nowej, głębszej interpretacji. „Miłosierdzie” jest przede wszystkim ważnym narzędziem Norwidowego „mówienia o Bogu”, jest dlań także streszczeniem istoty nauczania ewangelicznego (Nowy Testament nazywa poeta „Testamentem-miłosierdzia”). Prawda o miłosierdziu sytuuje się w centrum personalistycznej antropologii Norwida („Osobistość jest rzeczą miłosierdzia”) i tworzy osnowę jego myśli społecznej („społeczne miłowanie”, „jedenaste przykazanie”). Z pism poety wyłaniają się tropy wskazujące na jego inspiracje w tym zakresie m.in. teologią miłosierdzia św. Pawła oraz nauczaniem kaznodziei XIX-wiecznych (jak ks. Piotr Semenenko). Można zatem postrzegać Norwida jako tego myśliciela chrześcijańskiego, który antycypując rewelacje teologiczne wieku XX, wychylił się samodzielnie już w XIX stuleciu ku temu ważnemu zagadnieniu wiary.
Among the various themes of Norwid’s religious reflection, one that attracts particular attention but has largely been overlooked in previous research is the theme of divine mercy and mercy rendered to one’s neighbours. The poet’s writings (letters, prose and poetry) divulge the author’s effort (expressed, for instance, in his interesting neologisms) to penetrate and clarify this theological truth, to understand it more fully and interpret it in a new and deeper way. “Mercy” is primarily an important tool of Norwid’s “speaking of God”; for him it is also a summary of the essence of the Gospel teaching (the poet calls the New Testament the “Testament of mercy”). The truth about mercy is situated at the centre of Norwid’s personalist anthropology (“Osobistość jest rzeczą miłosierdzia” [Personality is the thing of mercy]) and forms the fabric of his social thought (“social loving”, “the eleventh commandment”). Clues emerge from the poet’s writings indicating that he was inspired in this regard by, among others, St Paul’s theology of mercy and the teaching of 19th-century preachers (such as Fr Piotr Semenenko). Thus, Norwid can be seen as that Christian thinker who, anticipating the theological revelations of the 20th century, independently addressed this important issue of faith as early as in the 19th century.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2023, 41; 5-27
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Sobieski jako czytelnik Biblii w świetle Listów do Marysieńki
Jan Sobieski as a Reader of the Bible in the Light of His Listy do Marysieńki
Autorzy:
Pawłowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451091.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Jan Sobieski
Marysieńkathe
Bible
providentialism
Vienna
St Paul
the Last Supper
the white dove
Moses
antemurale christianitatis
Marysieńka
Biblia
Hiob
prowidencjalizm
Wiedeń
św. Paweł
Ostatnia Wieczerza
Biała Gołębica
Mojżesz
antemurale christianitati
Opis:
To date, studies of Jan Sobieski’s letters have meticulously been setting aside biblical reminiscences, which occur over the entire set of his enormous epistles to his wife. Not entirely seriously, we can say that the fame of military perfection and literary excellence overshadow subtle and occasional references to the Bible. Biblical references uncover for the reader an image of a humble man subordinated to God’s will, who wants to atone for his sins and transgressions in his lifetime. In the power of God he was also looking for relief and answers when his conjugal life was not doing best. Sobieski was also deeply convinced of the immutability of God’s judgments which were always faultless (providentialism).
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 155-162
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Attitude towards John Paul II and References Made to His Person by the Polish Parliamentary Parties from 2005 till 2019 – with Particular Emphasis on the Polish People’s Party, the Law and Justice, the Democratic Left Alliance, and the Civic Platform
Stosunek i odwoływanie się do osoby papieża Jana Pawła II polskich partii parlamentarnych w latach 2005–2019 ze szczególnym zwróceniem uwagi na Polskie Stronnictwo Ludowe, Prawo i Sprawiedliwość, Sojusz Lewicy Demokratycznej i Platformę Obywatelską
Autorzy:
Kubicki, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1860922.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish parliamentary parties
21st century
Pope St. John Paul II
papież św. Jan Paweł II
polskie partie parlamentarne
XXI wiek
Opis:
The purpose of the article is to determine what is the contemporary attitude of the most important Polish parliamentary parties to John Paul II, which was done by examining the frequency of referring to and commemorating the person of the pope by individual political parties. In order to achieve the established objective, the activity of individual clubs, circles, MPs and senators in the Polish parliament was analyzed. Furthermore, the analysis of program documents and press organs of Polish political parties was carried out. Studies have shown that the greatest contribution to the commemoration and promotion of a deceased pope in Poland is made by the Law and Justice. The Polish People’s Party also refers to John Paul II in public, but rarely does it in official program documents. Occasionally, and more rarely recently, the pope is also referred to by the Civic Platform. In contrast, politicians from the Democratic Left Alliance usually do not refer to John Paul II, but they respect him as a great Pole and spiritual leader.
Celem artykułu jest określenie współczesnego stosunku najważniejszych polskich partii parlamentarnych do Jana Pawła II, co zostało dokonane poprzez zbadanie częstotliwości odwoływania się do osoby papieża i upamiętniania go przez poszczególne ugrupowania polityczne. W celu realizacji założonego celu dokonano analizy aktywności poszczególnych klubów, kół, posłów i senatorów w polskim parlamencie oraz analizy dokumentów programowych i organów prasowych polskich partii politycznych. Badania wykazały, że największy wkład w upamiętnianie i propagowanie w Polsce osoby zmarłego papieża wnosi Prawo i Sprawiedliwość. Do Jana Pawła II odwołuje się na forum publicznym również Polskie Stronnictwo Ludowe, ale rzadko robi to w oficjalnych dokumentach programowych. Okazjonalnie, a ostatnio coraz rzadziej, papieża przywołuje też Platforma Obywatelska. Natomiast politycy Sojuszu Lewicy Demokratycznej zazwyczaj nie odwołują się do Jana Pawła II, ale szanują go jako wielkiego Polaka i przywódcę duchowego.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 68; 99-120
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijanin – świątynią Ducha Świętego oraz świątynią Boga Ojca w Pawłowych Listach do Koryntian
The Christian as a Temple of the Holy Spirit and as a Temple of God the Father in the Pauline Letters to the Corinthians
Autorzy:
Zdziarstek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560650.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
św. Paweł Apostoł
chrześcijanin – świątynią Ducha Świętego oraz świątynią Boga Ojca
godność chrześcijańska.
St. Paul Apostle the Christian – a temple of the Holy Spirit and of God the Father
Christian dignity.
Opis:
Według 1 Kor 3,16 Duch Święty mieszka w każdym wiernym. Dlatego też każdy z nich jest Jego świątynią. Ale przebywa On także we wspólnocie wiernych; wobec tego również ona jest Jego świątynią. Człowiek ochrzczony powinien być lojalny wobec swojej godności, to znaczy nie powinien grzeszyć. Gdyby sprzeniewierzył się tej godności, wów-czas spotkałaby go kara Boża (w. 17). W 6,19 adresatami Pawłowego apelu, aby nie grzeszyć, są poszczególne jednostki; ale adresatem tego wezwania jest także wspólnota. Według 2 Kor 6,16 w każdym chrześcijaninie oraz we wspólnocie wiernych mieszka Bóg Ojciec, którego Paweł określa tytułem Żyjący. Określenie Boga Ojca tym tytułem ma swoje źródło w tekstach Starego Testamentu (Dn 4,31; 12,7b). Natomiast autorzy Nowego Testamentu tytułem Żyjący określili Chrystusa (Łk 24,5b; Ap 1,17b-18a).
In the First and Second Letters to the Corinthians, St. Paul calls the Christian a temple of the Holy Spirit. He owes that great dignity to the fact that the Spirit of God dwells in him; the Spirit of God dwells not only in him, but also lives in the whole community of the faithful (1 Co 3:16; 6:19). This dignity is a gift for the Christian but is also a task for him; he should be loyal to it, that is, he should be just in his actions. Otherwise, if he sinned, he would be punished by God (1 Co 3:17). It is not only the Holy Spirit that dwells in the Christian, but also God the Father dwells in him. And He dwells not only in him, but also in the whole community of the faithful (2 Co 6:16). They are His temple, they are a temple of the One who lives for ever. The name ‘He who lives for ever’, used by Paul to denote God the Father, has its source in the Old Testament texts (Dn 3:41; 12:7b); whereas, the New Testament authors used the name the ‘Living One’ to denote Christ (Lk 24:5b: Rv 1,17b-18a).
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 139-153
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luther and Marx
Luter i Marks
Autorzy:
Hołówka, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096983.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Paul the Apostle
Luke the Evangelist
Joachim of Fiore
Georg Wilhelm Friedrich Hegel
David Friedrich Strauss
Ludwig Feuerbach
Adam Smith
Andrew Carnegie
św. Paweł
św. Łukasz
Joachim z Fiore
Georg Wilhelm Fryderyk Hegel
Dawid Fryderyk Strauss
Ludwik Feuerbach
Opis:
Autor jest zdania, że na poglądy filozoficzne Karola Marksa silnie oddziałała tradycyjna kultura żydowska z jej wysokim uznaniem dla pracy umysłowej, wiarą w cudowną genialność pewnych poglądów, ambicją życiową i jakiegoś rodzaju fatalizmem. Po drugie, co sam Marks wyraźnie podkreślał, jego filozofia pozostawała pod silnym wpływem Hegla. Po trzecie, i to jest główny cel tego artykułu, można wykazać, że Marks wysoko cenił poglądy Marcina Lutra i jego wpływ na przemiany religijne w Europie. Autor stawia sobie za cel prześledzić wspólne wątki przewijające się w dziełach Lutra i Marksa. Obaj określali sens ludzkiego życia przez zaangażowanie w wykonywanie ciężkiej i mozolnej pracy, umysłowej lub fizycznej. Obaj byli oburzeni naiwnością i ideologicznym zaślepieniem niewykształconych mas. Obaj uważali, że przyczyną zabobonnego myślenia była opresyjna wiara nasilająca strach przed wiecznym potępieniem lub przed głodem i zmuszająca lud do posłuszeństwa. Wreszcie obaj uważali, że bierność i naiwność można przezwyciężyć tylko przez rewolucję, która zajdzie w powszechnej świadomości i w warunkach ży cia. Obaj dążyli do takiej rewolucji, choć każdy do innej.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 4; 99-121
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy tylko apokaliptyka? ΠΑΣΧΩ i ΠΑΘΗΜΑ w kontekście Rz 8 oraz Ga 3
Is it only Apokalyptic? ΠΑΣΧΩ and ΠΑΘΗΜΑ in the Context of Romans 8 and Gal 3.
Autorzy:
Sztuk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944223.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
cierpienie
apokaliptyka
exodus
św. Paweł
teologia biblijna
etyka NT
List do Galatów
List do Rzymian
suffering
apocalyptic
the Exodus
St. Paul
biblical theology
ethics NT
Letter to the Galatians
Letter to the Romans
Opis:
In the long history of interpreting Pauline epistolarium and, in particular, the Letters to the Galatians and Romans, some authors have discovered that both texts contain apocalyptic motives, or they have postulated their apocalyptic reading. As it has been contended, the main arguments in support of such an interpretation comprise, among other things, the linguistic style as well as imagery drawing on the apocalyptic writings associated with the traditions of the Old Testament. The author of the present article points to the use of terms πάσχω and πάθημα in the letters to the Galatians and Romans and puts forward a hypothesis that in the context of these texts, St. Paul used the theological topos of the Exodus and the means of expression characteristic of apocalyptic which was at the time a popular method of presenting both the meaning of past events and the imperatives arising from the truth about reconciliation with God.
W wielowiekowej historii interpretacji epistolarium Pawłowego, a w szczególności Listów do Galatów i do Rzymian niektórzy autorzy odkrywali, że w obydwu tych pismach znaleźć można wątki apokaliptyczne, albo też wnioskowali apokaliptyczną ich lekturę. Argumentami przemawiającymi za uznaniem takiego stanu rzeczy jest według nich między innymi szata lingwistyczna i obrazowość nawiązująca do pism apokaliptycznych związanych z tradycjami Starego Testamentu. Autor artykułu zwraca uwagę na użycie w listach do Galatów i do Rzymian terminów πάσχω i πάθημα i stawia hipotezę o wykorzystaniu przez św. Pawła w kontekście tych listów toposu teologicznego Exodusu wraz z oprawą medialną apokaliptyki będącej wówczas w modzie metody prezentacji zarówno przesłania wydarzeń dawnych jak i imperatywów płynących z prawdy o pojednaniu z Bogiem.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 1; 15-25
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest zjednoczeniem ze śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa (Rz 6, 1–14)
Baptism as Unification with the Death and Resurrection of Christ (Romans 6 : 1–14)
Autorzy:
Klich, Anna Emmanuela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949121.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
św. Paweł
List do Rzymian
chrzest
grzech
łaska
pogrzebanie z Chrystusem
ukrzyżowanie z Chrystusem
stary człowiek
nowe życie
St. Paul
Letter to the Romans
baptism
sin
grace
burial with Christ
Crucifixion with Christ
old man
new life
Opis:
Paul shows the power of the grace of God, which transcends all sins. Through baptism, the believer is immersed in the paschal mystery of Christ and blessed with the grace of salvation. In this paraklesis, Paul presents Christians who have passed from death to life and have become “new people.” The “old man” possessed by sin has been forever buried with Christ. In baptism, the believer is brought into union with Christ in His death, resurrection, and glorious life in God. The believer is thus enabled to open to the obedience to God and to reject evil tendencies associated with sin. The Christian becomes a soldier of God, serving in the army fighting for the freedom of the children of God and for the justice . This is possible because it is open to the grace of God.
Paweł ukazuje moc łaski Boga, która przekracza wszelki grzech. Przez chrzest wierzący jest zanurzony w tajemnicę paschalną Chrystusa i obdarzony łaską zbawienia. Parakleza ukazuje chrześcijan, którzy ze śmierci przeszli do życia i stali się „nowymi ludźmi”. „Stary człowiek” opanowany przez grzech został raz na zawsze pogrzebany z Chrystusem. W chrzcie wierzący zostaje wprowadzony w jedność z Chrystusem, w Jego śmierć, zmartwychwstanie i chwalebne życie w Bogu. Wierzący jest więc uzdolniony do otwarcia na posłuszeństwo Bogu i do odrzucania złych skłonności związanych z grzechem. Staje się żołnierzem Boga służącym w armii walczącej o wolność dzieci Bożych i o sprawiedliwość. Jest to możliwe, gdyż jest otwarty na łaskę Boga.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„[Mulier] Salvabitur Per Filiorum Generationem” (1tm 2,15)In The Interpretation Of Selected Worksof The Latin Church Fathers
„[Mulier] salvabitur per filiorum generationem” (1Tm 2,15) w interpretacji wybranych dzieł łacińskich Ojców Kościoła
Autorzy:
Kołosowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495484.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
kobieta;
zbawienie;
patrologia;
Św. Paweł Apostoł;
egzegeza patrystyczna;
grzech pierworodny;
literatura wczesnochrześcijańska;
Św. Hilary z Poitiers;
Św. Ambroży z Mediolanu;
Św. Hieronim;
Św. Grzegorz Wielki;
Św. Augustyn;
the woman;
the salvation;
the patrology;
St Paul the Apostle;
the patristic exegesis;
the literature early Christian;
St. Hilary of Poitiers;
Saint Ambrose of Milan;
St. Jerome;
St. Gregory the Great ;
St. Augustine;
Opis:
[Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1Tm 2,15). Jaki jest sens słów św. Pawła Apostoła o zbawieniu kobiety przez rodzenie dzieci? Czy słowo τεκνογονία znaczy coś więcej niż „macierzyństwo”, „rodzenie dzieci”? W jaki sposób tekst 1Tm 2,15 interpretują wybrani łacińscy ojcowie Kościoła: Hilary z Poitiers, Ambroży, Ambrozjaster, Hieronim, Augustyn i Grzegorz Wielki. Ambrozjaster nie wychodzi w swoim komentarzu poza to, co w Liście do Tymoteusza powiedział św. Paweł Apostoł. Pozostali pisarze dystansują się od myśli interpretowania tego tekstu wyłącznie w sposób literalny, szukają głębszego duchowego sensu i dla słowa τεκνογονία, i dla rozumienia całego wersetu. Św. Augustyn a za nim św. Grzegorz Wielki, w dzieciach, przez rodzenie których dostępuje się zbawienia, dopatrują się dobrych, szlachetnych uczynków. Hilary z Poitiers, Ambroży z Mediolanu i Hieronim dokonują typologiczno-alegorycznej interpretacji tekstu św. Pawła Apostoła. Tajemnica stworzenia Adama i Ewy odnosi się do Chrystusa i Kościoła. Adam i Ewa są typem Chrystusa i Kościoła. Kobieta zbawiona przez rodzenie dzieci, to Kościół, który przez chrzest rodzi ludzi do zbawienia.
[Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1 Timothy 2:15). What does St. Paul mean when he speaks about salvation of women through childbearing? Does the word τεκνογονία mean something more than “motherhood,” or “bearing children”? How do the chosen Latin Church Fathers: Hilary of Poitiers, Ambrose, Ambrosiaster, Jerome, Augustine and Gregory the Great interpret the text of 1 Timothy 2:15? Ambrosiaster limits his commentary to the actual words of St. Paul the Apostle contained in his letter to Timothy. The other writers refrain very decidedly from such a literal interpretation, seeking for a deeper, spiritual meaning of the word τεκνογονία as well as of the other passages of the whole text. In the idea of attaining salvation by giving birth to children, both St. Augustine and St. Gregory the Great, interpret children as good, noble deeds. Hilary, Ambrose and Jerome, in turn, make a typological and allegorical interpretation of the text written by St. Paul the Apostle. The mystery of the creation of Adam and Eve, refers to Christ and the Church. Adam and Eve typify Christ and the Church. The woman saved by childbearing, stands for the Church, which bears people to salvation through baptism.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 151-162
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczynki miłosierdzia względem ciała i duszy. Historia i praktyka
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669727.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
divine mercy
mercy to the poor
alms
catechism
charity parochial
St. Faustina
St. John Paul II
Pope Francis
miłosierdzie
uczynki miłosierdzia
katechizm
caritas
jałmużna
biedni
działalność charytatywna
św. Tomasz z Akwinu
św. Faustyna
św. Jan Paweł II
Opis:
The Church made assisting the poor and needy an important part of its mission, as a response to an explicit command to enact the commandment to love one’s neighbor given by Christ. The obligation to show an active love of neighbor is expressed in the catechism formula of works of mercy toward the body and soul. The article analyzes both the genesis of this formula, as well as its historical interpretation over the centuries.The corporal works of mercy have been clearly stated by Christ Himself in the context of the teaching of the last judgment recorded in the Gospel of Matthew 25:31–40, however the spiritual works of mercy find their biblical justification in different places of the Gospels. In III century Origen in the spirit of allegorical exegesis interpreted the works of mercy mentioned in the Gospel of Matthew also as a call to help in the spiritual needs of man, and after him St. Augustine in the West. In this way, gradually the list of seven works of mercy concerning the soul was established.St. Thomas Aquinas gave us the classical moral interpretation of the acts of mercy, establishing the conditions under which they are a strict moral obligation. I the later period in the practice of charity stressed the elements such as: a personal experience of God’s mercy as a call to help others (St. Faustina), valuing man in his dignity (St. John Paul II) and recentely a concern for people excluded or deprived of opportunities of self-development (Pope Francis).
Wspomaganie biednych i potrzebujących uczynił Kościół ważnym elementem swojego posłannictwa, jako odpowiedź na wyraźny nakaz realizacji przykazania miłości bliźniego dany przez Chrystusa. Obowiązek okazywania czynnej miłości bliźniemu został wyrażony w katechizmowej formule uczynków miłosierdzia co do ciała i co do duszy. Artykuł analizuje zarówno genezę powstania tej formuły, jak również jej historyczną interpretację na przestrzeni wieków.Uczynki miłosierdzia co do ciała zostały wyraźnie sformułowane przez samego Chrystusa w kontekście nauki o sądzie ostatecznym, zapisanej w Ewangelii św. Mateusza 25, 31–40, natomiast uczynki co do duszy znajdują swoje biblijne uzasadnienie w różnych miejscach Ewangelii. W III wieku Orygenes w duchu egzegezy alegorycznej interpretował uczynki miłosierdzia wymienione w Ewangelii Mateusza także jako wezwanie do pomocy w duchowych potrzebach człowieka, a za nim na Zachodzie czynił tak św. Augustyn. W ten sposób stopniowo rodziła się lista siedmiu uczynków co do duszy.Klasyczną interpretację moralną uczynków miłosierdzia podał św. Tomasz z Akwinu, ustalając, w jakich warunkach są one ścisłą powinnością moralną. W późniejszym okresie w praktykowaniu miłosierdzia podkreślano takie elementy jak: osobiste doświadczenie Bożego miłosierdzia jako wezwanie do pomocy innym (św. Faustyna), dowartościowanie człowieka w jego godności (św. Jan Paweł II) oraz w ostatnim czasie troska o ludzi wykluczonych, czyli pozbawionych możliwości własnego rozwoju (papież Franciszek).
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powiew Ducha Świętego w Kościele
The breath of the Holy Spirit in the Church
Autorzy:
Olszewski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956518.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Holy Spirit
communities and movements
Renewal in the Holy Spirit Movement
St. Pope John Paul II
Duch Święty
wspólnoty i ruchy
Odnowa w Duchu Świętym
św. Jan Paweł II
Opis:
„The Holy Spirit blows where he wants,” that is everyone who believes can receive the gifts of the Holy Spirit. This endowment of the Holy Spirit, ordinary as well as the extraordinary one takes place from the very beginning of the existence of the Church of Christ and became evident in its history, and is being revealed in the formation of various movements at present. One of them is Renewal in the Holy Spirit Movement. It is a special gift of God, a special breath of the Holy Spirit for the today’s Church, operating in diffi cult Times. It is therefore an extraordinary gift for believers and today’s world.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2017, 3; 122-130
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-50 z 81

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies