Czy tylko apokaliptyka? ΠΑΣΧΩ i ΠΑΘΗΜΑ w kontekście Rz 8 oraz Ga 3

In the long history of interpreting Pauline epistolarium and, in particular, the Letters to the Galatians and Romans, some authors have discovered that both texts contain apocalyptic motives, or they have postulated their apocalyptic reading. As it has been contended, the main arguments in support of such an interpretation comprise, among other things, the linguistic style as well as imagery drawing on the apocalyptic writings associated with the traditions of the Old Testament. The author of the present article points to the use of terms πάσχω and πάθημα in the letters to the Galatians and Romans and puts forward a hypothesis that in the context of these texts, St. Paul used the theological topos of the Exodus and the means of expression characteristic of apocalyptic which was at the time a popular method of presenting both the meaning of past events and the imperatives arising from the truth about reconciliation with God.

W wielowiekowej historii interpretacji epistolarium Pawłowego, a w szczególności Listów do Galatów i do Rzymian niektórzy autorzy odkrywali, że w obydwu tych pismach znaleźć można wątki apokaliptyczne, albo też wnioskowali apokaliptyczną ich lekturę. Argumentami przemawiającymi za uznaniem takiego stanu rzeczy jest według nich między innymi szata lingwistyczna i obrazowość nawiązująca do pism apokaliptycznych związanych z tradycjami Starego Testamentu. Autor artykułu zwraca uwagę na użycie w listach do Galatów i do Rzymian terminów πάσχω i πάθημα i stawia hipotezę o wykorzystaniu przez św. Pawła w kontekście tych listów toposu teologicznego Exodusu wraz z oprawą medialną apokaliptyki będącej wówczas w modzie metody prezentacji zarówno przesłania wydarzeń dawnych jak i imperatywów płynących z prawdy o pojednaniu z Bogiem.