Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Łaska" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 101
Tytuł:
Božia spravodlivosť a milosrdenstvo z charitologickej perspektívy
God’s justice and mercy from a charismatic perspective
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32934058.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
spravodlivosť
milosrdenstvo
zmierenie
milosť
láska
justice
mercy
reconciliation
grace
love
Opis:
Spravodlivosť a milosrdenstvo sa v teologických súvislostiach často predstavujú ako Božie vlastnosti. V praxi sa neraz stretávame s (nekorektným) tvrdením, že Boh je viac milosrdný ako spravodlivý. V príspevku sa chceme zamerať na predmetné Božie vlastnosti v ich vzájomnej korelácii, pričom východiskom je striktná náuka Cirkvi, podľa ktorej Boh je absolútne dokonalý a z toho dôvodu nie je možné preferovať jednu vlastnosť pred druhou. Milosrdenstvo môže byť prejavené iba v plnosti spravodlivosti; milosrdný Boh miluje láskou, ktorá vychádza z plnosti spravodlivosti. Človek sa tak môže stať prijímateľom milosti – to je už konkretizované vyjadrenie Božích vlastností v kontexte náuky o milosti tak, ako ju učí Magistérium Katolíckej cirkvi. Pre dosiahnutie cieľa sa zameriame na teologickú náuku v predmetných témach v úzkom vzťahu k biblickým textom tak Starého, ako aj Nového zákona.
Pope Francis points out the importance of mercy and the correct interpretation of justice in correlation with mercy. In the bull Misericordiae vultus points to the great gift of Jesus’ mercy, which seeks sinners, to offer them forgiveness and salvation. Mercy interpreted in this way comes to the fore before the understanding of justice, which stands for the observance of the law, according to which people are divided into righteous and sinners. Jesus’ attitude is expressed in the statement: „For I have not come to call the righteous, but sinners“ (Mattew 9:13). The merciful Jesus shows love to man, which is a gift of God’s grace. God loves us in the fullness of His righteous love, which accepts anyone who does not hinder the reception of that love.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2022, 2; 16-27
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charisms in the Service of the Universal Church
Charyzmaty w służbie Kościoła powszechnego
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035245.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
charyzmaty
Duch Święty
łaska
autentyczność
Church
Charisms
Holy Spirit
Grace
Authenticity
Opis:
Z eklezjologicznego punktu widzenia Kościół należy rozumieć jako dar Ojca i Ciało Mistyczne Chrystusa. Ciało Chrystusowe ożywiane jest Duchem Świętym, który obdarza Kościół posługiwaniami, urzędami i charyzmatami. Duch Święty prowadzi Kościół, mający udział w życiu Trójcy Przenajświętszej, do jego pełni. Równocześnie obdarza go szczególnymi impulsami i darami zwanymi charyzmatami. Dokument Kongregacji Nauki Wiary Iuvenescit Ecclesia wskazuje na wzajemne relacje między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi. Charyzmaty powinny służyć dobru Kościoła uniwersalnego. Każdy poszczególny chrześcijanin przyczynia się do budowania Kościoła poprzez swoje charyzmaty oraz swoją służbę. Żaden charyzmat nie udziala dyspensy od obowiązku akceptacji urzędu pasterskiego w Kościele oraz od konieczności podporządkowania się decyzjom pasterzy Kościoła. Jasnym znakiem autentyczności charyzmatu jest jego eklezjalność, jego zdolność do harmonijnego włączenia się w życie świętego Ludu Bożego dla dobra wszystkich.
The Church, as a community, is accompanied by the constant presence of the Holy Spirit, whose Son of God has not only promised, but has sent in the day of Pentecost. It is not the purpose of the Holy Spirit; The Church is to be revived by the Holy Spirit, which sanctifies it in individual believers. Jesus' requirement of holiness is the expression of the attitude of a just man who gives him the gift of grace − charisms, he uses for the benefit of the development of his own personal perfection, and also every person use charisms to serve the Church Community. As an individual is not the saint of egoism but a community servant. If he is to persevere in this truth, he must constantly nourish the consciousness of God's presence and work for the benefit of the community.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 53-69
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milosť v teológii Wincenta Granata v kontexte filozofie Tomáša Akvinského
Gracein Vincent Granats theology in the context of the philosophy os St. Thomas
Łaska w teologii Wincentego Granata w kontekście filozofii Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452615.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Tomáš Akvinsky
Wincent Granat
Boža milosť
Boža láska
Krist Vykupiteľ
charitológia
dary Ducha Svätého
Thomas Aquinas
Vincent Granat
God’s grace
God’s love
Christ the Redeemer
„charytology“ (theological doctrine of grace)
the gifts of the Holy Spirit
Tomasz z Akwinu
Wincenty Granat
łaska Boża
Boża miłość
Chrystus Odkupiciel
charytologia (teologiczna nauka o łasce)
dary Ducha Świętego
Opis:
Since the Middle Ages after Vatican II theological doctrine of grace is essentially built on the teachings of Thomas Aquinas, who has distinguished between the natural (innate) human life ends and supernatural ends. A man realises the first one with natural forces of nature, while the second end, which is not only superior to the natural target, but also achieved more than our natural strength and capabilities, is achieved through the special help of God, which is called grace. In this regard, the doctrine of the grace of the Second Vatican Council is not significantly different from the teaching of Aquinas. Wincenty Granat performs traditional scholastic, division of grace. From the point of view of the wide distribution he discusses the relationship of nature and grace in man. Also he notes that even God respects and protects human free will. God’s grace does not destroy any of the possibilities of human nature, but supports and promotes it. Both nature and grace come from God, and so it is clear that between grace and nature there is can not be a conflict. What is more, the grace builds on nature as a foundation. This scholastic thesis in terms of W. Granat does not interfere with the truth that human nature is weakened by original sin, but it is not destroyed by it and, therefore, can be the foundation grace. Grace – in turn – coming reinforces the same nature preserves in man a foundation. In this way, a man living by God’s grace perfects his humanity, is expanding his personal individuality and personal integrity.
Od czasów średniowiecza po Sobór Watykański II teologiczna doktryna łaski budowała się zasadniczo na nauczaniu Tomasza z Akwinu, który odróżnia naturalne (przyrodzone) cele życia człowieka i cele nadprzyrodzone. Pierwsze realizuje człowiek przyrodzonymi siłami natury, natomiast cel drugi, który nie tylko przewyższa cel naturalny, ale również jego osiągnięcie przekracza ludzkie naturalne siły i możliwości, osiągany jest dzięki specjalnej pomocy Boga, którą nazywa się łaską. W tym zakresie również doktryna o łasce ostatniego Soboru nie różni się istotnie od nauczania Akwinaty. Wincenty Granat dokonuje tradycyjnego, scholastycznego, podziału łaski: 1) łaska Boga i łaska Chrystusa Odkupiciela, 2) łaska stworzona i łaska niestworzona, 3) łaska zewnętrzna i wewnętrzna, 4) łaska jako dar i łaska przetwarzająca, 5) łaska habitualna i łaska uczynkowa, 6) łaska działająca i współdziałająca, 7) łaska pobudzająca i wspomagająca, 8) łaska uprzedzająca, towarzysząca i następcza, 9) łaska lecznicza i podnosząca, 10) łaska skuteczna i dostateczna. Z punktu widzenia tego podziału omawia szeroko relację natury i łaski w człowieku. Zauważa, że Bóg szanuje i nawet chroni wolną wolę człowieka. Łaska Boża nie niszczy żadnej z możliwości natury ludzkiej, ale je wspiera i wspomaga. Od Boga pochodzi zarówno natura, jak i łaska, a więc oczywiste jest, że między łaską a naturą nie może być konfliktu. Co więcej: to łaska buduje się na naturze jako fundamencie. Ta scholastyczna teza w ujęciu W. Granata nie koliduje z prawdą, że natura ludzka jest osłabiona przez grzech pierworodny, lecz nie jest przezeń zniszczona i wobec tego może stanowić fundament łaski. Łaska – z kolei – przychodząc wzmacnia samą naturę, utrwala więc swój w człowieku fundament. W ten sposób człowiek żyjąc łaską Bożą udoskonala swoje człowieczeństwo, rozwija swoją osobistą indywidualność i osobową integralność.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 49-63
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Function of the Allusion to Aristophanes’ Birds in the Parable of the Unjust Steward (Lk 16:1–8)
Autorzy:
Adamczewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029751.pdf
Data publikacji:
2021-07-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Ewangelia według św. Łukasza
Arystofanes
List do Galatów
prawo
łaska
intertekstualizm
Gospel of Luke
Aristophanes
Letter to the Galatians
law
grace
intertextuality
Opis:
The allusion to Aristophanes’ Birds plays an important role in the intertextual-illustrative rhetoric of the Lucan parable of the unjust steward (Lk 16:1–8). People generally assume that good legal systems promote moral honesty and legal justice. Against this background, the Pauline idea of the presence of the law, but also its ineffectiveness in giving righteousness (Gal 3:19b; cf. 3:21), is quite difficult to explain. In order to illustrate this Pauline idea in his sequential hypertextual reworking of the Letter to the Galatians, Luke used the allusion to Aristophanes’ comedy, which presented the classical Athenian legal system as likewise ineffective against the activity of the morally corrupt legal agent, the sycophant. The Lucan unjust steward not only uses the language of the Athenian sycophant, but also engages in similar, apparently legal but morally unjust activity, thus questioning the effectiveness of the whole legal system in promoting righteousness. The reworking of the sequence of Pauline ideas explains the meaning of the enigmatic parable of the unjust steward (Lk 16:1–8).
Aluzja do Ptaków Arystofanesa odgrywa ważną rolę w intertekstualno-ilustracyjnej retoryce Łukaszowej przypowieści o nieuczciwym rządcy (Łk 16,1–8). Ludzie zazwyczaj przyjmują, że dobre systemy prawne promują moralną uczciwość i prawną sprawiedliwość. Na tym tle Pawłowa idea obecności Prawa, ale także jego nieskuteczności w promowaniu sprawiedliwości (Ga 3,19b; por. 3,21), jest dość trudna do wyjaśnienia. Aby zobrazować tę Pawłową ideę w sekwencyjnym hipertekstualnym przepracowaniu Listu do Galatów, Łukasz użył aluzji do komedii Arystofanesa, która prezentowała ateński system prawny jako podobnie nieskuteczny wobec działalności moralnie zepsutego donosiciela prawnego: sykofanta. Łukaszowy nieuczciwy rządca nie tylko używa języka ateńskiego sykofanta, ale także podejmuje podobną, pozornie legalną, lecz moralnie niesprawiedliwą działalność, kwestionując w ten sposób skuteczność całego system prawnego w promowaniu sprawiedliwości. Przepracowanie sekwencji Pawłowych idei wyjaśnia znaczenie enigmatycznej przypowieści o nieuczciwym rządcy (Łk 16,1–8).
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 2; 21-36
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezsensowne troski
Senseless cares
Insensata cura
Autorzy:
Anuszkiewicz, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729628.pdf
Data publikacji:
2022-05-19
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Dante Alighieri
Divina commedia
Paradiso
canto XI
grazia
felicità
compimento
Divine Commedy
Paradise
grace
happiness
fulfillment
Boska komedia
Raj
pieśń XI
łaska
szczęście
spełnienie
Opis:
Artykuł stanowi interpretację początkowych tercyn XI pieśni Raju z Boskiej komedii Dantego. Odautorska refleksja, niezwiązana bezpośrednio z akcją poematu, jest analizowana jako znajdująca się w określonym kontekście – sfery Słońca, miejsca pobytu zbawionych obdarzonych wybitnym umysłem – a następnie jako samodzielny utwór, choć narzędziem interpretacji będzie przede wszystkim konfrontacja z innymi miejscami poematu. Stawiany przez Dantego, dziś nadal aktualny problem, to poszukiwanie przez ludzi uproszczonych dróg do szczęścia i spełnienia.
L’articolo è interpretazione delle iniziali terzine del canto XI del Paradiso della Divina commedia di Dante. La riflessione d’autore, non collegata direttamente alla vicenda del poema, viene analizzata nel suo contesto particolare – la sfera del Sole, il luogo della permanenza dei salvati dotati di menti eccellenti – e in seguito, come una composizione a sé stante, anche se lo strumento dell’interpretazione sarà innanzittutto confronto con le altre parti del poema. Il problema posto da Dante, sempre valido anche oggi, è quello della ricerca da parte degli uomini delle vie-scorciatoie alla felicità e al compimento.
The article is an interpretation of the first stanzas of the XI canto of Paradise in the Divine Commedy of Dante. The authorial reflexion, which is not connected directly to the events in the poem, is been analysed in its particular context  – the sphere of the Sun, a  place of stay of the saved endowed with distinct minds  – and subsequently, as an independent composition, even if the instrument of the interpretation will be first of all a  confrontation with other fragments of the poem. The problem posed by Dante, still valid nowadays, is that of searching simplified roads to happiness and fulfillment.
Źródło:
Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2022, 4; 1-8
2658-185X
Pojawia się w:
Fabrica Litterarum Polono-Italica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Obcy” oszczędzeni w triumfach rzymskich. Dalsze losy prominentnych jeńców w Rzymie w okresie schyłku republiki i w epoce pryncypatu
‘Outlanders’ Saved in the Roman Triumphs: The Fate of Prominent Captives in Rome at the Close of the Republic and in the Principate
Autorzy:
BALBUZA, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046733.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
jeńcy, triumf rzymski, łaska cesarska (clementia)
captives, Roman triumph, Roman emperor’s clemency (clementia caesaris)
Opis:
Jednym ze środków wyrazu rzymskiej ideologii zwycięstwa epoki pryncypatu był triumf (łac. triumphus curulis), w trakcie którego eksponowani byli jeńcy barbarzyńscy, nierzadko o wysokim statusie politycznym. Według tradycji powinni oni ponieść śmierć podczas triumfu, co miało znaczenie rytualne i symboliczne. Przeanalizowane przykłady najznamienitszych jeńców obcego pochodzenia z końca republiki i okresu pryncypatu dowodzą, że częściej aniżeli za republiki rezygnowano w epoce pryncypatu ze skazywania ich na śmierć. Dzięki łasce (łac. clementia) okazywanej przez cesarzy jeńcy często zachowywali życie. Nie tylko nie odrzucali oferowanej im szansy na dalsze życie w państwie rzymskim, ale nierzadko sami o nią prosili. Taka postawa nie musiała oznaczać rezygnacji z godności osobistej. Rzymianie umożliwiali im normalne funkcjonowanie w państwie rzymskim, edukację, zdobycie obywatelstwa rzymskiego, dalszy rozwój zgodnie z indywidualnymi predyspozycjami, awans społeczny i polityczny.
One of the forms of expression of the Roman ideology of victory in the Principate was a triumph (triumphus curulis), during which barbaric captives, often of a high political status, were exposed. According to the tradition, they should have been put to death during the triumph, which was of ritual and symbolic significance. The analyzed examples of the most prominent foreign captives from the late Republic and Principate show that sentencing the captives to death was much less frequent in the Principate. Thanks to mercy (clementia) shown by the emperors, captives frequently saved their lives. They did not reject an offered chance for further life in the Roman Empire, and they often asked for it. Such an attitude did not have to mean giving up personal dignity. Romans allowed them to function normally in the Roman Empire, to educate, obtain Roman citizenship, further develop according to individual characteristics, and be promoted socially and politically.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 1 (117); 233-245
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara jako zakorzeniony w wolnej woli wybór egzystencjalny - Edyta Stein
Faith as a Choice Rooted in Existential Free Will
Autorzy:
Baranowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048538.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wiara
wolność
wolna wola
wybór
łaska
faith
freedom
free will
choice
grace
Opis:
In her philosophical and theological thought Edith Stein tackles the question of faith. Trying to find most of its constitutive elements, she considers it within a frame of human freedom. She states that faith, internal human willingness to take an act of faith and the freedom of choice are the essential foundation for the grace on the basis of which the existential relationship between God and man can be established. Edith Stein confirms that human free will, which is supported only by human effort, is not able to bring a person to make an act of faith. It can only arouse willingness to do it, but does not build a relationship. However, the same grace of God, without human freedom of choice is also not enough and does not guarantee him the reality of faith. Therefore, Edith Stein shows faith as a special kind of choice, made with the participation of free will. It is an existential choice which moves and changes the inner man, and which will always last within a living relationship with God.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2013, 10; 75-81
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność a łaska. Interpretacje problemu w tradycji chrześcijańskiej
Freedom and Grace. Interpretations of the Problem in the Christian Tradition
Autorzy:
Barth, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601465.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
łaska
wolność
energizm
Augustyn
Pelagiusz
synergizm
grace
freedom
energism
Augustine
Pelagius
synergism
Opis:
Zbawienie (gr. σωτηρία, łac. salus), jako rzeczywistość będąca w centrum wiary chrześcijańskiej, ale i wypowiadającej jej sens teologii, oznacza spełnienie ludzkiej egzystencji, otwartej na Boga (capax Dei). Realizuje się ono w dialogu między Bogiem i człowiekiem, między bezwarunkowym darem miłości Boskiej i przyjmującej oraz odpowiadającej na ów dar wolnej natury człowieka. Relacja ta nigdy w tradycji chrześcijańskiej nie była oczywista, o czym świadczą długie spory o rozumienie statusu łaski i wolności, roli Boga i miejsca człowieka w tym procesie. Poczynając od sporu między Augustynem a Pelagiuszem, a kończąc na współczesnych interpretacjach problemu, widzimy w dużym uproszczeniu, jak jedne ujęcia przeceniały wolność kosztem roli łaski, inne zaś chciały pomniejszyć znaczenie wolności, aby ukazać bezwzględność działania Bożego. W artykule została nakreślona panorama tradycyjnych ujęć łaski, a także trzy najbardziej reprezentatywne dla nakreślenia wspomnianej relacji stanowiska: monergizm, synergizm oraz energizm. Ostatnia z propozycji – energizm (jako ujęcie inkluzywne) – mówi o specyficznie rozumianej współpracy między Bogiem i człowiekiem w dziele zbawienia, a mianowicie równoczesności Bożego i ludzkiego działania, w której łaska staje się wyzwalającą siłą ludzkiej wolności. W świetle zasady energizmu, najbardziej dowiedzionej w osobie Jezusa Chrystusa, zbawienie posiada charakter osobowy i historyczny, który za każdym razem domaga się wolnej decyzji każdej ze stron, zgody umotywowanej miłością, realizowanej w geście perychoretycznej gościnności.
Salvation as a reality that is the centre of both the Christian faith, and a theology that speaks its sense, signifies the fulfillment of human existence capable of receiving God (capax Dei). It is realized in a dialogue between God and man, between an unconditional gift of Divine love and man’s free nature that responds to this gift. This relation has never been obvious in the Christian tradition, which is visible in the long-lasting disputes over the understanding of grace and freedom, God’s role and the place of man in the process. Since the times of the dispute between Augustine and Pelagius till the ongoing changes in the interpretations of the problem we have seen simplifications which, on the one hand, overestimate freedom and, on the other, wish to undermine the meaning of freedom to show the truthlessness of God’s actions. In the article a panorama of traditional views on grace has been outlined, as well as the three most representative approaches for the determination of the aforementioned relations: monergism, synergism and energism. The last one, energism (as an inclusive approach), speaks of a specifically understood cooperation between God and man in salvation, namely the simultaneousness of God’s and man’s actions, in which grace becomes a releasing force of human freedom. In light of the principle of energism, best proved in the person of Jesus Christ, salvation has a personal and historical character, which every time demands a free decision of both sides, an agreement motivated by love realised in the gesture of perichoretic hospitality.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 39-55
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara jako łaska Ducha Świętego. Analiza na podstawie przepowiadania kardynała Mariana Jaworskiego
Faith as the Grace of the Holy Spirit. Analysis Based on Cardinal Marian Jaworski Preaching
Autorzy:
Bezkorowajny, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686481.pdf
Data publikacji:
2021-01-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kardynał Marian Jaworski
wiara
łaska
Duch Święty
Cardinal Marian Jaworski
faith
grace
Holy Spirit
Opis:
Katechizm Kościoła Katolickiego w punkcie 737 zawiera informację o kluczowej roli Ducha Świętego, który nie tylko „przygotowuje ludzi”, ale ponadto „uprzedza ich swoją łaską, aby pociągnąć ich do Chrystusa”. Trzecia Osoba Trójcy Świętej pełni zatem istotną rolę dla zaistnienia oraz rozwoju wiary człowieka. Wymienione zagadnienie w swoim przepowiadaniu rozwijał podczas blisko 18-letniej posługi w Archidiecezji Lwowskiej Kardynał Marian Jaworski. Niniejszy artykuł prezentuje najważniejsze zagadnienia dotyczące roli Ducha Świętego w kształtowaniu i rozwoju wiary. Analiza materiału empirycznego pozwoliła na podział odnalezionych odniesień w dwóch grupach. Pierwsza dotyczy Ducha Świętego, który jest „Duszą Kościoła”. Druga koncentruje się wokół pojęcia Trzeciej Osoby Trójcy, która warunkuje i jest źródłem poznania Boga.
The Catechism of the Catholic Church in point 737 mentions the essential role of the Holy Spirit, who not only “prepares men” but also “goes out to them with his grace, in order to draw them to Christ.” Therefore, the Third Person of the Holy Trinity plays an essential role for development of human faith. The above-mentioned issue was developed by Cardinal Marian Jaworski during his almost 18 years pastoral service in the Archdiocese of Lviv – Ukraine. This article presents the most important issues regarding the role of the Holy Spirit in developing human faith. The analysis of material made it possible to divide the references into two groups. The first concerns the Holy Spirit, who is “the Soul of the Church”. The second focuses on the concept of the Third Person of the Trinity, who is the source of knowing God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 1; 5-15
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geokompleksy zagłębień wytopiskowych okolic Zduńskiej Woli
The geocomplex of closed depressions near Zduńska Wola
Autorzy:
Bezkowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945149.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
geokompleksy
zagłębienia bezodpływowe
Wysoczyzna Łaska
Opis:
Basic surface features of the Łask Interfluve near Zduńska Wola originated during the Wartanian ice-sheet areal deglaciation. The ice-sheet waning resulted in formation of groups of crevasse landforms such as kame plateaux, kame hillocks, kame terraces and melt-out depressions. The post-Wartanian morphogenesis increased diversity of the relief by rejuvenation of most of buried valleys, by cutting new valleys and raising the interfluve surface with aeolian sheets and dunes. Sand and silt were deposited in melt-out depressions. The depressions had initially functioned as closed depressions and had formed a local base level. They were incorporated into a valley network presumably at the end of the Vistulian glaciation. Blocks of dead ice melted gradually and it has led to the formation of flattenings in the melt-out depressions bottoms. The flattenings are 2-3 m high and have short gentle slopes. These slopes and the slopes of the melt-out depressions are cut with dells and basin-like valleys. Few of the cuttings continue their direction as barely perceptible, shallow flat-floored valleys drained by perennial or intermittent watercourses. In the Holocene eight types of geocomplexes with stable matter and energy structure were formed, as a result od natural processes. Man's influence has led to diversification of the environment which can be represented by 19 types of present-day geocomplexes. The 19 types are characteristic of all the melt-out depressions in the environs of Zduńska Wola, but they display a unique mosaic in each depression. It is noteworthy that the depressions function as groups of homolithic geocomplexes. Man-made changes in the depressions result from agricultural land use
Artykuł przedstawia typologię i funkcjonowanie geokompleksów zagłębień wytopiskowych na tle rozwoju paleogeograficznego zachodniego fragmentu Wysoczyzny Laskiej w okolicach Zduńskiej Woli. Uwzględniono w nim naturalne procesy przyrodnicze i antropizację środowiska związaną z użytkowaniem rolniczym.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica; 1997, 1
1427-9711
2353-6063
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt inteligentnej laski dla osób starszych
Design of a smart stick for elderly people
Autorzy:
Chuchnowska, Iwona
Iskra, Agata
Purgoł, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2201499.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
inteligentna laska
osoby starsze
aplikacja mobilna
smart stick
elderly people
mobile application
Opis:
Celem zaprezentowanego w artykule projektu było opracowanie modelu inteligentnej laski przeznaczonej dla osób starszych, która ułatwi im codzienne życie. Urządzenie zostało zaprojektowane w oparciu o wyniki internetowej ankiety przeprowadzonej na grupie 101 osób, w celu rozeznania oczekiwań potencjalnych użytkowników. Zaprojektowane urządzenie jest ergonomiczne i posiada szereg funkcji, zapewniających osobom starszym samodzielność. Dodatkowo wykonano projekt aplikacji mobilnej, która ułatwia użytkowanie laski oraz zapewnia opiekunom monitorowanie stanu pacjenta.
The aim of the project was to develop a smart walking stick model for the elderly, which will facilitate their daily lives. The device was designed based on the results of an internet survey conducted on a group of 101 people so that the cane meets the expectations of future users. The designed device is fully ergonomic and has a number of functions that ensure independence for the elderly. In addition, a mobile application design was made that facilitates the use of the cane and provides caregivers to monitor the patient's condition.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2020, 20; 21--28
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność i łaska w nauce Marka Eremity
Freedom and grace in the writings of Mark the Ascetic
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033642.pdf
Data publikacji:
2019-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Marek Eremita
wolność
łaska
Chrystus
chrzest
Mark the Ascetic
freedom
grace
Christ
baptism
Opis:
Mark the Ascetic is considered as one of the most prominent theoreticiansof ascetic life in the ancient Church. In his ascetic writings, he undertooka variety of topics, including freedom and grace. Mark’s teaching is nota systematic doctrine. His tuitions are more a collection of short statementsscattered in many places in his works. The author uses the Greek wordἐλευθερία for freedom and χάρις for grace. Christ brings freedom to man.In the sacrament of baptism, man is freed from the original sin. In turn, thegrace is always depicted as a gift, which man can only receive from God.Therefore, the Kingdom of God is always a gift, and neither a prize, nora reward for work. The entire salvation is the greatest grace, which has beengiven to us by Christ. The attitude of gratitude to God should overfilledthe entire human life.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2019, 89, 1; 75-88
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umacnianie wiary jako zadanie pasterzy Kościoła na przykładzie świętych Piotra i Pawła w głoszeniu i umacnianiu wiary własnej oraz braci i sióstr w Chrystusie
Strengthen the faith as the task of the Pastors of the Church. The Apostles Peter and Paul as examples for the Pastors of the Church for proclaim and fortify their own faith and the faith of theirs brothers and sisters
Autorzy:
Dąbek, Tomasz Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19967973.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
faith
human weakness
progress in the faith
divine grace
religious maturity
wiara
słabość ludzka
rozwój wiary
łaska Boża
dojrzałość religijna
Opis:
The task of the Pastors of the Church is to proclaim and fortify the faith. The faith is the great treasure. The people and the Pastors are weak and is very important to confess his weakness and pray for help of God. The Gospels and the Acts of the Apostles show the progress of the faith, human and religious maturity of Simon Peter, fisherman and Apostle. Paul Apostle of the Nations oft speaks abort his weakness (cf. 1 Co 2:1-5; 2 Co 12:7-10; 1 Tm 1:12-16). The Apostles are examples for the Pastors of the Church for proclaim and fortify their own faith and the faith of theirs brothers and sisters. All Christians must care to progress and perseverance in the faith (cf. Rm 11:19-21; 1 Co 16:13f; 2 Co 5:6f; 13:5; Col 1:23; 2:6f; 1 Th 3:2-4; 1 Tm 3:13; 4:12; 6:12.20f); must pray and hope in God’s help (cf. Jn 15:5; Lc 17:5; Ph 4:13), follow of Christ and teachers of the faith (cf. Heb 12:2; 13:7). The faith is the spring of the power and protection in the difficulties and adversities (cf. 1 Th 5:8; Ep 6:14; Heb 11:1.6). The signs of the faith are the acts of the love (cf. Ga 5:6; 1 Tm 1:5; Phm 4-6; Tt 3,15).
Źródło:
Scriptura Sacra; 2012, 16; 91-109
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieograniczone odkupienie i odparta łaska. Klasyczny arminianizm we współczesnej teologii ewangelikalnej
Unlimited Atonement and Resistible Grace. A Classical Arminianism in the Contemporary Evangelical Theology
Autorzy:
Dorocki, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494341.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Arminianizm
Ewangelikalizm
Kalwinizm
Łaska
Predestynacja
Zbawienie
Arminianism
Evangelicalism
Calvinism
Grace
Predestination
salvation
Opis:
Teologia ewangelikalna w pewnych obszarach nie pozostała monolitem. Jednym z dowodów takiego stanowiska jest istnienie dwóch wielkich tradycji w łonie ewangelikalizmu, a mianowicie: kalwinizmu i arminianizmu. Artykuł ten prezentuje ewangeliczny arminianizm by ukazać go jako alternatywną stronę ewangelikalnego protestantyzmu. Autor wychodzi od historyczno-teologicznej perspektywy, przedstawiając soteriologię Jakuba Arminiusza i jego naśladowców (tzw. remonstrantów) jako główne źródło współczesnej ewangelikalnej arminiańskiej myśli. Dalsza część zawiera ekspozycję poglądów arminiańskich teologów (F. Leroy Forlines, Robert E. Picirilli, Jack Cottrell, I. Howard Marschall, Roger E. Olson). Poczyniona analiza wskazuje, że reprezentanci tego nurtu wierzą w totalną deprawację ludzkiej natury; uniwersalne odkupienie Chrystusa oraz partykularną jego aplikację; konieczność Bożej łaski, która nie jest nieodparta w swej naturze, jak i w warunkową predestynację, realizującą się w zbawczej unii z Chrystusem. Autor ponadto włączył arminiańską egzegezę trzech biblijnych perykop, odnoszących się do działania łaski (J 6,37.39.44); odwiecznej predestynacji (Ef 1,3-14); i zasięgu powszechnej zbawczej woli Boga oraz odkupienia (1Tm 2,1-6).
The evangelical theology is not monolith in some areas. One of the evidence for such statement is the existence of two great traditions in evangelical bosom, namely Calvinism and Arminianism. The article presents the evangelical Arminianism in order to show that it is an alternative side of the evangelical Protestantism. The author starts from historical-theological perspective, exposing the soteriology of Jacob Arminius and his followers (so-called Remonstrants) as the main source of modern evangelical Arminian thought. The next part contains the presentation of views of Arminian theologians (F. Leroy Forlines, Robert E. Picirilli, Jack Cottrell, I. Howard Marschall, Roger E. Olson). The analysis, which has been made, indicates that the representatives of this theological stream believe in total depravity of human nature, Christ’s universal atonement and the particular application of redemption, the necessity of God’s grace, which is not irresistible in its nature, and in conditional predestination, which is realized in the saving union with Christ. Moreover, the author includes the Arminian exegesis of three biblical passages that relate to the operation of grace (John 6: 37.39.44); eternal predestination (Eph 1: 3-14); and the extent of the universal salvific will of God and the atonement (1Tim 2: 1-6).
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 1; 37-58
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Być człowiekiem sumienia” – sumienie widziane od strony procesu rozwoju
Autorzy:
Filipczuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512127.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
sumienie
proces rozwoju duchowego
dojrzałość osobowości
moralność
dojrzałość chrześcijańska
łaska Boża
Opis:
Dojrzałość sumienia osiąga się przez wytrwałe kształtowanie w sobie umiłowania prawdy i dobra, przez urabianie woli, przez pilną dbałość o swój rozwój duchowy, o zdobywanie głębokiej mądrości w bliskiej więzi ze wszystkim, co może te wartości zagwarantować. Formować sumienie znaczy nie dopuszczać do jego niszczenia, a więc nie zagłuszać sumienia ani go nie zniekształcać; nazywać dobro i zło po imieniu. Proces ten może postępować dzięki zastosowaniu metody praktycznej, która polega na wychowaniu człowieka skłaniającym go do odpowiedniego zachowywania się i równoległej do niej metody teoretycznej, polegającej na oparciu całego życia religijno-moralnego na autorytecie Bożym, otwarciu się na Boże słowo i na działanie Ducha Świętego. Sumienie nie tworzy wrodzonej od początku gotowej struktury, lecz kształtuje się w normalnym rozwoju osobowości osoby ludzkiej w oparciu o genetycznie uwarunkowane zadatki (predyspozycje) do tegoż rozwoju, analogicznie jak do rozwoju intelektu, mowy, osobowości itp. Proces ten obejmuje głęboki obszar współczynników psychologicznych, warunkujących właściwą postawę moralną a także stosowanie środków pedagogicznych i sakramentalnych, mających na celu uwrażliwienie sumienia. Do tego dodać należy wpływy wychowawcze rodziny, organizacji społecznych, grup społecznych formalnych i nieformalnych.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2016, 54, 2; 173-194
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 101

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies