Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "(post)pamięć" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Niepamięć operacyjna. Dyskursy pamięci, zapomnienia i post-pamięci w rozrywce interaktywnej
Volatile Memory. Discourses of Memory, Forgetting, and Post-memory in Interactive Entertainment
Autorzy:
Gnat, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467145.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
pamięć
post-pamięć
rozrywka interaktywna
memory
post-memory
interactive entertainmet
Opis:
In this work my aim is to analyse tools that are used to improve the processes of memory in video games. The discussion will open with a look at the methods used by game developers to reconcile the antithetic trends of the discourse – the structural narrative and the interactive nature of the medium. Consequently, narrative cliches in the form amnesia, as well as innovative techniques that use tools characteristic to interactive entertainment will be analysed. The second part will present perspectives on the specific role of memory not only in game narratives, but also in aspects of games as a medium. This analysis will focus on texts that present non-traditional perception of memory and represent the transition from memory as a database to memory as an interactive process, leading to the construction of new forms and narrative mechanisms. Here I will examine phenomena such as the creation of collective and transactive memory in interactive entertainment subcultures. The main thesis of this analysis is that in comparison to traditional narratives, the processes of memory loss, forgetting and consequent emergence of post-memory, play a more important role in video games. This way of reinterpreting memories will largely shape our perception of the concept of temporality in interactive entertainment. It will require a departure from the traditional perspective of time and a transition to the interpretation of time from the perspective of Bergson and Deleuze.
W niniejszej pracy podejmuję się analizy narzędzi, które wykorzystywane są, by usprawnić procesy pamięci w grach wideo. Dyskusję otworzy przyjrzenie się metodom stosowanym przez twórców gier, by pogodzić antytetyczne nurty dyskursu – strukturalną narrację i interaktywną naturę medium. Analizie poddane zostaną zarówno klisze narracyjne w postaci trop amnezji, jak i nowatorskie techniki, które wykorzystują narzędzia charakterystyczne dla rozrywki interaktywnej. W drugiej części przedstawione zostaną perspektywy na specyficzną rolę pamięci nie tylko w kwestiach narracyjnych, ale również w aspektach gier jako medium. Tutaj przede wszystkim analizowane będzie wyjście poza tradycyjne postrzeganie pamięci, przejście od bazy danych do interaktywnego procesu, prowadzące do konstrukcji nowych form i mechanizmów narracyjnych. Badane będą takie zjawiska jak tworzenie się pamięci zbiorowej i pamięci transaktywnej w subkulturach rozrywki interaktywnej. Jednym z podstawowych założeń tej analizy będzie teza, że w porównaniu do narracji tradycyjnych, w grach wideo znacznie ważniejszą rolę odgrywają procesy niepamięci, zapomnienia i post-pamięci, rozumianej jako wypadkowa poprzednich pojęć. Taki sposób reinterpretacji wspomnień będzie w dużym stopniu kształtował naszą percepcję pojęcia temporalności w rozrywce interaktywnej. Będzie wymagał odejścia od tradycyjnej perspektywy czasu i przejście do interpretacji czasu z perspektywy Bergsona i Deleuze.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2020, 40; 43-62
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post‑monumentalne miejsca pamięci jako aktywne narzędzia doświadczenia (post)holocaustowego i (post)pamięci
Post-Monumental Places of Memory as Active Tools in (Post-)Holocaust and (Post-)Memory Experiences
Autorzy:
Gajda, Kinga Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203048.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
post-monument
postmodernism
memory
post-memory
post-Holocaust
post-pomnik
postmodernizm
pamięć
post-pamięć
post-Holokaust
Opis:
Artykuł jest próbą znalezienia odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób upamiętnić Holokaust w erze postpamięci. Jedną z możliwych odpowiedzi jest tworzenie tymczasowych, wymagających zaangażowania od chcących i potrzebujących tego odbiorców post-pomników. Post-pomnik odwołuje się do kulturowej i społecznej, ale również indywidualnej pamięci. Upamiętnia miejsca zapomniane, doświadczenia jednostkowe, zaprasza odbiorców do dialogu. Uaktywnienie oglądających, zaproszenie ich do wspólnego odtwarzania historii pokazuje, w jaki sposób traumę minionych pokoleń mogą przepracowywać i upamiętniać współczesne pokolenia. Aby historia była wciąż żywa, aby jej przesłanie posiadało funkcję performatywną, musi być podtrzymywana przez współczesne pokolenia. Tymczasowość post-pomnika zaś powoduje, że nie tylko upamiętnia, ale i tematyzuje proces umykania pamięci wraz z czasem jej zacierania. W artykule powyższe spostrzeżenia są przedstawiane w kontekście teorii pamięci, filozofii postmodernizmu, idei homo holocaustusa, w porównaniu post-pomnika do pomnika oraz na wybranych przykładach post-pomników.
The aim of the article is to answer to the question of how best to commemorate the Holocaust in the post-memory era. One possible answer is to create temporary post-monuments which require engagement only from viewers who want and need it. The post-monument relates to cultural, social, and also individual memory. It commemorates forgotten places and individual experiences, encouraging dialogue among viewers. Engaging viewers and inviting them to reconstruct history is one way that the trauma of past generations can be commemorated by contemporary generations. In order for history to remain vibrant, and its message to have a performative function, its memory must live on through successive generations. The temporary nature of the post-monument allows it not only to commemorate, but also to thematize the process of memory erasure over time. In the article, the above observations are presented in reference to the theory of memory, the philosophy of postmodernism, the idea of homo holocaustus, in order to compare the post-monument to more traditional forms of commemoration alongside selected examples of post-monuments.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-22
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzecie pokolenie Palestynek po Nakbie. Postpamięć jako balansowanie "pomiędzy" komunikacją indeksalną i symboliczną.
The Third Generation after Nakba. Post-memory as Balancing "in-Between" Indexal and Symbolic Communication
Autorzy:
Kościańczuk, Marcela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467059.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
post-pamięć
trzecie pokolenie
Palestynki
Nakba
komunikacja indeksalna
komunikacja symboliczna
post-memory
third generation
Palestinian women
indexal communication
symbolic communication
Opis:
The article presents the findings of research carried out in Palestine with the use of the tools of visual anthropology. The analysis demonstrates the potential of the application of the concepts of “the third generation” and “post-memory” to describe the experience of young Palestinian women. The argument focuses upon the strategies resorted to by women who, in the course of the study, agreed to present the key values that they profess, and consented to share them publicly in the form of a photo-interview. Their narratives are presented in the context of the reinterpretation of the events of the Nakba.
Artykuł przedstawia wyniki badań wykonanych z użyciem antropologii wizualnej w Palestynie. Analiza prezentuje możliwość wykorzystania kategorii trzeciego pokolenia oraz post-pamięci do doświadczeń młodych kobiet palestyńskich. Ze względu na ograniczone ramy artykułu przedstawione są strategie kobiet, które zaprezentowały w czasie badań swoje kluczowe wartości i zgodziły się na ten temat opowiedzieć za pomocą fotowywiadu. Ich narracje są odnoszone do reinterpretacji wydarzenia Nakby.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2020, 40; 187-205
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co w Polsce wiemy o blokadzie Leningradu?
What do Poles Know About the Siege of Leningrad?
Autorzy:
Pawletko, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367531.pdf
Data publikacji:
2021-05-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
oblężenie Leningradu
katastrofa humanitarna
Siergiej Jarow
mikrohistoria
(post)pamięć
the siege of Leningrad
humanitarian catastrophe
Sergey Yarov
microhistory
(post)memory
Opis:
Prezentowany artykuł zawiera obszerny komentarz do tłumaczenia niektórych fragmentów książki Etyka blokady. Wyobrażenia o moralności w Leningradzie w latach 1941–1942 [Блокадная этика: представление о морали в Ленинграде в 1941–1942 гг.] Siergieja Jarowa. Autorka szkicu pokazuje, jak zmieniła się optyka postrzegania oblężenia w Rosji w okresie powojennym, zwłaszcza po upadku Związku Radzieckiego. Na tym tle prezentowane są polskie publikacje poświęcone blokadzie Leningradu.
This article presents a broad commentary on the translation of parts of the book The Ethics of the Siege of Leningrad: The Concept of Morality in Leningrad in 1941–1942 [Блокадная этика: представление о морали в Ленинграде в 1941–1942 гг.] by Sergey Yarov. The author shows how representations of the siege have changed in post-war Russia, especially since the collapse of the Soviet Union. Against this background, the author discusses Polish publications on this subject.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2021, 1(7); 80-94
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Język, którym mówi dzisiejsza władza, jest ideologiczny”. Wywiad z Michałem Głowińskim
“The Language Used by the Present Political Authorities is Ideological”: An Interview with Michał Głowiński
Autorzy:
Sharpe, Uliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44914363.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
mowa nienawiści
Zagłada
wspomnienia
(post)pamięć
trauma
literatura
Michał Głowiński
hate speech
Holocaust
memory
postmemory
literature
Opis:
Language can be not only a communication tool but also a dangerous weapon. In this interview, Michał Głowiński, Professor Emeritus at the Institute of Literary Research (IBL), writer, author of numerous literary and scholarly publications, including Zła mowa [Bad Speech], a Polish Jew who survived the Holocaust, shares his traumatic memories and talks about verbal aggression, which is an alarm bell warning that physical aggression is to come. Following the tragic events of the mid-twentieth century, language can no longer be treated as “the house of being”: before the first brick of extermination camps was laid, the word of hatred had thundered first. This is why it is so important to remember the past and to carefully analyse the language of the present, so that the horrible story of the Holocaust can never happen again. The Holocaust is the greatest tragedy of the twentieth century, which brutally destroyed millions of Jews. It also put an end to survivors’ hope of achieving a harmony of self-identity. The Holocaust must be remembered. Literature is one of the tools for keeping it in memory and taking a closer look at all the crimes that were committed. The painful experience of the Holocaust has been reflected in the works of Jewish writers. It is also at the roots of tragic contradictions, the sense of internal emptiness and loss of empathy.
Język może być nie tylko narzędziem komunikacji, ale i niebezpieczną bronią. W wywiadzie Michał Głowiński, emerytowany profesor Instytutu Badań Literackich, pisarz, badacz języka publicznego, autor licznych prac literaturoznawczych oraz naukowych, w tym wciąż aktualnej książki Zła mowa, polski Żyd ocalały z Holocaustu, dzieli się traumatycznymi wspomnieniami oraz opowiada o agresji werbalnej, która jest pierwszym niepokojącym sygnałem alarmowym, ostrzegającym przed nadejściem agresji fizycznej. Po tragicznych wydarzeniach pierwszej połowy XX wieku języka już nie sposób traktować jedynie jako „domu istnienia”, bo zanim położono pierwszą cegłę, budując fabrykę Zagłady, najpierw zabrzmiały słowa nienawiści. Właśnie dlatego tak ważna jest pamięć o przeszłości i uważne badanie języka teraźniejszości, by chronić przed powtórką scenariusza potwornej historii Zagłady. Holocaust jest bowiem największą tragedią XX wieku, która była nie tylko zbrodnią na milionach Żydów, ale również odebraniem Ocalałym szansy na odbudowę harmonijnej, nienaznaczonej traumą tożsamości. Pamięć o tych wydarzeniach jest naszym dziedzictwem. Literatura jest jednym ze światów, który pozwala zachować pamięć oraz z bliska przyjrzeć się zbrodniom. Bolesne doświadczenia Shoah znajdują odzwierciedlenie w twórczości pisarzy żydowskich oraz leżą u podstaw tragicznych sprzeczności, wewnętrznej pustki i utraty wrażliwości.
Źródło:
Adeptus; 2020, 15
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BALLADA O POBOŻNYM UBEKU, CZYLI POLSKIE KINO I POLITYKA (1989–2015
BALLAD OF PIOUS UBEK: POLISH CINEMA AND POLITICS (1989–2015)
Autorzy:
Korczarowska, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487663.pdf
Data publikacji:
2016-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
RETURN POLICY
HISTORICAL POLITICS
ANTI-SEMITISM
INSPECTION
IDENTITY CHANGE
POST MEMORY
POWRÓT POLITYCZNEGO POLITYKA HISTORYCZNA ANTYSEMITYZM
LUSTRACJA
ZWROT TOŻSAMOŚCIOWY
POST PAMIĘĆ
Opis:
BALLAD OF PIOUS UBEK: POLISH CINEMA AND POLITICS (1989–2015) Korczarowska attempts to analyze selected films produced in Poland after 1989 in the context of relations between cinema and politics. The year of 1989 was a significant turning point in the Polish culture. The topics that in the communist period were considered as socio-political taboos, returned to public discourse. The necessity to fill white spots – especially in the area of historical narratives – resulted in producing films which were connected with the tradition of Polish film school. Directors were able to add their voice to shaping the national identity issues of ‘unsettled history’: heterotelia of tragic Warsaw uprising, anti-Semitism (culminating in the tragedy of Jedwabne), the responsibility for PRL (lustration). The films played important role as therapeutic tools. Due to the possibility of treating achievements of native artists as a collective psychoanalytic session, the key concept – which forms a kind of interpretative key – is ‘the policy of returning’ (the equivalent of the Freudian ‘displacement factor’). However, the films very often contributed to interpreting the particular interests of the ruling party and they used cultural texts as a tool in the ‘war of narratives’. In this way the Polish cinema once again revealed its dependence on political factors treating culture as strictly instrumental.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 242-271
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czytanie pamięci – doświadczenie – emocje. Narracje literackie dla młodego czytelnika – teoria i praktyka odbioru (Rutka Joanny Fabickiej)
Reading memory – experience – emotions. Literary narratives for children and young adults – theory and practice of reception (Rutka by Joanna Fabicka)
Autorzy:
Michułka, Dorota
Gregorowicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076151.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cognitive reading
emphatic reading
immersive reading
visual narration
multisensory narration
identification with protagonist
figures of memory
post-memory
czytanie kognitywne
czytanie empatyczne
czytanie imersyjne
narracja wizualna
narracja polisensorczna
identyfikacja z bohaterem
figury pamięci
post-pamięć
Opis:
Artykuł opiera się na badaniach empirycznych związanych z czytaniem, doświadczeniem i emocjami, prowadzonych w szkołach podstawowych od kilku lat. Egzemplifikacją dla badań empirycznych stała się, w tym przypadku, polisensoryczna, ale i poetycka ze względu na obrazowanie świata – baśniowa narracja literacka o zagładzie, o odzyskiwaniu straconego dzieciństwa, utrzymana w poetyce realizmu magicznego opowieść Joanny Fabickiej Rutka (2016). Książka porusza tematy dialogu pokoleń, przyjaźni, siły wyobraźni, pamięci, rozumienia, nazwania i oswojenia emocji, samotności i lęku przed śmiercią, a także ukazuje problem rozliczenia z trudną przeszłością (tu: wojenną traumą), odpowiedzialności dorosłych oraz dorastania do marzeń. Wizualizacja efektów i afektów fragmentów narracji oraz metaforyzacja obrazów wzmacnianych doświadczeniem rzeczywistym – jak zauważono – może wpływać na emocjonalne zaangażowanie czytelnika oraz wywierać wpływ na konstruowanie przez niego nowych znaczeń i sensów utworu, co przekłada się w tym przypadku na wspomaganie rozumienia, kształtowanie wyobraźni i formułowanie etycznej refleksji nad światem.
The article is based on empirical research related to reading, experience and emotions, conducted in primary schools for several years. The story of Joanna Fabicka Rutka (2016) has become the exemplification for the mentioned empirical research. A polysensory, but also poetic in the illustration of the world, fairytale literary narrative about the destruction and the recovery of a lost childhood, kept in the poetics of magical realism. The book deals with the topics of dialogue between genders, friendship, the power of imagination, memory, understanding, naming and tame emotions, loneliness and fear of death. The book also shows the problem of settling with a difficult past (here: war trauma), the responsibility of adults and growing up to dreams. Visualization of the effects and affect of narrative fragments and metaphorisation of images reinforced by real experience, as noted in the story, may affect the reader’s emotional involvement and influence the construction of new meanings and meanings of the work, which all translates into support of understanding, shaping the imagination and ethical formulation of reflection on the world.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2018, 7; 41-58
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seeing History in the Present: Reflections on the Concept of “Contaminated Landscapes”
Die Geschichte in der Gegenwart sehen. Überlegungen zum Begriff der „kontaminierten Landschaften“
Widzieć historię w teraźniejszości. Refleksje nad pojęciem „skażonych krajobrazów”
Autorzy:
Klei, Alexandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407444.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
krajobrazy (po-)holokaustowe
pamięć
przestrzeń
(post)-holocaust landscapes
memory
space
Opis:
The essay takes the 2014 book Kontaminierte Landschaften [Contaminated Landscapes] by the Austrian journalist and writer Martin Pollack as an opportunity to explore relationships between landscapes, (marked) places, and memory. In considering the relationship between the metaphorical (literary) image of contaminated landscapes and the actual crime scenes, I focus on the mass shootings of Jews by the German Nazis and their local supporters in the former Soviet Union. These specific crime scenes are used to explore the limits of Pollack’s metaphor and the problems it causes. The central arguments are presented using concrete examples provided by seven photographs.
W artykule książka Skażone krajobrazy (2014) austriackiego dziennikarza i pisarza Martina Pollacka staje się punktem wyjścia do badania związków między krajobrazami, (naznaczonymi) miejscami i pamięcią. Relacje między metaforycznym (literackim) obrazem skażonych krajobrazów a realnymi miejscami zbrodni rozważam na przykładzie masowych rozstrzelań Żydów dokonanych w byłym Związku Radzieckim przez niemieckich nazistów i ich miejscowych stronników. Te konkretne miejsca zbrodni pomagają zbadać granice zastosowania metafory Pollacka i powodowane przez nią problemy. Najważniejsze wnioski zaprezentowałam na konkretnych przykładach siedmiu fotografii.
Der folgende Essay nimmt das 2014 von dem österreichischen Journalisten und Schriftsteller Martin Pollack veröffentlichte Buch Kontaminierte Landschaften [Residenz Verlag in Salzburg/Wien] zum Anlass, Beziehungen zwischen Landschaften, (gekennzeichneten) Orten und Erinnerung nachzugehen. Meine Überlegungen zur Beziehung zwischen dem metaphorischem (literarischen) Bild der kontaminierten Landschaften und tatsächlichen Verbrechensorten konzentrieren sich auf die Massenerschießungen von Juden/Jüdinnen durch die deutschen Nationalsozialisten und ihre jeweiligen lokalen Unterstützer/innen in Osteuropa, besonders in der damaligen Sowjetunion, um anhand dieser spezifischen Tatorte die Grenzen und Problematiken der Pollackschen Metapher auszuloten.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2020, 9; 1-13 (eng); 1-13 (pol)
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reaktualizacja traumatycznej pamięci zbiorowej we współczesnej literaturze ukraińskiej.
Re-Actualization of The Collective Memory in The Modern Ukrainian Literature
Autorzy:
Puchońska, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182399.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
memory
literature
post-totalitarianism
post-colonialism
culture
trauma
w
pamięć
literatura
posttotalitaryzm
postkolonializm
kultura
wojna
Opis:
Przedmiotem analizy są osobliwości aktualnego stanu kultury i literatury Ukraińców, jako ważnych aspektów w badaniu sytuacji posttotalitarnej. Autorka podkreśla krańcową odmienność w wyeksponowaniu pojęć antytotalitaryzmu i totalitaryzmu, dekolonizacji i postkolonializmu. Skupia się także na reprezentacji owych pojęć we współczesnej literaturze ukraińskiej. Znaczną uwagę zwraca na kwestię traumatycznej pamięci, która reprezentuje doświadczenie wojny w świadomości jednostki i zbiorowości. W interpretacji utworów literackich autorka stosuje metodę memory studies, omawiając jednocześnie specyfikę narodową badanych zjawisk. Dokonuje analizy na podstawie powieści Sergiya Germana Inge (Інґе), Volodymyra Lysa Solo dla Solomiyi (Соло для Соломії) oraz Juriya Vynnyčuka Tango smerti (Танґо смерті).
The article is dedicated to the peculiarities of the modern Ukrainian culture and literature in the process of post-totalitarian and post-colonialistic studies. The author points to the differences in the concepts of antitotalitarianism and post-totalitarianism, de-colonialism andpost-colonialism. She tries to research the representation of the concept of war in the modern Ukrainian literature. Much attention is paid to traumatic memory in the context of Memory Studies. The analysis is carried out on the basis of the following novels: Inge by Sergiy German, Solo for Salomea by Volodymyr Lys and Tango of death by Yuriy Vynnyčuk.
Źródło:
Porównania; 2014, 15; 209-217
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spóźniony gość w cudzym świecie: konteksty trudnego dziedzictwa
A Late Guest in a Foreign World: Contexts of Difficult Heritage
Autorzy:
Latocha, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372847.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
hospitality
memory
post-memory
ethnography
anthropological reportage
gościnność
pamięć
postpamięć
etnografia
reportaż
Opis:
In this article, the author discusses Monika Sznajderman’s reportage Pusty las [The Empty Forest] in the context of Geertz’s blurred genres. The author mainly addresses the condition of a person (a researcher, an anthropologist) who does not explore the Other but is the Other. In Sznajderman’s book, hospitality is a basic category; the researcher studying a difficult heritage — here, the Lemko region — is a guest who must choose either to look at or to ignore the history of his or her hosts. He or she can feel at home or erase all trace of the hosts’ presence. Perhaps in the end, as Maria Stepanova writes, the researcher can “breathe the air of post-memory.” The author treats Sznajderman’s book as an example of anthropological reportage and postulates the emergence of a new genre, on the border between the social sciences and literature.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2020, 64, 2; 207-216
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nostalgia to tęsknota za rajem”. Problem nostalgii w powieści Zbieracz raju Jewgienija Czуżowa
“Nostalgia is a Longing for Paradise”: The Issue of Nostalgia in Collector of Paradise by Evgeny Chizhov
Autorzy:
Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754226.pdf
Data publikacji:
2021-08-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nostalgia
pamięć
postpamięć
czas
lata 90
memory
post-memory
time
1990s
Opis:
Artykuł traktuje o problemie nostalgii w powieści Jewgienija Czyżowa Zbieracz raju (2019). W części wstępnej przedstawiono krótki przegląd badań nad nostalgią, wyróżniając różne jej aspekty i typologie. W analizie utworu główny nacisk położono na portrety centralnych postaci, których najważniejszym rysem jest stosunek do czasu, przeszłości, pamięci: Kiriłła – stałego bywalca moskiewskich pchlich targów i jego chorą na Alzheimera matkę. Oboje ilustrują różne aspekty powracania do przeszłości i brak przywiązania do teraźniejszości. W sposobach odczuwania przez nich czasu można odnaleźć różne typy nostalgii. Akcja powieści rozgrywa się w latach 90., kiedy w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego cała przyszłość bohaterów pozostała w przeszłości. Miniona epoka nie jest jednak idealizowana, dlatego nie można określić utworu jako nostalgicznego. Nostalgia interesuje pisarza jako zjawisko niezwykle rozpowszechnione, noszące znamiona choroby uniemożliwiającej normalne funkcjonowanie w teraźniejszości. Tęsknotę bohaterów za innymi czasami można rozpatrywać także jako frustrację wynikającą z zamknięcia człowieka w ograniczonym czasie, co uniemożliwia przeżycie wieczności.
This article deals with the subject of nostalgia in the novel The Collector of Paradise (2019) by Evgeny Chizhov. The introduction presents a brief overview of research on nostalgia, while highlighting its various aspects and typologies. In the analysis of the text, the main emphasis is placed on the portraits of the main characters: Kirill, a regular at the Moscow flea markets, and his mother, who suffers from Alzheimer’s. The most distinctive feature of these characters is their relationship to time, the past and memory. They both illustrate different aspects of returning to the past and detachment from the present. Their sense of time can be said to represent different types of nostalgia. The plot of the novel takes place in the 1990s, when, as a result of the collapse of the Soviet Union, the entire future of the characters remained in the past. However, the bygone epoch is not idealised, therefore the novel cannot be labelled as nostalgic. Nostalgia interests the writer as a widespread phenomenon with the hallmarks of a disease that prevents living in the present. The heroes’ longing for a different epoch can also be viewed as frustration resulting from the confinement of a human being in a limited time, which makes it impossible to live for eternity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 187-207
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matka i córka wobec wojennej apokalipsy w świetle książki Anny Janko „Mała Zagłada”: trauma, pamięć, postpamięć
Mother and Daughter in the Face of the Wartime Apocalypse In the Light of Anna Janko’s Book a Little Annihilation: A Memoir – Trauma, Memory and Post-memory
Autorzy:
Kapralska, Łucja M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154952.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
trauma
pamięć
postpamięć
przekaz międzypokoleniowy
zagłada
memory
post-memory
intergenerational message
annihilation
Opis:
Artykuł nawiązuje do książki Anny Janko Mała Zagłada. Jego celem jest przedstawienie, jak tragiczne, choć nieprzeżyte osobiście wydarzenia wpływają na życie kolejnego po bezpośrednio doświadczającym traumy pokolenia. Matka autorki, będąc dzieckiem, jako jedna z nielicznych przeżyła wojenną masakrę we wsi Sochy na Zamojszczyźnie i całe życie zmaga się z zapamiętanym okrucieństwem tamtych wydarzeń. Jej córka zna wojnę tylko z opowieści matki, przez międzypokoleniowy przekaz pamięci, ale doświadcza podobnych do matki syndromów. Narracja literacka okazuje się remedium na doznaną traumę obu pokoleń – doświadczonego bezpośrednio wojną i pokolenia postpamięci. Relacjonując losy matki, Janko stawia się w pozycji potomka ocalałych, ale też ofiary, która musi zmierzyć się z tą odziedziczoną traumą. Ponadto, jako że pamięć społeczna o wojnie jest obecnie zdominowana przez inne narracje, książka Anny Janko wyprowadza wspomniane wojenne wydarzenia z marginesu pamięci społecznej.
The article refers to the book by Anna Janko A Little Annihilation: A Memoir (Mała Zagłada) and its aim is to present how tragic events, although not experienced personally, affect the life of the next generation after directly experienced trauma. The author’s mother, as a child, was one of the few who survived the war massacre in the village Sochy and struggles all her life with the remembered cruelty of those events. Her daughter knows the war only from her mother’s storytelling, through the intergenerational memory message, but she experiences similar syndromes to her mother. The literary narrative turns out to be a remedy for the experienced trauma of both generations – directly suffered by the war and the post-memory generation. By reporting on her mother’s fate, Janko puts herself in the position of a descendant of the survivors, but also of a victim who must face with this inherited trauma. Moreover, as the social memory of the war is currently dominated by other narratives, Anna Janko’s book takes the mentioned war events out of the margins of social memory.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2022, 21, 3; 61-73
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieustająca praca pamięci. Fałszerze pieprzu Moniki Sznajderman
A never-ending work of memory. Fałszerze pieprzu by Monika Sznajderman
Autorzy:
Żórawska-Janik, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398561.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
trauma
post-trauma
past
memory
Second World War
posttrauma
przeszłość
pamięć
II wojna światowa
Opis:
Fałszerze pieprzu Moniki Sznajderman są próbą zobrazowania traumy trzeciego pokolenia. Pisarka, opisując doświadczenia swojej rodziny, przywołuje zdarzenia z przeszłości: trudne dzieciństwo ojca, specyficzne relacje rodzinne oraz miniony, polsko-żydowski świat. W artykule autorka przedstawia kategorię traumy związaną z przeżyciami wojennymi, nieudanymi stosunkami rodzinnymi, kwestią tożsamości. Celem szkicu jest interpretacja Fałszerzy pieprzu w perspektywie posttraumy na tle udręk z przeszłości oraz pracy pamięci.
Fałszerze pieprzu by Monika Sznajderman is an attempt to illustrate a trauma of third generation. By a description of her family’s experiences, she presents some events from the past – a tough childhood of her father, some specific family relations and the bygone polish-jewish era. In the article, the autor shows a category of trauma, which is related to the wartime experiences, failed family relationships and the issue of identity. The aim of this sketch is to interpret Fałszerze pieprzu from the posttrauma perspective, looking at the paintful background of the past, using the work of our memory.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2018, 11, 2; 153-163
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NOSTALGICZNY POWRÓT HENRYKA GRYNBERGA DO UTRACONEGO DZIECIŃSTWA
HENRYK GRYNBERG’S NOSTALGIC RETURN TO THE LOST CHILDHOOD
Autorzy:
Balcerzak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955741.pdf
Data publikacji:
2019-02-03
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Holokaust
tożsamość żydowska
nostalgia
pamięć poholokaustowa
Henryk Grynberg
Holocaust
Jewish identity
post-Holocaust memory
Opis:
The work of Henryk Grynberg is an example of the nostalgia of individual experi-ence, which was determined by traumatic war experiences. The author, as an adult man, returns the same way back to his childhood. The past is what Grynberg is constantly struggling with. The writer recreates the past by restoring the image irretrievably lost. In Sielanka Siaj’s story, Grynberg recalls the world of childhood before the war, this is the only text of this author presenting a picture of joyful childhood. In this piece important fragments of stories about the announcement of the catastrophe, which was the holo-caust, are highlighted. The Holocaust, which is the background of the story, is expressed in subtext, and remains almost invisible. The fate of the main character will continue in the novel entitled The Jewish War, but still, in there, a small boy will experience dilemmas of identity. The whole novel deals with the fate of the Jewish family during the German occupation of Poland. The book was divided into two parts, which follow in chronological order according to the events. Why was the story of the fate of one Jewish family divided in such a way? It is because there were two different ways to save yourself from oppression at the time described. The differences in opinions were visible among people close to the narrator: husband and wife, father and mother. The Jewish War is a tragic story, because it shows the difficulty of the choices, the moral dilemmas that take place in the minds of the characters in the novel. The whole life of the characters portrayed was a lie, a mystification. Not only were their words untrue, the greatest fraud was their very existence at that time. The autobiographical text is portraying the paralyzing fear of the past. We have the right to interpret the texts of Grynberg at three possible levels: personal experiences, generalized form of the fate of the Jewish people and existential reflection, which seeks terms for man in general. Both novels belong to the second wave of postwar literature. In this context, the authors attempted to capture the realities of the war in the perspective of the passage of time. Those authors wrote the main topic as a record of the artistic process, not to describe their own experiences, but to formulate deep judgments based on polemic despair caused by the holocaust.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2018, 16; 109-118
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć i zapomnienie a dziedzictwo Jugosławii. Przypadek chorwackiej i serbskiej literatury emigracyjnej - rozpoznania wstępne
Memory and Oblivion versus the Jugoslavian Heritage. the Case of Serbian and Croatian Emigrant Literature – Preliminary Diagnosis
Autorzy:
Nowak-Bajcar, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182411.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
exile literature
titoism
memory
forgetting
post-Yugoslav discourses
literatura emigracyjna
titoizm
pamięć
zapomnienie
dyskursy postjugosłowiańskie
Opis:
Analiza losów pisarzy, którzy podczas ostatnich wojen w byłej Jugosławii opuścili swoje ojczyzny, posłuży do rozważań nad problemem zasadności istnienia współcześnie kategorii „emigracyjności”. Próba rozwiązania tego dylematu stanie się punktem wyjścia do refleksji nad strategiami pamiętania i zapominania dziedzictwa SFRJ.
Analysis of biographies of writers who, during the recent wars in the former Yugoslavia, have left their homeland, will serve to debate on the problem of the legitimacy of the contemporary category „exile literature”. An attempt to solve this dilemma becomes a starting point for discussion on strategies of remembering and forgetting the heritage of Socialist Federal Republic of Yugoslavia.
Źródło:
Porównania; 2014, 15; 267-280
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Paraklet a pamięć Kościoła w ujęciu czwartej Ewangelii
The Spirit-Paraclete and the Church’s Memory in the Fourth Gospel
Autorzy:
Kluska, Branislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044150.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pamięć
Paraklet
czwarta Ewangelia
J 14,26
Kościół popaschalny
pamięć społeczna
Memory
Paraclete
Fourth Gospel
John 14:26
Post-paschal Church
Social memory
Opis:
Jezus w mowie pożegnalnej zapowiada przyjście Parakleta (J 14,26), którego zadaniem będzie przypominać uczniom Jezusa to, czego ich Chrystus nauczał. Artykuł podejmuje kwestię wpływu Parakleta na pamięć uczniów i odpowiada na pytanie: Jak należy rozumieć to działanie Ducha wobec uczniów? Autor artykułu podejmuje to zagadnienie z perspektywy teologii biblijnej z uwzględnieniem elementów teorii pamięci społecznej. Najpierw przedstawia w sposób syntetyczny rozumienie pamięci w Biblii oraz podstawowe założenia teorii pamięci społecznej. Następnie analizuje tekst i dokonuje interpretacji teologicznej obietnicy Parakleta z J 14,26 oraz w świetle tych tekstów czwartej Ewangelii, w których występuje motyw pamięci (2,17.22; 12,16). Pamięć jest bardzo ważnym elementem doświadczenia Kościoła popaschalnego. Działalność Ducha łączy teraźniejszość Kościoła z przeszłością ziemskiego Jezusa. Przedmiotem pamięci ożywianej przez Parakleta i oświecanej przez doświadczenie Zmartwychwstania są słowa Pisma oraz słowa Jezusa. Pamięć społeczna Kościoła Janowego nie jest samowystarczalna. Potrzebuje ona działania Ducha Świętego, żeby mogła być skuteczna w procesie budowania tożsamości wspólnoty.
Jesus in his farewell speech announces the sending of the Paraclete (Jn 14:26), whose task will be to remind Jesus' disciples of what Christ had taught them. The article tries to answer the question: What is a proper understanding of the Spirit-Paraclete's action upon disciples’ memory? The author of the article addresses this issue from the perspective of biblical theology. First, he presents in a synthetic way the understanding of memory in the Bible and the basic assumptions of the theory of social memory. Then he analyzes the text and offers a theological interpretation of the promise of Jn 14:26 and other texts of the Fourth Gospel where a motif of remembrance is present (2,17.22; 12,16). Memory is an essential element of the experience of the post-paschal Church. The activity of the Spirit connects the present of the Church with the past of the historical Jesus. The memory animated by the Paraclete and enlightened by the experience of the Resurrection always focuses on the words of the Scriptures and the words of Jesus. The believers' social memory within Johannine Christianity is not sufficient in and of itself, but needs the Holy Spirit's action in order to effectively build the community's identity.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 91-109
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postradzieckie wersje pamięci w najnowszej literaturze ukraińskiej
Post-Soviet versions of memory in contemporary Ukrainian literature
Autorzy:
Pukhonska, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915866.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
memory
trauma
literature
totalitarianism
post-totalitarian consciousness
cultural amnesia
pamięć
literatura
totalitaryzm
posttotalitarna świadomość
amnezja kulturowa
Opis:
For the modern society it is very important to find some explanations of the historical events of the 20th century. The matter is that those events, which were so destructive with theirs totalitarian occupation, mass killing of the whole nations that they had a great influence on the behavior of people nowadays. It is extremely important that different cultural groups try to retrieve memory, which was lost in the result of different historical conditions. Literature has large contribution to this process by creating the artistic environment where the forgotten world can be remained with the help of memory. In the process of reflecting history modern literature very often creates the space of the retained and recovered memory. Arts also becomes the so-called therapy for societies, which have been injured as a result of genocide against the whole nations.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2018, 8; 147-159
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From (Neo-)Avant-garde to Post-Yugoslav Literature
Od (neo)awangardy do literatury postjugosłowiańskiej
Autorzy:
Šljukić, Dara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32388044.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
review
"From Post-Yugoslavia to the Female Continent"
post-Yugoslav literature
écriture feminine
feminist writing
war writing
memory
recenzja
From Post-Yugoslavia to the Female Continent
literatura postjugosłowiańska
pisarstwo feministyczne
pisarstwo wojenne
pamięć
Opis:
This text is a review of Tijana Matijević’s book, entitled From Post-Yugoslavia to the Female Continent. A Feminist Reading of Post-Yugoslav Literature (2020). I situate the book primarily in the field of post-Yugoslav studies, but I also point out how it corresponds to recent developments in certain related fields, such as memory studies. I show how the author makes a creative framework for the study of post-Yugoslav literature by bringing together the concept of écriture feminine, writings about Yugoslavia’s past and the war, and the Yugoslav (neo-)avant-gardist heritage.
Publikacja stanowi recenzję książki From Post-Yugoslavia to the Female Continent. A Feminist Reading of Post-Yugoslav Literature autorstwa Tijany Matijević (2020). Pracę Matijević lokuję przede wszystkim w obszarze studiów postjugosłowiańskich, zwracając uwagę także na to, jak koresponduje ona z najnowszymi osiągnięciami z dziedzin pokrewnych, takich jak studia nad pamięcią. Pokazuję ponadto, jak autorka buduje twórcze ramy badań nad literaturą postjugosłowiańską, łącząc pojęcie écriture feminine, pisanie o jugosłowiańskiej przeszłości i wojnie oraz jugosłowiańskie dziedzictwo (neo)awangardowe.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2022, 22
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalne zapomnienie, społeczna pamięć. Studium przypadku tbiliskiego muzeum-drukarni
Institutional oblivion, social memory. A Tibilisi Printing House-Museum Case Study
Autorzy:
Krzysztan, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441215.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
pamięć instytucjonalna
Gruzja
tożsamość narodowa
postsocjalizm
antropologia
polityczna
institutional memory
Georgia
national identity
post-socialism
social anthropology
Opis:
W roku 2003 Micheil Saakaszwili zaproponował Gruzinom nowy projekt tożsamościowy oparty na rekonstrukcji pamięci we wszelkich jej postaciach. Celem było odrzucenie pozytywnej pamięci o okresie komunizmu. Z przestrzeni publicznej usunięto pomniki Lenina i Stalina, zmieniły się nazwy ulic. Odgórnie narzucone zmiany dotknęły instytucję pamięci – pojawiła się próba likwidacji muzeum Stalina w Gori, a w Tbilisi powstało Muzeum Sowieckiej Okupacji. Narzucone instytucjonalnie prze-pisanie pamięci nie w pełni obrazuje oddolny stan pamięci kulturowej i kolektywnej. Na przykładzie muzeum przy tbiliskiej ulicy Kaspi upamiętniającego nielegalną podziemną komunistyczną drukarnię działającą w latach 1903–1906, autor przedstawia narracyjne zderzenie między instytucjonalnie narzuconym politycznym zapomnieniem oraz społecznym zapotrzebowaniem. Antropologicznie badane są polityczne i dyskursywne uwarunkowania rekonstrukcji pamięci instytucjonalnej w kontekście zagadnienia tożsamości.
In 2003, Micheil Saakaszwili suggested to Georgians a new identity project based on reconstructing memory in all its forms. The aim was the reject the positive memory of the communist period. The statues of Lenin and Stalin were removed from the public space, the names of the streets were changed. The governmentsteered transformation touched the institutional memory – there was an attempt at removing the Stalin museum in Gori, and in Tibilisi was created the Museum of Soviet Occupation. The rewriting of memory, institutionally enforced, does not fully reflect the grassroots state of cultural and collective memory. Taking as an example the Tibilisi museum at Kaspi street, which commemorates an illegal underground printing house of communists in the years 1903–1906, the author shows the narrative clash between the institutionally enforced political oblivion and the social need. Political and discursive conditions of reconstructing institutional memory in the context of identity concept are subject to anthropological analysis.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2015, 18; 129-148
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Suffering into patrimony: dealing with communist repression in postcommunist Romania
Autorzy:
Dobre, Claudia-Florentina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22411756.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
cultural memory
communism
repression
anticommunism
post-communism
political prisoners
pamięć kulturowa
komunizm
represje
antykomunizm
postkomunizm
więźniowie polityczni
Opis:
Analyses of communist repression in post-communist Romania focused on anticommunism and its totemic figures. Laws, institutions and people promote this perspective, transforming the suffering of the formerly politically persecuted into a patrimony meant to be preserved and passed on. On the official level, the anticommunist paradigm gained momentum in December 2006 when the communist regime was condemned as ‘criminal and illegitimate’. However, a majority of the population have not embraced the official approach to communism as the fallen regime still acts as a ‘millieu de memoire’ (as defined by Pierre Nora). My article deals with the main institutions and laws which aimed at promoting and transmitting the memory of repression in post-communist Romania. Analyzing the memory politics as regards the communist repression might provide fresh insight into the ongoing process of building a cultural memory through selection, reconstruction and adjusting figures, deeds, and memorial items.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2023, 4(39); 95-113
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Encounters with Antisemitism
Spotkania z antysemityzmem
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339654.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
antysemityzm
nieobecna obecność
Polska postkomunistyczna
PRL
wyparta pamięć
absent presence
antisemitism
communist Poland
post-communist Poland
repressed memory
Opis:
The Holocaust destroyed Jewish communities across Europe and in Poland. Subsequently, in the Soviet bloc, most Jewish survivors were expelled from or coerced into leaving their countries, while the memory of the millennium-long presence of Jews in Poland was thoroughly suppressed. Through the lens of a scholar’s personal biography, this article reflects on how snippets of the Jewish past tend to linger on in the form of absent presences, despite the national and systemic norm of erasing any remembrance of Poles of the Jewish religion. This norm used to be the dominant type of antisemitism in communist Poland after 1968, and has largely continued unabated after the fall of communism.
Zagłada zniszczyła społeczności żydowskie w Europie i w Polsce. Następnie w bloku sowieckim większość Żydów, która przeżyła, wygnano lub zmuszono do wyjazdu, a pamięć o tysiącletniej obecności Żydów w Polsce została całkowicie stłumiona. Artykuł ten, z perspektywy osobistej biografii badacza, stanowi zadumę nad tym, jak fragmenty żydowskiej przeszłości mają tendencję do trwania w formie nieobecnej obecności, pomimo systemowo-narodowej normy wymazywania jakiejkolwiek pamięci o Polakach religii żydowskiej. Norma ta była dominującym rodzajem antysemityzmu w komunistycznej Polsce po roku 1968. Po upadku komunizmu raczej nic się nie zmieniło w tym względzie.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 289-308
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wyobrażam sobie albo pamiętam…”. Strategie narracyjne dokumentu historycznego na przykładzie filmu „Mała Zagłada” Natalii Korynckiej-Gruz
“I Imagine or Remember…”: Narrative Strategies of a Historical Document Based on the Example of Natalia Koryncka-Gruz’s Film “A Minor Genocide”
Autorzy:
Mąka-Malatyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341449.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
documentary film
narrative structure
genocide
memory
post-memory
historical document
film dokumentalny
struktura narracyjna
Zagłada
pamięć
postpamięć
dokument historyczny
Opis:
Artykuł stanowi pogłębioną, kontekstową analizę filmu Natalii Korynckiej-Gruz Mała Zagłada. Autorka koncentruje się na jego strukturze narracyjnej, w której dokumentalistka próbowała oddać charakter pracy pamięci i postpamięci. Film jest dokumentalną adaptacją (auto)biograficznego eseju Anny Janko. Złożoność narracyjna tekstu literackiego znajduje odbicie w wersji filmowej, która przyjmuje kształt palimpsestu. Na jego poszczególne warstwy składa się narracja słowna trzech pokoleń kobiet, sekwencje zrealizowane współcześnie, archiwalne fotografie i zróżnicowane stylistycznie sekwencje animowane. Na pamięć traumatycznych doświadczeń nakłada się wyobrażenie o nich. Mała Zagłada jest dla autorki przykładem ponownego zbliżenia polskiego filmu dokumentalnego i literatury oraz nowej formuły dokumentu historycznego.
The article is an in-depth, contextual analysis of Natalia Koryncka-Gruz’s film A Minor Genocide. The author focuses on its narrative structure, in which the documentarian tried to reflect the nature of the work of memory and post-memory. The film is a documentary adaptation of Anna Janko’s (auto)biographical essay. The narrative complexity of the literary text is reflected in the film version, which takes the shape of a palimpsest. Its individual layers consist of verbal narratives from three generations of women, contemporary sequences, archival photographs and stylistically diverse animated sequences. The memory of traumatic experiences is superimposed on the idea of them. For the author, A Minor Genocide is an example of bringing Polish documentary film and literature closer together, as well as a new formula of a historical document.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2023, 78; 213-227
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadek historii. Swobodne wspominanie a krytyka źródła historycznego – o ambiwalencji metody w zachodnioniemieckiej oral history około roku 1980
Contemporary witness. Free recall versus historical source criticism – on the ambiguity of the method of West German oral history around 1980
Autorzy:
Maubach, Franka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634729.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
oral history
naoczny świadek
niemiecka historia mówiona
wywiad jako źródło historyczne
społeczeństwo post-dyktatorskie
pamięć
metodologia
contemporary witness
german oral history
interview as a historical source
post-dictatorial society
memory
methodology
Opis:
Only recently has the contemporary witness become the subject of academic study. The emerging scholarship views this figure as belonging to a specific historical period, namely the post-Holocaust era. Today, the narrations of the contemporary witness are commonly understood as constructs, as stories developed synchronously in the course of the interview. The article takes a closer look at the formative period of the German Oral History studies around 1980, a field deeply informed by post-dictatorial sensibilities. It locates the figure of the contemporary witness, the interviewer and the interview methods employed within the historical context in which they emerged. Moreover, if we consider other Oral History approaches developed elsewhere and compare the German approach to Fritz Schütze’s narrative interview method for the social sciences, it can be identified as a genuinely historical, diachronically operating approach.  By letting the interviewees talk about their memories uninterrupted, they were encouraged to reflect on their lives as a whole. A the same time, pioneers of the field such as Lutz Niethammer and Alexander von Plato developed ways to verify the narrations’ plausibility and thus to evaluate the reliability of the interview as istorical source. This combination of empathy and skepticism, of unconditional interest in a person’s full life-story and its critical verification became the hallmark of German Oral history Studies, not least because emerged in a post-dictatorial society. Rather than studying memories as mere constructions of the past, they developed a methodology aimed at enabling historians to get access to the actual past experiences which they believed are contained in the retrospective testimonies of individual human beings.
Only recently has the contemporary witness become the subject of academic study. The emerging scholarship views this figure as belonging to a specific historical period, namely the post-Holocaust era. Today, the narrations of the contemporary witness are commonly understood as constructs, as stories developed synchronously in the course of the interview. The article takes a closer look at the formative period of the German Oral History studies around 1980, a field deeply informed by post-dictatorial sensibilities. It locates the figure of the contemporary witness, the interviewer and the interview methods employed within the historical context in which they emerged. Moreover, if we consider other Oral History approaches developed elsewhere and compare the German approach to Fritz Schütze’s narrative interview method for the social sciences, it can be identified as a genuinely historical, diachronically operating approach. By letting the interviewees talk about their memories uninterrupted, they were encouraged to reflect on their lives as a whole. A the same time, pioneers of the field such as Lutz Niethammer and Alexander von Plato developed ways to verify the narrations’ plausibility and thus to evaluate the reliability of the interview as istorical source. This combination of empathy and skepticism, of unconditional interest in a person’s full life-story and its critical verification became the hallmark of German Oral history Studies, not least because emerged in a post-dictatorial society. Rather than studying memories as mere constructions of the past, they developed a methodology aimed at enabling historians to get access to the actual past experiences which they believed are contained in the retrospective testimonies of individual human beings.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2013, 3; 39-72
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W lustrze pamięci – problemy żydowskiej literatury autobiograficznej
In the Mirror of Memory – Issues in Jewish Autobiographical Literature
Autorzy:
Lisek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1384821.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Jewish autobiographical literature
Georges Gusdorf
post-colonialism
memory
autobiografistyka żydowska
teoria Georges’a Gusdorfa
Glikl Hameln
Tow Lipmann Heller
pieśni historyczne
Tojbe Pan
przekład literatury dokumentu osobistego
pamięć jednostkowa i pamięć zbiorowa
Opis:
Artykuł jest wprowadzeniem do problematyki autobiografistyki żydowskiej. Autorka w duchu postkolonializmu, wychodząc od kanonicznego tekstu Georges’a Gusdorfa, podważa jego chrześcijańskocentryczne postrzeganie fundamentów tradycji autobiograficznych. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na bogactwo i starożytne pochodzenie żydowskiego piśmiennictwa autobiograficznego, tworzonego w wielu językach (jidysz, hebrajskim, greckim, niemieckim i innych) oraz przedstawienie wpływu kultywowania pamięci rodzinnej i martyrologicznej na jego charakter. Konkluzją rozważań jest zwrócenie uwagi na fakt, że żydowska literatura wspomnieniowa stanowi jedno z niezwykle ważnych, a niemal nieznanych i niewykorzystywanych przez polskich/polskie badaczy/badaczki źródeł do historii społecznej i dziejów kultury, obyczaju oraz religii ziem polskich.
This article is an introduction to Jewish autobiographical literature. Basing her premises on a canonical text by Georges Gusdorf, the author undermines, in the spirit of post-colonialism, his Christianity-centered perception of the foundations of the autobiographical tradition. The aim of this article is to highlight the richness and ancient origins of Jewish autobiographical literature, written in many different languages (Yiddish, Hebrew, Greek, German, and others), and to present the impact of the traditions of family memory and martyrology on its nature. The author’s deliberations on the topic draw attention to the fact that Jewish memoir literature constitutes an extremely fertile source for research in Polish social, cultural, customary, and religious studies that is virtually unknown and unexamined by Polish scholars working in these fields.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2017, 8, 1; 7-21
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archeologiczne krajobrazy współczesności. Co z nas zostanie po apokalipsie?
Autorzy:
Domagała, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607830.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apocalypse
contemporary archeology
Lemkos
landscape’s memory
archeological landscape
Low Beskids
postapokalipsa
archeologia współczesności
Łemkowie
pamięć krajobrazu
krajobraz kulturowy
Beskid Niski
Opis:
The article describes a case study of archeological sites – deserted Lemko villages. Villages in the Lower Beskids have been exposed to forces of nature for over 70 years, thus they can be regarded as a post-apocalyptic landscape in the full and literal sense of the word. The topic refers to the state of preservation of various elements of material culture in the context of landscape memory as well as care about cultural heritage. On such grounds the author speculates on the possibility of adding the archeological view to the discussion about possible realities of post-apocalyptic worlds in literature, art and media, as well as entropy of contemporary material culture.
W tekście opisano studium przypadku stanowisk archeologicznych związanych z XX i XXI wiekiem: opuszczonych wiosek łemkowskich. Wioski w Beskidzie Niskim są wystawione na działanie przyrody od przeszło 70 lat, mogą być więc traktowane jako krajobraz postapokaliptyczny w pełnym i dosłownym tego słowa znaczeniu. Poruszony został temat stanu zachowania różnych elementów kultury materialnej w kontekście pamięci krajobrazu oraz troski o dziedzictwo kulturowe. Na ich przykładzie autor prowadzi rozważania o możliwości włączenia archeologii do dyskusji o realiach światów postapokaliptycznych w literaturze, sztuce i mediach oraz o entropii współczesnej kultury materialnej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies