Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "(cinema)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-50 z 621
Tytuł:
Želimir Žilnik and Eastern European independent cinema
Autorzy:
Mazierska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920219.pdf
Data publikacji:
2013-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Independent cinema
transnational cinema
Eastern Eurpean cinema
critical media
cultural industries
Marxism
Opis:
In my paper I will discuss the career of, a director born in 1942 in Nis in Yugoslavia, whose career, spanning over forty years and Yugoslavia, West Germany and Serbia, excellently illustrates the concepts of independent and transnational cinema and their interface. Žilnik’s career well illustrates the advantages and pitfalls of “independent filmmaking”, especially in the context of Eastern Europe. Hence, in my paper, I will use his case to examine this concept, drawing on Marx and Marxist thought, such as the critique of the “culture industry” by Horkheimer and Adorno and the concept of “critical media” by Christian Fuchs, and the history of Eastern Europe and its cinema, with its figure of “artist-dissident” and the specific case of Yugoslavia. My main point is that there is no “independent cinema” in absolute terms; cinema can only be independent from something, hence ‘independent cinema’ means different things in different cultural contexts.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2013, 13, 22; 133-149
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fakes of reality. Do we really need the paradigm of the documentary? From the ontology to the epistemology of movie images, i.e. there and back again
Autorzy:
Jakubowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923109.pdf
Data publikacji:
2018-04-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mock-dokumentary
docufiction
contemporary cinema
ontology of cinema
epistemology of cinema
Opis:
The starting point for this paper is the statement that we are witnessing a “mock-documentary boom” in contemporary cinema. Viewers today can be surprised and confused by the variety of “intercrossings” that are used in documentary and fictional strategies. The fact that there has been a growing number of films that do not respect the traditional division between fictional and non-functional cinema deserves deeper consideration. The introduction of the paper is focused on historical sources and classifications of this complex phenomenon (for example: the brothers Lumière tradition contrasts with that of Méliès). The main body of the paper is concentrated on the question of what cinema can offer in lieu of a documentary paradigm. It also tries to explore ontological and epistemological perspectives which can clarify some of the reasons for the popularity of mock-documentary and docufiction productions. It ends with a suggestion that the cinema is a domain of fakes of reality regardless of whether fictional or non-fictional narration is used to tell their stories. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 21, 30
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish cinema towards independence 1918–2018
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/703512.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish cinema
independence
historical cinema
national identity
Opis:
The article presents two dimensions of the relationship between cinema and Polish independence. The first part was devoted to the situation of Polish cinema after 1918. I describe the film market, the political situation, relationship between the state and cinematography, films that were then created and their impact on national identity. Then I focus on films in which independence has become a movie theme. I divide them into three periods: until 1939, the People's Republic of Poland and after 1989. I draw attention to their political and historical contexts, functions and film form, and I discuss the meaning and interpretation of each films.
Źródło:
Nauka; 2018, 4
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Smart cinema”. Mądre kino z „indie” świata
Smart Cinema: Wise Cinematography From Indieworld
Autorzy:
Syska, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342052.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
smart cinema
quirky cinema
ironia
indieworld
irony
Opis:
Autor poddał analizie jedną z najważniejszych ścieżek amerykańskiego kina niezależnego lat 90. – smart cinema. Opisał kontekst produkcyjno-dystrybucyjny i ulokował go w pejzażu indieworld – fenomenu rozwijającego się od 25 lat w USA. Następnie prześledził najważniejsze cechy smart filmów, koncentrując się na ich konserwatyzmie estetycznym i światopoglądowym, ale także na kwestii ironii oraz przypadku. Uznał, że smart filmy to antyteza kina familijnego, ale jednocześnie tęsknota za pryncypiami amerykańskiego modelu stosunków społecznych. Syska stworzył wstępny zarys zjawiska, przywołał najważniejszych jego twórców: Paula Thomasa Andersona, Tamarę Jenkins, Alexandre’a Payne’a, Todda Solondza i innych, a także zestawił smart cinema z quirky cinema.
The author analyses one of the most important paths of American independent cinema of the 1990s – smart cinema. He describes the context of production and distribution, and places it in the landscape of indieworld – the phenomenon developing over the last 25 years in the United States. Then he traces the most important features of smart films, focusing on their conservative aesthetics and worldview, but also on the question of irony and random chance and coincidence. He argues that smart films are the antithesis of the beloved family film, but at the same time they express a longing for the principles of American social relations. The author creates a preliminary outline of a phenomenon and lists its principle creators: Paul Thomas Anderson, Tamara Jenkins, Alexandre Payne, Todd Solondz and others. He also compares smart cinema with quirky cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 130-139
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino pamięci narodowej jako proteza: Filmy o żołnierzach wyklętych
Autorzy:
Durys, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678182.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
historical cinema
Polish cinema
Polish cinema of national remembrance
cursed soldiers
prosthetic memory
Opis:
Cinema of national remembrance as a prosthesis: Polish films on cursed soldiersDespite the established position of historical cinema and the huge social expectations revealed by the reception of the long delayed release of Historia Roja (2016, dir. Jerzy Zalewski), Polish cinema, especially feature films, has only slightly contributed to the creation and preservation of the cursed soldiers phenomenon. In the article I focus on the contemporary films on cursed soldiers, both feature ones and documentaries, from the perspective of Alison Landsberg’s prosthetic memory. I will analyze the former using the Amanda Ann Klein’s concept of film cycles. I will describe the latter in the context of historical documentary filmmaking after 1989, referring to Mirosław Przylipiak’s findings. Kino pamięci narodowej jako proteza: Filmy o żołnierzach wyklętychMimo ugruntowanej pozycji kina historycznego i olbrzymich oczekiwań społecznych, które ujawniły reakcje na odwlekaną premierę Historii Roja (2016, reż. Jerzy Zalewski), polskie kino, zwłaszcza fabularne, w niewielkim stopniu przyczyniło się do współtworzenia fenomenu tzw. żołnierzy wyklętych. W artykule skupiam się na współczesnych filmach o żołnierzach wyklętych przez pryzmat koncepcji pamięci protetycznej Alison Landsberg, biorąc pod uwagę zarówno fabuły jak i dokumenty. Te pierwsze charakteryzuję, używając koncepcji cyklu filmowego Amandy Ann Klein. Te drugie opisuję, umieszczając je w nurcie dokumentalnych filmów historycznych po 1989 roku, przy czym odwołuję się do ustaleń Mirosława Przylipiaka.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2019, 51
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między Koreą i Europą. O dramaturgii filmów Kim Ki-duka
Between Korea and Europe. The Dramaturgy of Films by Kim Ki-duk
Autorzy:
Domalewski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920481.pdf
Data publikacji:
2015-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kim Ki-duk
film dramaturgy
art cinema narration
Korean cinema
violence in cinema
Hamid Naficy
accented cinema
Opis:
The article attempts to point out how Korean director Kim Ki-duk constructs the dramaturgy of his films. His works belong to the European art cinema tradition, and are marked by specific narrative structures and strategies (e.g. chronological order of events, parallel and mirror plot schemes, silent characters and limitation of film dialogue). Dramaturgically significant are also repeating scenes of violence and cruelty, characteristic for Kim. Finally, briefly presented are critical approaches to his films, which together with the director’s biography allow us to call him “an accented filmmaker” (using terms and concepts proposed by Hamid Naficy).
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 16, 25; 53-63
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne tendencje we współczesnym kinie węgierskim. Surrealistyczne opowieści, historia, która przestaje być martyrologią, kino gatunków przeżywa renesans
Main Trends in the Contemporary Hungarian Cinema: Surrealistic Stories, History That Is No Longer Martyrology, Genre Cinema Is Enjoying a Renaissance
Autorzy:
Bubak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341033.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino węgierskie
kino gatunkowe
kino współczesne
Hungarian cinema
genre cinema
contemporary cinema
Opis:
W świadomości polskiego widza kino węgierskie wciąż wiąże się ze stereotypowym postrzeganiem tych filmów jako hermetycznych, nieprzystępnych, ponurych, pesymistycznych w swojej wymowie; tę niedostępność wzmacnia dodatkowo bariera językowa. Obserwując jednak najnowsze dokonania kinematografii węgierskiej, można dostrzec, że wspomniane stereotypy w coraz mniejszym stopniu charakteryzują kino na Węgrzech. Z jednej strony obserwujemy transgresję konwencji, natomiast z drugiej strony powrót do kina gatunków. Jeśli dodamy do tego nowe, uzdrawiające spojrzenie na historię, okaże się, że jesteśmy świadkami rozwoju kina interesującego, potrafiącego o wielu problemach opowiadać w sposób nieschematyczny, a przez to ciekawy i pomysłowy. W kontekście liczny nagród i wyróżnień ryzykowna przestaje być teza, że obecnie kino węgierskie przeżywa swoją drugą złotą erę. W swym artykule autor dokonuje przeglądu najważniejszych tendencji i kierunków we współczesnym kinie węgierskim.
Polish cinema viewers still stereotypically consider Hungarian films as hermetic, inaccessible, gloomy, pessimistic in tone, which is further reinforced by the language barrier. Observing, however, the latest achievements of Hungarian cinema, one can note that these stereotypes are becoming less characteristic of Hungarian cinema today. On the one hand, we observe the transgression of the convention, on the other hand, the return to the genre cinema. If we add to this a new healing gaze at the history, we will find that we are looking at a cinema that is engaging, one that can speak about many problems in an unconventional way, and is therefore interesting and inventive. In the context of numerous awards and distinctions it ceases to be a risky proposition that Hungarian cinema is currently experiencing its second golden era.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 131-142
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Japońskie filmy o Ajnach w perspektywie amerykańskiego westernu
Japanese films about Ainu in the context of American western
Autorzy:
Bochniarz, Marek S.
Sztafiej, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039414.pdf
Data publikacji:
2019-12-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Japanese cinema
American western
Ainu
transnational cinema
Hokkaidō
Opis:
Recently the topic of transnationalism in the arts has become a popular strand of academic research. Nevertheless, this phenomenon is not an entirely new concept. In cinema it has been a constant element since its inception. One of the most important inspirations for world cinema has been the traditional cinematography of the USA, especially from the period of the great film studios, with the western being one of the most popular and imitated genres. Although it seems to be inextricably connected with the American myth of the frontier, the Wild West, the theme of expansion, and the conflict of ‘civilization’ and ‘wildness/savagery’ has reverberated outside the USA. In Japan westerns resonated on both the consumer-commercial and artistic levels. Japanese filmmakers utilized elements of the genre while weaving in some native contexts. The history of colonization of the northern island of Hokkaidō and its native inhabitants – the Ainu people – have been a point of reference for Japan-based western films. In this article, the authors analyze the western-specific genre elements in Japanese films about the Ainu people, while concentrating on the portrayal of individuals, groups and human relations on the frontier.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2019, 31; 357-372
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History and Symbols: Lithuanian and Central European Cinema of the 1960s
Autorzy:
Mikonis-Railienė, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920414.pdf
Data publikacji:
2015-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Lithuanian cinema
history
Aesopian language
Central European cinema
Opis:
The text discusses the most creative period in Lithuanian cinema, the 1960s. This analysis is an attempt to frame the artistic and thematic changes in Lithuanian cinema within the context of the changes that occurred in Central Europe cinema during the 1960s. Showing that the cinematic influence of the neighbouring countries of Central Europe was sufficiently strong allows us to show the exceptional nature of Lithuanian cinema in the context of the policies towards the arts in the Soviet Union.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 16, 25; 234-248
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The national and the popular in Israeli cinema
Autorzy:
Avisar, Ilan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923281.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Nationalism
Zionism
Israeli cinema
national cinema
popular culture
Opis:
The article examines Israeli cinema as a critical participant in the local drama of national ideology and national identity. Israeli filmmakers have engaged in enunciating the national culture, in the context of the medium’s history, political ideologies, and the tension between high art and popular culture. The historical review of Israeli films shows dramatic changes over the years from nationalistic propaganda to radical critique and post-Zionism. Israeli cinema appears now to seek a constructive and fruitful dialogue with the viewers. In the recent wave of popular films, the national ideology is more conscious of its past mistakes and inherent deficiencies; its presentation of national identity is less narrow and more open to alternative types, thereby suggesting new vistas of national culture.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 25, 34
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diaspora, pamięć i tożsamość – kino Ann Hui
Autorzy:
Loska, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636755.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Ann Hui cinema, Hong Kong cinema, diasporic identity, wo
Opis:
The diaspora, memory and identity – the films by Ann Hui The aim of this article is to present the works of Ann Hui, one of the most eminent film directors of the Hong Kong New Wave. In her fi lms Hui focuses on such issues as memory, ethnic minorities, intercultural communication, and the impact of political factors on the characters’ everyday life. These problems are often addressed from a subjective or even autobiographical perspective, like in her most significant work, Song of the Exile, to which I devote most of my analysis. The film is a perfect illustration of a basic feature of the Hong Kong cinema of the late 20th century, namely, a particular attitude to time, a nostalgia best expressed by a notion of déjà disparu, or a “conviction that all that is new and unique nowadays has already come and gone, and there’s nothing left but clichés and the scraps of memories of the things that never existed” (Ackbar Abbas). The longing for the past that stems from a sense of loss and necessity to reconcile with the passing of things appears to be a characteristic feature not only of Chinese fi lm art, but of Chinese culture as such.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2012, 4(14)
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kina na Dolnym Śląsku: rekonesans historyczny
Cinemas in Lower Silesia: historical reconnaissance
Autorzy:
Andrzej Dębski, Andrzej Dębski
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923311.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
regional history of cinema
Lower Silesia
cinema in Germany
Opis:
The highest level of cinema attendance in Lower Silesia after World War II was recorded in 1957. It was higher than before the war and lower than during the war. In the years that followed it steadily declined, influenced by global processes, especially the popularity of television. This leads us to reflect on the continuity of historical and film processes, and to look at the period from the 1920s to the 1960s as the ‘classical’ period in the history of cinema, when it was the main branch of mass entertainment. The examples of three Lower Silesian cities of different size classes (Wroclaw, Jelenia Gora, Strzelin) show how before World War II the development from ‘the store cinema [or the kintopp] to the cinema palace’ proceeded. Attention is also drawn to the issue of the destruction of cinematic infrastructure and its post-war reconstruction. In 1958 the press commented that ‘if someone produced a map with the towns marked in which cinemas were located, the number would increase as one moved westwards’. This was due to Polish (post-war) and German (pre-war) cinema building. The discussion closes with a description of the Internet Historical Database of Cinemas in Lower Silesia, which collects data on cinemas that once operated or are now operating in the region.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 26, 35; 129-145
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Empire Strikes Back. Russian National Cinema After 2005
Autorzy:
Rawski, Tomasz
Roman-Rawska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508818.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
national cinema
Russian cinema
imperial nationalism
politics of memory
Opis:
The Empire Strikes Back. Russian National Cinema After 2005The paper provides critical analysis of the latest wave of Russian national cinema (2005-2013), considered one of key instruments of Vladimir Putin’s nation-building cultural policy. The analysis, focused mostly on historical film and war film, reveals the concept of an ‘imperial nation’ as the main concept underlying this policy. The new Russian nation-concept is calculated to binding elements from two former Russian imperial traditions: tradition of the Russian Empire and the Soviet tradition, thus trying to overcome the identity crisis in contemporary Russia. Imperium kontratakuje. Rosyjskie kino narodowe po 2005 rokuArtykuł zajmuje się krytyczną analizą filmów najnowszej fali rosyjskiego kina narodowego (2005-2013), uważanej tu za jedno z kluczowych narzędzi polityki kulturalnej Władimira Putina obliczonej na budowanie narodu. Autorzy artykułu skupiają się przede wszystkim na filmie historycznym i wojennym, odsłaniając pojęcie „imperialnego narodu” jako konceptu stojącego u podstaw oficjalnej polityki. Nowe rosyjskie pojęcie narodu łączy w sobie dwie tradycje rosyjskie: tradycję Imperium Rosyjskiego oraz tradycję Związku Radzieckiego, próbując w ten sposób przezwyciężyć kryzys tożsamościowy współczesnej Rosji.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2017, 6
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transnational Dimensions of Iranian Cinema: “accented films” by Mohsen Makhmalbaf
Autorzy:
Wiącek, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/580397.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
IRANIAN CINEMA
ISLAM
CENSORSHIP
MIGRATION
COSMOPOLITAN
TRANSNATIONAL
ACCENTED CINEMA
Opis:
Iranian film director Mohsen Makhmalbaf left Iran in 2005 shortly after the election of Mahmoud Ahmadinejad. The artist underwent a multiphase evolution away from the supporter of Islamic regime in the early 1980s to cosmopolitan internationally acclaimed auteur. Finally, he became not only a dissident filmmaker but also a political dissident in the aftermath of 2009 presidential election. As exile wears on, Makhmalbaf became postnational filmmaker, making a variety of “accented films”. Not all the consequences of internationalization are positive – to be successful in transnational environment he has to face much larger competition and the capitalist market. Having in mind the categories of displaced Iranian directors distinguished by Hamid Naficy – exilic, diasporic, émigré, ethnic, cosmopolitan – I would like to find out which one of them applies to Mohsen Makhmalbaf’s life and work. I also will focus on the following questions: To what extent the censorship of Makhmalbaf’s artistic activity was a reason for his migration? how are migratory experiences expressed in his movies? What features of “the accented cinema” his movies are manifesting? I would argue that the experience of migration and the transnationality was the characteristic feature of Makhmalbaf’s his work long before leaving the home country. It can be said that regardless this stylistic diversity, all of Makhmalbaf’s movies made abroad can be described as the example of “accented cinema” which comprises different types of cinema made by exilic and diasporic filmmakers who live and work in countries other than their country of origin.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2020, 46, 3 (177); 61-84
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń filmowa jako przestrzeń wiedzy. O filmach Ray i Charlesa Eamesów
The film environment as a sphere of knowledge. On Ray and Charles Eames films
Autorzy:
Świętochowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047194.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
multiscreenings
cinema and design
cinema and architecture
world expo
Opis:
Through the whole period of their design output, Ray and Charles Eames used film as a tool. First, they referred to film when they tried to prove their artistic activity, then for the purposes of advertisement and finally, they got to large, highly-circulated global multimedia projects. Behind them were state and corporate subjects. In all film activities, they reveal an innovative attitude which negotiated the current techniques of production. Each time, they were able to create new value. They revolutionized advertising and educational films. In every attempt at this genre, they did not give up the humanistic approach. They presented scientific knowledge, offered in the form of standard high entertainment.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 27, 36; 93-116
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne kino jako spektakl. Przykład niemiecki
Early Cinema as a Spectacle: The German Example
Autorzy:
Dębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408607.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino niemieckie
Wrocław
historia kina
German cinema
history of cinema
Opis:
Wychodząc z założenia, że wczesne kino to późna forma historycznej sztuki projekcji, zakorzeniona w kulturze latarni magicznych oraz teatrów variétés, autor wskazuje na cechy seansów kinematograficznych, które nadawały im charakter spektaklu: komentowanie wydarzeń dziejących się na ekranie, towarzyszenie muzyczne, interakcje z publicznością, jak też samych widzów między sobą oglądających krótkie filmy w strukturze numerowej. Model ten można odnaleźć w kinach jarmarkowych, salowych, jak też w pierwszych kinach stacjonarnych. Specyfika tych ostatnich została bliżej przedstawiona na przykładzie Wrocławia i uzupełniona o inne przykłady niemieckie. Dopiero przełom medialny, zapoczątkowany w Niemczech w latach 1910-1911, doprowadził do wykształcenia się indywidualnego widza śledzącego narrację filmów pełnometrażowych.
Taking the assumption that early films are a late form of the historical art of projection, rooted in the culture of magical lanterns and varietes theatres, as a starting point, the author points to the features of the cinematographic shows, that gave them the character of a spectacle: commenting the action on the screen, musical accompaniment, interactions with the audience, and the interac- tions between members of the audience themselves, while watching sets of short films forming a larger whole. This model can be found in country fair travelling cinemas (also in rented halls), as well as in first proper and purpose-built cinemas. The character of this last category is presented more closely using the example of cinemas from Wrocław, and is supplemented by a discussion of other German examples. It is only the media breakthrough, that began in Germany in the years of 1910-1911, that lead to the individual viewer following the narration of feature lenght films.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 73-86
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernizm a film autorski lat sześćdziesiątych w Chorwacji
Modernism and auteurial Cinema in Croatia in the 1960s
Autorzy:
Gilić, Nikica
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923236.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
modernism
auteurial cinema
croatian cinema
1960s
Branko Ivanda
Gravity
Opis:
Croatian film of the 1960s is colored by the poetics of auteurial cinema which was already emerging in the previous decade, but dominated in the 1960s, both in the production of cinema (both fiction films and animation), but also in the reception of these films with independent and ambitious critics. The text discusses the production modes of the era in Croatia and Yugoslavia, as well as several aspects of the poetics of cinematic modernism (its history and the importance of innovation), with Branko Ivanda’s feature debut Gravity (Gravitacija), in which all sorts of stylistic experiments blend well with traditional motifs and cinematic procedures, anticipating Ivanda’s auteuristic oevure.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2019, 25, 34; 148-154
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrisa Markera podróże w czasie: o dziwnych losach „La Jetée”
Chris Marker’s Travels in Time: The Curious Fate of “La Jetée”
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222550.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Chris Marker
kino francuskie
kino eksperymentalne
French cinema
experimental cinema
Opis:
Artykuł jest próbą skonfrontowania filmu Chrisa Markera pod tytułem La Jetée (1962) z utworami, które zostały przezeń zainspirowane. Choć eksperyment francuskiego reżysera był przez lata niemal nieznany, dziś stał się natchnieniem dla filmowców, muzyków, a nawet twórców teledysków. Autor stawia tezę, że jest tak dlatego, iż film ten odwraca się od konwencji głównego nurtu, starając się „wynaleźć” kino od nowa. Dlatego też chętnie nawiązują do niego twórcy należący do kolejnych pokoleń rewolucjonistów i eksperymentatorów.
The article is an attempt to confront Chris Marker’s film La Jetée (1962) with works that have been inspired by it. Although the experiment of the French director remained obscure for many years, today it inspires filmmakers, musicians and even the directors of music video clips. The author argues that it is because the film does not fall within the mainstream, but tries to “reinvent” the cinema. That is why artists belonging to new generations of revolutionaries and experimenters like to refer to it in their own work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 320-326
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczne konteksty kina popularnego w Polsce w latach 80.
Political Contexts of Popular Cinema in Poland in the 1980s
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341040.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino popularne
odbiór filmu
polityka
popular cinema
political cinema
politics
Opis:
W latach 80. wpływ na kino popularne w Polsce miały potrzeby i możliwości ekonomiczne, rozwój i dostępność technologii, kultura zachodnia, konwencje gatunkowe, zmiany społeczne i moralne, oczekiwania widzów, postrzeganie kultury popularnej, pojawienie się dzięki technice wideo nieoficjalnej dystrybucji filmów. Nie bez znaczenia był jednak także wymiar polityczny. Ujawniał się głównie w dokumentach programowych, stenogramach komisji kolaudacyjnych, działaniach cenzorskich, czasem w filmowej diegezie i krytyce filmowej. Konotacji politycznych doszukiwano się we wszystkich filmach i podejmowanych przez nie tematach oraz problemach, nierzadko jednak widzowie postrzegali je zupełnie inaczej, niekiedy wręcz subwersywnie. W swym artykule, biorąc pod uwagę dokumenty archiwalne, filmy i recepcję prasową, Zwierzchowski zwraca uwagę na różne relacje między polityką a kinem popularnym, podkreślając, że sposób odczytania politycznych kontekstów kina popularnego zależał w dużej mierze nie od samego filmu, ale od odbiorców, którzy zgodnie ze swoimi kompetencjami, doświadczeniem i przekonaniami konstruowali jego sensy.
In the 1980s, popular cinema in Poland was influenced by economic needs and oppor- tunities, development and availability of technology, Western culture, genre conventions, social changes, viewers’ expectations, perception of popular culture, the emergence of unofficial film distribution thanks to the video technique. The political dimension was also significant. It appeared mainly in program documents, transcripts of the commissioning committees, censorship activities, sometimes in film diegeses and film criticism. Political connotations were looked for in all films as well as in topics and problems they undertook, however viewers often perceived them in a completely different way, sometimes even subversively. In his article, taking into account archival documents, films and press reception, Zwierzchowski draws attention to various relations between politics and popular cinema, stressing that the way of reading political contexts of popular cinema depended largely not on the film itself, but on recipients who in accordance with their competences, experiences and beliefs constructed its meanings.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 154-163
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przygoda człowieka myślącego
An Adventure of a Thinking Person
Autorzy:
Maciejewski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341622.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Barbara Hollender
kino polskie
kino autorskie
Polish cinema
author cinema
Opis:
Recenzja dwóch tomów z serii Barbary Hollender o polskich reżyserach (tom trzeci w przygotowaniu). W pracach Od Wajdy do Komasy (2014) oraz Od Kutza do Czekaja (2016) autorka przybliża pięćdziesiąt portretów reżyserskich reprezentujących różne pokolenia – od nestorów i klasyków polskiego kina po najmłodszych filmowców. Struktura esejów jest podobna. Hollender opisuje drogę twórczą każdego bohatera, zestawiając cytaty z licznych rozmów z analizami wybranych tytułów, kontekstami socjologicznymi i obyczajowymi. To zarazem kronika polskiego kina i jego koryfeuszy – z Hasem, Wajdą, Kutzem, Zanussim, Kawalerowiczem na czele. Pasjonujące są jednak również opowieści najmłodszych bohaterów: Szumowskiej, Czekaja czy Komasy. Dorastali oni w innym okresie, mają odmienne plany na przyszłość i marzenia, jednak podobnie jak ich mistrzowie chcą tworzyć, pracować, wierzą w spełnienie. Bohaterów książek Hollender dzieli zatem niemal wszystko – temperament artystyczny, ambicje, poglądy na rzeczywistość, wreszcie dorobek. Łączy zaś jedno – pasja tworzenia. Wszyscy mieszkamy w kinie – podkreśla Filip Bajon.
A book review of two volumes from Barbara Hollender’s series on Polish film directors (the third volume is being prepared). In the volumes Od Wajdy do Komasy [From Wajda to Komasa] (2014) and Od Kutza do Czekaja [From Kutz to Czekaj] (2016) the author presents fifty portraits of directors representing various generations – from the masters and classics of the Polish cinema to the youngest of filmmakers. She maintains a similar structure in all the essays. Hollender describes the creative path of each director, she presents quotes from numerous interviews together with analysis of chosen titles, sociological and cultural contexts. It is also a chronicle of Polish cinema and its coryphes – with Has, Wajda, Kutz, Zanussi and Kawalerowicz at the helm. However the stories of the younger directors are also fascinating: Szumowska, Czekaj or Komasa. They grew up in a different era, and have different dreams and plans for the future, but just like their masters they want to create and work, and they believe in professional fulfilment. So the people portrayed by Hollender are different in almost every respect – artistic temperament, ambition, views on reality, and finally achievements. But they do share one thing – a creative passion. As Filip Bajon emphasises: We all live in the cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 238-243
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kierunku sztuki radykalnej polityczności. O filmach politycznych boliwijskiego kolektywu Ukamau
On the path to a radical political art. on political films og the Bolivian collectice Ukamau
Autorzy:
Minkner, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369777.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
kino polityczne
polityczność
kino społecznie zaangażowane
Trzecie Kino
Jorge Sanjinés
Nowe Kino Latynoamerykańskie.
political cinema
the political
social engaged cinema
Third Cinema
New
Latino Cinema.
Opis:
Tekst przedstawia rozważania na temat twórczości boliwijskiego reżysera filmowego, Jorge Sanjinésa w szerokim kontekście społeczno-politycznym i artystycznym. Autor analizuje również manifest teoretyczny Sanjinésa (1976), w których wyłożył on podstawowe założenia zaangażowanego kina politycznego w Ameryce Łacińskiej. Tezą nadrzędną artykułu jest twierdzenie, że filmy Sanjinésa należą do kina radykalnej polityczności. Jest to kino odsłaniające fundamentalne sprzeczności społeczne, a zarazem aktywnie nawołujące do zmiany niesprawiedliwych warunków w systemie. Istotnym wyróżnikiem tego typu aktywności twórczej jest więc nie to, że polega ona na opowiadaniu o zmianie politycznej, ale ma być praktycznym instrumentem nowego, kontrhegemonicznego porządku politycznego. Wśród cech charakterystycznych tego kina wymienia się: ideologiczny sprzeciw wobec neokolonializmu, imperializmu i zapóźnienia społecznego; radykalną formę zrywającą z kodami narracyjnymi kina głównego nurtu; podziemne warunki produkcji; alternatywne formy dystrybucji omijające oficjalne kanały obiegu filmowego. Pod koniec rozważań autor zastanawia się nad współczesnym znaczeniem filmów Sanjinés.
The paper presents reflections on the movies of Bolivian film director Jorge Sanjinés in a broad socio-political and artistic context. The author also analyzes the theoretical mani festo of Sanjinés (1976), in which he laid out the basic assumptions of engaged political cinema in Latin America. The main thesis of the article is that Sanjinés’s films belong to the cinema of the radical political. It is a cinema that reveals fundamental social contradictions, and at the same time actively calls for a change of unfair conditions in the system. An important distinguishing feature of this type of creative activity is not that it consists in a story about a political change, but is supposed to be a practical instrument of a new, counter-hegemonic political order. The characteristics of this cinema include: ideological opposition to neocolonialism, imperialism and social backwardness; a radical form that breaks with the narrative codes of mainstream cinema; underground production; alternative forms of distribution bypassing official film circulation channels. At the end of his deliberations, the author considers the contemporary meaning of Sanjinés’s films.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2020, 9; 11-33
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determinants of the spatial difusion of Bollywood cinema
Autorzy:
Parda, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137046.pdf
Data publikacji:
2019-02-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
Tematy:
popular hindi cinema
spatial difusion
spatial difusion determinants
Bollywood
Bollywood cinema
Opis:
The aim of the paper is to indicate which determinants had the major impact on the spatial difusion of the Bollywood cinema in two aspects: the first appearance of this cinema in diferent countries and the number of films distributed there. The distance between the country and Mumbai and the size of the diaspora were taken as key determinants. The concept of Hägerstrand was adopted as the spatial difusion model. The procedure involved gathering data for 5,832 Hindi movies produced in Mumbai distributed in cinemas in 76 countries from 1970 to 2010. The hypotheses were verified and it was proved that the spatial difusion of the popular hindi cinema was influenced by a number of social, cultural and political determinants, of which the size of the Indian diaspora was the most important. The paper can be a reference to the discussion about diaspora identity and the intersection of cultures.
Źródło:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development; 2019, 23, 1; 33-38
0867-6046
2084-6118
Pojawia się w:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kłopotliwe spojrzenia – filmowe ukazywanie nienormatywnych ciał
Troublesome Gazes: Filmic Depictions of Non-normative Bodies
Autorzy:
Szewczyk, Matylda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806671.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
body in cinema
narrative strategies
cinema history
modern cinema
disability in cinema
ciało w kinie
niepełnosprawność w kinie
strategie narracyjne
historia kina
kino współczesne
Opis:
Recenzja książki Adama Cybulskiego „Kłopotliwe” ciała. Strategie przedstawiania fizycznej „anormalności” we współczesnym filmie fikcji (2021). Praca ta to całościowe studium ukazywania niepełnosprawności w kinie, poprzedzone rozdziałami poświęconymi metodologii filmoznawczej oraz dyskusji nad kwestią niepełnosprawności w kulturze. Kolejne partie publikacji koncentrują się na historycznych sposobach przedstawiania wskazanego problemu, od początków kina aż po cezurę, jaką jest dla autora Człowiek słoń (1980) Davida Lyncha. W drugiej części monografii autor klasyfikuje współczesne przykłady filmowe, przypisując je do czterech wyodrębnionych strategii narracyjnych, służących ukazywaniu niepełnosprawności: sentymentalno- -afirmatywnej, voyeurystycznej, panoptykalnej i metatekstualnej. W książce tej, będącej przede wszystkim analizą filmoznawczą, autor stawia pytania o relacje między konstrukcją spojrzenia filmowego a rzeczywistością społeczną, rozważając tym samym kwestie kulturowej roli medium kinowego.
The article is an academic review of Adam Cybulski’s book “Kłopotliwe” ciała. Strategie przedstawiania fizycznej “anormalności” we współczesnym filmie fikcji [“Troublesome” Bodies: Strategies of Presenting Physical “Abnormality” in Contemporary Fiction Film] (2021). The book is a comprehensive study of disability in film, preceded by chapters explaining the author’s methodology and discussing cultural discourses of disability. The following chapters concentrate on historical ways of presenting disability in film, from its beginnings till the contemporary times, marked, according to the author, by the making of David Lynch’s The Elephant Man (1980). In the second part of the book, contemporary examples of films are assigned to four strategies of presenting disability in film, introduced by Cybulski: sentimental-affirmative, voyeuristic, panoptical and metatextual. Constituting, above all, an analysis based in film studies, the Cybulski’s book also asks questions on the relationships between the construction of filmic gaze and social reality, thus becoming a discussion on the cultural role of the medium.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 253-258
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy kino może uciec od wojennej traumy? Film chorwacki po 1990 r.
Can Cinema Escape the War Trauma? Croatian Cinema After 1990
Autorzy:
Gluba, Justyna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340606.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino chorwackie
Croatian Cinema
Opis:
Transformacja ustrojowa w Chorwacji nierozerwalnie wiąże się z wojną domową, w zdecydowany i brutalny sposób kończącą jugosłowiańską erę. Nowa rzeczywistość wymagała stworzenia kinematografii, która stanie się niezależna i napisze własną historię. W latach 90. konserwatywna narracja partii rządzącej, na czele której stał pierwszy chorwacki prezydent od ogłoszenia niepodległości, Franjo Tuđman, spowodowała, że reżyserzy sięgali po patriotyczne i chrześcijańskie motywy. Było to między innymi potwierdzeniem specjalnej misji, co do której przekonana była elita rządząca, a która polegała na „ucywilizowaniu” swoich bałkańskich sąsiadów. Dopiero po śmierci Tuđmana twórcy filmowi mogli pozwolić sobie na większą swobodę, zarówno jeśli chodzi o środki wyrazu, jak i podejmowane motywy. Do głosu doszli reżyserzy, których młodość przypadła na moment wybuchu, a później apogeum konfliktu zbrojnego. W artykule wzięto pod uwagę trzy filmy powstałe po 2000 r.: Miłe martwe dziewczyny (Fine mrtve djevojke, reż. Dalibor Matanić, 2002), Kino Lika (Kino Lika, reż. Dalibor Matanić, 2008) i Przepraszam za kung-fu (Oprosti za kung-fu, reż. Ognjen Sviličić, 2004). Są to filmy, które wykorzystując narrację kontrastu: my (Chorwaci) kontra oni (Serbowie, Niemcy, Zachód), odchodzą od tematyki wojennej, wciąż jednak subtelnie do niej nawiązując. Dzięki podjętym tematom reżyserom udało się – choć nie kompleksowo – stworzyć przekrój społeczeństwa posttransformacyjnego, borykającego się zarówno z nową, kapitalistyczną rzeczywistością, jak i pokłosiem doświadczeń wojennych.
The political transformation in Croatia is inextricably linked with the civil war, in a decisive and brutal manner ending the Yugoslav era. The new reality required the creation of a cinematography that will become independent and write its own story. In the 1990s, the conservative narrative of the ruling party, led by the first Croatian president since the proclamation of independence, Franjo Tuđman, caused the directors to reach for patriotic and Christian motifs. This was, among other things, confirmation of a special mission, of which the ruling elite was convinced, and which consisted in “civilizing” its Balkan neighbours. It was only after Tuđman’s death that filmmakers were able to afford more freedom, both in terms of means of expression and motives. Directors came to the fore, whose youth fell at the moment of the explosion, and later the apogee of the armed conflict. The article takes into account three films created after 2000: Fine Dead Girls (Fine mrtve djevojke, dir. Dalibor Matanić, 2002), The Lika Cinema (Kino Lika, dir. Dalibor Matanić, 2008) and Sorry for Kung Fu (Oprosti za kung-fu, dir. Ognjen Sviličić, 2004). These are films that take advantage of the narrative of contrast: we (Croats) versus them (Serbs, Germany, West), and depart from the subject of war, but still subtly refer to it. Thanks to the topics raised, the directors managed to create – though not comprehensively – a cross-section of post-transformation society, struggling with both the new capitalist reality and the aftermath of wartime experiences.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 120-136
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyboje na „drodze do Europy”. Nowa odsłona kina drogi i ponowne mapowanie narodu w Europie Środkowej po 2004 roku
A bumpy road to Europe. A new version of road movies and another mapping of the nation in Central Europe after 2004
Autorzy:
Gott, Michael
Van Heuckelom, Kris
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521330.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
kino drogi,
kino polskie
kino czeskie
kino po 1989 roku
road movies
Polish cinema
Czech cinema
cinema after 1989
Opis:
This paper is dedicated to the analysis of the development of Central European road movies after 2004, with special consideration given to Polish and Czech cinematography. The films which have been discussed are Polish productions Francuski numer (2006, directed by Robert Wichrowski) and Handlarz cudów (2009, directed by Bolesław Pawica and Jarosław Szoda), as well as Czech Rodina je základ státu (2011, directed by Robert Sedláček) and Pusinky (2007, directed by Karin Babinská). Although these films – to a certain extent – follow the fixed paths, we put forward the assumption that at the same time, they use the tools of road movies in an innovative and varied manner, responding to problems, dilemmas and perspectives of Central Europe after 2004.
Niniejszy tekst poświęcony jest analizie rozwoju środkowoeuropejskiego kina drogi po roku 2004, ze szczególnym uwzględnieniem kinematografii polskiej i czeskiej. Omawiane przez nas filmy to produkcje polskie Francuski numer (2006, reż. Robert Wichrowski) i Handlarz cudów (2009, reż. Bolesław Pawica, Jarosław Szoda) oraz czeskie Rodzina fundamentem państwa (Rodina je základ státu, 2011, reż. Robert Sedláček) i Buziaczki (Pusinky, 2007, reż. Karin Babinská). Chociaż filmy te do pewnego stopnia podążają utartymi ścieżkami, stawiamy tezę, że równocześnie na różne sposoby nowatorsko wykorzystują one narzędzia kina drogi, odpowiadając na problemy, dylematy i perspektywy Europy Środkowej po 2004 roku.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 1; 80-97
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizje hiszpańskiej wojny domowej w kinie przełomu XX i XXI w
Autorzy:
Szymański, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956429.pdf
Data publikacji:
2020-12-08
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
film studies
spanish civil war
spanish history
transnational cinema
contemporary cinema
Opis:
The aim of this article is to provide the comparison between the visions of Spanish Civil War, which took place between 1936 and 1939, in the cinematography at the turn of the 20th and 21st century. In the first instance, it shows a brief historical introduction to the topic of this military conflict. Then, it critically reflects upon the attitude of the directors of the eight chosen titles (which were created between 1990 and 2019) towards the phenomenon of the civil war in Spain as well as analyses some aspects and circumstances of these pictures highlighted by their creators. Furthermore, the paper also reflects upon the transnational character of these productions as well as the transnational features of the conflict itself. Towards the end of the article, there is a summary of the directors’ visions of Spanish Civil War in the cinematography of the chosen period.
Źródło:
Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2020, 10; 162-175
2084-1302
Pojawia się w:
Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transgresje i transformacje w twórczości filmowej Kornéla Mundruczó
Transgressions and Transformations in the Filmmaking of Kornél Mundruczó
Autorzy:
Helman, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341028.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kornél Mundruczó
kino transgresji
kino węgierskie
cinema of transgression
Hungarian cinema
Opis:
Autorka charakteryzuje Mundruczó jako twórcę, który wpisuje się w nurty i tendencje sztuki swoich czasów – niekiedy je wyprzedza nowatorskimi rozwiązaniami, ale zarazem nie przekreśla tradycji. Jego kino to kino transgresji, które nie respektuje granic gatunkowych, rodzajowych, estetycznych, łącząc fabularność i dokumentalizm z tendencjami awangardowymi. Mundruczó jest wnikliwym obserwatorem i interpretatorem współczesnej rzeczywistości, ale by odnaleźć i nadać jej sens, sięga daleko w przeszłość, w stronę uniwersalnych mitów, które zrodziła kultura i samo kino. Analizując twórczość Mundruczó, autorka ukazuje powtarzające się wątki i motywy, które twórczość tę spajają przy całej jej różnorodności. Stale powraca motyw rodziny: dysfunkcyjnej, rozbitej, nieobecnej; bohaterowie pozbawieni przeszłości pojawiają się znikąd, naruszając stan równowagi społeczności sfrustrowanej, wrogiej wobec obcych i siebie nawzajem. Otwarte zakończenia nie rozwiązują problemów ani nie wskazują dróg wyjścia z impasu bądź kryzysu. Zachowaniami postaci kierują seks i przemoc, a ofiarami padają niewinni.
The author describes Mundruczó as an artist who fits in with the currents and tendencies of the art of his time - sometimes he overtakes them with innovative solutions, but at the same time he does not rule out the tradition. His cinema is a cinema of transgression, which does not respect genre, type, or aesthetic boundaries, combining fiction and documentary with avant-garde tendencies. Mundruczó is an insightful observer and interpreter of contemporary reality, but in order to find and give it meaning, he reaches far into the past, towards the universal myths that culture and cinema have created. Analyzing the work of Mundruczó, the author reveals recurring themes and motifs that bind this work together with all its diversity. One of the recurring motifs is the motif of the family: dysfunctional, broken and absent; heroes deprived of the past appear out of nowhere, disturbing the balance of the frustrated community, hostile to strangers and each other. Open endings do not solve problems or indicate ways to break the deadlock or crisis. The behaviour of the characters is driven by sex and violence, and the victims are innocent people.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 174-196
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Down Eros, Up Mars! Postmęskość w filmach Williama Wylera
Down Eros, Up Mars! The Post-masculine in William Wyler’s Films
Autorzy:
Szczerbakiewicz, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534567.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
William Wyler
masculinity in cinema
homosexuality in film
ideology in cinema
biopolitics
Opis:
The article speaks to the deconstruction of men’s images in William Wyler’s films. One may observe a different paradigm of what is male in the said director’s pacifist trilogy. The alternative masculinity utopias constructed therein are quite awe-inducing due to their emancipatory scope. Friendly Persuasion (1956), The Big Country, and Ben-Hur (1959) are films depicting not only the fight against patriarchal stereotype, but also reaching beyond the restrictions of heteronormativity. The libidal coordinates of the narratives are in sync with biopolitical status of modernity. Surprisingly enough, at the heart of Hollywood some brave cinematic post-masculine projects were developed.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2020, 15, 1
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Więcej niż antologia
More Than Anthology
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341056.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
wczesne kino
kino niemieckie
Andrzej Dębski
Martin Loiperdinger
early cinema
German cinema
Opis:
Przekrój tekstów, składających się na dwutomową publikację KINtop. Antologia wczesnego kina (2016), przygotowaną przez Andrzeja Dębskiego i Martina Loiperdingera, a wydaną przez wrocławską Oficynę Wydawniczą Atut w renomowanej i niezwykle cennej serii Niemcy – Media – Kultura, jest bardzo szeroki. Znalazły się w niej zarówno teksty stricte historycznofilmowe, omawiające konkretne zagadnienia, jak i mające charakter metodologiczny, często także łączące oba ujęcia. KINtop może posłużyć jako swoisty podręcznik procedur badawczych, stanowi również nieocenione źródło wiedzy do badań nad historiografią wczesnego kina, umożliwia bowiem przyjrzenie się obiegowi idei, pomysłów, metod, rozwiązań szczegółowych.
The breadth of texts that make up the two-volume publication KINtop. Antologia wczesnego kina [KINtop. Anthology of Early Cinema] (2016), prepared by Andrzej Dębski and Martin Loiperdinger, and published by the Wrocław Publishing House Atut in the renowned and extremely valuable series Germany - Media - Culture, is very wide. It contains both strictly film history and philosophical texts, discussing specific issues, as well as those having a methodological character, often combining both approaches. KINtop can be used as a kind of manual of research procedures, it is also an invaluable source of knowledge for research on the historiography of early cinema, because it allows one to look at the circulation of ideas, methods, and detailed solutions.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 235-240
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odlot za Atlantyk. Amerykański debiut Miloša Formana
Taking Off to the Other Side of Atlantic: The American Debut of Miloš Forman
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342029.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Miloš Forman
kino czeskie
kino amerykańskie
ironia
Czech cinema
American cinema
irony
Opis:
Marek Hendrykowski przeprowadza historyczną rewizję oceny Odlotu (1971) Miloša Formana, wskazując, że dzieło to należy do czołówki najwybitniejszych osiągnięć kinematografii amerykańskiej przełomu lat 60. i 70. Według autora film ten sytuuje się w kręgu krzywdząco niedocenionych zjawisk historii kina amerykańskiego. Kasowa porażka Odlotu sprawiła, że na długie lata stał się on przykładem rzekomego niedopasowania wybitnego filmowca z Europy do Nowego Świata – Ameryki i Hollywood. Hendrykowski zauważa m.in., że z dzisiejszej perspektywy dzieło Formana zdumiewa mistrzostwem warsztatowym oraz konsekwencją reżysera w przenoszeniu do nowych warunków bagażu twórczego, z którym opuścił Czechy i Europę. Podkreśla również, że niezwykłą wartością Odlotu jest nieustanna obecność w nim ironii poznawczej, charakterystycznej nie tylko dla samego Formana, ale poniekąd także dla filmów szkoły czeskiej. Autor konkluduje: Forman zainicjował „Odlotem” pewien nurt poszukiwań, który miał się stać wskazówką i dążeniem dla szeregu innych filmowców za Oceanem. Nie chodzi o takie czy inne podobieństwa, nawiązania czy zapożyczenia stylistyczne, lecz o nowatorski model niebanalnego kina fikcji i wpisany weń makroobraz rzeczywistości.
Marek Hendrykowski carries out a reassessment of Taking Off (1971) by Milos Forman, and argues that the film belongs among the top films of American cinematography of the 1960s and 1970s. According to the author the film situates itself in a circle of unjustly underrated phenomena of the history of American cinema. The box office failure of the Taking Off meant that for years the film was set as an example of alleged mismatch of prominent European filmmaker and the New World – America and Hollywood. Hendrykowski notes that from today’s perspective Forman’s work is astounding in terms of workshop and the director’s insistence at transferring his creative character from Czechoslovakia and Europe to America. He also points out to the importance of cognitive irony present throughout Taking Off, which is characteristic to Forman and other members of the Czech school of film. The author concludes: by “Taking Off” Forman initiated a new direction in research, which was to become a new signpost and aim for many other filmmakers on the other side of the ocean. It is not a question of similarities, references or stylistic borrowings, but an original model of feature film and the image of reality contained within.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 193-200
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chałat czy frak? Spór wokół produkcji filmu jidysz w przedwojennej Polsce
Khalat or Tailcoat? The Dispute over the Production of the Yiddish Film in Pre-War Poland
Autorzy:
Sitkiewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806635.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino polskie
kino żydowskie
kino jidysz
film żydowski w Polsce
Polish Cinema
Jewish Cinema
Yiddish Cinema
Yiddish Film in Poland
Opis:
Produkcja filmów jidyszowych w Polsce lat 30. budziła skrajne reakcje wśród twórców, polityków, publicystów oraz widzów. Reakcje te odcisnęły ślad w przedwojennej publicystyce, we wspomnieniach, wywiadach i tekstach programowych. Na podstawie źródeł w języku polskim, jidysz i angielskim (wiele z nich nie było dotychczas przywoływanych w literaturze przedmiotu) autor zrekonstruował nieformalną dyskusję na temat funkcji, tożsamości i stylu kina żydowskiego w przedwojennej Polsce. Spory koncentrowały się wówczas wokół czterech głównych problemów: do kogo adresować film jidysz i jak uzasadnić jego istnienie w epoce naznaczonej antysemityzmem i groźbą wojny? jak definiować artystyczność filmu jidysz i uciec od odium szundu (żydowskiego kiczu)? jak wpisać się w szerszy projekt nowoczesnej kultury jidysz lub kultury żydowskiej?; jaką strategię obrać wobec kinematografii polskiej, w ramach której powstają filmy jidyszowe? W tekście zostają też poruszone kwestie szczegółowe, jak chociażby recepcja kina żydowskiego czy kontrowersje (polityczne, religijne, finansowe) związane z produkcją konkretnych filmów.
The production of Yiddish films in Poland in the 1930s caused a lot of controversy among filmmakers, politicians, critics and viewers. These reactions left their mark on pre-war journalism, in memoirs, interviews and manifestos. The article reconstructs an informal discussion on the function, identity and style of Jewish cinema in prewar Poland, based on Polish-, Yiddish- and English-language sources (many of which have not yet been cited in relevant literature). The dispute revolved around four main issues: What is the perfect audience for Yiddish film and how to justify such film production in an era marked by anti-Semitism and the threat of war?; How to define the artistic aspects of Yiddish film and how to avoid shund (Jewish kitsch)?; How to fit into the broader project of modern Yiddish or Jewish culture?; How to relate to Polish cinema industry which produces films in Yiddish? The article also deals with a number of specific issues, such as the reception of Jewish cinema or controversies (political, religious, financial) related to the production of particular films.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 6-27
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bardzo długi marsz: Niepokonani Petera Weira wobec prozy Sławomira Rawicza
A very long walk: The Way Back by Peter Weir and Sławomir Rawicz’s creativity
Autorzy:
Kempna-Pieniążek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510893.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Peter Weir
transnational cinema
Opis:
The Polish reaction to Peter Weir’s film The Way Back (2010) was centred on a discussion about the credibility of its literary prototype, Sławomir Rawicz’s book The long walk (1955). The author of the article does not discuss this con troversy; she prefers to concentrate on the adaptation that was chosen by the director, who combines different interpretations of the phenomenon of freedom in his movie. Weir’s approach can be regarded as transnational and such a perspective is suggested as a context for the interpretation of The Way Back. .
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2016, 1(17); 105-114
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Heritage is Dead! Long Live Heritage!” Kino brytyjskie w obliczu kryzysu politycznego
“Heritage is dead! Long live heritage!” British Cinema in the Face of a Political Crisis
Autorzy:
Korczarowska, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340612.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kino brytyjskie
British Cinema
Opis:
Kryzysy polityczne prowokują do stawiania pytań o przeszłość i ufundowaną na niej tożsamość. Niepewne jutro kieruje nas ku historii, w której próbujemy znaleźć potwierdzenie naszego stabilnego (narodowego) „my”. To, kim jesteśmy, wyrasta z nostalgii za przeszłością – pod warunkiem jednak, że owa przeszłość powraca w formie narracji kompensacyjnych. Zrealizowane na Wyspach po 2016 r. dzieła potwierdzają tezę Pierre’a Sorlin, że filmy historyczne dostarczają wiedzy wyłącznie na temat okresu, w którym powstały. Manifestuje się w nich zainteresowanie tymi momentami historii, które okazały się znaczące dla losów nie tylko Wielkiej Brytanii, lecz także całej Europy. Strategie realizowane przez  kino „po Brexicie” przywołują w pamięci ideologiczne spory z epoki rządów Margaret Thatcher skoncentrowane wokół  heritage cinema. Ale czy międzynarodowe sukcesy brytyjskich „filmów o przeszłości” (Dunkierka, Czas mroku, Faworyta) pozwalają spojrzeć na Brexit jak na „pożyteczną katastrofę” i przywołać głoszone w okresie thatcheryzmu hasło Brytyjczycy nadchodzą (lub Up your bum)?  
Political crises provoke questions about the past and the identity founded on it. The uncertain tomorrow directs us towards a history in which we try to find confirmation of our stable (national) “we”. Who we are is growing out of nostalgia for the past – provided, however, that this past returns in the form of compensation narratives. Pierre Sorlin’s thesis that historical films provide knowledge only about the period in which they were made is confirmed by films made on the British isles following 2016. They are manifested in the interest of these moments of history, which proved to be significant for the fate of not only Britain, but also all of Europe. Strategies implemented by the cinema “after Brexit” remind us of ideological discussion from Margaret Thatcher era focused around “heritage cinema”. But do the international successes of the British “films about the past” (Dunkirk, Twilight Time, Favorite) allow us to look at Brexit as a “useful catastrophe” and recall the slogan of the Thatcher era The British are coming (or Up your bum)?
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 84-100
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kinie niemieckim z przyjemnością
On German Cinema with Pleasure
Autorzy:
Saryusz-Wolska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340624.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kino niemieckie
German Cinema
Opis:
Książka Andrzeja Gwoździa Kino na biegunach. Filmy niemieckie i ich historie (1949-1991) (2019) przedstawia szeroką panoramę kina NRD i RFN w omawianym okresie. Autor kreśli bogaty obraz kinematografii niemieckiej tego czasu, wskazując czytelnikom kilkaset filmów. Książka uporządkowana jest chronologicznie i zajmuje się zarówno dziełami kanonicznymi, jak i popularnymi czy rozrywkowymi. Autor nie przedstawia usystematyzowanych problemów badawczych ani nie podąża za konkretną metodologią, lecz raczej dzieli się historiami, które stoją w tle omawianych filmów, a także własnymi impresjami i przyjemnościami płynącymi z obcowania z kinem. 
A review of a book by Andrzej Gwóźdź Kino na biegunach. Filmy niemieckie i ich historie (1949-1991) [Rocking Cinema. German Films and Their Histories (1949-1991)] (2019). The book presents a wide panorama of the cinema of the GDR and West Germany in the period in question. The author sketches a rich picture of German cinematography of that time, pointing to several hundred films. The book is organized chronologically and deals with both canonical and popular or entertainment cinema. The author does not present systematized research problems nor does he follow a specific methodology, but rather shares stories that stand in the background of the discussed films, as well as his own impressions and pleasures flowing from the cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 302-305
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Soviet Cinema of 1920s: Problems, Tendency And Tasks
Autorzy:
Motrunych, Mariana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519830.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
the Bolsheviks
propaganda tool
the Soviet cinema
a cinema press
a “national” film
the Jewish cinema
shtetl
traditional images
new images
Opis:
The article shows how the Bolsheviks organized the cinematographic process in 1920s and what problems they faced. It interprets the meaning of the “national cinema” with a view to understand how it impacted feature films. It examined, as an example, the Jewish cinema experience. The canon of plot schemes and schemes of heroes is analyzed based on the cinema press and feature films.
Źródło:
Historia i Polityka; 2015, 14(21); 134-144
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tęsknota za ideałem. Rola dzieci w filmach i filozofii twórczej Andrieja Tarkowskiego
Longing for the Ideal. The Role of Children in the Films and Creative Philosophy of Andrei Tarkovsky
Autorzy:
Sławnikowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038797.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Andrei Tarkovsky
Russian cinema
Soviet cinema
children in film
religion in film
Opis:
The topic of the article is the role of child characters in Andrei Tarkovsky’s oeuvre. The first part concerns the early films in which children appear as main characters and represent a spiritual ideal. In the second part, later films are analysed in terms of the presence of adult characters striving for this ideal.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 353-383
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uważne spojrzenie – nowy paradygmat poznawczy dla europejskiego kina slow
Mindful look: A new cognitive paradigm for the European slow cinema
Autorzy:
Piskorska, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857034.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
mindfulness
sati
slow cinema
współczesne kino europejskie
postsekularyzm
contemporary european cinema
postsecularism
Opis:
Putting the increasingly popular concept of mindfulness in a wider context of slow movement, the article focuses on its representation in the film culture. Developed in the late 20th century, slow cinema is a cross-cultural trend in art cinema film-making that is not only appreciated but also initiated by the viewers themselves, film critics, selectors, and cinema enthusiasts. According to the author, the artificial construct of slow cinema emerged from the need to experience the so-called secular epiphany, a phenomenon that as of yet hasn’t been thoroughly studied. To capture this post-secular potential of slow cinema, she refers to the concept of mindfulness (or awareness) analysed here both with respect to Jon Kabat-Zinn’s functional definition of mindfulness and the original Buddhist concept of sati (as updated in terms of its epistemological and soteriological sense). The hypothetical usefulness of the concept of mindfulness is verified in the process of interpreting three films included among the classics of slow cinema: Werckmeister Harmonies (2000) by Béla Tarr and Ágnes Hranitzky, Birdsong (2008) by Albert Serra, and Outside Satan (2011) by Bruno Dumont.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 110, 3; 148-159
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino irlandzkie w XXI wieku
Irish Cinema in 21st Century
Autorzy:
O’Connell, Díóg
Kosińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341023.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino irlandzkie
celtycki tygrys
kino współczesne
Irish cinema
Celtic tiger
contemporary cinema
Opis:
Autorka, przyglądając się kinu irlandzkiemu XXI w., patrzy z perspektywy zmian, jakie dokonały się w społeczeństwie Irlandii w ostatnich 50 latach, kiedy to kraj ten przeszedł drogę od tradycji do nowoczesności. Choć autorka skupia się na kinie najnowszym, a więc zrealizowanym po epoce boomu gospodarczego, „celtyckiego tygrysa”, przedstawia też zarys wcześniejszych etapów w historii tej kinematografii, ściśle związanych z przemianami społeczno-ekonomiczno-politycznymi. Tak więc w połowie lat 90. film irlandzki skupiał się na tzw. wielkiej trójcy tematów: Irlandii wiejskiej, Irlandii Północnej i Irlandii katolickiej. Po 1998 r. nastąpił zwrot – kino irlandzkie zdominowały współczesne filmy gatunkowe oraz produkcje przedstawiające Irlandię jako kraj wielkomiejskiego szyku. Filmy, które powstały już po epoce „celtyckiego tygrysa”, odrzuciły jednak tę poetykę, wracając do starych tematów, ale traktując je w nowy, przede wszystkim pod względem narracyjnym, sposób. Te nowe narracje miały przyczynić się do rozbicia mitu cudu gospodarczego i przedstawić alternatywne, peryferyjne, często prowokacyjne doświadczenie tego czasu.
Dióg O’Connell, in her examination of the Irish cinema of the 21st century, looks from the perspective of changes that occurred in the Irish society over the last 50 years, as the country moved from tradition to modernity. Although the author focuses on the latest films, and thus realized after the era of the economic boom, the so called “Celtic tiger”, she also outlines the earlier stages in the history of Irish cinematography closely related to socio-economic-political changes. So in the mid-1990s, Irish film focused on the so called great trinity of themes: rural Ireland, Northern Ireland and the Catholic Ireland. After 1998, there was a change - Irish cinema was dominated by modern genre films and productions depicting Ireland as a country of urban chic. The films that were created after the era of the “Celtic tiger”, however, rejected this poetics, returning to the old themes, but treating them in a new way, particularly in terms of narrative. These new narratives were supposed to break the myth of the economic miracle and present an alternative, peripheral, often provocative experience of this time.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 92-102
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy aktorzy emigranci w powojennym filmie brytyjskim (do 1989 r.)
Polish Immigrant Actors in British Postwar Films (up to 1989)
Autorzy:
Patek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32084579.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
aktorzy emigranci
kino brytyjskie
kino powojenne
immigrant actors
British cinema
postwar cinema
Opis:
Po II wojnie światowej w Wielkiej Brytanii znalazło się wielu polskich aktorów. W następnych latach, z różnych powodów (politycznych lub ekonomicznych), przybywali kolejni. Wielu podjęło wysiłek pozostania w zawodzie w nowym środowisku. Udało się to nielicznym. Na przeszkodzie stały: bariera językowa, wschodnioeuropejski akcent, brak znajomości miejscowych realiów i układów. W filmie Polacy pojawiali się najczęściej na drugim, trzecim planie i w epizodach. Zazwyczaj obsadzano ich w rolach cudzoziemców, głównie z Europy Wschodniej. Kilku artystów zdobyło jednak uznanie i regularnie pojawiali się w filmie i telewizji. Byli wśród nich m.in.: Władysław Sheybal, Izabella Teleżyńska, Krzysztof Różycki, Joanna Kańska, Gwidon Borucki. Artykuł jest próbą przybliżenia tego zjawiska.
After World War II in Britain there were many Polish actors. In the following years, for various reasons (political or economic), even more arrived. Many took the effort to remain in the profession in their new environment. Few were successful. The language barrier, Eastern European accent and lack of connections and understanding of local context stood in the way. In film Poles appeared most often on the second or third plan and in episodes. Usually they were cast as foreigners, especially from Eastern Europe. However a number of artists gained recognition and regularly appeared on film and on TV. Amongst them: Władysław Sheybal, Izabella Teleżyńska, Krzysztof Różycki, Joanna Kańska, Gwidon Borucki. The article brings us closer to their histories.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 97-107
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benshi w „yoseba”, czyli śladami innych cieni
Benshi in “Yoseba” or Following Other Shadows
Autorzy:
Świdziński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27761259.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino japońskie
początki kina
przemysł filmowy
film niemy
Meiji
benshi
misemono
origins of cinema
film industry
silent cinema
Japanese cinema
Opis:
Książka Dawida Głowni Początki kina w Japonii na tle przemian społeczno-politycznych kraju (2020) przedstawia szczegółowo narodziny kinematografii japońskiej – od sprowadzenia aparatury filmowej w 1897 r. i założenia pierwszych wielkich przedsiębiorstw, takich jak Nikkatsu, po początki cenzury filmowej, ustanowionej w wyniku „skandalu Zigomarowskiego” z 1912 r. Autor ukazuje kontekst społeczny, polityczny i kulturalny powstania kina w Japonii, odnosząc się m.in. do świata ulicznych rozrywek (misemono), do których początkowo zaliczano kinematograf, a także wojny rosyjsko-japońskiej, wydarzenia stymulującego rozwój branży filmowej. Szczegółowo omówiono także genezę benshi – narratorów komentujących pokazy wczesnych filmów. Procesy opisane przez Dawida Głownię zostały zestawione z narodzinami kina na ziemiach polskich na przełomie XIX i XX w.
Dawid Głownia’s book Początki kina w Japonii na tle przemian społeczno-politycznych kraju [The Beginnings of Cinema in Japan in the Context of the Country’s Socio-Political Transformations] (2020) offers a detailed and comprehensive presentation of the birth of Japanese cinematography, from the importation of the film apparatus in 1897 and the establishment of the first major film companies such as Nikkatsu to the establishment of film censorship as a result of the “Zigomar scandal” of 1912. The author also presents manifold social, political and cultural contexts of the emergence of cinema in Japan, such as the world of street performances (misemono), which initially included the cinema, or the Russo-Japanese War, which stimulated the birth of the film industry. The origin of benshi, whose narration accompanied silent film screenings, is also discussed in detail. In the review, the processes described by Dawid Głownia are juxtaposed with the birth of cinema on Polish lands at the turn of the 19th and 20th century.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 116; 235-241
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Półka filmowa 2019
Film shelf 2019
Autorzy:
Tambor, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511493.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
film
Polish films
2019
cinema
Opis:
The paper presents the most important and the most interesting Polish films of 2019. The text covers titles such as: Corpus Christi, Icarus. The Legend of Mietek Kosz, (Nie)znajomi, Mr Jones, Politics, Their Lucky Stars, Spoor, and Playing Hard. The author presents particular films from a point of view interesting for foreigners – people learning Polish as a foreign language and interested in Polish culture.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2020, 25, 1; 285-308
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chopin on the cinema screen. Aesthetic and cultural determinants
Autorzy:
Kornacki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780343.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Fryderyk Chopin
cinema
biography
music
Opis:
As with most film subjects, the way Chopin has been presented in the cinema has been the result of a particular poetic (depending on the genre) and cultural context. The author classifies cinematographic Chopinalia on the basis of the former determinant, although without neglecting entirely, in some sections of the text, to treat film as a text of culture. The clear majority of documentary and educational films about Chopin have been made in Poland (as a form of promotion for the country, which does not boast too many icons of world culture). For both aesthetic and cultural reasons, the boundary between documentary and educational film has become blurred. Historical documentaries have used the same iconographic material, film shots and utterances, and also - for the purposes of musical illustration - the same Chopinworks as educational films. Cultural considerations have affected the thematic restrictions in respect to silver screen discourse about Chopin: in both genres, it reflects a rather stereotypical approach to the composer’s life story, with no room for the “Chopin mysteries” (e.g. his fascination with Tytus Woyciechowski) that have long been addressed in the literature. In experimental and animated film, the accent has been shifted - in keeping with the essence of those genres - from Chopin’s biography to his music. Nevertheless, here too the pressure of cultural (national) context has determined the choice of film material accompanying particular works. At the same time, experimental films have become anti-war or political films (as in the case of Eugeniusz C^kalski’s Utwory Chopina w kolorze [Chopin’s works in colour], from 1944 or Andrzej Panufnik’s Bailada f moll [Ballade in F minor], from 1945), whilst the presentation of Chopin’s music in animated films has been full of iconographic clichés and pleonasms (a Mazovian landscape with cleft willows, carriages speeding along in the background, dancing ballerinas, falling leaves and so on), creating a schematic visual code that is automatically associated with the compositions of the brilliant Pole. By way of contrast, it is worth emphasising that a few foreign experimental films (Max Ophiils’s La Valse Brillante de Chopin, Germaine Dulac’s Dysk 927) have illustrated Chopin’s music with images of “universal” objects (piano, gramophone, rain) associated more with music than with feelings, and not with Poland. The dozen or so feature films about Chopin have mainly belonged to popular cinema. For that reason, in the overwhelming majority of cases, the film-makers have turned to biographical facts which possess a suitable dramatic potential. Feature films about Chopin have treated history as a background - a costume in which to dress a tale about universal cultural myths: the myth of love (the relationship with George Sand, which has dominated Chopin films), the pseudo-Romantic myth of the great artist and the patriot myth (prime examples being Charles Vidor’s A Song to Remember and Jerzy Antczak’s Chopin. Pragnienie miłości [Chopin. Desire for love]). Some films - albeit few in number - have adopted a different strategy. One such picture attempted to exploit Chopin’s life story to exemplify Marxist historiosophy and a socialist- realist poetic (Aleksander Ford’s Młodość Chopina [Chopin’s youth]); another- Andrzej Żulawski’s Błękitna nuta [La note bleue] - is a truly original picture about the composer and, like almost every original film, tells us as much about the director as about Chopin himself.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2010, 9; 317-342
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Myth of Total Shakespeare: Filmic Adaptation and Posthuman Collaboration
Autorzy:
Lewis, Seth
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048129.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
André Bazin
Posthumanism
Cinema 3.0
Shakespeare
Database Cinema
Gender
Florence Pugh
Object Oriented Ontology
Reality
Post-Cinema
Post- Shakespeare
Collaboration
Opis:
The convergence of textuality and multimedia in the twenty-first century signals a profound shift in early modern scholarship as Shakespeare’s text is no longer separable from the diffuse presence of Shakespeare on film. Such transformative abstractions of Shakespearean linearity materialize throughout the perpetual remediations of Shakespeare on screen, and the theoretical frameworks of posthumanism, I argue, afford us the lens necessary to examine the interplay between film and text. Elaborating on André Bazin’s germinal essay “The Myth of Total Cinema,” which asserts that the original goal of film was to create “a total and complete representation of reality,” this article substantiates the posthuman potentiality of film to affect both humanity and textuality, and the tangible effects of such an encompassing cinema evince themselves across a myriad of Shakespearean appropriations in the twenty-first century (20). I propose that the textual discourses surrounding Shakespeare’s life and works are reconstructed through posthuman interventions in the cinematic representation of Shakespeare and his contemporaries. Couched in both film theory and cybernetics, the surfacing of posthuman interventions in Shakespearean appropriation urges the reconsideration of what it means to engage with Shakespeare on film and television. Challenging the notion of a static, new historicist reading of Shakespeare on screen, the introduction of posthumanist theory forces us to recognize the alternative ontologies shaping Shakespearean appropriation. Thus, the filmic representation of Shakespeare, in its mimetic and portentous embodiment, emerges as a tertiary actant alongside humanity and textuality as a form of posthuman collaboration.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2021, 24, 39; 53-69
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkrywanie innego. Podróże do Andaluzji w kinie hiszpańskim
Discovering the other. Journeys to Andalusia in the Spanish cinema
Autorzy:
Aleksandrowicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521433.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Andaluzja
kino hiszpańskie
stereotyp
podróż w filmie
Andalusia
Spanish cinema
stereotype
travel in cinema
Opis:
This paper shows changes in film images of journeys to Andalusia. The starting point are the stereotypes which influenced the image of Andalusia in the first decades of the cinema. During the Francoist dictatorship the region was perceived as a symbol of the whole Spain and the purpose of the journey was to contrast foreign and Andalusian culture. After the political transformation directors focused more on interregional travel. New narrative models and transformations of scenery emerged, which corresponded with realistic trends in contemporary cinema.
Artykuł ukazuje zmiany w filmowych obrazach podróży do Andaluzji. Punktem wyjścia są stereotypy, które wpłynęły na wizerunek południa w pierwszych dekadach kina. W epoce frankistowskiej postrzegano region jako symbol całej Hiszpanii, a podróż miała na celu zderzenie wzorców zagranicznych i andaluzyjskich. Po transformacji ustrojowej reżyserzy koncentrują się raczej na podróżach międzyregionalnych. Pojawiają się nowe rozwiązania fabularne i przekształcenia scenerii, które korespondują z realistycznymi tendencjami w kinie najnowszym.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 1; 24-41
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship Between Form and Content in Early Grzegorz Królikiewicz Documentaries
Autorzy:
Viren, Denis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/918034.pdf
Data publikacji:
2014-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish cinema
documentary film
avant-garde
Grzegorz Królikiewicz
offscreen cinema space
psychodrama
war films
Opis:
At first glance, the documentary films that the outstanding Polish filmmaker Grzegorz Królikiewicz was making at the turn of the 1970s, may seem less experimental than his feature films (one only needs to recall such innovative films as Through and Through or The Dancing Hawk). Viewed against the context of certain radical formal decisions, they may even strike one as traditional. Nevertheless, if one were to look closely at Królikiewicz’s early documentaries, one can see that they are more complicated than they seem and that what we have there is “unobvious” experimental cinema. An internal conflict is created by the relationship between form and content, the tension between them, and sometimes even discussion. This concerns his poetic short films (Don’t Cry, Brothers and Men), based in part on Królikiew- icz’s conception of “off-screen cinema space”, as well as his psychodramas (Fidelity, The Murderer’s Letter). The true message of these films has been carefully concealed, and has to be looked for in the way the director presents everyday reality to us. 
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2014, 15, 24; 277-280
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wobec kanonu. Współczesny film niemiecki wobec tradycji Nowego Kina Niemieckiego
In View of the Canon: The Contemporary German Film in Relation to the Tradition of the New German Cinema
Autorzy:
Brzezińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222559.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Nowe Kino Niemieckie
kanon
współczesne kino niemieckie
New German Cinema
canon
contemporary German cinema
Opis:
Celem artykułu jest nie tyle wyodrębnienie i opisanie ewentualnych podobieństw między formacją Nowego Kina Niemieckiego a najnowszym filmem niemieckim, ile ukazanie tych dwóch zjawisk filmowych w relacji do siebie, gdzie film najnowszy nawiązuje (w różny sposób) do starszej formacji, polemizuje z nią i rozwija proponowane sensy, staje się jego medium. Zjawisko Nowego Kina Niemieckiego jest tu rozumiane jako centrum i kanon, z uwzględnieniem którego najnowszy film jest opisywany, lecz może być także interpretowany. Jak proponuje autorka, przedstawienie interferencji wybranych aspektów obu zjawisk służy zaprezentowaniu różnorodności filmu niemieckiego po 1989 r., a relacji między tymi zjawiskami jako dynamicznej, aktualizującej się. Owo przedstawienie zostaje przez autorkę dokonane z uwzględnieniem odwołań do opracowań, w których próbuje się rewidować obszary uchodzące za już rozpoznane oraz które proponują odczytania najnowszego filmu niemieckiego w ścisłym odniesieniu do Nowego Kina Niemieckiego.
The purpose of this article is not so much the identification and description of any similarities between the New German Cinema and the latest German films, as it is to show these two film phenomena in relation to each other, where the latest films allude (in various ways) to the older school, enter a polemic with it and develop proposed meanings, becoming its medium. The phenomenon of the New German Cinema is here understood as the centre and canon, which is taken into the con- sideration when describing and interpreting the latest films. As proposed by the author, presenting interferences of chosen aspects of both phenomena demonstrates the dynamics and self updating relation between them as well as the diversity of German cinema after 1989. This presentation is made by the author with regard to literature in which areas considered to be well understood are analysed anew and which propose the analysis of the latest German cinema in strict relation to the New German Cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 175-188
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe kino litewskie a medialność afektu. Przypadek „Kolekcjonerki” Kristiny Buožytė i „You Can’t Escape Lithuania” Romasa Zabarauskasa
New Lithuanian Cinema and Mediality of the Affect. The Case of „The Collectress” by Kristina Buožytė and „You Can’t Escape Lithuania” by Romas Zabarauskas
Autorzy:
Tsibets, Ilya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340588.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino litewskie
Litwa
skopofilia
kino queer
medialność
Lithuanian cinema
Lithuania
scopophilia
queer cinema
mediality
Opis:
Autor dokonuje analizy dwóch filmów litewskich (Kolekcjonerki [Kolekcionierė, reż. Kristina Buožytė, 2008] oraz You Can’t Escape Lithuania [Nuo Lietuvos nepabegsi, reż. Romas Zabarauskas, 2016]), badając możliwości filmowych reprezentacji tematyki afektywnej z perspektywy autoreferencyjności medialnej. Inspirując się psychoanalitycznymi koncepcjami Jacquesa Lacana oraz feministyczną refleksją Laury Mulvey i Mieke Bal, autor artykułu na przykładzie wymienionych dzieł udowadnia, że afektywność jest w dużym stopniu zmediatyzowana, co jest swoistym znakiem współczesności. W artykule ponadto został zarysowany kształt współczesnego kina litewskiego, twórcy którego w swoich dziełach często odnoszą się do problematyki afektu i zmysłu. Niebagatelnym założeniem badawczym było również zwrócenie uwagi na kino litewskie jako takie, refleksja nad którym w Polsce jest rzadka i powierzchowna.
The author analyzes two Lithuanian films (The Collectress /dir. Kristina Buožytė, 2008/ and You Can’t Escape Lithuania /dir. Romas Zabarauskas, 2016/), exploring the possibilities of cinematic representations of affectivity from the perspective of media self-referentiality. Inspired by the psychoanalytical concepts of Jacques Lacan and the feminist reflection of Laura Mulvey and Mieke Bal, the author of the article used the example of the above-mentioned films to prove that affectivity is largely mediated, which is a peculiar sign of the our time. The article also outlines the shape of contemporary Lithuanian cinema, whose creators often refer to issues of affect and senses in their works. Another important research assumption is to draw attention to Lithuanian cinema, which is only rarely and superficially discussed in Poland.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 145-162
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Villain to Superhero: The Image of the North Korean in Contemporary South Korean Cinema
Autorzy:
Husarski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1977461.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
cinema and politics
hero and villain
political myth
South Korean cinema
ideology
propaganda
Opis:
Confidential Assignment (Kongjo, Kim Sung-hoon), released on January 18, 2017 between DPRK nuclear tests, tells a story of two special agents. One is from North Korea and the other one from South Korea, and they unite to fight against a common enemy. Extraordinarily, the North Korean agent is portrayed as more formidable than his South Korean counterpart who is unable to match him in every field. Also, the North Korean agent is portrayed by a Korean super star, Hyun-Bin. In this paper, I analyze two other similarly themed movies: The Net (Kŭmul, Kim Ki-Duk) and Steel Rain (Kangch’ŏlbi, Yang Wooseok). All of them were released recently and were huge commercial successes in South Korea. The aim of the following paper is to show and analyze the evolution of the image of North Korean characters in South Korean cinema. During the analysis, the question of how the change from villain to super hero was possible is answered. The way in which the movies talk about inter-Korean relations and how they portray both countries is particularly important to understand the current political sentiments in the Peninsula and how it can affect the Moon Jae-in presidency.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2019, 3 (48); 431-446
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na jakie filmy i do których kin chadzałby Eberhard Mock? Teatry świetlne oraz ich repertuary w weimarskim i nazistowskim Wrocławiu
What Films and in Which Cinemas Would Eberhard Mock Have Watched? Cinema Theatres and Their Programming in Weimar and Nazi Breslau
Autorzy:
Klejsa, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340429.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino Republiki Weimarskiej
kino Trzeciej Rzeszy
Wrocław
Weimar cinema
Third Reich cinema
Breslau
Opis:
Książka Andrzeja Dębskiego Nowoczesność, rozrywka, propaganda. Historia kina we Wrocławiu w latach 1919-1945 (2019) jest wieloaspektową analizą kultury filmowej we Wrocławiu w okresie międzywojennym i podczas II wojny światowej. Tom pierwszy koncentruje się na kinach, ich właścicielach i architekturze, podczas gdy w tomie drugim uwaga jest kierowana na badania repertuarów i widowni historycznej. Autor recenzji krytykuje wprawdzie kompozycję książki, ale z uznaniem odnosi się do szczegółowości przeprowadzonych analiz. W szczególności zastosowana przez Dębskiego metoda POPSTAT, wymyślona przez Johna Sedgwicka, okazała się owocna w ukazaniu podobieństw i różnic pomiędzy repertuarami Wrocławia oraz ogólnoniemieckimi wynikami box-office'u.
In his book Nowoczesność, rozrywka, propaganda. Historia kina we Wrocławiu w latach 1919-1945 [Modernity, Entertainment, Propaganda: History of Cinema in Wrocław in the Years 1919-1945] (2019), Andrzej Dębski offers a multi-layered analysis of cinema culture in Breslau in the interwar period and during World War II. Volume I of the monograph focuses on movie theatres – their architecture and owners, whereas in Volume II the attention shifts to cinema programming and film audiences. While the reviewer is critical of the structure of Dębski’s book, he appreciates the meticulousness of research. In particular, Dębski’s use of John Sedgwick’s POPSTAT method proved to be fruitful in demonstrating the similarities and differences between the programming in Breslau’s cinemas and nationwide box-office results in the Weimar Republic and the Third Reich.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 112; 249-255
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-50 z 621

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies