Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""history of medicine"" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 103
Tytuł:
The Vilnius Section of the Polish Otorhinolaryngological Society in 1924–1939
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Krupowies, Walentyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398943.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
history of medicine
otorhinolaryngology
Vilnius
Opis:
The medical society associating doctors dealing with diseases of the ear, nose, larynx and pharynx in the territory of the Republic of Poland was registered in 1921 as the Polish Otorhinolaryngological Society. The Society’s Vilnius Section was established in 1924. We know the most about the Vilnius Section of the Polish Otorhinolaryngological Society because the protocols of the section meetings have been preserved. According to the protocols, 58 sessions were held during the 16 years of the Vilnius Section’s existence. During the entire period of the Section’s activity, over 250 different clinical cases were demonstrated, and more than 30 papers, inventions, new therapeutic and surgical methods were discussed and presented. Colleagues shared their experience gained abroad, internships held in foreign centers; participation in congresses in Poland and abroad were discussed. On September 26–29, 1929 as part of the 13th Congress of Polish Doctors and Naturalists in Vilnius, the Vilnius Section organized the VIII National Congress of the Society and a Section meeting.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 36-41
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Płeć kulturowa jako kategoria historyczna. Relacje między medyczną koncepcją ciała a pojęciem płci kulturowej
Autorzy:
Buczkowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645397.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
gender
body
history of medicine
Opis:
Gender as the historical category: Relations between the medical conception of the body and the notion of genderThe article touches on the relation between gender and the medical conception of the body in the context of historical changes. The oldest European conception of gender was linked to ontic inequality, which corresponded to one-gender idea of the body in medicine. From the eighteenth century on, the medical conception of the body started to change, and the idea of two-gender body started spreading. The body of women started to be perceived as the different “other.” That change was accompanied by social and cultural shift and one of its consequences was the emergence of women’s group identity. The latest medical idea is personalized medicine, and the body is an element of the culture of individualization. Judging by the recent changes in the medical conception of the body, we are probably witnessing a change in the idea of gender – namely its dispersion. Płeć kulturowa jako kategoria historyczna. Relacje między medyczną koncepcją ciała a pojęciem płci kulturowejArtykuł dotyczy relacji pomiędzy pojęciem płci kulturowej a medyczną koncepcją ciała w kontekście zmian historycznych. Najstarsza w kulturze europejskiej koncepcja płci kulturowej wiązana była z nierównością ontyczną, co odpowiadało jednopłciowej koncepcji ciała w medycynie. Zmiana zaczęła następować od osiemnastego wieku, gdy w medycynie zaczęła się rozpowszechniać koncepcja ciała dwupłciowego, w którym kobiece ciało było traktowane jako inne. Tej zmianie towarzyszyły szerokie zmiany społeczne oraz w konsekwencji powstanie grupowej tożsamości kobiet. Najnowsze koncepcje medycyny personalizowanej wskazują na indywidualizację ciała. Towarzyszy temu zmiana kulturowa polegająca na coraz wyraźniejszym akcentowaniu indywidualności ciała. Przyjmując za punkty wyjścia zmiany pojmowania ciała w medycynie, prawdopodobnie jesteśmy świadkami zmiany pojęcia płci kulturowej – jej rozproszenia.
Źródło:
Adeptus; 2017, 9
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Professor Władysław Dobrzaniecki (1897-1941) and his contribution to the development of otorhinolaryngology
Profesor Władysław Dobrzaniecki (1897-1941) i jego wkład w rozwój otorynolaryngologii
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Bartoszewicz, Robert
Krupowies, Walentyna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399035.pdf
Data publikacji:
2020-12-16
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
history of medicine
otorhinolaryngology
Władysław Dobrzaniecki
Opis:
Many eminent surgeons provided excellent foundations for the establishment and development of otorhinolaryngology, head and neck surgery. One of them was professor Władysław Dobrzaniecki. Of the 66 items written by W. Dobrzaniecki, 26 works concerned issues related to the head and neck. These works show that the main topic was plastic surgery, both aesthetic and reconstructive after extensive oncological operations. The scientific and professional career of such a talented surgeon was suddenly interrupted. At the age of 44, he was murdered by the Nazis, in Lviv on July 4, 1941, along with other professors. Professor Władysław Dobrzaniecki was one of many surgeons who made a significant contribution to the development of otorhinolaryngology, in particular plastic surgery in the area of the head and neck region. He is regarded as the precursor of plastic surgery in the inter-war period [1]. At the age of 44, he was murdered along with other professors by the Germans with active (and hard to dispute) participation of Ukrainian nationalists in Lviv on July 4, 1941 [2]. We will try to introduce the figure of this distinguished scholar to a wider community of otorhinolaryngologists, present his scientific achievements in the field of otorhinolaryngology. Władysław Dobrzaniecki was born on September 24, 1897 in Zielinka near Borszczów in the territory of present-day Ukraine [3–5]. A former resident of Zielinka recollects the village at that time as follows [6]: „Zielinka was not a large village, but it had over 100 house addresses. The residents gave names to the different parts of the village: near windmill, near chapel, earthworks. Peasant homesteads were concentrated along small, narrow paths; located on the right side of the Niczława river, in the northern part, they progressed, through a small wooden bridge, in the direction of the village Piłatkowce… The best-known Pole of the inter-war period born in my home village Zielinka was professor of surgery at the John Casimir University in Lviv, physician Władysław Dobrzaniecki”. He studied medicine at the University of Lviv, where he received the title of doctoris medicinae universae. After Poland’s rebirth in 1918, its borders came under threat from the east; among defenders of Lviv were pupils and students called „Orlęta Lwowskie” (Lviv Eaglets). At the age of 21, W. Dobrzaniecki was actively engaged in defending Lviv as it was besieged by Ukrainian army [7]. A lot of valuable information about the scientific and professional life of Władysław Dobrzaniecki and his work at the Department of Surgery can be learnt from memories of Professor Stanisław Laskownicki in his book „Szpada, bagnet, lancet” [8]. Already as a student, W. Dobrzaniecki’s interests were focused on surgery. As a fourth-year student, first as a voluntary and then as a junior assistant in 1923, he started work at the Department of Surgery under Professor Hilary Schramm, who created a unique atmosphere at the department, encouraging co-workers to pursue scientific development, go abroad, publish research and deliver papers at conventions (Fig. 1.). It is important to stress that back then the whole scientific and surgical development depended on and concentrated around the person of the head – in most cases, the only professor of surgery at a given department. He determined the character and direction of the research, set priorities and decided on almost everything that concerned the department and its staff. He was virtually an oracle – his authority and power was inconceivable from today’s perspective [9]. Initially, Dobrzaniecki was acquiring his surgical skills as a voluntary at the Department under doctor Jerzy Mostowy, who later in life worked in Brzeżany and Tarnopol [4, 5]. Shortly after receiving his diploma, at the 21st Convention of Polish Surgeons in Lviv in July 1924 Władysław Dobrzaniecki presented his probably first study „O sympaticektomji okołonaczyniowej na podstawie materiału Kliniki Chirurgicznej Lwowskiej” [On perivascular sympathicectomy based on the material of the Department of Surgery in Lviv] [10]. This shows the level of trust placed in the young adept of the surgical art by the Head of the Department. Employed full-time at the Department, he honed his surgical skills under and with the support of Stanisław Laskownicki, who later became Professor and Head of the University and Hospital Department of Urology In Krakow [3, 8]. null null During his assistantship Władysław Dobrzaniecki visited numerous Departments in Europe: England, Austria, France, Germany and Switzerland. He presented his observations and reflections from those trips in a lengthy account in Polska Gazeta Lekarska (Polish Medical Gazette) [11]. His good knowledge of foreign languages allowed him to easily establish numerous social and scientific connections, draw on the knowledge and experience of his peers from abroad. In 1931, on the return from France, he defended his postdoctoral thesis (praca habilitacyjna) titled „Obecny stan chirurgii układu współczulnego” [Present state of surgery of the sympathetic nervous system] at the John Casimir University in Lviv with Professor H. Schramm as his supervisor. The postdoctoral thesis was written in Strasbourg under Professor Rene Leriche. It was published in Polski Przegląd Chirurgiczny (Polish Surgical Review) as work created at the above-mentioned facility in France [13]. After Professor H. Schramm retired in 1932, Professor Tadeusz Ostrowski became the Head of the Department (Fig. 2.). W. Dobrzaniecki worked under Professor T. Ostrowski until 1936 when he took on an independent position of the Head of the Department of Paediatric Surgery at the Saint Zofia Children Hospital in Lviv. In 1938, he was appointed titular professor of surgery [3]. In the same year, he became the Head of the Department of Surgery of the National Public Hospital. At the Faculty of Medicine, W. Dobrzaniecki taught classes in general surgery, transplantation, practical classes in application of fixing dressings, a course in operations using corpses, and from the 1935/1936 academic year – also classes in paediatric surgery [14–18]. Dobrzaniecki’s lectures were very popular, as he was a naturally gifted speaker. His lectures and scientific papers were stylistically immaculate and delivered with great eloquence and perfect diction [8]. Following the invasion of Poland by Germany, many doctors heroically fulfilled their professional and patriotic duty. It was especially surgeons who made their mark, having their hands full with so many injured. In that difficult time, Władysław Dobrzaniecki provided assistance to civilians and Polish soldiers with great dedication. Based on memories of Professor Andrzej Gruca, Tomasz Cieszyński accounts that W. Dobrzaniecki worked at that time at the Sixth District Hospital of Social Security at 31 Kurkowa Street, which was renamed Military Hospital No 604 following reports about the German aggression, and at the Military District Hospital at 26 Łyczakowska Street. According to other sources, his activity in that period was mainly concentrated in the Public Hospital [19]. It is possible that such an eminent surgeon was summoned and provided assistance to victims of the aggression in all of the three facilities. On September 17, 1939, violating the binding Polish-Soviet non- -aggression pact, Red Army invaded the territory of the Republic of Poland, thereby implementing the arrangements contained in the secret protocol of the Molotov–Ribbentrop Pact, and entered Lviv on September 22, 1941. During the first Soviet occupation, from September 22, 1939 to June 27, 1941, all Polish institutions were dissolved. At the beginning of October, the John Casimir University reopened and was renamed Ivan Franko University to comply with formal Ukrainisation. The Faculty of Theology was dissolved, and the Faculty of Medicine and the Faculty of Pharmacy were administratively separated from the other units to form the State Medical Institute. As part of the Faculty of Medicine, the Department of Hospital Surgery was established based on the Public Hospital, and Professor Władysław Dobrzaniecki was appointed the Head. [20]. Practically all lectures in medicine, in theoretical divisions and departments held by Polish professors were delivered in the Polish language. Only Marxism and Leninism were taught in the Ukrainian language by doctor Zaszkilniak, who was brought from Kiev [21]. Following the Soviet occupation that lasted around a year and 9 months, on the night from June 30 to July 1, 1941, three days after the flight of the soviet army, Germans entered Lviv. On July 2, Germans arrested Professor Kazimierz Bartel at the Lviv Polytechnic. During the night from the 3rd to 4th July, the SS and Gestapo formations arrested a group of 22 professors (the 23rd person arrested was Professor Franciszek Groer, paediatrician, who was released after interrogation and so managed to survive) of the John Casimir University, the Lviv Polytechnic and the Academy of Veterinary Sciences in Lviv, some of them along with their wives and sons and other relatives; they were executed at the break of day on July 4 in the Wólka Hills. Among them there were 12 professors of the Faculty of Medicine. These were: Antoni Cieszyński (stomatologist), Władysław Dobrzaniecki (surgeon), Jan Grek (general practitioner) along with his wife, Jerzy Grzędzielski (ophthalmologist), Henryk Hilarowicz (surgeon), Stanisław Mączewski (gynaecologist), Witold Nowicki (anatomicopathologist) along with his son, Tadeusz Ostrowski (surgeon) along with his wife, Stanisław Progulski (paediatrician) along with his son, Roman Rencki (general practitioner), Włodzimierz Sieradzki (court medic), Adam Sołowij (gynaecologist) along with his grandchildren [22]. According to S. Laskownicki, Professor W. Dobrzaniecki died because a replacement for him, docent Małys, was already chosen under the pressure of Ukrainians in 1940 [8]. This is how Dr. Zbigniewem Kostecki, former chairman of the Congress of Polonia in Germany, whose father was in professor Władysław Dobrzaniecki’s home during his arrest and was executed, recounts those tragic days: „My mother was a housekeeper of an eminent professor of surgery, Władysław Dobrzaniecki. He was a bachelor, aged 44, lived in a posh 8-bedroom flat. Elegant, stylish. On that day, his friend, Tadeusz Tapkowski, a lawyer with PnD in law, came around. My mother, as I already mentioned, was his housekeeper, and my father came to take her home or to visit her. Suddenly, German police entered and wanted to take everybody with them because they had been given an order to do so. My mother was seven month pregnant with me. The sight of her pregnancy softened the heart of the Gestapo member in charge of the soldiers. My wife is pregnant as well, he said to my mother and told her to hide. But the men were driven away. The following day, in the Wólka Hills, they were separated: the servants were told to go to the left, and professors – to the right. My father did not know the German language, he was mistaken for a professor, maybe he was dressed too well. He didn’t manage to explain the mistake, they wouldn’t listen to him. That’s how he was put in front of the firing squad. My mother learnt about that from the surviving witnesses. I was born two months later, and I have to say that murder left a mark on me. From my early childhood, mum would endlessly talk about those events and about the beauty of Lviv...” [23]. The arrests were continuation of the campaign conducted by Germans against Polish elites; irrespective of German intentions, the arrests undoubtedly fitted in with Ukrainian nationalists’ genocidal plans to „cleanse” the „primevally Ukrainian” land of the „foreign” element in order to build the „Samostijna” (Independent Ukraine). There were also purely material motivations behind the murder, with all kinds of valuables stolen during the arrests and flats and houses seized. The flat of Professor Władysław Dobrzaniecki was occupied by a Ukrainian doctor, Wrzeciono – a brother of the commandant of the Ukrainian police in Lviv [24]. Despite his short professional life, Professor W. Dobrzaniecki left behind quite a collection of scientific papers printed in various Polish and foreign journals in the Polish, English, French, German and Italian languages. The author is a proud owner of a copy of his work in the Italian language “Sulla resezione della mandibola e sua restaurazione” published in Archivo Italiano Chirurgia in 1933 (Fig. 3.). The copy has a handwritten dedication by the author to Dr. A. Musiał. The doctor was found out to be Albin Musiał, ophthalmologist and head at the Saint Zofia Children Hospital in Lviv [4, 5, 25]. Tomasz Cieszyński writes in his work that of the important documents about Professor Władysław Dobrzaniecki, only a collection of his articles survived and is, as stated by the author of the 1990 „Album Chirurgów Polskich” (Album of Polish surgeons), in possession of (late) Professor Z. Jeziora [3, 26]. The author probably had access to that collection, hence he gives the exact number of printed papers and their list. The list does not include the work from 1942, which came out after the professor had been murdered and probably was not part of the collection of papers: Dobrzaniecki W, Haak E. Meningocele spinalis traumatica spuria. Ann Surg., 1942; 116(1): 150–153 [27]. null Of the 66 items, 26 papers are dedicated to issues related to the head and neck [3]: 1. Modyfikacja plastyki odstających uszu [Modification of the plastic surgery of protrusive ears]. Pol Gaz Lek, 1925; 4(35–36): 753–757. 2. Modyfikacja operacji wytwórczej uszu odstających [Modification of the plastic surgery of protrusive ears]. Pol Przegl Chir, 1925; 4: 126. 3. Modification de l’operation plastique des oreilles ecartees. Paris Chirurgical, 1926; 5: 191. 4. Rzadsze schorzenia chirurgiczne nosowej części gardła jako też sposoby leczenia tychże [Less common surgical diseases of the nasal area of the throat as well as ways of treating them]. Pol Przegl Chir, 1927; 6(3): 410. 5. Ein Beitrag zur Pathologie und Chirurgie des Epipharynx. Zrtb Chir, 1926; 53(46): 2898–2904. 6. Postępowanie przy leczeniu czyraków a w szczególności czyraków twarzy [Procedure for treating furuncles, in particular face furuncles]. Prakt Lek, 1927; 1: 44. 7. O tzw. aktinomykoma policzka [On so-called chick actinomycosis]. Pol Gaz Lek, 1927; 6(41): 768–770. 8. Uber das sogenannte Aktinomycom der Wange. Schweiz Med. Wchschr, 1928; 51: 1261. 9. Chirurgia plastyczna i estetyczna twarzy [Plastic and aesthetic surgery of the face]. Pol Gaz Lek, 1928; 7(28): 519–524. 10. Chirurgie plastique et esthetique du visage. Paris Chirurgical, 1928; 20: 129. 11. Cieszyński A., Dobrzaniecki W.: Dwa przypadki nowotworów żuchwy w okolicy brody. Zastąpienie ubytków kości po operacji przyrządami ortopedycznymi i droga plastyki [Two cases of mandible tumours in the chin area. Replacing post- -surgery bone loss with orthopaedic appliances and the path of plastic surgery]. Polska Dentystyka, 1929; 7(1). 12. Sur les anomalies rares des oreilles et le traitement operatoire de certaines d’elles. Ann d’Maladies de l’oreille, du larynx, du nez et du pharynx, 1929; 48(10): 998–1003. 13. Nowsze zabiegi wytwórcze w zakresie ruchomej części nosa [Newer plastic surgery procedures on the moveable part of the nose]. Pol Przegl Chir, 1929; 8(3): 342–348. 14. Restoration of the sub-septal portion of the nose. Ann Surg, 1929; 90(7): 974–977. 15. La restauration de la sous cloison du nez par une methode combinee. Paris Chirur, 1929; 21: 207. 16. Plastyki twarzy [Plastic surgery of the face]. Pol Stom., 1931; 9: 271. 17. Plastic surgery of the face. Revue Chirur Plastique, 1931; 3: 1–19. 18. Rozpoznawanie i leczenie świeżych złamań nosa [Diagnosis and treatment of recent nose fractures]. Praktyk Lek, 1931; 5: 40. 19. Dobrzaniecki W, Michałowski E.: Influence de la suppression de l’excretion de la parotide sur la glycoregulation. Lyon Chirur, 1931; 28(5): 571–579. 20. Ostrowski T., Dobrzaniecki W.: Paralysie faciale peripherique traitee par la gangliectomie cervicale. J Chirurgie Par, 1935; 45: 16–29. 21. Ostrowski T., Dobrzaniecki W.: Obwodowe porażenie nerwu twarzowego leczone przez wycięcie szyjnego zwoju współczulnego [Peripheral paralysis of the facial nerve treated by cutting out the cervical sympathetic ganglion]. Pol Przegl Chir, 1935; 14(6): 793–799. 22. Sulla resezione della mandibola e sua restaurazione. Archivo Ital Chirurgia, 1933; 35(2): 207–217. 23. Dobrzaniecki W., Sowiakowski J.: Les tumeurs de l’orbite. J Chirurgie, 1933; 42(2): 201–221. 24. Le nez bull-dog. J Chirurgie, 1936; 48: 191. 25. Dobrzaniecki W., Stankiewicz S.: Nowotwór szyji wychodzący z pnia współczulnego (neuroma gangliecellulare) u 2-letniego dziecka [Neck tumour coming out of the sympathetic trunk (neuroma gangliecellulare) in a two-year-old child]. Pol Stom Przeg Dent, 1936; 14: 1. 26. Tumeur du cou et du mediastin anterieur de provenance sympatique (ganglioneurome). J Chirurgie, 1936; 48: 785. The tiles of these articles show that the main subject was plastic surgery, both aesthetic and reconstructive one after extensive oncological operations. Profesor Władysław Dobrzaniecki continuously developed his scientific and professional skills, passed on his expertise to other doctors. During nearly 5 years of being a head (1936–1941), the professor educated 17 surgeons who later held managerial positions in the country and abroad [25]. As there are few memories left about Professor Władysław Dobrzaniecki, let me cite, after Professor T. Cieszyński, the memories of those who remembered him: „As reported by many people who knew him directly, Professor Dobrzaniecki showed a huge charisma and profound spirituality. Surgery was the passion of his life. His always active approach to the issues of surgery and scientific research rubbed off on others and were a strong stimulating factor. As far as his other interests were concerned, dramatics and music were his favourite” [3]. We should add to those memories that W. Dobrzaniecki was of average height, well-built, had very dark hair, green eyes shaded by long black lashes, beautifully defined dark eyebrows and a nice, straight nose (Fig. 4.). He was very clever, ambitious and hard-working [8].
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 1-5
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
40th anniversary (1980–2020) of the establishment of the Oncological Section of the Polish Society of Otorhinolaryngologists of Head and Neck Surgeons
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Kaczmarczyk, Dariusz
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399275.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
history of medicine
oncological section
otorhinolaryngology
Opis:
The Oncology Section of the Polish Society of Otorhinolaryngologists of Head and Neck Surgeons is one of the oldest sections of the PSOHNS. It was established by a resolution of the General Meeting of the PSOHNS in Poznań on September 22, 1980 upon request of prof. Stanisław Iwankiewicz, who became its Chairman. On December 12, 1981, the 1st Conference of the Section was held in Wrocław. The overarching theme of the conference was laryngeal cancer. During its 40 years of existence, the Oncology Section organized 3 conferences and 17 symposia, bringing pride to the entire Society, and promoted the latest scientific trends in the approach to head and neck cancer. With the development of basic sciences, genetic and molecular tests as well as new diagnostic and therapeutic methods, the topics of meetings gradually expanded to include new sections and issues in ENT oncology.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 17-22
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What was the cause of Gertrude Lodge’s hand paralysis? Thomas Hardy and other 19th century authors: literature, medicine and disabilities
Autorzy:
OHRY, Avi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033796.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo
Tematy:
"Victorian literature"
"disability"
"hand paralyses"
"history of medicine"
Opis:
The Withered Arm is a story by Thomas Hardy (1840-1928), who was a famous and important British architect – poet-novelist and a social reformer. The Withered Arm is “ a Gothic ghost story”, and Hardy claimed that it was based on a real story. The story illustrates the two trends during Victorian England: the old superstitious beliefs, dreams and visions, versus the modern scientific-based science and medicine, and the remarkable victory of the psyche over the soma. Discussion on the differential diagnosis of that hand paralysis, is given along with disabilities which appear in books of other Victorians and 19th century authors.
Źródło:
Medicina Internacia Revuo; 2015, 26, 105; 190-197
0465-5435
Pojawia się w:
Medicina Internacia Revuo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paedriatic Surgery at the Museum of Medical University
Autorzy:
Bukowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636527.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
history of medicine
museum exhibition
Jan Eustachy Kossakowski
Opis:
The paper discusses the preparation of an exhibition devoted to paediatric surgery at the Medical University. It is relatively young medical specialisation, practiced by a rather limited group of medical professionals. The knowledge on this subject is also limited, even among health care specialists. The paper provides the most important information on paediatric surgery and attempts at identifying target visitor groups and issues which may be of interest for them. The various expectations and areas of particular interest have been indicated, depending on age, education and reasons for visiting the museum. The paper is an introduction to further discussion on the development and on how to display of the collection at the museum of the Medical University.
Źródło:
Opuscula Musealia; 2012, 20; 129-133
0239-9989
2084-3852
Pojawia się w:
Opuscula Musealia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prof. dr hab. n. med. Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — wybitny polski anatom. Setna rocznica śmierci
Prof. dr Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — Eminent Polish Anatomist — 100th Anniversary of His Death
Autorzy:
Musiał, Agata
Kempa, Maria
Bogacz, Mateusz
Mateja, katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530810.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bochenek
anatomia
historia medycyny
anatomy
history of medicine
Opis:
Nazwisko Adama Bochenka znane jest wszystkim polskim lekarzom i studentom medycyny od ponad 100 lat. Dzieło, które stworzył, pomaga budować fundamenty wiedzy kolejnych pokoleń medyków aż do dnia dzisiejszego. Anatomia człowieka Bochenka jest książką niezwykłą. Liczne ilustracje oraz charakterystyczny dla autora lekki styl pisania sprawiają, że wiedza z pozoru tak nieprzystępna i rozległa staje się przejrzysta i łatwiejsza do zrozumienia. Pozycja ta jest przykładem klasycznego, obszernego podręcznika anatomii, na jakiego napisanie niewielu tylko autorów na świecie potrafiło się zdobyć. Przez ostatnie 100 lat publikacja ta wprowadzała kolejne pokolenia lekarzy nie tylko w tajniki anatomii, ale i całej medycyny. Mimo upływu czasu, dzieło Bochenka wciąż jest uważane za podręcznik wiodący na wszystkich uczelniach medycznych w Polsce, czego niezbitym dowodem są ukazujące się regularnie nowe jego wydania. Z okazji setnej rocznicy śmierci wybitnego polskiego anatoma pragniemy przypomnieć pokrótce jego życiorys, a także przybliżyć historię powstawania największego z jego dzieł.
The name of Adam Bochenek have been familiar to every physican and medical student in Poland for a hundred years. For all those years, the book he have written, has been introducing new generations of future doctors not only to anatomy but to the medicine in general. Bochenek’s The Human Anatomy is an extraordinary book. Typical for the author, descriptive way of writing as well as numerous drawings make all this vast and inaccessible knowledge more clear, lucid and sometimes even addictive. It is an example of a classical, extensive handbook of anatomy. Despite the passage of time, The Human Anatomy is still the leading textbook for all medical universities in Poland, and its new editions coming out every few years are the best way to prove it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/2; 81-85
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warsaw doctors – creators of the polish otorhinolaryngology
Autorzy:
Kierzek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033572.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo
Tematy:
history of medicine in Warsaw
history of otorhinolaryngology
Opis:
The achievements of 19th-century Warsaw physicians and the first decades of the twentieth century who created the Polish otorhinolaryngology are presented briefly. The most famous of them are Teodor Heryng, Alfred Sokolowski and the surgeons Franciszek Jawdyński and Julian Kosiński. Other well-known doctors in Warsaw, whose merit were significant, are also analyzed.
Źródło:
Medicina Internacia Revuo; 2017, 28, 109; 288-291
0465-5435
Pojawia się w:
Medicina Internacia Revuo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edward Licht (1912–1965) – szkic do portretu pediatry
Autorzy:
Żukowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963243.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Edward Licht
historia medycyny
biografistyka
history of medicine
biography
Opis:
The article is a biographical outline of Edward Licht - an outstanding pediatrician who created medicine in Szczecin from the very beginning after the Second World War. He was involved in the scientific and didactic work of the Medical Academy (later the Pomeranian Medical Academy, currently the Pomeranian Medical University). Among the many prominent figures of Polish post-war medicine there are many people who, despite their significant contribution to the development of this field of science, have remained forgotten by the history of medicine. Among them is Edward Licht, whose research focused on the issue of children’s rheumatic diseases and tuberculosis. An important background of this article are his Jewish origins, his special fate during the war and the fate of his family.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2018, 6; 185-195
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genesis and stages of formation of the Polish Society for Rehabilitation of the Disabled
Geneza i etapy powstania Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem
Autorzy:
Jandziś, Sławomir
Puszczałowska-Lizis, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437861.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
history of medicine
disability
rehabilitation
historia medycyny niepełnosprawność
rehabilitacja
Opis:
The authors based on the analysis of archival materials and articles in medical journals presented the activities of individuals and organizations for the establishment of a national association for rehabilitation of the disabled. In the mid-war period, the biggest role in promoting the idea of rehabilitation of the disabled persons falls on the orthopedic environment. The founder of Polish orthopedics, professor I. Wierzejewski, in 1928, was elected to the Senate in order to enter the „Law on the care of the maimed and crippled”. At the IV Congress of the Polish Orthopaedic Association in Lviv, in 1933, one of the sessions was devoted to the care for the crippled. The resolutions of the Congress addressed to the Polish authorities argued for opening the facilities and providing education for young cripples, keeping the statistics of crippled people and the creation of associations cooperating with the International Association of Crippled Child Care. In 1937, the Ministry of Social Welfare made a draft statute of the Society for Combating Disability and Care for the Crippled. Despite many efforts, the society was not founded before the war. At the first post-World War II conference of the members of the Polish Society of Orthopaedics and Traumatology, held in Warsaw in 1946, prof. W. Dega presented a plan for organization of orthopedic treatment and care for the infirm. It assumed, among others, creating a nationwide association to combat disability and care for the infirm. In 1956, he founded the Committee for Cooperation with the International Society for Rehabilitation of the Disabled, which in 1957 was transformed into the Polish Committee for the Rehabilitation of the Disabled. Members of the Committee (W. Dega, Gruca A., A. Hulek, S. Rudnicki, M. Weiss, H. Dworakowska and others) sought to create a socioscientific organization for fighting disability. On March 9, 1960 they organized the meeting claiming to life one of the largest NGOs in the People’s Republic of Poland, the Polish Association for Rehabilitation of the Disabled. The establishment of the Society crowned many years of efforts of individuals and organizations working for the good of people with disabilities in Poland.
Autorzy na podstawie analizy materiałów archiwalnych oraz artykułów zamieszczonych w czasopismach medycznych przedstawili działalność poszczególnych osób i organizacji na rzecz powołania ogólnopolskiego stowarzyszenia mającego na celu zwalczanie kalectwa. W okresie międzywojennym największa rola w promowaniu idei walki z kalectwem przypada środowisku ortopedów. Twórca polskiej ortopedii prof. I. Wierzejewski w roku 1928 został wybrany do Senatu, aby wprowadzić „Ustawę o opiece nad kalekami i ułomnymi”. Na IV Zjeździe Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego we Lwowie w 1933 r. jedna z sesji programowych poświęcona była opiece nad kalekami. Uchwały Zjazdu kierowane do władz RP postulowały otwarcie zakładów leczniczo-wychowawczych dla młodocianych kalek, prowadzenie statystyki osób kalekich oraz utworzenie stowarzyszenia współpracującego z Międzynarodowym Towarzystwem Opieki nad Dzieckiem Kalekim. W roku 1937 w Ministerstwie Opieki Społecznej powstał nawet projekt statutu Towarzystwa Walki z Kalectwem i Opieki nad Kalekami. Mimo wielu starań przed wybuchem wojny nie udało się utworzyć towarzystwa. Na pierwszej po II wojnie światowej konferencji członków Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, która odbyła się w Warszawie w 1946 r. prof. W. Dega przedstawił projekt organizacji lecznictwa ortopedycznego i opieki nad kalekami. Zakładał on m.in. powołanie ogólnopolskiego towarzystwa do zwalczania kalectwa i opieki nad kalekami. W 1956 r. powstał Komitet do Spraw Współpracy z Międzynarodowym Towarzystwem Rehabilitacji Inwalidów, który przekształcił się w 1957 r. w Polski Komitet Rehabilitacji Inwalidów. Członkowie Komitetu (W. Dega, A. Gruca, A. Hulek, S. Rudnicki, M. Weiss, H. Dworakowska i inni) dążyli do utworzenia organizacji społeczno- naukowej prowadzącej różne formy walki z kalectwem. 9 marca 1960 r. zorganizowali zebranie powołujące do życia jedną z największych organizacji pozarządowych w PRL, Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem. Powstanie Towarzystwa uwieńczyło wieloletnie starania osób i organizacji działających na rzecz dobra osoby niepełnosprawnej w Polsce.
Źródło:
Medical Review; 2016, 3; 331-339
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dr n. med. Tadeusz Zgorzalewicz (1922-2018) – lekarz, współtwórca zielonogórskiej „Solidarności” i Okręgowej Izby Lekarskiej w Zielonej Górze
Tadeusz Zgorzalewicz, MD (1922-2018) – Doctor, Co-creator of “Solidarity” and Medical Chamber in Zielona Góra
Autorzy:
Kotuła, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530729.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Tadeusz Zgorzalewicz
biografia
historia medycyny
biography
history of medicine
Opis:
Artykuł ukazuje sylwetkę dr. n. med. Tadeusza Zgorzalewicza (1922-2018), jednego z pionierów zielonogórskiej opieki zdrowotnej, specjalisty ginekologii i położnictwa, wieloletniego ordynatora oddziału ginekologicznopołożniczego Szpitala Wojewódzkiego im. Karola Marcinkowskiego w Zielonej Górze. Przedstawia przebieg kariery zawodowej i społecznej honorowego obywatela Zielonej Góry, jego zaangażowanie w tworzenie podwalin Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Szpitala Wojewódzkiego oraz tworzenia struktur samorządu lekarskiego w Zielonej Górze. Na szczególną uwagę zasługuje umiłowanie sztuki medycznej przez dr. Zgorzalewicza oraz jego głęboka postawa moralna i etyczna w stosunku do swoich pacjentów, kolegów lekarzy i korporacji lekarskiej jako całości.
The article presents the profile of Tadeusz Zgorzalewicz MD, (1922-2018), one of the pioneers of healthcare in Zielona Góra, specialist in gynecology and obstetrics, a long – term head of the of gynecology and obstetrics department of the Karol Marcinkowski Provincial Hospital in Zielona Góra. It presents the course of a profesional and social career the Zielona Góra honorary citizen, his commitment to creating an Independent Trade Union “Solidarność” in Provincial Hospital and co creating Medical Chamber in Zielona Góra. Particularly noteworthy is the love of medical art by Zgorzalewicz MD, and his deep moral and ethical attitude towards his patients, his doctors’ colleagues and the medical corporation as a whole.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 47-53
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medical Science of Milk Included in Celsus’ Treatise De medicina
Autorzy:
Kokoszko, Maciej
Dybała, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682437.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Celsus
history of medicine
history of pharmacology
milk
diary products
Opis:
Milk was a very significant food product in the Mediterranean. The present study is not devoted to milk as such, but to therapeutic galactology, galaktologia iatrike (γαλακτολογία ἰατρική), a version of which is extant in De medicina penned by a Roman encyclopaedist called Celsus. The author places milk and milk-derived products among therapeutic substances, indicates the methods of processing such substances, and also provides the readers with details on dietary and pharmacological characteristics of dairy foods as well as indicating their place in a number of cures. It is necessary to pay attention to the fact that the characterizations of milk and dairy products with regard to their dietary properties and application as pharmakon (φάρμκον) are not an exclusive feature of De medicina, but they are regularly mentioned not only in medical works, such as De diaeta I–IV, teachings of Dioscorides, extant fragments penned by Rufus of Ephesus, Galen, Oribasius, Aetius of Amida and Paul of Aegina, but also in Historia naturalis by Pliny. This is a clear sign that milk was considered to be significant from the medical point of view and was as such very interesting both for the medical profession and for general public. Therefore De medicina appears as a typical work, and details contained in it are simply a testimony of the evolution of the doctrine that was already present in De Diaeta I–IV and later developed by the most prominent physicians.
Źródło:
Studia Ceranea; 2016, 6; 323-353
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Advertising medicines in the 1800s.
Autorzy:
URBANIK, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033722.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo
Tematy:
"advertising medicines"
"history of medicine"
"history of pharmacy"
"pharmaceutical marketing"
Opis:
Pharmaceutical marketing is the fastest growing sector of advertising industry, leading to excessive consumption of over-the-counter drugs. If we look back to the nineteenth century we will see that advertisements accompanied pharmaceutical industry from the start. Drugs were advertised by pharmaceutical companies, yet advertising was mainly the domain of those manufacturing “miraculous remedies” and promising full recovery. Information on medicines was found on calendars, playing cards, colouring books, games, posters and toys. There appeared extensive literature, chiefly in the form of leaflets, booklets and brochures of various kinds, thanks to which the patient could learn how a medicine worked, what diseases it acted against, and most importantly, where it could be bought.
Źródło:
Medicina Internacia Revuo; 2016, 27, 107; 123-133
0465-5435
Pojawia się w:
Medicina Internacia Revuo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność doc. dr hab. n. med. Janiny Sikorskiej-Tomaszewskiej na rzecz rozwoju rehabilitacji w Polsce w latach 1948-1978
The Work of Janina Sikorska-Tomaszewska, Associate Professor of Medical Sciences, Towards the Development of Rehabilitation in Poland in the Years 1948-1978
Autorzy:
Jandziś, Sławomir
Migała, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409187.pdf
Data publikacji:
2022-07-07
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
historia medycyny
rehabilitacja
ortopedia
Polska
history of medicine
rehabilitation
orthopaedics
Polska
Opis:
Autorzy na podstawie analizy materiałów archiwalnych pochodzących z prywatnych zbiorów Rodziny Janiny Sikorskiej-Tomaszewskiej, Składnicy Akt Szpitala Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego im. Wiktora Degi w Poznaniu, artykułów z pracy codziennej oraz nielicznych publikacji przedstawili działalność doc. dr hab. n. med. Janiny Sikorskiej-Tomaszewskiej (1911–1998) na rzecz rozwoju rehabilitacji w Polsce w latach 1948–1978. Jej praca organizacyjna, edukacyjna i naukowa w początkowych, prekursorskich latach rozwoju rehabilitacji w naszym kraju wniosła znaczący wkład w powstanie polskiej szkoły rehabilitacji. 30-letnia działalność pozwala zaliczyć Janinę Sikorską-Tomaszewską do panteonu twórców rehabilitacji w Polsce.
Based on an analysis of archival materials from the private collections of Janina Sikorska-Tomaszewska’s family, the Document Repository of Wiktor Dega Memorial Orthopedics and Rehabilitation Hospital in Poznań, articles from daily press and some publications, the authors present the work of Janina Sikorska-Tomaszewska (1911–1998), Associate Professor of Medical Sciences, towards the development of rehabilitation in Poland in the years 1948–1978. Her organizational, educational and scientific activity in the early years of the development of rehabilitation medicine in our country contributed significantly to the establishment of the Polish school of rehabilitation. The 30 years of her activity allow Janina Sikorska-Tomaszewska to be counted among the pantheon of founders of rehabilitation in Poland.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(3); 209-217
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andreas Vesalius i jego wielkie dzieło: De humani corporis fabrica
Andreas Vesalius and his great work: De humani corporis fabrica
Autorzy:
Jędrzejewski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032624.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
andrzej wesaliusz
historia medycyny
anatomia
andreas vesalius
history of medicine
anatomy
Opis:
Andreas Vesalius was born on 31 December 1514 in Brussels, Habsburg Netherlands, in what is today Belgium. His family was established in medicine for several generations, and young Andreas showed an early interest in anatomy. He attended the University of Louvain and then studied medicine at the University of Paris. Vesalius enrolled at the University of Padua, Europe's prominent medical school, receiving his doctor of medicine degree in 1537. On the day of his graduation he was immediately offered the chair of Surgery and Anatomy in Padua. He also guest lectured in Bologna and Pisa. Previously anatomy had been taught primarily by reading classical texts, mainly Galen’s, followed by an animal dissection by a barber-surgeon whose work was directed by the lecturer. Contrary to the prevailing practice Vesalius performed dissections himself and illustrated the lesson with large, detailed anatomical charts. The lectures were enormously popular. While still a young physician, Andreas Vesalius overturned the fourteen-century-old Galenic canon of medicine and founded modern, scientific anatomy. To attract established physicians to the study of anatomy Vesalius devoted himself for five years to the production of his magnum opus, one of the most important books in medical history and the world's first textbook of anatomy: De humani corporis fabrica, published in 1543. Fabrica contained detailed anatomical descriptions of all parts of the human body, including directions for carrying out dissections. Soon after the publication, Vesalius was invited as Imperial physician to the court of Emperor Charles V and, later, to Philip II of Spain. Over the next eleven years Vesalius travelled with the Spanish court. Like in anatomy, Vesalius gained recognition as a medical practitioner. In 1564 he left Spain for a trip to the Holy Land. On the way back from Palestine his ship was wrecked, and Vesalius died 15 October 1564 on the island of Zakynthos (modern-day Greece), at the age of fifty. He was buried somewhere on the island of Zakynthos.
Andrzej Wesaliusz (Andreas Vesalius) urodził się 31 grudnia 1514 roku w Brukseli, znajdującej się w podległych Habsburgom Niderlandach, zaś obecnie w Belgii. Rodzina Wesaliuszów od wielu pokoleń była związana z zawodami medycznymi, być może z tego powodu Andrzej od dziecka zdradzał zainteresowanie anatomią. Młody Wesaliusz studiował początkowo na uniwersytecie w pobliskim Louvain (w polskiej transkrypcji – Lowanium), a następnie na wydziale medycznym Uniwersytetu w Paryżu. Z Paryża Wesaliusz udaje się do Padwy, gdzie na tamtejszym, sławnym w całej ówczesnej Europie, uniwersytecie uzyskuje w roku 1537 stopień naukowy doktora medycyny. W dniu uzyskania tak pożądanego dyplomu Wesaliuszowi zaoferowane zostaje stanowisko kierownika Katedry Chirurgii i Anatomii Uniwersytetu Padewskiego. Gościnnie wykłada anatomię również w Bolonii i Pizie. Nauczanie anatomii w tamtych czasach opierało się głównie na czytaniu klasycznych tekstów, głównie autorstwa Galena. Lekturze wspomnianych dzieł towarzyszyło obserwowanie przez studentów sekcji zwierząt, wykonywanych z zasady przez balwierzy i cyrulików. Wesaliusz podjął się osobiście wykonywania sekcji i dla lepszego zilustrowania danych morfologicznych, posługiwał się wielkimi, osobiście sporządzonymi, szczegółowymi rycinami anatomicznymi. Jego wykłady były niezmiernie popularne i budziły ogromne zainteresowanie słuchaczy. Ciągle bardzo młody wiekiem profesor Wesaliusz ośmielił się podważyć obowiązujące przez niemal czternaście wieków, klasyczne poglądy Galena dotyczące morfologii człowieka. Dzięki takim staraniom stworzył podwaliny pod współczesną, naukowo udokumentowaną wiedzę o budowie ciała ludzkiego. Ażeby uatrakcyjnić naukę anatomii, szczególnie przyszłym lekarzom praktykom, Andrzej Wesaliusz poświęcił pięć lat swego życia na przygotowanie wiekopomnego dzieła, stanowiącego w historii światowej medycyny pierwszy, kompletny podręcznik oraz atlas anatomii człowieka. W roku 1543 ukazało się pierwsze wydanie De humani corporis fabrica. Dzieło Wesaliusza nie tylko zawierało opis i ryciny ilustrujące szczegółowo wszystkie części ciała ludzkiego, ale także opatrzone było dokładnymi wskazówkami dotyczącymi techniki sekcyjnej. W niedługim czasie po ukazaniu się Fabrica Wesaliusz został mianowany nadwornym lekarzem cesarza Hiszpanii Karola V, a następnie jego syna Filipa II. Przez następnych 11 lat Wesaliusz towarzyszy nieustannie dworowi cesarskiemu. Podobnie jak w zakresie anatomii, Andrzej Wesaliusz również jako lekarz praktyk zdobywa powszechne uznanie i sławę. W roku 1564 Wesaliusz opuszcza Hiszpanię udając się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W drodze powrotnej z Palestyny jego statek rozbija się w pobliżu greckiej wyspy Zakythos. Wesaliuszowi udaje się wydostać na ląd, jednakże zapada na ciężką chorobę i 15 października 1564 roku w wieku 50 lat, umiera. Grób Andrzeja Wesaliusza znajduje się na wyspie Zakynthos, prawdopodobnie w kościele pod wezwaniem Santa Maria Della Salute.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2013, 40, 2; 155-206
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alleged cases of syphilis immortalized in the Krakow Altarpiece by Veit Stoss in the light of new research on the origins of the disease in Europe
Domniemane przypadki kiły uwiecznione w krakowskim ołtarzu Wita Stwosza w świetle nowych badań nad początkami tej choroby w Europie mogące sugerować kiłę u przedstawionych postaci. Możliwe symptomy kiły widoczne w średniowiecznych dziełach sztuki należy różnicować z innymi chorobami, zwłaszcza trądem. Współczesne badania oparte o nowoczesne metody eksperymentalne (paleopatologiczne, archeologiczne, filogenetyczne) nie dały jak dotąd definitywnego rozstrzygnięcia sporu między zwolennikami obu głównych teorii pochodzenia kiły w Europie.
Autorzy:
Grzegorczyk, Wiesław
Grzegorczyk, Joanna
Grzegorczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437623.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
history of medicine
Franciszek Walter
art
syphilis
historia medycyny
sztuka
kiła
Opis:
Syphilis is believed to occur in Europe as early as at the end of the fifteenth century when it was carried to Europe from America by Columbus’ sailors in 1493 (“Columbian” theory). In the nineteenth century this theory was questioned; reference was made to historical sources, pointing to the presence of syphilis in the Old World before Columbus (“pre- Columbian” theory). In 1933 a book was published by a Polish venereologist, professor Franciszek Walter on “dermatological details” of St. Mary’s Altar in Krakow by Veit Stoss. The author drew attention to the characters carved in the altar, which can show symptoms of late congenital syphilis (including saddle nose). Stoss’s work was completed in 1489, that is four years before the first Columbus expedition returned to Europe. If Walter’s hypothesis was true, syphilis would have existed in Europe before the discovery of America. In Krakow even older historical sights, mostly sculptures, can be found Prawwhich may suggest syphilis in the presented figures. Possible symptoms of syphilis seen in medieval works of art should be differentiated from other diseases, especially leprosy. Modern studies based on modern experimental methods (paleopathological, archaeological, phylogenetic) have not given yet definitive settlement of the dispute between supporters of two main theories of the origin of syphilis in Europe.
Już w końcu XV wieku uważano, że kiła przywleczona została do Europy z Ameryki przez marynarzy Kolumba w roku 1493 (teoria „kolumbijska”). W XIX wieku zaczęto kwestionować tę teorię; powoływano się na źródła historyczne, mające świadczyć o obecności kiły w Starym Świecie już przed Kolumbem (teoria „prekolumbijska”). W roku 1933 wydana została książka polskiego wenerologa, profesora Franciszka Waltera o „dermatologicznych szczegółach” ołtarza Wita Stwosza w krakowskim kościele Mariackim. Autor zwrócił w niej uwagę na uwiecznione w ołtarzu postacie, które wykazywać mogą objawy późnej kiły wrodzonej (m.in. nos siodełkowaty). Tymczasem dzieło Stwosza ukończone zostało w roku 1489 – cztery lata przed powrotem do Europy pierwszej wyprawy Kolumba. Jeśli hipoteza Waltera byłaby prawdziwa, kiła musiałaby istnieć w Europie przed odkryciem Ameryki. W Krakowie można wskazać zabytki jeszcze starsze, głównie rzeźbiarskie,
Źródło:
Medical Review; 2016, 3; 340-357
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sir James Paget jako współtwórca nowoczesnej medycyny
Sir James Paget as the Co-creator of Contemporary Medicine
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530670.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
James Paget
historia medycyny
chirurgia
dermatologia
history of medicine
surgery
dermatology
Opis:
James Paget był jednym z najwybitniejszych lekarzy XIX stulecia, które ukształtowało współczesne fundamenty wiedzy i praktyki medycznej. Przyczynił się zarówno do rozwoju chirurgii, jak i do postępów w dziedzinie dermatologii. Jego osiągnięcia były wynikiem oparcia praktyki lekarskiej na racjonalnej, zgodnej z zasadami logiki wiedzy naukowej w stopniu znacznie większym aniżeli czynili to inni ówcześni lekarze i chirurdzy.
Paget James was one of the most outstanding doctors of the XIX century which molded contemporary bases of the knowledge and the medical practice. He contributed both to the development of the surgery and to progress in the field of dermatology. His achievements were a result of basing his medical practice on the rational scientific knowledge, in accordance with principles of logic in the degree much greater than other doctors and surgeons made it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2014, 77; 113-117
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krakowskie XVI-wieczne edycje Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium Franciszka Mymera
Editions of 16th Century Treatise Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium by Franciscus Mymerus in Kraków
Autorzy:
Rzepiela, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530838.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia medycyny
regimina sanitatis
edycje
wydawcy
history of medicine
editions
editors
Opis:
Artykuł omawia jeden z traktatów medycznych, zatytułowany Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium pro tuenda sanitate…, należący do gatunku popularnych w średniowieczu kompendiów medyczno-farmakologicznych, zawierających również porady na temat higieny, zwanych regimina sanitatis. Utwory te nawiązują do tradycji medycyny Hipokratesa i Galena, będąc jednocześnie przykładem medycznej literatury dydaktycznej, pozostającej pod wpływem arabsko-scholastycznej teorii medycyny. Jednym z najbardziej znanych był XII-wieczny Regimen Sanitatis Salernitanum, na którym wzorowali się autorzy innych tego rodzaju dzieł, w tym omawianego tu Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium. Traktat trzykrotnie został wydany w Krakowie w XVI wieku w znanej oficynie Scharffenbergów, wszystkie edycje przygotował znany tłumacz, poeta i wydawca, Franciszek Mymerus. W artykule porównano wydania z 1543 i 1575 roku.
The paper discusses one of medical treatises, entitled Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium pro tuenda sanitate…, representing a kind of popular medieval medico-pharmaceutical compendiums, containing some hygienic advices as well, called regimina sanitatis. The tradition of these treatises was connected with Hippocrates and Galen medicine, having a form of medical didactic literature under the influence of Arabic and scholastic theory of medicine. One of most well-known treatises was Regimen Sanitatis Salernitanum (12th century), an example for latter authors, among others for an author Regimen Sanitatis Medicorum Parisiensium. Three editions of the treatise have been prepared in Kraków during 16th century by famous translator, poet and editor Franciscus Mymerus. In the article two of them have been compared: from 1543 and 1575.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2014, 77; 24-27
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Freundtschafft die auch nach dem Tod wart”. Daniel Gödtke, Gerard Blaes i zootomia
‘Freundtschafft die auch nach dem Tod wärt’: Daniel Gödtke, Gerard Blaes and zootomy
Autorzy:
Pękacka-Falkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059247.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
history of medicine
anatomia nova
peregrinatio medica
gdansk
amsterdam
seventeenth century
Opis:
The case study article aims to reconstruct the biography of Daniel Gödtke (1640/41 – after 1674), a doctor of philosophy and medicine from Gdansk and to analyse the specific nature and scope of his studies in the United Provinces of the Netherlands, so that it can be explained what impact study visits in academic centres had on students from the semiperipheral European countries. The article makes use of the inductive, philological, genealogical and comparative methods; evidential paradigm was also used. In the 1650s, 1660s and 1670s, the inhabitants of Royal Prussia willingly took up medical studies at Dutch universities and studied in academic gymnasia there. Leiden, Amsterdam and other places in the Northern Netherlands, which were home for famous anatomists, surgeons, lithotomists, chymiatrists, collectors and botanists, were also important stops en route of young students of ars medica from the Polish-Lithuanian Commonwealth, mainly Protestants, who later became graduates of French, Swiss or German universities. Daniel Gödtke, the half-brother of the painter Daniel Schultz the Younger, was one of the seventeenth-century doctors of philosophy and medicine from Gdansk who has been forgotten by contemporary history. He studied at the University of Leiden and the Athenaeum Illustre of Amsterdam, and in 1671 graduated from the University of Harderwijk; his inaugural dispute focused on practical medicine. His most influential teacher during his stay in the Northern Netherlands was Gerard Blaes, a famous anatomist and chymiatrist, who supervised Gödtke when he conducted his zootomy research. The cooperation between the student and the master resulted in two exercitii gratia disputes presented by Gödtke in Amsterdam in 1666, as well as two volumes of anatomical observations conducted by the collegium privatum Amstelodamense (1667 and 1674), where Gödtke was a member and a participant. The promising scientific career of Gödtke was interrupted before his return to his hometown, most probably due to his premature death.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2020, 85, 1; 51-90
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język grecki – współczesna koine w terminologii medycznej
Greek Language – Modern Koine of Medical Terminology
Autorzy:
Narecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933363.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Greek language
koine dialect
Latin
etymology
history of medicine
medical terminology
Opis:
The article touches upon the issue of the provenance of the vast majority of modern medical terms (about 90-95%), used in the language of professionals (doctors, pharmacists, etc.) and in the so called professional literature. The author attempts to: (1) first, outline historical conditions of the development of medicine and its terminology, justifying the thesis formulated in the title; (2) then, in a simplified manner, indicate the rules of technical terms' formation, thus, demonstrating the dominant role of the two classical languages, Greek and Latin (with the overwhelming supremacy of the former), in the structure of the created neologisms. The history of medicine and the analysis of its language, carried out on the selected examples, lead to the following conclusions: (1) „classical” (especially ancient Greek) vocabulary is the universal key to understanding contemporary medical terminology; (2) knowledge of the vocabulary and of the rules that govern the system of creating new terms, facilitates, firstly, mastering the terminology by a medicine student, secondly, its understanding among other professionals (for instance, pharmacists, veterinary surgeons, etc.) and even „laymen” (through etymology); and finally, (3) it is possible for the translators to provide a universal (in most cases) translation by means of almost identical terms, regardless of the target language.
Le grec – la koinè moderne de la terminologie médicaleLe présent texte concerne la question d’origine de la grande majorité des termes médicaux modernes (entre 90 et 95%), employés par les spécialistes (médecins, pharmaciens, etc.) et par la littérature du domaine. Tout en expliquant la thèse posée dans le titre, l’Auteur tente premièrement d’esquisser le développement de la médecine dans son contexte historique, ensuite, passant par des simplifications nécessaires, il essaie d’indiquer les règles de formation des termes techniques, montrant le rôle dominant de deux langues classiques – du grec et du latin (où ce premier prime d’une manière tout à fait naturelle) – dans la structure des néologismes créés. L’histoire de la médecine et l’analyse de son langage, menée à l’aide de quelques exemples choisis, conduisent l’Auteur à une série de conclusions: (1) le lexique « classique » (surtout celui du grec ancien) constitue la clé de voûte pour la compréhension de la terminologie médicale moderne; la connaissance de ce lexique, ainsi que la conscience des règles qui régissent sur le système de formation des termes nouveaux, facilitent (2) la maîtrise de la terminologie spécialisée et son intercompréhension parmi d’autres spécialistes (pharmaciens, vétérinaires); enfin, elles offrent (3) aux traducteurs la possibilité d’une traduction universelle (dans la plupart de cas), recourant aux termes quasi-identiques, indépendamment de la langue cible.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 8; 151-165
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermann Boerhaave (1668–1738) – ojciec medycyny klinicznej w czasach nowożytnych
Hermann Boerhaave (1668–1738) – the father of clinical medicine in modern times
Autorzy:
Pilarz, Łukasz B.
Bajor, Grzegorz
Bulska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034971.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
hermann boerhaave
medycyna kliniczna
historia medycyny
clinical medicine
history of medicine
Opis:
The aim of the study is to present the life and work of the Dutch physician. This study presents his contribution to the development of medicine and anatomy in Europe in the 18th century. Hermann Boerhaave (1668–1738) was a Dutch physician and humanist of worldwide fame. He is considered to be the founder of clinical science. He introduced tutoring at a patient’s bed and applied measuring temperature with a thermometer in diagnosis . He examined digestion processes and was the first author to describe perspiratory glands. He founded the first clinical hospital in Leida. The eponym, Boerhaave syndrome is connected with his person. It is a spontaneous rupture of the esophagus wall. The rupture occurs most often as a result of chronic massive vomiting.
Praca dotyczy życia i działalności naukowej holenderskiego lekarza i uczonego, przedstawiając jego wkład w rozwój medycyny i anatomii w Europie w XVIII wieku. Hermann Boerhaave (1668–1738) był lekarzem i i humanistą światowej sławy, uważa się go za ojca medycyny klinicznej. Jest założycielem pierwszego szpitala klinicznego w Lejdzie. Wprowadził nauczanie przy łóżku chorego, zastosował w diagnostyce mierzenie temperatury za pomocą termometru. Badał procesy trawienia oraz jako pierwszy opisał gruczoły potowe. Z jego nazwiskiem związany jest jeden eponim, mianowicie zespół Boerhaave’a, określający samoistne pęknięcie ściany przełyku na całej jego grubości. Do pęknięcia dochodzi najczęściej na skutek przewlekłych, masywnych wymiotów.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 4; 276-282
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cultural Importance of Water from the Perspective of 16th Century Polish Medical Guides
Kulturowe znaczenie wody z perspektywy XVI-wiecznych polskich przewodników medycznych
Autorzy:
Odrzywolska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340754.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
woda
przewodniki medyczne
historia medycyny
water
medical guides
history of medicine
Opis:
Water had a special cultural significance in human life. Water was a cheap and widely available resource for everyone. Water has fulfilled a wide variety of functions over the centuries. People even believed in the magical properties of water. The water also had a symbolic effect - it cleansed the body from sins. However, it was during this period in Western Europe that drinking water was considered harmful to health. In spite of this, in the 16th century the poorest peasants and monks who lived the harsh monastery life were drinking water in Poland, also the monarchs from the Jagiellonian dynasty, who were afraid of poison, drank water. However, the richer social strata drank beer or, more rarely, wine. It was believed that stagnant water (in reservoirs) was spreading epidemics. The authors of medical guides claimed that drinking such water could cause infertility, dysentery and other diseases. Only boiling the water was a way to improve its properties. To eliminate the smell they were adding garlic, salt, and vinegar, the Tartars brought from Asia the custom of adding so-called Tatar herb, later called calamus, and other herbs (eg. mint, sage) were also added to the water.
Woda od najdawniejszych czasów miała szczególne znaczenie kulturowe w życiu człowieka. Była tanim i dostępnym dla każdego dobrem. Przez wieki spełniała wiele funkcji. Ludzie wierzyli nawet w jej magiczne działanie. Miała też efekt symboliczny – oczyszczała ciało z grzechów. Jednak w omawianym okresie w zachodniej Europie zaczęto uważać, że picie wody jest szkodliwe dla zdrowia. Mimo takiej opinii w XVI w. wodę pitną w Polsce pili najbiedniejsi chłopi i mnisi żyjący w ciężkim rygorze klasztornym, ale też monarchowie z dynastii Jagiellonów, którzy obawiali się trucizny. Jednak bogatsze warstwy społeczne piły piwo lub rzadziej wino. Wierzono, że stojąca woda (w zbiornikach) rozprzestrzenia epidemie. Autorzy poradników medycznych twierdzili, że picie takiej wody może powodować bezpłodność, czerwonkę i inne choroby. Dopiero gotowanie wody było sposobem na poprawę jej właściwości. Aby wyeliminować nieprzyjemny zapach, dodawano czosnek, sól i ocet. Z Azji od Tatarów przybył zwyczaj dodawania tzw. zioła tatarskiego, zwanego później tatarakiem. Do wody dodawano również inne zioła (np. miętę, szałwię). Bardziej ceniona była woda płynąca („woda żywa”), gdyż uważano, że picie takiej wody jest zdrowsze.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2022, 23, 2; 5-20
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O formach aktywności dydaktycznej Rudolfa Virchowa w zakresie medycyny
About the forms of Rudolf Virchow’s teaching activity in the field of medicine
Autorzy:
Skoczylas, M.
Pierzak-Sominka, J.
Rudnicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/135748.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:
Virchow Rudolf
formy dydaktyczne
dydaktyka
historia medycyny
teaching forms
history of medicine
Opis:
Wstęp i cele: Zasługą Profesora Rudolfa Virchowa w zakresie medycyny jest przede wszystkim dorobek naukowy w dziedzinie patologii, epidemiologii i higieny. W celu zebrania informacji na temat aktywności dydaktycznej i popularyzatorskiej Virchowa dokonano przeglądu literatury dokumentującej w jaki sposób wywarł on wpływ na światową medycynę XIX i XX wieku. Materiał i metody: Przegląd źródeł pisanych o charakterze dydaktycznym i popularyzatorskim autorstwa Rudolfa Virchowa dokonano w oparciu o dostępną bibliografię oraz uzupełniono opisami wystąpień Profesora w czasie konferencji medycznych. Źródła pierwotne porównano z pracami poglądowymi przedstawiającymi dorobek Virchowa w sposób syntetyczny skupiony na charakterystyce prac anatomopatologicznych i bibliografią uwzględniającą dorobek jego uczniów. Wyniki: Praca dydaktyczna Virchowa była realizowana za pomocą dostępnych XIX-wiecznej medycynie form i środków dydaktycznych – poprzez prowadzenie wykładów, pisanie książek i artykułów naukowych a także uczestnictwo w konferencjach, założenie czasopisma i muzeum. Wnioski: Aktywność Virchowa na polu krzewienia wiedzy w dziedzinie patologii umożliwiła jej rozpowszechnianie wśród studentów i lekarzy II połowy XIX oraz XX wieku oraz dalsze prowadzenie badań nad istotą i obrazami chorób.
Introduction and aim: The merit of Professor Rudolf Virchow in medicine is mainly scientific achievements in the field of pathology, epidemiology and hygiene. In order to gather information about Virchow’s teaching and popularizing activities, the overview of textual historical evidence documenting how he influenced on the world medicine in nineteenth and twentieth centuries was undertaken. Material and methods: The overview of written educational and popularizing sources by Rudolf Virchow was based on the available bibliography and supplemented with descriptions of instances of Virchow’s speeches during medical conferences. Primary sources were compared with review papers showing Virchow’s attainments in a concise way and focused on characteristics of anatomopathological works and bibliography including achievements of his students. Results: Rudolf Virchow’s educational work was carried out using teaching forms and materials available for nineteenth-century medicine – by conducting lectures, writing books and scientific articles as well as participation in conferences and founding a scientific journal and museum. Conclusion: Virchow’s activity in the field of promoting knowledge in the field of pathology has allowed its spread among students and physicians in the second half of the nineteenth and twentieth century, and further research on the nature and pictures of diseases.
Źródło:
Problemy Nauk Stosowanych; 2013, 1; 197-200
2300-6110
Pojawia się w:
Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anthimus and His Work, or on Aromatics and Wildfowl in De observatione ciborum
Anthimus and His Work, or on Aromatics and Wildfowl in De observatione ciborum [Antimus i jego dzieło, czyli o aromatach i dzikim ptactwie w “De observatione ciborum]
Autorzy:
Kokoszko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043415.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Anthimus
De observatione ciborum
history of medicine
history of food
aromatics
wildfowl
Opis:
The present study focuses on select fragments of De observatione ciborum only. It starts with Chapter 13 (describing preparation of hare), analysing exclusively the recipe for a sauce included therein as it illustrates accurately Anthimus’ world of knowledge, and gives an opportunity to supplement the list of ingredients of the delicacy. Subsequently, the analysis moves on to Chapters 25, and 26 of De observatione ciborum, which have some information on Anthimus’ medical practice and his creativity as a physician. The research is concluded with the contents of Chapter 33, which provide data on the place, where the work was composed.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 2; 59-95
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aletta Jacobs (1854–1929): the first female physician in the Netherlands
Aletta Jacobs (1854–1929): la unua ina kuracisto en Nederlando
Autorzy:
KUSTERS, Eduard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033774.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo
Tematy:
Aletta Jacobs
history of medicine
peace movement
women’s health
women’s rights
Opis:
Aletta Jacobs was the first female physician in the Netherlands. Her biography highlights the social circumstances under which her will to become a doctor prevailed as well as the peculiar traits of her character, which made her successes possible. After her graduation, she provided free medical care to poor women and backed up by her husband turned out to be an active promoter of women’s rights concerning birth control and the right to vote. Furthermore, she was an active propagandist in the young international peace movement. Under the impression of today’s problems, the personal history of that outstanding person should be an ongoing inspiration for all of us.
Źródło:
Medicina Internacia Revuo; 2014, 26, 103; 122-125
0465-5435
Pojawia się w:
Medicina Internacia Revuo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 103

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies