Autor: bedzmirowski, jerzy - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Działania Polski na rzecz modyfikacji dowodzenia siłami zbrojnymi państw stron Układu Warszawskiego
Poland’s efforts to modify the command of the armed forces of the states parties to the Warsaw Pact
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21151024.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:: zimna wojna
sojusze polityczno-militarne
bezpieczeństwo w Europie
Układ Warszawski
Polska
Cold War
political-military alliances
security in Europe
Warsaw Pact
Polska
Opis:: Wraz z zakończeniem wojny, nastąpił kres współpracy dotychczasowych sojuszników. Przystąpiono do realizowania podziałów stref wpływów w Europie, zgodnie z ustaleniami konferencji „Wielkiej Trójki”. Państwa Europy Wschodniej zostały włączone w strefę wpływów Związku Radzieckiego. Po drugiej stronie tzw. żelaznej kurtyny, państwa zachodnie doprowadziły do powstania Niemieckiej Republiki Federalnej, która w bardzo krótkim czasie stała się pełnoprawnym uczestnikiem międzynarodowej sceny politycznej, czego potwierdzeniem było włączenie jej do istniejącego już od 1949 roku, sojuszu polityczno-militarnego NATO. W odpowiedzi na to wydarzenie strona radziecka powołała do życia Układ Warszawski, którego celem, jak podkreślano, będzie obrona przed ekspansjonizmem niemieckim. Zgodnie z decyzją Kremla, wszystkie najważniejsze stanowiska w systemie dowodzenia były zarezerwowane dla marszałków, admirałów i generałów Związku Radzieckiego. Strona polska uważała, że „obsadzanie” tych stanowisk powinno być rotacyjne. Byłoby to potwierdzeniem odpowiedzialności wszystkich państw za stan i jakość poziomu gotowości bojowej wydzielonych sił. Niestety strona radziecka nie akceptowała tych propozycji.
With the end of the war, there was an end to cooperation between the existing allies. The division of spheres of influence in Europe, as agreed at the "Big Three" conference, began. The countries of Eastern Europe were incorporated into the sphere of influence of the Soviet Union. On the other side of the Iron Curtain, the Western countries led to the establishment of the German Federal Republic, which soon became a full participant on the international political scene, as was confirmed by its inclusion in the NATO political and military alliance, existing since 1949. In response to this event, the Soviet side established the Warsaw Pact, whose purpose, it was emphasized, would be defense against German expansionism. In accordance with the Kremlin's decision, all major positions in the command system were reserved for marshals, admirals, and generals of the Soviet Union. The Polish side believed that the "filling" of these positions should be rotational. This would confirm the responsibility of all states for the state and quality of the level of combat readiness of the assigned forces. Unfortunately, the Soviet side did not accept these proposals.
Źródło:: Przegląd Geopolityczny; 2022, 40; 134-156
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:: Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Aspekty polityczne kształcenia ofi cerów Polskiej Marynarki Wojennej w zagranicznych ośrodkach szkoleniowych i ich rola w budowaniu systemu bezpieczeństwa morskiego państwa w XX wieku Część II: lata II wojny światowej
Political aspects of the education of Polish Navy officers in foreign training centers and their role in building the maritime safety system of the state in the 20th century. Part II: the World War II years
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1201059.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: Polish Navy
cooperation between the Polish Navy and Royal Navy in the years of World War II
training of the Polish Navy personnel in training centres
concepts of maritime security of Poland after the World War II
Polska Marynarka Wojenna (PMW)
współpraca Polskiej Marynarki Wojennej z Royal Navy w latach II wojny światowej
szkolenie kadr Polskiej Marynarki Wojennej w ośrodkach szkoleniowych
koncepcje bezpieczeństwa morskiego Polski po zakończeniu II wojny
Opis:: Polska Marynarka Wojenna (PMW) praktycznie od początku II wojny światowej aktywnie uczestniczyła w działaniach morskich u boku Royal Navy. Funkcjonujące na terytorium Wielkiej Brytanii Kierownictwo Marynarki Wojennej starało się wpłynąć na Admiralicję Brytyjską i uzyskać możliwość uruchomienia Szkoły Podchorążych MW, kształcącej przyszłych oficerów PMW, a także ośrodków kształcących kadrę podoficerską i szkolących marynarzy-specjalistów okrętowych. Po rozpoczęciu przez Niemców działań lotniczych i morskich przeciwko Wielkiej Brytanii, okręty PMW zostały włączone w skład brytyjskich morskich zespołów bojowych, co wymagało uruchomienia specjalistycznego szkolenia dla załóg okrętów PMW. W związku z tym Royal Navy wyraziło zgodę na korzystanie przez oficerów, podoficerów i marynarzy PMW z brytyjskich morskich ośrodków szkoleniowych, a także uczelni cywilnych. Miało to na celu przygotowanie wysokiej klasy specjalistów PMW do współpracy z siłami morskim aliantów. Dynamika działań na morzach i wzrost liczby okrętów PMW spowodowały, że w 1943 r. powołano do życia Szkołę Podchorążych Rezerwy MW. Przez cały okres II wojny światowej współpraca szkoleniowa między PMW a Royal Navy funkcjonowała sprawnie, a profesjonalizm załóg okrętów PMW znalazł uznanie władz brytyjskich oraz Admiralicji Brytyjskiej.
Practically since the outbreak of World War II, the Polish Navy has actively participated in naval operations alongside the Royal Navy. The Naval Leadership, operating in the territory of Great Britain, has tried to influence the British Admiralty to enable the launch of the Naval Officer Cadet School, educating the future officers of the Polish Navy, as well as of the centres educating the non-commissioned officer personnel and the training of seamen-shipping specialists. After the Germans began their air and sea operations in Britain, the ships of the Polish Navy were included in the British naval combat teams, which called for the launch of specialized specialist training for the crews of the Polish Navy ships. As a result, the Royal Navy approved the use by officers, non-commissioned officers and seamen of the Polish Navy of British maritime training centres and civilian colleges. All this was aimed at preparing high-class Polish Navy specialists to cooperate with the Allied naval forces. The dynamics of the operations in sea areas and the increase in the number of Polish Navy ships led to the establishing of the Naval Reserve Officer Cadets School in 1943. Throughout the Second World War, training cooperation between the Polish Navy and the Royal Navy functioned well. The professionalism of the crews of the Polish Navy ships was recognized by the British authorities, and the British Admiralty.
Źródło:: Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2020, 3; 127-146
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Aspekty polityczne kształcenia oficerów Polskiej Marynarki Wojennej w zagranicznych ośrodkach szkoleniowych i ich rola w budowaniu systemu bezpieczeństwa morskiego państwa w XX wieku. Część I: Dwudziestolecie międzywojenne
Political Aspects of the Education of Polish Navy Officers in Foreign Training Centers and their Role in Building the Maritime Safety System of the State in the 20th Century. Part I: Interwar Period
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/953920.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: political-military alliances in the Baltic Sea
political-military situation in Europe in the years 1919–1939
training of personnel of the Polish Navy at foreign military schools
sojusze polityczno-militarne na Bałtyku
sytuacja polityczno-militarna w Europie w latach 1919–1939
szkolenie kadr PMW w zagranicznych szkołach wojskowych
Opis:: This article presents, in summary form, the process of education and training of the personnel of the Polish Navy in training centers of the British and French navy in the interwar period. Thanks to the personnel of the Polish Navy – comprised of graduates of the training centers based in Great Britain and (above all) France – it was possible to swiftly prepare teaching staff for the Officer School of the Navy, later known as the Cadet School of the Navy, to educate ship specialists, commanders of ships and staff, as well as to develop the Polish maritime military thought. Many of them confirmed their high level of command and expert qualifications during World War II.
W artykule zaprezentowano, w formie skrótowej, proces kształcenia i szkolenia kadr Polskiej Marynarki Wojennej w brytyjskich i francuskich ośrodkach szkoleniowych w okresie międzywojennym. Dzięki kadrze PMW – absolwentom ośrodków szkoleniowych w Wielkiej Brytanii i (przede wszystkim) Francji – udało się w krótkim czasie przygotować kadrę dydaktyczną dla Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, późniejszej Szkoły Podchorążych MW, wykształcić specjalistów okrętowych, dowódców okrętów i sztabów, a także wypracować polską morską myśl wojskową. Wielu z nich potwierdziło wysokie kwalifikacje dowódcze i specjalistyczne w czasie II wojny światowej.
Źródło:: Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 3; 213-230
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Międzynarodowe uwarunkowania bezpieczeństwa morskiego Polski w okresie międzywojennym. Próba usystematyzowania
International Factors of Polish Maritime Security in the Interwar Times. A Systematization Attempt
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2140932.pdf
Data publikacji:: 2019-12-26
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:: bezpieczeństwo morskie
Polska
międzywojnie
maritime security
interwar times
Polska
Opis:: Zakończenie I wojny światowej i podpisane traktaty pokojowe, a także powołanie do życia Ligi Narodów, miały zagwarantować społeczności międzynarodowej pokojowe współistnienie. Gwarantami tego miały być państwa sojusznicze, które podczas konferencji pokojowej w Paryżu decydowały o kształcie granic i powstaniu nowych państw. Nałożyły one na sprawców tej strasznej wojny szereg ograniczeń, głównie w obszarze zbrojeń. Nie dopuściły do rozmów Rosji bolszewickiej, co było jednoznaczne z wykluczeniem jej z politycznego życia na kontynencie europejskim. Jak się okazało, to znakomite gremium polityków i decydentów nie uniknęło błędów, które w dyplomacji, tak jak w piłce nożnej, mszczą się. Świat i Europa po dwudziestu latach, pełnych zawirowań politycznych w państwach i regionach, przekonały się, że trzeba być odpowiedzialnym za treści zawarte i podpisane w porozumieniach wielostronnych, czy też bilateralnych. Niestety, wśród państw, które przekonały się o braku odpowiedzialności za treść porozumień, znalazła się Polska, płacąc za to ogromną cenę. Lata międzywojenne to czas, w którym Polska poszukiwała swojego miejsca polityczno-militarnego na kontynencie europejskim, a sojusznikiem, który mógłby wesprzeć bezpieczeństwo morskie państwa, była Wielka Brytania lub Francja. Niestety, wybory okazały się niefortunne. W tym miejscu należy zadać pytanie: Jeśli nie oni, to kto? I udzielenie odpowiedzi na tak postawione pytanie nie jest proste, ponieważ w okresie międzywojennym sytuacja polityczno-militarna w basenie Morza Bałtyckiego była bardzo złożona. Polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych miało ograniczone „pole manewru” w poszukiwaniu sojuszników. Ktoś kiedyś stwierdził, iż sojuszników należy szukać najbliżej siebie, niestety – to powiedzenie nie było osiągalne dla ówczesnych polskich decydentów. Efekty ich działań okazały się dla Polski tragiczne, a weryfikatorem byli przywódcy państw „za miedzą” – Niemiec i Związku Radzieckiego.
The end of the World War I, the peace treaties signed there and the creation of the League of Nations, were meant to ensure a peaceful co-existence of the international community. The very same allied powers, which during the peace conference in Paris, France, determined the creation and the shape of borders of both new and existing states, assumed the role of guarantors of such a co-existence. Executing the role they imposed on the perpetrators of that horrific war a number of limitations, mainly with respect to armaments. It is noteworthy that the allied powers barred Bolshevik Russia from talks which was tantamount to its exclusion from the political life on the European continent. As it turned out, that great body of politicians and policy-makers did not avoid mistakes which in diplomacy â just like in football, to use the famous adage â, could, and in fact did, come back to haunt them. The whole world, and Europe in particular, after twenty years full of political turmoil both at the state and regional levels, learned that whatever is covered by and signed in the multilateral or bilateral agreements entails responsibility. Unfortunately, Poland was among the countries that learned their responsibility the hard way, and paid a huge price for such tuition. The interwar years were a time when Poland was trying to find its place on the political and military map of the continent of Europe, knowing well that the only potential ally to back its maritime security up was either the United Kingdom or France. Sadly, the choice finally made proved somewhat unfortunate. At this point, the following question must be asked: If not them, then who? Even in hindsight, answering this question is not an easy task; it is enough to say that the political and military situation in the Baltic Sea region in the interwar period was extremely complex. The Polish Ministry of Foreign Affairs enjoyed little room for maneuvering in its search for allies. Someone once famously said that the allies should be first sought in one’s neighborhood, but the saying was unknown to the Polish decision-makers of the time. The effects of their actions proved disastrous for Poland as tested by the leaders of the neighboring states, that is Germany and the Soviet Union.
Źródło:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2014, 8, 2; 52-76
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Odzyskanie dostępu do Bałtyku w 1920 roku i problem bezpieczeństwa morskiego Polski
Recovery of access to the Baltic Sea in 1920 and Poland’s national maritime security
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/540023.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:: Polska Marynarka Wojenna
bezpieczeństwo morskie państwa
sytuacja polityczno-militarna w okresie międzywojennym
Polish Navy
maritime security of a state
political and military situation of Poland in the interwar period
Opis:: W prezentowanym artykule, przedstawiono problematykę dotyczącą budowania bezpieczeństwa morskiego naszego państwa. Odzyskanie dostępu do morza, chociaż bardzo okrojonego, było bardzo ważnym wydarzeniem w dziejach Polski. Naród był dumny i nie szczędził sił, ani środków aby jak najszybciej zagospodarować wybrzeże. Gospodarka morska i handel morski miały w przyszłości umiejscowić Polskę wśród państw nadmorskich, z dynamicznym rozwojem gospodarki. Zdawano sobie sprawę, że otrzymany dostęp do morza, wymagał zapewnienia bezpieczeństwa żegludze na wodach terytorialnych oraz tzw. torach podejściowych do portu Gdynia. Trzeba było uruchomić punkty obserwacyjne, służbę hydrograficzną, a co najważniejsze stworzyć flotę wojenną. Zadań ogrom, środków finansowych brak, a sąsiedzi głośno mówią o wyeliminowaniu w przyszłości Polski z areny międzynarodowej. Poszukiwania sojuszników w obrębie Morza Bałtyckiego nie powiodło się, a Wielka Brytania i Francja, dbały tylko o swoje partykularne interesy. Niestety zagrożeniem dla budowania bezpieczeństwa morskiego państwa, również okazali się decydenci zarówno w ówczesnym rządzie, jak i Ministerstwie Spraw Wojskowych. Chociaż mocno „sypano piaskiem po oczach” ówczesnemu Kierownictwu Marynarki Wojennej, to ono konsekwentnie starało się realizować zadania związane z bezpieczeństwem morskim państwa. Były to ciężkie lata. Wojna w 1939 r., obnażyła efekty złej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa realizowanej przez ówczesnych polityków. Artykuł ten powstał w oparciu o materiały archiwalne (Centralne Archiwum Wojskowe, Archiwum Akt Nowych, Archiwum Marynarki Wojennej ) oraz bogatą literaturę.
The following paper discusses the matter of building the maritime security of our country. Regaining the access to the sea, although limited greatly in scope, was a very important event in the history of Poland. The nation was proud and spared neither strength nor resources to develop the coastline as soon as possible. The maritime economy and maritime trade were meant to place Poland among the coastal states with a dynamic economy. Obviously, the regained access to the sea required that the safety of navigation in the territorial waters and the so-called “approach fairways” to the port of Gdynia be ensured. It was necessary to set up observation posts, hydrographic service and, most importantly, to create a war fleet. The tasks were immense, there were no financial means, and the neighbors were vocal in their talk of ejecting Poland from the international arena in the future. The quest for allies within the Baltic Sea proved unsuccessful, and Great Britain and France would only take care of their particular interests. Unfortunately, the decision-makers both in the then government and in the Ministry of Military Affairs also proved to be a threat to fostering the state's maritime security. Although time and again a spanner was thrown in the works of the then Naval Directorate, it consistently tried to carry out tasks related to the maritime security of the state. Those were some hard years. The war in 1939 exposed the effects of bad foreign and security policy pursued by the politicians of the time. The paper was based on archival materials (Central Military Archive, Archive of New Files, Naval Archive) and rich literature.
Źródło:: Przegląd Geopolityczny; 2020, 32; 9-34
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:: Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Norweska flota wojenna na straży bezpieczeństwa NATO w czasie zimnej wojny cz. 1
Norwegian war fleet on guard of the security of NATO during the cold war, part 1
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1810651.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Tematy:: Norwegia
norweska marynarka wojenna
siły morskie
Norway
Norwegian Navy
naval forces
Opis:: Norwegia ze względu na swoje położenie geograficzne, była, jest i będzie ważnym komponentem systemu bezpieczeństwa państw NATO. Jej bezpośrednie graniczenie ze Związkiem Radzieckim (obecnie Rosją) na przestrzeni ponad 170 km, wpływało i wpływa na to, ze rejon ten postrzegany był i jest, jako newralgiczny. Po zakończeniu II wojny światowej, kiedy doszło do podziału Europy i świata na dwa ugrupowania polityczno-militarne, rozpoczął się dynamiczny proces zbrojeń konwencjonalnych i jądrowych, a tym samym świat zmierzał do konfliktu zbrojnego i zagłady cywilizacji. Dziś już wiemy, że zimna wojna, nie przekształciła się w wojnę gorącą. Ten rejon, północnoeuropejski miał szczególne znaczenie. Dawał on możliwość radzieckiej flocie atomowej wyjścia na Ocean Atlantycki i dokonanie uderzenia jądrowego na USA i Kanadę. Chcą nie dopuścić do takiej sytuacji, stworzono Północnoatlantycki TDW, a w jego skład wchodziły min. norweskie siły morskie. Celem artykułu jest przybliżenie tej problematyki.
Due to its geographical location, Norway was, is and will continue to be an important component of the security system of NATO countries. Its direct border with the Soviet Union (now Russia) over a distance of over 170 km has influenced the fact that this region has been perceived as pivotal. After the end of World War II, when Europe and the world split into two political and military factions, a dy-namic process of conventional and nuclear armaments began, and thus the world was heading toward an armed conflict and an extermination of civilization. Today we know that the Cold War did not turn into a hot war. This region, the North European region, was of particular importance. It offered the possibility for the Soviet nuclear fleet to leave for the Atlantic Ocean and carry out a nuclear attack on the USA and Canada. In order to prevent such a situation, the North Atlantic Theatre of War was created which included without limitation the Norwegian naval forces. The aim of this article is to present that issue.
Źródło:: Rocznik Bezpieczeństwa Morskiego; 2019, R. XIII; 1--18
1898-3189
Pojawia się w:: Rocznik Bezpieczeństwa Morskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Bezpieczeństwo międzynarodowe w latach 60. XX wieku a próby modyfikacji organów dowodzenia siłami zbrojnymi państw stron Układu Warszawskiego
International Security in the 1960’s and Modification Attempts of National Command Authorities of Armed Forces of Member States of the Warsaw Pact
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2140666.pdf
Data publikacji:: 2019-12-01
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:: bezpieczeństwo międzynarodowe
organy dowodzenia
siły zbrojne
Układ Warszawski
international security
national command authorities
armed forces
the Warsaw Pact
Opis:: Problem bezpieczeństwa jest niezwykle ważny. Znany psycholog Abraham Harold Maslow, przygotowując tzw. hierarchię potrzeb człowieka, potrzebę bezpieczeństwa umieścił na drugim miejscu, tuż po potrzebach fizjologicznych. Także Roman Kuźniar w sposób jednoznaczny określa pozycję bezpieczeństwa wśród potrzeb człowiek, stwierdzając, że: „Jest ono pierwotną, egzystencjalną potrzebą jednostek, grup społecznych, wreszcie państw”. Natomiast szwajcarski politolog Daniel Frei, wygenerował model wyjaśniania bezpieczeństwa oparty na czterech punktach: 1. stan braku bezpieczeństwa jest wówczas, gdy występuje duże rzeczywiste zagrożenie, a postrzeganie zagrożenia jest prawidłowe; 2. stan obsesji występuje wówczas wtedy, gdy nieznaczne zagrożenie jest postrzegane jako duże; 3. stan fałszywego bezpieczeństwa ma miejsce wówczas, gdy zagrożenie zewnętrzne jest poważne, a postrzegane bywa jako niewielkie; 4. stan bezpieczeństwa występuje wtedy, gdy zagrożenie zewnętrzne jest nieznaczne, a jego postrzeganie prawidłowe. Zaprezentowane definicje dotyczą kwestii tzw. bezpieczeństwa państwa, ale biorąc pod uwagę szersze ujęcie, dotyczące obszaru bezpieczeństwa międzynarodowego, można uznać, że bezpieczeństwo międzynarodowe jest pojęciem szerszym od narodowego (często mówi się o kompilacji co najmniej dwóch bezpieczeństw narodowych), gdyż dotyka problematyki bezpieczeństwa kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu państw, w skali mikro, makro lub globalnej. Bardzo trafną definicję przedstawił Czesław Mojsiewicz: „bezpieczeństwo międzynarodowe – to układ stosunków międzynarodowych zapewniający wspólne bezpieczeństwo państw tworzących system międzynarodowy”. W ciągu dwóch dekad od zakończeniu II wojny światowej co jakiś czas świat był poddawany zawirowaniom polityczno-militarnym, których skutkami były konflikty zbrojne. Niektóre z nich stawały się bardzo niebezpieczne dla świata, gdyż istniało duże prawdopodobieństwo ich eskalacji, a co najgorsze, mogły przerodzić się w konflikt zbrojny z wykorzystaniem broni jądrowej. Dziś, z perspektywy czasu, możemy powiedzieć, że dzięki zaangażowaniu się w pokojowe ich rozwiązanie Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz USA i ZSRR udało się uniknąć najstraszniejszej wojny – wojny nuklearnej. A ona, jak przysłowiowy miecz Damoklesa, wciąż wisiała (niestety wisi) nad światem, od wprowadzenia broni jądrowej do arsenałów przez „głównych graczy” na arenie międzynarodowej – USA i ZSRR, a później Francji i Wielkiej Brytanii. Prezentowany artykuł przedstawia najważniejsze wydarzenia na arenie międzynarodowej w latach 60. XX wieku, które stanowiły zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego oraz uruchomiły dyskusję nad zmianami w systemie dowodzenia Siłami Zbrojnymi Układu Warszawskiego.
The issue of security has been present practically from the very beginning of human existence; it is still current, and will also accompany human development. The renowned psychologist, Abraham Harold Maslow, preparing the so-called “hierarchy of (human) needs”, put the need for security in second place, just after physiological needs. Also Roman Kuźniar unambiguously identifies the issue of security among the human needs, stating that: “It is the primary existential need of individuals, social groups, and – ultimately – countries”. The Swiss political scientist, Daniel Frei, for his part, generated a specific model meant to explain security, based on four points: 1/ state of insecurity is where there is a significant real threat, and perception of the threat is correct; 2/ state of obsession occurs when an insignificant threat is seen as significant, 3/ state of false security occurs when an external threat is serious but is perceived as minor; 4/ state of security exists when an external threat is slight, and its perception is correct. The definitions as presented above apply to the issue of the so-called “state security”, but taking into account the big picture, implying the so-called “area of international security”, it can be concluded that “international security” denotes a concept broader than “national security” (and is often referred to as a compilation of at least two national securities), because it touches the issue of security of several dozen or more countries, on a micro, macro or global scale. A very accurate definition has been provided by Prof. Czeslaw Mojsiewicz: “international security – is a system of international relations that ensures common security of states forming the international system”. From time to time, over the two decades immediately following the end of World War II, the world was subjected to political and military turbulences resulting in armed conflicts or wars. Some of them would pose a grave danger to the world because of high probability of escalation, and the worst is that they could have degenerated into an armed conflict with the use of nuclear weapons. Today, with hindsight, we can say that, thanks to the commitment to a peaceful solution of the United Nations and the US and the USSR, the most terrible war-nuclear war was effectively avoided. And such war, like the proverbial sword of Damocles, has hung (and, unfortunately, is still hanging) over the world since the introduction of the nuclear weapons to the arsenals of the “main players” in the international arena – the US, and the USSR, and later France and Great Britain. This article presents the most important events in the international arena in the 1960s of the twentieth century, which constituted a threat to international security and gave rise to discussions on changes in the system of the command of the Armed Forces of the Warsaw Pact.
Źródło:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2017, 11, 1; 81-104
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Recenzja książki: Grzegorz Rdzanek (2015). Dania jako uczestnik wielostronnej współpracy państw nordyckich w zakresie polityki zbrojeniowej. Warszawa: Wydawnictwo Difin, ss. 224.
Book Review: Grzegorz Rdzanek. (2015). Denmark as a Participant in the Multilateral Cooperation of the Nordic States in the Field of Arms Policy. Warsaw: Difin Publishing House, pp. 224.
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2140788.pdf
Data publikacji:: 2019-12-26
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Źródło:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2016, 10, 1; 263-266
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wizje budowy bezpieczeństwa na kontynencie europejskim w latach 50. XX wieku zawarte w propozycjach rozbrojeniowych oraz w tzw. planach Adama Rapackiego, Selwyna lloyda i Cabota Lodge’a
Visions of Building Safety on the European Continent in the 1950’s Included in the Disarmament Proposals and the So-Called Plans of Adam Rapacki, Selwyn Lloyd and Cabot Lodge
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2140920.pdf
Data publikacji:: 2019-12-27
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:: bezpieczeństwo militarne
rozbrojenie
Układ Warszawski
NATO
military saferty
disarmament
the Warsaw Pact
Opis:: Praktycznie od zakończenia II wojny światowej, kiedy ugruntował się podział Europy na państwa Europy Zachodniej i Europy Wschodniej, zarówno jedna, jak i druga strona, starała się przekonać społeczność międzynarodową o słuszności swoich działań na rzecz bezpieczeństwa międzynarodowego. Przy każdej sposobności, przywódcy najważniejszych państw, próbowali pokazać światu, że to oni stoją na straży pokoju międzynarodowego, że tylko oni podejmują działania na rzecz likwidacji zagrożenia militarnego, szczególnie tego, którego wszyscy się obawiali – wojny atomowej. Kiedy na arenie międzynarodowej, po „złym sojuszu polityczno-militarnym NATO”, pojawiły się kolejne złe „ANZUS, CENTO i SEATO”, a później „dobry sojusz polityczno-militarny – Układ Warszawski”, tym samym rozpoczął się „rozbrojeniowy ping-pong” Na propozycje rozbrojeniową jednej strony, w niedługim czasie pojawiała się propozycja drugiej. Praktycznie ten „ping-pong” funkcjonował do czasu zakończenia dwubiegunowegopodziału świata. Niemniej, początek tej gry miał miejsce w Europie w latach 50. XX wieku. W latach 60., 70. i 80. XX wieku pojawiały się propozycje rozbrojeniowe, które wielokrotnie kończyły się podpisaniem stosownych dokumentów oraz wdrażaniem ich zapisów w życie. Wiele z nich tworzono w większym lub mniejszym oparciu o zapisy zawarte w trzech planach, przedstawionych w tym artykule. Celem artykułu jest przybliżenie propozycji rozbrojeniowych przedstawionych w drugiej połowie lat 50. XX wieku przez przedstawicieli państw-członków: Układu Warszawskiego oraz sojuszu NATO, a były to tzw. plany noszące nazwę ich twórców: Adama Rapackiego, Selwyna Lloyda oraz Cabota Lodge’a.
As a matter of fact, since the end of the Second World War, when the division of Europe into the states of Western Europe and Eastern Europe had been established, both sides were trying to convince the international society of the rightness of their actions for the benefit of the international safety. Whenever it was possible, the leaders of the most important countries had been trying to show the world that this is them who guard the international peace and that it is only them who take steps to eliminate military threats, in particular that one that everyone was afraid of – the nuclear war. When after the „bad political and military alliance of NATO”, other bad alliances of „ANZUS, CENTO and SEATO” appeared on the international arena, and then the „good political and military alliance of the Warsaw Pact”, the „disarmament ping pong” started. The reaction to the disarmament proposal of one side was a proposal of the other side. Actually, this ping pong lasted until the end of the bipolar division of the world. Nonetheless, the beginning of this game took place in Europe in the 1950’s. In 1960’s, 1970’s and 1980’s the disarmament proposals often finished with signing appropriate documentsand making their wordings effective. Most of them were to smaller or bigger extent created on the basis of wordings included in the three plans presented herein. The aim of the article is to outline the disarmament proposals put forward in the second half of the 1950’s by the representatives of the member states of the Warsaw Pact and the NATO alliance. They were the plans named after their creators: Adam Rapacki, Selwyn Lloyd and Cabot Lodge.
Źródło:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2014, 8, 2; 229-250
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Bezpieczeństwo morskie państwa w polskiej polityce od X do XVIII wieku
State Naval Security in the Polish Politics From the 10th to the 18th Century
Autorzy:: Będźmirowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2141110.pdf
Data publikacji:: 2019-12-27
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:: bezpieczeństwo morskie
Morze Bałtyckie
Opis:: Od czasu powstania państwa polskiego rozpoczęła się walka o korzystanie z Bałty-ku i jego wybrzeża. Układ uwarunkowań polityczno-geografi cznych był sprzyjający dla aktywnego korzystania z dobrodziejstw tego akwenu. Niestety nie wszyscy ówcześnie decydenci rozumieli potrzebę posiadania dostępu do Morza Bałtyckiego i wybrzeża. Brak zrozumienia tej bardzo ważnej kwestii doprowadził do tego, że państwo nasze zostało odepchnięte od morza, a tym samym utraciło swoją pozycję na arenie międzynarodowej, co skończyło się wymazaniem go z mapy Europy. Trzeba być mądry mądrością innych, a wnioski wyciągać szybciej, niż uruchomi się określone działania.
Together with the establishment of the Polish state a fi ght for using the Baltic Sea and its coast started. The political and geographical factors were conducive to the active use of the benefi ts of this basin. Unfortunately, not all decision makers of the time understood the need of having the access to the Baltic Sea and the coast. The lack of understanding this very important question resulted in the rejection of our country from the sea, which meant the loss of its position on the international arena, which eventually resulted in the disappearance of the country from the European map.It is necessary to be able to learn from others’ wisdom and to make conclusions quicker than launching certain actions.
Źródło:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2012, 6; 155-169
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki