Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zur, I." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Efektywność androgenezy w kulturach izolowanych mikrospor rzepaku (Brassica napus L. var. oleifera)
    The effectiveness of androgenesis in microspore culture of rape (Brassica napus L. var. oleifera)
    Autorzy:
    Zur, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/802271.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 488, 2
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktywność metaboliczna jako potencjalny wskaźnik zdolności do różnicowania w kulturach kalusa rzepaku - wpływ egzogennej spermidyny
    Autorzy:
    Zur, I.
    Koscielniak, J.
    Dubert, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/804958.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    W wielu przypadkach, w hodowli in vitro, stres był czynnikiem inicjującym proces morfogenezy. Równocześnie jedną z często obserwowanych reakcji na stres był wzrost zawartości poliamin (Pas). Stwierdzono również bezpośredni udział Pas w embriogenezie somaklonalnej i organogenezie. W eksperymencie badano, czy egzogennie podana spermidyna może stymulować proces różnicowania kalusa rzepaku (Brassica napus var. oleifera L.). W badaniach podjęto równocześnie próbę stwierdzenia, czy aktywność metaboliczna, mierzona intensywnością oddychania, wydzielania ciepła i szybkością wzrostu tkanki kalusowej może stanowić dogodny wskaźnik w selekcji tkanek zdolnych do regeneracji. Tkankę kalusową dwóch odmian rzepaku hodowano dwuetapowo: - na pożywce indukującej namnażanie tkanki (MS z dodatkiem 1 mg BAP·dm³, 0,5 mg 2,4-D·dm³ i 6% sacharozy) oraz - na pożywce stymulującej różnicowanie i regenerację pędów (MS z dodatkiem 3 mg BAP·dm⁻³, 0,1 mg GA₃·dm⁻³ i 3% sacharozy). W trakcie hodowli, pożywki (indukcyjną, regeneracyjną lub obie) wzbogacano dodatkiem 0,3 mmol Spd·dm⁻³. Kultury pasażowano w odstępach 2-tygodniowych z równoczesnym pomiarem świeżej masy tkanki oraz pomiarami intensywności oddychania i wydzielania ciepła. Pod koniec 6-tygodniowego okresu hodowli dokonano wizualnej oceny stopnia zróżnicowania i żywotności tkanki kalusowej. Młoda, nieróżnicująca tkanka kalusowa charakteryzowała się podobną aktywnością metaboliczną zarówno pod względem intensywności oddychania, jak i wydzielania ciepła bez względu na cechy genomowe. W tkankach starszych pojawiły się istotne różnice międzyodmianowe, wywołane obniżeniem żywotności tkanek odmiany ozimej. Równocześnie w tkance kalusowej, w której obserwowano pierwsze zmiany strukturalne świadczące o różnicowaniu, zanotowano istotny wzrost aktywności metabolicznej. Nie obserwowano wpływu Spd na żywotność tkanek kalusowych odmiany jarej, u odmiany ozimej widocznie niekorzystny efekt wywoływała Spd obecna w pożywce regeneracyjnej, inicjując szybsze starzenie się ok. 40% populacji. Egzogenna Spd bez względu na moment aplikacji nie była czynnikiem zdolnym do inicjacji procesu morfogenezy u odmiany ozimej, o niskim potencjale morfogenetycznym. Wykazano natomiast stymulację różnicowania u odmiany jarej, o dużych zdolnościach regeneracyjnych. Spd obecna w trakcie całego okresu hodowli podnosiła efektywność regeneracji o ok. 15%, dodana tylko do pożywki regeneracyjnej o ok. 10%.
    In many in vitro systems, stress has been identified as the critical factor for morphogenesis initiation. A variety of reports indicate also that in response to stress, polyamine levels and polyamine synthetic enzyme activities may increase. Direct involvement of polyamines in somatic embryogenesis and organogenesis was also confirmed. In the experiment, the effect of exogenous spermidine (Spd) on regeneration ability in callus cultures of two cultivars of Brassica napus L. was investigated. The possible utilisation of metabolic activity as a marker of tissue morphogenic potential was also estimated. Culture period was divided into two phases: - culture on medium stimulating callus induction (MS supplemented with 1 mg BAP·dm⁻³, 0.5 mg 2,4-D·dm⁻³, 6% sucrose) and - culture on medium stimulating shoot regeneration (MS supplemented with 3 mg BAP·dm⁻³, 0.1 mg GA₃·dm⁻³, 3% sucrose). During the whole culture period, culture media (induction, regeneration or both) were supplemented with 0.3 mmol spermidine ·dm³. Tissue metabolic activity, expressed as mass growth, respiration rate and heat production, was measured at two-week intervals. To the end of six-week culture, visual assay of calli viability and differentiation degree was performed. Metabolic activity (respiration rate as well as heat production rate) of young, non-differentiated calli was similar for both tested cultivars. Significant differences, which appeared as a result of increased culture period, had its origin in a decrease of tissue viability of winter cultivar. At the same time, first visual signs of callus differentiation were associated with an increased tissue metabolic activity. In the case of spring cultivar, no influence of Spd on calli viability was ob-served, in the culture of winter cultivar - 40 % of calli population decreased its viability when Spd was present in stimulating regeneration medium. No induction of shoot regeneration was obtained with recalcitrant winter cultivar, no matter of the moment of Spd supplement. However, in the case of highly responsible spring cultivar, increased frequency of shoot regeneration was observed as a result of the Spd presence during the whole culture period (15%) or during the regeneration phase (10%).
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 481, 1
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of chemicals known as inducers or inhibitors of programmed cell death on the androgenesis in isolated microspore cultures of tobacco (Nicotiana tabacum L.) - preliminary experiments
    Wpływ substancji chemicznych aktywujących i hamujących program selektywnej śmierci komórek na przebieg androgenezy w kulturach izolowanych mikrospor tytoniu (Nicotiana tabacum L.) - badania wstępne
    Autorzy:
    Zur, I.
    Touraev, A.
    Wedzony, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/794495.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Developmental pathway of isolated microspores in in vitro cultures of tobacco (Nicotiana tabacum L.), treated with chemical agents known as inducers or inhibitors of various forms of PCD was under the study. Microspores at unicellular stage of development were isolated and cultured according to the method described by Touraev and Heberle-Bors (1999). Chemical agents known as an inducer (tunikamycin, Tun) and inhibitor (leupeptin, Leu) of apoptosis, and inducer of autophagy (rapamycin, Rap) were applied to cultures continuing gamethopytic or inducing sporophytic developmental pathway and its effect on microspore development was observed. All chemicals were tested at several concentrations and several lengths of the treatment period, which were selected on the basis of literature data. Microspores treated with Rap continued its gametophytic development: majority of microspores divided asymmetrically and no significant influence of Rap could be detected. The effect of Tun was strongly depended on the duration of the Tun treatment. A short Tun treatment (1-5 h) increased slightly the number of symmetrically dividing microspores. A prolonged period of Tun treatment (12 h) resulted in a significant increase in the number of symmetrically dividing microspores (from 3% to 33%). Further prolongation of Tun treatment (24 h) had lethal influence: the number of symmetrically dividing microspores increased from 1 to 14% but the viability of cultures decreased from 57% to 20%. However, in any case further embryogenic development of dividing structures was observed - a subsequent culture resulted in its progressive degeneration and death. In cultures induced towards sporophytic development a clear evidence of Leu influence on the microspore development was found. The effect of Leu application was strongly correlated with the concentration and the time of treatment. In Leu treated cultures a significant decrease in the number of embryogenic microspores and stimulation of starch accumulation was noted. Also in this case an accumulative effect of DMSO could be observed. Longer than 2 day DMSO treatment had lethal influence and increased the number of degenerated microspores by about 18-32%. This effect was strengthened when higher concentrations of Leu were applied (30 versus 10 µmol·dm⁻³). The received results indicates that the application of autophagy inhibiting agent was essential for surviving the sucrose/nitrogen starvation period - the trigger of androgenesis in isolated microspore cultures of tobacco, and that inducer of apoptosis can inhibit gametophytic pathway but was not sufficient for a successful induction of sporophytic microspore development. These experiments are the introduction to further, more detailed examination.
    Przeprowadzone badania miały na celu zbadanie wpływu, jaki na przebieg procesu androgenezy w kulturach izolowanych mikrospor tytoniu (Nicotiana tabacum L. cv. 'Petit Havana’ SR1) wywierać mogą substancje znane jako aktywatory i inhibitory poszczególnych form programowanej śmierci komórek. Mikrospory w fazie jednojądrowej izolowano i hodowano metodą opisaną przez Touraeva i Heberle-Borsa (1999). W doświadczeniach wykorzystano: tunikamycynę (Tun), rapamycynę (Rap), oraz leupetynę (Leu), znane jako aktywatory i inhibitory procesów apoptozy i autofagii, odpowiednio w kulturach kontynuujących rozwój gametofityczny oraz w kulturach androgenicznych. Każdą z testowanych substancji stosowano w określonym zakresie stężeń oraz przedziale czasowym, które dobrane zostały na podstawie dostępnych w literaturze danych. W kulturach izolowanych mikrospor tytoniu nie stwierdzono istotnego wpływu Rap na kierunek rozwoju mikrospor - przeważająca część populacji inicjowała asymetryczne podziały komórkowe świadczące o kontynuacji rozwoju gametofitycznego. Obecność Tun stymulowała inicjację symetrycznych podziałów komórkowych, co mogłoby sugerować indukcję androgenezy. Efekt oddziaływania Tun uzależniony był od czasu traktowania: krótkotrwała obecność (1-5 h) Tun nieznacznie podniosła częstotliwość symetrycznych podziałów komórkowych, wydłużona do 12 h - wywołała istotny wzrost (z 3% do 33%) liczby symetrycznie dzielących się mikrospor, w kulturach traktowanych Tun przez 24 h oprócz stymulacji podziałów symetrycznych (z 1 do 14%) obserwowano istotny spadek żywotności kultur (prawie dwukrotny wzrost liczby zdegenerowanych komórek z ok. 40% do 80%). Jednakże w żadnym przypadku nie obserwowano dalszego rozwoju uzyskanych struktur, w trakcie dalszej hodowli stopniowo ulegały one degeneracji i obumieraniu. Obserwowano również istotny wpływ Leu w kulturach inicjujących proces androgenezy pod wpływem kombinacji stresu wysokotemperaturowego i „głodzenia”. W kulturach traktowanych 10 µmol Leu·dm⁻³ przez 2 dni obserwowano istotny spadek liczby embriogennych mikrospor oraz stymulację akumulacji skrobi sugerujące zahamowanie procesu androgenezy. Dłuższe traktowanie Leu (4-6 dni) oraz wyższe stężenie (30 µmol·dm⁻³ ) miały niekorzystny wpływ na żywotność traktowanych kultur. Uzyskane wyniki sugerują, że wpływ substancji indukującej apoptozę (Tun) może prowadzić do zahamowania rozwoju generatywnego mikrospor, nie jest jednak czynnikiem decydującym o uruchomieniu wydajnego sporofitycznego programu rozwoju. Natomiast Leu (inhibitor autofagi) uniemożliwia przebieg androgenezy nawet w warunkach optymalnych dla efektywnej inicjacji procesu. Wyniki te stanowią podstawę do dalszych bardziej szczegółowych badań.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 509
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cell structural reorganization during induction of androgenesis in isolated microspore cultures of triticale [xTriticosecale Wittm.]
    Autorzy:
    Dubas, E
    Wedzony, M.
    Petrovska, B.
    Salaj, J.
    Zur, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19077.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Opis:
    Upon stress treatment, isolated microspores of triticale (×Triticosecale Wittm.) were directed towards sporophytic development (androgenesis). We used fluorescence microscopy to study the cell structural reorganization associated with the process. Changes in the developmental pathway coincided with the character of the microtubular cytoskeleton configuration, the number and direction of nuclear divisions, changes in vacuolization, the distribution of mitochondria, ER and starch grains, and the architecture of new cell wall formation. A band of diffused fluorescence surrounding the nucleus was observed before the first symmetric division of microspores. This structure most likely represents a preprophase band (PPB). Successive mitotic divisions within the microspore wall led to the formation of multinucleate or multicellular structures consisting of one or two domains of cells differing in size. They were later released from the sporoderm and continued further development with features typical for a monocotyledonous embryo. The pattern of internal architecture of androgenic structures depended on their developmental phase. Before and after release from the microspore wall, cortical microtubules (MTs) exhibited various configurations without preferential orientation. They formed a denser network in the region opposite to the sporoderm rupture site. Released multicellular structures showed both intensely fluorescing cortical MTs and more dispersed endoplasmic MTs radiating along the cytoplasmic strands from the nuclear region to the cell cortex. Up to globular stage, isotropically expanding cells of androgenic embryos showed a random pattern of MTs. This is the first report that successive events of androgenic development of triticale microspores are associated with MT reorganization. The results support the view that changes in cytoskeleton architecture are critical during induction of androgenesis.
    Źródło:
    Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2010, 52, 1; 73-86
    0001-5296
    Pojawia się w:
    Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena samoniezgodności u kapusty głowiastej (Brassica oleracea L. var. capitata)
    Fluorescence technique to examination of self-incompatibility in cabbage (Brassica olearacea var. capitata)
    Autorzy:
    Klein, M.
    Dubert, F.
    Samek, L.
    Zur, I.
    Waligorska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/799040.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Zastosowano metodę fluorescencyjną do oceny stabilności cechy samoniezgodności u 10 linii hodowlanych kapusty głowiastej białej. Stwierdzono, że zarówno genotyp, jak i warunki termiczne (12, 23°C) i wilgotnościowe (60, 90%) w czasie kwitnienia i zapylania roślin wpływały na ekspresję tej cechy. Tylko jedna z badanych linii okazała się całkowicie stabilna, u 5 następowało przełamywanie tej cechy w małym stopniu, natomiast 4 linie okazały się labilne. Zapylenia wykonane w fazie zamkniętych pąków kwiatowych u części linii były mało efektywne i zróżnicowane w zależności od temperatury i wilgotności powietrza. Metoda fluorescencyjna okazała się szybkim i stosunkowo łatwym sposobem testowania linii hodowlanych kapusty głowiastej białej.
    Fluorescence technique was used for quantifying the level of self-incompatibility of ten white cabbage (Brassica oleracea var. capitata) lines. Both, the genotype and environmental factors (temperature: 12, 23°C and relative humidity: 60, 90% during flowering and pollination) influenced the expression of self-incompatibility. Among examined plants, we identified only one high and consistent self-incompatible line. Five lines overcame the self-incompatibility barrier at low frequency. Four others were labile. Green buds pollination was not effective in the case of some lines and highly affected by temperature/relative humidity conditions. Fluorescence technique proved a fast and relatively easy method of testing self-incompatibility response in cabbage.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 488, 1
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stress as a trigger for androgenesis induction in isolated microspore culture of wheat (Triticum aestivum L.)
    Wpływ stresu na indukcję androgenezy w kulturach izolowanych mikrospor pszenicy (Triticum aestivum L.)
    Autorzy:
    Zur, I.
    Dubas, E.
    Golemiec, E.
    Wedzony, M.
    Sabatowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/797163.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    The effect of various stress treatments (cold, heat, starvation) and its combinations on androgenesis induction in isolated microspore cultures of spring wheat (Triticum aestivum L.) was under the study. On the basis of our preliminary experiments, spring wheat cultivar Minaret recognized as responsive for androgenic development was selected and used in the study. The anthers were aseptically isolated from freshly cut or cold-pretreated (9-14 days at 4°C) tillers. The anthers were precultured in starvation B medium or rich AT3 medium at 5, 26 or 33°C. After 4 days, microspores were mechanically isolated and cultured in AT3 medium at a density 1 x 10⁵ microspores per cm³, at 26°C, in the dark. Well-developed embryos were transferred to solid 190-2 medium and cultured at 26°C, in the dim light. Cytological observations were done in 2-weeks intervals with inverted light microscope. The analysis of the number of spontaneously shed microspores and its cytological characterization conducted after 4-day anther pre-culture was a good indicator of culture androgenic potential. The effectiveness of androgenesis induction was depended on the type and sequence of stress treatments. The highest intensity of stress treatment (combination of cold pretreatment of tillers with heat and carbohydrate/nitrogen starvation stresses applied to anthers) induced the most effective androgenic development and as result a great number (about 100 per dish) of multicellular androgenic structures were formed. However, the final effect (the number of globular embryos big enough to be transferred onto regeneration medium) was not satisfying (max 50 embryos per dish). Cold shock applied both to tillers or anthers enhanced androgenic development and plant regeneration. The percentage of regenerating embryos ranging from 0 to 50%. However all regenerates were chlorophyll-lacking (albino) plants. In the control cultures (no stress treatment) microspores continued their normal gametophytic development.
    W przedstawionej pracy badano zdolności do rozwoju androgenicznego w kulturach izolowanych mikrospor pszenicy jarej poddanej działaniu różnych czynników stresowych. Ze świeżo ściętych lub uprzednio traktowanych chłodem kłosów (9-14 dni w 4°C) izolowano pylniki wykładając je na płynną pożywkę hodowlaną AT3 lub płynną pożywkę „głodową” B. Kultury umieszczano w temperaturze 5, 26 lub 33°C. Mikrospory izolowano mechanicznie i hodowano w pożywce AT3, w ciemności, w 26°C. Zregenerowane zarodki przenoszono na stałą pożywkę 190-2 i hodowano w 26°C. Hodowli towarzyszyły obserwacje cytologiczne wykonywane przy użyciu świetlnego mikroskopu odwróconego. W kulturach izolowanych mikrospor badanego genotypu pszenicy jarej, stres okazał się być czynnikiem niezbędnym dla zaindukowania rozwoju androgenicznego; mikrospory niepoddane działaniu stresu kontynuowały gametofityczną drogę rozwoju. Dobór czynnika indukującego stres wpływał znacząco na efektywność androgenezy i zdolności regeneracyjne zarodków. Wstępne traktowanie chłodem kłosów nie było czynnikiem niezbędnym dla zaindukowania androgenezy, jednakże niska temperatura działająca na kłosy i/lub izolowane pylniki wyraźnie podnosiła efektywność indukcji i zdolności regeneracyjne zarodków. Najbardziej efektywnym w indukowaniu androgenezy było połączenie działania stresu temperaturowego (33°C) ze stresem głodowym (20-100 wielokomórkowych struktur na obiekt). Liczba zarodków zdolnych do regeneracji wynosiła od 0 do 50%, jednakże nie uzyskano roślin zielonych.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 496, 2
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of cold pretreatment on androgenesis efficiency in isolated microspore culture of triticale (X Triticosecale Wittm.)
    Wpływ wstępnego traktowania kłosów niską temperaturą na efektywność androgenezy w kulturach izolowanych mikrospor pszenżyta (X Triticosecale Wittm.)
    Autorzy:
    Zur, I.
    Godzisz, I.
    Dubas, E.
    Golemiec, E.
    Wedzony, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/803087.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Stress was recognized as a major factor changing microspore development from a gamethophytic to a sporophytic pathway. Stress factors effectively inducing androgenesis in a wide spectrum of genotypes include high temperature, carbohydrate/nitrogen starvation and high-osmotic shocks. A low temperature treatment usually improve plant responsiveness, however in some cases, is not sufficient for embryogenesis initiation. Thus low temperature is not consider by some authors to be a true „stress factor”. In the experiment the effect of prolonged cold pretreatment of tillers on the effectiveness of androgenesis induction in isolated microspore cultures of hexaploid triticale (X Triticisecale Wittm.) was tested. In the study, two spring cultivars (cv. ‘Mieszko’ and cv. ‘Wanad’) varying in androgenic responsiveness were used. Prolongation of tillers cold pretreatment from 3 to 5 weeks, increased the number of microspores of 'Mieszko' isolated per spike from 5.8·10⁴ to 9.9·10⁴. It also promoted ELS development and its regeneration ability. ELS production increased more then 5-fold, when the number of regenerating ELS increased from 1.4% to 29%. At the same time, prolonged cold pretreatment of ‘Wanad’ tillers had no effect on the microspores yield received from one spike. Moreover, it reduced the number of produced ELS about 3-fold. Due to great variation among replicates the increase of ELS regeneration ability (from 2.8% to 24.5%) was not statistically significant. For both cultivars, the highest green plant regeneration percentage (24% and 8.2% for ‘Wanad’ and ‘Mieszko’, respectively) was noted after the longest cold pretreatment of tillers. However, the great variation among replicates made the comparison among treatments difficult for statistical analyses. Proper interpretation of the received results needs a further and more detailed examination.
    Powszechnie wiadomo, że stres jest jednym z najistotniejszych czynników decydujących o zmianie kierunku rozwoju mikrospor z gametofitowego na sporofitowy. Wśród czynników stresogennych, do najbardziej efektywnych i powszechnie stosowanych u wielu gospodarczo ważnych gatunków należą: wysoka temperatura, głód i szok osmotyczny. W wielu przypadkach czynnikiem istotnie podnoszącym efektywność procesu jest niska, dodatnia temperatura, jednakże dla niektórych genotypów stres wywołany działaniem niskiej temperatury nie jest wystarczający dla indukcji androgenezy. W prezentowanym doświadczeniu badano wpływ długości traktowania wstępnego kłosów na efektywność androgenezy w kulturach izolowanych mikrospor pszenżyta (X Triticosecale WlTTM). Badaniu poddano dwie odmiany pszenżyta jarego istotnie zróżnicowane pod względem zdolności do indukcji i regeneracji w androgenicznych kulturach in vitro. Wstępne traktowanie kłosów miało istotny, wielowymiarowy wpływ na efektywność androgenezy u badanych genotypów. U odmiany ‘Mieszko’ uznanej na podstawie wstępnych badań za odmianę o wysokim stopniu „oporności” w kulturach in vitro wydłużenie działania chłodu z 3 do 5 tygodni podniosło liczebność mikrospor uzyskiwanych w trakcie izolacji z jednego kłosa z 5,8·10⁴ do 9,9·10⁴. Niska temperatura stymulowała również rozwój struktur zarodko-podobnych (ELS) oraz regenerację uzyskanych struktur. Liczba ELS wzrosła średnio 5-krotnie, a udział regenerujących ELS wzrósł z 1,4% do 29%. Z kolei wydłużone działanie niskiej temperatury nie miało istotnego wpływu na liczebność mikrospor uzyskiwanych z jednego kłosa u odmiany ‘Wanad’, uznanej za podatną w kulturach in vitro. Co więcej, średnia liczba uzyskiwanych zarodków uległa ponad 3-krotnemu obniżeniu. Ze względu na silne zróżnicowanie pomiędzy kolejnymi powtórzeniami, obserwowana pod wpływem długiego działania niskiej temperatury, stymulacja regeneracji ELS (z 2,8% do 24,5%) nie była statystycznie istotna. U obu odmian, najwyższą liczbę (24% i 8,2%, odpowiednio dla odmiany podatnej i opornej w kulturach in vitro) zielonych roślin uzyskano jako efekt najdłuższego działania niskiej temperatury. Jednakże ponownie, silne zróżnicowanie w obrębie obiektów uniemożliwiło statystyczne udowodnienie uzyskanych efektów. Prawidłowa interpretacja uzyskanych wyników wymaga dalszych, bardziej szczegółowych badań.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 509
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sterility of Miscanthus xgiganteus results from hybrid incompatibility
    Autorzy:
    Slomka, A.
    Kuta, E.
    Plazek, A.
    Dubert, F.
    Zur, I.
    Dubas, E.
    Kopec, P.
    Zurek, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19177.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Opis:
    Miscanthus ×giganteus Greef et Deu. (Poaceae), a hybrid of Miscanthus sinensis and M. sacchariflorus native to Japan, is an ornamental and a highly lignocellulosic bioenergy crop, cultivated in the European Union as an alternative source of energy. This grass reproduces exclusively vegetatively, by rhizomes or via expensive in vitro micropropagation. The present study was aimed at finding the barriers that prevent sexual seed production, based on detailed embryological analyses of the whole generative cycle, including microsporogenesis, pollen viability, megasporogenesis, female gametophyte development, and embryo and endosperm formation. Sterility of M. ×giganteus results from abnormal development of both male and female gametophytes. Disturbed microsporogenesis (laggard chromosomes, univalents, micronuclei) was further highlighted by low pollen staining. The frequency of stainable pollen ranged from 13.9% to 55.3% depending on the pollen staining test, and no pollen germination was observed either in vitro or in planta. The wide range of pollen sizes (25.5–47.6 μm) clearly indicated unbalanced pollen grain cytology, which evidently affected pollen germination. Only 9.7% of the ovules developed normally. No zygotes nor embryos were found in any analyzed ovules. Sexual reproduction of M. ×giganteus is severely hampered by its allotriploid (2n=3x=57) nature. Hybrid sterility, a strong postzygotic barrier, prevents sexual reproduction and, therefore, seed formation in this taxon.
    Źródło:
    Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2012, 54, 1
    0001-5296
    Pojawia się w:
    Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies