Ocena samoniezgodności u kapusty głowiastej (Brassica oleracea L. var. capitata)

Zastosowano metodę fluorescencyjną do oceny stabilności cechy samoniezgodności u 10 linii hodowlanych kapusty głowiastej białej. Stwierdzono, że zarówno genotyp, jak i warunki termiczne (12, 23°C) i wilgotnościowe (60, 90%) w czasie kwitnienia i zapylania roślin wpływały na ekspresję tej cechy. Tylko jedna z badanych linii okazała się całkowicie stabilna, u 5 następowało przełamywanie tej cechy w małym stopniu, natomiast 4 linie okazały się labilne. Zapylenia wykonane w fazie zamkniętych pąków kwiatowych u części linii były mało efektywne i zróżnicowane w zależności od temperatury i wilgotności powietrza. Metoda fluorescencyjna okazała się szybkim i stosunkowo łatwym sposobem testowania linii hodowlanych kapusty głowiastej białej.

Fluorescence technique was used for quantifying the level of self-incompatibility of ten white cabbage (Brassica oleracea var. capitata) lines. Both, the genotype and environmental factors (temperature: 12, 23°C and relative humidity: 60, 90% during flowering and pollination) influenced the expression of self-incompatibility. Among examined plants, we identified only one high and consistent self-incompatible line. Five lines overcame the self-incompatibility barrier at low frequency. Four others were labile. Green buds pollination was not effective in the case of some lines and highly affected by temperature/relative humidity conditions. Fluorescence technique proved a fast and relatively easy method of testing self-incompatibility response in cabbage.