Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zemszał, Piotr" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 16
Tytuł:
Językowe sposoby deprecjacji Ukrainy jako niezależnego państwa i jej delegitymizacji w dyskursie rosyjskiego radykalnego prawosławia
Linguistic modes of depreciation of Ukraine as an independent state and its delegitimisation in the discourse of Russian radical Orthodoxy
Языковые способы обесценивания Украины как независимого государства и ее делегитимизации в дискурсе российского радикального православия
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311807.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
дискурс
Украина
Россия
русский язык
манипуляция
dyskurs
Ukraina
Rosja
język rosyjski
manipulacja
discourse
Ukraine
Russia
Russian language
manipulation
Opis:
The article is devoted to the linguistic ways of depreciation of Ukraine as an independent state. The analysed material allows us to conclude that the linguistic plane of the studied discourse reflects several ways of depreciation and delegitimisation of Ukraine as an independent state. In addition to the almost mechanical replacement of the name Украина with Малороссия, which is derived from a simple denial of Ukraine's right to independent existence, there appear such units which express certain arguments characteristic of imperial discourse: about the lack of real independence of the state (e.g. филиал, укрпроект), about the illegality of the procedures for the election of its authorities (государственный переворот), their illegal, violent character (e.g. хунта, диктатура), about the chaos prevailing on the territory of Ukraine (мазепинская самостийность, самостихийность). A characteristic feature of the Orthodox variety of imperial discourse, on the other hand, is even an indirect reference to the essentially medieval religious argumentation by pointing to the non-Christian character of the Ukrainian authorities (безбожная власть).
Статья посвящена лингвистическим способам обесценивания Украины как независимого государства. Проанализированный материал позволяет сделать вывод, что языковая плоскость исследуемого дискурса отражает несколько способов обесценивания и делегитимизации Украины как независимого государства. Помимо почти механической замены названия Украина на Малороссия, являющейся логическим последствием простого отрицания права Украины на независимое существование, появляются такие единицы, которые выражают определенные аргументы, характерные для имперского дискурса: об отсутствии реальной независимости государства (например. филиал, укрпроект), о незаконности процедур выборов ее органов власти (государственный переворот), их незаконном, насильственном характере (например, хунта, диктатура), о хаосе, царящем на территории Украины (мазепинская самостийность, самостихийность). Характерной чертой православной разновидности имперского дискурса, с другой стороны, является даже косвенная отсылка к по сути средневековой религиозной аргументации путем указания на нехристианский характер украинских властей (безбожная власть, сатанинская хунта).
Artykuł poświęcony jest językowym sposobom deprecjacji Ukrainy jako niezależnego państwa. Przeanalizowany materiał pozwala stwierdzić, że płaszczyzna językowa badanego dyskursu odzwierciedla kilka sposobów deprecjacji i delegitymizacji Ukrainy jako samodzielnego państwa. Obok mechanicznej wręcz zamiany nazwy Украина nazwą Малороссия, która jest pochodną prostego zaprzeczenia prawa Ukrainy do samodzielnej egzystencji pojawiają się takie jednostki, które wyrażają pewne charakterystyczne dla dyskursu imperialnego argumentacje: o braku rzeczywistej niezależności państwa (np. филиал, укрпроект), o nielegalności procedur wyłaniania jego władz (государственный переворот), ich nielegalnym, przemocowym charakterze (np. хунта, диктатура), o chaosie panującym na terytorium Ukrainy (мазепинская самостийность, самостихийность). Charakterystyczną cechą prawosławnej odmiany dyskursu imperialnego jest zaś choćby pośrednie odwoływanie się do średniowiecznej w istocie argumentacji religijnej poprzez wskazywanie na niechrześcijański charakter władz Ukrainy (безбожная власть, сатанинская хунта).
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 208-232
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gniazdo słowotwórcze wyrazów motywowanych nazwą własną Содом w dyskursie radykalnego ruchu prawosławnego we współczesnej Rosji
The word-formation nest of words motivated by a proper noun Содом in a discourse of the radical Orthodox Church movement in modern Russia
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022149.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Sodom
conservative
Orthodox Church
discourse in Russia
homosexuality
Opis:
One of the important issues discussed in discourse texts of the radical Orthodox Church movement in Russia is the area of man’s sexual life, including the issue of homosexuality. In the studied texts, resources of nominations referring to sexual orientation and homosexual people are relatively small. The group of lexemes referring to homosexuality, mainly male, most numerously represented in the studied material and most diversified grammatically is the word-formation nest of words motivated by the proper noun Sodom (Содом). The elements of the word-formation nest with the stem содом- are usually used in the text because, due to their significantly axiological character, they make unnecessary the use of other strongly axiological units belonging already to lower stylistic registers. It is also not surprising that in the conservative and Orthodox Church circles the units of biblical origin prevail, and the richness of their forms definitely confirms their current importance in the studied discourse.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2020, 45, 1; 163-179
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafora wojenna w sowieckim subdyskursie o kulturze w okresie stalinizmu
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604363.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
ВОЕННАЯ МЕТАФОРА В СОВЕТСКОМ СУБДИСКУРСЕ О КУЛЬТУРЕ ПЕРИОДА СТАЛИНИЗМА Статья посвящена вопросу прагматики военной метафоры в советском идео-логизированном субдискурсе, относящемся к культурной жизни СССР в пери-од сталинизма. Целью исследования было определить пригодность военной метафоры для формирования образа культурной жизни сталинского СССР. Исследуемый материал был разделен на несколько семантических групп, в соответствии с отдельными аспектами культурного процесса как конфликта (СИТУАЦИЯ, ДЕЙСТВИЕ И ПРОЦЕСС, ПРОСТРАНСТВО БОРьБЫ, УЧАСТ-НИКИ БОРьБЫ, ВОЕННАЯ АТРИБУТИКА). Проанализированный материал позволяет констатировать, что военная метафора использовалась в советском идеологизированном культурном дискурсе довольно часто. Это наблюдение, в свою очередь, приводит к выводу, что, возможно, сама культурная жизнь того времени формировалась как своеобразное пространство борьбы.   Warlike metaphor in the Soviet sub-discourse about culture during the stalinism period the article focuses on pragmatism of a warlike metaphor in the soviet sub-discourse about the culture during the stalinism period. the research objective aimed at de-termining to what extent the warlike metaphor was used to shape the image of the cultural life in the stalinist ussr. the material was divided into several semantic groups corresponding to individual ranges describing the culture as a conflict (situ-ation, action and process; battle ground, battle participants, military attributes). the collected material allows to conclude that the me-taphor of war was relatively widely used in the texts of the soviet sub-discourse about culture during the stalinism period. it also forms a basis for a statement about confrontational character of the culture of that period. 
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2015, 4
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pojęciach religijnych w sowieckim totalitarnym dyskursie o kulturze w latach 1953-1957
Religious terms in the Soviet totalitarian discourse about culture in 1953–1957
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475698.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
leksyka religijna
dyskurs ideologiczny
kultura w ZSRR
religious lexis
ideological discourse
culture in the USSR
Opis:
Celem artykułu jest próba pragmatycznej analizy sposobów funkcjonowania pojęć związanych ze sferą religijną w tekstach oficjalnego sowieckiego dyskursu o kulturze w okresie tzw. odwilży. Status tych pojęć w tym dyskursie nie jest łatwy do sprecyzowania. Na pewno brak mu waloru stałości. Obiegowe twierdzenie, że leksyka religijna została w ramach tzw. nowomowy całkowicie zmarginalizowana, musi budzić, jak każdy tego typu ogólnik, podejrzenia. Analizowana grupa wyrażeń była poprzez swoje silne nacechowanie emocjonalne i głębokie zakorzenienie w uzusie (religijnym bądź, czterdzieści lat po rewolucji, ateistycznym) istotnym środkiem w tworzeniu dyskursu perswazyjnego. Była ona tym bardziej użyteczna w tekstach dotyczących kultury, w której w czasie odwilży po raz kolejny zaktualizował się konflikt między tym, co nadawca badanych komunikatów uważał za racjonalne (socrealizm) i nieracjonalne (np. kierunki modernistyczne). Do obrazowania tych napięć doskonale nadawał się zestaw pojęć związanych z religią.
This paper attempts a pragmatic analysis of a way in which terms related to the sphere of religion functioned in publications of the official Soviet discourse about culture during the so-called thaw. The status of those terms in the said discourse is not easy to determine precisely. Certainly, it lacks the value of stability. The common opinion that the religious lexis was completely marginalised in the so-called newspeak must raise doubts, as any generalisation of this kind. The analysed group of expressions represented an important measure in development of persuasive discourse, with their strong emotional load and deep rooting in usage (religious or, forty years after the revolution, atheistic). It was even more useful in texts concerning culture, in which the conflict between what was considered rational (socialist realism) and irrational (e.g., modernist trends) by a sender of analysed communications was revived again during the thaw. The set of religion-related terms was perfect for visualisation of those tensions.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2015, 29; 227-244
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Почему не было «чистого социалистического реализма»? О грязи и чистоте в советском идеологическом дискурсе о культуре раннего хрущевского времени
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617872.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Opis:
  Почему не было «чистого социалистического реализма»? О грязи и чистоте в советском идеологическом дискурсе о культуре раннего хрущевского времени Резюме В статье анализируются способы использования метафорической дихотомии ЧИСТОТЫ и ГРЯЗИ в советском идеологическом дискурсе. Эта оппозиция, казалось бы, является идеальным средством для проведения черты между категориями СВОИ и ЧУЖИЕ, но это не так, если учесть культурный и идеологический контекст коммунистической эпохи. В исследуемом материале (399 текстов идеологического дискурса о культуре, почерпнутых из газеты «Правда») нашлось лишь 24 реализации анализируемых понятий. Ключевые слова: советский идеологический дискурс, социалистический реализм, ЧИСТОТА, НЕЧИСТОТА, ГРЯЗЬ   Why There Was No “Pure Socialist Realism”? Dirt and Cleanness in the Soviet Ideological Discourse About the Culture in the Early Period of Khrushchev’s RuleAbstract The two opposing terms of CLEANNESS – UNCLEANNESS (DIRT) definitely belong to the obvious metaphorical dichotomies used in the Soviet ideological discourse. Taking into account the character of these terms, emphasised by many researcher, they are actually an ideal tool for polarisation of the presented world into the spheres of US and THEM. This relationship between discussed categories, closer than in other cases, results from a perception of dirt as something foreign, something that does not fit into its surroundings and destroys the accepted order. However, only 24 instances of the terms of cleanness and dirt, reflecting the ideological dichotomy US-THEM, were found in the studied texts. As the discussed opposition is semantically related to a category of strangeness, while the terms of cleanness and dirt represent connotations and associations desirable from the point of view of the propaganda of the day (activity, order, regularity, etc., versus passiveness, disorganisation, randomness, etc.), this number is surprisingly low, considering even definitional association of the term of dirt with the term of strangeness. Apparently, this is caused by two factors. One of them is a strong association of the adjective чистый with one of the leading slogans of the “bourgeois” art (чистое искусство), and the second is a civilisationally determined perception of a “dirty” enemy as less dangerous. Key words: soviet ideological discourse, socialist realism, CLEANNESS, UNCLEANNESS, DIRT 
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia Russologica; 2019, 12
1689-9911
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia Russologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metaforyka związana z pojęciami światła i ciemności w sowieckim ideologicznym subdyskursie o kulturze w latach 1953–1957 na materiale gazety „Prawda”
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611493.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
culture of USSR
de-Stalinisation
newspeak
ideological discourse
light
darkness
kultura ZSRR
odwilż
nowomowa
dyskurs ideologiczny
światło
ciemność
Opis:
Metaphors of light and darkness belong to the most salient ways of introducing and maintaining the Manichean division into US and THEM in many kinds of discourse, including the Soviet ideological discourse on culture in the period of de-Stalinisation. The present study investigates about 400 articles on cultural matters published in the years 1953--1957 in the newspaper Pravda, characterised, among others, by a confrontational stance connected with the political and cultural turning point of the period. It deals with the metaphors of light and darkness as these were used in the then Soviet cultural propaganda. The study reveals that the metaphors were used as a means of controlling the country’s cultural life and that their application was no different from old patterns employed already in Ruthenian writings. They were harnessed to express the categories crucial to the authors the central management of culture, the leading role of certain individuals and circles in creating culture, the superiority of OUR culture over THEIRS, etc. By referring to archetypical notions the author made sure that the propagandist tricks were effective.
Metaforyka związana z pojęciami jasności i ciemności należy do najbardziej wyrazistych narzędzi służących wprowadzaniu i podtrzymywaniu manichejskiego podziału na swoich i obcych w wielu dyskursach, w tym również w sowieckim ideologicznym dyskursie o kulturze okresu tzw. odwilży. Analizie poddano około 400 tekstów o tematyce kulturalnej, publikowanych w latach 1953–1957 w gazecie „Prawda”, które charakteryzują się m.in. konfrontacyjnym charakterem związanym z przesileniem politycznym oraz kulturalnym w epoce poststalinowskiej. Artykuł jest próbą analizy funkcjonowania metaforyki związanej z pojęciami światła i ciemności w sowieckiej propagandzie kulturalnej tego okresu. Okazuje się, że metaforyka ta pełniła ważną rolę w próbach odgórnego sterowania życiem kulturalnym kraju oraz że sposoby jej zastosowania bynajmniej nie odbiegają od najdawniejszych wzorców znanych piśmiennictwu ruskiemu. W badanym dyskursie metafora światła i ciemności pozwalała na wyrażenie istotnych kategorii, na których promocji zależało jego autorom centralizm zarządzania kulturą, przewodnia rola określonych jednostek i środowisk kulturalnych w kreowaniu kultury, wyższość kultury swoich nad kulturą obcych itd. Poprzez odwołanie się do pojęć archetypowych nadawca zyskiwał gwarancję skuteczności tego typu oddziaływania.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2017, 29
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pragmatyka nominacji жид i złożeń z podstawą słowotwórczą жид- w dyskursie rosyjskiego ruchu konserwatywno-prawosławnego
The Pragmatics of the Designation жид and of Compounds with the Stem жид- in the Discourse of the Russian Conservative and Orthodox Church Movement
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342660.pdf
Data publikacji:
2022-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Żyd
dyskurs
nacjonalizm
antysemityzm
Rosja
Jew
discourse
nationalism
anti-Semitism
Russia
Opis:
Nominacja жид w języku rosyjskim jest negatywnie nacechowanym i stylistycznie niskim, obraźliwym określeniem używanym w odniesieniu do osób narodowości żydowskiej. Prawdopodobnie zdawano sobie z tego sprawę już w XVIII w. W XIX wieku nominacja ta była jeszcze używana jako neutralna w stylu potocznym, ale od początku XX wieku coraz powszechniej uznawana była za obraźliwą. Dziś jej inwektywny charakter nie budzi wątpliwości, co więcej, jej bezpośrednie używanie naraża nadawcę na sankcje karne. Dlatego w antysemickim dyskursie współczesnych rosyjskich radykalnych nacjonalistów unika się bezpośrednich użyć. Nie oznacza to rezygnacji z nominacji жид. Pojawia się ona w cytatach, w funkcji metajęzykowej czy w użyciach ironicznych. Zasada unikania bezpośrednich użyć nominacji nie dotyczy natomiast interfiksalnych złożeń z podstawą słowotwórczą жид-, które stosowane są bez żadnych ograniczeń.
In Russian, the designation жид is a negative and stylistically low disrespectful term used in relation to people of Jewish ethnicity. This had possibly already been realised in the 18th century. In the 19th century, this designation was still being used as a neutral term in colloquial language, but since the beginning of the 20th century it has been increasingly considered disrespectful. Today, its invective nature is beyond doubt; furthermore, its direct use places the sender at risk of criminal charges. Therefore, in the anti-Semitic discourse of contemporary radical Russian nationalists its direct use is avoided. However, this does not mean that the use of the designation жид has been abandoned. It appears in quotations, in metalanguage functions, and ironically. However, the rule of avoidance of the direct use of designations does not apply to interfixed compounds with the stem жид-, which are used without any limitations.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 6; 253-268
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie wolności w optyce dychotomii swoi–obcy w tekstach sowieckiego ideologicznego subdyskursu o kulturze lat 1953–1957
The term of freedom as perceived in the us-them dichotomy in texts of the soviet ideological subdiscourse about culture in 1953–1957
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475654.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
wolność
sowiecki dyskurs ideologiczny
odwilż
freedom
liberty
soviet ideological discourse
thaw
Opis:
Pojęcie wolności należy do kluczowych pojęć społecznych i etyczno-moralnych w rosyjskiej lingwokulturze. Jego dychotomiczna struktura przejawia się w dwóch podstawowych realizacjach: воля i свобода. Zasadniczą kwestią dla zrozumienia jego funkcjonowania w warunkach totalitarnych jest uwzględnienie realnego stosunku nadawców do kwestii wolności oraz analiza retorycznego wykorzystania tego konceptu w tekstach propagandowych i dokumentalnych. Przeanalizowany materiał pozwala stwierdzić, że tradycyjna dla rosyjskiej lingwokultury dychotomia свобода – воля uległa w ramach badanego dyskursu znaczącej reinterpretacji, która polegała w pierwszej kolejności na wyeliminowaniu drugiego z jej elementów jako konotującego brak ograniczeń i jednocześnie nacechowanego pozytywnie, a zatem, z punktu widzenia propagandy systemu, potencjalnie szkodliwego oraz aktualizacji trzech kategorii odpowiadających trzem zasadniczym zbiorowościom, o których mowa w dyskursie. Pierwszą z nich jest kategoria MY (SWOI), której odpowiada настоящая свобода, drugą – kategoria ONI (OBCY, wróg zewnętrzny, мнимая свобода), trzecią – ONI (OBCY, wróg wewnętrzny, произвол).
The term of freedom belongs to crucial social, ethical and moral issues in the Russian languaculture. Its dichotomous structure is reflected in two basic embodiments: воля and свобода. An issue crucial for understanding its functioning in conditions of totalitarianism is taking into account the actual perception of freedom by senders, and an analysis of the rhetorical use of this concept in propaganda and documentary texts. On a basis of the analysed material it can be said that the dichotomy of свобода — воля, traditional for the Russian languaculture, underwent significant reinterpretation under the analysed discourse, first by elimination of its second components as implying a lack of restrictions, while having a positive meaning, and thus being potentially harmful from the system propaganda point of view, and then by updating the three categories corresponding to three basic groups mentioned in the discourse. US (FRIENDS ) is the first of these categories, to which настоящая свобода corresponds, THEM (STRANGERS , an external enemy мнимая свобода) form the second of these categories, while the third one describes THEM (STRANGERS ,an internal enemy, произвол).
Źródło:
Socjolingwistyka; 2019, 33; 113-125
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartościowanie uniwersalne i ideologiczne –pojęcie i rola ideologemu na przykładzie wybranych nominacji dotyczących Stalina w sowieckim dyskursie ideologicznym
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611505.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Opis:
In the Soviet totalitarian discourse there are two intertwined types of the axiological scale: universal and ideological valuation. A reliable analysis of a discourse of this kind requires a precise separation of the two types. One of the effective analytical tools may be the concept of the ideologeme. This paper attempts to define it and to present a method of verifying the “ideological” character of communicative acts by pairing them according to the principle of axiological polarity within antagonistic discourses. Instead of treating the ideologeme (or more precisely: an implementation of the ideologeme) as a unit “referring” or “related” to the ideological area, it is worth to consider defining it as a unit distinctive in a given ideology (or political gnosis). Implementations of ideologemes are always marked axiomatically. In conditions of familiar discourse they will always involve positive values, while as parts of an antagonistic discourse, these values will be negative. This assumption may facilitate a move away from intuitive identification of textual implementation of concepts of this type, or, at least, will be useful as a starting point for a procedure verifying the researcher’s intuition. The ideologemic character of a textual unit can be established on the basis of a specially prepared test that juxtaposes two implementations presenting opposite values within ideological oppositional discourses.
W sowieckim dyskursie totalitarnym funkcjonują dwa splecione ze sobą typy skali aksjologicznej – wartościowanie uniwersalne i ideologiczne. Rzetelna analiza tego typu dyskursu wymaga możliwie precyzyjnego oddzielenia tych dwóch typów wartościowania. Jednym ze skutecznych narzędzi analitycznych może być w tym przypadku pojęcie ideologemu. Artykuł jest próbą jego doprecyzowania oraz prezentacji metody weryfikującej „ideologiczny” charakter badanychkomunikatówpoprzezichzestawianienazasadziebiegunowościaksjologicznej w ramach dyskursów antagonistycznych. Zamiast traktować ideologem (precyzyjniej: realizację ideologemu) jako jednostkę „odsyłającą” czy „związaną” ze sferą ideologiczną, warto zastanowić się nad zdefiniowaniem go jako jednostki dystynktywnej dla danej ideologii (lub gnozy politycznej). Realizacje ideologemów są zawsze aksjologicznie nacechowane. W warunkach rodzimego dyskursu będą zawsze wartościować pozytywnie, zaś w ramach dyskursu ideologii antagonistycznej – negatywnie. Być może jest to założenie, które umożliwi ucieczkę od intuicyjnego identyfikowania realizacji tekstowych pojęć tego typu lub przynajmniej będzie użyteczne jako punkt wyjścia procedury weryfikującej intuicję badacza. Na podstawie odpowiednio skonstruowanego testu polegającego na zestawieniu dwóch przeciwstawnie wartościujących realizacji w ramach ideologicznych dyskursów opozycyjnych można wnioskować o ideologemowym charakterze badanej jednostki tekstowej.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2014, 26
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ИДЕОЛОГЕМА И ИДЕОЛОГЕМНОЕ СЛОВО – К ОПРЕДЕЛЕНИЮ ТЕРМИНОВ
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603828.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
В статье рассматривается непоследовательность интерпретации понятия идеологемы в русском языкознании и предлагается такое определение идеологемы и идеологемного слова, которое, как представляется, позволит выделять идеологемные слова, исключая фактор интуитивности.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2019, 2
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies