Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zembold-Gula, A" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wplyw modyfikacji czasu slodowania ziarna jeczmienia na cechy brzeczek otrzymanych z udzialem grysu kukurydzianego
The effect of barley grain malting time modification on selected properties of worts obtained with maize grits addition
Autorzy:
Zembold-Gula, A
Blazewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826095.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
jeczmien
ziarno
slod jeczmienny
slodowanie
czas slodowania
brzeczka jeczmienna
grys kukurydziany
slodownictwo
odmiany roslin
parametry technologiczne
Opis:
Celem badań było określenie wpływu cech odmianowych, grubości oraz czasu słodowania ziarna jęczmienia browarnego na wybrane cechy brzeczek laboratoryjnych otrzymanych z 4-, 5- i 6-dniowych słodów typu pilzneńskiego z 20% dodatkiem grysu kukurydzianego. Materiałem badawczym było ziarno 10 odmian jęczmienia browarnego (Class, Blask, Riviera, Lailla, Hanka, Sebastian, Bolina, Philadelphia, Tolar, Stratus), z sezonu wegetacyjnego 2005 oraz grys kukurydziany o granulacji 500–1250 µm. Do produkcji 4-, 5- i 6dniowych słodów użyto dwie frakcje ziarna o grubości 2,5–2,8 mm oraz ponad 2,8 mm. Słodowanie ziarna jęczmienia przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych, stosowanych przy otrzymywaniu słodów typu pilzneńskiego. Grys kukurydziany, w ilości 20% zasypu, łączono z wodą w stosunku 1:5 i poddawano kleikowaniu w temp. 90°C przez 10 min. Skleikowany surowiec niesłodowany zacierano wraz ze słodem metodą kongresową. W uzyskanych brzeczkach laboratoryjnych oznaczono: zawartość ekstraktu, barwę, lepkość, ostateczny stopień odfermentowania oraz zawartość azotu ogółem i azotu α-aminowego. Obliczono również ekstraktywność s łodów oraz kompozycji słodów z grysem kukurydzianym. Próbami stanowiącymi obiekt porównawczy były brzeczki wytworzone bez dodatku niesłodowanego. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że cechy odmianowe ziarna jęczmienia browarnego wpływają istotnie na większość cech badanych brzeczek. Dodatek 20% grysu kukurydzianego powoduje zwiększenie ekstraktywności zacierów i lepkości brzeczek, a także zmniejszenie intensywności ich barwy, stopnia ostatecznego odfermentowania oraz zawartości azotu ogółem i azotu α-aminowego. Brzeczki uzyskane ze słodów wyprodukowanych z ziarna jęczmienia o zróżnicowanej grubości różnią się istotnie tylko pod względem intensywności zabarwienia. Słodowanie 5-dniowe ziarna jęczmienia, w porównaniu z 4- i 6-dniowym, przyczynia się do uzyskania brzeczek o najlepszych parametrach technologicznych.
The purpose of the research was to determine the influence of cultivar, malting time and thickness of brewing barley grains on selected properties of laboratory worts, which were obtained from 4-, 5- and 6day malts of the Pilzen type with maize grits addition. The materials used in this study were 10 cultivars of barley grain (Class, Blask, Riviera, Lailla, Hanka, Sebastian, Bolina, Philadelphia, Tolar, Stratus), from growing season 2005 and maize grits of 500-1250 µm granulation. For malts produced for 4, 5 and 6 days grain of thickness in the range from 2.5 to 2.8 mm and over 2.8 mm was used. Malting was carried out in laboratory conditions, typical of the production of Pilzen type malts. Maize grits, in the amount of 20% of charge, was gelatinized at the temperature of 90°C for 10 minutes, in the ratio of grain to water 1:5. Gelatinized maize grits was mixed with malt and mashed using congress method. There were determined: extract content, colour, viscosity, apparent final attenuation and total soluble nitrogen content, and free amino nitrogen in laboratory worts. Extractivity of malt and mashing composition of malt and maize grits were calculated. Control wort, produced only from malt, served as a material for comparison. It was stated that cultivar have significant effect on majority properties of worts. The addition of 20% of maize grits caused an increase in mash extractivity and worts viscosity, and also a decrease in colour intensity, degree of apparent final attenuation and content of total soluble nitrogen and free amino nitrogen. Worts obtained from malts, which were produced from barley grains of differential thickness, were differed as regards only colour intensity. 5-days malting time of brewing barley grain was contributed to the best technological parameters of worts, in comparison to 4- and 6-days malting time.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 77-83
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwiazki bialkowe w brzeczkach piwnych wytwarzanych z dodatkiem nieoplewionego ziarna jeczmienia
Protein compounds in brewing worts produced with addition of naked barley grain
Autorzy:
Zembold-Gula, A
Blazewicz, J
Wojewodzka, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826971.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
jeczmien nagoziarnisty
ziarno
browarnictwo
brzeczka piwna
bialko
zwiazki bialkowe
surowce nieslodowane
preparaty enzymatyczne
Opis:
Celem badań było określenie wpływu 10 - 40 % substytucji słodu niesłodowanym ziarnem nieoplewionego jęczmienia paszowego odmiany Rastik oraz dodatku preparatu enzymatycznego Ceremix 2XL na zawartość wybranych związków białkowych w brzeczkach piwnych. Materiał doświadczalny stanowił słód jęczmienny typu pilzneńskiego oraz ziarno jęczmienia nagiego odmiany Rastik. Surowiec niesłodowany w ilości 10, 20, 30 i 40 % zasypu kleikowano w temp. 90 ºC przez 10 min, stosując proporcję surowca do wody 1 : 5. Proces przeprowadzono w różnych wariantach: kleikowanie surowca niesłodowanego bez dodatku, a także z 5 lub 10 % udziałem słodu. Upłynnioną masę łączono ze słodem w temp. 45 ºC i poddawano zacieraniu laboratoryjnemu (kongresowemu). W wariantach, w których kleikowanie przebiegało bez dodatku słodu, zacieranie przeprowadzono dwoma sposobami: bez użycia lub z zastosowaniem preparatu enzymatycznego Ceremix 2XL, w dawce 1,8 kg/t ziarna. Próbę porównawczą stanowiła brzeczka uzyskana z samego słodu. Ziarno, słód oraz brzeczki laboratoryjne poddano ocenie. Oznaczono zawartość białka, w słodzie i ziarnie jęczmienia oraz azotu ogółem w brzeczkach, metodą Kjeldahla, a także zawartość azotu α-aminokwasowego metodą ninhydrynową. Obliczono również liczbę Kolbacha. Oznaczenia wykonano w trzech powtórzeniach. Stwierdzono, że zastępowanie 10 - 40 % słodu niesłodowanym ziarnem jęczmienia nagiego odmiany Rastik (niezależnie od sposobu kleikowania surowca) powoduje niedobory związków azotowych ogółem i azotu α-aminokwasowego w brzeczkach. Najefektywniejszym sposobem zapewnienia wystarczającej ilości produktów hydrolizy enzymatycznej białek w brzeczkach było użycie preparatu enzymatycznego Ceremix 2XL podczas zacierania słodu z niesłodowanym ziarnem, skleikowanym bez dodatku słodu.
The objective of the research was to determine the impact of substituting 30-40 % of malt by nonmalted grain of naked fodder barley of Rastik cultivar, as well as the impact of the addition of Ceremix 2XL enzymatic preparation on the content of some selected protein compounds contained in brewing worts. The materials used in this study were barley malt of the Pilzen type and naked barley grain of Rastik cultivar. The non-malted raw material, its amount being 10 %, 20 %, 30 %, or 40 % of the charge, was gelatinized at a temperature of 90°C during a 10 minute period; the ratio between grain and water was 1:5. The process was conducted in three variants: gelatinizing of non-malted raw material without additives, with 5 %, or with 10 % of malt added. The mass gelatinized was mixed with malt at a temperature of 45°C. Next, it was mashed using a laboratory (congress) method. In the process variants when the gelatinization was performed with no malt added, the mashing process was performed using two methods: without the Ceremix 2XL enzymatic preparation or with this preparation added, its dose being 1.8 kg per one tonne of grain. A comparative sample was wort produced from malt only. Next, the barley grain, malt, and laboratory worts were assessed. The following parameters were determined by a Kjeldahl method: protein content in malt and in barley grain, and total nitrogen content in worts. The content of α amino acid nitrogen in worts was determined using a ninhydrin method. Furthermore, the Kolbach index was calculated. The entire determination procedure was three times repeated. It was found that when 10-40 % of malt was substituted by the non-malted naked barley grain of Rastik cultivar (regardless of the method used to gelatinize it), the product showed deficiency of the total soluble nitrogen and of free amino in worts. The application of Ceremix 2XL enzymatic preparation to the process of mashing the malt and non-malted barley grain mixture, gelatinized without the addition of malt, was the most effective way to ensure the sufficient quantity of protein hydrolysis products in worts.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 5; 78-85
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ frakcjonowania i czasu słodowania ziarna jęczmienia na liczbę Kolbacha słodów oraz zawartość wolnego azotu alfa-aminokwasowego w brzeczkach
Effect of malting time and fractionation of barley grain on malt Kolbach index and content of free amino nitrogen in worts
Autorzy:
Szwed, L.
Blazewicz, J.
Zembold-Gula, A.
Pelak, M.
Dawidowicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827775.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
azot alfa-aminokwasowy
browarnictwo
brzeczka
frakcjonowanie
jeczmien
liczba Kolbacha
slod
slodowanie
ziarno
zawartosc azotu
Opis:
Celem badań było określenie wpływu czasu słodowania i dodatkowego frakcjonowania ziarna jęczmienia browarnego na zasobność słodów i otrzymanych z nich brzeczek pod względem produktów hydrolizy enzymatycznej białek. Materiał badawczy stanowiło ziarno jęczmienia browarnego odmian: Lailla, Jersey, Hanka oraz Brenda, pochodzące z sezonu wegetacyjnego 2004, z rejonu Dolnego Śląska, rozsortowane pod względem grubości na 3 frakcje: standardową (ziarno o grubości > 2,5 mm), frakcję 2,5-2,8 mm oraz frakcję >2,8mm, które poddano słodowaniu 5-, 6- i 7-dniowemu. W otrzymanych ze słodów brzeczkach laboratoryjnych oznaczono zawartość azotu alfa-aminokwasowego oraz obliczono liczbę Kolbacha. Otrzymane wyniki przeanalizowano programem Statistica. Analiza statystyczna wykazała, że zarówno czas słodowania 5-, 6- i 7-dniowy, jak i dodatkowe frakcjonowanie nie zróżnicowały w istotny sposób wartości liczby Kolbacha. Oba czynniki nie wpłynęły również w sposób istotny na zawartość wolnego azotu alfa-aminokwasowego w brzeczkach. Słody charakteryzowały się wysokim stopniem rozluźnienia. Zasadne wydaje się więc stwierdzenie, że proces słodowania można skrócić nawet poniżej 5 dni, co poprawi ekonomikę produkcji zarówno przez skrócenie czasu trwania procesu, jak i ograniczenie ubytków naturalnych związanych z rozwojem korzonków i kiełków liścieniowych. Dodatkowe frakcjonowanie ziarna nie różnicowało liczby Kolbacha i zawartości azotu alfa-aminokwasowego. Wprowadzanie zatem frakcjonowania, jako dodatkowego procesu, nie ma uzasadnienia technologicznego przy rozpatrywaniu ilości produktów hydrolizy enzymatycznej białek.
The objective of the investigations was to determine the effect of malting time and additional fractionation of brewing barley grain on the affluence of malt and worts produced thereof as regards the products of enzymatic hydrolisation of proteins. The investigation material were brewing barley grains of Lailla, Jersey, Hanka, and Brenda cultivars originating from the vegetation season in 2004, from the Lower Silesia region. All the grains analyzed were classified by their thickness into 3 fractions: standard grain fraction (grains larger than 2.5 mm), fraction of grains ranging from 2.5 to 2.8 mm, and fraction with grains larger than 2. 8 mm. The grains of the three fractions were then malted for 5, 6, and 7 days. In the laboratory worts obtained from these malts, the content of free amino nitrogen was determined, and the Kolbach index was calculated. The results obtained were analyzed using a Statistica software. Based on the statistical analysis performed, it was shown that neither the malting time of 5, 6, and 7 days nor the additional fractionation considerably impacted the value of Kolbach index. Those two factors did not considerably impact the content of free amino nitrogen in worts analyzed. The malts were characterized by a high loosening level. Thus, it seems justified to assume that when shortening the malting process period to less than 5 days, the economics of production could be improved owing to the shorter process duration and to the reduced natural malting losses related with the development of rootlets and acrospires. The additional grain fractionation affected neither the Kolbach index, nor the content of free amino nitrogen. Therefore, no technological justification exists of introducing the fractionation as an additional process when considering the product quantities of enzymatic hydrolisation of proteins.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 6
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu deszczowania i nawożenia azotem na wysokość i jakość plonu dwóch odmian jęczmienia browarnego
Impact of sprinkling irrigation and nitrogen fertilization on yield and its quality in two malting barley cultivars
Autorzy:
Zarski, J.
Dudek, S.
Kusmierek-Tomaszewska, R.
Blazewicz, J.
Zembold-Gula, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/62038.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
rosliny uprawne
zboza
uprawa roslin
deszczowanie
nawozenie azotem
jeczmien browarny
jeczmien Mauritia
jeczmien Marthe
plonowanie
plony
jakosc browarna
Opis:
Celem badań była ocena wpływu deszczowania i nawożenia azotowego oraz interakcji tych czynników na wysokość plonu i wartość browarną ziarna dwóch jakościowych odmian jęczmienia jarego ‘Mauritia’ oraz ‘Marthe’. Ścisłe doświadczenia polowe przeprowadzono w latach 2010-2011 na glebie lekkiej o zwięzłym podłożu w Stacji Badawczej Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego, zlokalizowanej w Mochełku koło Bydgoszczy, a więc w strefie o największych przeciętnych niedoborach opadów atmosferycznych i potrzebach stosowania uzupełniającego deszczowania w Polsce pod względem kryterium klimatycznego. Biorąc pod uwagę warunki glebowe doświadczenia, stosowane deszczowanie miało typowy dla warunków klimatycznych Polski charakter interwencyjny, uzupełniający okresowe braki opadów atmosferycznych w okresie wzmożonych potrzeb wodnych jęczmienia. Hipoteza badawcza zakładała, że zastosowanie deszczowania w technologii uprawy jęczmienia spowoduje wzrost i stabilizację wysokości plonów ziarna oraz przyczyni się do pozyskiwania surowca spełniającego kryteria przydatności browarnej, niezależnie od występujących w sezonie wegetacji okresów suszy rolniczej. Założono także, że w warunkach deszczowania możliwe będzie zastosowanie wyższych dawek nawożenia niż w uprawie tradycyjnej, prowadzonej w warunkach naturalnych opadów atmosferycznych, a zwiększone nawożenie azotowe przyczyni się do wzrostu wysokości plonów, nie pogarszając jakości ziarna przeznaczonego do przemysłu browarniczego. Wyniki przeprowadzonych ścisłych doświadczeń polowych potwierdziły hipotezę, że pod względem kształtowania wskaźników produkcyjnych i jakościowych, wprowadzenie deszczowania do technologii produkcji jęczmienia browarnego jest zabiegiem bardzo celowym. Jednak w praktyce rolniczej ewentualne stosowanie deszczowania w uprawie jakościowych odmian jęczmienia browarnego zależeć będzie przede wszystkim od efektywności ekonomicznej przedsięwzięcia, kształtowanej przez wartość plonu (cenę dobrej jakości surowca) oraz od uwarunkowań infrastrukturalnych, w tym głównie dostępności źródeł wody do nawodnień. Optymalny poziom nawożenia azotem deszczowanych upraw jęczmienia browarnego, pod względem wielkości plonu użytecznego ziarna oraz cech jakościowych, powinien wynosić 30 kg.ha-1. Zwiększenie nawożenia do poziomu 60 i 90 kg.ha-1 nie powodowało bowiem wzrostu masy ziarna, natomiast zdecydowanie pogarszało jego jakość, przyczyniając się do pogorszenia przydatności słodowniczej surowca. Druga hipoteza badawcza została zatem zweryfikowana negatywnie.
The aim of the research was an evaluation the impact of sprinkling irrigation, nitrogen fertilization as well as an interaction of the two factors on yield and malting quality of grain of two malting barley varieties‘Mauritia’ and ‘Marthe’. A field experiment was conducted during the growing seasons in years 2010-2011 on sandy soil with dense subsoil in the Research Centre of University of Technology and Life Science - Mochełek nearby Bydgoszcz. This is an area in Poland of the highest average precipitation shortages and the needs of use the supplemental irrigation in terms of the climate criterion. On such type of soil, the irrigation had an interventionist role which is typical for the climatic conditions in Poland. It complemented periodic shortages of precipitation during the increased water needs of barley. Research hypothesis assumed that the use of irrigation in the technology of barley cultivation will increase and stabilize yields of grain and contribute to the acquisition of raw material that meets the criteria of brewing, regardless of the agricultural droughts occurring in a growing season. It was also assumed that, in terms of irrigation it would be possible to use higher doses of fertilizer than in conventional cultivation conducted under natural rainfall while the increased level of nitrogen fertilizer would increase yields without deteriorating the quality of grain destined for the brewing industry. The results of field experiments confirmed the hypothesis that the use of irrigation for malting barley production technology is a recommended procedure in terms of shaping indicators of production and quality. However, in agricultural practices, the possible use of irrigation in the cultivation of high quality malting barley varieties will depend primarily on the economic efficiency which would be shaped by the value of the yield (the price of a high quality material) as well as the infrastructure of a farm, mainly the availability of water resources for irrigation. In terms of yield useful for malting and the quality properties of grain, the optimal level of nitrogen fertilization of irrigated malting barley crops should be of 30 kg·ha-1. Increasing fertilizer up to level of 60 and 90 kg.ha-1 did not result in the increased grain weight, while definitely deteriorated its quality, whereby it contributed to the deterioration of the suitability the raw material for malting. Therefore, the second research hypothesis was negatively verified.
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2013, 2/I
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena celowości stosowania deszczowania w technologii uprawy jęczmienia browarnego - wstępne wyniki badań
Evaluation of efficiency of sprinkling irrigation in the brewing barley cultivation technology - preliminary results
Autorzy:
Zarski, J.
Blazewicz, J.
Dudek, S.
Kusmierek-Tomaszewska, R.
Zembold-Gula, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/62600.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
zboza
technologia uprawy
gleby lekkie
deszczowanie
nawozenie azotem
jeczmien browarny
jeczmien Mauritia
jeczmien Marthe
plonowanie
wysokosc plonu
jakosc plonu
Opis:
W doświadczeniu polowym, przeprowadzonym w sezonie wegetacyjnym 2010r. na glebie lekkiej w Mochełku koło Bydgoszczy, badano wpływ deszczowania i czterech wariantów nawożenia azotowego na wysokość i jakość plonu ziarna browarnych odmian jęczmienia jarego ‘Mauritia' oraz ‘Marthe'. Okres wegetacji jęczmienia pod względem sumy opadów należał do wilgotnych, jednak cechował się wyjątkowo nierównomiernym rozkładem opadów w poszczególnych dekadach. W okresie obejmującym fazę kłoszenia i dojrzewania jęczmienia opady wyniosły zaledwie 16,3 mm, co spowodowało potrzebę deszczowania roślin. Łącznie w pięciu dawkach jednorazowych zastosowano 105 mm wody. Stwierdzono, ze wysokość plonów ziarna jęczmienia jarego wynosiła od 3,05 t.ha-1 do 6,34 t.ha-1, w zależności od odmiany, deszczowania i wariantu nawożenia azotowego. Niezależnie od zastosowanych czynników, większą średnio o 31% wysokością plonów charakteryzowała się odmiana ‘Marthe'. Średni przyrost plonu ziarna pod wpływem zastosowania deszczowania wyniósł 37,3%. Wskazuje to na dużą celowość wprowadzenia tego zabiegu do technologii produkcji jęczmienia browarnego jako czynnika podwyższającego wysokość plonów ziarna w sezonach wegetacji cechujących się występowaniem posuch atmosferycznych i rolniczych w okresie wzmożonego zapotrzebowania roślin na wodę. Reakcja roślin na nawożenie i jego wzrastające dawki zależała od warunków wodnych, zróżnicowanych w wyniku deszczowania. W warunkach bez deszczowania stwierdzono brak istotnego zróżnicowania wysokości plonu odmiany ‘Mauritia' oraz zmniejszenie wysokości plonu odmiany ‘Marthe' pod wpływem zastosowania zwiększonych dawek azotu. Na stanowiskach deszczowanych wysokość plonów jęczmienia nawożonego była istotnie wyższa niż uprawianego bez nawożenia. Jednak zwiększenie dawki azotu z 30 do 60-90 kg.ha-1, nie spowodowało istotnego podwyższenia wysokości plonów. Wstępna ocena przydatności słodowniczej ziarna wykazała, że jakość surowca polepszała się pod wpływem deszczowania i zdecydowanie pogarszała się w wyniku zastosowania nawożenia azotem, zwłaszcza w ilości 60-90 kg.ha-1. Najlepszą wartość browarną miało ziarno pochodzące ze stanowisk deszczowanych i nie nawożonych azotem.
A field experiment was conducted during the growing season 2010 on sandy soil in Mochełek near Bydgoszcz. The effects of irrigation and the four variants of nitrogen fertilization on yield and quality of grain from brewing barley varieties 'Mauritia' and 'Martha' were inwestigated. Growing season of barley in terms of total rainfall belonged to the wet, however, was marked by an extremely uneven distribution of rainfall in different decades. During the period of tillering and ripening stage of barley rainfall amounted to only 16.3 mm, which resulted in the need for irrigation of plants. A total of five doses of 105 mm of water was used. It was found that yields of barley grain ranged from 3.05 kg.ha-1 to 6.34 kg.ha-1, depending on the variety, irrigation and nitrogen fertilization variant. Regardless of the factors used, higher average yields of 31% was characterized by a variety of 'Martha'. The average increase in grain yield due to application of irrigation was 37.3%. This indicates the high desirability of introducing this treatment to the malting barley production technologies as a factor which increases the amount of grain yield in growing seasons characterized by the occurrence of atmospheric and agricultural dry spells in the period of increased demand for water plants. Plant response to fertilization and its increasing doses depend on water conditions, varying as a result of irrigation. In conditions without irrigation, there was no significant difference in the level of yield of 'Mauritia' and substantially reduce the amount of yield of 'Martha' under the influence of the application of increased doses of nitrogen. On irrigated plots yields of fertilized barley was significantly higher than those grown without fertilization. However, increasing the nitrogen dose from 30 to 60-90 kg.ha-1, did not result in significant increases in yields. Preliminary assessment of the suitability of grain for malting showed that the quality of raw material have been improved under the influence of irrigation and clearly deteriorated as a result of nitrogen fertilization, especially in an amount of 60-90 kg.ha-1. Grains derived from irrigated but not fertilized plots had the highest value for malting.
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2011, 05
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ deszczowania i nawożenia azotem w technologii uprawy jęczmienia browarnego na wydajność procesu słodowania - wstępne wyniki badań
Effect of sprinkling irrigation and nitrogen fertilization in the brewing barley cultivation technology on the malting productivity - preliminary results
Autorzy:
Blazewicz, J.
Zembold-Gula, A.
Zarski, J.
Dudek, S.
Kusmierek-Tomaszewska, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/61206.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
uprawa roslin
technologia uprawy
deszczowanie
nawozenie azotem
jeczmien browarny
jeczmien Marthe
jeczmien Mauritia
ziarno
plony
wydajnosc slodowania
masa slodu
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu cech odmianowych, deszczowania i nawożenia azotowego na przydatność gospodarczą badanych odmian jęczmienia browarnego. Przydatność gospodarczą określono na podstawie plonu ziarna celnego oraz wydajności słodowania i masy słodu możliwej do pozyskania z powierzchni 1 hektara uprawy. Doświadczenie polowe przeprowadzono w sezonie wegetacyjnym 2010 na glebie lekkiej w Mochełku koło Bydgoszczy. Stwierdzono, że wyższą przydatnością gospodarczą, określoną na podstawie plonu ziarna celnego oraz masy słodu i wydajności słodowania, charakteryzowała się browarnicza odmiana jęczmienia jarego ‘Marthe'. Wprowadzenie deszczowania w technologii uprawy jęczmienia browarnego przyczyniło się do zwiększenia plonu ziarna celnego oraz wydajności procesu słodowania z jednostki powierzchni. Optymalny poziom nawożenia azotem deszczowanych upraw jęczmienia browarnego, pod względem wielkości plonu użytecznego ziarna oraz masy uzyskanego słodu, powinien wynosić 30 kg.ha-1. Zwiększenie nawożenia do 60-90 kg.ha-1nie spowodowało istotnego wzrostu masy ziarna celnego i słodu.
The purpose of this study was to determine the effect of cultivar characteristic, irrigation and the four variants of nitrogen fertilization on economic usefulness of brewing barley grain cultivars. Economic suitability of brewing barley 'Mauritia' and 'Martha' cultivars was define on the basis of plump grains yield, malting productivity and malt weight, which are possible to obtain from 1 hectare of cultivation. A field experiment was conducted during the growing season 2010 on sandy soil in Mochełek near Bydgoszcz. During irrigation, a total of five doses of 105 mm of water was used. From barley grain of thickness over 2.5 mm, Pilsner type malts were obtained in laboratory conditions. It was found that higher economic usefulness, determined on the basis of grain yield, malts weight and malting productivity was characterized by a brewing barley cultivar 'Marthe'. The introduction of irrigation in technology of brewing barley cultivation, regardless of nitrogen fertilization, has contributed to increased grain yield and malting productivity from unit area. Optimal level of nitrogen fertilization for tested cultivars of brewing barley is 30 kg.ha-1. Increasing the nitrogen dose from 30 to 60-90 kg.ha-1, did not result in significant increases in weight of plump grains and malts.
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2011, 06
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies