Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wysokiński, Tomasz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Wodogłowie wymagające implantacji układu zastawkowego u pacjentów z pierwotnymi guzami komór mózgowych – doświadczenia własne
    Shunt-dependent hydrocephalus in patients with primary intraventricular
    Autorzy:
    Chodakowski, Paweł
    Kapustka, Bartosz
    Kotas, Adrian
    Marcol, Wiesław
    Wysokiński, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035864.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    guzy wewnątrzkomorowe
    wodogłowie
    zastawka komorowo-otrzewnowa
    hydrocephalus
    intraventricular tumours
    ventricular shunt
    Opis:
    WSTĘP: Guzy wewnątrzkomorowe stanowią 1,5–3% wszystkich guzów mózgu. Są to zmiany o znacznej heterogenności pod względem rozpoznania histopatologicznego, symptomatologii oraz możliwych dostępów operacyjnych. Jednym z powikłań guzów wewnątrzkomorowych jest wodogłowie wymagające implantacji układu zastawkowego. Autorzy ocenili zależność rozwoju wodogłowia „zastawkozależnego” od lokalizacji guza, doszczętności resekcji, występowania wodogłowia przedoperacyjnego oraz zastosowania drenażu zewnętrznego komór mózgu. MATERIAŁ I METODA: Analizie retrospektywnej poddano 31 przypadków chorych z pierwotnie wewnątrzkomorowymi guzami mózgu, leczonych na Oddziale Neurochirurgii Szpitala w Jastrzębiu-Zdroju w latach 2002–2013. Wiek chorych wahał się od 17 do 75 lat. Grupa ta stanowiła 2,3% wszystkich pacjentów z guzami mózgu. Wybór dostępu operacyjnego był uzależniony od lokalizacji i charakteru zmiany oraz preferencji operatora. WYNIKI: 14 guzów (45,2%) położonych było w komorze czwartej, 9 (35%) w komorze trzeciej, 8 (25,8%) w komorach bocznych. Diagnostyka histopatologiczna wykazała: 6 przypadków ependymoma WHO II (19,4%), 4 subependymoma WHO I (12,9%), 3 carcinoma plexus choroidei WHO IV (9,7%), po dwa przypadki (6,5%) torbieli koloidowej i malignant ependymoma WHO III/IV oraz 10 innych rozpoznań. W 81% przypadków wykonano całkowitą resekcję guza. Wodogłowie przedoperacyjne występowało w 35% przypadków. U 42% chorych zastosowano drenaż komorowy zewnętrzny w okresie okołooperacyjnym. Wodogłowie pooperacyjne, wymagające implantacji układu zastawkowego, wystąpiło w 12,9% przypadków (4 chorych). Analiza statystyczna wykazała statystycznie istotną zależność jedynie między występowaniem takiego wodogłowia a lokalizacją guza (p = 0,041). WNIOSKI: Doszczętność operacyjna, obecność wodogłowia obturacyjnego przed zabiegiem oraz założenie drenażu komorowego zewnętrznego nie mają statystycznie istotnego wpływu na ryzyko rozwoju wodogłowia po zabiegu. Istotny statystycznie wpływ na powstanie „zastawkozależnego” wodogłowia w przebiegu pooperacyjnym ma jedynie lokalizacja guza z predylekcją do komory czwartej.
    INTRODUCTION: Intraventricular tumours constitute 1.5–3% of all brain tumours. These tumours are a very heterogeneous group. There are many histologic types, various symptomatology and different surgical approaches. One of the possible complications is hydrocephalus, sometimes demanding shunt implantation. The authors estimated the relationship between shunt-dependent hydrocephalus and tumour location, the extension of resection, occurrence of preoperative hydrocephalus and the use of an external ventricular shunt. MATERIAL AND METHODS: A retrospective analysis of 31 cases with primary intraventricular tumours operated on in the Neurosurgical Department of the State Hospital in Jastrzebie-Zdroj between 2002 and 2013 was conducted. The age of the patients ranged between 17 and 75 years. This group constituted 2.3% of all patients with brain tumours. RESULTS: 14 tumours (45.2%) were located in the 4th ventricle, 9 (35%) in the 3rd ventricle, 8 (25.8%) in lateral ventricles. The histopathological diagnostics revealed: 6 cases of ependymoma WHO II (19.4%), 4 cases of subependymoma (12.9%), 3 cases of choroid plexus carcinoma, 2 coloid cysts (6.5%), 2 cases of malignant ependymoma WHO III/IV (6.5%) and 10 other diagnoses. Total resection was performed in 81% of tumours. Preoperative hydrocephalus appeared in 35% of cases. A perioperative external ventricular shunt was applied in 42% of patients. Shunt-dependent hydrocephalus appeared after 12.9% of operations (4 patients). Statistical analysis revealed a significant relationship between the existence of shunt-dependent hydrocephalus and tumour location (p = 0.041). CONCLUSION: The extent of resection, the occurrence of preoperative hydrocephalus and the use of an external ventricular shunt do not change the risk of the development of postoperative hydrocephalus. Only the location of the tumour has a statistically significant influence on the occurrence of shunt-dependent hydrocephalus.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 32-37
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena skuteczności oraz ryzyka powikłań „bezramowej” biopsji stereotaktycznej guzów mózgu opartej na neuronawigacji i badaniu MRI
    Effiectiveness and safety of MRI based 'frameless' stereotactic biopsy of brain tumours
    Autorzy:
    Chodakowski, Paweł
    Kapustka, Bartosz
    Marcol, Wiesław
    Kiwic, Grzegorz
    Wysokiński, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036720.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    biopsja „bezramowa”
    guzy mózgu
    biopsja stereotaktyczna
    neuronawigacja
    'frameless' biopsy
    brain tumours
    stereotactic biopsy
    neuronavigation
    Opis:
    INTRODUCTION: Stereotactic biopsy is a relatively commonly used tool for brain tumour diagnostics. A frame-based stereotactic biopsy is the standard, but the so-called 'frameless' biopsy, which is done by using a special neuronavigation system, seems to be a safe and convenient alternative. The authors have assessed the safety and effectiveness of an MRI based 'frameless' stereotactic biopsy of brain tumours. MATERIAL AND METHODS: 42 cases of patients, who underwent 'frameless' brain tumour biopsies in 2011–2013, were been retrospectively analysed. The biopsies were done by using BrainLab™ neuronavigation with VarioGuide and biopsy side-cut needles. The operation plan was based on a preoperative MRI head. In every case, at least 3 specimens various trajectories were taken. Pathological analysis was performed in the same place in every case. RESULTS: There were 85.7% cases with an exact histopathological result. 14.3% cases obtained a pathological result, but without exact diagnosis. One patient (2.4%) with astrocytoma WHO III died as a result of a perioperative intraventricular hemorrhage. Other clinically significant perioperative complications occurred in 2 cases (4.8%). The histopathological diagnostics revealed: 12 cases of GBM (28.6%), 8 cases of astrocytoma WHO III (19%), 10 cases of astrocytoma WHO II (23.8%), 1 case of metastasis (2.4%), 1 case of lymphoma (2.4%) as well as 2 other lesions (4.8%). Statistical analysis revealed no significant differences in the patients’ pre- and postoperative state. CONCLUSIONS: The 'frameless' biopsy is an effective and relatively safe way of diagnosing brain tumours. This type of biopsy takes less time to perform. It seems that it can be recommended as a convenient alternative to frame-based biopsy.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 122-126
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wortioksetyna – lek przeciwdepresyjny o wielofunkcyjnym mechanizmie działania
    Vortioxetine – an antidepressant with a multifunctional mechanism of action
    Autorzy:
    Wysokiński, Adam
    Sobów, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940992.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cognitive dysfunctions
    depression
    vortioxetine
    depresja
    dysfunkcje poznawcze
    wortioksetyna
    Opis:
    Depression is one of the most invalidating chronic diseases, and the efficacy of the available antidepressants is limited. Remission is observed in only a third of cases of depressive patients following the use of the first drug. Also a third of patients are drug-resistant which means they do not improve despite the administration of multiple drugs. More and more attention is paid to cognitive dysfunctions (such as attention and memory disorders, executive function disorders, slow information processing) which are one of the key symptoms in the course of depression. These are characterised by a high incidence in depressive patients (up to 94% of all patients affected by the episode of depression and up to 44% of patients in remission) and largely affect their quality of life. Vortioxetine is a new antidepressant, with so-called multifunctional mechanism of action, comprising the inhibition of the serotonin transporter, partial agonism of the 5-HT1A and 5-HT1B receptors, and antagonism of the 5-HT3A and 5-HT7 receptors. Vortioxetine has a well-documented anti-depression efficacy both in short- and long-term therapy. Most available data point to the efficacy of the said antidepressant when administered in the daily dose of 10 mg and more, yet the 10 mg dose has a similar efficacy to 15 or 20 mg. Adverse event profile of vortioxetine may be better than for other antidepressants (mainly for duloxetine and venlafaxine). Beneficial effect of vortioxetine on cognitive impairment which may be independent of its antidepressant action is clinically important and interesting. Moreover, in comparison to other antidepressants, vortioxetine has a good tolerability profile in terms of sexual dysfunction and does not significantly affect the body mass and other metabolic parameters.
    Depresja pozostaje jedną z najbardziej inwalidyzujących chorób przewlekłych, a skuteczność dostępnych leków przeciwdepresyjnych jest ograniczona. Jedynie około ⅓ pacjentów uzyskuje remisję po zastosowaniu pierwszego leku; również około ⅓ chorych cechuje się lekoopornością, czyli nie uzyskuje poprawy mimo zastosowania różnych leków. Coraz większą uwagę zwraca się na dysfunkcje poznawcze (zaburzenia uwagi, pamięci i funkcji wykonawczych, wolniejsze tempo przetwarzania informacji), należące do kluczowych objawów w przebiegu depresji. Są one częste u pacjentów z depresją (do 94% wszystkich chorych w trakcie epizodu depresji oraz do 44% osób w fazie remisji) i znacząco wpływają na jakość życia. Wortioksetyna jest nowym lekiem przeciwdepresyjnym o wielofunkcyjnym mechanizmie działania, który obejmuje hamowanie transportera serotoniny, częściowy agonizm wobec receptorów 5-HT1A i 5-HT1B oraz antagonizm wobec receptorów 5-HT3A i 5-HT7. Wortioksetyna ma dobrze udokumentowaną skuteczność przeciwdepresyjną – w leczeniu zarówno krótko-, jak i długoterminowym. Najwięcej danych wskazuje na skuteczność leku stosowanego w dawce dobowej 10 mg i wyższej, przy czym dawka 10 mg ma podobną skuteczność jak 15 i 20 mg. Profil działań ubocznych wortioksetyny może być lepszy niż w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych (głównie duloksetyny i wenlafaksyny). Uwagę zwraca korzystny wpływ wortioksetyny na zaburzenia poznawcze, który może być niezależny od jej działania przeciwdepresyjnego. Ponadto w porównaniu z innymi lekami przeciwdepresyjnymi wortioksetyna cechuje się dobrym profilem tolerancji w zakresie dysfunkcji seksualnych oraz nie wpływa istotnie na masę ciała i inne parametry metaboliczne.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 2; 99-103
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie tetrabenazyny w leczeniu późnych dyskinez polekowych – opis czterech przypadków
    The use of tetrabenazine for the treatment of drug-induced tardive dyskinesia – report of four cases
    Autorzy:
    Szczepocka, Ewa
    Magierski, Radosław
    Sobów, Tomasz
    Wysokiński, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030039.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    leki przeciwpsychotyczne
    późne dyskinezy
    tetrabenazyna
    Opis:
    Tardive dyskinesias are defined as a syndrome of involuntary, irregular, hyperkinetic movement disorders, including mixed movement disorders of the face and the mouth as well as choreoathetoid movements of the trunk and limbs. They are a serious and usually irreversible side effect of chronic neuroleptic treatment and affect approximately 15–20% of patients. Treatment attempts using amantadine, levetiracetam, piracetam, clonazepam, propranolol, vitamin  B6, vitamin  E, ondansetron, botulinum toxin and Ginkgo biloba were made. However, in many cases the treatment efficacy has not been confirmed in long-term studies in larger groups of patients. Tetrabenazine, registered in Poland for the treatment of hyperkinetic motor disorders in the Huntington’s disease, is one of the available therapeutic options. We present the course and the effects of tetrabenazine therapy in four patients with antipsychotic-induced tardive dyskinesias. Based on the experience gained during the research program using tetrabenazine, we believe that the use of this agent should be limited to patients in a stable mental condition, with no current symptoms of depression or active psychotic symptoms. In our opinion, suicidal tendencies or thoughts and a history of neuroleptic malignant syndrome are absolute contraindications. The off-label use of tetrabenazine requires a written informed consent of the patient and careful monitoring of their mental and neurological condition.
    Późne dyskinezy definiowane są jako zespół mimowolnych, nieregularnych, hiperkinetycznych ruchów obejmujący mieszane zaburzenia ruchowe w obrębie twarzy i ust oraz ruchy choreoatetotyczne w obrębie tułowia i kończyn. Stanowią one poważny i zwykle nieodwracalny niepożądany efekt przewlekłego leczenia neuroleptykami, występujący u około 15–20% pacjentów. Podejmowano próby leczenia amantadyną, lewetiracetamem, piracetamem, klonazepamem, propranololem, witaminą B6, witaminą E, ondansetronem, toksyną botulinową oraz preparatami Ginkgo biloba, jednak skuteczność terapii w wielu przypadkach nie ma potwierdzenia w długoterminowych badaniach na liczniejszych grupach chorych. Jedną z dostępnych opcji terapeutycznych jest tetrabenazyna, zarejestrowana w Polsce w leczeniu hiperkinetycznych zaburzeń motorycznych w chorobie Huntingtona. W artykule przedstawiamy przebieg i efekty leczenia tetrabenazyną u czterech pacjentów z późnymi dyskinezami wywołanymi przez leki przeciwpsychotyczne. Na podstawie doświadczenia zdobytego w czasie prowadzenia programu badawczego z użyciem tetrabenazyny uważamy, że stosowanie tego leku należy ograniczyć do pacjentów będących w  stabilnym stanie psychicznym, bez objawów zespołu depresyjnego i  bez aktywnych objawów psychotycznych. Za bezwzględne przeciwwskazania uznajemy obecność wyraźnych skłonności, myśli i tendencji suicydalnych oraz obecność w wywiadzie złośliwego zespołu poneuroleptycznego. Podejmując decyzję o włączeniu tetrabenazyny, należy pamiętać o uzyskaniu zgody pacjenta na zastosowanie leku poza zarejestrowanymi wskazaniami, a także o wnikliwym monitorowaniu stanu psychicznego i neurologicznego.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 4; 194-200
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Platelet count in elderly patients with unipolar depression – case control analysis
    Liczba płytek krwi u pacjentów w podeszłym wieku z depresją jednobiegunową – analiza typu case control
    Autorzy:
    Wysokiński, Adam
    Socha, Krzysztof
    Sołtysik, Bartłomiej Konrad
    Kłoszewska, Iwona
    Sobów, Tomasz
    Kostka, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941700.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    depression
    elderly
    old age psychiatry
    platelet count
    Opis:
    Aim: While the effect of antidepressants on platelet functions is relatively well studied, there are few studies comparing platelet parameters, such as platelet count, between elderly patients with unipolar depression and non-depressed elderly subjects. Therefore, the aim of the study was to determine if there are differences in platelet count in elderly patients with unipolar depression (DEP) compared with non-depressed elderly patients (nonDEP) using case-control analysis. Methods: We measured platelet count in 582 (DEP: n = 291, nonDEP: n = 291) Caucasian in-patients aged ≥60. The mean age of the study subjects was 77.2 years, there were 243 (83.5%) women in both study groups. Results: The mean platelet count was significantly (p = 0.02) lower in the DEP group (241.6 ± 82.0) compared with the nonDEP group (263.6 ± 107.2). We also found that platelet count was not correlated with age. Conclusions: Compared with non-depressed controls, elderly patients with depression have decreased number of platelet cells. This, combined with the known effect of antidepressants on platelet agreeability, may translate into an increased risk of bleeding complications in the course of antidepressive treatment in elderly patients. Careful monitoring of platelet parameters is therefore recommended in the clinical population of elderly depressed patients.
    Cel: O ile wpływ leków przeciwdepresyjnych na funkcje płytek krwi jest stosunkowo dobrze zbadany, o tyle niewiele jest badań porównujących parametry płytek krwi (takie jak liczba płytek krwi) u osób w podeszłym wieku z depresją jednobiegunową i bez depresji. Celem badania było określenie, czy istnieją różnice w liczbie płytek u pacjentów w podeszłym wieku z depresją jednobiegunową (DEP) w porównaniu z pacjentami w podeszłym wieku (nonDEP), za pomocą metody analizy case control. Metody: Oceniono liczbę płytek krwi u 582 (DEP: n = 291, nonDEP: n = 291) pacjentów rasy kaukaskiej w wieku ≥60 lat. Średni wiek badanych wynosił 77,2 roku, w obu grupach było 243 (83,5%) kobiet. Wyniki: Średnia liczba płytek krwi była istotnie statystycznie mniejsza (p = 0,02) w grupie DEP (241,6 ± 82,0) w porównaniu z grupą nonDEP (263,6 ± 107,2). Stwierdzono ponadto, że liczba płytek krwi nie korelowała z wiekiem. Wnioski: W porównaniu z grupą kontrolną u pacjentów w podeszłym wieku z depresją liczba płytek krwi była mniejsza. Fakt ten, w połączeniu ze znanym wpływem leków przeciwdepresyjnych na agregację płytek krwi, może przełożyć się na zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań krwotocznych w trakcie leczenia przeciwdepresyjnego u pacjentów w podeszłym wieku. Zaleca się ostrożne monitorowanie parametrów płytek w populacji klinicznej u pacjentów w podeszłym wieku.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 1; 19-24
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Association of anthropometric measures of obesity and chronic kidney disease in elderly women
    Autorzy:
    Jaroszynski, Andrzej
    Dereziński, Tadeusz
    Jaroszyńska, Anna
    Zapolski, Tomasz
    Wąsikowska, Beata
    Wysokiński, Andrzej
    Jawień, Arkadiusz
    Załuska, Wojciech
    Horoch, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/989633.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    obesity
    chronic kidney disease
    waist-to-height ratio
    waist-to-hip ratio
    body mass index
    waist circumference
    Opis:
    Introduction and objective. Growing evidence suggests that obesity is an important contributor to the development of chronic kidney disease (CKD). The relationship between obesity and CKD is complex and not completely understood, and the best anthropometric index of obesity in predicting CKD is controversial. This study aimed to determine the best anthropometric index of obesity in predicting CKD in a population of elderly women. Materials and methods. Anthropometric indexes of obesity including body mass index (BMI), waist circumference (WC), waist-to-height ratio (WheiR) and waist-to-hip-ratio (WHR), were obtained in 730 selected females. Biochemical measurements including blood glucose, lipid profile, and 2-h postprandial blood glucose were performed. GFR was estimated by using CKD-EPI equation. Results. The prevalence of CKD stage ≥ 3 was 12.2%. Overweight and obesity was found in 50% and 36% of participants, respectively. Increased central fat distribution, as defined by WheiR, WC and WHR, was found in 89.6%, 91.7% and 89.4% individuals, respectively. Univariate linear regression analysis showed positive correlations between CKD and age (p<0.001), BMI (p<0.001), WC (p<0.001), WHR (p=0.007), WheiR (p<0.001), diabetes (p=0.002), as well as triglicerydes (p=0.031), and negative correlation between CKD and HDL level (p=0.017). Multivariable analysis demonstrated that hypertension, diabetes, WC and WheiR were independent predictors of CKD. The area under the receiver operating characteristics curve was best for WheiR (0.647), followed by WC (0.620), BMI (0.616), and WHR (0.532). Conclusions. Abdominal obesity is an important predictor of CKD. Of commonly used anthropometric parameters of obesity WheiR ≥ 0.6 is particularly associated with CKD in elderly females.
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2016, 23, 4
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies