Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wysocki, Tomasz" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Zastosowanie nowego modelu zatyczki z bezkomórkowej macierzy skórnej w leczeniu przetok odbytu. Opis przypadku oraz spostrzeżenia własne na podstawie pierwszego zastosowania w Polsce
Autorzy:
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Banasiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393082.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przetoka odbytu
zatyczka biomateriałowa
implantacja zatyczki
Opis:
Przetoka odbytu (anal fistula, AF) jest patologicznym połączeniem odbytu i skóry okolicy odbytu. Główną przyczyną tworzenia się przetok odbytu jest infekcja bakteryjna gruczołów w obrębie krypt odbytowych. Jedną z nowoczesnych technik leczenia przetok nieingerujących w aparat zwieraczowy jest implantacja materiału kolagenowego w formie zatyczek. Poniżej przedstawiamy pierwsze polskie doświadczenia z nowym modelem zatyczki biomateriałowej stosowanym w leczeniu przetok odbytu oraz wskazujemy na kluczowe elementy postępowania przed- i śródoperacyjnego związanego z zastosowaniem tej metody. W opinii autorów metoda jest prosta, bezpieczna i powtarzalna. Nowatorska organizacja przestrzenna materiału minimalizuje ryzyko migracji i rotacji zatyczki oraz idealnie wkomponowuje się i dopasowuje do przebiegu i kształtu kanału przetoki, umożliwiając jej inkorporowanie i przerastanie przez tkanki kanału przetoki. Relatywnie krótki czas operacji, niewielkie pooperacyjne dolegliwości bólowe i szybsza rekonwalescencja są niewątpliwie dodatkowymi zaletami metody. W celu oszacowania skuteczności leczenia przetok z zastosowaniem nowego typu zatyczki kluczowa jest długoterminowa obserwacja obejmująca większą ilość pacjentów.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 52-55
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady stosowania dootrzewnowej chemioterapii w hipertermii (HIPEC) w leczeniu nowotworów złośliwych powierzchni otrzewnej w połączeniu z zabiegami cytoredukcyjnymi: zalecenia krajowe
Polish clinical practice guideline on hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) with cytoreductive surgery in peritoneal malignancy treatment
Autorzy:
Rutkowski, Piotr
Śpiewankiewicz, Beata
Herman, Krzysztof
Jastrzębski, Tomasz
Kładny, Józef
Kojs, Zbigniew
Krzakowski, Maciej
Polkowski, Wojciech
Wyrwicz, Lucjan
Wysocki, Piotr
Zdzienicki, Marcin
Zegarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031598.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dootrzewnowa chemioterapia perfuzyjna w warunkach hipertermii (hipec)
rekomendacje
wskazania
przeciwwskazania
hyperthermic intraperitoneal perfusion chemotherapy (hipec)
recommendations
indications
contraindications
Opis:
The management of peritoneal surface malignancy is a significant clinical problem in oncology. It was demonstrated that the combination of complete cytoreductive surgery with hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) may lead to long-term control of the disease or improved survival in selected patients. The aim of this paper was to present the optimal indications and technical guidelines for performing HIPEC in Poland. The application of this method requires experience of a multidisciplinary team of physicians (gynecologic oncologist, surgeon and clinical oncologist), availability of diagnostic and therapeutic resources (intensive care unit) as well as a dedicated perfusion system. A crucial aspect for obtaining optimal treatment outcomes is the selection of patients. Such a selection takes place both at the beginning of treatment and intraoperatively. The initial selection of patients qualified for HIPEC includes ruling out extraperitoneal spread of cancer and metastases to the liver (single resectable liver metastases in patients with colorectal carcinoma are not contraindications) and lungs. According to current international guidelines, the HIPEC procedure is a standard treatment in patients with ovarian carcinoma that metastasizes to the peritoneum, in colorectal cancer, when PCI <20 and in patients with peritoneal mesothelioma or pseudomyxoma peritonei as well as in patients with gastric cancer.
Leczenie nowotworów złośliwych powierzchni otrzewnej stanowi istotny problem w onkologii. Wykazano, że skojarzenie maksymalnej cytoredukcji chirurgicznej z dootrzewnową chemioterapią w hipertermii (hyperthermic intraperitoneal chemotherapy, HIPEC) może prowadzić do długotrwałej kontroli choroby lub wydłużenia przeżyć u odpowiednio wybranych chorych. Celem niniejszego opracowania są zalecenia dla optymalnego zakresu wskazań i sposobu prowadzenia HIPEC w Polsce. Zastosowanie tej metody wymaga doświadczenia wielospecjalistycznego zespołu lekarskiego (ginekolog onkolog, chirurg, onkolog kliniczny), a także zaplecza diagnostycznego i leczniczego (oddziału intensywnej opieki medycznej) oraz dedykowanego systemu do perfuzji. Kluczową kwestią dla uzyskania optymalnego wyniku leczenia jest odpowiedni dobór chorych. Dobór ten następuje zarówno na etapie planowania leczenia, jak i śródoperacyjnie. Wstępna selekcja pacjentów kwalifikowanych do leczenia z wykorzystaniem HIPEC obejmuje wykluczenie pozaotrzewnowych przerzutów nowotworu oraz przerzutów do wątroby (pojedyncze resekcyjne przerzuty do wątroby u chorych na raka jelita grubego nie są przeciwwskazaniem) i płuc. Zgodnie z istniejącymi zaleceniami międzynarodowymi procedura HIPEC jest standardowo stosowana u chorych z przerzutami do otrzewnej raka jajnika, raka jelita grubego, gdy PCI <20 oraz u chorych na międzybłoniaka lub śluzaka rzekomego otrzewnej i wybranych chorych na raka żołądka.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 2; 86-97
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytyczne Towarzystwa Chirurgów Polskich i Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej w zakresie akredytacji dla ośrodków wykonujących zabiegi cytoredukcyjne oraz procedury HIPEC w leczeniu pierwotnych i wtórnych nowotworów otrzewnej
Autorzy:
Jastrzębski, Tomasz
Richter, Piotr
Zegarski, Wojciech
Dziki, Adam
Wallner, Grzegorz
Jeziorski, Arkadiusz
Wysocki, Wojciech
Jackowski, Marek
Bębenek, Marek
Olesiński, Tomasz
Polkowski, Wojciech
Wyrwicz, Lucjan
Wydra, Dariusz
Biernat, Wojciech
Czauderna, Piotr
Studniarek, Michał
Polec, Tomasz
Owczuk, Radosław
Sommer, Anna
Szewczyk, Krzysztof
Mielko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391757.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
akredytacja
cytoredukcja
HIPEC
jakość leczenia
nowotwory otrzewnej
Opis:
Chirurgiczne leczenie chorych z przerzutami do otrzewnej, w skojarzeniu z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w hipertermii (HIPEC) oraz terapiami systemowymi, jest coraz powszechniej stosowane i przy właściwej kwalifikacji chorych pozwala uzyskać 5-letnie przeżycia na poziomie 32–52%. Niezbędnymi warunkami dobrych wyników takiego leczenia są: wysokie doświadczenie i infrastruktura ośrodka, doświadczenie zespołu operacyjnego oraz właściwa kwalifikacja do zabiegu. W następstwie dyskusji związanej z potrzebą oceny jakości i wyników leczenia, na wniosek Sekcji Nowotworów Otrzewnej Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, opracowano warunki akredytacji i powołano Komisję Akredytacyjną dla ośrodków wykonujących zabiegi cytoredukcyjne oraz HIPEC w leczeniu pierwotnych i wtórnych nowotworów otrzewnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 47-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki leczenia chirurgicznego raka odbytnicy
Autorzy:
Wajda, Zdzisław.
Gruca, Zbigniew.
Śledziński, Zbigniew.
Wysocki, Tomasz.
Głowacki, Janusz.
Cichecki, Piotr.
Stanek, Aleksander.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1996, Suplement II, s. [168]-171
Data publikacji:
1996
Tematy:
Jelito grube nowotwory leczenie chirurgia materiały konferencyjne
Odbytnica nowotwory leczenie chirurgia materiały konferencyjne
Chirurgia
Materiały konferencyjne
Opis:
Tab.; Bibliogr.; Materiały IV Zjazdu Sekcji Chirurgii Wojskowej Towarzystwa Chirurgów Polskich; Bydgoszcz/Pieczyska 5-7.10.1995 r.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wpływ profilaktycznego stosowania rifaksyminy na występowanie zapaleń uchyłków i jakość życia chorych z chorobą uchyłkową
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Francuzik, Wojciech
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Paszkowski, Jacek
Studniarek, Adam
Krokowicz, Piotr
Grochowalski, Marcin
Zastawna, Kinga
Szczepkowski, Marek
Lorenc, Zbigniew
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393500.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zapalenie uchyłków
choroba uchyłkowa
rifaksymina
profilaktyka
Opis:
Uchyłki jelita grubego i związane z nimi dolegliwości kliniczne oraz powikłania to jedna z najczęstszych patologii przewodu pokarmowego w krajach wysokorozwiniętych. Obecność uchyłków jelita grubego oraz związane z nimi konsekwencje kliniczne podzielić można na cztery podstawowe postacie: 1) uchyłkowatość, czyli obecność uchyłków jelita grubego nie dających objawów klinicznych i wykrywanych zazwyczaj przypadkowo, 2) objawowa niepowikłana choroba uchyłkowa, 3) zapalenie uchyłków (ostre niepowikłane zapalenie uchyłków), 4)powikłania zapalenia uchyłków (obejmujące stany wymagające hospitalizacji). Celem niniejszej pracy była retrospektywna analiza efektywności stosowania rifaksyminy w profilaktyce występowania zapalenia uchyłków u  pacjentów leczonych w  poradniach proktologicznych. Kryterium rozpoznania choroby uchyłkowej stanowiło potwierdzenie występowania uchyłków jelita grubego na podstawie badania kolonoskopowego, wlewu kontrastowego lub kolografii KT (wirtualnej kolonoskopii) oraz co najmniej jednego przebytego (udokumentowanego) epizodu zapalenia uchyłków. Przebyte zapalenie uchyłków stwierdzano na podstawie dokumentacji medycznej, potwierdzającej obecność objawów klinicznych, oraz podwyższonej wartości CRP (>5,0), lub/i wyników badań obrazowych (USG, KT). Spośród 686 pacjentów leczonych w poradni, po przyjęciu restrykcyjnych kryteriów wykluczenia, do badania zakwalifikowano 248 chorych, których podzielono na dwie grupy: kontrolną (grupa I –145 chorych) i badaną (grupa II – 103 pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę). Liczba zapaleń uchyłków u pacjentów w obu grupach była zbliżona w okresie 6 miesięcy przed rozpoczęciem badania (p=0,1306) i w pierwszych 6 miesiącach terapii (p=0,3044). Między 6. a 12. miesiącem terapii, odnotowano istotnie mniejszą liczbę zapaleń uchyłków u pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę, w porównaniu do grupy kontrolnej (p<0,0001). Pacjenci, którym podawano rifaksyminę, mieli istotnie wyższą jakość życia (mierzoną wg. skali VAS) niż w ci w grupie kontrolnej po 12 miesiącach zażywania rifaksyminy. Wyniki badania potwierdziły efektywność stosowania rifaksyminy w profilaktyce zapalenia uchyłków, nawet w schemacie kuracji powtarzanej co 3 miesiące. Stosowanie rifaksyminy u pacjentów z epizodem zapalenia uchyłków nie tylko zmniejszało częstość występowania zapaleń i ich powikłań, ale również poprawiało jakość życia tych chorych. Wydaje się również, że profilaktyka zapaleń uchyłków oparta o rifaksyminę może być efektywna ekonomicznie, wymaga to jednak dalszej analizy i badań.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 22-31
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of rifaximin on diverticulitis rate and quality of life in patients with diverticulosis
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Francuzik, Wojciech
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Paszkowski, Jacek
Studniarek, Adam
Krokowicz, Piotr
Grochowalski, Marcin
Zastawna, Kinga
Szczepkowski, Marek
Lorenc, Zbigniew
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393466.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
diverticulitis
diverticulosis
rifaximin
prevention
Opis:
Diverticulosis, its associated symptoms and complications are one of the most common pathologies of the gastrointestinal tract in more economically developed countries. Presence of diverticuli and their clinical consequences can be divided into four categories: 1) diverticulosis, i.e. an asymptomatic presence of diverticuli that are usually found by accident 2) symptomatic uncomplicated diverticulosis 3) diverticulitis (acute uncomplicated diverticulitis) 4) complications of diverticulitis (conditions requiring hospital stay). The aim of this study was to retrospectively analyze the efficacy of rifaximin in preventing diverticulitis in patients visiting proctology clinics. The diagnostic criterium for diverticulosis was confirmation by colonoscopy, barium enema or CT colography (virtual colonoscopy) as well as history of at least one documented episode of diverticulosis. History of diverticulosis was evaluated based on medical records, clinical symptoms, elevated level of CRP (>5.0) and/or diagnostic imaging (ultrasound, CT). After setting strict exclusion criteria, 248 patients were qualified for the study out of 686, and they were later divided into two groups: control group (group I – 145 patients) and studied group (group II – 103 patients receiving rifaximin prophylaxis). Diverticulitis rate was comparable in both groups over a period of 6 months before study (p = 0.1306) and 6 months of treatment (p=0.3044). Between the 6th and 12th month of treatment, a significantly lower rate of diverticulitis was noted in the group receiving rifaximin compared to control group (p<0.0001). Patients receiving rifaximin reported higher quality of life (which was assessed using the VAS scale) compared to control group after 12 months. The results confirmed the efficacy of riaximin in prevention of diverticulitis, even in the scheme of repeated courses every 3 months. Not only did application of rifaximin lower the rate of diverticulitis and its complications in patients after an episode of diverticulitis, but also it improved the patients’ quality of life. It seems that diverticulitis prophylaxis based on rifaximin can be economically efficient, however, it requires further research.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 22-31
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surgical methods of treatment of intestinal passage disturbances with the characteristics of constipation in patients with intestinal stoma based on own experience
Autorzy:
Krokowicz, Łukasz
Sławek, Sylwia
Ledwosiński, Witold
Bobkiewicz, Adam
Borejsza-Wysocki, Maciej
Kuczyńska, Barbara
Szmyt, Krzysztof
Paszkowski, Jacek
Drews, Michał
Banasiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395605.pdf
Data publikacji:
2015-04-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
end colostomy
loop colostomy
constipation
parastomal hernia
Opis:
Stoma is an intestinal fistula created in emergency or by elective indications, and it is done to drain out the digestive tract content. In some patients there is a disturbance passage of gastric contents through the stoma, which may take the form of chronic constipation or even periodic subileus that will sooner or later require surgical treatment. The aim of the study was the assessment of the causes and method of treatment of constipation in patients with intestinal stoma. Material and methods. A total of 331 patients with stoma followed by Ostomy and Proctology Outpatient Clinic were included in the study in the years 2011-2014. The study included 146 women and 185 men and the average age was 61.3 ± 12.7 years. Within the entire froup, 273 patients had the end stoma performed whereas in 58 patients the loop stoma was created. The highest percentage of patients were the ones with diverticulosis and colorectal cancer, i.e. 132 and 114 patients respectively. A stoma was created in 35 patients due to inflammatory bowel disease (IBD), in 23 patients because of cancer, in 14 as a result of injuries and in 13 due to rectovaginal fistula. Results. Out of the entire group subject to study (331 patients) 93 patients (28.1%) suffered from constipation. 50 patients with constipation required surgical intervention. The most common indication for surgical treatment was the parastomal hernia (36 patients, 72%), other indications were the narrowing of the stoma (5 patients, 10%), its collapse (6 patients, 12%) or prolapse (3 patients, 6%). Parastomal hernia was responsible for 84% of constipation within the stoma and 86.1% were treated with laparotomy (31 out of 36 patients). Other causes of constipation were the stomal stenoses (5 patients), collapse of the stoma (6 patients) and stomal prolapse (3 patients). All patients were treated surgically with a good final result. Conclusions. Constipation associated with dysfunction of the stoma in most cases should be treated surgically. Parastomal hernia is the most common cause of constipation in the stoma. Treatment should be performed in due time because of the possibility of developing complications, especially dangerous one is a strangulated parastomal hernia and ischemia of stoma.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 4; 160-165
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność profilaktycznej terapii łączonej (rifaksymina alfa + prebiotyk arabinogalaktan z laktoferyną) na funkcje przewodu pokarmowego u pacjentów z rozpoznaną objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Paszkowski, Jacek
Borejsza-Wysocki, Maciej
Bobkiewicz, Adam
Pietrzak, Anna
Szczepkowski, Marek
Francuzik, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392154.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
arabinogalaktan z laktoferyną
choroba uchyłkowa
ONCHU
profilaktyczna terapia skojarzona Xifaxan plus Fibraxine
rifaksymina alfa
Opis:
Wprowadzenie: U pacjentów z objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową bardzo istotna jest profilaktyka zapaleń uchyłków i związanych z nimi powikłań. Standardowo rekomendowana profilaktyka opiera się o cykliczne stosowanie rifaksyminy alfa. Cel: Celem niniejszego badania była ocena wpływu dodatkowej suplementacji preparatem prebiotycznym, zawierającym błonnik rozpuszczalny arabinogalaktan oraz laktoferynę, u pacjentów z chorobą uchyłkową jelita grubego, stosujących standardową terapię cykliczną przy użyciu rifaksyminy alfa (Xifaxan tabl. 200 mg w dawce 2x400 mg przez 7 dni raz w miesiącu / cyklicznie co miesiąc). Materiał i metoda: Pacjenci podzieleni zostali na dwie grupy. W grupie I (58 osób) otrzymywali oni standardową profilaktykę zaostrzeń choroby uchyłkowej, tj. rifaksyminę alfa (Xifaxan tabl. 200mg), 2x dziennie 400 mg przez 7 dni; cykle powtarzano co miesiąc. W grupie II (63 osób), oprócz powyższego schematu, stosowano dodatkowo preparat prebiotyczny błonnika rozpuszczalnego arabinogalaktan (5g) z laktoferyną (50 mg) 1x dziennie 1 saszetka przez okres 3 miesięcy. Badanie ukończyło 108 pacjentów. Ocenie poddano: częstość wypróżnień, konsystencję stolca, występowanie dolegliwości bólowych, jakość życia według polskiej wersji kwestionariusza GIQLI, inne dolegliwości/objawy, mogące mieć związek ze stosowanym preparatem (zdarzenia niepożądane), liczbę wizyt ambulatoryjnych, hospitalizacji i operacji z powodu choroby uchyłkowej jelita grubego i jej powikłań. Pacjenci poddani zostali 3-miesięcznej obserwacji. Wyniki: W obydwu badanych grupach stwierdzono znamienne zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawę jakości życia. W grupie II dodatkowo zaobserwowano znamienną poprawę w zakresie normalizacji częstości wypróżnień i konsystencji stolca. Wzrost jakości życia był w tej grupie znamiennie wyższy niż w grupie pacjentów poddanych standardowej profilaktyce tylko z rifaksyminą alfa (p = 0.00146). Wnioski: U pacjentów z objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową model profilaktycznej terapii kompleksowej, obejmującej łączne stosowanie rifaksyminy alfa z prebiotykiem arabinogalaktanem i laktoferyną, pozwala na uzyskanie bardzo dobrych wyników. W przypadku terapii kompleksowej minimalizowane jest ryzyko zaostrzeń czy powikłań przy jednoczesnej znaczącej poprawie w zakresie wypróżnień, zmniejszenia dolegliwości bólowych i poprawie jakości życia.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 1-8
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected aspects of non-orthogonal multiple access for future wireless communications – for IoT
Autorzy:
Wysocki, Tadeusz A.
Flizikowski, Adam
Marciniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016292.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
IoT networks
NOMA
5G
Opis:
This paper has provided an overview of selected IoT architectures, relevant requirements towards 5G (and beyond) systems as well as indication of NOMA techniques suitability as a multiple access technique and recent developments in the area of radio interface for IoT coexisting with 5G (and beyond) mobile networks. The authors assume that IoT networks in the future will be augmented with NOMA-capable sink-nodes (proxy or gateway) that can deliver aggregated data from multiple sensors for delivery to the cloud or other server. The main aim of this paper is to go beyond state of the art available nowadays and indicate directions for NOMA that make it even more attractive in combination with edge computing, cloud-RAN and especially AI/ML to improve future 6G networks.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Telekomunikacja i Elektronika / Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy; 2020, 24; 45-65
1899-0088
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Telekomunikacja i Elektronika / Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Secondary sex ratio of nestlings of the blackbird (Turdus merula)
Autorzy:
Nowacki, Piotr
Piliczewski, Piotr
Rek, Tomasz
Kirjaka, Beata
Wysocki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1386049.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
sex-ratio
blackbird
urban population
struktura płciowa
kos
populacja miejska
Opis:
In years 2006–2007 secondary sex ratio of blackbird nestlings in Stefan Żeromski park in Szczecin was studied. 190 nestlings were sexed by genetic analysis. Female: male ratio was found to be 1 : 0,94. No relationships were found between hatching date and sex of nestling and female age and sex of offspring.
W latach 2006–2007 badano drugorzędową strukturę płciową u piskląt kosa w parku im. S. Żeromskiego w Szczecinie. Stosując analizy molekularne oznaczono płeć 190 piskląt. Stosunek samic do samców wynosił 1 : 0,94. Nie stwierdzono zależności między datą wyklucia, a płcią pisklęcia, ani pomiędzy wiekiem samicy, a płcią pisklęcia.
Źródło:
Acta Biologica; 2016, 23; 69-73
2450-8330
2353-3013
Pojawia się w:
Acta Biologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzadkie nowotwory złośliwe gruczołu piersiowego
Rare malignant breast tumors
Autorzy:
Mituś, Jerzy
Wysocki, Wojciech M.
Wojewoda, Tomasz
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031014.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
breast cancer
breast lymphoma
breast sarcoma
epidemiology
treatment
chłoniak piersi
epidemiologia
rak piesi
mięsak piersi
leczenie
Opis:
This paper presents a concise discussion of atypical presentations of selected malignant breast tumors, including both tumors of epithelial origin (adenocarcinomas other than ductal carcinoma and lobular carcinoma, which together account for about 10% of malignant breast tumors; this group includes: tubular carcinoma, invasive cribriform carcinoma, “pure” mucinous carcinoma, invasive solid papillary carcinoma, medullary carcinoma, metaplastic carcinoma and Paget cancer), non-epithelial origin (primary sarcoma and primary lymphoma) and mixed tumors (malignant phyllodes tumor – adenomyxoma) and metastases to the breast of tumors originating in other locations (taken together, non-adenomatous tumors account for about 5% of all malignant breast tumors). Summarized are epidemiological data and characteristic features of histological appearance and clinical presentation of selected, rare breast tumors. In total, the so-called atypical forms of breast cancer account for 10-15% of all newly diagnosed cases of malignancies at this location, resulting in 1500-2200 new cases annually in Poland alone. Principles of diagnosis and treatment of these rare entities may be slightly different from those used in typical forms of breast cancer, particularly in the case of non-adenocarcinomatous tumors. Furthermore, the authors emphasize the crucial role of histological verification prior to institution of any treatment in the case of clinical doubt and discordance of data provided by histological and imaging studies and clinical observation (the “triple diagnosis” principle).
W niniejszym artykule zwięźle omówiono nietypowe postaci wybranych nowotworów złośliwych gruczołu piersiowego, uwzględniając zarówno guzy pochodzenia nabłonkowego (gruczolakoraki inne niż rak przewodowy lub zrazikowy, które łącznie stanowią około 10% nowotworów złośliwych piersi; należą do tej grupy: rak cewkowy, naciekający rak sitowaty, „czysty” rak śluzowy, naciekający lity rak brodawkowaty, rak rdzeniasty, rak metaplastyczny, rak Pageta), pochodzenia nienabłonkowego (pierwotny mięsak piersi, pierwotny chłoniak piersi), jak i guzy o utkaniu mieszanym (złośliwy guz liściasty) oraz przerzuty do piersi pochodzące ze zlokalizowanych poza gruczołem piersiowym innych nowotworów złośliwych (łącznie niegruczolakoraki stanowią około 5% nowotworów złośliwych piersi). W niniejszym tekście przedstawiono w skrócie dane epidemiologiczne oraz omówiono charakterystyczne cechy budowy histologicznej i obrazu klinicznego wybranych, rzadkich nowotworów piersi. Ogółem tak zwane nietypowe odmiany raka piersi stanowią 10-15% wszystkich rozpoznawanych de novo nowotworów złośliwych tego gruczołu (co odpowiada w Polsce około 1500-2200 nowym zachorowaniom rocznie). Zasady diagnostyki i leczenia tych rzadziej występujących nowotworów złośliwych piersi mogą być nieco odmienne niż w przypadku typowych postaci raka piersi, w szczególności w odniesieniu do niegruczolakoraków. Ponadto w tekście podkreślono konieczność uzyskiwania weryfikacji histologicznej przed rozpoczęciem leczenia w przypadku wątpliwości klinicznych i niezgodności danych pochodzących z badań mikroskopowych, obrazowych i klinicznych (zasada „potrójnego rozpoznania”).
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 1; 38-46
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej po obwodowej resekcji trzustki
Autorzy:
Mech, Katarzyna
Wysocki, Łukasz
Guzel, Tomasz
Makiewicz, Marcin
Nyckowski, Paweł
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392882.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
trzustka
Opis:
Przetoka trzustkowa to jedno z cięższych powikłań po operacjach trzustki. Resekcja obwodowa trzustki obarczona jest 60-proc. ryzykiem występowania tego powikłania. W dalszym ciągu nie ma skutecznych metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej. Wprowadzona w 2005 roku przez International Study Group of Pancreatic Surgery (ISGPS) ujednolicona definicja przetoki trzustkowej, pozwoliła na łatwiejsze postawienie rozpoznania i określenie stopnia ciężkości przetoki, a także umożliwiła wiarygodne porównywanie danych pomiędzy ośrodkami. Ponadto w wielu publikacjach zwraca się uwagę na czynniki ryzyka przetoki trzustkowej, które można podzielić na: zależne od chorego, takie jak: BMI, płeć, palenie tytoniu czy strukturę trzustki oraz zależne od przebiegu operacji, do których należą: utrata krwi, przedłużający się czas zabiegu oraz nie podkłuwanie przewodu Wirsunga. Analiza czynników ryzyka – wraz z zastosowaniem różnych metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej, w tym przede wszystkim stosowanie nowych technik operacyjnych – może przyczynić się do ograniczenia powstawania przetoki i zmniejszenia stopnia jej ciężkości. Wiąże się to z ograniczeniem powikłań wtórnych, śmiertelności oraz skróceniem czasu hospitalizacji. Poniżej przedstawiono przegląd piśmiennictwa, w którym omówione są różne strategie stosowane w celu rozwiązania problemu przetoki trzustkowej. Wydaje się jednak, że dla ustalenia jednoznacznych zaleceń dotyczących postępowania w przetoce trzustkowej potrzebne są wieloośrodkowe, prospektywne badania randomizowane, które obejmowałyby duże grupy chorych po resekcjach trzustki
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 38-44
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies