Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Weryszko-Chmielewska, E" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 80
Tytuł:
Flowering biology and pollen production of four species of the genus Rosa L.
Biologia kwitnienia i produkcja pyłku czterech gatunków z rodzaju Rosa L.
Autorzy:
Zuraw, B.
Sulborska, A.
Stawiarz, E.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26998.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
flowering biology
pollen production
plant species
Rosa
flower
functional morphology
petal structure
scent emission
pollen mass
pollen load
Opis:
Wild growing rose species are of great importance as a source of pollen for insects. Oil extracted from the petals of various Rosa species is used in perfumery, cosmetic industry, and therapeutics. In our study, we compared the flowering duration and flower lifespan, the number of stamens and pistils, the mass and size of pollen grains as well as the anatomical features of the petals of four Rosa species: R. canina, R. ×damascena, R. gallica, and R. rugosa. Moreover, we examined the pollen loads collected by bumblebees foraging on rose flowers in order to determine the attractiveness of pollen of this genus to insects. We showed the flower lifespan to vary (3.5–8 days) in the roses studied and revealed high variation in the number of stamens (82–260) and pistils (17–65) as well as in the mass of pollen produced. The flowers of R. rugosa produced the highest amount of pollen (26.7 mg per flower), while the flowers of R. canina the least (3.3 mg per flower), which is associated with differences in the number of stamens developed in the flowers between these species. The largest pollen grains were found in R. ×damascena and R. gallica. We demonstrated that R. ×damascena produces the thickest petals and that scent-emitting papillae found on the adaxial surface of the petals differ in size and shape in the rose species investigated.
Dziko rosnące gatunki z rodzaju róża (Rosa) mają duże znaczenie jako źródło pyłku dla owadów. Uzyskiwany z płatków olejek znalazł zastosowanie w perfumerii, przemyśle kosmetycznym i lecznictwie. W pracy porównano długość okresów kwitnienia, długość życia kwiatów, liczbę pręcików i słupków, masę i wielkość ziaren pyłku oraz cechy anatomiczne płatków czterech gatunków z rodzaju Rosa: R. canina, R. ×damascena, R. gallica i R. rugosa. Wykazano różną długość życia kwiatów badanych róż (3.5–8 dni) oraz duże zróżnicowanie w liczbie pręcików (82–260) i słupków (17–65), a także w masie produkowanego pyłku. Najwięcej pyłku wytwarzają kwiaty R. rugosa (26.7 mg/kwiat), najmniej kwiaty R. canina (3.3 mg/kwiat), co jest związane w dużej mierze z różną pomiędzy gatunkami liczbą pręcików w kwiatach. Największe ziarna pyłku stwierdzono u R. ×damascena i R. gallica. Wśród badanych gatunków róż najgrubsze płatki wytwarza R. ×damascena, a występujące na doosiowej powierzchni płatków papille emitujące zapach różnią się wielkością i kształtem. Udział pyłku Rosa w obnóżach pyłkowych zebranych przez trzmiele oblatujące kwiaty róż jest dominujący i wynosi >90%.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2015, 68, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The location of nectaries and nectar secretion in the flowers of Allium giganteum Regel
Lokalizacja nektarników i wydzielanie naktaru w kwiatach Allium giganteum Regel
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27954.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
onion
nectary
nectar secretion
flower
Allium giganteum
micromorphology
plant anatomy
sugar content
Opis:
In the flowers of Allium there are found septal nectaries; in particular species, their outlet can be located in different parts of the ovary. The inflorescences of these plants are a rich source of nectar for insects. The location and structure of septal nectaries in the flowers of Allium giganteum Regel were investigated. Light and scanning electron microscopy was used. The septal nectaries were found to be located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted into the nectary slits from which it flows through the ducts to three openings located in the upper part of the gynophore, from whence it gets outside in the vicinity of the expanded parts of the filaments. Sugar concentration in the nectar of A. giganteum averaged 54.5%, while sugar weight per flower was determined to be 0.36 mg. When converted into sugar weight per inflorescence, numbering more than 2,000 flowers, it was 771.7 mg.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of septal nectaries and nectar presentation in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch.
Budowa nektarników septalnych i prezentacja nektaru w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch.
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27015.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary structure
septal nectary
nectar
flower
Allium aflatunense
ecological feature
micromorphology
plant anatomy
Opis:
The location and structure of the septal nectaries in the flowers of Allium aflatunense B. Fedtsch. were studied. Light and scanning electron microscopy were used for examination. It has been shown that the septal nectaries are located in the lower part of the ovary and in the gynophore on which the ovary is borne. Nectar is secreted through the single-layered epidermis surrounding three nectary slits and nectar release occurs through three openings located at the base of the gynophore, which are the outlets of the ducts connected to the nectary slits. The expanded and fused bases of the stamen filaments and the tepals participate in secondary nectar presentation. In the flowers of Allium aflatunense, numerous purple elements: tepals, filaments, style and pedicle, perform the role of a colour attractant. On the intensely green ovary, there occur glistening conical outgrowths of epidermal cells, which may also function as signal attractants.
Badano położenie i budowę nektarników septalnych w kwiatach Allium aflatunense B. Fedtsch. Do badań wykorzystano mikroskop świetlny i skaningowy elektronowy. Wykazano, że nektarniki septalne położone są w dolnej części zalążni oraz w gynoforze, na którym osadzona jest zalążnia. Sekrecja nektaru odbywa się za pośrednictwem jednowarstwowej epidermy otaczającej trzy szczeliny nektarnika, a emisja nektaru następuje za pośrednictwem trzech otworów położonych u nasady gynoforu, które stanowią ujścia kanalików połączonych ze szczelinami nektarnika. We wtórnej prezentacji nektaru uczestniczą rozszerzone i zrośnięte nasady nitek pręcikowych oraz listki okwiatu. W kwiatach Allium aflatunense rolę barwnej powabni pełnią liczne purpurowe elementy: listki okwiatu, nitki pręcików, szyjka słupka i szypułka. Na intensywnie zielonej zalążni występują połyskujące stożkowate wyrostki komórek epidermy, które mogą również funkcjonować jako atraktanty sygnalizacyjne.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of the ovary epidermis emitting odorous compounds in Allium karataviense Regel
Struktura epidermy zalążni Allium karataviense Regel emitującej związki zapachowe
Autorzy:
Zuraw, B.
Weryszko-Chmielewska, E.
Laskowska, H.
Pogroszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26820.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Many plants develop in the petal epidermis papillae emitting essential oils. In species of the genus Allium, papillae occur in the ovary epidermis. The aim of this study was to determine the structure of papillae in Allium karataviense Regel and to perform histochemical tests that would allow the components of their secretion to be investigated, mainly the presence of essential oils. Examination was performed using light and scanning electron microscopy. It was found that in conical papillae, with a height of about 83 µm, there were large cell nuclei, a thick outer wall with a layer of striated cuticle, and a varying degree of cell vacuolation, depending on the age of the ovary. Using histochemical reactions, we demonstrated neutral lipids, acid lipids and pectins to occur in the papillae. Neutral lipids are characteristic of essential oils.
Wiele roślin wytwarza w epidermie płatków papille emitujące olejki eteryczne. U gatunków z rodzaju Allium papille występują w epidermie zalążni. Celem pracy było określenie struktury papilli Allium karataviense Regel oraz przeprowadzenie testów histochemicznych w celu wykazania w ich zawartości rodzaju wtórnych metabolitów. Badania prowadzono w mikroskopie świetlnym i skaningowym elektronowym. Stwierdzono, że w stożkowatych papillach (o wysokości ok. 83 µm) występują duże jądra komórkowe, bardzo gruba zewnętrzna ściana z warstwą prążkowanej kutykuli oraz w zależności od wieku zalążni, różny stopień wakuolizacji komórek. Przy zastosowaniu reakcji histochemicznych wykazałyśmy, że w papillach występują lipidy obojętne, lipidy kwaśne i pektyny. Lipidy obojętne są charakterystyczne dla olejków eterycznych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rożnik przerośnięty (Silphium perfoliatum L.) nowa roślina alternatywna. Część II. Badania fitochemiczne
Autorzy:
Wolski, T.
Kowalski, R.
Mardarowicz, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802054.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Przeprowadzono badania fitochemiczne kwiatostanów, liści i kłączy rożnika przerośniętego Silphium perfoliatum L. Określono zawartość procentową wody, popiołu i olejku eterycznego w analizowanych organach rośliny. Po raz pierwszy wykazano obecność garbników oraz oznaczono ich zawartość procentową w badanych surowcach. Oceniono skład jakościowy i ilościowy związków chemicznych występujących w olejku eterycznym, otrzymanym z kwiatostanów nie poddawanych hydrolizie. Do najważniejszych zidentyfikowanych związków metodą GC/MS zaliczyć można: α-pinen, tlenek kariofilenu, germakren D, ß-oplopenon, spatulenol, ß-kariofilen, trans-verbenol, ß-pinen, kamfen, α-humulen. Analizowano skład zespołów wolnych kwasów fenolowych występujących w kwiatostanach i kłączach S. perfoliatum L. metodami TLC i HPLC. Stwierdzono obecność następujących kwasów fenolowych: kwasu protokatechowego, kwasu salicylowego, kwasu wanilinowego, kwasu kawowego, kwasu p-kumarowego, kwasu ferulowego.
Percentage of water as wellas the contents of ash, essential oils, phenolic acids in inflorescences, leaves and rhizomes of Silphium perfoliatum L. were evaluated in the experiment. The presence and amounts of tannins in raw materials were determined for the first time. Moreover the compounds of essential oil in inflorescences were analysed using GC/MS method. GC/MS study revealed the following main components of essential oil: α-pinene, ß-caryophyllene, germacrene D, ß-oplopenone, spathulenol, ß-caryophyllene, trans-verbenol, ß-pinen, camphene and a-humulene. In rhizomes and inflorescences the complexes of free phenolic acids were identified. Protocatechuic, salicylic, vanilic, caffeic, p- coumaric and ferulic acids were identified as phenolic acids using TLC and HPLC chromatographic analysis.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagrożenia ekologiczne związane z uprawą dyptamu jesionolistnego (Dictamnus albus L.)
Autorzy:
Wolski, T.
Baj, T.
Mardarowicz, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801015.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badaniami objęto dwie odmiany dyptamu jesionolistnego (Dictamnus albus L.) odmianę białą i różową Albiflores i Rosapurple. Analizę olejków eterycznych prowadzono stosując metodę GC/MS, zaś analizę furanokumaryn wykonywano przy użyciu metod: TLC i HPLC. Badania dotyczyły składników mogących być przyczyną fotodermatoz i obejmowały olejki eteryczne i furanokumaryny. Jak wykazały badania GC/MS głównymi składnikami olejków eterycznych są: limonen, terpinolen, myrcen, α-terpineoł i germacren D, natomiast analiza HPLC wykazała, że w składzie zespołu furanokumarynowego występują: psoralen, bergapten, ksantotoksyna i izopimpinelina. Wykonano również badania anatomiczno-morfologiczne dotyczące rozmieszczenia i budowy gruczołów oraz tkanek wydzielniczych w dyptamie jesionolistnym, których uszkodzenie może być przyczyną emisji związków odpowiedzialnych za powstawanie fotodermatoz.
Two cultivars of dittany (Dictamnus albus L.), Albiflores and Rosapurple, were examined. The etheric oils were analysed by GC/MS method, and furanocoumarins were examined by TLC and HPLC methods. In etheric oil the limonene, terpinolene, myrcene, α-terpineol and germacrene D were identified while in furanocoumarins the occurrence of psoralen, bergapten, xanthotoxin, isopimpinellin was confirmed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza cech anatomicznych liści czterech odmian leszczyny wielkoowocowej (Corylus L.) wykazujących różną podatność na żerowanie zdobniczki leszczynowej (Myzocallis coryli Goetze)
The comparative analysis of anatomical traits of four largefruited hazelnut cultivars showing different susceptibility to filbert aphid (Myzocallis coryli Goetze) feeding
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Gantner, M.
Kostrzewska-Kuczumow, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27965.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Investigations related to morphological and anatomical traits of leaves of four largefruited hazelnut (Corylus L.) cultivars characterised by different susceptibility to filbert aphid (Myzocallis coryli Goetze) feeding. The following parameters were measured: the thickness of leaf blade, the number of stomata, the length of secretory and mechanical hairs and their density on the leaf, the thickness of adaxial and abaxial epidermis and the thickness of their external cell walls. Observations of cross sections of the leaves were made in a light microscope and the surface of the adaxial epidermis was analysed in a scanning electron microscope. It was shown that leaves of the cultivars susceptible to M. coryli feeding had the thinnest leaf blade, especially in the main vein, and many more stomata. Besides, the cultivar most resistant to filbert aphid feeding, White Filbert, was marked by the largest height of the adaxial epidermis cells and the strongest striation of the cuticle in abaxial epidermis. On leaves of this cultivar, the number of mechanical hairs was the highest, while the lowest number of them was noted on Wonder from Bollwiller, the most susceptible cultivar.
Badania dotyczyły morfologicznych i anatomicznych cech liści czterech od- mian leszczyny wielkoowocowej (Corylus L.) charakteryzujących się różną podatno- ścią na żerowanie zdobniczki leszczynowej (Myzocallis coryli Goetze). Przebadano następujące parametry: grubość blaszki liściowej, liczbę aparatów szparkowych, licz- bę i długość włosków mechanicznych i wydzielniczych, grubość warstwy epidermy górnej i dolnej oraz grubość ich zewnętrznych ścian. Obserwacje przekrojów po- przecznych liści prowadzono w mikroskopie świetlnym, a powierzchnię epidermy doosiowej analizowano w skaningowym mikroskopie elektronowym. W wyniku ba- dañ wykazano, że liście odmian bardziej podatnych na występowanie zdobniczki leszczynowej mają cieñszą blaszkę liściową, zwłaszcza w nerwie głównym oraz po- siadają więcej aparatów szparkowych. Ponadto odmiana Lamberta Biały, najbardziej odporna na żerowanie zdobniczki leszczynowej, wyróżniała się największą wysoko- ścią komórek doosiowej epidermy oraz najsilniejszym prążkowaniem kutykuli w epi- dermie odosiowej. Na liściach tej odmiany stwierdzono ponadto najwięcej włosków mechanicznych, podczas gdy ich najmniejszą liczbę odnotowano na liściach odmia- ny Cud z Bollwiller, najbardziej podatnej na żerowanie mszycy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of Alnus spp. pollen seasons in Lublin and Warszawa [Poland], 2001-2007
Analiza sezonow pylkowych Alnus spp. w Lublinie i Warszawie [Polska]
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Rapiejko, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27452.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
pollen concentration
Polska
Alnus
Warsaw city
Lublin city
regional differentiation
pollen season
seasonal variation
Opis:
The course of Alnus spp. pollen seasons was compared in two cities, Lublin and Warsaw, located at a small distance from each other but included in different climatic regions of Poland. The studies were conducted using the volumetric method. It was shown that Alnus pollen seasons started in Warsaw earlier and were much shorter than in Lublin. The span between the start dates of pollen seasons was similar and it was 53-54 days. Peak days occurred in both cities most often in the second decade of March, but in Warsaw they were recorded several days earlier. Maximum concentrations reached higher values in Lublin, whereas annual totals were higher in Warsaw. The number of days with the concentration > 50 pollen grains × m⁻³ per 24 hours was 5-27 days for Warsaw and 10-19 days for Lublin over 7 years of study.
Porównano przebieg sezonów pyłkowych Alnus spp. w dwóch miastach, Lublinie i Warszawie, położonych w niewielkiej odległości ale zaliczanych do różnych regionów klimatycznych Polski. Badania prowadzono metodą wolumetryczną. Wykazano, że sezony pyłkowe Alnus rozpoczynały się w Warszawie wcześniej i były znacznie krótsze niż w Lublinie. Rozpiętość w zakresie startu sezonów pyłkowych była zbliżona i wynosiła 53-54 dni. Dni z maksymalnymi stężeniami ziaren pyłku olszy występowały w obu miastach najczęściej w drugiej dekadzie marca, ale w Warszawie rejestrowano je wcześniej. Maksymalne stężenia osiągały wyższe wartości w Lublinie, natomiast sumy roczne ziaren pyłku olszy były wyższe w Warszawie. Liczba dni ze stężeniem >50 ziaren pyłku × m⁻³ w ciągu 24 godzin wynosiła 5-27 dni dla Warszawy i 10-19 dni dla Lublina w ciągu 7 lat badań.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomical features of leaves of sweet pepper (Capsicum annuum L.) fed with Calcium using foliar nutrition
Cechy anatomiczne liści papryki słodkiej (Capsicum annuum L.) dokarmianej pozakorzeniowo wapniem
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27509.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
anatomical feature
leaf
sweet pepper
pepper
Capsicum annuum
calcium fertilization
foliar fertilization
Opis:
The effect of three foliar-applied Ca-containing preparations on the anatomical features of leaves of sweet pepper (Capsicum annuum L.) was studied. The following preparations were used: Ca(NO3)2, Librel Ca and Wapnowit, applied at the respective concentrations of 0.5%, 1%, 1%, which corresponded to a content of 2000 mg Ca dm-3. Light and scanning electron microscopy were used in the study. It was demonstrated that in amphistomatic bifacial pepper leaves numerous specialised cells occurred which accumulated calcium oxalate crystals in the form of crystalline sand. Anisocytic stomata were found with a much greater density in the abaxial epidermis. They were characterized by very well-developed outer cuticular ledges. It was found that in the leaves of the plants sprayed with the nutrient supplements with increased Ca content there was a much smaller number of epidermal cells per 1 mm2 than in the control plants. These cells were distinguished by an increased size. In the case of the application of the nutrient supplements Librel Ca and Wapnowit, the number of stomata also decreased. However, the application of the calcium supplements resulted in an increase in the value of the stomatal index compared to the control, which is attributable to a significant reduction in the number of epidermal cells not belonging to the stomata. The plants additionally supplied with Ca were marked by a larger number of colenchyma layers and an increased volume of leaf parenchyma cells. In the case of pepper leaves, the thin cuticle and the outer cell wall are not a major barrier to the Ca-containing preparations applied for spray treatment. Nevertheless, the decrease in the number of stomata may restrict the possibility of Ca uptake by this way, which compensates the increase in surface area of particular epidermal cells that will be the main way of Ca penetration into the internal leaf tissues.
Ca stosowanych drogą dokarmiania dolistnego na cechy anatomiczne liści papryki słodkiej (Capsicum annuum L.). Wykorzystano: Ca(NO3)2, Librel Ca oraz Wapnowit stosowane odpowiednio w stężeniach) 5%, 1%, 1%, co odpowiadało zawartości 2000 mg Ca x dm-3. Do badań wykorzystano mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Wykazano, że w amfistomatycznych, bifacjalnych liściach papryki wystepują liczne wyspecjalizowane komórki gromadzące kryształy szczawianu wapnia w postaci piasku krystalicznego. Anizocytyczne aparaty szparkowe wystepowały w znacznie większym zagęszczeniu w epidermie abaksjalnej. Charakteryzowały się bardzo dobrze rozwiniętymi zewnętrznymi listwami kutykularnymi. Stwierdzono, że w liściach roślin spryskiwanych preparatami ze zwiększoną zawartością Ca występowała znacznie mniejsza liczba komórek epidermy w 1 mm2 niż u roślin kontrolnych. Komórki te odznaczały się zwiększonymi rozmiarami. W przypadku zastosowania preparatów Librel Ca i Wapnowit nastąpiło także zmniejszenie liczby aparatów szparkowych. Natomiast aplikacja preparatów z Ca wpłynęła na zwiększenie wartości indeksu stomatalnego w porównaniu z kontrolą, co wynika ze znacznego zmniejszenia się liczby komórek epidermy nie należących do aparatów szparkowych. Rośliny zaopatrzone dodatkowo w Ca odznaczały się większą liczbą warstw sklerenchymy i powiększoną objętością komórek parenchymy liścia. W przypadku liści papryki cienka kutykula i zewnętrzna ściana komórkowa nie stanowią dużej bariery dla zastosowanych do oprysku preparatów z Ca. Jednakże zmniejszenie się liczby aparatów szparkowych może ograniczyć możliwości pobierania Ca tą drogą, co rekompensuje powiększenie powierzchni poszczególnych komórek epidermy, które będą stanowiły główną drogę przenikania Ca do wewnętrznych tkanek liścia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomical traits of sweet pepper (Capsicum annuum L.) fruit
Cechy anatomiczne owoców papryki słodkiej (Capsicum annuum L.)
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28017.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The micromorphology of the epidermis as well as the anatomy of the pericarp and fruit pedicle in Capsicum annuum L., cv. ‘Red Knight F1’, were studied using light and scanning electron microscopy. The pericarp was found to consist of an epidermis with strongly thickened outer walls, several layers of tangential and angular collenchyma as well as multi-layered parenchyma composed of cells of varying size in which very large lobed nuclei were observed. Chromoplasts were found in the cells of the above-mentioned tissues. The inner epidermis of the pericarp was characterized by thick cell walls and numerous straight pits. Among the tissues of the fruit pedicle, we observed epidermis with numerous stomata, collenchyma, chlorenchyma with very large intercellular spaces, small clusters of sclerenchyma, secondary phloem and xylem as well live and dead cells of the pith which were characterized by the presence of thin walls with numerous pits. The structural traits of the pericarp of the red pepper cultivar under study show adaptations to significantly reduced transpiration, which is an important feature during storage. At the same time, the strongly thickened and cutinized walls of the fruit contribute to a reduction in its digestibility and impede nutrient penetration in non-root feeding.
Przy zastosowaniu mikroskopii świetlnej oraz skaningowej elektronowej badano mikromorfologię epidermy oraz anatomię owocni i szypułki owoców Capsicum annuum L. cv. ‘Red Knight F1’. Stwierdzono, że owocnię tworzy epiderma o silnie zgrubiałych ścianach zewnętrznych, kilka warstw kolenchymy płatowej i kątowej oraz wielowarstwowa parenchyma o zróżnicowanych pod względem wielkości komórkach, w których obserwowano bardzo duże płatowate jądra. W komórkach wymienionych tkanek występowały chromoplasty. Wewnętrzna epiderma owocni wyróżniała się grubymi ścianami komórek oraz licznymi jamkami prostymi. Wśród tkanek szypułki obserwowano epidermę z licznymi aparatami szparkowymi, kolenchymę, chlorenchymę z bardzo dużymi przestworami międzykomórkowymi, niewielkie skupienia sklerenchymy, wtórny floem i ksylem oraz martwe komórki rdzenia, które charakteryzowały się obecnością cienkich ścian z licznymi jamkami. Cechy budowy owocni badanej odmiany papryki wskazują na przystosowania do znacznego ograniczenia transpiracji, co stanowi ważną cechę w czasie przechowywania. Równocześnie silnie zgrubiałe i skutynizowane ściany owoców przyczyniają się do zmniejszenia ich strawności.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomy and ultrastructure of floral nectaries of Asphodelus aestivus Brot. [Asphodelaceae]
Anatomia i ultrastruktura nektarnikow kwiatowych Asphodelus aestivus Brot. [Asphodelaceae]
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E
Sawidis, T.
Piotrowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27994.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
ultrastructure
floral nectary
Asphodelaceae
flower
septal nectary
anatomy
Asphodelus aestivus
nectary structure
Opis:
The structure of septal nectaries in Asphodelus aestivus flowers was investigated by using light microscopy (LM), scanning electron microscopy (SEM) and transmission electron microscopy (EM). It was found that the outlets of the three parts of the nectary were situated on the ovary surface at 2/3 of its height and had the shape of elongated openings. The nectariferous tissue was in the septa of the lower part of the ovary. The secretory tissue cells formed 1-3 layers surrounding the nectary slits. They contained thin cell walls with the cuticle layer from the slit side, large cell nuclei, numerous mitochondria and plastids characterised by various shapes. In plastids, small starch grains occurred sporadically. At the beginning of anthesis, the cells were poorly vacuolized. ER cisternae and secretory vesicles were located near the outer cell wall. Fibrous substance was present in the nectary slits. In the subglandular tissue, numerous starch grains occurred at the beginning of anthesis. In this zone, cells containing raphides and xylem elements were observed. Based on the ultrastructure of the nectary it can be stated that granulocrine nectar secretion occurs in A. aestivus.
Strukturę nektarników przegrodowych w kwiatach Asphodelus aestivus badano przy pomocy mikroskopii świetlnej (LM), skaningowej elektronowej (SEM) oraz transmisyjnej elektronowej (TEM). Stwierdzono, że ujścia trzech części nektarnika położone są na powierzchni zalążni na 2/3 jej wysokości i mają kształt podłużnych otworów. Tkanka nektaronośna znajdowała się w przegrodach dolnej części zalążni. Komórki tkanki sekrecyjnej tworzyły 1-3 warstwy otaczające szczeliny nektarnika. Zawierały cienkie ściany komórkowe z warstwą kutykuli od strony szczeliny, duże jądra komórkowe, liczne mitochondria i plastydy charakteryzujące się różnorodnym kształtem. W plastydach sporadycznie występowały niewielkie ziarna skrobi. Na początku kwitnienia komórki były słabo zwakuolizowane. Cysterny ER i pęcherzyki wydzielnicze położone były w pobliżu zewnętrznej ściany komórkowej. Włóknista substancja była obecna w szczelinach nektarnika. W tkance podgruczołowej na początku antezy występowały liczne ziarna skrobi. W strefie tej obserwowano komórki zawierające rafidy oraz elementy przewodzące ksylemu. Na podstawie ultrastruktury nektarnika można stwierdzić, że u A. aestivus występuje granulokrynowa sekrecja nektaru.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in leaf tissues of common horse chestnut (Aesculus hippocastanum L.) colonised by the horse-chestnut leaf miner (Cameraria ochridella Deschka and Dimic)
Zmiany w tkankach liści kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum L.) zasiedlonych przez szrotówka kasztanowcowiaczka (Cameraria ochridella Deschka and Dimic)
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Haratym, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28372.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The present study, conducted during the period 2010- 2011, involved morphological observations and anatomical investigations of horse chestnut (Aesculus hippocastanum L.) leaves with symptoms of damage caused by feeding of larvae of the horse-chestnut leaf miner (Cameraria ohridella Deschka& Dimić). Leaves were collected from trees growing in the city of Lublin (Poland). Microscopic slides were prepared from fresh and fixed plant material. Leaf anatomical features were examined by light microscopy in order to determine the mechanical barrier for feeding pests. Changes were also observed during the progressive damage of the leaf tissues caused by the larvae. Selected developmental stages of the pest are presented in the paper. It has been shown that very thin blades of the mesomorphic leaves of Aesculus hippocastanum produce a poorly- -developed mechanical barrier in which the following elements can be included: the presence of collenchyma and idioblasts with druses of calcium oxalate, few non-glandular trichomes found close to the leaf veins as well as relatively thin outer walls of the epidermal cells. The cells containing tannins and the oil cells found in the mesophyll may form a physiological barrier. However, foraging leaf miner larvae feed only on the palisade and spongy parenchyma cells, leaving undamaged the cells with tannins as well as the idioblasts with calcium oxalate crystals and oils. The feeding of the pest in the leaf mesophyll leads to the death of the epidermis on both sides of the lamina and to drying of the parts of the leaves in the area of the mines.
W latach 2010-2011 przeprowadzono obserwacje morfologiczne i badania anatomiczne liści kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum L.) z oznakami uszkodzeń spowodowanymi żerowaniem larw szrotówka kasztanowcowiaczka (Cameraria ohridella Deschka& Dimić). Liście pobierano z drzew rosnących na terenie Lublina (Poland). Preparaty mikroskopowe wykonano ze świeżego i utrwalonego materiału roślinnego. W mikroskopie świetlnym analizowano cechy anatomiczne liścia w celu określenia bariery mechanicznej dla żerujących szkodników. Obserwowano również zmiany w czasie postępujących uszkodzeń tkanek liści przez larwy. Przedstawiono wybrane stadia rozwojowe szkodnika. Wykazano, że bardzo cienkie blaszki mezomorficznych liści Aesculus hippocastanum wytwarzają słabo rozwiniętą barierę mechaniczną, do której możemy zaliczyć obecność kolenchymy, idioblastów z druzami szczawianu wapnia, nieliczne włoski mechaniczne występujące przy nerwach oraz stosunkowo cienkie ściany zewnętrzne komórek epidermy. Barierę fizjologiczną mogą tworzyć komórki zawierające garbniki oraz występujące w mezofilu komórki olejkowe. Jednakże żerujące larwy szrotówka żywią się tylko komórkami parenchymy palisadowej i gąbczastej, pozostawiając nieuszkodzone komórki z garbnikami oraz idioblasty z kryształami szczawianu wapnia oraz olejkami. Postępujące żerowanie szkodnika w mezofilu liścia doprowadza do obumierania epidermy po obu stronach blaszki liściowej i zasychania fragmentów liści w obrębie min.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in the pollen seasons of Acer spp. in Lublin, central-eastern Poland, in 2001–2015
Zmiany w sezonach pyłkowych Acer spp. w Lublinie, Polska środkowo-wschodnia, w latach 2001-2015
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Piotrowska-Weryszko, K.
Haratym, W.
Dmitruk, M.
Sulborska, A.
Vorobets, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28357.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Many plant species respond to the climate change reported in the recent decades, which is confirmed by the results of phenological and aerobiological investigations. This paper presents characteristics of the pollen seasons of Acer spp. revealed by aerobiological analyses performed with the volumetric method in Lublin, Poland in 2001-2015. Additionally, phenological observations of flowering of four Acer species, i.e., A. negundo, A. platanoides, A. campestre, and A. pseudoplatanus, were carried out in 2011-2012. The results indicate a slight upward trend in the annual totals of Acer pollen grains. Over the last 10 years, the annual totals of Acer pollen grains have increased in comparison to the previous 5-year period. Acceleration of the onset of pollen seasons and the dates of peak days was noted. The comparison of the pollen seasons and flowering phenology of four Acer species indicates that A. negundo and A. platanoides produce the highest concentrations of pollen grains, whereas the pollen of A. campestre and A. pseudoplatanus accounts for a significantly lower proportion of the pollen content in the air of Lublin.
Wiele gatunków roślin wykazuje reakcje na zmiany klimatyczne, które rejestrowane są w ostatnich dziesięcioleciach. Potwierdzają to wyniki badań fenologicznych i aerobiologicznych. W pracy przedstawiliśmy charakterystykę sezonów pyłkowych Acer ssp. na podstawie badań aerobiologicznych, przeprowadzonych metodą wolumetryczną w Lublinie w latach 2001-2015. Ponadto wykonaliśmy obserwacje fenologiczne, dotyczące kwitnienia w latach 2011-2012 czterech gatunków Acer: A. negundo, A. platanoides, A. campestre i A. pseudoplatanus. Wyniki badań wskazują na występowanie niewielkiego trendu wzrostowego, dotyczącego sum rocznych ziaren pyłku Acer. Sumy te w ciągu ostatnich 10 lat badań wzrosły o 32% w porównaniu z wcześniejszym pięcioleciem. Zaznaczyło się również przyśpieszenie początku sezonów pyłkowych oraz dat występowania maksymalnych koncentracji ziaren pyłku. Z porównania sezonów pyłkowych i danych dotyczących fenologii kwitnienia 4 gatunków Acer wynika, że najwyższe koncentracje ziaren pyłku przypadają na okres kwitnienia A. negundo i A. platanoides, zaś pyłek A. campestre i A. pseudoplatanus mają znaczenie mniejszy udział w zawartości pyłku rodzaju Acer w powietrzu Lublina.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2016, 69, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of blooming, floral nectaries and nectar of Malus sargentii Rehd.
Charakterystyka kwitnienia, nektarników kwiatowych i nektaru Malus sargentii Rehd.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Dmitruk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26860.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
blooming
flora
nectary
nectar
Malus sargentii
insect visitation
micromorphology
ornamental tree
apple tree
Opis:
In the years 2007-2008, the flowering biology of Malus sargentii, an ornamental apple tree native to Japan, was studied in the conditions of Lublin (Poland). The daily rate of flower opening, flowering duration and flower visitation by insects were determined. The amount of nectar produced per flower and sugar content in the nectar were investigated. The size of nectaries and the micromorphology of their surface were examined using light and scanning electron microscopy. It was found that the greatest amount of flowers opened between 11.00 and 13.00. During this time, the largest number of insects was observed in the flowers. Bees (90%) were predominant among the insects, with a much smaller number of bumblebees (6%) and butterflies (4%). The flower life span was 5 days. Over this period, the flower produced, on the average, 0.71 mg of nectar with an average sugar content of 32%. The nectaries of Malus sargentii are orange-yellow coloured and they represent the hypanthial type. Due to the protrusion of the nectariferous tissue, they are classified as automorphic nectaries. The surface of the epidermal cells of the nectary was distinguished by distinct cuticle folds. A small number of stomata were located only in the basal part of the nectary. At the beginning of flowering, all stomata were closed, but secretion traces were observed near well-developed outer cuticular ledges.
W warunkach Lublina (Poland) w latach 2007- 2008 badano biologię kwitnienia Malus sargentii, jabłoni ozdobnej pochodzącej z Japonii. Określono dobową dynamikę rozkwitania kwiatów, długość kwitnienia oraz oblot kwiatów przez owady. Zbadano ilość nektaru wytwarzanego przez kwiat oraz zawartość cukrów w nektarze. W mikroskopie świetlnym i skaningowym elektronowym analizowano wielkość nektarników oraz mikromorfologię ich powierzchni. Stwierdzono, że najwięcej kwiatów rozwija się w godzinach 11.00 – 13.00. W tym samym czasie obserwowano największą liczbę owadów w kwiatach. Wśród owadów dominowały pszczoły (90%), przy znacznie mniejszej liczbie trzmieli (6%) i motyli (4%). Długość życia kwiatu wynosiła 5 dni. W tym czasie kwiat wytwarzał średnio 0,71 mg nektaru o średniej zawartości cukrów wynoszącej 32%. Nektarniki Malus sargentii mają barwę pomarańczowożółtą i reprezentują typ hypancjalny. Ze względu na uwypuklenie tkanki nektaronośnej zaliczono je do nektarników automorficznych. Powierzchnia komórek epidermy nektarnika odznaczała się wyraźnymi pofałdowaniami kutykuli. Nieliczne aparaty szparkowe zlokalizowane były tylko w bazalnej części nektarnika. Na początku kwitnienia wszystkie aparaty szparkowe były zamknięte, ale przy dobrze rozwiniętych zewnętrznych listwach kutykularnych obserwowano ślady wydzieliny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 80

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies