Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wacquant, Loïc" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Bourdieu 1993 albo konsekracja uczonego studium przypadku
    Bourdieu 1993: A Case Study in Scientific Consecration
    Autorzy:
    Wacquant, Loïc
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/985745.pdf
    Data publikacji:
    2013-03-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    intellectual capital
    science
    politics
    French Academy
    history of sociology
    Pierre Bourdieu
    kapitał intelektualny
    nauka
    polityka
    Akademia Francuska
    historia socjologii
    Opis:
    Drawing on archival materials and personal testimonies, the author reconstructs the conditions under which Bourdieu came to receive the Gold Medal of the National Center for Scientific Research, France’s highest science prize, in 1993 as a signal case study of the existential predicament and institutional trappings of scholarly consecration. Bourdieu’s award speech and the ceremony at which he read it present a triple interest for the history and sociology of sociology. They illustrate how a shaping figure in the discipline personally experienced, reflexively viewed, and practically navigated the nexus of science, authority, and power. Theymark 1993 as a pivot-year in Bourdieu’s intellectual evolution, leading to a new agenda foregrounding the state as paramount symbolic power, the alchemy of group formation, and the unfinished promise of democratic politics; and they help explain why he venturedmore forthrightly into civic debate in the 1990s. Bourdieu’s ambivalent acceptance of the prize also illustrates his conception of the ‘Realpolitik of reason’ and put an emphatic end to the eclipse of Durkheim by restoring sociology to its rightful place at the scientific zenith in the country of its birth.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2013, 57, 1; 13-27
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwięzła genealogia i anatomia habitusu
    A Concise Genealogy and Anatomy of Habitus
    Autorzy:
    Wacquant, Loïc
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012531.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    habitus
    Bourdieu
    embodiment
    schemata
    disjuncture
    historicization
    philosophy of consciousness
    ucieleśnienie
    schematy
    zerwanie
    historyzacja
    filozofia świadomości
    Opis:
    Prześledzenie filozoficznych źródeł i wczesnych zastosowań habitusu u Bourdieu – które wyjaśniały historyczne zerwania, spowodowane czy to wojną wyzwoleńczą w Algierii, czy to powojenną modernizacją francuskiej wsi – pozwala na skorygowanie czterech uporczywie powracających nieporozumień dotyczących tego pojęcia: (1) habitus nie jest nigdy repliką pojedynczej struktury społecznej, stanowi raczej, wielopoziomowy i dynamiczny zestaw schematów, który podlega „permanentnej rewizji” w praktyce; (2) habitus niekoniecznie jest koherentny i spójny, odznacza się raczej zróżnicowanymi poziomami integracji i napięcia; (3) ponieważ nie zawsze pozostaje w zgodności ze światem społecznym, w którym się rozwija, habitus jest tak samo odpowiedni do analizowania kryzysu i zmiany, jak do badań spójności i trwania; (4) nie jest samowystarczalnym mechanizmem generującym działanie: wnikliwa analiza dyspozycji musi więc przebiegać w ścisłym związku z odwzorowaniem całego systemu pozycji, które naprzemiennie pobudzają, tłumią bądź przekierowują skłonności podmiotu działającego. Co kluczowe, w ujęciu Bourdieu habitus nie jest abstrakcyjną koncepcją będącą wynikiem teoretycznych dywagacji i przeznaczoną dla tego typu rozważań; jest on przede wszystkim stenograficznym sposobem wyznaczającym postawę badawczą, który stawia w sercu analizy społecznej genetyczny sposób myślenia.
    Retracing the philosophical origins and initial usage of habitus by Bourdieu to account for the historical disjuncture wrought by theAlgerianwar of national liberation and the postwar modernization of the French countryside allows us to clear up four recurrent misunderstandings about the concept: (1) habitus is never the replica of a single social structure but a dynamic, multiscalar, and multilayered set of schemata subject to ‘permanent revision’ in practice; (2) habitus is not necessarily coherent and unified but displays varying degrees of integration and tension; (3) because it is not always congruent with the cosmos in which it evolves, habitus is suited to analysing crisis and change no less than cohesion and perpetuation; but (4) it is not a self-sufficient mechanism for the generation of action: the dissection of dispositions must always proceed in close connection with the mapping of the system of positions that alternately excite, suppress, or redirect the socially constituted capacities and inclinations of the agent. Crucially, in Bourdieu’s hands, habitus is not an abstract concept issued from and aimed at theoretical disquisition, but a stenographic manner of designating a research posture that puts the genetic mode of thinking at the heart of social analysis.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2016, 21, 3; 163-173
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trzy kroki w stronę historycznej antropologii faktycznie istniejącego neoliberalizmu
    Three steps to a historical anthropology of actually existing neoliberalism.
    Autorzy:
    Wacquant, Loïc
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1015639.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    neoliberalism
    market
    governmentality
    bureaucratic field
    penal state
    workfare
    prisonfare
    urban marginality
    Bourdieu
    neoliberalizm
    rynek
    urządzanie
    pole biurokratyczne
    państwo karne
    miejska
    Opis:
    Antropologia neoliberalizmu podzieliła się na dwa przeciwstawne obozy. Z jednej strony lokuje się hegemoniczny model ekonomiczny zakotwiczony w wariantach zasady rynkowej, z drugiej zaś buntownicze podejście stymulowane przez pochodne pojęcia urządzania. Oba zaciemniają to, co jest „neo” w neoliberalizmie: restrukturyzację państwa jako kluczowego sprawcy, ustanawiającego zasady i wytwarzającego podmiotowości oraz stosunki społeczne dostosowane do realizacji rynków. Nawiązując do dwóch dekad badań empirycznych nad miejską marginalnością w rozwiniętych społeczeństwach, proponuję drogę pośrednią między tymi dwoma podejściami. W tym ujęciu neoliberalizm to takie powiązanie państwa, rynku i obywatelstwa, które zaprzęga państwo do narzucania rynkowego piętna na obywatelstwo. Ukute przez Bourdieu pojęcie pola biurokratycznego oferuje potężne narzędzie do analizy reorganizacji państwa jako maszyny stratyfikacji i klasyfikacji kierującej odgórnie neoliberalną rewolucją, oraz pozwala na wysunięcie trzech tez: (1) neoliberalizm nie jest reżimem ekonomicznym, ale politycznym projektem formowania państwa, narzucającym dyscyplinarny „workfare”, „prisonfare” i motyw indywidualnej odpowiedzialności w służbie utowarowienia; (2) neoliberalizm pociąga za sobą prawicowe odchylenie przestrzeni biurokratycznych organów władzy, które definiują i dystrybuują dobra publiczne oraz powołuje do życia państwo-Centaura, które na szczycie struktury klasowej uprawia liberalizm, a na jej dole karzący paternalizm; (3) rozrost i gloryfikacja penitencjarnego skrzydła państwa jest integralnym składnikiem neoliberalnego Lewiatana, dlatego też policja, sądy, więzienia muszą zostać włączone w zakres politycznej antropologii neoliberalnego panowania.
    The anthropology of neoliberalism has become polarised between a hegemonic economic model anchored by variants of market rule and an insurgent approach fuelled by derivations of the Foucaultian notion of governmentality. Both conceptions obscure what is ‘neo’ about neoliberalism: the reengineering and redeployment of the state as the core agency that sets the rules and fabricates the subjectivities, social relations and collective representations suited to realising markets.Drawing on two decades of field-based inquiries into the structure, experience and political treatment of urban marginality in advanced society, I propose a via media between these two approaches that construes neoliberalism as an articulation of state, market and citizenship that harnesses the first to impose the stamp of these cond onto the third. Bourdieu’s concept of bureaucratic field offers a powerful tool for dissecting the revamping of the state as stratification and classification machine driving the neoliberal revolution from above and serves to put forth three theses: (1) neoliberalism is not an economic regime but a political project of state--crafting that puts disciplinary ‘workfare’, neutralising ‘prisonfare’ and the trope of individual responsibility at the service of commodification; (2) neoliberalism entails a rightward tilting of the space of bureaucratic agencies that define and distribute public goods and spawns a Centaur-state that practises liberalism at the top of the class structure and punitive paternalism at the bottom; (3) the growth and glorification of the penal wing of the state is an integral component of the neoliberal Leviathan, such that the police, courts and prison need to be brought into the political anthropology of neoliberal rule.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2012, 5; 129-151
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klasa, etniczność i państwo w procesie tworzenia marginalności: Ponowne spojrzenie na obszary miejskiej relegacji
    Autorzy:
    Wacquant, Loïc
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643743.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    urban poverty
    relegation
    ghetto
    ethnic cluster
    precariat
    territorial stigmatization
    advanced marginality
    state
    Pierre Bourdieu
    Opis:
    Class, ethnicity, and state in the making of marginality: Revisiting territories of urban relegationIn the postindustrial city, relegation takes the form of real or imaginary consignment to distinctive sociospatial formations variously and vaguely referred to as “inner cities,” “ghettos,” “enclaves,” “no-go areas,” “problem districts,” or simply “rough neighborhoods.” How are we characterize and differentiate these spaces, what determines their trajectory (birth, growth, decay and death), whence comes the intense stigma attached to them, and what constellations of class, ethnicity and state do they both materialize and signify? These are the questions I pursued in my book “Urban outcasts” (2008) through a methodical comparison of the trajectories of the black American ghetto and the European working-class peripheries in the era of neoliberal ascendancy. In this article, I revisit this cross-continental sociology of “advanced marginality” to tease out its broader lessons for our understanding of the tangled nexus of symbolic, social and physical space in the polarizing metropolis at century’s threshold in particular, and for bringing the core principles of Bourdieu’s sociology to bear on comparative urban studies in general. Klasa, etniczność i państwo w procesie tworzenia marginalności: Ponowne spojrzenie na obszary miejskiej relegacjiW mieście epoki postprzemysłowej relegacja przybiera formę realnego lub wyobrażonego przypisania do odrębnych formacji społeczno-przestrzennych, na różne sposoby i niezbyt precyzyjnie określanych jako „śródmieścia” (inner cities), „getta”, „enklawy”, „rejony niebezpieczne” (no-go areas), „dzielnice stwarzające problemy” (problem districts) czy po prostu „nieprzyjemne dzielnice” (rough neighborhoods). W jaki sposób opisujemy i odróżniamy owe przestrzenie, co określa ich trajektorię (powstanie, rozwój, upadek i zanik), skąd wzięło się silne symboliczne piętno nadane im na przełomie stuleci, a także jakiego rodzaju powiązania między klasowością, etnicznością i państwem znajdują w nich materialny oraz znaczeniowy wyraz? Kwestie te podejmuję w książce "Urban outcasts" [Miejscy wyrzutkowie] (2008), w której metodycznie porównuję trajektorie amerykańskiego czarnego getta i europejskich peryferii robotniczych w czasach panowania neoliberalizmu. W niniejszym artykule powracam do tej międzykontynentalnej socjologii „zaawansowanej marginalności”, mając na celu odsłonięcie płynących z niej wniosków dla lepszego zrozumienia skomplikowanych powiązań przestrzeni symbolicznej, społecznej i fizycznej w obrębie polaryzującej metropolii na przełomie stuleci oraz, ogólniej, zastosowanie podstawowych zasad socjologii Pierre’a Bourdieu do badań porównawczych nad obszarami miejskimi.
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2017, 6
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Praktyka i władza symboliczna u Bourdieu: spojrzenie z Berkeley
    Practice and Symbolic Power in Bourdieu: The View from Berkeley
    Autorzy:
    Wacquant, Loïc
    Akçaoğlu, Aksu
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012527.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Bourdieu
    practice
    social space
    symbolic power
    anti-theoreticism
    epistemological vigilance
    the state as supreme fetish
    research pedagogy
    praktyka
    przestrzeń społeczna
    przemoc symboliczna
    antyteoretyzm
    Opis:
    Aksu Akçaoğlu przebywał w latach 2014-2015 na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley jako visiting scholar, gdzie wspólnie z Loikiem Wacquantem pracował na swym projektem poświęconym „habitusowi konserwatywnemu”. W poniższej rozmowie prosi Wacquanta o wyjaśnienie filozofii i pedagogiki jego słynnego seminarium prowadzonego w Berkeley, poświęconego Pierre’owi Bourdieu. Stanowi to okazję do przyjrzenia się raz jeszcze kluczowym węzłom konceptualnym w pracach Bourdieu, naświetlenie jego antyteoretycznej postawy, czy też rozwikłania relacji między przestrzenią społeczną, polem i władzą symboliczną oraz ostrzeżenia przed pokusami „bourdieziańskiej mowy”.
    In 2014–2015, Aksu Akçaoğlu was a visiting scholar in the Department of Sociology at the University of California, Berkeley, where he had come to work with Loïc Wacquant on his research on “the conservative habitus” in contemporary Turkey (with the support of the TÜBİTAK Science Program). In this dialogue, he invites Wacquant to explicate the philosophy and pedagogy of his celebrated Berkeley seminar on Pierre Bourdieu. This provides an opportunity to revisit key conceptual nodes in Bourdieu’s work, to spotlight its antitheoreticist cast as well as the influences of Bachelard and Cassirer; to clarify the relationships between social space, field, and symbolic power; and to warn against the seductions of “speaking Bourdieuese.”
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2016, 21, 3; 174-191
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies