Autor: Tym, Juliusz. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Dowódcy pułków pancernych i kawalerii pancernej 2. Korpusu. Zarys portretu zbiorowego
Commanders of armoured regiments and armoured cavalry of 2nd Corps. Outline of a collective port
Командиры танковых полков и бронекавалерийских частей 2-го корпуса. Коллективный портрет rait
Autorzy:: Tym, Juliusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/482819.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Muzeum Wojska w Białymstoku. Ośrodek Badań Historii Wojskowej
Tematy:: Polish Armed Forces
II Corps
armoured regiments
armoured cav¬alry regiment
commanders
Польские Вооружённые Силы на Западе
2-й польский корпус
Танковые полки
бронекавалерийский полк
командир
Opis:: In Polish 2nd Corps participating in combat operations in the Italian campaign in the period of 1944-1945 armoured regiments and armoured cavalry regiments served a significant function, constituting branches of modern weapons, predestined to provide high-manoeuvred, often independent tactical actions of a decisive nature. Both infantry or artillery were not able to conduct such actions. In years 1943-1946 22 officers commanded these regiments. Those commanders came from a variety of weapons – primarily armoured and cavalry as well as infantry, artillery and even communication divisions. This article presents their silhouettes. The author pointed out the turning points of their professional career – the position of the commander of the regiment was a specific summit of many years of military service.
Во 2-м Польском корпусе, который в 1944–1945 вел боевые действия на ита¬льянском фронте, важную роль играли танковые и бронекавалерийские полки, использовавшие современное оружие, предназначенное для маневренных, зача¬стую самостоятельных тактических действий, имевших решающее значение, на которые не были способны ни пехота, ни артиллерия. В 1943–1946 гг. Этими полками руководили 22 офицера, ранее служившие в других формированиях – прежде всего, в бронетанковых частях и кавалерии, а также в пехоте, артилле¬рии и даже в войсках связи. В статье представлены их биографии. Автор акцен¬тировал внимание на переломном моменте в их профессиональной карьере, в которой должность командира полка увенчала многолетнюю службу.
Źródło:: Studia z Dziejów Wojskowości; 2017, 6; 325-364
2299-3916
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Wojskowości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Batalion zmechanizowany 2012 : (artykuł dyskusyjny)
Autorzy:: Tym, Juliusz.
Powiązania:: Przegląd Wojsk Lądowych 1999, nr 3, s. 76-78
Data publikacji:: 1999
Tematy:: Batalion zmechanizowany organizacja Polska 2012 r.
Batalion zmechanizowany organizacja integracja standaryzacja NATO Polska 1999 r.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Żołnierz na wojnie i po wojnie. Problematyka zachowań ludzkich
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038309.pdf
Data publikacji:: 2019-08-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: człowiek
wojna
śmierć
zachowania ludzkie
stres bojowy
man
war
death
human behavior
combat stress
Opis:: Artykuł stanowi wprowadzenie do studium zachowań ludzkich na wojnie i po wojnie. Dotyczy wyłącznie zachowań żołnierzy. Stare żołnierskie porzekadło mówi, że żołnierz na wojnie robi to, czego nauczył się w czasie pokoju. Wojna jest nieubłaganym, surowym weryfikatorem poziomu wyszkolenia dowództw i sztabów oraz wojsk. Autor skupił swą uwagę na problematyce zjawiska kryzysu pierwszego dnia wojny, relacjach międzyludzkich, oswajaniu śmierci, stresie bojowym, roli dowódców, problemach z przystosowaniem żołnierzy do funkcjonowania po powrocie z wojny. Starał się ukazać różnorodność ludzkich zachowań, wskazując na pozytywne i pożądane cechy, piętnując zjawiska negatywne.
The article is an introduction to the study of human behavior during the war and after the war. Applies only to the behavior of soldiers. An old soldier’s adage says that a soldier in the war does what he learned in training in peacetime. War is an inexorable, rigorous verifier of the level of training commands and staffs and troops. The author focused his attention on the issues of crisis on the first day of war, interpersonal relations, taming death, combat stress, the role of commanders, problems with adapting soldiers to function after returning from the war. The author tried to show the diversity of human behavior, pointing to positive and desirable traits, branding negative phenomena.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 104; 215-233
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Konflikty lokalne podczas zimnej wojny jako wyraz konfrontacji zbrojnej mocarstw bez wypowiedzenia wojny
Local conflicts during the Cold Was as an Expression of Armed Confrontation of the Superpowers without Declaring Wars
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1601161.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Afghan War
Yom Kippur War
Vietnam War
confrontation between the superpowers
Cold War
local conflicts
wojna afgańska
wojna Yom Kippur
wojna wietnamska
konfrontacja mocarstw
zimna wojna
konflikty lokalne
Opis:: W okresie zimnej wojny na Europejskim Teatrze Wojny stały naprzeciwko siebie w gotowości do rozpoczęcia działań wojennych potężne siły zbrojne dwóch przeciwstawnych mocarstw i bloków polityczno-wojskowych. Do wojny w Europie nie doszło, natomiast polem ich konfrontacji zbrojnej stały się liczne konflikty lokalne. Spośród nich najważniejsze to wojna koreańska, wojna wietnamska, wojna w Afganistanie w latach 1979–1989, a także liczne konflikty na Czarnym Lądzie oraz na Bliskim Wschodzie, w tym konflikt izraelsko-arabski, a zwłaszcza wojna Yom Kippur. Trywializując można uznać niektóre z nich za konfrontację zbrojną dwóch światowych mocarstw bez wypowiedzenia wojny. Odegrały one istotną rolę w kształtowaniu ładu międzynarodowego w drugiej połowie XX wieku. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że w warunkach zimnej wojny konflikty lokalne, w których dochodziło do zaangażowania mocarstw stanowiły swoisty wentyl bezpieczeństwa. Konflikty te wywarły także znaczący wpływ na przemiany w sztuce wojennej zarówno mocarstw, jak i dwóch największych sojuszy wojskowych.
During the cold war in the European Theatre of War there were two armed superpowers representing opposing political and military blocs in combat readiness. Yet, a Third World War did not started, the only forms of confrontation were numerous local conflicts. Among them the most important ones were: the Korean War, the Vietnamese War, the war in Afghanistan (1979-1989), and numerous conflicts in Africa and the Middle East, including the conflicts between Israel and Arab countries, particularly the Yom Kippur War. Simplifying it is possible to say that all those conflicts were a kind of armed confrontation between two superpowers without declaring war. They played an important role in shaping the international order in the second half of the 20th century. It is even possible to maintain that during the cold war all those conflicts were a kind of a safety valve. Those conflicts also had an impact on the changes in the military art of the superpowers and the military alliances.
Źródło:: Studia Maritima; 2016, 29; 235-252
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:: Studia Maritima
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Drogi do powstania wielkopolskiego. Spojrzenie z perspektywy stulecia
The roads to the Greater Poland Uprising. A look from the perspective of a century
Предпосылки Великопольского восстания. Взгляд по прошествии столетия
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925840.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: powstanie wielkopolskie
Polska Organizacja Wojskowa Zaboru Pruskiego
Mieczysław Paluch
radykalizm
przygotowania zbrojne
Greater Poland Uprising
Polish Military Organization of the Prussian Partition
radicalism
armed preparations
Великопольское восстание
Польская военная организация „Прусского Раздела”
Мечислав Палюх
радикализм
подготовка вооружения
Opis:: W artykule autor podjął próbę znalezienia z perspektywy stulecia odpowiedzi na pytanie o źródła radykalizmu rdzennych Wielkopolan, czyli Polaków zamieszkujących w 1918 r. obszar określony przez pruskiego zaborcę mianem Prowincji Poznańskiej i będących poddanymi cesarza niemieckiego. Artykuł otwiera charakterystyka dotychczasowej literatury przedmiotu. Poszukując odpowiedzi na postawione pytanie, autor wskazuje na przyczyny polityczne i na obustronną radykalizację postaw już w 1917 r., a następnie przez cały 1918 r., analizuje stopień samoorganizacji społeczeństwa polskiego w Wielkopolsce i ukazuje rolę Centralnego Komitetu Obywatelskiego przekształconego później w Komisariat Naczelnej Rady Ludowej. Charakteryzuje Polską Organizację Wojskową Zaboru Pruskiego. Doszukując się źródeł radykalizmu, opisuje gorące 21 dni pomiędzy obradami Sejmu Dzielnicowego a wybuchem powstania wielkopolskiego. Uwypukla rolę jednostki, przede wszystkim Mieczysława Palucha, wskazując zarazem na źródła jego konfliktu z Komisariatem Naczelnej Rady Ludowej.
In the article the author attempted to find – from the perspective of a century – the answer to the question on the sources of the radicalism of indigenous inhabitants of Greater Poland, i.e. Poles who lived in 1918 in the area named Province of Posen by the Prussian partitioner and who were subjects of the German emperor. The paper begins with a characteristics of existing literature of the subject. Searching for the answer to the question posed, the author points out the political reasons and the mutual radicalization of the attitudes already in 1917 and then in the whole 1918, analyzes the extent of self-organization of the Polish society in Greater Poland, and shows the role of the Central Citizen’s Committee, later transformed into the Commission of the Supreme People’s Council. The Polish Military Organization of the Prussian Partition is characterized. Uncovering the sources of the radicalism, the author describes the 21 heated days between the Polish District Parliament session and the outbreak of the Greater Poland Uprising. The role of the individuals is highlighted, above all Mieczysław Paluch, pointing out at the same time to the sources of his conflict with the Commission of the Supreme People’s Council.
В статье автор предпринял попытку с перспективы прошедшего столетия ответить на вопрос об источниках радикализма коренных поляков, проживающих в 1918 г. на территории, названной пруссами Познаньской Провинцией, и являющихся подданными немецкого императора. Статья начинается с характеристики уже существующей литературы, освещающей данную тему. В поисках ответа на поставленный вопрос автор отмечает политические причины, двустороннюю радикализацию позиций уже в 1917 г., длящуюся и в 1918 г. Также автор анализирует степень самоорганизации польского общества в Великопольском регионе, обозначает роль Центрального Гражданского Комитета, переформированного позднее в Комиссариат Верховного Народного Совета. Кроме того, в статье дается характеристика Польской военной организации „Прусского Раздела”. В поисках источника радикализма автор характеризует бурный период – 21 день между заседанием районного парламента и началом Великопольского восстания, а также подчеркивает роль отдельной личности, прежде всего – Мечислава Палюха, описывая одновременно и причины его конфликта с Комиссариатом Верховного Народного Совета.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 130-158
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Formowanie 1 Dywizji Pancernej w składzie Polskich Sił Zbrojnych. W osiemdziesiątą rocznicę wydania rozkazu Naczelnego Wodza o formowaniu 1 Dywizji Pancernej
Forming the 1st Polish Armoured Division of the Polish Armed Forces. On the 80th Anniversary of the Order of the Commander-in-Chief concerning the Formation of the 1st Armoured Division
Die Bildung der 1. Panzerdivision in den Polnischen Streitkräften. Zum 80. Jahrestag des Befehls des Oberbefehlshabers zur Aufstellung der 1. Panzerdivision
Autorzy:: Tym, Juliusz Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057148.pdf
Data publikacji:: 2022-07-05
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Polskie Siły Zbrojne
Polska 1 Dywizja Pancerna
organizacja wojsk
gen. Stanisław Maczek
gen. Władysław Sikorski
brytyjskie władze wojskowe
Polish Armed Forces
1st Polish Armoured Division
Gen. Władysław Sikorski
British military authorities
Polnische Streitkräfte
1. polnische Panzerdivision
Truppenorganisation
General Stanisław Maczek
General Władysław Sikorski
britische Militärbehörden
Opis:: Mija 80 lat od dnia 25 lutego 1942 r., gdy Naczelny Wódz gen. broni Władysław Sikorski wydał rozkaz zapoczątkowujący proces formowania 1 Dywizji Pancernej. Oddziały polskie ewakuowane w czerwcu 1940 r. z Francji do Wielkiej Brytanii stanowiły solidny fundament pozwalający myśleć o formowaniu pierwszej w dziejach Wojska Polskiego dywizji pancernej. W latach 1940–1941 oficerowie polscy wypracowali własny pogląd na model organizacyjny wojsk pancernych, jednak zmuszeni byli przyjąć brytyjskie rozwiązania. Dla formowania dywizji pancernej decydującym okresem była jesień 1941 r., kiedy zakończono prace studyjne nad możliwościami sformowania takiego związku taktycznego, a jednocześnie zapoczątkowano rozmowy na ten temat ze stroną brytyjską. Efektem tych działań był rozkaz gen. Sikorskiego z 25 lutego 1942 r. Naczelny Wódz podjął decyzję w tej sprawie bez aprobaty strony brytyjskiej, którą postawiono przed faktem dokonanym, ale i bez sprzeciwu najwyższych brytyjskich władz wojskowych. Brytyjski sojusznik wskazywał na nierealność niektórych polskich założeń dotyczących formowania dywizji pancernej, w tym na niewystarczające zasoby osobowe. Brytyjczycy byli przeciwni przerzuceniu ze Środkowego Wschodu na Wyspy Brytyjskie żołnierzy polskich ewakuowanych ze Związku Sowieckiego. Pomimo różnorodnych ograniczeń i wyzwań proces formowania 1 Dywizji Pancernej oraz proces szkolenia jej oddziałów należy ocenić wysoko. Kluczową rolę w opisywanych wydarzeniach odegrał gen. Stanisław Maczek.
It has been eighty years since the order that initiated the process of forming the 1st Armoured Division was issued by the then Commander-in-Chief of the Polish Armed Forces, Gen. Władysław Sikorski. The Polish troops that had been evacuated from France to Great Britain in June 1940 constituted a solid foundation that allowed the first armoured division in the history of the Polish Army to be contemplated. During 1940–1941 Polish officers developed their own views on the organizational model of their armoured forces, but they were forced to adopt plans that were put forward by the British. The decisive period regarding the formation of the armoured division was the fall of 1941, when studies concerning the possibility of forming such a tactical association were completed and talks on the subject were initiated with the British. The result of these actions was the order issued by General Sikorski on 25 February 1942. The Commander-in-Chief went ahead with his plans without the approval of the British side, which was faced with a fait accompli, however, the higher British military authorities did not object. The British did however point out that some of the Polish ideas regarding the formation of an armoured division were unrealistic, having insufficient manpower being one such example. The British were also against the idea of transferring the Polish forces, who had escaped via the Soviet Union and were at the time stationed in the Middle East, to the British Isles. Despite the various limitations and challenges, the process of forming the 1st Armoured Division and the process of training its units should be assessed favourably. The key role played by General Stanisław Maczek in the described events should also be noted.
Am 25. Februar 1942 sind 80 Jahre vergangen, seit der Oberbefehlshaber, General Władysław Sikorski, den Befehl zur Bildung der ersten Panzerdivision gab. Die polnischen Einheiten, die im Juni 1940 aus Frankreich nach Großbritannien evakuiert wurden, bildeten eine solide Grundlage für die Aufstellung der ersten Panzerdivision in der Geschichte der polnischen Armee. In den Jahren 1940–1941 entwickelten polnische Offiziere ihre eigenen Vorstellungen vom Organisationsmodell der Panzertruppen, waren aber gezwungen, britische Lösungen zu übernehmen. Der entscheidende Zeitraum für die Bildung einer Panzerdivision war der Herbst 1941, als die Studien zu Möglichkeiten der Bildung einer solchen taktischen Einheit abgeschlossen und gleichzeitig Gespräche mit der britischen Seite aufgenommen wurden. Das Ergebnis dieser Maßnahmen war ein Befehl General Sikorskis vom 25. Februar 1942. Der Oberbefehlshaber traf seine Entscheidung in dieser Angelegenheit ohne die Zustimmung der Briten, die vor vollendete Tatsachen gestellt worden sind, jedoch ebenfalls ohne Widerstand der höchsten britischen Militärbehörden. Die britischen Verbündeten wiesen darauf hin, dass einige polnische Annahmen über die Bildung einer Panzerdivision unrealistisch seien, unter anderem wegen unzureichender personeller Ressourcen. Die Briten waren gegen die Verlegung von aus der Sowjetunion evakuierten polnischen Soldaten aus dem Nahen Osten auf die britischen Inseln. Trotz verschiedener Einschränkungen und Herausforderungen sollten die Prozesse der Bildung der 1. Panzerdivision und der Ausbildung ihrer Einheiten hoch bewertet werden. Eine Schlüsselrolle spielte bei den beschriebenen Ereignissen General Stanisław Maczek.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 1 (279); 81-113
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Obraz wojska w oczach społeczeństwa Poznania w pierwszych latach niepodległości w dokumentach proweniencji wojskowej
The image of the Army in the eyes of Poznań society in the first years of independence in documents of military provenance
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31348404.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:: Poznań
siły zbrojne
społeczeństwo
wizerunek
armed forces
society
image
Opis:: Celem artykułu jest ukazanie obrazu wojska w odbiorze społecznym w garnizonie Poznań w latach 1919–1921, czyli pierwszych latach niepodległości. Oryginalność podejścia polega na zawężeniu obszaru badań do dokumentów proweniencji wojskowej, ponieważ problematyka ta jest znacznie łatwiejsza do uchwycenia w dokumentach wojskowych władz terytorialnych oraz dokumentach wojskowych władz garnizonowych niż w obecnie silnie rozproszonych i zdekompletowanych dokumentach cywilnych władz miasta Poznania. Pozytywny obraz wojska władze wojskowe kreowały poprzez organizację uroczystości wojskowych, udział w uroczystościach państwowych i religijnych, a także wielu przedsięwzięciach edukacyjnych lub kulturalnych. Udział wojska w uroczystościach przyciągał uwagę mieszkańców, a pozytywny efekt wzmacniały przekazy prasowe. Negatywny obraz wojska kreowali żołnierze łamiący przepisy dyscypliny wojskowej. Reakcją mieszkańców były skargi składane zarówno do magistratu, jak i władz wojskowych.
The aim of the article is to show the image of the Army in the public perception of the Poznań garrison in the years 1919–1921, i.e. the first years of independence. The originality of the approach is narrowing the research area to documents of military provenance, because these issues are much easier to capture in military documents of territorial and garrison authorities than in the currently highly dispersed and incomplete civil documents of the Poznań city authorities. A positive image of the Army was created by the military authorities by organizing military ceremonies, participating in state and religious ceremonies, as well as many educational and cultural events. The military’s participation in the celebrations attracted public attention, and the positive effect was reinforced by press articles. A negative image of the Army was created by soldiers breaking the rules of military discipline. The city’s inhabitants reacted by submitting complaints to the city hall and the military authorities.
Źródło:: Społeczeństwo i Polityka; 2023, 3(76); 195-213
1733-8050
Pojawia się w:: Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Generał broni Stanisław Maczek
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: Przegląd Sił Zbrojnych 2022, nr 2, s. 186-193
Data publikacji:: 2022
Tematy:: Maczek, Stanisław (1892-1994)
Wyższa Szkoła Wojenna
Wojsko Polskie (1918-1939)
10 Brygada Kawalerii (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
1 Dywizja Pancerna (Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie)
Siły zbrojne
I wojna światowa (1914-1918)
II wojna światowa (1939-1945)
Kampania wrześniowa (1939)
Polacy za granicą
Generałowie
Dowódcy
Artykuł z czasopisma wojskowego
Biografia
Opis:: Artykuł przedstawia postać generała broni Stanisława Maczka. Urodził się 31 marca 1892 roku w miasteczku Szczerzec pod Lwowem. W czasie I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej, na froncie rosyjskim w Karpatach i froncie włoskim w Alpach. Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego. W latach 1923-1924 kształcił się w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. W 1938 roku mianowano go dowódcą 10. Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej. Po wybuchu II wojny światowej wraz ze swą jednostką brał udział w walkach odwrotowych i działaniach opóźniających, a poźniej został internowany na Wegrzech. W listopadzie 1939 roku dotarł do Francji gdzie wziął udział w kampanii francuskiej. Po kapitulacji Francji dołączył do Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii. W 1942 roku stanął na czele 1. Dywizji Pancernej, która na początku 1944 roku wylądowała w Normandii. Przeszedł cały szlak bojowy Aliantów przez Francję, Belgię i Holandię, wojnę kończąc na terytorium Niemiec. Po wojnie został dowódcą I Korpusu Polskiego i awansowany do stopnia generała dywizji. 11 listopada 1990 roku prezydent RP na uchodźstwie awansował Maczka na generała broni. Zmarł 11 grudnia 1994 roku w Edynburgu.
Fotografie.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wielkopolskie bataliony Obrony Narodowej w systemie osłony strategicznej w 1939 roku
Territorial Army battalions in Wielkopolska in the strategic covering system in 1939
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/556944.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: Obrona Terytorialna
bataliony Obrony Narodowej
Wielkopolska Brygada Kawalerii
kampania 1939 r.
działania taktyczne
Territorial Army
Territorial Defence battalions
Wielkopolska Cavalry Brigade
campaign of 1939
tactical action
Opis:: Artykuł ukazuje sposoby użycia batalionów Obrony Narodowej w systemie osłony strategicznej, na przykładzie działania pododdziałów czterech batalionów ON prowadzonych w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w dniach 1–4 września 1939 r. Optymalne użycie tych batalionów było możliwe dzięki wiedzy i doświadczeniu dowódcy brygady, który rozumiał specyfikę tego rodzaju wojsk oraz miał świadomość ich ograniczeń. Jednocześnie potrafił podkreślić ich atuty, szczególnie znajomość terenu, a także zwiększyć ich możliwości, wykorzystując pojazdy mechaniczne z zasobów miejscowych. Pododdziały ON ochraniały obiekty ważne dla utrzymania dróg wewnątrz ugrupowania bojowego brygady, przede wszystkim mosty, a także obiekty infrastruktury kolejowej. Patrolowały miejscowości, jak i teren wokół nich, wpływając dodatnio na poczucie bezpieczeństwa miejscowej ludności. Odegrały bardzo dużą rolę w zwalczaniu niemieckich grup dywersyjno-rozpoznawczych. Odciążając w ten sposób oddziały wojsk operacyjnych.
The article presents ways of using the Territorial Army battalions within strategic covering system based on the operations of four battalions TA under command and control of Wielkopolska Cavalry Brigade on September 1–4, 1939. The optimal use of these battalions was possible thanks to the knowledge and experience of the brigade commander, who understood the specifics of such troops and was aware of their limitations. At the same time he was able to exploit their strengths, first and foremost knowledge of the area of operation, and to increase their capabilities by using local vehicles. TA companies and platoons protected objectives important for maintaining the internal lines of the brigade communication, primarily bridges, as well as railway infrastructure. Patrolled towns and areas in the vicinity of them, positively affecting the sense of security of the local population. They played a very important role in the counteracting against German diversionary-reconnaissance groups. In this way they relieved regular army troops.
Źródło:: Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2017, 3; 331-349
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Dzieje wojska Polskich Sił Zbrojnych w latach 1940– 1947. Stan badań i perspektywy rozwoju (część 1)
The History of the Polish Armed Forces in 1940–1947. State of Research and Prospects for Development (Part 1)
История армии Польских Вооруженных Сил в 1940–1947 гг. Состояние исследований и перспективы развития (часть 1)
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918614.pdf
Data publikacji:: 2019-12-24
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie
historiografia
Polish Armed Forces in the West
historiography
польские вооруженные силы на западе
историография
Opis:: Artykuł ukazuje aktualny stan badań nad wycinkiem historii oręża polskiego – dziejami wojska, czyli jednostek lądowych Polskich Sił Zbrojnych istniejących w latach 1940–1947 i podporządkowanych legalnym władzom Rzeczypospolitej funkcjonującym w Londynie, a także perspektywy rozwoju tych badań. Autor skupił swą uwagę przede wszystkim na publikacjach zwartych, które ukazały się od 1945 r. poczynając, aż do dziś. Omawiając stan badań, przedstawił dokonania zarówno historiografii emigracyjnej, jak i krajowej. W tej ostatniej wyróżnił dwa okresy – przed i po 1990 r. Omówił również dokonania historiografii zachodniej na tym polu. Autor skoncentrował swą uwagę na najważniejszych nurtach dotychczasowej historiografii oraz dominujących trendach dotyczących edycji źródeł, wspomnień, biografistyki oraz monografii, które pogrupował tematycznie. Co do czasopism naukowych wymienił jedynie kilka najważniejszych wychodzących na uchodźstwie oraz dwa czołowe tytuły historyczno-wojskowe wydawane w kraju. Wskazał również na najważniejsze archiwa polskie i zagraniczne, w których znajdują się źródła dokumentujące dzieje wojska Polskich Sił Zbrojnych. Dokonał również ogólnej charakterystyki potencjału poszczególnych środowisk naukowych, które prowadzą profesjonalne badania nad historią Polskich Sił Zbrojnych. Omawiając perspektywy rozwoju tych badań, wskazał postulowane ich kierunki oraz tematykę, która czeka na swoich odkrywców. Zaakcentował, że nadal istnieje wiele obszarów oczekujących naukowej eksploracji. Naświetlenie wyników badań, w tym nowych ustaleń, otwiera możliwość opracowania wielu artykułów, w tym również mających charakter referatów materiałowych, ponieważ wiele aspektów funkcjonowania wojska Polskich Sił Zbrojnych pozostaje cały czas niezbadanych. To również pole dla wielu monografii, ale także ujęć syntetyzujących.
The article presents the current state of research on a fragment of the history of the Polish military – the history of the army, i.e. land army units of the Polish Armed Forces existing in the years 1940–1947 in the West and subordinated to the legal authorities of the Republic of Poland in London, as well as prospects for the development of this research. The author focused primarily on non-serial publications which have appeared since 1945 until today. Discussing the state of research, he presented the achievements of both emigration and national historiography. In the latter, he distinguished two periods: before and after 1990. He also discussed the achievements of Western historiography in this field. The author concentrated on the most important trends in historiography so far and on the predominant trends in editing sources, memoirs, biographies and monographs, which he grouped thematically. Author also mentioned the most important archives, both Polish and foreign, in which sources necessary for the reconstruction of the history of the military of the Polish Armed Forces can be found. As far as scientific journals are concerned, the author just mentioned a few of the most important ones published in exile and two leading historical and military ones published in Poland. He also pointed to the most important Polish and foreign archives, which contain sources necessary for the reconstruction of the history of the Polish Armed Forces. The author also characterized briefly the potential of the particular scientific circles that conduct professional research on the history of the Polish Armed Forces. Discussing the prospects for the development of this research, he pointed out the suggested directions and topics that remain undiscovered. He stressed that there are still many areas awaiting scientific exploration. Casting light on the results of the investigations, including new findings, opens up the possibility of writing many articles, including source papers, because many aspects of the functioning of the Polish Armed Forces are still unexplored. It is also a field for many monographs and syntheses.
В статье анализируется современное состояние исследований определенного отрезка истории сухопутных войск Польских вооруженных сил, существовавших в 1940–1947 годах и подчиненных законным органам власти Польской Республики, действовавшим в Лондоне, а также перспективы развития этих исследований. Автор обратился в первую очередь к книжным публикациям, изданным в период с 1945 года до наших дней. Анализируя состояние исследований, он представил достижения как эмигрантской, так и национальной историографии, в которой он различал два периода – до и после 1990 года, но также отметил и достижения западной историографии в этой области. Автор сосредоточил свое внимание на наиболее важных ее направлениях и доминирующих тенденциях в работе с источниками, воспоминаниями, биографиями и монографиями, которые он сгруппировал по темам. Что касается научных журналов, то он упомянул лишь несколько наиболее важных, издаваемых в изгнании, и два ведущих военно-исторических издания, опубликованных в стране. Кроме того, автор указал на наиболее важные польские и зарубежные архивы, содержащие документальные источники, необходимые для осмысления истории армии Вооруженных сил Польши. Он также сделал общее описание потенциала отдельных научных сообществ, которые проводят профессиональные исследования по истории Польских вооруженных сил. Анализируя перспективы развития исследований данной тематики, автор подчеркнул наиболее постулируемые направления, а также темы, которые все еще ждут своих первооткрывателей, и отметил их существенное количество. Обнародование результатов исследований, в том числе недавних открытий, создает условие для появления различных научных статей, поскольку до сих пор многие аспекты функционирования армии Польских вооруженных сил остаются неисследованными. Этот материал может послужить основой как для монографий, так и для синтезирующих работ.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 80-107
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Dzieje wojska Polskich Sił Zbrojnych w latach 1940–1947. Stan badań i perspektywy rozwoju (część 2)
The history of the Polish Armed Forces in 1940–1947. State of Research and Prospects for Development (Part 2)
История армии Польских Вооруженных Сил в 1940–1947 гг. Состояние исследований и перспективы развития (часть 2)
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925645.pdf
Data publikacji:: 2020-10-20
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie
historiografia
Polish Armed Forces in the West
historiography
польские вооруженные силы на западе
историография
Opis:: Artykuł ukazuje aktualny stan badań nad wycinkiem historii oręża polskiego – dziejami wojska, czyli jednostek lądowych Polskich Sił Zbrojnych istniejących w latach 1940–1947 i podporządkowanych legalnym władzom Rzeczypospolitej funkcjonującym w Londynie, a także perspektywy rozwoju tych badań. Autor skupił swą uwagę przede wszystkim na publikacjach zwartych, które ukazały się od 1945 r. poczynając aż do dnia dzisiejszego. Omawiając stan badań, przedstawił dokonania zarówno historiografii emigracyjnej, jak i krajowej. W tej ostatniej wyróżnił dwa okresy – przed i po 1990 r. Omówił również dokonania historiografii zachodniej na tym polu. Autor skoncentrował swą uwagę na najważniejszych nurtach dotychczasowej historiografii oraz dominujących trendach dotyczących edycji źródeł, wspomnień, biografistyki oraz monografii, które pogrupował tematycznie. W odniesieniu do czasopism naukowych jedynie wymienił kilka najważniejszych wychodzących na Uchodźstwie oraz dwa czołowe tytuły historyczno-wojskowe wydawane w Kraju. Wskazał również na najważniejsze archiwa polskie i zagraniczne, w których zasobach znajdują się źródła niezbędne w odtwarzaniu dziejów wojska Polskich Sił Zbrojnych. Dokonał również ogólnej charakterystyki potencjału poszczególnych środowisk naukowych, które prowadzą profesjonalne badania nad historią Polskich Sił Zbrojnych. Omawiając perspektywy rozwoju tych badań, wskazał postulowane ich kierunki oraz tematykę, która czeka na swoich odkrywców. Zaakcentował, że nadal istnieje wiele obszarów oczekujących na naukową eksplorację. Naświetlenie dotychczasowego dorobku, w tym nowych ustaleń, pozwala dostrzec perspektywy dalszego rozwoju badań, ponieważ wiele aspektów funkcjonowania wojska Polskich Sił Zbrojnych pozostaje cały czas niezbadanych. Swe rozważania autor zamknął krótkim podsumowaniem odnoszącym się do wyzwań i szans oraz ewentualnego ryzyka i zagrożeń dla przyszłych badań.
The article presents the current state of research on a fragment of the history of the Polish military – the history of the army, i.e. land forces of the Polish Armed Forces existing in the years 1940–1947 and subordinated to the legal authorities of the Republic of Poland in London, as well as prospects for the development of this research. The author focused primarily on non-serial publications which have appeared since 1945 until today. Discussing the state of research, he presented the achievements of both emigration and national historiography. In the latter, he distinguished two periods: before and after 1990. He also discussed the achievements of Western historiography in this field. The author concentrated on the most important trends in historiography so far and on the predominant trends in editing sources, memoirs, biographies and monographs, which he grouped thematically. As far as scientific journals are concerned, the author just mentioned a few of the most important ones published in exile and two leading historical-military ones published in Poland. He also pointed to the most important Polish and foreign archives, which contain sources necessary for the reconstruction of the history of the Polish Armed Forces. The author also characterized briefly the potential of the particular scientific circles that conduct professional research on the history of the Polish Armed Forces. Discussing the prospects for the development of this research, he pointed out the suggested directions and topics that remain undiscovered. He stressed that there are still many areas awaiting scientific exploration. Casting light on the results of the investigations, including new findings, opens up the possibility of writing many articles, including source papers, because many aspects of the functioning of the Polish Armed Forces are still unexplored. It is also a field for many monographs and syntheses. The author concluded his deliberations with a short summary referring to the challenges and opportunities as well as possible risks and threats to future research.
В статье анализируется современное состояние исследований определенного отрезка истории сухопутных подразделений Польских вооруженных сил, существовавших в 1940–1947 годах и подчиненных законным органам власти Польской Республики, действовавшим в Лондоне, а также перспективы развития этих исследований. Автор обратился в первую очередь к книжным публикациям, изданным в период с 1945 года до наших дней. Анализируя состояние исследований, он представил достижения как эмигрантской, так и национальной историографии, в которой он различал два периода – до и после 1990 года, но также отметил и достижения западной историографии в этой области. Автор сосредоточил свое внимание на наиболее важных ее направлениях и доминирующих тенденциях в работе с источниками, воспоминаниями, биографиями и монографиями, которые он сгруппировал по темам. Что касается научных журналов, то он упомянул лишь несколько наиболее важных документов, издаваемых Польшей в изгнании, и два ведущих военно-исторических издания, опубликованных в стране. Кроме того, автор указал на наиболее важные польские и зарубежные архивы, содержащие документальные источники, необходимые для осмысления истории армии Вооруженных сил Польши. Он также сделал общее описание потенциала отдельных научных сообществ, которые проводят профессиональные исследования по истории Польских вооруженных сил. Анализируя перспективы развития исследований данной тематики, автор подчеркнул наиболее постулируемые направления, а также темы, которые все еще ждут своих первооткрывателей, и отметил их существенное количество. Обнародование результатов исследований, в том числе недавних открытий, создает условие для появления различных научных статей, поскольку до сих пор многие аспекты функционирования армии Польских вооруженных сил остаются неисследованными. Этот материал может послужить основой как для монографий, так и для синтезирующих работ. Статья резюмируется кратким изложением проблемных моментов и возможностей, а также возможных рисков и угроз для будущих исследований.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 2 (272); 42-77
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Sztab Główny Wojska Polskiego 1935-1939. Przygotowania wojenne i kampania 1939 roku
General Staff of the Polish Army in the years 1935-1939. War preparations and the 1939 campaign
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28328188.pdf
Data publikacji:: 2023-12-05
Wydawca:: Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:: Sztab Główny Wojska Polskiego
Sekretariat Komitetu Obrony Rzeczypospolitej
plan operacyjny i mobilizacyjny „Wschód”
plan operacyjny „Zachód”
kampania wrześniowa
komisarz cywilny armii
marszałek Edward Rydz-Śmigły
General Staff of the Polish Armed Forces
Secretariat of the Committee for the Defence of the Republic of Poland
operational and mobilisation plan “East”
operational plan “West”
September campaign
civilian commissar of the army
Marshal Edward Rydz-Śmigły
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie wybranych zagadnień dotyczących struktury, głównych zadań oraz roli Sztabu Głównego Wojska Polskiego (SG WP) w przygotowaniach obronnych państwa polskiego w latach 1935-1939 – od czasu reorganizacji SG zainicjowanej przez Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych gen. Edwarda Rydza-Śmigłego aż po przekroczenie przez dowództwo polsko-rumuńskiej granicy w Kutach w nocy z 17 na 18 września 1939 roku. Szczególną uwagę poświęcono opracowanym przez SG planom wojny obronnej przeciwko ZSRR (plan mobilizacyjny i operacyjny „Wschód”) i III Rzeszy (plan operacyjny „Zachód”) – ich głównym założeniom oraz błędom popełnionym w trakcie prac nad nimi. Uwzględniona została także rola działającego równolegle do SG Sekretariatu Komitetu Obrony Rzeczypospolitej (SeKOR), który pełnił przede wszystkim funkcje planistyczne, organizacyjne oraz legislacyjne w sprawach ekonomicznych związanych z rozbudową krajowego przemysłu, gospodarką surowcową i materiałową, jak również przygotowywaniem ustawodawstwa wojennego. Artykuł zamyka omówienie wrześniowego itinerarium oraz pracy operacyjnej SG, przekształconego z wybuchem wojny w Sztab Naczelnego Wodza, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu i decyzji podejmowanych przez marsz. Rydza-Śmigłego.
The aim of the article is to present selected issues regarding the structure, main tasks and role of the General Staff of the Polish Armed Forces in the defence preparations of the Polish state in the years 1935-1939 – since the reorganization of the General Staff initiated by the General Inspector of the Armed Forces, General Edward Rydz-Śmigły, until crossing of the Polish-Romanian border in Kuty by the military authorities on the night of 17-18 September 1939. Particular attention was paid to the defensive war plans developed by the General Staff against the USSR (mobilization and operational plan “East”) and the Third Reich (operational plan “West”) their main assumptions and mistakes made during work on them. The role of the Secretariat of the Committee for the Defense of the Republic of Poland, operating parallel to the General Staff, was also taken into account, and it performed primarily planning, organizational and legislative functions in economic matters related to the development of the domestic industry, raw materials and materials management, as well as the preparation of war legislation. The article ends with a discussion of the September itinerary and the operational work of the General Staff, transformed with the outbreak of the war into the Staff of the Commander-in-Chief, with particular emphasis on the influence and decisions made by the Marshal Rydz-Śmigły.
Źródło:: Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2023, 1, 19; 149-173
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:: Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Generał dywizji Tadeusz Kutrzeba
Autorzy:: Tym, Juliusz S.
Powiązania:: Przegląd Sił Zbrojnych 2022, nr 1, s. 187-192
Data publikacji:: 2022
Tematy:: Kutrzeba, Tadeusz (1886-1947)
Wojsko Polskie (1918-1939)
Wyższa Szkoła Wojenna
Armia "Poznań"
I wojna światowa (1914-1918)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
II wojna światowa (1939-1945)
Kampania wrześniowa (1939)
Bitwa nad Bzurą (1939)
Generałowie
Dowódcy
Artykuł z czasopisma wojskowego
Biografia
Opis:: Artykuł przedstawia postać generała dywizji Tadeusza Kutrzeby. Urodził się 15 kwietnia 1886 roku w Krakowie. Ukończył Wojskową Akademię Techniczną w Modling oraz Akademię Sztabu Generalnego w Wiedniu. Od 1906 roku służył w armii austro-węgierskiej. W czasie I wojny światowej jako oficer sztabowy walczył na frontach wschodnim i włoskim oraz na Bałkanach. W 1918 roku rozpoczął służbę w Wojsku Polskim, gdzie wkrótce przeniesiono go do Sztabu Generalnego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pełnił kolejno obowiązki szefa sztabu dywizji, grupy operacyjnej, armii i Frontu Południowo-Wschodniego. W następnych latach pracował w Biurze Ścisłej Rady Wojennej oraz Sztabie Generalnym. W latach 1929-1939 był komendantem warszawskiej Wyższej Szkoły Wojennej. W marcu 1939 roku generał Kutrzeba został awansowany na generała dywizji i jednocześnie wyznaczony na stanowisko inspektora armii. Jako dowódca Armii "Poznań" stoczył nad Bzurą największą bitwę kampanii wrześniowej 1939 r. Lata okupacji spędził w niemieckich oflagach. Po wyzwoleniu przebywał na emigracji w Londynie, gdzie zmarł 8 stycznia 1947 roku.
Fotografie.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW