Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Tomaka, Kamila" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Normatywne kryteria oceny poprawności językowej w poglądach sofistów
    The Sophists on the Correctness of Language
    Autorzy:
    Tomaka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887542.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    filozofia starożytna
    sofistyka grecka
    językoznawstwo antyczne
    Protagoras
    Prodikos
    Gorgiasz
    ancient philosophy
    greek sophism
    ancient linguistics
    Prodicus
    Gorgias
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcono tematowi odnoszącemu się do powstania i rozwoju myśli językoznawczej w starożytnej Grecji. Szczegółowej analizie poddane zostały studia nad poprawnością wyrażeń językowych prowadzone przez trzech głównych przedstawicieli sofistyki greckiej – Gorgiasza, Protagorasa i Prodikosa. Tekst poświęcony został w pierwszej kolejności omówieniu normatywnych kryteriów oceny poprawności językowej, ujmowanych w poglądach Protagorasa i Prodikosa kategorią orthos. Następnie przedstawiono sofistyczne badania nad synonimiką wyrazów, oparte na rozumieniu ich treści etymologicznej. Kanwą zaprezentowanych rozważań jest zaś radykalny pogląd Gorgiasza na przekaz językowy i negacja kognitywnej wartości słowa, którym przeciwstawione zostały podjęte przez Protagorasa i Prodikosa próby nadania słowu właściwego sensu i precyzji. Artykuł dowodzi ostatecznie, że sofistyczne badania nad językiem stanowiły zdecydowanie więcej aniżeli tylko platońską karykaturę sofistycznych praktyk.
    This article examines the specific linguistic theory discussed by the sophists. The sophists’ insistence on precision in the language was rooted in their mastery of rhetoric. The main aim of this article is to describe the category of correctness in language and the status of different norms concerning language usage established by the sophists. The purpose of this article is also to explain how Protagoras and Prodicus used the concept of correctness (orthos) in order to distinguish the difference between a pair of similar words (apparent synonyms) and to apprehend the correct meaning of them. It is further shown that the sophists’ interest in proper language usage is far more than Plato’s ironic remark on this issue.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 3; 79-96
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słowo to potężny władca. Poglądy językowe Gorgiasza sofisty
    Speech is a Powerful Lord. The Linguistic Theory by Gorgias the Sophist
    Autorzy:
    Tomaka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878536.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    filozofia starożytna
    sofistyka grecka
    językoznawstwo antyczne
    Gorgiasz
    ancient philosophy
    greek sophism
    ancient linguistics
    Gorgias
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest syntetyczne przedstawienie poglądów językowych, które manifestował najbardziej radykalny sofista, Gorgiasz z Leontinoi. Autorka poddała analizie nihilistyczny pogląd Gorgiasza na poznanie i sam przekaz językowy. Sofista, burząc zgodność między rzeczywistością, myśleniem i językiem, odebrał słowu wartość poznawczą, a wyeksponował jego funkcję impresywną. Język w jego poglądach przestaje być nośnikiem informacji, staje się natomiast narzędziem perswazji i wywoływania emocji. Wyrażona przez Gorgiasza w Pochwale Heleny fascynacja magiczną mocą słów zostaje ostudzona w traktacie O niebycie albo o naturze faktem ich bezużyteczności w procesie poznania.
    This article provides an overview of the linguistic theory discussed by the sophists, and more specifically, indicates some of the central philosophical issues related to language usage raised by one of the greatest sophist – Gorgias. The purpose of this article is to analyse his discussions of language, rhetoric and poetry as they are presented in and exemplified by Encomium of Helen and the treatise On Nature or the Non-Existent. The present essay aims to examine the statement that has often been taken as characteristic of Gorgias’ thought: that language is not a reflection of things, but that it is its own master.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 3; 23-36
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hun hebben de taal verkwanseld en hun hadden gelijk — over het gebruik van hun als onderwerp in het hedendaagse Nederlands
    Hun hebben de taal verkwanseld en hun hadden gelijk – on ‘Tolerance’ with Regard to Different Varieties of the Dutch Language
    Autorzy:
    Tomaka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791226.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zmiana językowa
    hun hebben
    hun jako podmiot
    język standardowy
    granica tolerancji
    language change
    hun as the subject
    standard language
    limit for tolerance
    Opis:
    Hun hebben de taal verkwanseld en hun hadden gelijk – o użyciu hun w pozycji podmiotu we współczesnym języku niderlandzkim W języku niderlandzkim nastąpiła ostatnio uderzająca zmiana. Obserwujemy mianowicie znaczący wzrost wykorzystania zaimka hun w pozycji podmiotu. Użycie hun zamiast ze czy zij jako podmiotu zdania uważane jest za niegramatyczne i postrzegane jest nawet jako forma degradacji języka. W artykule omówiono genezę tego zjawiska, jego cechy charakterystyczne i podano możliwe wyjaśnienia jego występowania. Zaprezentowano także stanowiska na temat użycia hun takich instytucji jak Niderlandzka Unia Językowa. Omówiono również kwestię stosowania hun w praktyce edukacji NVT. Ostatecznie zadano pytania: Czy ta zmiana językowa ma negatywny wpływ na język niderlandzki? Czy jest to do przyjęcia? Gdzie leży granica tolerancji?  
    De laatste tijd doet zich in de Nederlandse taal een opvallende verandering voor. We worden geconfronteerd met een sterke toename van het gebruik van hun in de onderwerpspositie. Dit gebruik in plaats van ze of zij als onderwerp van de zin, wordt beschouwd als ongrammaticaal en als een vorm van taalverloedering. In deze bijdrage wordt ingegaan op de herkomst van dit verschijnsel, de kenmerken ervan en mogelijke verklaringen voor het gebruik. Tevens zal een kritisch overzicht gegeven worden van uiteenzettingen van autoriteitsinstanties als de Nederlandse Taalunie over het gebruik van hun. Ten slotte wordt ook de kwestie van hun in de praktijk van het NVT-onderwijs besproken en de vraag gesteld of deze taalverandering een negatieve invloed op de Nederlandse taal heeft. Is het aanvaardbaar? Waar ligt de tolerantiegrens?
    A striking change has recently occurred in the Dutch language, namely, that we are increasingly confronted with a sharp expansion of the use of hun in the subject position. The use of hun instead of ze or zij as the subject of the sentence is considered ungrammatical and a form of language degradation. This contribution discusses the origin of this phenomenon, its characteristics and possible explanations for its use. It also presents a critical overview of statements given by authoritative bodies, such as the Dutch Language Union, about the use of hun. The issue of hun in the practice of NT2 education is also discussed, and the question is asked whether this language change has a negative impact on Dutch. Is it acceptable? Where is the limit for tolerance?
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5 Zeszyt Specjalny / Speciale Uitgave; 105-118
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Λέγε δή: What We Know about the Ancient Greek Particle δή – the Current State of Research
    Λέγε δή: co wiemy o starożytnej greckiej partykule δή – stan badań
    Autorzy:
    Tomaka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056572.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    partykuły greckie
    partykuła δή
    stań badań
    model pragmatyczno-dyskursywny
    Ancient Greek particles
    particle δή
    the state of research
    the discourse-pragmatic approach
    Opis:
    Although research has already established the function of the commonest Greek particles, there is a significant gap in the research on the function of δή in comparison with that carried out on other particles. Assigning a functional significance to this particle is problematic, especially since a satisfactory definition of the function of δή remains, I believe, a desideratum. The usage of the particle δή may appear at first sight to have little significance in Greek texts. This article aims to show that nothing could be further from the truth. The particle δή has had a considerable impact on the discourse. In line with this insight, in this contribution I present the way in which scholars have carried out their investigations into the particle δή. Specific attention is paid to (a) the question of how modern scholars classify this particle, (b) what kind of definition and characteristics they assign to this particle, and (c) what purpose this particle is intended to serve in the discourse according to current research. This paper also provides moot points in the research on the particle δή and ideas for further consideration. The main purpose of this paper is to bring together a summary of the current published information about the particle δή for ready reference for those actively engaged in studying Greek particles.
    Artykuł omawia sposoby definiowania funkcji partykuły δή we współczesnych badaniach nad partykułami greckimi. W istocie do badań nad partykułami greckimi nie udało się dotychczas wypracować skutecznej metodologii. Obiecujące pod tym względem są zwłaszcza badania naukowców z niderlandzkiego obszaru językowego (Belgia, Holandia), którzy do opisu greckich partykuł adaptują model pragmatyczno-dyskursywny, podkreślając, że funkcje partykuł należy interpretować, uwzględniając relacje między nadawcą i odbiorcą w specyficznym akcie komunikacji. Partykuły służą zatem przede wszystkim do realizacji funkcji pragmatycznych, a ich użycie jest determinowane kontekstem sytuacyjnym. Konkretną aplikację tych założeń można zaobserwować w pracach zagranicznych naukowców przedstawionych w niniejszym artykule. Systematycznych badań nad funkcjami partykuły δή do tej pory, o ile mi wiadomo, na gruncie polskim nie przeprowadzono.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 3; 27-46
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies