Autor: Tkaczyk, Anna - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Analysis of the strength of assembly joints - welded joints of various construction materials
Analiza wytrzymałości połączeń montażowych - połączeń spawanych różnych materiałów konstrukcyjnych
Autorzy:: Rudawska, Anna
Penkała, Piotr
Chochowski, Paweł
Tkaczyk, Andrzej
Vitenko, Tetiana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31232971.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: welded joint
welding method
strength
połączenie spawane
metoda spawania
wytrzymałość
Opis:: The aim of the article was to present issues related to the strength analysis of one of the types of assembly joints - welded joints, taking into account the influence of selected factors: technological - welding method, construction - type of joints and material - type of joined material. The following welding methods were used (in accordance with the PN-EN ISO 4063 standard): arc welding in the shield of inert/active gases MIG/MAG (131/135), manual metal arc welding with a coated electrode MMA (111) and gas welding (oxyacetylene welding) (311).Butt joints and lap joints were made of CuZn37 copper alloy (PN-EN 1652), S235JR unalloyed structural steel (EN 10025) and 1.4301 acid-resistant steel (EN 10088). Welded joints samples were made with appropriate parameters, according to the welding methods. Strength tests of welded joints on MTS BIONIX 370.02 testing machine, in accordance with the PN-EN 1465 standard were provided. Based on the obtained test results, it can be seen that the value of stresses is affected by both the welding method and the type of joint structure, while the type of material to be welded should also be taken into account.
Celem artykułu było przedstawienie zagadnień związanych z analizą wytrzymałościową jednych z rodzajów połączeń montażowych - połączeń spawanych z uwzględnieniem wpływu wybranych czynników: technologicznych - metody spawania, konstrukcyjnych - rodzaju połączenia oraz materiałowych - rodzaju łączonego materiału. Zastosowano następujące metody spawania (zgodnie z normą PN-EN ISO 4063): spawanie łukowe elektrodą metalową w osłonie gazów obojętnych/aktywnych MIG/MAG (131/1355), spawanie łukowe elektrodą otuloną MMA (111) oraz spawanie gazowe acetylenowo-tlenowe (311). Wykonano połączenia doczołowe i zakładkowe stopu miedzi CuZn37 (PN-EN 1652) oraz stal niestopowa konstrukcyjna S235JR (EN 10025) oraz stal kwasoodporna 1.4301 (EN 10088). Próbki spawane wykonano przy odpowiednich parametrach, stosownie do metody spawania. Badania wytrzymałościowe połączeń spawanych przeprowadzono na maszynie wytrzymałościowej MTS BIONIX 370.02, zgodnie z normą PN-EN 1465. Na podstawie uzyskanych wyników badań można zauważyć, że na wartość naprężeń ma wpływ zarówno metoda spawania, jak i rodzaj konstrukcji połączenia, przy czym należy uwzględnić także rodzaj spawanego materiału.
Źródło:: Technologia i Automatyzacja Montażu; 2023, 3; 21-26
2450-8217
Pojawia się w:: Technologia i Automatyzacja Montażu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Assessment of the Effectiveness of Soil Reclamation Techniques Degraded by the Sulfur Industry
Autorzy:: Bik-Małodzińska, Marta
Żukowska, Grażyna
Paśmionka, Iwona
Rybczyńska-Tkaczyk, Kamila
Jakubczyk, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2204045.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:: degraded soil
soil reclamation
sulphur industry
mineral wool
sewage sludge
biological test
Opis:: This article shows the results assessment of the impact of various reclamation methods with the use of mineral wool and municipal sewage sludge on chemical and biological indicators, which have an impact on the improvement of the quality of soil degraded by sulfur well mining. The results of the research showed that the type of waste together with it application method, had a beneficial effect on the shaping of the chemical and biological properties of soil. The most favorable effect was noted in the conditions of combining mineral wool with sewage sludge. At this work we used the PHYTOTOXIKIT biological test, as an indicator of the ecotoxicological effect of selected waste added, for the efficiency of the soil remediation process.
Źródło:: Advances in Science and Technology. Research Journal; 2022, 16, 5; 324--334
2299-8624
Pojawia się w:: Advances in Science and Technology. Research Journal
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Czy dzieci, które chrapią, mają wyższe ciśnienie tętnicze od rówieśników?
Do children who snore have a higher blood pressure than their peers?
Autorzy:: Stańczyk, Małgorzata
Mazurek-Kula, Anna
Ostrowska, Katarzyna
Raczyński, Piotr
Konopka, Wiesław
Andrzejewski, Jarosław
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033695.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breathing disorders
children
hypertension
snoring
dzieci
chrapanie
zaburzenia oddychania
nadciśnienie
Opis:: Introduction: Breathing disorders during sleep in adults have an adverse influence on the circulatory system and promote the development of hypertension, among other disorders. A large number of literature data confirm the view that sleep-disordered breathing can increase the risk of the development of hypertension in childhood as well. The aim of the study was to evaluate blood pressure values in children with adenoid or tonsillar hypertrophy and sleep-related breathing disorders such as snoring or apnoea. Material and methods: Fifty-one children participated in the study (17 girls and 34 boys). Anthropometric measurements (body height and weight, body mass index, waist and hip circumference) and blood pressure values were analysed. The intensity of sleep-related breathing disorders was evaluated using a questionnaire administered to the children’s parents. The results obtained were compared to normative values established by a Polish population study (OLAF). Results: Children from the study group have body dimensions comparable with those of the whole children population. Blood pressure in the children from the study group is also within normal range, but in boys we found it to be slightly higher than in girls by comparing the Z-score values. Conclusions: We did not confirm the hypothesis that children who snore due to adenoid/tonsillar hypertrophy who were qualified to surgery had hypertension in comparison to the whole population of Polish children. However, it was observed that snoring had a greater impact on boys’ blood pressure.
Wprowadzenie: Zaburzenia oddychania podczas snu u osób dorosłych wpływają niekorzystnie na układ krążenia, m.in. sprzyjają rozwojowi nadciśnienia. Wiele danych z literatury potwierdza tezę, że zespół zaburzeń oddychania w trakcie snu może zwiększać ryzyko rozwoju nadciśnienia tętniczego również w wieku dziecięcym. Celem przedstawionej pracy było określenie wysokości ciśnienia tętniczego u dzieci z przerostem układu limfatycznego nosogardła i zaburzeniami oddychania w czasie snu pod postacią chrapania lub bezdechów. Materiał i metody: Badaniem objęto 51 dzieci (17 dziewcząt i 34 chłopców). Analizie poddano wyniki pomiarów antropometrycznych (wysokość i masa ciała, wskaźnik masy ciała, obwód talii i bioder) oraz ciśnienia tętniczego. Stopień zaburzeń oddychania oceniono za pomocą ankiety zbieranej z rodzicami dzieci. Uzyskane wyniki odniesiono do norm uzyskanych w polskim badaniu populacyjnym (OLAF). Wyniki: Z pomiarów antropometrycznych wynika, że dzieci z badanej grupy mają wymiary ciała porównywalne z ogólną populacją dziecięcą. Ciśnienie tętnicze tych dzieci również jest prawidłowe, ale u chłopców nieco wyższe (z uwzględnieniem Z-score) niż u dziewczynek. Wnioski: Biorąc pod uwagę uzyskane w badaniu rezultaty, nie można potwierdzić hipotezy, że dzieci chrapiące z powodu przerostu tkanki limfatycznej, kwalifikowane do leczenia operacyjnego, mają nieprawidłowe wartości ciśnienia tętniczego w odniesieniu do populacji dzieci polskich. Zaobserwowano natomiast, że chrapanie wywiera większy wpływ na wysokość ciśnienia u chłopców.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 95-103
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Czy koarktacja aorty nadal jest przyczyną nadciśnienia tętniczego u nastolatków?
Does the coarctation of the aorta still constitute the reason of secondary hypertension in adolescents?
Autorzy:: Półtorak-Krawczyk, Anna
Młudzik, Katarzyna
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031637.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: arterial hypertension
balloon angioplasty
blood pressure on arms and legs
ciśnienie tętnicze na rękach i nogach
coarctation of the aorta
femoral pulse
koarktacja aorty
nadciśnienie tętnicze
plastyka balonowa
tętno udowe
Opis:: Coarctation of the aorta (CoA) is a congenital heart defect accounting 5% of all cases of congenital heart disease. It is rare but important cause of secondary hypertension in adolescents with prevalence about 3%. There were diagnosed three cases of secondary hypertension caused by coarctation of the aorta in adolescent patients of nephrology department in 2008/2009. Patient B.J., 15-year-old male was diagnosed because of chest pain and arterial hypertension (170/90 mm Hg). The femoral pulse was present, but weak. Systolic blood pressure (BP) on legs was: the left (L) – 112/51, the right (R) – 105/50 mm Hg; BP on arms was: L – 148/71, R – 144/65 mm Hg. Patient R.C., 11-year-old patient with hypertension and headache. The femoral pulse was weak. BP on legs was: L – 84/44, R – 97/64 mm Hg; BP on arms was: L – 129/60, R – 139/61 mm Hg. Patient P.D., 12-year-old girl was admitted to the hospital because of extremely high blood pressure (190/105 mm Hg). The femoral pulse was very weak. BP on legs was: L – 93/55, P – 85/54 mm Hg; BP on arms was: L – 159/84, R – 162/86 mm Hg. Congenital heart disease in these three patients was detected with relevant delay. In all patients clinical symptoms were present and should have been easily diagnosed by basic physical examination (presence/absence of femoral pulse, blood pressure on legs and arms). Although the CoA is a rare cause of secondary hypertension in adolescents, it should be always considered during clinical screening.
Koarktacja aorty stanowi około 5% wszystkich wrodzonych wad serca. W diagnostyce różnicowej nadciśnienia tętniczego (NT) u nastoletnich pacjentów częstość występowania zwężenia cieśni aorty jako przyczyny NT szacuje się na około 3%. W naszym ośrodku na przełomie roku 2008/2009 (6 miesięcy) wśród nastolatków diagnozowanych z powodu nadciśnienia tętniczego wykryto trzy przypadki koarktacji aorty (5,2%). Piętnastoletni chłopiec, B.J., został przyjęty do szpitala z powodu kłucia w okolicy serca i podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego (maks. 170/90 mm Hg). Tętno na tętnicach udowych było wyczuwalne, ale słabiej niż na kończynach górnych. W badaniach dodatkowych – ciśnienie tętnicze (RR) na kończynach dolnych: lewa (L) – 112/51, prawa (P) – 105/50 mm Hg; RR na kończynach górnych: L – 148/71, P – 144/65 mm Hg. Jedenastoletni chłopiec, R.C., został przyjęty do szpitala z powodu nieprawidłowych wartości ciśnienia tętniczego, którym towarzyszyły bóle głowy. Tętno na tętnicach udowych było słabo wyczuwalne. W badaniach dodatkowych – RR na kończynach dolnych: L – 84/44, P – 97/64 mm Hg; RR na kończynach górnych: L – 129/60, P – 139/61 mm Hg. Dwunastoletnią pacjentkę, P.D., przekazano ze szpitala powiatowego w trybie pilnym z powodu wysokiego ciśnienia tętniczego (190/105 mm Hg). Tętno na tętnicach udowych było bardzo słabo wyczuwalne. W badaniach dodatkowych – RR na kończynach dolnych: L – 93/55, P – 85/54 mm Hg; RR na kończynach górnych: L – 159/84, P – 162/86 mm Hg. Prezentowane przypadki mogły zostać zdiagnozowane znacznie wcześniej w oparciu o dokładne (np. bilansowe) badanie fizykalne, które uwzględniałoby badanie tętna udowego w porównaniu z tętnem na kończynach górnych, a w przypadkach wątpliwych pomiar ciśnienia tętniczego na czterech kończynach. Chociaż koarktacja aorty jest rzadką przyczyną nadciśnienia tętniczego krwi w wieku młodzieńczym, należy o niej pamiętać w czasie badania lekarskiego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 3; 231-235
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Czy wszystkie dzieci w V stadium przewlekłej choroby nerek w Polsce powinny być dializowane, w opinii nefrologów, neonatologów i lekarzy intensywnej terapii?
Should all the children with chronic kidney disease stage 5 in Poland be obligatorily treated with dialysis – attitudes of nephrologists, neonatologists and intensivists?
Autorzy:: Tkaczyk, Marcin
Jander, Anna
Stempień, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030348.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: children
dialysis
qualification
withdrawal
withholding
dzieci
dializa
kwalifikacja
niepodejmowanie leczenia
odstąpienie od leczenia
Opis:: Withholding or withdrawing renal replacement therapy consist one of most cumbersome and difficult decision for nephrologists. There are no current guidelines in Poland concerning this issue. Thus, physicians make their decisions based on personal experience and literature data. The aim of this multicentre nationwide study (conducted under auspices of Polish Society for Paediatric Nephrology in 12 paediatric nephrology/ dialysis units) was to reveal the attitude of Polish physicians dealing with qualification to chronic dialysis (nephrologists, neonatologists and intensivists) to chronic dialysis withholding or withdrawal in children. The study was addressed to whole population of nephrologists, intensivists and neonatologists dealing with chronic renal replacement therapy for children from key paediatric nephrology centres in Poland. The response rate was 56%. The study revealed that despite the specialty most of respondents accept chronic dialysis withholding or withdrawal as the alternative in selected clinical situations. Physicians reported that comorbidities, long-term prognosis and parents’ opinion had have highest impact on their opinion. The decision process should be conducted by a multidisciplinary team made up of treating physician, head of the department and consulting nephrologists. Most of respondents suggested implementing national guidelines concerning qualification, withholding or withdrawal of chronic dialysis therapy in children. Physicians of longer professional experience and higher professional position (managing) significantly more often opted for this solution.
Podejmowanie decyzji o zastosowaniu lub nie leczenia nerkozastępczego u dziecka należy do ważniejszych dylematów, przed jakimi staje nefrolog. Nie ma obecnie w Polsce zaleceń co do takiego postępowania, a lekarze podejmują takie wyzwanie w oparciu o swoje doświadczenie i dostępne dane z piśmiennictwa zagranicznego. Celem badania przeprowadzonego pod patronatem Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej było poznanie na ten trudny temat opinii lekarzy mających styczność z dializoterapią, czyli nefrologów, anestezjologów oraz neonatologów z 12 ośrodków w Polsce, prowadzących terapię dializami. Badanie przeprowadzono w formie anonimowej ankiety skierowanej do całej polskiej populacji lekarzy leczących dializami w kluczowych ośrodkach. Uzyskano wysoki wskaźnik odpowiedzi (56%). Badanie wykazało, że polscy lekarze (bez względu na specjalizację) zdecydowanie opowiadają się za istnieniem sytuacji uzasadniających powstrzymanie się od leczenia nerkozastępczego w przewlekłej niewydolności nerek. Czynnikami o kluczowym znaczeniu dla lekarzy były: choroby współistniejące, odległe rokowanie, opinia rodziców. Decyzja o powstrzymaniu się od dializ powinna być podejmowana przez zespół wielodyscyplinarny, w skład którego mają wchodzić lekarz prowadzący, szef oddziału i konsultujący nefrolog. Ogromna większość lekarzy, którzy mają do czynienia z takimi sytuacjami, wskazała na konieczność istnienia krajowych wytycznych dotyczących zastosowania u dzieci przewlekłego leczenia nerkozastępczego. Częściej potrzebę opracowania takich wytycznych sygnalizowali lekarze zajmujący stanowiska kierownicze oraz o większym doświadczeniu klinicznym.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 133-140
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Diagnostyka postnatalna wad układu moczowego wykrytych w okresie prenatalnym. Część 2. Zmiany w miąższu nerek
Postnatal diagnosis of prenatally detected congenital anomalies of the kidney and urinary tract (CAKUT). Part 2. Malformations of kidney structure
Autorzy:: Adamczyk, Piotr
Cieślak-Puchalska, Anna
Żurowska, Aleksandra
Sikora, Przemysław
Wasilewska, Anna
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030381.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: neonate
infant
ultrasound diagnostics
kidney malformation
guidelines
noworodek
niemowlę
diagnostyka ultrasonograficzna
wady wrodzone nerek
zalecenia
Opis:: Urinary tract malformations are frequently detected by routine prenatal ultrasound examination performed in normal pregnancy. Abnormalities of kidney tissue and structure are diagnosed in prenatal examinations less frequently than urinary tract dilatation. These include: renal agenesis or hypoplasia (uni- or bilateral), hyperechogenicity or renal parenchyma or part of it (medulla), dysplastic kidneys, multiple or single cysts. From the epidemiological point of view, they are less frequent but may be important for single patient. For example they may put the foetus and newborn at high risk (bilateral kidney agenesis). Postnatal evaluation of those problems relies mostly on neonatologist and paediatrician with nephrologist consultant. The initial evaluation is very similar to malformations with urinary tract dilatation presented in the first part of series (first evaluation in first week of life with follow up after 4-6 weeks). Usually these malformation do not put a newborn to a direct danger in the neonatal period or in infancy, provided proper exclusion of processes affecting both kidneys (dysplasia, hypoplasia or polycystic kidney disease). However, sometimes apart of normal picture in initial evaluation, changes in kidney are detected later in the life. In the present, second part of publication we describe guidelines concerning diagnostic approach in case of kidney tissue abnormalities suggested by prenatal ultrasound screening. Additionally, we described guidelines for prophylaxis of progression of kidney disease and factors that force us to modify the scheme based on clinical symptoms.
Wady wrodzone układu moczowego stanowią znaczącą grupę wad, które mogą być wykryte prenatalnie. Oprócz nieprawidłowych obrazów dróg wyprowadzających mocz stwierdza się również nieprawidłowości w zakresie ilości i struktury miąższu nerkowego. Nieprawidłowe obrazy ultrasonograficzne obejmują zaburzenia, takie jak: niewytworzenie lub zmniejszenie ilości miąższu jednej lub obu nerek, hiperechogeniczność miąższu, zmiany torbielowate lub dysplastyczne oraz pojedyncze torbiele. Z punktu widzenia epidemiologicznego występują one wyraźniej rzadziej niż zaburzenia dróg wyprowadzających mocz. Mimo to część z nich może stanowić zagrożenie dla przebiegu ciąży i dla dziecka – na przykład agenezja nerek czy obustronne zmiany torbielowate. Ciężar diagnostyki pourodzeniowej w tych przypadkach spoczywa na pediatrze, lekarzu rodzinnym oraz konsultującym nefrologu. Jej początkowy schemat jest podobny do zastosowanego w przypadku wad z poszerzeniem dróg moczowych (badanie wstępne pourodzeniowe oraz badanie dodatkowe 4-6 tygodni po poprzednim). Wiadomo, że zaburzenia echostruktury i ilości miąższu nerek zwykle nie stanowią zagrożenia dla dziecka w okresie noworodkowym i niemowlęcym, pod warunkiem wykluczenia zmian dotyczących obu nerek jednocześnie, takich jak wielotorbielowatość, dysplazja lub hipoplazja. Zdarza się także, że mimo braku potwierdzenia wady w pierwszych badaniach, zmiany występują w kolejnych. W niniejszym opracowaniu znajdują się wskazówki dotyczące postępowania pourodzeniowego w ww. jednostkach chorobowych. Dodatkowo omówione zostały obecnie obowiązujące zasady profilaktyki postępu choroby nerek oraz odstępstwa od zaproponowanych wskazówek w oparciu o dane kliniczne.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 125-134
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Dzieci z monosymptomatycznym pierwotnym moczeniem nocnym – charakterystyka profilu klinicznego pacjentów pierwszorazowo zgłaszających się do nefrologa
Children with monosymptomatic primary nocturnal enuresis – the clinical profile of patients during the first nephrological consultation
Autorzy:: Krakowska, Anna
Maternik, Michał
Wosiak, Agnieszka
Miklaszewska, Monika
Zachwieja, Katarzyna
Runowski, Dariusz
Jander, Anna
Ratajczak, Dariusz
Korzeniecka-Kozyrska, Agata
Mader-Wołyńska, Izabela
Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034529.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: diagnostyka
dzieci
leczenie
monosymptomatyczne moczenie nocne
uroterapia
Opis:: Introduction: Nocturnal enuresis can be diagnosed in a child older than 5 years of age who involuntarily discharges urine in the wrong time, i.e. at night, and in the wrong place, i.e. in bed. Aim: The aim of the study was to analyse the profile of patients who consult the specialist physician with monosymptomatic primary nocturnal enuresis. Material and methods: The data were collected from a questionnaire completed by guardians of children during the first nephrological consultation. The questions concerned the following: family history of nocturnal enuresis, bedwetting intensity, other urinary tract symptoms, a voiding chart and fluid intake record, number of nocturnal enuresis incidents in 14 days, episodes of nocturia, nocturnal diuresis volume, urinary urgency volume and constipation. Moreover, basic anthropometric measurements were taken. The data were analysed and the following values were calculated: average voided volumes, maximum voided volumes, voided volumes before 5 p.m. and 24-hour diuresis. An analogous analysis was conducted with respect to fluid intake. Results: Most patients were males. The family history of nocturnal enuresis was positive in ⅓ of patients. Approximately ⅓ of patients tended to drink fluids directly before bedtime. The number of patients with sporadic nocturnal enuresis (23–45%) was comparable to the number of patients with frequent nocturnal enuresis (28–55%). Nocturnal diuresis suggested nocturnal polyuria in 11 patients (21.6%). Decreased functional bladder capacity was found in almost ¼ of patients (12–23.5%). Conclusions: Monosymptomatic nocturnal enuresis is more common in boys. The family history was positive in ⅓ of patients. Patients and their guardians are not aware of fluid intake restrictions at bedtime. The frequency of nocturnal polyuria and decreased functional bladder capacity is comparable in the investigated patients.
Wstęp: Moczenie nocne rozpoznaje się u dziecka, które ukończyło 5. rok życia i bezwiednie oddaje mocz w niewłaściwym czasie – w nocy – i w niewłaściwym miejscu – w łóżku. Cel: Celem pracy była analiza profilu pacjentów zgłaszających się do lekarza specjalisty z pierwotnym monosymptomatycznym moczeniem nocnym. Materiał i metody: Dane zebrano na podstawie ankiety wypełnianej przez opiekunów dzieci w trakcie pierwszej w życiu wizyty u nefrologa. Pytania obejmowały następujące dane: wywiad rodzinny dotyczący moczenia nocnego, nasilenie moczenia, występowanie dolegliwości ze strony układu moczowego, kalendarz mikcji i spożywanych płynów, liczba epizodów moczenia w ciągu 14 dni, epizody nykturii, objętość diurezy nocnej, obecność parć naglących, a także zaparć. Wykonano też podstawowe pomiary antropometryczne. Dane zostały poddane analizie – obliczano średnie objętości mikcji, maksymalne objętości mikcji, ilość moczu oddanego do godziny 17:00 oraz diurezę dobową. Podobnej ocenie poddano objętości przyjmowanych płynów. Wyniki: Wśród badanych dominowali pacjenci płci męskiej. Wywiad rodzinny w kierunku moczenia nocnego był dodatni u ⅓ pacjentów. Mniej więcej ⅓ pacjentów miała tendencję do spożywania płynów bezpośrednio przed snem. Liczba pacjentów moczących się sporadycznie (23–45%) była porównywalna z liczbą pacjentów moczących się częściej (28–55%). U 11 pacjentów (21,6%) diureza nocna sugerowała występowanie nocnej poliurii. U prawie ¼ pacjentów (12–23,5%) wykazano czynnościowe zmniejszenie pojemności pęcherza. Wnioski: Monosymptomatyczne moczenie nocne częściej dotyka chłopców. Wywiad rodzinny był dodatni u prawie ⅓ pacjentów. Pacjenci i ich opiekunowie nie są świadomi ograniczeń płynowych w okresie poprzedzającym sen nocny. Częstość występowania poliurii nocnej i zmniejszonej czynnościowej pojemności pęcherza jest porównywalna w badanej grupie.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 498-506
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Geotechniczne uwarunkowania budowy tunelu metodą przecisku
Geotechnical conditions of tunnel construction by jacking method
Autorzy:: Sendkowski, Jerzy
Tkaczyk, Anna
Tkaczyk, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/163402.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:: tunel
budowa tunelu
metoda przecisku hydraulicznego
warunki gruntowe
nasyp kolejowy
błąd projektowania
tunnel
tunneling
jacking method
ground conditions
railway embankment
execution fault
Opis:: Praca przedstawia uwarunkowania projektowe i realizacyjne tunelu w wysokim nasypie kolejowym, wykonywanym metodą przecisku. Realizacja przecisku nie była poprzedzona rozpoznaniem nasypu kolejowego i podłoża gruntowego w miejscu przecisku. Dopuszczono do zmiany parametrów geotechnicznych w podłożu gruntowym. Dobrany zestaw hydrauliczny nie był w stanie wytworzyć wystarczającej siły przecisku, wobec spadku nośności strefy oporowej. Brak było należytego monitoringu prowadzonych prac. Przeprowadzono próbę oszacowania wymaganej siły przecisku, przyjmując warunki gruntowe według rozpoznania podłoża gruntowego odpowiadającego budowie drogi i pobliskiego wiaduktu drogowego. Brak profesjonalizmu i ignorancja wymagań podanych w EC7 to przyczyny długiego okresu wykonania tunelu metodą przecisku.
The paper presents the design and implementation conditions of a tunnel in a high railway embankment, which was constructed using the jacking method. The implementation of the jacking was not preceded by identification of the railway embankment and the soil subbase in the place of jacking. The geotechnical parameters in the soil subbase became altered. The selected hydraulic set was unable to generate sufficient jacking force due to the decrease in theload-bearing capacity of the resistance zone. There was a lack of proper monitoring of conducted works. An attempt was made to estimate the required jacking force, assuming soil conditions according to the identification of the soil subbase corresponding to the structure of the road and the nearby viaduct. The lack of professionalism and ignorance regarding the requirements presented in EC7 [1,2,3] constitute thereasons for the prolongation of the tunnel construction by jacking method.
Źródło:: Przegląd Budowlany; 2020, 91, 7-8; 56-60
0033-2038
Pojawia się w:: Przegląd Budowlany
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Hipokalcemia z towarzyszącymi łagodnymi zaburzeniami odporności i zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym – opis przypadku pierwotnej niedoczynności przytarczyc
Hypocalcaemia accompanied by mild immune deficiency and lesions in central nervous system – case report of primary hypoparathyroidism
Autorzy:: Krakowska, Anna
Hilczer, Maciej
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031822.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: epilepsy
hipokalcemia
hypocalcaemia
hypoparathyroidism
children
niedoczynność przytarczyc
padaczka
zaburzenia odporności
dzieci
Opis:: Introduction: There is a huge variety of hypocalcaemia aetiologies. Out of all these reasons hypoparathyroidism is one of the rarest. The most common cause of this malfunction is accidental excision of parathyroid gland during thyroid gland surgery. Inflammation or metabolic disorders are very rare. When we diagnose hypoparathyroidism, polyendocrine syndromes must be always taken into account and we are obliged to check whether other endocrine glands work properly. Hypocalcaemia can be asymptomatic. However some most common signs of this disorder are: laryngospasm, muscle cramps (especially during physical effort), tetany, nutritional problems among infants, convulsions, paraesthesia, Trousseau and Chvostek symptoms, longer QT>450 ms. Aim of the study: We present the case of 8 year old child suffering from idiopathic hypoparathyroidism, epilepsy and immune deficiency. This case is quite interesting as the most spectacular hypocalcaemia symptom which tetany is, was initially taken for epilepsy. Epilepsy was diagnosed after the boy choked because of the braces which misplaced during the night. As a result his central nervous system suffered from short-lived oxygen deficiency. Maybe these two diseases (hypoparathyroidism and epilepsy) coexist or epilepsy was just a mask of severe hypocalcaemia? Conclusions: Diagnosing epilepsy we cannot omit tests concerning calcium and phosphate blood levels.
Wstęp: Hipokalcemia ma bardzo zróżnicowaną etiologię. Niedoczynność przytarczyc jako jedna z jej przyczyn jest problemem niezwykle rzadkim. Zazwyczaj spotykamy się z niedoczynnością tego gruczołu w związku z przypadkowym usunięciem w trakcie operacji tarczycy. Bardzo rzadko mamy do czynienia ze zniszczeniem gruczołu przez proces zapalny czy chorobę spichrzeniową. W przypadku niedomogi przytarczyc należy wziąć pod uwagę również zespoły niedoczynności wielogruczołowej i ocenić funkcję innych gruczołów wydzielania wewnętrznego. Hipokalcemia może być bezobjawowa. Do najczęstszych symptomów należą: skurcz krtani, skurcze mięśni (zwłaszcza w czasie wysiłku fizycznego), tężyczka, problemy z karmieniem, drgawki, parestezje, objawy Chvostka i Trousseau, wydłużenie odstępu QT>450 ms. Cel pracy: Przedstawiamy przypadek kliniczny 8-letniego chłopca z idiopatyczną niedoczynnością przytarczyc oraz padaczką i zaburzeniem odporności. Jest on o tyle ciekawy, że obraz tej choroby, a konkretnie najbardziej spektakularny objaw hipokalcemii, jakim jest tężyczka, nałożył się na rozpoznaną wcześniej u chłopca padaczkę. Epilepsja pojawiła się po epizodzie zakrztuszenia aparatem ortodontycznym i wiązano ją z możliwym, krótkotrwałym niedotlenieniem ośrodkowego układu nerwowego. Czy te dwie wspomniane choroby współistnieją u naszego pacjenta, czy może wcześniej rozpoznana padaczka maskowała tylko ciężki niedobór wapnia u dziecka? Wnioski: Uwzględnienie w badaniach laboratoryjnych elementów gospodarki wapniowo-fosforanowej powinno stanowić stały element w procesie diagnozowania padaczki.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 257-260
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Leczenie czynnikami pobudzającymi erytropoezę u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w 3.-5. stadium – wyniki ogólnopolskiego badania wieloośrodkowego Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej
Treatment with erythropoiesis stimulating agents in children with chronic kidney disease (3‑5) – Polish Society of Paediatric Nephrology multicentre analysis
Autorzy:: Jander, Anna
Wierciński, Ryszard
Bałasz-Chmielewska, Irena
Miklaszewska, Monika
Zachwieja, Katarzyna
Borzęcka, Halina
Zachwieja, Jacek
Olszak-Szot, Irena
Kubicki, Dariusz
Ziółkowska, Helena
Rubik, Jacek
Szczepańska, Maria
Runowski, Dariusz
Fendler, Wojciech
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031791.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: anaemia
children
dialysis
erythropoiesis-stimulating agents
treatment
niedokrwistość
przewlekła choroba nerek
dzieci
czynniki stymulujące erytropoezę
leczenie
Opis:: Introduction: Erythropoiesis-stimulating agents (ESA) are applied as a standard therapy in patients with anaemia in chronic kidney disease in children. There is scarce data on factors influencing ESA treatment efficacy in this population. The aim of our study was to describe the efficacy and details of ESA treatment in population CKD children (3.5) in Poland. Material and methods: The study has a prospective observational design and was performed in 12 dialysis centres for children in Poland. The analysis started on 1 Nov 2008 and lasted for the following 6 months. We analysed basic clinical and anthropometric data, details of renal replacement therapy with its modality, efficacy (KT/V) and duration, ESA (dose, administration), iron (concentration, storage, supplementation). Detailed analysis of anaemia was performed (haemoglobin, transferrin, ferritin concentration) at 1 month interval according to the local requirements. Results: The study group comprised 117 dialysed children and 35 children in predialysis period. The study showed that most of the dialysed children were treated with epoietin beta, despite the treatment modality. The mean dose of EPO was 99 (68.147) IU/kg/week for dialysed and 77 (43.98) for non-dialysed subjects. Mean haemoglobin concentration was 10.9}1.6 g/dl on dialysis and 11.2}1.1 g/dl in predialysis. The efficacy of anaemia treatment was unsatisfactory with 52% of undertreated dialysis subjects, whereas in predialysis 71% children achieved the target level. In multivariate analysis initial haemoglobin level >10 g/l (above median level), any infection, age at first dialysis and erythropoietin dose remained significant (predictors) of anaemia in dialysed children. Conclusion: We revealed that the anaemia treatment in Polish children is unsatisfactory. Late commencing the treatment, dosing based on adult formula (IU/kg/week) and infections could constitute risk factors for therapy failure.
Wstęp: Choć czynniki stymulujące erytropoezę (ESA) są stosowane od wielu lat w leczeniu niedokrwistości nerkopochodnej u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek, niewiele jest badań oceniających skuteczność takiego leczenia u dzieci. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia ESA u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w Polsce, zarówno w okresie przeddializacyjnym, jak i dializacyjnym. Materiał i metoda: Badanie prospektywne, prowadzone od 1.11.2008 do 30.04.2009 r., ankietowe. Ankiety rozesłano do 12 ośrodków prowadzących leczenie dzieci z PChN zarówno dializami, jak i w okresie przeddializacyjnym. Pytania dotyczyły między innymi podstawowych danych chorego, przyczyny choroby nerek, wieku rozpoczęcia leczenia dializacyjnego, rodzaju stosowanej erytropoetyny, suplementacji żelaza, stężenia hemoglobiny. Wyniki: Analizą objęto 117 dzieci leczonych dializami i 35 w okresie przeddializacyjnym. W obu grupach stosowano głównie erytropoetynę beta (odpowiednio 74% i 77%) – mediana odpowiednio 99 (62‑142) i 77 (43‑98) IU/kg/tydzień. Średnie stężenie hemoglobiny wynosiło 10,9±1,6 g/dl u dzieci dializowanych i 11,2±1,1 g/dl w predializie. W grupie dializowanych 48% osiągnęło zalecane wartości hemoglobiny, w grupie leczonych zachowawczo – 71%. Wnioski: Badanie wykazało niedostateczną skuteczność leczenia niedokrwistości nerkopochodnej prou dializowanych dzieci w Polsce. Obecność zakażenia, zaawansowanie niedokrwistości na początku leczenia oraz niedostatecznie wysoka dawka erytropoetyny były czynnikami ryzyka niepowodzenia leczenia.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 156-163
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Lipokalina neutrofilowa jako wskaźnik ostrego uszkodzenia nerek u dzieci po zabiegach kardiochirurgicznych w krążeniu pozaustrojowym
Neutrophil gelatinase (NGAL) in acute kidney injury in children after cardiopulmonary bypass
Autorzy:: Jander, Anna
Markiewicz, Michał
Lukamowicz, Jolanta
Romak, Joanna
Krajewski, Wojciech
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031008.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acute kidney injury
cardiac surgery
cardiopulmonary bypass
children
lipokaina neutrofilowa
neutrophil gelatinase-associated lipocalin
ostre uszkodzenie nerek
dzieci
krążenie pozaustrojowe
zabiegi kardiochirurgiczne
Opis:: Acute kidney injury (AKI) is a frequent complication of cardiopulmonary bypass. The paucity of early, predictive, non-invasive biomarkers has impaired our ability to institute potentially effective therapy as soon as possible. The most promising new biomarker is neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL). The aim of the study was to assess the urine and serum level of NGAL in children undergoing cardiopulmonary bypass (CPB) due to severe congenital heart disease. Material and methods: We prospectively studied 48 children (17 girls and 31 boys) after CPB, which were divided in two group: with and without acute kidney injury defined as a 50% increase in serum creatinine from baseline. Serum and urine samples were collected before and after 2, 4, 12, 24, 48 hours of the CPB beginning. Results: Twenty-four (54%) children developed AKI. Serum NGAL rose from 26 ng/ml at baseline to 60 ng/ml after 2 and 65 ng/ml after 4 hours post-procedure outstripping creatinine rise (12 hours). Serum concentration was not different in both group (AKI and non- AKI). Urine concentration of NGAL rose in differently in both group (AKI, non-AKI) in 2 (median 62 vs 27 ng/ml; p=0.01) and 4 hours (median 28 vs 13 ng/ml; p=0.056). Conclusion: Urine and serum concentration of NGAL raises in children undergoing cardiopulmonary bypass. NGAL can be useful as a early biomarker of acute kidney injury.
Wstęp: Ostre uszkodzenie nerek (OUN) jest częstym powikłaniem zabiegów kardiochirurgicznych z wykorzystaniem krążenia pozaustrojowego. Wczesne rozpoznanie OUN wpływa na rokowanie, poszukuje się więc nowych biomarkerów wyprzedzających wzrost stężenia kreatyniny. Wykazano, że podwyższone stężenie lipokaliny neutrofilowej (NGAL) jest wczesnym markerem prognostycznym OUN. Celem naszego badania było określenie zmian stężenia NGAL w surowicy i w moczu u dzieci operowanych w krążeniu pozaustrojowym z powodu skomplikowanych wad wrodzonych układu krążenia. Materiał i metody: Badanie prospektywne przeprowadzono u 48 dzieci (17 dziewcząt i 31 chłopców) operowanych w krążeniu pozaustrojowym z powodu wrodzonych wad serca. Średni wiek wynosił 25±38 miesięcy. Stężenie NGAL w moczu i surowicy (metodą immunoenzymatyczną) i stężenie kreatyniny oznaczano przed i seryjnie po zabiegu. Według kryteriów ostrego uszkodzenia nerek (wzrost stężenia kreatyniny o 50% do wartości wyjściowej w czasie 72 godzin od zabiegu) grupę badaną podzielono na dwie podgrupy: dzieci z OUN – 26 i bez OUN – 22. Wyniki: W całej grupie badanej mediana stężenia NGAL przed zabiegiem wynosiła 26 ng/ml i wzrastała w 2. (60 ng/ml) i 4. godzinie (65 ng/ml), wyprzedzając wzrost stężenia kreatyniny, który następował w 12. godzinie po zabiegu. Stężenie NGAL w surowicy nie różniło się istotnie w obu grupach. Z kolei stężenie NGAL w moczu wzrastało, ale także różniło się istotnie pomiędzy grupami w 2. (mediana 62 vs 27 ng/ml; p=0,01) i 4. (mediana 28 vs 13 ng/ml; p=0,056) godzinie po zabiegu, z tendencją do utrzymywania się zmian także w 12. godzinie po nim (mediana 10 vs 6 ng/ml). Wnioski: Badanie potwierdziło, że po zabiegach kardiochirurgicznych u dzieci w krążeniu pozaustrojowym obserwuje się narastanie stężenia NGAL w surowicy i w moczu. Oba te wskaźniki mogą być wykorzystane jako wczesny wskaźnik ostrego uszkodzenia nerek.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 326-331
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Normal Levels of TSH Affect the Metabolic Profile Differently in Physically Active Males and Females
Autorzy:: Malara, Marzena
Kęska, Anna
Tkaczyk, Joanna
Lutosławska, Grażyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1832369.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: normal range TSH
glucose
insulin
HOMA-IR
lipoproteins
Opis:: Our study was aimed at the evaluation of relationships between thyroid stimulating hormone (TSH) within the normal range and metabolic risk factors (glucose, insulin, HOMA-IR and lipoprotein profile) in physically active male and female students. In 219 students circulating TSH, glucose, insulin and lipoproteins were measured in blood under fasting conditions. Insulin resistance was expressed as HOMA-IR (homeostasis model assessment for insulin resistance). For further procedures 99 males and 97 regularly menstruating females with TSH 0.4–4.0 μIU/ml were accepted. In male students no correlations between circulating TSH, anthropometric and biochemical variables were noted. In females TSH within the normal range was slightly but significantly correlated with the triglyceride (TG) level (p < 0.03). However, step-wise multiple regression analysis revealed that the effect of TSH was small (p < 0.046) in relation to that found for HOMA-IR ( p < 0.0009). No relationships between biochemical variables and normal levels of TSH were noted in male students. However, surprisingly normal range TSH in males was slightly but significantly correlated with the percentage of body fat and this issue needs further studies concerning measurements of different fat depots. The above data suggests that in active females TG synthesis and export from the liver is more sensitive to TSH action than in active male counterparts.
Źródło:: Central European Journal of Sport Sciences and Medicine; 2021, 35, 3; 41-48
2300-9705
2353-2807
Pojawia się w:: Central European Journal of Sport Sciences and Medicine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Objaw pseudoguza ośrodkowego układu nerwowego u pacjentki dializowanej otrzewnowo
Peritoneally dialysed patient with pseudotumour cerebri
Autorzy:: Krakowska, Anna
Jander, Anna
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032311.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: children
end stage renal disease
idiopathic intracranial hypertension
peritoneal dialysis
pseudotumour cerebri
pseudoguz ośrodkowego układu nerwowego
idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe
dializa otrzewnowa
schyłkowa niewydolność nerek
dzieci
Opis:: Introduction: Pseudotumour cerebri (idiopathic intracranial hypertension) is diagnosed when several symptoms coexist: headaches, papilledema, increased cerebrospinal fluid pressure (without any cytologic or chemical abnormalities in it). Neuroimaging shows no pathology either. Aim: The aim of this work is to present a case of 16‑year‑old girl who has been receiving peritoneal dialysis. End stage renal disease developed on the basis of focal segmental glomerulosclerosis. Despite of many therapeutic methods used (steroids, cyclophosphamide, angiotensin convertase inhibitors, plasmapheresis), after three years she required dialysis. Few month after commencing dialysis, in ophthalmologic consultation (routine one, which was required for renal transplantation qualification), papilledema was diagnosed. The patient did not report any symptoms that could suggest intracranial hypertension. The magnetic resonance did not reveal any focal pathology. Neurologist suggested the diagnosis of pseudotumour cerebri and applied acetazolamide with increased dose of antihypertensives. The papilledema resolved after 3 months. Conclusions: Pseudotumour cerebri symptoms are rare but can be the reason for such pathology as papilledema or headaches among dialysed children. There are single cases in the literature. Poorly regulated hypertension or fluid overload can be risk factors for idiopathic intracranial hypertension.
Wprowadzenie: Pseudoguz ośrodkowego układu nerwowego (idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe) charakteryzuje się współwystępowaniem bólów głowy, obrzęku tarczy nerwu wzrokowego, wzmożonego ciśnienia płynu mózgowo‑rdzeniowego (przy jego prawidłowym składzie) oraz braku jakichkolwiek zmian w badaniach obrazowych ośrodkowego układu nerwowego, które mogłyby tłumaczyć występujące zjawiska. Cel pracy: Przedstawiamy przypadek 16‑letniej dziewczynki dializowanej otrzewnowo od 2011 roku z powodu przewlekłej choroby nerek na podłożu ogniskowego segmentalnego szkliwienia kłębuszków nerkowych rozpoznanego w 2008 roku. Mimo zastosowanego leczenia (steroidoterapia, cyklofosfamid, inhibitory konwertazy angiotensyny, plazmaferezy) u dziewczynki mniej więcej po 3 latach rozwinęła się schyłkowa niewydolność nerek. W trakcie rutynowych badań wymaganych do kwalifikacji do przeszczepu nerki w konsultacji okulistycznej stwierdzono u dziewczynki obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. Nie prezentowała ona żadnych objawów mogących sugerować nadciśnienie śródczaszkowe. W wykonanym rezonansie magnetycznym głowy nie uwidoczniono zmian ogniskowych. Po konsultacji z neurologiem, który zasugerował rozpoznanie pseudoguza ośrodkowego układu nerwowego, wdrożono leczenie przeciwobrzękowe acetazolamidem oraz obniżono ciśnienie tętnicze. Objaw obrzęku tarczy nerwu wzrokowego ustąpił po 3 miesiącach. Wnioski: Objawy pseudoguza mózgu dzieci dializowanych występują rzadko, ale mogą być przyczyną zmian na dnie oczu w badaniu okulistycznym i bólów głowy. Opisywane są pojedyncze przypadki w piśmiennictwie. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi tego powikłania mogą być nieuregulowane nadciśnienie i przewodnienie.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 2; 172-175
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Oddziaływanie geotechniczne na zabudowę sąsiednią w świetle analizowanych przypadków
Geotechnical impact on neighboring buildings in the light of the analyzed cases
Autorzy:: Sendkowski, Jerzy
Tkaczyk, Anna
Tkaczyk, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2202705.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:: wykop głęboki
strefa oddziaływania geotechnicznego
warunki hydrogeologiczne
zarządzanie niezawodnością
projektowanie
realizacja
monitoring
monitoring geotechniczny
zabudowa sąsiednia
przykład
błąd projektowania
błąd wykonawstwa
deep excavation
geotechnical impact zone
hydrogeological conditions
reliability management
design
implementation
geotechnical monitoring
adjacent building
example
design error
execution fault
Opis:: W pracy omówiono przypadki oddziaływania geotechnicznego na zabudowę sąsiednią. Poprzez analizę omówionych przypadków wskazano na konieczność przeprowadzania każdorazowo oceny wpływów powstających obiektów na zabudowę sąsiednią. Wykazano, że konieczność ta wynika bezpośrednio z pakietu norm dotyczących zagadnień związanych z niezawodnością obiektów budowlanych w czasie całego okresu życia, tj. jego przygotowania, realizacji i eksploatacji, aż po jego rozbiórkę włącznie. Wykazano, że konieczne jest różnicowanie poziomu niezbędnej niezawodności obiektu budowlanego, prowadzące do równowagi pomiędzy konsekwencjami zniszczenia obiektu z wysokością koniecznych nakładów finansowych, również tych, które prowadzą do zabezpieczenia interesu i mienia osób trzecich znajdujących się w strefie wpływów (geotechnicznych S, wpływów drgań parasejsmicznych, wpływów oddziaływania akustycznego i innych). Wykazano konieczność prowadzenia monitoringu geodezyjnego, drganiowego i innego. Brak profesjonalizmu i ignorancja wymagań podanych w EC7 [1,2,3] to nadal obraz z naszego rynku budowlanego.
The paper discusses cases of geotechnical impact on the neighboring buildings. Through the analysis of the discussed cases, it was indicated that it is necessary to assess the impact of the constructed objects on the neighboring buildings each time. It has been shown that this necessity results directly from the package of standards concerning issues related to the reliability of building objects during the entire life cycle, i.e. its preparation, implementation and operation, up to and including its demolition. It has been shown that it is necessary to differentiate the level of the necessary reliability of a building, leading to a balance between the consequences of the destruction of the structure from the amount of necessary financial outlays, including those that lead to securing the interests and property of third parties located in the zone of influence (geotechnical S, paraseismic, influences of acoustic impact and others). The need for geodetic, vibration and other monitoring was demonstrated. The lack of professionalism and ignorance of the requirements given in EC7 [1,2,3] is still an image from our construction market.
Źródło:: Przegląd Budowlany; 2022, 93, 11-12; 81--85
0033-2038
Pojawia się w:: Przegląd Budowlany
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Ostre uszkodzenia nerek u dzieci leczonych na oddziale intensywnej terapii dziecięcej – prospektywna analiza epidemiologiczna
Acute kidney injury in children treated in intensive care unit – a prospective epidemiologic analysis
Autorzy:: Malesza, Jakub
Krajewski, Wojciech
Jander, Anna
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031862.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acute kidney injury
children
epidemiology
intensive care
ostre uszkodzenie nerek
dzieci
intensywna terapia
epidemiologia
Opis:: Introduction: Acute kidney injury (AKI) is common in hospitalised in intensive care unit (ICU) patients. The reported prevalence of AKI in critically ill patients ranges from 5% to 31% in adult ICU and from 4.5% to 10% in paediatric ICU. The incidents of AKI in ICU depend on several reasons, such as the hospital reference level and structure (surgery clinics and A&E units). Aim of the study: Assess the prevalence of AKI in critically ill children in multidisciplinary hospital with nephrology unit. Methods: We performed a prospective, descriptive epidemiological study assessing incidence of AKI in paediatric ICU patients. The research was conducted over a 1/2-year period. All consecutive admissions to the PICU were included unless they met one of the exclusion criteria, i.e. age <4 weeks of birth, >18 years of age, brain death at entry, expected PICU stay of <24 hours. Patients were classified according to RIFLE score. Results: Acute kidney injury occurred in 13.1% of admissions. The main reason of admission when AKI occurred was congenital heart defect after cardiac surgery (88.5% cases). The mortality rate of patients who met RIFLE criteria for acute kidney injury was 34.6%. Renal replacement therapy was implemented in 30.7% cases of AKI (peritoneal dialysis and continuous venovenous hemodiafiltration) with mortality rate of 88.8%. Conclusions: The study has revealed that the szpitaprevalence of AKI in PICU in multidisciplinary hospital is high with significantly poor outcome. In such a place close interdisciplinary treatment including full availability of renal replacement therapy is a must.
Wstęp: Ostre uszkodzenie nerek (acute kidney injury, AKI) na oddziałach intensywnej terapii (OIT) występuje bardzo często. Ocenia się, że powikłanie to dotyczy około 5-31% dorosłych oraz 4,5-10% dzieci w OIT. Struktura występowania AKI zależy od stopnia referencyjnego szpitala i liczby oddziałów zabiegowych. Cel pracy: Ocena częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek na OIT trzeciorzędowego ośrodka pediatrycznego z zapleczem do prowadzenia leczenia nerkozastępczego. Metody: Badanie przeprowadzono jako badanie prospektywne i obserwacyjne, polegało na ocenie częstości występowania AKI w grupie chorych przyjętych na oddział. Do badania kwalifikowano chorych, którzy ukończyli 28 dni, a nie ukończyli 18 lat w dniu przyjęcia. Kryteriami wyłączania pacjentów były: wiek poniżej 1 miesiąca oraz powyżej 18. roku życia, śmierć pnia mózgu w chwili przyjęcia, pobyt na oddziale powyżej 24 godzin. Do oceny AKI zastosowano skalę RIFLE. Wyniki: Do badania zakwalifikowano 198 pacjentów. Kryteria ostrego uszkodzenia nerek spełniło 26 osób (13,1%). Byli to głównie pacjenci po operacjach kardiochirurgicznych (88,5%). Śmiertelność w grupie pacjentów z AKI wyniosła 34,6%. Metody nerkozastępcze zastosowano w 30,7% przypadków AKI (dializę otrzewnową i ciągłe techniki leczenia nerkozastępczego). Śmiertelność w grupie pacjentów dializowanych wynosiła 88,8%. Podsumowanie: Badanie wykazało, że częstość występowania ostrego uszkodzenia nerek na OIT wielospecjalistycznego ośrodka referencyjnego jest wysoka i zależy od specyficznego profilu pacjentów z wysokim ryzykiem okołooperacyjnym. W takim ośrodku konieczne jest zapewnienie dostępności wszystkich metod leczenia nerkozastępczego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 229-235
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Tkaczyk, Anna" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język