Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Targoński, Z." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Wykorzystanie serwatki w procesach biotechnogicznych
The whey utilisation in biotechnological processes
Autorzy:
Wesolowska-Trojanowska, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5216.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
serwatka
zagospodarowanie
procesy biotechnologiczne
kwasy organiczne
guma ksantanowa
etanol
napoje serwatkowe
produkcja biogazu
produkcja biomasy
kwas mlekowy
kwas propionowy
kwas cytrynowy
Opis:
Procesy biotechnologiczne są zaliczane do atrakcyjnych kierunków zagospodarowania i przetwarzania serwatki. Serwatka jako produkt uboczny jest tanim substratem dla różnych procesów i jednocześnie jest bardzo cenna ze względu na swój skład. Dobranie odpowiednich mikroorganizmów, mających zdolność do przekształcania składników zawartych w serwatce (głównie laktozy), oraz właściwych warunków procesu pozwala na uzyskanie wartościowych produktów wykorzystywanych najczęściej w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym.
Biotechnological methods are an attractive direction of whey utilisation and processing. Whey, as a by-product, is a cheap substrate for different processes and at the same time it is very valuable on account of its composition. The selection of appropriate microorganism, which have the ability to transform the components contained in whey (mainly lactose), and proper technological conditions allows valuable products to be obtained which are used most frequently in the food and pharmaceutical industries.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2014, 1(12)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie oznaczeń stosunków stabilnych izotopów wybranych pierwiastków w ocenie autentyczności produktów pochodzących z upraw ekologicznych
Applying determined ratios of stable isotopes ratios in selected elements to evaluate authenticity of organically grown products
Autorzy:
Wlazly, A.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201222.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Opis:
W artykule przedstawiono stan badań dotyczący stosunków stabilnych izotopów węgla i azotu w różnych artykułach spożywczych (warzywach, owocach, mięsie, mleku), które były produkowane metodami tradycyjnymi i ekologicznymi. Miara ilości ciężkiego i lekkiego izotopu w próbce oznaczana jest jako wartość δ. Na wartość δ15N w warzywach i owocach ma wpływ między innymi rodzaj gleby, rodzaj nawożenia, poprzedni sposób użytkowania pola. Metody polegające na oznaczaniu wartości δ15N lub δ13C mogą być przydatne do odróżniania żywności ekologicznej i tradycyjnej, nie jest to jednak zasada, która dotyczy wszystkich produktów.
In the paper, the current state of research is presented with reference to carbon and nitrogen stable isotopes ratios (δ) in various food products (vegetables, fruits, meat, and milk) produced using conventional and organic farming methods. The δ value denotes an amount of heavy and light isotopes in a sample. The δ15N value in vegetables and fruits is affected, among other thing, by a soil and fertigation type, as well as by a farming method used previously in the field. The methods consisting in the determination of δ15N or δ13C values can be a useful tool to distinguish between organic and conventional food products; though, this principle does not involve all food products.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw zrodla wegla i azotu na podukcje ksantanu i enzymow zewnatrzkomorkowych przez penicylinoopornego mutanta Xanthomonas campestris
The influence of carbon and nitrogen sources on the production of xanthan gum and extracellular enzymes by penicilineresistant mutant of Xanthomonas campestris
Autorzy:
Janas, P
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826373.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zrodla wegla
mutanty
Xanthomonas campestris
enzymy zewnatrzkomorkowe
opornosc na penicyline
zrodla azotu
bakterie
guma ksantanowa
Opis:
Zbadano wpływ źródła węgla i azotu na produkcję ksantanu i enzymów zewnątrzkomórkowych przez penicylinoopornego mutanta Xanthomonas campestris. Dobrymi źródłami węgla do produkcji ksantanu były maltodekstryny, sacharoza, glukoza, celobioza, inulina i maltoza. Najwyższe stężenia ksantanu uzyskano po hodowlach w obecności 3% dodatku maltodekstryn i sacharozy. W hodowlach tych oznaczono też wysokie aktywności enzymów zewnątrzkomórkowych (inulinazy, inwertazy, α-amylazy). Najlepszym źródłami azotu do produkcji ksantanu przez X. campestris PPJ4 były: siarczan(VI) amonu i mocznik.
The influence of carbon and nitrogen sources on the production of xanthan gum and extracellular enzymes by penicilineresistant mutant of Xanthomonas campestris was investigated. The good carbon sources for xanthan production were maltodextrin, sucrose, glucose, celobiose, inulin and maltose. The highest xanthan concentration was obtained after cultivations in the presence of 3% addition of maltodextrin and sucrose. Also, the high activities of extracellular enzymes (inulinase, invertase, α – amylase) were estimated in the media. The best nitrogen sources for xanthan production by X. campestris were (NH4)2SO4 and urea.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 1; 161-172
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw odzywiania na poziom potencjalu antyoksydacyjnego organizmu oraz na geneze chorob z nim zwiazanych
Autorzy:
Galek, A
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827355.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
flawonoidy
choroby czlowieka
witaminy
fizjologia czlowieka
enzymy
dieta
stres oksydacyjny
potencjal przeciwutleniajacy
sposob zywienia
karotenoidy
zywienie czlowieka
flavonoids
human disease
vitamin
human physiology
enzyme
diet
oxidative stress
antioxidant potential
nutritional model
carotenoid
human nutrition
Opis:
Systemy komórkowe stale podlegają stresowi oksydacyjnemu w wyniku działania reaktywnych form tlenu (RFT). RFT mogą powodować niekorzystne modyfikacje makrocząsteczek w tym lipidów, DNA i białek. Systemy komórkowe posiadają systemy anty oksydacyjne przeciwdziałające niekorzystnym zmianom wywołanym przez RFT. W organizmie człowieka występują enzymy, mające wpływ na równowagę prooksydant/antyoksydant i decydują o zmianach oksydacyjnych i ryzyku wystąpienia zwyrodnień chorobowych. Należą do nich m.in. peroksydaza glutationowa (GSHPX), dysmutaza ponadtlenkowa (SOD) oraz katalaza. Podobną rolę spełniają dostarczane w diecie witaminy C, E, karotenoidy oraz flawonoidy. Zdefiniowanie optymalnych dawek tych związków oraz składników odżywczych je zawierających jest wyzwaniem dla naukowców zajmujących się odżywianiem.
Cellular systems are always subject to oxidation stress owing to the reactive oxygen system effect (ROS). ROS can generate unfavourable modifications in such macromolecules as lipids, DNA, and proteins. Cellular systems have antioxidant systems to neutralize those unfavourable changes produced by ROS. In human organisms, there are enzymes that influence the equilibrium between pro-oxidant and antioxidant; they also decide oxidizable changes and the risky possibility of degenerative diseases to develop. The potential degeneration types involve glutathione peroxidase (GSHPX), superoxide dismutase (SOD), and catalase. Vitamins C and E, as well as carotenoids and flavonoids play a role similar to the role of enzymes as indicated above. Regarding the fact that they are usually supplied with food, it is an important task and a real challenge for scientists specialised in nutrition to determine optimal doses of both the compounds and nutritive components containing them.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 1; 5-13
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of bilberry fruit on memory and the expression of parvalbumin in the rat hippocampus
Autorzy:
Borowiec, K.
Matysek, M.
Szwajgier, D.
Biała, G.
Kruk-Słomka, M.
Szalak, R.
Ziętek, J.
Arciszewski, M.B.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087496.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bilberry
calcium-binding proteins
hippocampus
memory
rat
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2019, 3; 481-487
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selekcja szczepów grzybów z rodzaju Rhizopus zdolnych do produkcji kwasu fumarowego z glicerolu jako jedynego źródła węgla
Selection of Rhizopus strains with ability to produce fumaric acid from glycerol as a sole carbon source
Autorzy:
Kowalczyk, S.
Komon-Janczara, E.
Glibowska, A.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5439.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
grzyby
Rhizopus
kwas fumarowy
biosynteza
glicerol
temperatura optymalna
pH
Opis:
Celem badań była ocena uzdolnień szczepów należących do rodzaju Rhizopus, pochodzących z kolekcji zagranicznych oraz izolatów ze środowisk naturalnych województwa lubelskiego, do biosyntezy kwasu fumarowego z glicerolu jako jedynego źródła węgla. Badania te są pierwszym skriningiem przeprowadzonym na tak licznej i zróżnicowanej grupie obiektów. Posłużyły one do wyodrębnienia tych szczepów grzybów Rhizopus, które znajdą zastosowanie w produkcji kwasu fumarowego w podłożach zawierających glicerol odpadowy. Ich zdolność do utylizacji glicerolu została przetestowana w różnych warunkach temperatury i pH podłoża. Umieszczone w artykule wstępne badania wykazały, iż badane szczepy różnią się optymalną temperaturą wzrostu. Szczepy pozyskane z zagranicznych kolekcji drobnoustrojów wykazywały najszybszy wzrost w zakresie wartości temperatur 35-38°C, podczas gdy zdecydowana większość izolatów charakteryzowała się najszybszym wzrostem w przedziale 25-30°C. Optymalne pH w fazie wzrostu grzybni dla zdecydowanej większości szczepów mieściło się w zakresie wartości pH 4,0-5,0. Obecność glicerolu i glukozy w podłożu hodowlanym sprzyjała szybszemu wzrostowi grzybni większości szczepów z rodzaju Rhizopus w porównaniu z szybkością wzrostu na pojedynczych źródłach węgla. Zdecydowana większość szczepów była zdolna do syntezy kwasu fumarowego, gdy jedynym źródłem węgla był glicerol, jednak po 7-dniowej hodowli stopień wykorzystania glicerolu był stosunkowo niski, a stężenie kwasu fumarowego wynosiło co najwyżej kilka gramów w 1L filtratu pohodowlanego.
The paper deals with the Rhizopus strains selection based on their ability to produce fumaric acid on glycerol-containing medium. Preliminary studies demonstrated significant differences in optimal growth temperature for two groups of fungi. Strains from foreign collections showed the fastest growth in the temperature range of 35 – 38°C, while the vast majority of environmental isolates have grown faster in the lower temperature scope, from 28 to 30°C. The presence of glycerol and glucose in the culture medium was conducive to the faster growth of the mycelium of most tested strains of the genus Rhizopus in comparison to the rate of growth in media containing each of these carbon sources separately. Most of the strains were able to produce fumaric acid in medium containing glycerol as a sole carbon source, however, the utilization of this substrate after 7-day shaking flasks culture was quite low and the concentration of produced fumaric acid was at most few grams per liter of filtered broth.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2015, 3(18)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selekcja nowo wyizolowanych szczepów Rhizopus oryzae do wydajnej produkcji kwasu L(+) mlekowego
Selecting newly isolated Rhizopus oryzae strains for efficient production of L(+) lactic acid
Autorzy:
Palys, M.
Targonski, Z.
Komon-Janczara, E.
Glibowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828315.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
Rhizopus oryzae
kwas mlekowy
fermentacja
sacharydy
grzyby
zrodla wegla
szczepy grzybow
lactic acid
fermentation
saccharide
fungi
carbon source
fungal strain
Opis:
Celem pracy była ocena zdolności nowo wyizolowanych szczepów z rodzaju Rhizopus do produkcji kwasu mlekowego. W przypadku 20 izolatów, spośród 40 przebadanych, w filtratach pohodowlanych stwierdzono znaczące stężenia kwasu mlekowego. Były to szczepy zaliczone do gatunku Rhizopus oryzae, podczas gdy pozostałe szczepy, w tym należące do gatunku Rhizopus stolonifer, tych uzdolnień nie przejawiały. Stężenia kwasu mlekowego w filtratach były zróżnicowane w zależności od użytego szczepu grzyba oraz rodzaju źródła węgla. Najwyższe stężenie kwasu mlekowego – 74,06 g/l oznaczono w filtracie pohodowlanym szczepu Rhizopus oryzae R-42, w podłożu zawierającym 100 g/l glukozy. Największą wydajność kwasu mlekowego wynoszącą 89,4 % oraz produktywność – blisko 0,5 g/l/h uzyskano również po hodowli szczepu R. oryzae R-42 na podłożu zawierającym 50 g/l glukozy. Nieznacznie niższe wartości stwierdzono, gdy jako źródło węgla użyto mannozy lub fruktozy. Zdecydowanie niższe wartości otrzymano natomiast, gdy źródłem węgla była ksyloza lub skrobia. Spośród badanych szczepów tylko 6 było zdolnych do wzrostu i produkcji kwasu mlekowego w podłożu z sacharozą, Najlepszy szczep R. oryzae R83 charakteryzował się dużą wydajnością produkcji kwasu mlekowego wynoszącą blisko 90 % na podłożu z dodatkiem 50 g/l sacharozy. Wszystkie badane szczepy wytwarzały kwas L(+) mlekowy.
The objective of the research study was to assess the ability of newly isolated Rhizopus oryzae strains to produce L (+) lactic acid. 40 isolates were tested and a significant lactic acid concentration was found in the post-culture filtrates of 20 isolates. Those strains were assigned to the Rhizopus oryzae species, whereas the rest of the strains, including species belonging to the Rhizopus stolonifer species, did not show these abilities. The lactic acid concentration levels in the filtrates varied depending on the used strain of the fungus and the type of carbon source. The highest lactic acid concentration, 74.06 g/L, was determined in a post-culture filtrate of R-42 Rhizopus oryzae strain, in a medium containing 100 g/L of glucose. The highest yield of lactic acid, 89.4 %, and a productivity close to 0.5 g/Lxh were also obtained after cultivation of R-42 R. oryzae strain in a medium containing 50 g/L of glucose. Slightly lower values were reported when mannose or fructose were used as a carbon source. Yet, significantly lower values were obtained when the carbon source was a xylose or a starch. Of all the strains tested only 5 were able to grow and produce lactic acid in a medium with sucrose. The best R-83 R. oryzae strain was characterized by a high yield production of lactic acid amounting to nearly 90 % in a medium supplemented with 50 g/L of sucrose. All the tested strains produced L(+) lactic acid.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protoplast fusion of Rhizopus oryzae and Rhizopus microsporus for enhanced fumaric acid production from glycerol
Autorzy:
Kordowska-Wiater, M.
Polak-Berecka, M.
Wasko, A.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/80439.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Rhizopus oryzae
Rhizopus microsporus
fumaric acid
biomass
protoplast fusion
genetic modification
glycerol
high performance liquid chromatography
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2012, 93, 4
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkcja kwasu mlekowego przez grzyby z rodzaju Rhizopus
Lactic acid production by fungi of Rhizopus genus
Autorzy:
Palys, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827297.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
grzyby
Rhizopus
kwas mlekowy
warunki hodowli
hodowla grzybow
bakterie kwasu mlekowego
Opis:
Kwas mlekowy jest beztlenowym produktem glikolizy prowadzonej przez homo- i heterofermentatywne bakterie fermentacji mlekowej. Próby wykorzystania pleśni z rodzaju Rhizopus do produkcji kwasu mlekowego wykazały nieopłacalność procesu. Pleśnie z rodzaju Rhizopus mają o wiele mniejsze wymagania pokarmowe niż bakterie fermentacji mlekowej. Ponadto wykorzystują jako źródło węgla tanie polimery, takie jak: skrobia, hemicelulozy i celuloza, a produktem fermentacji jest pożądany kwas L(+) mlekowy. W pracy przedstawiono biochemizm wytwarzania kwasów organicznych, w tym mlekowego, z glukozy i ksylozy przy udziale szczepów Rhizopus oryzae z uwzględnieniem czynników warunkujących efektywność tego procesu. Z literatury wynika, że szczepy z rodzaju Rhizopus w optymalnych warunkach hodowli, takich jak: rodzaj i stężenie substratu, odpowiednia temperatura a także pH i natlenienie podłoża hodowlanego wyraźnie zwiększają produkcję kwasu mlekowego. Forma morfologiczna i unieruchomienie grzybni Rhizopus znacznie podnoszą produktywność i wydajność kwasu mlekowego.
Lactic acid is a product of anaerobic glycolysis performed by homo- and heterofermentative lactic acid bacteria. Attempts to use moulds of the Rhizopus genus in the production of lactic acid proved that this process was not cost-effective. The moulds of the Rhizopus genus have much lower nutritional requirements than lactic acid bacteria. Additionally, they use inexpensive polymers as a carbon source, such as: starch, hemicellulose, and cellulose; and the fermentation product is a desirable L(+) lactic acid. The paper presents a biochemical profile of the production of organic acids, including lactic acid, from glucose and xylose with the participation of Rhizopus oryzae strains, and the factors to determine the efficiency of the process are incorporated therein. The reference literature confirms that strains of the Rhizopus genus increase, in large measure, the production of lactic acid under optimal culture conditions, such as type and concentration of the substrate, appropriate temperature, as well as pH and oxygenation of the culture medium. The morphological form and immobilization of Rhizopus mycelium significantly add to the productivity and yield of lactic acid.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pretreatment of beech sawdust with autohydrolysis and alkaline processing in preparation for enzymatic hydrolysis
Wstępne przygotowanie trocin bukowych do enzymatycznej hydrolizy przez autohydrolizę i alkaliczną obróbkę
Autorzy:
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398599.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
beech sawdust
enzymatic hydrolysis of cellulose
" Novo" cellulase
Fusarium sp. 27 cellulase
Opis:
A pretreatment with sodium hydroxide and calcium hydroxide was studied with the view of increasing saccharification yields from enzymatic hydrolysis of autohydrolyzed-extracted beech sawdust. The beech sawdust was heated with water at 200°C for 20 min, and extracted with hot water and 1% solution of sodium hydroxide. Secondary treatments were carried out at temperatures ranging from 20 to 170°C, and with sodium hydroxide content ranging from 1 to 4%. The pretreated materials were hydrolyzed with "Novo" cellulase (SP 122) and with Fusarium sp. 27 cellulase. After secondary treatment the susceptibility of cellulosic substrates to enzymatic hydrolysis was mare than twice higher than that of autohydrolysed-extracted beech sawdust.
Autohydroliza jest efektywną metodą wstępnego przygotowania substratów lignocelulozowych do enzymatycznej hydrolizy, polegającą na ogrzewaniu w wodzie lub parze wodnej substratu w temp. 180-200°C przez 5-20 min. Trociny bukowe ogrzewano z wodą w temp. 200°C przez 20 min, po czym ekstrahowano wodą i 1% roztworem NaOH uzyskując masę o powierzchni właściwej 55,2 m²/g zawierającą 72,1% celulozy i 21,4% ligniny. Tak otrzymaną masę celulozową poddawano enzymatycznej hydrolizie celulazami pochodzącymi z firmy „Novo" (SP 122) oraz z hodowli Fusarium sp. 27; 88,3% polisacharydów zawartych w masie celulozowej ulegało scukrzeniu w ciągu 24 h w obecności preparatu celulaz o aktywności 64 FPU/g substratu uzupełnionego dodatkiem celobiazy. W celu zmniejszenia dawek preparatu celulolitycznego użytego do hydrolizy stosowano powtórne działanie na autohydrolizowane trociny bukowe wodorotlenku sodowego w stężeniu 1-4%. Masa celulozowa otrzymana po powtórnym działaniu 1% roztworu NaOH w temp. 135°C w ciągu 1 h zawierała 74,7% celulozy i 18,9% ligniny, a charakteryzowała się powierzchnią właściwą 110,8 m²/g.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 1; 29-37
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pectinolytic activity of Boeremia strasseri the causal agent of black stem and rhizomes rot of peppermint
Aktywność pektynolityczna Boeremia strasseri sprawcy czarnej zgnilizny łodyg i rozłogów mięty pieprzowej
Autorzy:
Zimowska, B.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543017.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Pectinases have multiple nature and various forms which are necessary for hydrolysis of pectin in natural processes. The pectinolytic activity of three isolates of the pathogenic fungus Boeremia strasseri was demonstrated. The pectinases production was studied using a liquid Mandels-Weber medium, containing 1.0% citric pectin as a carbon source. Optimum pH and temperature for pectinases activity were 4.7 and 40°C respectively. The pectinases were totally stable at 40°C for 80 min. The greatest loss of activity was observed during the heating of the enzymes at 70°C.
Przeprowadzone badania dotyczą aktywności pektynolitycznej trzech izolatów Boeremia strasseri. Do hodowli grzyba użyto płynnej pożywki Mendels-Weber zawierającej 1% pektyny cytrusowej, jako źródło węgla. Aktywność pektynolityczna enzymów wzrastała wraz ze wzrostem pH do momentu osiągnięcia wartości optymalnej 4,7. Enzymy pektynolityczne B. strasseri były aktywne w szerokim zakresie temperatury od 30 do 70°C, jednak najwyższą aktywność zaobserwowano w temperaturze 40°C. Pektynazy były całkowicie stabilne w temperaturze 40°C przez 80 min. Największy spadek aktywności obserwowano podczas ogrzewania enzymów w temperaturze 70°C.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 5; 19-28
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikotoksyny w pszenżycie ozimym uprawianym w ekologicznym systemie produkcji
Mycotoxins in winter triticale cultivated in organic production system
Autorzy:
Solarska, E.
Kuzdraliński, A.
Wójcik, W.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334501.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
mikotoksyny
pszenżyto ozime
uprawa ekologiczna
mycotoxins
winter triticale
organic production
Opis:
Określano przyczynę fuzariozy kłosów ekologicznego pszenżyta chronionego biopreparatami oraz zanieczyszczenie ziarna tego zboża przez deoksyniwalenol, toksynę T-2, zearalenon, aflatoksynsy i ochratoksynę A. W badaniach wykorzystano Biochicol 020 PC i biopreparat sporządzony w laboratorium na bazie chitozanu i grzyba Fusarium culmorum. Zawartość mikotoksyn określano za pomocą immunoenzymatycznej metody ELISA. Główną przyczyną fuzariozy kłosów pszenżyta były grzyby Fusarium poae i Fusarium culmorum. Spośród 13 badanych odmian pszenżyta deoksyniwalenol wykrywano w kilku odmianach chronionych przy użyciu środka Biochicol 020 PC lub rosnących w obiektach kontrolnych. W niektórych odmianach Biochicol 020 PC stymulował akumulację mikotoksyn w ziarnie. DON nie był stwierdzany w ziarnie odmian chronionych z użyciem biopreparatu sporządzonego w laboratorium. Zearalenon, toksyna T-2, aflatoksyny i ochratoksyna A nie były identyfikowane w ziarnie ekologicznego pszenżyta.
Cause of Fusarium head blight (FHB) in organic triticale protected by biopreparations and contamination of the grain with the deoxynivalenol, T-2 toxin, zearalenone, aflatoxins and ochratoxin A were analysed. Biochicol 020 PC and biopreparation made in laboratory on the ground chitosane and Fusarium culmorum were used in field experiment. Content of mycotoxins was defined by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Main cause of triticale head blight were Fusarium poae and Fusarium culmorum. Among 13 of the examined cultivars of organic triticale deoxynivalenol was identified in some cultivars protected by Biochicol 020 PC or grown in control objects. Biochicol 020 PC stimulated accumulation of deoxynivalenol in grain of some cultivars. DON was not found in all object protected by biopreparation made in laboratory. The zearalenone, T-2 toxin, aflatoxins and ochratoxin A were not found in triticale grain.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2010, 55, 4; 102-107
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody wykrywania zafalszowan sokow z owocow jagodowych
Autorzy:
Stoj, A
Targonski, Z
Malik, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826099.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
metody enzymatyczne
analiza zywnosci
sklad chemiczny
chromatografia
owoce jagodowe
antocyjany
zafalszowania zywnosci
soki owocowe
identyfikacja
enzymatic method
food analysis
chemical compound
chromatography
berry fruit
anthocyanin
food adulteration
fruit juice
identification
Opis:
W artykule przedstawiono metody określania autentyczności soków z owoców jagodowych. Soki owocowe mają charakterystyczny skład chemiczny pozwalający na ich identyfikację. Do oznaczania składu chemicznego soków stosuje się metody chromatograficzne, enzymatyczne, SIRA-MS, SNIF-NMR. Podstawowym sposobem wykrywania zafałszowań soków jest porównywanie ich składu chemicznego z ustalonymi wartościami standardowymi.
Methods of analysis of authenticity juices from berry fruits were presented in the paper. Characteristic compounds present in fruit juices enable their identification. To assay chemical composition of fruit juices chromatographic, enzymatic, SIRA-MS, SNIF-NMR methods are employed. Comparison of chemical composition with determined standards is a basic way of detection adulterations of juices.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 1; 26-36
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izolacja i wstepna charakterystyka niskoproteazowych mutantow Trichoderma reesei
Autorzy:
Janas, P
Fiedurek, J
Targonski, Z
Mleko, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828717.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
mutanty
aktywnosc proteolityczna
grzyby
aktywnosc enzymatyczna
Trichoderma reesei
enzymy celulolityczne
biomasa
serwatka
laktoza
mutant
proteolytic activity
fungi
enzyme activity
cellulolytic enzyme
biomass
whey
lactose
Opis:
Po mutagenizacji promieniowaniem UV i NTG szczepu Trichoderma reesei M-7 i selekcji na podłożu z dodatkiem żelatyny wyizolowano około 960 niskoproteazowych mutantów. Dziesięć z nich zostało przetestowanych podczas hodowli okresowych w zakresie produkcji celulaz, proteaz i beta-galaktozydazy w obecności serwatki i laktozy jako źródła węgla. Aktywności proteolityczne oznaczone po hodowlach 9 mutantów w obecności laktozy były niższe od szczepu wyjściowego. Zaobserwowano większy indukcyjny wpływ serwatki niż laktozy, na sekrecję proteaz przez wszystkie badane szczepy. Czysta laktoza okazała się bardziej efektywnym induktorem produkcji beta-galaktozydazy niż zawarta w serwatce. Plony biomasy większości mutantów po hodowlach na serwatce były tylko nieznacznie wyższe od oznaczonych po hodowlach na czystej laktozie. Było to prawdopodobnie związane z litycznym mechanizmem kompensującym proteaz, przejawiających wyższe aktywności w filtratach pochodzących z hodowli w obecności serwatki. Praca jest wstępem do dalszych badań nad zależnościami pomiędzy proteazami i innymi enzymami w filtratach pohodowlanych Trichoderma reesei.
It has been isolated 960 low-protease mutants after mutagenisation using UV radiation and NTG and selection on medium with addition of gellatine. Ten of them have been tested during batch cultivation for the production of cellulases, proteases and beta-galactosidase in the presence of whey and lactose as a source of carbon. Proteolytic activities estimated after cultivation of 9 mutants in the presence of lactose were lower then parental strain. It has been observed better inductive effect of whey then lactose on the secretion of proteases by all mutants tested. Pure lactose appeared to be more effective inducer of the production of beta-galactosidase then contains in whey. Biomass concentration of most mutants after cultivation on whey was only slightly higher then estimated after cultivation on pure lactose. It was probably connected with lytic compensatory mechanism of proteases exhibited higher activities in culture filtrates from cultivation in the presence of whey. This work is an introduction for future studies on correlation between proteases and other enzymes in culture filtrates of Trichoderma reesei.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 2; 17-26
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hemicelulazy - właściwości, otrzymywanie i zastosowanie
Hemicellulases - properties, application and production
Autorzy:
Wesolowska-Trojanowska, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5173.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
hemicelulazy
hemiceluloza
ksylan
galaktany
mannany
otrzymywanie
zastosowanie
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie właściwości, otrzymywania i zastosowania hemicelulaz. Jest to grupa enzymów, które hydrolizują hemicelulozy – polisacharydy zawarte w ścianach komórkowych roślin, składające się głównie z reszty D-glukozy, D-galaktozy, D-mannozy, D-ksylozy, L-arabinozy oraz kwasów heksauronowych: glukuronowego, galakturonowego i metyloglukuronowego. Skład chemiczny hemiceluloz jest zróżnicowany i zależy przede wszystkim od rodzaju rośliny, w której występują. Do najważniejszych hemiceluloz należą ksylany, mannany, galaktany i galaktomannany; są one szeroko wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu. Wykorzystuje się je głównie w przemyśle celulozowo- -papierniczym do bielenia pulp; piekarskim do poprawy jakości wytwarzanego pieczywa; paszowym do poprawy strawności pasz zwierzęcych; owocowo-warzywnym; winiarskim. Używa się ich także do produkcji oligosacharydów, etanolu, kawy rozpuszczalnej, środków piorących oraz w celu uzyskania odnawialnych źródeł energii i węgla.
The aim of this review was to characterize preparation, properties, and application of hemicellulases. Hemicellulases are a group of enzymes which hydrolyze hemicelluloses, that is, polysaccharides that are found in plant cell walls, primarily consisting of the residue of Dglucose, D-galactose, D-mannose, D-xylose, L-arabinose as well hexuronic acids: glucuronic, galacturonic, and methyl glucuronic acids. The chemical composition of hemicellulases varies and primarily depends on the type of the plant in which they occur. The most important hemicellulases include xylans, galactans, and galactomannans. Hemicellulases are widely used in different branches of industry. They are used mainly in the pulp and paper industry for pulp bleaching; in the baking industry to improve the quality of bakery products; in the animal feed industry to improve the digestibility of animal feeds; in the fruit and vegetable processing industry as well as in the winemaking industry. These enzymes are also used for the production of oligosaccharides, ethanol, instant coffee, washing agents as well as to obtain renewable sources of energy and coal.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2015, 2(17)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies