Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Targoński, Z." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Pectinolytic activity of Boeremia strasseri the causal agent of black stem and rhizomes rot of peppermint
Aktywność pektynolityczna Boeremia strasseri sprawcy czarnej zgnilizny łodyg i rozłogów mięty pieprzowej
Autorzy:
Zimowska, B.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543017.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Pectinases have multiple nature and various forms which are necessary for hydrolysis of pectin in natural processes. The pectinolytic activity of three isolates of the pathogenic fungus Boeremia strasseri was demonstrated. The pectinases production was studied using a liquid Mandels-Weber medium, containing 1.0% citric pectin as a carbon source. Optimum pH and temperature for pectinases activity were 4.7 and 40°C respectively. The pectinases were totally stable at 40°C for 80 min. The greatest loss of activity was observed during the heating of the enzymes at 70°C.
Przeprowadzone badania dotyczą aktywności pektynolitycznej trzech izolatów Boeremia strasseri. Do hodowli grzyba użyto płynnej pożywki Mendels-Weber zawierającej 1% pektyny cytrusowej, jako źródło węgla. Aktywność pektynolityczna enzymów wzrastała wraz ze wzrostem pH do momentu osiągnięcia wartości optymalnej 4,7. Enzymy pektynolityczne B. strasseri były aktywne w szerokim zakresie temperatury od 30 do 70°C, jednak najwyższą aktywność zaobserwowano w temperaturze 40°C. Pektynazy były całkowicie stabilne w temperaturze 40°C przez 80 min. Największy spadek aktywności obserwowano podczas ogrzewania enzymów w temperaturze 70°C.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 5; 19-28
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie oznaczeń stosunków stabilnych izotopów wybranych pierwiastków w ocenie autentyczności produktów pochodzących z upraw ekologicznych
Applying determined ratios of stable isotopes ratios in selected elements to evaluate authenticity of organically grown products
Autorzy:
Wlazly, A.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201222.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Opis:
W artykule przedstawiono stan badań dotyczący stosunków stabilnych izotopów węgla i azotu w różnych artykułach spożywczych (warzywach, owocach, mięsie, mleku), które były produkowane metodami tradycyjnymi i ekologicznymi. Miara ilości ciężkiego i lekkiego izotopu w próbce oznaczana jest jako wartość δ. Na wartość δ15N w warzywach i owocach ma wpływ między innymi rodzaj gleby, rodzaj nawożenia, poprzedni sposób użytkowania pola. Metody polegające na oznaczaniu wartości δ15N lub δ13C mogą być przydatne do odróżniania żywności ekologicznej i tradycyjnej, nie jest to jednak zasada, która dotyczy wszystkich produktów.
In the paper, the current state of research is presented with reference to carbon and nitrogen stable isotopes ratios (δ) in various food products (vegetables, fruits, meat, and milk) produced using conventional and organic farming methods. The δ value denotes an amount of heavy and light isotopes in a sample. The δ15N value in vegetables and fruits is affected, among other thing, by a soil and fertigation type, as well as by a farming method used previously in the field. The methods consisting in the determination of δ15N or δ13C values can be a useful tool to distinguish between organic and conventional food products; though, this principle does not involve all food products.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celulazy - właściwości, otrzymywanie i zastosowanie
Cellulases - properties, application and production
Autorzy:
Wesolowska-Trojanowska, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5384.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
enzymy
celulazy
wlasciwosci
biosynteza
grzyby
Trichoderma reesei
celuloza
budowa chemiczna
aktywnosc enzymatyczna
wplyw temperatury
hydroliza enzymatyczna
zastosowanie
piekarstwo
srodki piorace
produkcja etanolu
Opis:
Celulazy są enzymami produkowanymi głównie przez mikroorganizmy, które wykorzystują celulozę jako źródło węgla i energii. Degradacja natywnej celulozy prowadzona jest przez kompleks enzymów działających synergistycznie, w którym kluczową rolę odgrywają zarówno endo-, jak i egzo-β-1,4-glukanazy. Preparaty celulaz otrzymywane są w wyniku hodowli grzybów, spośród których gatunek Trichoderma reesei odgrywa kluczowa rolę. Celulazy znajdują coraz szersze zastosowanie. W przemyśle spożywczym są używane przy produkcji soków, win, piw, a w piekarnictwie − do wypieku chleba i ciast. Są dodawane do pasz w celu poprawienia strawności składników odżywczych w nich zawartych. Powszechnie stosowane są także w przemyśle papierniczym do odbarwiania i odwadniania papieru. Cieszą się również zainteresowaniem producentów odzieży, szczególnie zajmujących się obróbką tkanin jeansowych, a w przemyśle chemicznym znajdują wykorzystanie jako dodatek do proszków do prania.
Cellulases are enzymes produced mainly by microorganisms which use cellulose as a source of carbon and energy. The degradation of native cellulose is performed by a complex of synergistically acting enzymes in which both endo-and exo-ß-1,4-glucanases play a key role. Cellulase preparations are obtained from fungal cultures and the fungal species Trichoderma reesei plays the major role in cellulase production. Cellulases find wider and wider application. In the food industry, they are used in the production of juice, wine, beer, and in the bakery industry to bake break and cakes. They are added to animal feed to improve the digestibility of nutrients contained in it. They are also commonly used in the paper industry for bleaching and dewatering of paper. They also attract the interest of clothing manufacturers, in particular those involved in denim processing, whereas in the chemical industry they find application as an additive to washing powders.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2014, 2(13)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hemicelulazy - właściwości, otrzymywanie i zastosowanie
Hemicellulases - properties, application and production
Autorzy:
Wesolowska-Trojanowska, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5173.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
hemicelulazy
hemiceluloza
ksylan
galaktany
mannany
otrzymywanie
zastosowanie
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie właściwości, otrzymywania i zastosowania hemicelulaz. Jest to grupa enzymów, które hydrolizują hemicelulozy – polisacharydy zawarte w ścianach komórkowych roślin, składające się głównie z reszty D-glukozy, D-galaktozy, D-mannozy, D-ksylozy, L-arabinozy oraz kwasów heksauronowych: glukuronowego, galakturonowego i metyloglukuronowego. Skład chemiczny hemiceluloz jest zróżnicowany i zależy przede wszystkim od rodzaju rośliny, w której występują. Do najważniejszych hemiceluloz należą ksylany, mannany, galaktany i galaktomannany; są one szeroko wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu. Wykorzystuje się je głównie w przemyśle celulozowo- -papierniczym do bielenia pulp; piekarskim do poprawy jakości wytwarzanego pieczywa; paszowym do poprawy strawności pasz zwierzęcych; owocowo-warzywnym; winiarskim. Używa się ich także do produkcji oligosacharydów, etanolu, kawy rozpuszczalnej, środków piorących oraz w celu uzyskania odnawialnych źródeł energii i węgla.
The aim of this review was to characterize preparation, properties, and application of hemicellulases. Hemicellulases are a group of enzymes which hydrolyze hemicelluloses, that is, polysaccharides that are found in plant cell walls, primarily consisting of the residue of Dglucose, D-galactose, D-mannose, D-xylose, L-arabinose as well hexuronic acids: glucuronic, galacturonic, and methyl glucuronic acids. The chemical composition of hemicellulases varies and primarily depends on the type of the plant in which they occur. The most important hemicellulases include xylans, galactans, and galactomannans. Hemicellulases are widely used in different branches of industry. They are used mainly in the pulp and paper industry for pulp bleaching; in the baking industry to improve the quality of bakery products; in the animal feed industry to improve the digestibility of animal feeds; in the fruit and vegetable processing industry as well as in the winemaking industry. These enzymes are also used for the production of oligosaccharides, ethanol, instant coffee, washing agents as well as to obtain renewable sources of energy and coal.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2015, 2(17)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie serwatki w procesach biotechnogicznych
The whey utilisation in biotechnological processes
Autorzy:
Wesolowska-Trojanowska, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5216.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
serwatka
zagospodarowanie
procesy biotechnologiczne
kwasy organiczne
guma ksantanowa
etanol
napoje serwatkowe
produkcja biogazu
produkcja biomasy
kwas mlekowy
kwas propionowy
kwas cytrynowy
Opis:
Procesy biotechnologiczne są zaliczane do atrakcyjnych kierunków zagospodarowania i przetwarzania serwatki. Serwatka jako produkt uboczny jest tanim substratem dla różnych procesów i jednocześnie jest bardzo cenna ze względu na swój skład. Dobranie odpowiednich mikroorganizmów, mających zdolność do przekształcania składników zawartych w serwatce (głównie laktozy), oraz właściwych warunków procesu pozwala na uzyskanie wartościowych produktów wykorzystywanych najczęściej w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym.
Biotechnological methods are an attractive direction of whey utilisation and processing. Whey, as a by-product, is a cheap substrate for different processes and at the same time it is very valuable on account of its composition. The selection of appropriate microorganism, which have the ability to transform the components contained in whey (mainly lactose), and proper technological conditions allows valuable products to be obtained which are used most frequently in the food and pharmaceutical industries.
Źródło:
Nauki Inżynierskie i Technologie; 2014, 1(12)
2449-9773
2080-5985
Pojawia się w:
Nauki Inżynierskie i Technologie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A comparison of autohydrolysis and partial acid hydrolysis as a pretreatment of beech sawdust for the bioconversion
Porównanie autohydrolizy i częściowej kwasowej hydrolizy jako metod wstępnego przygotowania trocin bukowych do biokonwersji
Autorzy:
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399370.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
beech sawdust
hydrolysis
pentoses
lignin
sugar yield
Opis:
Autohydrolysis and partial acid hydrolysis of beech (Fagus silvatica) sawdust were carried out at 185 and 200°C. Rates of formation of pentoses and lignin follow kinetic equation for first order reaction involving all hydrolysis of pentosane, decomposition of monosaccharides and degradation of native lignin. Total sugar yield from the pretreatment and enzymatic hydrolysis beech sawdust was 65.6% after pretreatment with 0.09% hydrochloric acid, and 60.5% after autohydrolysis at 200°C.
Przebadano kinetykę hydrolizy pentozanów i ligniny podczas autohydrolizy i częściowej kwasowej hydrolizy kwasem solnym trocin bukowych w temp. 185 i 200°C. Otrzymane dane posłużyły do opracowania kinetycznych modeli opisujących hydrolizę pentozanów, degradację powstałych cukrów prostych oraz degradację naturalnej ligniny do ligniny rozpuszczalnej w 1% roztworze NaOH w 20°C. Wzrostowi stężenia kwasu solnego od 0 do 0.09% podczas obróbki trocin bukowych towarzyszyła większa wydajność pentoz, co potwierdził stosunek stałych kinetycznych reakcji hydrolizy pentozanów (K₁) i degradacji cukrów prostych (K₂) od 1,9 dla autohydrolizy do 5,5 dla 0,09% roztworu kwasu solnego podczas obróbki w temp. 185°C. Obecność kwasu solnego w mieszaninie reakcyjnej zwiększyła szybkość hydrolizy zarówno pentozanów, jak i degradacji ligniny. Wzrostowi stężenia kwasu solnego towarzyszył intensywniejszy proces kondensacji lignin co objawiło się zmniejszoną wydajnością ekstrakcji ligniny po procesie obróbki. W wyniku obróbki wstępnej trocin bukowych, a następnie enzymatycznej hydrolizy celulozy uzyskano łącznie 65,6% cukrów redukujących gdy trociny traktowano 0,09% kwasem solnym w temp. 200°C, a 60,5% cukrów redukcyjnych w stosunku do użytej masy trocin stosując autohydrolizę również w temp. 200°C.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1989, 15(39), 2; 133-141
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of medium composition on the production of cellulases by Trichoderma reesei M-7 in a repeated fed-batch cultivation method
Wplyw skladu podloza na produkcje celulaz przez Trichoderma reesei M-7 podczas hodowli zwielokrotnionej metoda okresowo-dolewowa
Autorzy:
Targonski, Z.
Pielecki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372323.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
Trichoderma longibrachiatus
podloza hodowlane
biosynteza
chitynaza
celulazy
produkcja
proteaza
enzymy lityczne
pozywki
Opis:
The effects of feed-rate and medium composition on cellulase and lytic enzymes production by Trichoderma reesei M-7 were examined in a repeated fed -batch cultivation method with a feed-medium containing 200 g/L lactose. The highest cellulase activity (28 FPU mL - 1) was obtained in a culture filtrate of a feed-medium, which contained in addition 1 % yeast extract, and at pH value of 4.3, the productivity of cellulase was 82 FPu- 1 x h- 1 . Substitition of yeast extract with an extract from corn or invariably with a peptone "aminobak" had a negative effect on the biosynthesis of cellulases by Trichoderma reesei M-7.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1994, 03, 4; 33-42
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pretreatment of beech sawdust with autohydrolysis and alkaline processing in preparation for enzymatic hydrolysis
Wstępne przygotowanie trocin bukowych do enzymatycznej hydrolizy przez autohydrolizę i alkaliczną obróbkę
Autorzy:
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398599.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
beech sawdust
enzymatic hydrolysis of cellulose
" Novo" cellulase
Fusarium sp. 27 cellulase
Opis:
A pretreatment with sodium hydroxide and calcium hydroxide was studied with the view of increasing saccharification yields from enzymatic hydrolysis of autohydrolyzed-extracted beech sawdust. The beech sawdust was heated with water at 200°C for 20 min, and extracted with hot water and 1% solution of sodium hydroxide. Secondary treatments were carried out at temperatures ranging from 20 to 170°C, and with sodium hydroxide content ranging from 1 to 4%. The pretreated materials were hydrolyzed with "Novo" cellulase (SP 122) and with Fusarium sp. 27 cellulase. After secondary treatment the susceptibility of cellulosic substrates to enzymatic hydrolysis was mare than twice higher than that of autohydrolysed-extracted beech sawdust.
Autohydroliza jest efektywną metodą wstępnego przygotowania substratów lignocelulozowych do enzymatycznej hydrolizy, polegającą na ogrzewaniu w wodzie lub parze wodnej substratu w temp. 180-200°C przez 5-20 min. Trociny bukowe ogrzewano z wodą w temp. 200°C przez 20 min, po czym ekstrahowano wodą i 1% roztworem NaOH uzyskując masę o powierzchni właściwej 55,2 m²/g zawierającą 72,1% celulozy i 21,4% ligniny. Tak otrzymaną masę celulozową poddawano enzymatycznej hydrolizie celulazami pochodzącymi z firmy „Novo" (SP 122) oraz z hodowli Fusarium sp. 27; 88,3% polisacharydów zawartych w masie celulozowej ulegało scukrzeniu w ciągu 24 h w obecności preparatu celulaz o aktywności 64 FPU/g substratu uzupełnionego dodatkiem celobiazy. W celu zmniejszenia dawek preparatu celulolitycznego użytego do hydrolizy stosowano powtórne działanie na autohydrolizowane trociny bukowe wodorotlenku sodowego w stężeniu 1-4%. Masa celulozowa otrzymana po powtórnym działaniu 1% roztworu NaOH w temp. 135°C w ciągu 1 h zawierała 74,7% celulozy i 18,9% ligniny, a charakteryzowała się powierzchnią właściwą 110,8 m²/g.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 1; 29-37
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anticholinesterase and antioxidant activities of commercial preparations from Ginkgo biloba leaves
Zdolność do hamowania aktywności cholinoesteraz i aktywności przeciwutleniające handlowych preparatów z liści Ginkgo biloba
Autorzy:
Szwajgier, D.
Wydrych, M.
Więclaw, E.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542667.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Ginkgo biloba preparations from leaves are widely used for the treatment of mild cognitive dysfunctions. This work compared thirteen commercial dietary supplements with fresh G. biloba leaves. Anticholinesterase activities and the levels of total phenolics were studied using corresponding spectrophotometric methods. Antioxidant activities were tested using ABTS and DPPH free radicals. Phenolic acids and quercetin contents were determined using HPLC-DAD. G. biloba preparations more effectively inhibited the activity of butyrylcholinesterase than acetylcholinesterase with significant (p < 0.05) differences between preparations. Selected preparations had both the highest content of total phenolics and the antioxidant activity (with ABTS and/or DPPH) whereas in the case of other samples, adverse results were obtained. Significant (p < 0.05) differences in the quercetin content were seen between individual preparations. Gallic, protocatechuic, syringic, 4-OH-benzoic, chlorogenic, caffeic, sinapic, ferulic, 4-OH-cinnamic and o-coumaric acids were detected in studied samples. The preliminary characterization of acetyl- and butyrylcholinesterase inhibitors from G. biloba with Sep-Pak C18 and polyvinylpolypyrrolidone revealed that these compounds are phenolics, although nonphenolics exhibiting the inhibitory activity were present in the leaves. The study aiming the purification of cholinesterase inhibitors from G. biloba is in progress.
Preparaty wytworzone z liści G. biloba są szeroko wykorzystywane do leczenia łagodnych zaburzeń pamięci. Praca miała na celu porównanie trzynastu preparatów, jak również świeżych liści G. biloba. Hamowanie acetylo- i butyrylocholinoesterazy i zawartość związków fenolowych określono odpowiednimi metodami spektrofotometrycznymi. Aktywności przeciwutleniające zbadano przy użyciu wolnych rodników ABTS i DPPH. Zawartości kwasów fenolowych i kwercetyny określono za pomocą HPLC-DAD. Preparaty z liści G. biloba efektywniej hamowały aktywność acetylo- i butyrylocholinoesterazy przy istotnych statystycznie (p < 0,05) różnicach między badanymi próbami. Niektóre preparaty wykazywały największą całkowitą zawartość związków fenolowych i jednocześnie największą aktywność przeciwutleniającą (z ABTS i/lub DPPH), podczas gdy w przypadku innych preparatów zaobserwowano wyniki odwrotne. Wykryto znaczące (p < 0,05) różnice w zawartości kwercetyny w preparatach. Badane próby zawierały szereg kwasów fenolowych: galusowy, protokatechowy, syryngowy, 4-OH -benzoesowy, chlorogenowy, kawowy, synapinowy, ferulowy, 4-OH-cynamonowy i okumarowy. Wstępna charakterystyka inhibitorów acetylo- i butyrylocholinoesterazy przeprowadzona przy użyciu złoża Sep-Pak C18 i przy użyciu poliwinylopolipirolidonu wskazuje, że inhibitorami cholinoesteraz mogą być związki fenolowe, jak i składniki nie należące do fenoli, obecne w liściach G. biloba. Obecnie trwają badania mające na celu wyizolowanie inhibitorów cholinoesteraz z liści G. biloba.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2013, 12, 5; 111-125
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arabinoksylany ze slodu zrodlem naturalnego przeciwutleniacza - kwasu ferulowego i blonnika pokarmowego w piwie
Arabinoxylans from malt as a source of natural antioxidant ferulic acid and dietary fibre in beer
Autorzy:
Szwajgier, D
Targonski, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827443.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
piwo
wlasciwosci przeciwutleniajace
kwas ferulowy
blonnik pokarmowy
przeciwutleniacze
arabinoksylany
Opis:
Ostatnio obserwuje się tendencję do zastępowania syntetycznych przeciwutleniaczy dodawanych do żywności produktami naturalnymi zawierającymi takie substancje. W artykule scharakteryzowano rolę, jaką kwas ferulowy, główny kwas fenolowy jęczmienia i słodu, odgrywa w kształtowaniu potencjału przeciwutleniającego piwa. Przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat aktywności przeciwutleniającej kwasu ferulowego mierzonej w warunkach in vitro i in vivo, ponadto szczegółowo przedstawiono budowę, funkcje jak również znaczenie technologiczne arabinoksylanów i b-glukanów w czasie słodowania i produkcji piwa. Wolny kwas ferulowy dodany w niskim stężeniu do piwa jest bardzo stabilny, podczas gdy w wyższych dawkach jego zawartość gwałtownie zmniejsza się. Aktywność przeciwutleniająca kwasu ferulowego w piwie jest podobna do aktywności (+)katechiny. Jednak (+)katechina powoduje powstanie zmętnienia w piwie przy stężeniu o wiele niższym niż ma to miejsce w przypadku kwasu ferulowego. W wyższych stężeniach kwas ferulowy może więc wpływać pozytywnie na stabilność koloidalną piwa. Będąc aktywnym przeciwutleniaczem z jednym miejscem aktywnym, kwas ferulowy może blokować miejsca aktywne białek wywołujących zmętnienia i w ten sposób uniemożliwiać katechinie i jej pochodnym dostęp do białek w miejscach wiązań z polifenolami. Z tego względu, zwiększanie stężenia kwasu ferulowego w piwie w formie połaczeń z cukrami może przyczynić się do zwiększenia cech prozdrowotnych piwa przy minimalnych nakładach na modyfikację procesu produkcji piwa, a zwłaszcza zacierania słodu.
Recently, a tendency is observed to replace synthetic antioxidants, which are added to food, by natural products containing the same substances. This paper deals with the role the ferulic acid, a main phenolic acid of barley and malt, plays in shaping the antioxidant potential of beer. There is also presented the current state of knowledge of the ferulic acid’s antioxidant activity measured under the in vitro and in vivo conditions. Furthermore, the paper contains a detailed description of the structure, functions, and technological significance of arabinoxylans and b-glucans under the processes of beer malting and brewing. If the amounts of free ferulic acid added to beer have low concentration rates, then, the ferulic acid is very stable, whereas the highly concentrated free ferulic acid amounts cause a very rapid decrease in the ferulic acid content. The antioxidant activity of ferulic acid in beer is similar to the antioxidant activity of (+)-catechin. However, (+)-catechin causes beer to haze at a concentration rate being much lower if compared with the ferulic acid. Therefore, the ferulic acid at higher concentration rates can positively impact the colloidal stabilization of beer. As an active antioxidant with one active site, the ferulic acid can block active sites of the haze-generating proteins and, in this way, make it impossible for (+)-catechin and its derivatives to access proteins in the sites with polyphenol bonds. Thus, the increased concentration rates of ferulic acid in beer in the form of combination with sugars can contribute to enhancing the health-promoting properties of beer alongside low outlays necessary to modify the beer manufacturing process, especially the mashing process.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 4; 27-41
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka enzymow pochodzenia mikrobiologicznego bioracych udzial w degradacji arabinoksylanow i ich rola w pozyskiwaniu kwasu ferulowego z wyslodzin piwowarskich
Autorzy:
Szwajgier, D
Targonski, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826811.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
enzymy bakteryjne
esterazy
odpady przemyslowe
wyslodziny
acetyloesterazy
ksylanazy
arabinoksylany
otrzymywanie
kwas ferulowy
wykorzystanie
degradacja
enzymy grzybowe
browarnictwo
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie enzymów pochodzenia bakteryjnego i grzybowego biorących udział w degradacji arabinoksylanów. W szczególności scharakteryzowano esterazy kwasu ferulowego, ksylanazy i acetyloesterazy. Przedstawiono stan badań nad pozyskiwaniem kwasu ferulowego z wysłodzin piwowarskich i innych materiałów roślinnych, po zastosowaniu oczyszczonych enzymów lub preparatów enzymatycznych pochodzenia mikrobiologicznego. Wysłodziny piwowarskie są najcenniejszym produktem odpadowym przemysłu piwowarskiego, bogatym w cenne składniki żywieniowe, np. białko, błonnik pokarmowy i kwasy tłuszczowe. Kwas ferulowy jest naturalnym, silnym przeciwutleniaczem występującym pospolicie w ziarniakach roślin Graminaceae i w produktach ubocznych przemysłu piwowarskiego - w wysłodzinach piwowarskich. Może być on przekształcany na drodze mikrobiologicznej do innych związków wykorzystywanych przemysłowo, np. przeciwutleniacza kwasu kawowego lub waniliny, cenionego związku aromatycznego żywności. (abstrakt oryginalny)
The aim of this review was to characterise of bacterial and fungal enzymes taking part in the degradation of arabinoxylans. This study especially describes ferulic acid esterase, xylanase and acethylesterase. This paper presents the sum of results concerning the possibility of ferulic acid production from barley spent grain using purified enzymes or commercial enzyme preparations of microbial origin. Barley spent grain is the most valuable by-product of brewing industry, rich in precious dietary components like proteins, dietary fiber, fatty acids and others. Ferulic acid is a natural, strong antioxidant commonly present in Graminaceae family plants and in a number of by-products of brewing industry - barley spent grain. Ferulic acid can be also microbiologically transformed into other compounds used in food industry, like antioxidant caffeic acid or vanillin, precious flavoring agent. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 5-21
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody wykrywania zafalszowan sokow z owocow jagodowych
Autorzy:
Stoj, A
Targonski, Z
Malik, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826099.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
metody enzymatyczne
analiza zywnosci
sklad chemiczny
chromatografia
owoce jagodowe
antocyjany
zafalszowania zywnosci
soki owocowe
identyfikacja
enzymatic method
food analysis
chemical compound
chromatography
berry fruit
anthocyanin
food adulteration
fruit juice
identification
Opis:
W artykule przedstawiono metody określania autentyczności soków z owoców jagodowych. Soki owocowe mają charakterystyczny skład chemiczny pozwalający na ich identyfikację. Do oznaczania składu chemicznego soków stosuje się metody chromatograficzne, enzymatyczne, SIRA-MS, SNIF-NMR. Podstawowym sposobem wykrywania zafałszowań soków jest porównywanie ich składu chemicznego z ustalonymi wartościami standardowymi.
Methods of analysis of authenticity juices from berry fruits were presented in the paper. Characteristic compounds present in fruit juices enable their identification. To assay chemical composition of fruit juices chromatographic, enzymatic, SIRA-MS, SNIF-NMR methods are employed. Comparison of chemical composition with determined standards is a basic way of detection adulterations of juices.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 1; 26-36
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikotoksyny w pszenżycie ozimym uprawianym w ekologicznym systemie produkcji
Mycotoxins in winter triticale cultivated in organic production system
Autorzy:
Solarska, E.
Kuzdraliński, A.
Wójcik, W.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334501.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
mikotoksyny
pszenżyto ozime
uprawa ekologiczna
mycotoxins
winter triticale
organic production
Opis:
Określano przyczynę fuzariozy kłosów ekologicznego pszenżyta chronionego biopreparatami oraz zanieczyszczenie ziarna tego zboża przez deoksyniwalenol, toksynę T-2, zearalenon, aflatoksynsy i ochratoksynę A. W badaniach wykorzystano Biochicol 020 PC i biopreparat sporządzony w laboratorium na bazie chitozanu i grzyba Fusarium culmorum. Zawartość mikotoksyn określano za pomocą immunoenzymatycznej metody ELISA. Główną przyczyną fuzariozy kłosów pszenżyta były grzyby Fusarium poae i Fusarium culmorum. Spośród 13 badanych odmian pszenżyta deoksyniwalenol wykrywano w kilku odmianach chronionych przy użyciu środka Biochicol 020 PC lub rosnących w obiektach kontrolnych. W niektórych odmianach Biochicol 020 PC stymulował akumulację mikotoksyn w ziarnie. DON nie był stwierdzany w ziarnie odmian chronionych z użyciem biopreparatu sporządzonego w laboratorium. Zearalenon, toksyna T-2, aflatoksyny i ochratoksyna A nie były identyfikowane w ziarnie ekologicznego pszenżyta.
Cause of Fusarium head blight (FHB) in organic triticale protected by biopreparations and contamination of the grain with the deoxynivalenol, T-2 toxin, zearalenone, aflatoxins and ochratoxin A were analysed. Biochicol 020 PC and biopreparation made in laboratory on the ground chitosane and Fusarium culmorum were used in field experiment. Content of mycotoxins was defined by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Main cause of triticale head blight were Fusarium poae and Fusarium culmorum. Among 13 of the examined cultivars of organic triticale deoxynivalenol was identified in some cultivars protected by Biochicol 020 PC or grown in control objects. Biochicol 020 PC stimulated accumulation of deoxynivalenol in grain of some cultivars. DON was not found in all object protected by biopreparation made in laboratory. The zearalenone, T-2 toxin, aflatoxins and ochratoxin A were not found in triticale grain.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2010, 55, 4; 102-107
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of methods of determining pentoses and hexoses in lignocellulose raw material hydrolysates I.Determination of pentoses and hexoses in model systems
Porównanie metod oznaczania pentoz i heksoz w hydroliztach surowców lignocelulozowych I.Oznaczanie pentoz i heksoz w układach modelowych
Autorzy:
Podgórska, E.
Targoński, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401986.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
pentoses
hexoses
model systems
orcinol
o-toluidine
Opis:
Determinations of glucose and xylose occurring side by side in various proportions were performed with three colorimetric methods: two methods involing orcinol, and one employing o-toluidine. The comparison of results revealed that the best method of determining xylose error not exceeding 9% was the orcinol method with Glick's reagent. The o-toluidine method was found to be particularly effective in determinations of glucose and xylose side by side, especially when the proportion of the measured component is greater than of the other one.
Porównano wyniki oznaczania glukozy obok ksylozy w roztworach modelowych przygotowanych przez zmieszanie w różnych proporcjach ww. cukrów za pomocą trzech metod kolorymetrycznych, dwóch z orcinolem i jednej z o-toluidyną. Wyniki obliczono metodą wyznaczników oraz poddano je analizie statystycznej. Oznaczając zawartość ksylozy za pomocą podanych wyżej metod stwierdzono, że najmniejszy błąd (-8,8 do +6,0%) popełniono stosując metodę orcinolową z odczynnikiem Glicka, większy przy drugiej metodzie z orcinolem (-8,5 do +15%) i wreszcie z o-toluidyną, gdzie błąd odzysku wynosił od -36% przy stosunku ksylozy do glukozy 1:9 do 9,6% przy proporcji odwrotnej. Glukozę natomiast oznaczyć można obok ksylozy z największą dokładnością metodą o-toluidynową, kiedy ilości ksylozy są mniejsze do glukozy lub tylko dwa razy większe (2,8 do 9%). Przy zastosowaniu metod orcinolowych błąd oznaczenia glukozy wzrastał; jedynie w przypadku proporcji ksylozy do glukozy od 1:4 do 1:9 można było oznaczyć heksozę metodą orcinolową II z błędem odzysku do 10%. W związku z tym do oznaczania glukozy i ksylozy obok siebie można polecić metodę o-toluidynową, zwłaszcza wówczas gdy stosunek oznaczanych składników wynosi 1:1, 1:2 i 2:1.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 3-4; 109-117
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkcja kwasu mlekowego przez grzyby z rodzaju Rhizopus
Lactic acid production by fungi of Rhizopus genus
Autorzy:
Palys, M.
Targonski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827297.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
grzyby
Rhizopus
kwas mlekowy
warunki hodowli
hodowla grzybow
bakterie kwasu mlekowego
Opis:
Kwas mlekowy jest beztlenowym produktem glikolizy prowadzonej przez homo- i heterofermentatywne bakterie fermentacji mlekowej. Próby wykorzystania pleśni z rodzaju Rhizopus do produkcji kwasu mlekowego wykazały nieopłacalność procesu. Pleśnie z rodzaju Rhizopus mają o wiele mniejsze wymagania pokarmowe niż bakterie fermentacji mlekowej. Ponadto wykorzystują jako źródło węgla tanie polimery, takie jak: skrobia, hemicelulozy i celuloza, a produktem fermentacji jest pożądany kwas L(+) mlekowy. W pracy przedstawiono biochemizm wytwarzania kwasów organicznych, w tym mlekowego, z glukozy i ksylozy przy udziale szczepów Rhizopus oryzae z uwzględnieniem czynników warunkujących efektywność tego procesu. Z literatury wynika, że szczepy z rodzaju Rhizopus w optymalnych warunkach hodowli, takich jak: rodzaj i stężenie substratu, odpowiednia temperatura a także pH i natlenienie podłoża hodowlanego wyraźnie zwiększają produkcję kwasu mlekowego. Forma morfologiczna i unieruchomienie grzybni Rhizopus znacznie podnoszą produktywność i wydajność kwasu mlekowego.
Lactic acid is a product of anaerobic glycolysis performed by homo- and heterofermentative lactic acid bacteria. Attempts to use moulds of the Rhizopus genus in the production of lactic acid proved that this process was not cost-effective. The moulds of the Rhizopus genus have much lower nutritional requirements than lactic acid bacteria. Additionally, they use inexpensive polymers as a carbon source, such as: starch, hemicellulose, and cellulose; and the fermentation product is a desirable L(+) lactic acid. The paper presents a biochemical profile of the production of organic acids, including lactic acid, from glucose and xylose with the participation of Rhizopus oryzae strains, and the factors to determine the efficiency of the process are incorporated therein. The reference literature confirms that strains of the Rhizopus genus increase, in large measure, the production of lactic acid under optimal culture conditions, such as type and concentration of the substrate, appropriate temperature, as well as pH and oxygenation of the culture medium. The morphological form and immobilization of Rhizopus mycelium significantly add to the productivity and yield of lactic acid.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies