Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szymczak, Jan" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-27 z 27
Tytuł:
KWERENDA HISTORYCZNA DO KOŚCIOŁA PARAFIALNEGO PW. WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY i ŚW. JAKUBA APOSTOŁA W SZADKU
HISTORICAL RESEARCH ON THE PARISH CHURCH IN SZADEK
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510334.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historical research
parish church
Szadek
Opis:
The church under the invocation of the Holy Virgin Mary and St James the Apostle, destroyed by the Teutonic Knights in 1331, was soon reconstructed, most likely in a wooden version. Consecrated in 1335, the church existed in this form for over a century, until it was replaced in 1438–1448 by a church built of brick. In 1451 it was decorated with paintings by Jan of Wrocław. In 1551, Rev. Rafał Wargawsk covered the church with roof at his own expense. The 17th century was a period when Szadek was governed by starosts of the Wierzbowski family (coat of arms Jastrzębiec), who treated the church as family necropolis. Lack of repair and conservation caused considerable destruction of the church building. Restoration work was undertaken by Rev. Michał Zdzieniecki in 1788. The year 1802 brought a disaster – a fire destroyed the roof and the tower, only the walls and vaulting remained. A temporary shingle roof prevented a complete destruction of the building. The restoration which took place in 1868 changed the architectural appearance of the church building. Successive repair and restoration works were carried out in 1923–1924 and 1969–1971, but they did not change the outer appearance of the church.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2015, 15; 5-33
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrojna eskorta miejskich wozów wojennych w Polsce w XV–XVI w.
Armed Escort of Urban War Wagons in Poland of the Fifteenth–Sixteenth Century
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694744.pdf
Data publikacji:
2016-10-07
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
The article presents an unstudied problem of armed escort of urban war wagons in late medieval and early modern Poland. From the thirteenth century on, towns and cities were obliged to provide food on carts sent to war. Those carts were usually accompanied by an armed escort. But the first document - specifying this obligation for the entire Polish Kingdom together with the number of escorting men and their protective and offensive weapons - dates to 1521. An analysis of this source and some other fragmentary references (from both earlier and later times) makes it possible for us to say that most often the escort included urban infantry. Another interesting conclusion is that from the early sixteenth century crossbows were being gradually replaced with firearms. A detailed table juxtaposes different types of protective and offensive weaponry used by soldiers escorting the urban war wagons in the analyzed period.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2016, 20; 283-305
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z kasztelu do obozu wojennego. Konno, zbrojnie i z dobrze zaopatrzonym wozem
From the castle to the war camp. Horseback, armed and well stocked
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688659.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Polska
wieki XIII–XVI
rycerz w podróży
koń bojowy
wóz zaopatrzeniowy
namiot
Polska
13th–14th centuries
knight on the journey
horse battle
supply car
tent
Opis:
Mobilization of the army in the Middle Ages was slow and its assembly lasted several weeks. Time to prepare for a war expedition is usually a period of four weeks, time to grazing horses. The meaning of war horses and the care given to their owners by the ruler is to include them in the edict of Emperor Frederick I Barbarossa about peace in the state of 1152. A similar record is found in the statutes of King Casimirus Magnus from the mid-14th century. Such high interest in horses was due to the fact that „The horse, as everyone knows, is the most important part of the knight”. The battle horse is dextrarius, which is guided by a squire during a loose journey at the right, so that he is rested at all times at the disposal of the knight. Depending on their financial capacity, knights and nobles sat on both large and large ambulances and inroads, often covered by various armor and medium-sized horses. On the other hand, while carrying luggage while carrying the summarius, the knight mounted a sturdy horse roncin. The knights and nobles on the road put on some light armor: a chainmail, patches or a breastplate. His head protected the open and less tired chaplain. The helmets were used as helm of closed knights only when they entered the fight. Protective armor and spear weapons: copies and spears were on the accompanying wagon. During the journey, a traditional sword or stance was replaced by a handy cord, cleaver or saber, but at the waist there was always a pugnat or dagger. With the announcement of the general expedition the knight should set out on her with a threewheeled food cart for four weeks. In the price list of 1538 we find four types of cars, but only the fourth is a special car for the fierce (currus stipendiariorum). His complete equipment consisted of a basket with scales, hoops, iron wheels and a cover, that is, a canvas cover of the car. Such a car cost 5 florins. Medieval travelers were stopping for meals or for nights usually in taverns or inns. The more fortunate they tried to use usually the hospitality of the monasteries on their way. In the cities they could sleep in the burger homes for a reasonable fee. But during the war expedition, as well as on the hunt, it was necessary to stay even in the hut. But the king, the nobles and the wealthier gentry lived in tents. During the Middle Ages, mainly two types of conical tents were used. These were tents on a circular plan, with a small surface and the second larger – with a base in the shape of a rectangle or oval. According to the statute of the guilds of Bydgoszcz tailors from 1533, the smaller tentoriumbellicum needed 112 cubits (about 64 m) of material. On the other side of the tent, 146 cubits (about 83.2 m) of material was needed. Hetman Jan Tarnowski in his Consilium rationis bellicae warns against fire in the tents and determines their place of stay in a war camp, where the second stage of soldier’s life will take place.
W średniowieczu mobilizacja wojska przebiegała powoli, a jego zgromadzenie trwało kilka tygodni. Czas na przygotowanie się na wyprawę wojenną to zazwyczaj cztery tygodnie, czas na wypas koni. Wyrazem znaczenia koni bojowych i troski okazywanej ich właścicielom przez panującego jest uwzględnienie ich w edykcie cesarza Fryderyka I Barbarossy o pokoju w państwie z 1152 r. Podobny zapis znajdujemy w statutach Kazimierza Wielkiego z połowy XIV w. Tak duże zainteresowanie końmi wynikało z tego, że „koń, jak wszyscy wiedzą, jest najważniejszą częścią rycerza”. Koń bojowy to dextrarius, czyli prowadzony przez giermka podczas podróży luzem po prawicy, aby wypoczęty był w każdej chwili do dyspozycji rycerza. W zależności od swoich możliwości finansowych rycerze i szlachta dosiadali zarówno dorodnych i rosłych ambulatorów i inochodników, często okrytych różną zbroją, jak i koni średniej wielkości. Natomiast podczas podróży bagaże dźwigał juczny summarius, rycerz zaś dosiadał krzepkiego konia roncina. Rycerstwo i szlachta na drogę zakładali lekką zbroję: kolczugę, płaty lub sam napierśnik. Głowę chronił otwarty i mniej męczący kapalin. Przyłbicę jako hełm zamknięty rycerze wykorzystywali dopiero z chwilą wejścia do walki. Uzbrojenie ochronne oraz broń drzewcowa: kopie i włócznie znajdowały się na towarzyszącym im wozie. Podczas podróży tradycyjny miecz lub koncerz zastępował poręczniejszy kord, tasak lub szabla, ale przy pasie był zawsze puginał lub sztylet. Wraz z ogłoszeniem wyprawy powszechnej rycerz powinien wyruszyć na nią z trzykonnym wozem z żywnością na cztery tygodnie. W cenniku z 1538 r. znajdujemy cztery rodzaje wozów, ale tylko ostatni z nich to wóz specjalny dla zaciężnych (currus stipendiariorum). Jego całkowite wyposażenie stanowiły: kosz z wagami, orczykami, okutymi żelazem kołami i poklatem, tj. płóciennym przykryciem wozu. Taki wóz kosztował 5 florenów. Średniowieczni podróżni zatrzymywali się na posiłek lub na nocleg zazwyczaj w karczmach lub w gospodach. Możniejsi starali się korzystać zazwyczaj z gościnności klasztorów znajdujących się na ich drodze. W miastach mogli nocować w domach mieszczan za odpowiednią opłatą. Ale podczas wyprawy wojennej, a także na polowaniu, trzeba było nocować nawet w szałasie. Jednak król, dostojnicy i zamożniejsza szlachta mieszkała w namiotach. W okresie średniowiecza używano głównie dwóch rodzajów namiotów o kształcie stożkowym. Były to namioty na planie koła, o małej powierzchni i drugie obszerniejsze – o podstawie w kształcie prostokąta lub owalu. Według statutu cechu krawców bydgoskich z 1533 r. na mniejszy tentorium bellicum potrzeba było 112 łokci (ok. 64 m) materiału. Natomiast na namiot większy potrzeba było 146 łokci (ok. 83,2 m) materiału. Hetman Jan Tarnowski w swym Consilium rationis bellicae przestrzega przed pożarem w namiotach i określa miejsca ich postoju w obozie wojennym, gdzie nastąpi drugi etap życia żołnierskiego.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 57-81
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uzbrojenie w świetle źródeł pisanych w Polsce do połowy XIII w.
Armament in Poland in the Light of Written Sources Till the Half of the 13th Century
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941850.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
In the paper all the written records concerning defensive weapons, protective weapons, horse armament, horse harness and horseman equipment found in the early Mediaeval sources such as chronicles by Gall Anonim, called Gall, and by Master Vincent, known as Kadłubek, and in the oldest hagiographie sources and the annals and several documents drawn up till the year 1250 have been subjected to analyses. Among offensive weapons the main role was played by edge weapon, /side- arms/, a sword particularly, defined as gladius, ensis, mucro, spatha. A dagger occurs as a pugio, but in some sources this word stands for an ordinary knife, that is cuhellus. Shaft weapon is represented by a spear - venahulum. The word lance stands, first of all, for lancea and hasta, but also for cuspis and pilu. Among the head weapon, a battle-axe, along with a pickaxe, are the most commonly mentioned type of weapon. Commonly occurring word xecuris, i.e. a hatchet, is a term describing both a weapon and a tool. Sporadically the word francisca occurs as a synonym of the word securis. Among shooting weapon occur a bow arcus and a crossbow balista, whereas sagittae, pila, iacula are the terms used for bullets. Among protective weapon a helmet, once described as galea, other times as galimate, and sporadically as cassis, seems to have a leading possition. Warrior’s body was protected with a lorica, most probably meaning a hauberk, although equally well this word may define scale-armour or lamel-armour. The term clipeus was used for a shield, less often also called scutum and pelta. A horse occurring as equus is a frequent quest visitor on the pages of early Mediaeval sources. Different breeds and functions of this animal were expressed by names such as cahallus and asturco as well as ambulator, palefridus, emmisarius and dextrarius. Horse bard and horseman equipment did not gain recognition in the eyes of the chroniclers who mention solely a saddle - sella, spurs - calcarium and a bit - frenum. Although the Polish early Mediaeval sources include a rich span o f names of weapons, yet they do not allow to identify precisely the types of arms in use. In chronicles literary form predominates over reality, the documentary sources having remained very scarce.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2001, 23 T.1
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ceduła na sąd boży z 1511 roku
Permission de certamen singulare en 1511
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16538461.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Les jugements en question apparaissent au Moyen Age dans le procès juridiques au moment où on manque de preuves directes de la culpabilité mais ils servaient également à résoudre les questions juridiques ou même les litiges politiques. Cerlamen .singulare ou duellum - car ainsi s’appelle dans les sources ce jugement-s'est transformé après en moyen de la défense de l’honneur en dehors des tribunaux et avait pour but de faire reculer les calomnies ou de se venger. Une telle lutte exigeait la permission d’un souverain qui d précisait également le temps, le lieu et les conditions dûn duel. Une telle permission écrite en polonais en 1511 vient du roi Sigismond le Vieux qui a permis à Nicolas Turski et Nicolas Smolikowski de résoudre leur litige dans sa cour et au moyen des armes. Cela a eu lieu dans la cour royale mardi vers 10 heures la 16 décembre. Dans ce but il fallait préparer le terain et surtout faire bâtir les lices en deux semaines. Sigismond le Vieux a parfaitement décrit les armes à la disposition des adversaires d’autant plus quelles étaient fort différentes par rapport aux celles employees dans un champ, de bataille. Les deux chevaliers devaient avoir des chavaux, leurs têtes devaient être couvertes des haumes, les thorax et les épaules des cottes de mailles sur lesquelles on mettaient en plus les cuirasses et les dossières. Les mains étaient protégées par les gantelets, les bras par les canons d'avant-bras. Les genoux des chevaliers étaient couverts des genouillères et sur les jambes ils étaient obligés de mettre les chausses de drap. Leurs armes c’étaient: lances, épées et coutella identifiée dans le texte avec thesak (thesak = kord). Pourtant il était absolument défendu d’avoir les dagues quelconques ou d'équiper les chevaux en faux pour empêcher de faire du mal aux chevaux ou aux chevaliers mai protégés dans la partie basse de leurs corps. Malheureusement le déroulement de duellum de même que sa fin nous sont inconnus.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1992, 44; 111-125
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pełka, kanclerz Władysława Łokietka (ok. 1289-1299)
Pełka, chancelier de Władysław Łokietek (environ 1289-1299)
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16669425.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
L'un des plus proches collaborateurs de Władysław Łokietek, dans la dernière décennie du XIIIe siècle, était son chancelier, Pełka, Il naquit dans la famille d'un chevalier, probablement dans la région de Sandomierz (Petite-Pologne). Avant de commencer ses activités auprès du prince, il était préposé de la collégiale S. Florian à Kleparz, faubourg de Cracovie. C'était une personne instruite. Il obtint sa licence à l'une des universités fonctionnant contemporairement en Europe. Quand Władysław Łokietek fut devenu maître des terres de Cracovie et de Sandomierz en 1289, il devint son chancelier en Cujavie, et, en 1294, après l'annexion de la principauté de Łęczyca sa translation au poste de chancelier dans cette région eut lieu. Depuis novembre 1296, il était chancelier de Sieradz, et jusqu'à 1299 chancelier unique du prince, qui régnait encore en Grande-Pologne et en Poméranie de Gdańsk. Devenant chancelier de Sieradz il obtint aussi la charge du curé à Pajęczno. Les revenue qu'il en tirait constituaient, avec ceux, provenant de quelques autres villages, les appointements de sa charge. A côté de ses activités dans la cure, où le travail consistait en rédaction des documents, il s'occupait de l'action politique en collaborateur de confiance du prince. En février 1297, il participait aux pourparlers avec l'eveque de Cracovie, Muskata, et en novembre de la même année, avec le roi tchèque, Vaclav II. Brx septembre 1298, il servait d'intermédiaire dans les pourparlers avec les citadins de Lübeck concernant l'aide financière à Łokietek, et en Juillet 1299, 11 prit part â la rencontre avec l'archevêque de Gniezno, Jakub Świnka. C'était sa dernière apparition dans les sources. Certes, il mourut sous peu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1986, 23; 73-92
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żywność na miejskich wozach wojennych w późnym średniowieczu i na początku epoki nowożytnej
Provisions on Urban Military Carts in the Late Middle Ages and at the Beginning of the Modern Era
Die Nahrung auf den städtischen Kriegswagen am Ende des Mittelalters und am Anfang der Neuzeit
Les aliments sur des urbains chariots de guerre á la fin du Moyen Age et au début de l’époque moderne
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22890424.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2006, 5, 1; 59-74
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kwestii liczebności oddziałów wojskowych w Polsce okresu rozbicia dzielnicowego
По вопросу многочисленности военных отделов в Польше в период удель кого раскола
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647744.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Среди факторов, определяющих поенные усилия государства и общества, важное место занимает вопрос многочисленности армии. О количестве солдат соответственно экипированных и обученных военному ремеслу решал демографический и экономический потенциал страны, а также происходящие в ней структурно-общественные изменения. В период удельной раздробленности отдельные князья могли пользоваться только собственными ресурсами уделов и по мере того, как прогрессировала феодальная раздробленность все больше и больше уменьшались их мобилизационные возможности. Подсчитано, что владелец мог иметь в распоряжении армию в 1/60 общего числа населения княжества, а в масштабе всего польского государства это число составляло около 23—25 тыс. людей. Реляции источников чаще всего содержат общие данные, касающиеся количества войск, и общие утверждения числа войск, участвующих в различных военных, кампаниях например, много тысяч, многочисленные отряды, маленькая горстка и т. п. Неоднократно поданные числа бывают преувеличенными, обычно в десять раз. К большим мобилизационным акциям можно зачислить вывод в 1259 г. двух тысяч вооруженных князем ленчнцким и куявским, Казимиром Конрадовицем; 3 тыс. верховых, и 2 тыс. пехоты, которых в 1280 г. повел на Русь галицкую владелец краконской, сандомерской и серадской земель Лешек Чарта, a также 1800 воииоп князя леичнцкого, Казимера, в 1294 Г. против литовцев.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1981, 2; 51-75
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ulicą Byszewską do Skoszew w gminie Nowosolna w powiecie łódzkim wschodnim
From Byszewy to Skoszewy in the Nowosolna Municipality in the District of Lodz East
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967015.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Gmina Nowosolna
osadnictwo
wieś Byszewy
Skoszewy
wieś Moskwa
Opis:
In Nowosolna commune (Neu-Sulzfeld) near Lodz the greatest importance in the past belonged to Skoszewy, today’s Old Skoszewy that received city rights in 1426 two years after Lodz. In the middle of the road from Nowosolna to Skoszewy there is a village called Byszewy, recorded in 1389. In the sixteenth century it was divided into Byszewy Large with a mill and Byszewy Small. The land was developed to Jaroszki village and currently unknown Drożęcin. Plichtów was developed from Byszewy and Moskwa. Byszewy since the Middle Ages had belonged to the parish in Old Skoszewy. In 1686 Jan Plichta from Kołacin coat Półkozic bought a farm called Byszewy. His descendant was Teodor Plichta (c. 1755–1833), the owner of Byszewy and Moskwa, who at the beginning of the nineteenth century, erected a brick mansion in Byszewy. It appeared in the works of Jaroslaw Iwaszkiewicz, as “manor with four columns”.
Źródło:
Zeszyty Wiejskie; 2016, 22; 379-390
1506-6541
Pojawia się w:
Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tekst laudacji wygłoszonej w dniu 4 czerwca 2012 r. z okazji odnowienia doktoratu Uniwersytetu Łódzkiego profesora Stanisława M. Zajączkowskiego
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689737.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
tekst laudacji
Stanisław M. Zajączkowski
odnowienie doktoratu UŁ
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2012, 11, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życiorys naukowy profesora Stanisława M. Zajączkowskiego
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689789.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
życiorys naukowy
Stanisław M. Zajączkowski
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2012, 11, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les coûts de la construction des murailles en Pologne jueq’au XVI siecle
Koszty budowy fortyfikacji murowanych w Polsce do XVI wieku
Autorzy:
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941837.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
W artykule podjęto próbę określenia wielkości wydatków na budownictwo obronne, a to miejskie mury obronne oraz zamki, zarówno o charakterze wybitnie wojskowym, jak i rezydencjonalno- obronnym. Koszty budowy i naprawy umocnień miejskich ponosił ich właściciel, ale partycypowali w tym także mieszczanie - jak wskazują przykłady Wrocławia z przełomu XIII i XIV w. oraz Krakowa i Lwowa w XV w. Nakłady finansowe na fortyfikacje w niektórych latach stanowiły dość znaczne obciążenie dla budżetu miejskiego. Koszty budowy zamków uzależnione były od wielkości obiektu i jego wyposażenia. Zamek biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego w Pińczowie kosztował w III ćwierci XV w. ponad 20 tys. grzywien, na mniejsze założenia obronne wydatkowano 12 tys. grzywien, zaś niewielkie rezydencje rycerskie można było wznieść za 500-700 grzywien. Kolejnym problemem jest rozbudowa i modernizacja oraz naprawa zamków. Gruntowna przebudowa zamku łęczyckiego w latach 1563-1564 oceniona zotała na 3 tys. florenów. Na koszty budowy i naprawy fortyfikacji składały się przede wszystkim wydatki na materiały budowlane, ich transport oraz płace robocze. Według przeprowadzonych obliczeń odcinek muru ceglanego o kubaturze 1 ms zawierał materiały budowlane za 9 groszy w końcu XIV w., aby w II połowie XVI w. osiągnąć 22 grosze. W świetle rachunków z XVI w. płace stanowiły 31% wszystkich kosztów, na transport poszło 20%, natomiast materiały budowlane wynosiły pozostałe 49% wydatków. Budownictwo obronne należało do inwestycji bardzo kosztownych i angażowało znaczną część dochodów szlachty, możnowładztwa oraz panującego. Fortyfikowanie kraju przez Kazimierza Wielkiego pochłonęło około 524 tys. grzywien, co równało się wielkości wszystkich dochodów króla z okresu 7,5 lat jego panowania. Zapoczątkowany przez niego rozmach w budownictwie obronnym załamał się wszakże po jego śmierci, a wieki XV i XVI to czasy przeważnie inwestycji prywatnych.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 1991, 14
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karśniccy w Polsce Centralnej w źródłach epigraficznych z XVI–XVIII w.
The Karśnicki Family in Central Poland in Epigraphic Sources from the 16th–18th Centuries
Autorzy:
Szymczak, Alicja
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33906343.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Karśniccy family
nobility
epigraphy
Karśniccy
szlachta
epigrafika
Opis:
Rodziny Karśnickich pochodzących z Łęczyckiego i Sieradzkiego dotyczą cztery zabytki epigraficzne. Pierwszy, obecnie zaginiony, odnotowany tylko w pracy Szymona Starowolskiego Monumenta Sarmatarum, dotyczy Barbary Sarnowskiej, po mężu Sasin Karśnickiej, pochowanej w Łowiczu w 1583 r. obok wuja arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Przerębskiego. Trzy kolejne zabytki znajdują się w dawnym kościele bernardyńskim w Ostrzeszowie i dotyczą członków rodziny Fundament Karśnickich h. Jastrzębiec: epitafium barokowe wojskiego ostrzeszowskiego Tomasza (zm. 1707), nagrobek jego syna Jerzego Floriana, podpułkownika w służbie hetmana polnego Stanisława Rzewuskiego, stolnika wieluńskiego (zm. 1742) i tablica nagrobna sędziego wieluńskiego Kazimierza (zm. 1797), syna Franciszka z Kierzna, stolnika ostrzeszowskiego i wnuka Tomasza. Autorzy prezentują genealogię obu rodzin, powiązania rodzinne i działalność polityczną.
The Karśnicki family from Łęczyckie and Sieradzkie are related to 4 epigraphic monuments. The first, now lost, recorded only in the work of Szymon Starowolski, Monumenta Sarmatarum, concerns Barbara Sarnowska, after her husband Sasin Karśnicka, buried in Łowicz in 1583, next to her uncle, the archbishop of Gniezno, Jan Przerębski. Three other monuments are located in the former Bernardine church in Ostrzeszów and concern members of the family Fundament Karśnicki, Jastrzębiec coat of arms: a baroque epitaph of Tomasz wojski (tribunus) of Ostrzeszów (died 1707), the tombstone of his son Jerzy Florian, lieutenant colonel in the service of the field hetman Stanisław Rzewuski, stolnik (dapifer) of Wieluń (died 1742) and the tombstone of Kazimierz judge of the Wieluń (died 1797), son of Franciszek of Kierzno, stolnik (dapifer) of Ostrzeszów and grandson of Tomasz. The authors present the genealogy of both families, family connections and political activity.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 161-180
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testament rajcy łódzkiego Klemensa Czarnego z roku 1594
Testament of Clement the Black, councilor of Łódź (1594)
Autorzy:
Szymczak, Alicja
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46172995.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Łódź
wiek XVI
mieszczanie
testamenty
16th century
townspeople
wills
Opis:
Klemens Czarny należał do elity mieszczaństwa łódzkiego w drugiej połowie XVI w. Był ławnikiem w latach 1561–1572, w 1573 r. został rajcą i sprawował ten urząd do śmierci w 1594 r. Testament sporządził 10 lutego tegoż roku. Cztery córki: Dorota, Zofia, Katarzyna i Anna otrzymały posagi w pieniądzach – po 6 grzywien każda. Natomiast wszystkie grunty orne i ogrody otrzymali jego trzej synowie: Wojciech, Stanisław i Marek, z którym miał mieszkać aż do śmierci. Testament zawiera opis lokalizacji posiadłości Klemensa Czarnego i znanych imiennie jego sąsiadów, wymienia też wiele dawnych nazw topograficznych z terenu dzisiejszej Łodzi. Dodatkową wartość badawczą dokumentu stanowi miejscowy dialekt, w jakim został on spisany.
Clement the Black belonged to the elite of the Łódź burghers in the second half of the 16th century. He was a juror in municipal court in the years 1561–1572, in 1573 he become a councilor and held this office until his death in 1594. He made his last will on February 10 of that year. Four daughters: Dorothy, Sophia, Catherine and Anne received dowries in money of 6 marks each. At the same time, all the arable lands and gardens were given to his three sons: Wojciech, Stanislaw and Mark, with whom he was to live until his death. The will contains the location of the property of Clement the Black and his well-known neighbors, as well as many old topographic names from the area of today’s Łódź. Importantly, the local dialect of the town appears in this document.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 110; 61-76
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz majątku ruchomego burmistrza sieradzkiego Piotra Zamojskiego z 1581 r.
Inventory of Movable Property of the Sieradz Mayor, Piotr Zamojski from 1581
Autorzy:
Szymczak, Alicja
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205215.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Piotr Zamojski herbu Jelita
Opis:
Piotr Zamojski, a nobleman and a Sieradz burgehr (nobilis et famatus) was one of the most notable Sieradz citizens in the second part of the 16th century. He was a juror (1570–1572), a councilor (1575/1576), a landvogt (1577/1578) and the Sieradz mayor (1578/1579). He manufactured and sold various liquors, including beer and booze. He traded in salt, iron and leather and also acted as a pawnbroker offering burghers lawns on their houses and land. The inventory was catalogued on 27 December of 1581. It contains a list of objects from 5 chests deposited in the parish church as well as objects found in individual rooms of the house, animals in a stable and grains in a barn. Movable properties listed in the inventory include clothes, jewelry, farm equipment, equipment for booze manufacture. The inventory comprised all the things from the house and the farm. Their number which was exceptional compared to other burgher inventories is undoubtedly a sign of Piotr Zamojski’s wealth. A big part of the wealth was Agnieszka’s dowry or was from the house of her uncle, canon Franciszek. What seems certain is the fact that Piotr Zamojski inherited his vast collection of books. It included not only books typical for a clergyman, but a big collection of books confirming a humanistic inclination of the owner. Some of them were probably bought by Piotr Zamojski, e.g. books concerning municipal law. The inventory also included various objects offered by the Sieradz gentry due to unpaid taxes. Among those things given to a tax-collector were even family signet rings!
Źródło:
Zeszyty Wiejskie; 2014, 19; 375-388
1506-6541
Pojawia się w:
Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elogia ku czci bł. Bogumiła w kolegiacie NMP w Uniejowie przez księdza Andrzeja Miniszewskiego, doktora obojga praw, niegdyś dziekana i oficjała uniejowskiego, napisana w 1802 r.
Eulogy in honour of blessed Bogumił in the Holy Virgin collegiate church in Uniejów
Autorzy:
Szymczak, Jan
Szymczak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487423.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Błogosławiony Bogumił
Najświętsza Maryja Panna
kolegiata pw. Wniebowzięcia NMP w Uniejowie
ks. Andrzej Miniszewski
elogia
blessed Bogumił
Holy Virgin
collegiate church in Uniejów
father Andrzej Miniszewski
eulogy
Opis:
Przedmiotem artykułu jest historyczna analiza elogii ku czci bł. Bogumiła, znajdująca się na tablicy umieszczonej na południowej ścianie prezbiterium kolegiaty pw. Wniebowzięcia NMP w Uniejowie, napisana w 1802 r. przez księdza Andrzeja Miniszewskiego. Autorzy odczytali tekst łaciński oraz przetłumaczyli go na język polski. Uzupełnienie stanowią informacje na temat ks. Miniszewskiego oraz źródeł jego wiedzy na temat bł. Bogumiła od średniowiecza.
This article presents a historical analysis of the eulogy in honour of blessed Bogumił on a commemorating plate placed on the southern wall of the presbytery in the Holy Virgin collegiate church in Uniejów. It was written in 1802 by father Andrzej Miniszewski, doctor of law, dean and Uniejów official. The authors of this study translated the Latin text into Polish. The article also provides information about father Miniszewski and the sources of his knowledge about blessed Bogumił since the Middle Ages.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2019, 8; 5-20
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Examination of mechanical properties of welds of DOCOL 1200M toward application in components of special vehicles
Autorzy:
Szczucka-Lasota, Bożena
Węgrzyn, Tomasz
Szymczak, Tadeusz
Jurek, Adam
Piwnik, Jan
Wilczyński, Krzysztof Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098150.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
special vehicles
civil engineering
transport
welding
pojazdy specjalne
inżynieria lądowa
spawanie
Opis:
The paper focuses on modern martensitic steel (Docol 1200M) and its joint manufactured by means of welding process supported by micro-jet cooling for special vehicles’ structures. Docol 1200M is a type of material denoted as AHSS (A- advanced; H - high; S – strength; S - steel) with important material characteristics, which allows the potential to reduce the weight of the construction of transport means. The paper verifies if the use of micro-jet cooling after MAG welding process could help to maintain initial mechanical parameters of special vehicles’ components. The quality of the joining process was checked by nondestructive and destructive tests. Results from tensile tests have enabled capturing the stress-strain curve as well as mechanical parameters and comparison with data of the parent material. Fatigue properties of the weld are described in terms of the fatigue limit and fatigue diagram, presenting fatigue limit as a key mechanical parameter with respect to the application of the joint examined. Testing the fatigue strength of a new steel grade for special vehicles’ structures in the innovative MAG process at micro-jet cooling was treated as the main goal of the study.
Źródło:
Transport Problems; 2021, 16, 2; 33--43
1896-0596
2300-861X
Pojawia się w:
Transport Problems
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wybranych parametrów fizyko-chemicznych stałych homogenicznych i heterogenicznych paliw rakietowych w aspekcie oceny ich trwałości
Autorzy:
Florczak, Bogdan.
Jasińska-Guzik, Halina.
Marzec, Andrzej.
Szymczak, Jadwiga.
Błachnio Bogumiła.
Milewski, Eugeniusz.
Miszczak, Maciej.
Szymanowski, Jan.
Powiązania:
Problemy Techniki Uzbrojenia i Radiolokacji 1999, z. 69, s. 111-123
Data publikacji:
1999
Tematy:
Paliwa rakietowe badanie materiały konferencyjne
Opis:
Rys., tab.; Bibliogr.; Streszcz.; Materiały z VIII Konferencji Naukowo-Technicznej "Problemy rozwoju, produkcji i eksploatacji techniki uzbrojenia".
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
    Wyświetlanie 1-27 z 27

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies