Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szweda, Adam." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Krzyżacki poseł na synodzie piotrkowskim w 1442 roku
Teutonic Envoy at Piotrków Synod of 1442
Autorzy:
Szweda, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694746.pdf
Data publikacji:
2016-10-07
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
In April 1442 an envoy of the Grand Master of the Teutonic Order Konrad von Erlichshausen appeared before the participants of provincial synod at Piotrków in the person of a parish priest from Sępopol Mikołaj Wetterheim. He wanted to present the transumpts of the bulls of Pope Alexander IV and Martin V issued for the Teutonic Order. In the face of the opposition of the council fathers, the Teutonic envoy took care to record all those circumstances in a notarial act which sheds light on an unknown aspect of the Polish Teutonic relations in the early 1440s. An assumption can be made that the mentioned bulls concerned the right to present Teutonic candidates to fill the vacancies in Pomerania territory, that is under the authority of bishop of Włocławek and archbishop of Gniezno. The mentioned notarial instrument broadens our knowledge about the participants and course of the synod at Piotrków, as well as provides us with additional arguments on the separation of the synod and a general assembly of the nobility convened soon afterwards to Sieradz, because in some literature on the subject those two events were treated as one.
In April 1442 an envoy of the Grand Master of the Teutonic Order Konrad von Erlichshausen appeared before the participants of provincial synod at Piotrków in the person of a parish priest from Sępopol Mikołaj Wetterheim. He wanted to present the transumpts of the bulls of Pope Alexander IV and Martin V issued for the Teutonic Order. In the face of the opposition of the council fathers, the Teutonic envoy took care to record all those circumstances in a notarial act which sheds light on an unknown aspect of the Polish Teutonic relations in the early 1440s. An assumption can be made that the mentioned bulls concerned the right to present Teutonic candidates to fill the vacancies in Pomerania territory, that is under the authority of bishop of Włocławek and archbishop of Gniezno. The mentioned notarial instrument broadens our knowledge about the participants and course of the synod at Piotrków, as well as provides us with additional arguments on the separation of the synod and a general assembly of the nobility convened soon afterwards to Sieradz, because in some literature on the subject those two events were treated as one.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2016, 20; 273-282
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Negotiations Leading to the Second Peace of Toruń
Rokowania prowadzące do zawarcia drugiego pokoju toruńskiego
Autorzy:
Szweda, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194009.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
Polska
Prussia
the Teutonic Order
the Thirteen Years’ War
negotiations,
treaty documents
Opis:
Od pierwszych miesięcy trwania wojny trzynastoletniej odbywały się rozmowy, których celem było znalezienie pokojowego rozwiązania. Ich przebieg był warunkowany z jednej strony rozwojem działań wojennych, z drugiej – różnymi oczekiwaniami walczących stron. Zakon krzyżacki od początku prezentował stanowisko legalistyczne, odmawiając ustępstw, co zmieniło się dopiero po kolejnych klęskach i stratach terytorialnych. Stany pruskie uznające władzę króla domagały się całkowitego usunięcia Zakonu z Prus, natomiast elity polskie przejawiały chęć kompromisu. Z szeregu negocjacji wyróżnić można rozmowy w Kobelgrubbe w 1465 r., prowadzone w dużej mierze między przedstawicielami stanów – podległych królowi i wielkiemu mistrzowi. Pokazały one niemożność wewnątrzpruskiego porozumienia na późnym etapie konfliktu. Ostateczne porozumienie zostało zaprzysiężone przez obu panujących, obecnych podczas finalnej fazy negocjacji, co nadało porozumieniu obowiązującą moc prawną, jeszcze przed wymianą głównych dokumentów traktatowych.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2016, 81, 4; 31-46
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łowy książąt mazowieckich a spław na Omulwi. Handel, polityka i ochrona środowiska w początkach XVI wieku
The hunts of Masovian dukes and floating on the Omulw Trade, politics and environment protection in early 16th century
Autorzy:
Szweda, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763510.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
hunting
Masovia
Prussia
Omulew
floating
Szkwańska Forest or Zagajnica
łowy
Mazowsze
Prusy
spław
Puszcza Szkwańska/Zagajnica
Opis:
Na przełomie XV i XVI w. krzyżaccy administratorzy z południowych Prus (prokurator nidzicki) usiłowali wykorzystać Omulew jako drogę spławu pruskiego drewna do Narwi i dalej Wisłą do Gdańska. Zamiary te spotkały się z oporem ze strony książąt mazowieckich (Konrada III, wdowy po nim, Anny, oraz synów Janusza III i Stanisława), ponieważ nad rzeką swoje siedliska miała zwierzyna, na którą polowali. Źródła związane z tą sprawą ukazują konsekwentne dążenia mazowieckich Piastów do ochrony wielkich kompleksów leśnych na północy ich władztwa, czyli Puszczy Szkwańskiej/Zagajnicy, przed gospodarczą eksploatacją, ponieważ polowania na tym obszarze zapewniały im „specjalną rozrywkę i niemałe dochody”.
At the turn of the 15th and 16th centuries the Teutonic Order administrators of southern Prussia (procurator of Nidzica) tried to use the Omulew as the water path for floating Prussian timber to the Narew and then by the Vistula to Gdańsk. Those attempts met opposition from Masovian dukes (Konrad III, his widow Anna and his sons Janusz III and Stanisław) because the river attracted the game which they hunted. The sources related to this matter show consistent striving of the Masovian Piasts for protection of large forest areas in the north of their domains, the Szkwańska Forest or Zagajnica, against economic exploitation because hunting in that area gave them “special entertainment and considerable income”.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2023, 89; 107-119
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwszy pokój toruński w stosunkach polsko-krzyżackich do 1423 r.
The First Peace of Toruń in the Polish-Teutonic relations to 1423
Autorzy:
Szweda, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792643.pdf
Data publikacji:
2012-11-27
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Pierwszy Pokój Toruński
stosunki polsko-krzyżackie
Krzyżacy
Opis:
Pokój, którego preliminaria wystawiono 1 II 1411 r. w Toruniu, a ratyfikowano 10 V tr. nad Drwęcą w pobliżu Złotorii był pokojem „wieczystym” (pax perpetua), co znaczy, że czas jego obowiązywania nie był w żaden sposób ograniczony. Jednak strona polsko – litewska już we wrześniu 1411 r. podczas zjazdu sądowego w Murzynnie podjęła działania wyraźnie zmierzające do rewizji postanowień traktatu toruńskiego. Od tej chwili był to bardzo charakterystyczny rys polityki królewskiej, widoczny podczas kolejnych postępowań arbitrażowych przed królem rzymskim Zygmuntem Luksemburskim oraz na forum soboru w Konstancji. Z drugiej strony dyplomacja zakonna wytrwale odwoływała się do faktu posiadania opieczętowanego dokumentu Władysława Jagiełły ze stosownymi zobowiązaniami; akt pokoju toruńskiego był w kancelarii krzyżackiej kilkakrotnie transumowany, w celu wykorzystania go podczas działań przed Zygmuntem i w Kurii papieskiej. Spór zakończył dopiero kolejny konflikt zbrojny i zawarty w jego konsekwencji następny układ pokojowy (pokój mełneński z 1422 r.). Jeden z jego punktów przewidywał wydanie Polsce dokumentu traktatu toruńskiego, znajdującego się w rękach zakonu. W czasie zjazdu ratyfikacyjnego pod Wieloną w maju 1423 r. w posiadaniu przedstawicieli króla znalazł się tylko dokument wstępny, a Krzyżacy posługiwali się dokumentem głównym jeszcze w początkach XVI w., mimo, że pokój toruński formalnie od dawna już nie obowiązywał. Akt opatrzony 40 pieczęciami należącymi do władcy i gwarantów strony polsko – litewskiej został przekazany Zygmuntowi Staremu dopiero w 1526 r. – niedługo potem zaginął, ponieważ nie odnotowują go najstarsze inwentarze Archiwum Koronnego.
The Peace, preliminaries were signed on February 1st, 1411, in Toruń, and ratified on May 10th that year on the bank of the Drwęca River near Złotoryja was the eternal peace which means that its duration was not limited in any way. However, the Polish-Lithuanian side in September 1411, during the court convention in Murzynno was clearly seeking a revision of the Treaty of Toruń. From that very moment on it was a very distinctive feature of royal policy, apparent in subsequent arbitration proceedings before the Roman king Sigismund of Luxemburg, and during the Council of Constance. On the other hand, Teutonic diplomacy constantly referred to the fact that they possessed stamped deed of Władysław Jagiełło with the relevant obligations; transumpts of the Peace of Toruń were made in the Teutonic chancellery several times, in order to use it in contacts with King Sigismund and the Roman Curia. Dispute was ended with another armed conflict and another peace agreement (The Treaty of Mełno of 1422). One of the points provided for release of the act of the Treaty of Toruń to Poland, that was in the hands of the Order. During the ratification convention in May 1423, in the possession of representatives of the Polish king was only a preliminary act and the Teutonic Knights were using the main act even in the early 17th century, even though the Peace of Toruń formally had long expired. The act bearing 38 seals belonging to the ruler and the guarantors of the Polish-Lithuanian side was handed to Sigismund the Old only in 1526 - shortly after that it disappeared, because it is not recorded by the oldest inventories of the Crown Archive.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2012, 19; 69-77
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakon krzyżacki wobec Polski i Litwy w latach 1411–1414
Autorzy:
Szweda, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640465.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
zakon krzyżacki, Królestwo Polskie, sąd polubowny, negocjacje dyplomatyczne, subarbiter Benedykt Makrai
Opis:
The Teutonic Order’s attitude towards Poland and Lithuania in the years 1411–1414 The „eternal peace” between Poland, Lithuania and the Teutonic Order, ratified on 10 May 1411, turned out to be an extremely impermanent agreement. The first symptoms of a crisis appeared already in September of the same year, when at a session held in Kujawy, a mixed court of arbitration decided that the Polish-Lithuanian side strives toward a revision of the Toruń agreements. The Order reacted instantly by implementing a military draft action and striking up a cooperation with the King of Rome as well as the Hungarian King Sigismund of Luxemburg who from the very beginning contested the Toruń truce. The author of the article analyzes minutely the diplomatic efforts of all sides of the conflict as well as the propaganda campaign of the Order and the simultaneous preparations to a new war which had led to the removal of Henry von Plauen from the post of the Grand Master. The Order’s return to the negotiation table, did not put an end to the threat of an armed conflict, as Poland had presented a maximum program of territorial claims, sygnalizing clearly that it is not interested in negotiations. Ultimately in July 1414, Ladislaus Jagiello and Alexander Witold had sent warning letters to Malbork, thereby initiating the so called hunger war. The events of 1411–1414 had shown that the Teutonic Order was at that becoming to an increasing extent the subject, and not the object of international policy.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 2
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starania Jana Olbrachta o krzyżacką pomoc przeciwko księciu mazowieckiemu Konradowi III Rudemu w 1495 roku
Autorzy:
Szweda, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608086.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Mazowsze
Zakon Krzyżacki
król Jan Olbracht
II pokój toruński
prawo lenne
Opis:
gNach dem Abschluß des Zweiten Thorner Friedens 1466 ist der Hochmeister des Deutschen Ordens „Fürst und Rat der Krone” geworden, der dazu verpflichtet war, dem polnischen König militärischen Beistand zu leisten. An diese Pflicht erinnerte König Johann Albrecht den Hochmeister Johann von Tiefen, als 1495 nach dem Tod des Herzogs Janusz II. von Masowien sein Brunder Konrad der Rote das Fürstentum Płock eingenommen hatte, auf das auch die Krone Ansprüche geltend machte. Johann Albrecht entsandte seinen Sekretär Johann Konopacki mit der Forderung nach Preußen, bewaffnete Hilfe gegen Konrad zu leisten. Die Ordensleitung unterstützte diese Aktion nicht, weil sie befürchtete, daß die Krone sich ganz Masowien einverleiben und die Stellung des Ordens somit noch mehr geschwächt würde. Der Hochmeister sah aber zusammen mit Vertretern der preußischen Stände keinen Ausweg, den Forderungen des Königs zu widerstehen (rechtlich gesehen hatte er keine Gründe, diese abzulehnen, er verfügte auch über keine reale Macht), weshalb er auf Zeit spielte. Er verschob seine Entscheidung bis zur Versammlung der Stände, dann bot er sich als Vermittler zwischen dem König und Herzog Konrad an. Auch versuchte er, die Angelegenheit mit seinem Streit mit dem Bischof von Ermland Lukas Watzenrode in Verbindung zu bringen Der König entschied den Streit mit Konrad dem Roten schließen ohne die Hilfe des Ordens zu seinen Gunsten. Zwei Jahre später nahm Johann von Tiefen am Kriegszug Johann Albrechts in die Moldau teil, wo er auch gefallen ist. 
The paper presents the activities of Jan Olbracht, who in 1495 requested help from the Grand Master of the Teutonic Order, Johann von Tiefen, against against Konrad III the Red, duke of Masovia, who illegally took over the Duchy of Płock after the death of his brother Janusz II. Faced with the demands presented by the royal envoy Jan Koniecpolski, the Order’s authorities temporised with the king. A special state meeting was convened and the Order’s mediation was suggested to the king, only after the fiasco of which, military aid was promised. The validity of king’s request was not questioned, however. Eventually, the help of the Grand Master was not needed, because Jan Olbracht soon solved his argument with the Masovian duke.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2016, 82
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka słów o pieczęci biskupa włocławskiego Jana Pelli z Niewiesza przy dokumencie pokoju mełneńskiego z 1422 r.
Autorzy:
Szweda, Adam
Szybkowski, Sobiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603467.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
pieczęć
traktaty pokojowe
Królestwo Polskie
zakon krzyżacki
biskupi włocławscy
seal
peace treatises
Kingdom of Poland
Teutonic Order
bishops of Włocławek
Opis:
A few words on the seal of bishop of Włocławek Jan Pella of Niewiesz on the document of Mełno Peace of 1422The purpose of the article is to present trials and tribulations with the attachment of the seal of Bishop of Włocławek Jan Pella of Niewiesz to the main Polish document of the 1422 Mełno Peace. Despite the fact that the sealed document of the treaty was handed over to the Teutonic Knights at an assembly at Wielona in April of 1423, there was no seal of Bishop Jan, who was one of the Polish guarantors of the peace. It was not until 14 April 1426 that the seal was put to the document as a result of the agreements made at a Polish-Teutonic meeting at Grodno in December 1425. The bishop’s seal was brought to Toruń by a delegation made up of Jan Pella’s nephew, Piotr of Niewiesz, and a few low-ranking clergymen. The actual attachment of the seal to the document especially provided for this occasion was made by the bishop’s nephew, and the seal was described in great detail in a notary’s instrument issued for this reason. The article is supplemented by an appendix in the form of edition of two sources related to the attachment of the bishop’s seal, that is the notary’s instrument of 14 April, and a letter of Toruń Commander Henryk Marschalk to the Grand Master of the Teutonic Order Paul von Rusdorf of 15 April 1426.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2018, 56
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies