Łowy książąt mazowieckich a spław na Omulwi. Handel, polityka i ochrona środowiska w początkach XVI wieku

Na przełomie XV i XVI w. krzyżaccy administratorzy z południowych Prus (prokurator nidzicki) usiłowali wykorzystać Omulew jako drogę spławu pruskiego drewna do Narwi i dalej Wisłą do Gdańska. Zamiary te spotkały się z oporem ze strony książąt mazowieckich (Konrada III, wdowy po nim, Anny, oraz synów Janusza III i Stanisława), ponieważ nad rzeką swoje siedliska miała zwierzyna, na którą polowali. Źródła związane z tą sprawą ukazują konsekwentne dążenia mazowieckich Piastów do ochrony wielkich kompleksów leśnych na północy ich władztwa, czyli Puszczy Szkwańskiej/Zagajnicy, przed gospodarczą eksploatacją, ponieważ polowania na tym obszarze zapewniały im „specjalną rozrywkę i niemałe dochody”.

At the turn of the 15th and 16th centuries the Teutonic Order administrators of southern Prussia (procurator of Nidzica) tried to use the Omulew as the water path for floating Prussian timber to the Narew and then by the Vistula to Gdańsk. Those attempts met opposition from Masovian dukes (Konrad III, his widow Anna and his sons Janusz III and Stanisław) because the river attracted the game which they hunted. The sources related to this matter show consistent striving of the Masovian Piasts for protection of large forest areas in the north of their domains, the Szkwańska Forest or Zagajnica, against economic exploitation because hunting in that area gave them “special entertainment and considerable income”.