Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szkodziak, Piotr" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ultrasound screening for pyelectasis in pregnant women. Clinical necessity or “art for art’s sake”?
Ultrasonograficzna ocena pielektazji u ciężarnych. Kliniczna konieczność czy „sztuka dla sztuki”?
Autorzy:
Szkodziak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033137.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
pregnancy complications
Opis:
Renal pelvicalyceal dilatation is caused by urine retention in the upper urinary tract. It is referred to as pyelectasis in medical literature. This term does not indicate the cause that leads to the dilatation of and urine retention in the renal pelvicalyceal system. Mild pelvicalyceal dilatation during pregnancy is usually considered to be physiological in nature – it can occur in up to 90% of pregnant women. Retention is more common in the right kidney, in primigravidae, in the second half of pregnancy and in multiple pregnancies. Pyelectasis during pregnancy rarely causes clinical symptoms and often does not require treatment. Nevertheless, urine retention in the renal pelvicalyceal system is conducive to the development of asymptomatic bacteriuria and may be a risk factor for recurrent urinary tract infections, pyelonephritis and acute kidney failure; it may also cause renal colic. In consequence, this condition can lead to intrauterine infection and premature labor in the pregnant woman and to prematurity, anemia, congenital pneumonia or sepsis in the child. In a study conducted at the 3rd Department of Gynecology of the Medical University of Lublin it was concluded that unilateral pyelectasis of more than 20 cm3 is associated with a significant increase in the risk of asymptomatic bacteriuria. This volume corresponds to grade 3 and/or 4 pelvicalyceal dilatation according to the Society for Fetal Urology/European Federation of Societies for Ultrasound in Medicine and Biology classification. The pyelectasis volume measuring method using three-dimensional ultrasound scanning included in the criteria for the assessment of asymptomatic bacteriuria was assessed as sensitive and specific. The ultrasound-based evaluation of the kidneys for the presence of pyelectasis and its grade in pregnant women has some clinical implications. It allows for identifying cases with an increased risk of asymptomatic bacteriuria, which requires treatment in pregnant women. Screening during pregnancy for pyelectasis seems to be important in preventing asymptomatic bacteriuria from progressing to symptomatic urinary tract infection.
Poszerzenie układu kielichowo-miedniczkowego jest spowodowane zastojem moczu w górnych drogach moczowych. W piśmiennictwie nosi ono nazwę pielektazji. Termin nie określa przyczyny, która prowadzi do poszerzenia i zastoju moczu w układzie kielichowo-miedniczkowym. W ciąży łagodne poszerzenie układu kielichowo-miedniczkowego zwykle uważa się za zjawisko fizjologiczne – może ono dotyczyć do 90% ciężarnych. Zastój częściej spotykany jest w nerce prawej, u pierwiastek, w drugiej połowie ciąży oraz w ciążach mnogich. Pielektazja w ciąży rzadko wywołuje objawy kliniczne i często nie wymaga leczenia. Mimo to zastój moczu w układzie kielichowo-miedniczkowym sprzyja rozwojowi bezobjawowego bakteriomoczu i może być czynnikiem zwiększającym ryzyko nawracających zakażeń układu moczowego, odmiedniczkowego zapalenia oraz ostrej niewydolności nerek, a także może wywołać kolkę nerkową. W konsekwencji stan ten może prowadzić u ciężarnej do infekcji wewnątrzmacicznej i porodu przedwczesnego, a u dziecka do wcześniactwa, niedokrwistości, wrodzonego zapalenia płuc lub posocznicy. W badaniach przeprowadzonych w III Katedrze i Klinice Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie stwierdzono, że przy objętości pielektazji jednostronnej powyżej 20 cm3 istotnie wzrasta ryzyko bezobjawowego bakteriomoczu. Objętość ta odpowiada poszerzeniu układu kielichowo-miedniczkowego w stopniu III lub/i IV według Society for Fetal Urology/European Federation of Societies for Ultrasound in Medicine and Biology. Metodę pomiaru objętości z wykorzystaniem USG 3D w kryteriach oceny ryzyka bezobjawowego bakteriomoczu oceniono jako czułą i specyficzną. Ocena nerek pod kątem obecności i wielkości pielektazji podczas badania ultrasonograficznego u ciężarnych ma swoje implikacje kliniczne. Pozwala to wskazać przypadki, gdy istnieje podwyższone ryzyko bezobjawowego bakteriomoczu, który u ciężarnych wymaga leczenia. Badanie przesiewowe w okresie ciąży pod kątem obecności pielektazji wydaje się istotne w zapobieganiu progresji bezobjawowego bakteriomoczu do objawowego zakażenia dróg moczowych.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 73; 152-157
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ascites Index – an attempt to objectify the assessment of ascites
Ascites Index – próba obiektywizacji oceny nasilenia wodobrzusza
Autorzy:
Szkodziak, Piotr
Czuczwar, Piotr
Pyra, Krzysztof
Szkodziak, Filip
Paszkowski, Tomasz
Rio Tinto, Hugo
Woźniak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033124.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ovarian hyperstimulation syndrome
Opis:
Introduction: Ascites is observed in cancer patients as well as in other non-neoplastic processes. In some patients, it may cause severe symptoms that can become directly life-threatening. The assessment of the degree of ascites seems useful in the determination of treatment effects as well as in the monitoring of fluid accumulation and early planning of decompression procedures. Aim: Determination of the clinical usefulness of a quantitative method of determining the degree of ascites, so-called Ascites Index. Material and methods: The Ascites Index is an ultrasonographic way of assessing the grade of ascites. The examination result is an index which is analogous to the amniotic fluid index determined in pregnant patients. The Ascites Index was determined in patients with ascites in the course of stage III–IV ovarian carcinoma (7 patients) and ovarian hyperstimulation syndrome (12 patients). Results: The patients with ovarian hyperstimulation syndrome required decompressive paracentesis at the median Ascites Index above 290 mm (range: 216–386 mm). In the patients with ovarian carcinoma, the median value of the Ascites Index at which paracentesis was required was 310 mm (range: 273–389 mm). To avoid complications associated with excessive protein loss, 2000 mL of fluid was evacuated at a single occasion. Following the procedure, the median value of the Ascites Index was 129 mm (range: 121–145 mm) in the patients with ovarian hyperstimulation syndrome and 146 cm (119–220 mm) in cancer patients. Conclusions: The proposed index is simple and rapid to determine. It makes evaluation of the degree of ascites considerably easier. Moreover, it only minimally burdens patients and enables assessment of the effect of decompression or treatment. It seems that this method might be useful also in the assessment of ascites caused by other factors, but this requires further clinical studies.
Wstęp: Wodobrzusze jest objawem występującym u chorych z chorobą nowotworową, obserwowanym także w procesach nienowotworowych. W nielicznej grupie pacjentów wywołuje silne dolegliwości, które mogą bezpośrednio zagrażać życiu. Przydatność oceny wielkości wodobrzusza wydaje się uzasadniona w określaniu efektów leczenia, a także w monitorowaniu narastania płynu i wcześniejszym planowaniu procedur odbarczających. Cel: Wykazanie klinicznej przydatności metody ilościowego oznaczania wielkości wodobrzusza – indeksu wodobrzusza (ascites index). Materiał i metody: Indeks wodobrzuszajest ultrasonograficznym sposobem oceny wielkości wodobrzusza. Badanie wykonuje się, tworząc indeks analogiczny do indeksu płynu owodniowego u ciężarnej. Ascites index oznaczano u pacjentek z wodobrzuszem w przebiegu raka jajnika w stopniu III–IV (7 pacjentek) oraz zespołu hiperstymulacji jajników (12 pacjentek). Wyniki: Przy wartości mediany indeksu wodobrzuszapowyżej 290 mm (zakres: 216–386 mm) pacjentki z zespołem hiperstymulacji jajników wymagały wykonania odbarczającej punkcji jamy otrzewnej. U pacjentek z rakiem jajnika wartość mediany indeksu wodobrzuszawymagająca paracentezy wyniosła 310 mm (zakres: 273–389 mm). Aby uniknąć komplikacji związanych z nadmierną utratą białka, jednorazowo upuszczono 2000 ml płynu. Po paracentezie u pacjentek leczonych z powodu zespołu hiperstymulacji jajników wartość mediany ascites indexwyniosła 129 mm (zakres: 121–145 mm), natomiast u kobiet z rakiem jajnika wartość tę oszacowano na 146 cm (119–220 mm). Wnioski: Zaproponowany indeks jest prosty i szybki do wykonania, znacznie ułatwia oszacowanie wielkości wodobrzusza, minimalnie obciąża osoby badane, a także umożliwia ocenę efektu odbarczenia lub leczenia. Wydaje się, że metoda ta będzie przydatna również w ocenie wielkości wodobrzusza spowodowanego innymi czynnikami niż analizowane, wymaga to jednak dalszych badań klinicznych.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 73; 140-147
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies