Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szczepkowski, Marek." wg kryterium: Autor


Tytuł:
The use of state-of-the-art haemostatic materials in gastrointestinal surgery
Autorzy:
Przywózka-Suwał, Alicja
Ziółkowski, Bartosz
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391519.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
anastomotic leak
haemostatic agents
hemostasis
Opis:
Haemostatic materials such as: gelatine sponges, oxygenated cellulose meshes, tissue sealants, collagen matrices with human thrombin and fibrinogen are gaining on popularity in gastrointestinal surgery, especially in colorectal surgery. We searched for available scientific publications in the Pubmed and Cochrane database on the use of individual hemostatic materials in the field of gastrointestinal surgery. The analysis focused on the assessment of the safety of the use of individual materials in terms of the rate of bleeding complications and the rate of anastomotic leakage cases. The use of haemostatic materials has for years been a recognized method of reducing the rate of intra- and postoperative complications, both in gastrointestinal surgery and in other surgical specialties. Based on the available studies, it can be concluded that the use of hemostatic materials such as matrices, sponges and adhesives in gastrointestinal surgery, even in patients at high risk of anastomotic leakage and bleeding complications, reduces the incidence of complications. The growing popularity of haemostatics and sealants in surgery means that they are currently used in a wide range of indications, and surgeons are more and more willing to use them even in case of standard surgical procedures, which is reflected in the available studies. Choosing a haemostat should be a conscious decision, taking into account the site and type of bleeding, mechanism of action, ease of use, efficacy, safety, and price, among others.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 49-54
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie nowoczesnych materiałów hemostatycznych w chirurgii układu pokarmowego
Autorzy:
Przywózka-Suwał, Alicja
Ziółkowski, Bartosz
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391534.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hemostaza
materiały hemostatyczne
nieszczelność zespolenia
Opis:
Wstęp: Materiały hemostatyczne, takie jak: gąbki żelatynowe, siatki z utlenowanej celulozy, kleje tkankowe, matryce kolagenowe z ludzką trombiną i fibrynogenem, zyskują coraz większą popularność w chirurgii układu pokarmowego, zwłaszcza w chirurgii kolorektalnej. Przegląd piśmiennictwa: Wykonano kwerendę dostępnych publikacji naukowych w bazach Pubmed i Cochrane dotyczących wykorzystania poszczególnych materiałów hemostatycznych w zakresie chirurgii przewodu pokarmowego. W analizie skupiono się na ocenie bezpieczeństwa użycia poszczególnych materiałów w kontekście odsetka powikłań krwotocznych i odsetka nieszczelności zespolenia jelitowego. Wykorzystanie materiałów hemostatycznych od lat jest uznaną metodą zmniejszenia odsetka środ- i pooperacyjnych powikłań zarówno w chirurgii przewodu pokarmowego, jak i w innych specjalnościach zabiegowych. Na podstawie dostępnych badań, można stwierdzić, że zastosowanie w chirurgii układu pokarmowego materiałów hemostatycznych, takich jak: matryce, gąbki i kleje, nawet u pacjentów w grupie wysokiego ryzyka nieszczelności zespolenia i powikłań krwotocznych pozwala na redukcję częstości występowania powikłań. Rosnąca popularność hemostatyków i uszczelniaczy w chirurgii sprawia, że obecnie wykorzystuje się je w szerokim wachlarzu wskazań a chirurdzy coraz chętniej sięgają po nie nawet w przypadku standardowych procedur zabiegowych, co znajduje odzwierciadlenie w dostępnych badaniach. Wybór hemostatyku powinien być świadomą decyzją uwzględniającą m.in.: miejsce i rodzaj krwawienia, mechanizm działania, łatwość użycia, skuteczność, bezpieczeństwo i cenę.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 49-54
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Combined therapy: rifaximin-α and arabinogalactan with lactoferrin combination effectively prevents recurrences of symptomatic uncomplicated diverticular disease
Autorzy:
Pietrzak, Anna Maria
Banasiewicz, Tomasz
Skoczylas, Krzysztof
Dziki, Adam
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391788.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
arabinogalactan
combined-treatment rifaximin-α
diverticulitis
eubiosis
lactoferrin
symptomatic uncomplicated diverticular disease (SUDD)
Opis:
Background: Diverticulosis is the most common finding in the GI tract. Nearly half of the people with diverticula experience symptomatic uncomplicated diverticular disease (SUDD). Aims: The primary endpoints of our study were to assess the effectiveness of combined therapy with rifaximin-α and arabinogalactan-lactoferrin in symptom reduction and normalization of bowel movements. The secondary endpoints were an assessment of efficacy in SUDD recurrence prevention and patients’ compliance to the combined therapy. Material and methods: A retrospective observational survey study was performed in 2019 among physicians experienced in diverticular disease (DD) treatment in Poland. Patients with previous episodes of recurrences treated with combined therapy (cyclic rifaximin-α at least 400 mg b.i.d/7 days/every month and continuous arabinogalactan-lactoferrin supplementation 1 sachet daily) were assessed after 3 and 6 months regarding symptoms’ resolution in the three-point scale. The patients’ SUDD history, diagnostic methods, treatment, and results, as well as patients’ compliance were evaluated. Results: 281 patients met inclusion criteria, and were further evaluated (67.6% women, median age 65 years). After 6 months of combined treatment, there was statistically significant reduction in the total severity score (sum from 8.5 [max 15 points] to 1.28; p < 0.0001); and improvement in each symptom score (median from 1.7 [max 3 points] to 0.26; p < 0,001). Stool frequency statistically normalized in every group. As many as 31.7% had complete symptom resolution. Patients’ compliance with the therapy was very good and good in 92.9% of cases. Conclusions and discussion: Combined therapy with cyclic rifaximin-α and continuous arabinogalactan combination with lactoferrin is effective in SUDD treatment in terms of symptom resolution, bowel movement normalization, prevention of recurrences with very good patient’s compliance.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 22-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapia skojarzona: rifaksymina-α i arabinogalaktan w połączeniu z laktoferyną skutecznie zapobiegają nawrotom objawowej niepowikłanej choroby uchyłkowej
Autorzy:
Pietrzak, Anna Maria
Banasiewicz, Tomasz
Skoczylas, Krzysztof
Dziki, Adam
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391792.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
arabinogalaktan
eubioza
laktoferyna
leczenie skojarzone rifaksyminą-α
objawowa niepowikłana choroba uchyłkowa (ONChU)
zapalenie uchyłków
Opis:
Wstęp: Choroba uchyłkowa jest najczęstszym schorzeniem przewodu pokarmowego. Prawie połowa osób z uchyłkami doświadcza objawowej niepowikłanej choroby uchyłkowej (ONChU; ang. symptomatic uncomplicated diverticular disease – SUDD). Cele: Celem głównym badania była ocena skuteczności terapii skojarzonej rifaksyminą-α i arabinogalaktanem w połączeniu z laktoferyną w redukcji objawów i normalizacji częstości wypróżnień. Ponadto oceniono skuteczność w zapobieganiu nawrotom ONChU i stosowanie się pacjentów do terapii skojarzonej (ang. compliance). Materiał i metody: W 2019 roku przeprowadzono retrospektywne badanie obserwacyjne wśród lekarzy doświadczonych w leczeniu choroby uchyłkowej (ChU) w Polsce. Włączono do niego pacjentów z wcześniejszymi epizodami nawrotów ONChU, którzy byli leczeni terapią skojarzoną (rifaksymina-α w dawce co najmniej 400 mg dwa razy dziennie/7 dni/ każdego miesiąca cyklicznie oraz ciągłą suplementacją arabinogalaktanem w połączeniu z laktoferyną, 1 saszetka dziennie). Pacjentów oceniano po 3 i 6 miesiącach od momentu włączenia terapii skojarzonej, pod względem redukcji objawów ONChU w trzypunktowej skali. Analizie poddano: metody diagnostyczne, leczenie ONChU i jego wyniki, a także przestrzeganie zaleceń przez pacjentów. Wyniki: 281 pacjentów spełniło kryteria włączenia i zostało poddanych dalszej ocenie (67,6% kobiet, mediana wieku 65 lat). Po 6 miesiącach leczenia skojarzonego doszło do istotnej statystycznie redukcji ciężkości objawów ocenianych łącznie; (suma z 8,5 [maks. 15 punktów] do 1,28; p < 0,0001); oraz w zakresie każdego z objawów oddzielnie (mediana z 1,7 [maks. 3 punkty] do 0,26; p < 0,0001). Częstotliwość wypróżniania uległa normalizacji w każdej grupie. Ogółem u 31,7% doszło do całkowitego ustąpienia objawów. Przestrzeganie zaleceń terapeutycznych przez pacjentów (compliance) było bardzo dobre i dobre w 92,9% przypadków. Wnioski i omówienie: Terapia skojarzona rifaksyminą-α stosowaną cyklicznie z preparatem arabinogalaktanu w połączeniu z laktoferyną stosowanym na stałe jest skuteczna w leczeniu ONChU, redukcji jej objawów, normalizacji częstości wypróżnień, zapobieganiu nawrotom, przy bardzo dobrym przestrzeganiu zaleceń terapeutycznych przez pacjentów.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 22-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność profilaktycznej terapii łączonej (rifaksymina alfa + prebiotyk arabinogalaktan z laktoferyną) na funkcje przewodu pokarmowego u pacjentów z rozpoznaną objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Paszkowski, Jacek
Borejsza-Wysocki, Maciej
Bobkiewicz, Adam
Pietrzak, Anna
Szczepkowski, Marek
Francuzik, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392154.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
arabinogalaktan z laktoferyną
choroba uchyłkowa
ONCHU
profilaktyczna terapia skojarzona Xifaxan plus Fibraxine
rifaksymina alfa
Opis:
Wprowadzenie: U pacjentów z objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową bardzo istotna jest profilaktyka zapaleń uchyłków i związanych z nimi powikłań. Standardowo rekomendowana profilaktyka opiera się o cykliczne stosowanie rifaksyminy alfa. Cel: Celem niniejszego badania była ocena wpływu dodatkowej suplementacji preparatem prebiotycznym, zawierającym błonnik rozpuszczalny arabinogalaktan oraz laktoferynę, u pacjentów z chorobą uchyłkową jelita grubego, stosujących standardową terapię cykliczną przy użyciu rifaksyminy alfa (Xifaxan tabl. 200 mg w dawce 2x400 mg przez 7 dni raz w miesiącu / cyklicznie co miesiąc). Materiał i metoda: Pacjenci podzieleni zostali na dwie grupy. W grupie I (58 osób) otrzymywali oni standardową profilaktykę zaostrzeń choroby uchyłkowej, tj. rifaksyminę alfa (Xifaxan tabl. 200mg), 2x dziennie 400 mg przez 7 dni; cykle powtarzano co miesiąc. W grupie II (63 osób), oprócz powyższego schematu, stosowano dodatkowo preparat prebiotyczny błonnika rozpuszczalnego arabinogalaktan (5g) z laktoferyną (50 mg) 1x dziennie 1 saszetka przez okres 3 miesięcy. Badanie ukończyło 108 pacjentów. Ocenie poddano: częstość wypróżnień, konsystencję stolca, występowanie dolegliwości bólowych, jakość życia według polskiej wersji kwestionariusza GIQLI, inne dolegliwości/objawy, mogące mieć związek ze stosowanym preparatem (zdarzenia niepożądane), liczbę wizyt ambulatoryjnych, hospitalizacji i operacji z powodu choroby uchyłkowej jelita grubego i jej powikłań. Pacjenci poddani zostali 3-miesięcznej obserwacji. Wyniki: W obydwu badanych grupach stwierdzono znamienne zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawę jakości życia. W grupie II dodatkowo zaobserwowano znamienną poprawę w zakresie normalizacji częstości wypróżnień i konsystencji stolca. Wzrost jakości życia był w tej grupie znamiennie wyższy niż w grupie pacjentów poddanych standardowej profilaktyce tylko z rifaksyminą alfa (p = 0.00146). Wnioski: U pacjentów z objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową model profilaktycznej terapii kompleksowej, obejmującej łączne stosowanie rifaksyminy alfa z prebiotykiem arabinogalaktanem i laktoferyną, pozwala na uzyskanie bardzo dobrych wyników. W przypadku terapii kompleksowej minimalizowane jest ryzyko zaostrzeń czy powikłań przy jednoczesnej znaczącej poprawie w zakresie wypróżnień, zmniejszenia dolegliwości bólowych i poprawie jakości życia.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 1-8
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anastomotic leaks in gastrointestinal surgery and their prevention
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Dziki, Adam
Lampe, Paweł
Lorenc, Zbigniew
Szczepkowski, Marek
Zieliński, Jacek
Wallner, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393190.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
GI tract anastomosis
anastomotic leak
protective stoma
fibrin glue
perioperative nutrition
collagen matrix coated with the fibrynogen and thrombin
Opis:
Anastomotic leak in the gastrointestinal tract is one of the most important complications of resection. They are the main cause of reoperation, their occurrence worsens the prognosis of the patient, increasing the proportion of direct mortality, as well as being a significant risk factor for recurrence of cancer. The risk of leaks within the gastrointestinal tract is greatly varied, depending on the location and extent of the resection, but also on patient, disease or a surgical procedure, including surgeon. To determine the potential risk of leakage can be significant for introduction some prophylactic actions. Some of them have the character of general recommendations, as proper nutrition of the patient in the perioperative period, while another part is directly connected to the surgical procedure. The second group includes protective stoma, the use of tissue glues, insertion transrectal drain for rectal anastomosis decompression, the use of stents or the use of collagen matrix coated with fibrinogen and thrombin. Important to reduce the proportion of leaks can be more precise and targeted prophylactic recommendations, based on the individualized determination of risk factors leaks. Further research for this purpose are necessary for this purpose, the big hope can be associated with data obtained through mobile applications.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 49-56
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Checklist in colorectal surgery – proposal of experts of the Polish Club of Coloproctology and National Consultant in general surgery
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Krokowicz, Łukasz
Richter, Piotr
Dziki, Adam
Krokowicz, Piotr
Lorenc, Zbigniew
Szczepkowski, Marek
Drews, Michał
Wallner, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393115.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Checklist
colorectal surgery
surgical complications
Opis:
A checklist is a collection of information that helps reduce the risk of failure due to limitations in human memory and attention. In surgery, the first Surgical Safety Checklist (SSC), created under the supervision of WHO (World Health Organization), was established in 2007 and covers three stages related to the patient's stay in the operating theater and operation: 1. Prior to initiation (induction) of anesthesia; 2. before cutting the skin; 3. before the patient leaves the operating room Colorectal surgery is particularly at high risk for complications and relatively high mortality. Elimination or, more likely, reducing the risk of complications by standardizing perioperative procedures may be particularly important in this group. The introduction of "dedicated" colorectal checklist surgery seems to be justified. The checklist proposed by the authors in colorectal surgery is divided into four stages, in which conscientious completion of checklists is intended to reduce the potential risk of complications due to hospitalization and surgical treatment. The presented checklist is obviously not closed, as a new publications or recommendations appear, some points may be modified, new issues may be added to the checklist. At present, however, it is a tool considering the well-known and confirmed elements of intraoperative procedures, the compliance of which may significantly reduce the rate of adverse events or surgical complications.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 6; 44-49
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lista kontrolna w chirurgii kolorektalnej – propozycja ekspertów Polskiego Klubu Koloproktologii oraz Konsultanta Krajowego w chirurgii ogólnej
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Krokowicz, Łukasz
Richter, Piotr
Dziki, Adam
Krokowicz, Piotr
Lorenc, Zbigniew
Szczepkowski, Marek
Drews, Michał
Wallner, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393168.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Lista kontrolna
chirurgia kolorektalna
powikłania chirurgiczne
Opis:
Lista kontrolna (z ang. checklist) to zbiór informacji pomagających zmniejszyć ryzyko wystąpienia niepowodzenia wynikające z ograniczeń ludzkiej pamięci i uwagi. W chirurgii pierwsza edycja checklisty (SSC z ang. Surgical Safety Checklist) powstałej pod nadzorem WHO (Światowa Organizacja Zdrowia z ang. World Health Organization) powstała w 2007 roku i obejmuje trzy etapy związane z pobytem pacjenta na sali operacyjnej i samej operacji: 1. przed rozpoczęciem (indukcją) znieczulenia; 2. przed nacięciem skóry; 3. przed opuszczeniem przez pacjenta sali operacyjnej Chirurgia kolorektalna jest szczególnie obciążona dużym ryzykiem powikłań i relatywnie wysokim odsetkiem śmiertelności. Eliminacja lub, co bardziej prawdopodobne, zmniejszenie ryzyka powikłań poprzez wystandaryzowanie procedur okołooperacyjnych może być szczególnie istotna w tej grupie. Wprowadzenie “dedykowanych” chirurgii kolorektalnej checklist wydaje się być jak najbardziej uzasadnione. Proponowana przez autorów checklista w chirurgii kolorektalnej podzielona jest na cztery etapy, podczas których sumienne wypełnianie list kontrolnych ma zmniejszyć potencjalne ryzyko związane z hospitalizacją i leczeniem operacyjnym pacjentów. Prezentowana checklista nie ma oczywiście charakteru zamkniętego, w miarę pojawiania się nowych publikacji czy rekomendacji pewne punkty mogą ulegać modyfikacjom, nowe zagadnienia mogą uzupełniać checklistę. Na chwilę obecną jest ona jednak narzędziem biorącym pod uwagę znane i potwierdzone elementy postępowania śródoperacyjnego, których przestrzeganie może znacząco zmniejszyć odsetek zdarzeń niepożądanych czy powikłań chirurgicznych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 6; 44-49
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieszczelności zespoleń w obrębie układu pokarmowego i sposoby ich profilaktyki
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Dziki, Adam
Lampe, Paweł
Lorenc, Zbigniew
Szczepkowski, Marek
Zieliński, Jacek
Wallner, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393233.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zespolenia przewodu pokarmowego
nieszczelność zespolenia
stomia protekcyjna
klej tkankowy
żywienie okołooperacyjne
matryca kolagenowa pokryta fibrynogenem i trombiną
Opis:
Nieszczelności po zespoleniach w obrębie przewodu pokarmowego są jednym z najistotniejszych powikłań zabiegów resekcyjnych i główną przyczyną reoperacji. Ich wystąpienie pogarsza również rokowanie chorego – zwiększa odsetek zgonów bezpośrednich, jak również jest istotnym czynnikiem ryzyka nawrotów choroby nowotworowej. Ryzyko wystąpienia nieszczelności w obrębie układu pokarmowego jest mocno zróżnicowane. Zależy od lokalizacji i zakresu resekcji, ale również od czynników związanych z pacjentem, jego schorzeniem, procedurą chirurgiczną oraz pracą chirurga. Określenie potencjalnego ryzyka powstania nieszczelności może być istotne przy wprowadzeniu działań mogących zmniejszyć odsetek nieszczelności. Część z nich ma charakter ogólnych zaleceń, np. prawidłowe żywienie chorego w okresie okołooperacyjnym, część zaś związana jest bezpośrednio z wykonaną procedurą chirurgiczną. W tej drugiej grupie wymienić można wyłonienie stomii protekcyjnej, zastosowanie klejów tkankowych, wprowadzenie drenu doodbytniczego celem dekompresji zespolenia, użycie stentów czy też zastosowanie matrycy kolagenowej pokrytej fibrynogenem i trombiną. Dla zmniejszenia odsetka nieszczelności istotne mogą być bardziej precyzyjne i celowane zalecenia profilaktyczne, oparte o zindywidualizowane określenie czynników ryzyka nieszczelności. W tym celu niezbędne są dalsze badania, przy czym duże nadzieje można wiązać z danymi pozyskiwanymi przez mobilne aplikacje medyczne.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 49-56
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of rifaximin on diverticulitis rate and quality of life in patients with diverticulosis
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Francuzik, Wojciech
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Paszkowski, Jacek
Studniarek, Adam
Krokowicz, Piotr
Grochowalski, Marcin
Zastawna, Kinga
Szczepkowski, Marek
Lorenc, Zbigniew
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393466.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
diverticulitis
diverticulosis
rifaximin
prevention
Opis:
Diverticulosis, its associated symptoms and complications are one of the most common pathologies of the gastrointestinal tract in more economically developed countries. Presence of diverticuli and their clinical consequences can be divided into four categories: 1) diverticulosis, i.e. an asymptomatic presence of diverticuli that are usually found by accident 2) symptomatic uncomplicated diverticulosis 3) diverticulitis (acute uncomplicated diverticulitis) 4) complications of diverticulitis (conditions requiring hospital stay). The aim of this study was to retrospectively analyze the efficacy of rifaximin in preventing diverticulitis in patients visiting proctology clinics. The diagnostic criterium for diverticulosis was confirmation by colonoscopy, barium enema or CT colography (virtual colonoscopy) as well as history of at least one documented episode of diverticulosis. History of diverticulosis was evaluated based on medical records, clinical symptoms, elevated level of CRP (>5.0) and/or diagnostic imaging (ultrasound, CT). After setting strict exclusion criteria, 248 patients were qualified for the study out of 686, and they were later divided into two groups: control group (group I – 145 patients) and studied group (group II – 103 patients receiving rifaximin prophylaxis). Diverticulitis rate was comparable in both groups over a period of 6 months before study (p = 0.1306) and 6 months of treatment (p=0.3044). Between the 6th and 12th month of treatment, a significantly lower rate of diverticulitis was noted in the group receiving rifaximin compared to control group (p<0.0001). Patients receiving rifaximin reported higher quality of life (which was assessed using the VAS scale) compared to control group after 12 months. The results confirmed the efficacy of riaximin in prevention of diverticulitis, even in the scheme of repeated courses every 3 months. Not only did application of rifaximin lower the rate of diverticulitis and its complications in patients after an episode of diverticulitis, but also it improved the patients’ quality of life. It seems that diverticulitis prophylaxis based on rifaximin can be economically efficient, however, it requires further research.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 22-31
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ profilaktycznego stosowania rifaksyminy na występowanie zapaleń uchyłków i jakość życia chorych z chorobą uchyłkową
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Francuzik, Wojciech
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Paszkowski, Jacek
Studniarek, Adam
Krokowicz, Piotr
Grochowalski, Marcin
Zastawna, Kinga
Szczepkowski, Marek
Lorenc, Zbigniew
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393500.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zapalenie uchyłków
choroba uchyłkowa
rifaksymina
profilaktyka
Opis:
Uchyłki jelita grubego i związane z nimi dolegliwości kliniczne oraz powikłania to jedna z najczęstszych patologii przewodu pokarmowego w krajach wysokorozwiniętych. Obecność uchyłków jelita grubego oraz związane z nimi konsekwencje kliniczne podzielić można na cztery podstawowe postacie: 1) uchyłkowatość, czyli obecność uchyłków jelita grubego nie dających objawów klinicznych i wykrywanych zazwyczaj przypadkowo, 2) objawowa niepowikłana choroba uchyłkowa, 3) zapalenie uchyłków (ostre niepowikłane zapalenie uchyłków), 4)powikłania zapalenia uchyłków (obejmujące stany wymagające hospitalizacji). Celem niniejszej pracy była retrospektywna analiza efektywności stosowania rifaksyminy w profilaktyce występowania zapalenia uchyłków u  pacjentów leczonych w  poradniach proktologicznych. Kryterium rozpoznania choroby uchyłkowej stanowiło potwierdzenie występowania uchyłków jelita grubego na podstawie badania kolonoskopowego, wlewu kontrastowego lub kolografii KT (wirtualnej kolonoskopii) oraz co najmniej jednego przebytego (udokumentowanego) epizodu zapalenia uchyłków. Przebyte zapalenie uchyłków stwierdzano na podstawie dokumentacji medycznej, potwierdzającej obecność objawów klinicznych, oraz podwyższonej wartości CRP (>5,0), lub/i wyników badań obrazowych (USG, KT). Spośród 686 pacjentów leczonych w poradni, po przyjęciu restrykcyjnych kryteriów wykluczenia, do badania zakwalifikowano 248 chorych, których podzielono na dwie grupy: kontrolną (grupa I –145 chorych) i badaną (grupa II – 103 pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę). Liczba zapaleń uchyłków u pacjentów w obu grupach była zbliżona w okresie 6 miesięcy przed rozpoczęciem badania (p=0,1306) i w pierwszych 6 miesiącach terapii (p=0,3044). Między 6. a 12. miesiącem terapii, odnotowano istotnie mniejszą liczbę zapaleń uchyłków u pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę, w porównaniu do grupy kontrolnej (p<0,0001). Pacjenci, którym podawano rifaksyminę, mieli istotnie wyższą jakość życia (mierzoną wg. skali VAS) niż w ci w grupie kontrolnej po 12 miesiącach zażywania rifaksyminy. Wyniki badania potwierdziły efektywność stosowania rifaksyminy w profilaktyce zapalenia uchyłków, nawet w schemacie kuracji powtarzanej co 3 miesiące. Stosowanie rifaksyminy u pacjentów z epizodem zapalenia uchyłków nie tylko zmniejszało częstość występowania zapaleń i ich powikłań, ale również poprawiało jakość życia tych chorych. Wydaje się również, że profilaktyka zapaleń uchyłków oparta o rifaksyminę może być efektywna ekonomicznie, wymaga to jednak dalszej analizy i badań.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 22-31
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment Of abdominal belts impact ON the lungs ventilation and their application IN early physiotherapy after major abdominal surgery – prospective trial
Autorzy:
Czyżewski, Piotr
Hryciuk, Dominika
Dąbek, Aneta
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393892.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
abdominal belt
physiotherapy
major abdominal surgery
lung ventilation
Opis:
Early physiotherapy is an important part of the comprehensive treatment of patients after major abdominal surgery (MAS). Accelerated mobilization should be safe and requires the use of appropriate techniques. Most of the physiotherapists and surgeons recommends using abdominal belts. Opponents claim that belts have an adverse effect on lungs ventilation. The aim of the study was to determine the effect of abdominal belt on lung ventilation efficiency in the early period after MAS. Material and methods. The study involved 20 patients after MAS. Including 9 women and 11 men, aged between 40 to 90 years (xˉ 66.7). In the scheduled 7 patients and urgent 13. All of them were in the early period after surgery. Dynamic spirometry was performed twice in the postoperative period. For the first time wearing a belt, and then without the belt in the same group. Evaluated the forced vital capacity (FVC), forced expiratory volume in one second (FEV1) and peak expiratory flow (PEF). For the analysis uses the Wilcoxon matched-pairs test and Spearman’s rank correlations. P values <0.05 were considered significant. Results. The value of the ventilation indicators measured wearing abdominal belt were slightly lower than the values evaluated without the belt. The results are shown in percent predicted for age and gender, FEV wearing belt 52%, without belt 53%; FEV1 59% vs 61%; PEF 46% vs 51%. There were no statistically significant differences Conclusions. There were no significant negative influence of abdominal belt on lungs ventilation in early period after MAS. There was no correlations between age, body mass index and changes in ventilation indicators.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 4; 202-208
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu pasów brzusznych na wentylację płuc i ich zastosowanie we wczesnej fizjoterapii po dużych operacjach brzusznych – badanie prospektywne
Autorzy:
Czyżewski, Piotr
Hryciuk, Dominika
Dąbek, Aneta
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393906.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
pas brzuszny
fizjoterapia
duża operacja brzuszna
wentylacja płuc
Opis:
Wczesna fizjoterapia jest ważnym elementem kompleksowego leczenia chorych po dużych operacjach brzusznych (DOB). Bezpieczne uruchamianie pacjentów wymaga stosowania odpowiednich technik pionizacji. Część fizjoterapeutów i chirurgów zaleca stosowanie pasów brzusznych. Sceptycy uważają, że pasy brzuszne mają niekorzystny wpływ na wentylację płuc. Celem pracy było określenie wpływu pasów brzusznych na sprawność wentylacyjną płuc we wczesnym okresie po DOB. Materiał i metodyka. W badaniu wzięło udział 20 pacjentów po DOB, w tym 9 kobiet, 11 mężczyzn w wieku od 40 do 90 lat (xˉ 66,7). W trybie planowym operowano 7 pacjentów, 13 w trybie nagłym. Wszyscy badani byli we wczesnym okresie po operacji. Spirometrię dynamiczną wykonywano dwukrotnie w okresie pooperacyjnym. Po raz pierwszy w odpowiednio dobranym pasie, a następnie bez pasa w tej samej grupie pacjentów. Oceniano pojemność życiową płuc (FVC), objętość wydechową pierwszosekundową (FEV1) i szczytowy przepływ wydechowy (PEF). W analizie statystycznej zastosowano test kolejności par Wilcoxona dla prób niezależnych oraz analizę korelacji rang Spearmana). Przyjęto poziom istotności statystycznej p<0,05. Wyniki. Wartości wskaźników wentylacyjnych oceniane w pasie brzusznym były nieznacznie niższe od wartości ocenianych bez pasa. Wyniki przedstawiono w procentach wartości należnej dla wieku i płci, FEV w pasie 52%, bez pasa 53%; FEV1 w pasie 59%, bez pasa 61%; PEF w pasie 46%, bez pasa 51%. Różnice nie były istotne statystycznie. Wnioski. Nie stwierdzono niekorzystnego wpływu pasa brzusznego na wentylację płuc we wczesnym okresie po dużej operacji brzusznej. Nie stwierdzono związku wieku i wskaźnika masy ciała ze zmianami wskaźników wentylacyjnych ocenianych w pasie i bez pasa brzusznego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 4; 202-208
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność manometrii anorektalnej u osób ze stomią przed i po operacji odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego
Autorzy:
Zieliński, Tomasz
Czyżewski, Piotr
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394095.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
manometria anorektalna
stomia jelitowa
zwieracze odbytu
Opis:
Operacja odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego jest kolejną interwencją chirurgiczną u danego chorego, co bezpośrednio przekłada się na wzrost ryzyka powikłań śród- i pooperacyjnych. Dlatego tak ważna jest odpowiednia kwalifikacja do operacji przywrócenia ciągłości przewodu pokarmowego między innymi pod kątem wydolności i sprawności aparatu zwieraczowego odbytu. Celem pracy była ocena wpływu przywrócenia drogi fizjologicznego wypróżniania się na funkcję zwieraczy oraz obserwacja parametrów manometrii anorektalnej u pacjentów przed i po operacji odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego. Materiał i metodyka. Do badania włączono 29 chorych zakwalifikowanych do odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego, z czego kobiety stanowiły 12, a mężczyźni 17 osób. Średnia wieku badanej grupy to 62 lata. U wszystkich chorych wykonano manometrię anorektalną zarówno przed operacją, jak i miesiąc i trzy miesiące po operacji. Średni czas posiadania stomii to 12 mies. Wyniki. Spoczynkowe ciśnienia w kanale odbytniczym w trzy miesiące po przywróceniu ciągłości przewodu pokarmowego wzrosło o 30,4%. Maksymalne skurczowe ciśnienie w kanale odbytniczym wzrosło o 22,2%. Wartość odbytniczo-odbytowego odruchu hamowania (RAIR) zmniejszyła się o 19,2%. Długość strefy podwyższonego ciśnienia w kanale odbytniczym wzrosła o 27%. Wyniki badania progów wisceralnego czucia odbytniczego zmniejszyły się odpowiednio o 23,3% dla progu czucia i o 14,4% do progu parcia. Wnioski. Odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego poprawia czynność aparatu zwieraczowego odbytu, co jest widoczne w parametrach manometrii anorektalnej. Przywrócenie pasażu poprawia czynność zwieraczy, a zmiany te są istotne statystycznie.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 1-10
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The usefulness of anorectal manometry in patients with a stoma before and after surgery to restore the continuity of the gastrointestinal tract
Autorzy:
Zieliński, Tomasz
Czyżewski, Piotr
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394075.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
anorectal manometry
intestinal stoma
anal sphincters
Opis:
The operation to restore the continuity of the gastrointestinal tract is another surgical intervention in a given patient, which directly translates into an increased risk of complications during and after surgery. That is why proper qualification is important for the operation to restore the continuity of the gastrointestinal tract in terms of performance and efficiency of the anal sphincter apparatus, among other things. The aim of the study was to evaluate the effect of restoring physiological defecation routes on the sphincter function and to observe the parameters of anorectal manometry in patients before and after surgery to restore the continuity of the gastrointestinal tract. Material and methods. The study included 29 patients scheduled for restoration of the continuity of the gastrointestinal tract, 12 women and 17 men. The average age in the group was 62 years. Anorectal manometry was performed both before surgery as well as one month and three months afterwards in all patients. The average time to have a stoma was 12 months. Results. The resting pressure in the anal canal (MRP) three months after the restoration of the continuity of the gastrointestinal tract increased by 30.4%. The maximum systolic blood pressure in the anal canal (MSP) increased by 22.2%. The value of recto-anal inhibitory reflex (RAIR) decreased by 19.2%. The length of the high pressure zone in the anal canal (HPZL) increased by 27%. The study results of visceral rectal sensation thresholds decreased by 23.3% for the sensation threshold, and 14.4% for the pressure threshold. Conclusions. Restoring the continuity of the gastrointestinal tract improves the anal sphincter function which is evident in the parameters of anorectal manometry. The restoration of passage improves the sphincter function, and these changes are statistically significant.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 1-6
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies