Przydatność manometrii anorektalnej u osób ze stomią przed i po operacji odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego

Operacja odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego jest kolejną interwencją chirurgiczną u danego chorego, co bezpośrednio przekłada się na wzrost ryzyka powikłań śród- i pooperacyjnych. Dlatego tak ważna jest odpowiednia kwalifikacja do operacji przywrócenia ciągłości przewodu pokarmowego między innymi pod kątem wydolności i sprawności aparatu zwieraczowego odbytu. Celem pracy była ocena wpływu przywrócenia drogi fizjologicznego wypróżniania się na funkcję zwieraczy oraz obserwacja parametrów manometrii anorektalnej u pacjentów przed i po operacji odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego. Materiał i metodyka. Do badania włączono 29 chorych zakwalifikowanych do odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego, z czego kobiety stanowiły 12, a mężczyźni 17 osób. Średnia wieku badanej grupy to 62 lata. U wszystkich chorych wykonano manometrię anorektalną zarówno przed operacją, jak i miesiąc i trzy miesiące po operacji. Średni czas posiadania stomii to 12 mies. Wyniki. Spoczynkowe ciśnienia w kanale odbytniczym w trzy miesiące po przywróceniu ciągłości przewodu pokarmowego wzrosło o 30,4%. Maksymalne skurczowe ciśnienie w kanale odbytniczym wzrosło o 22,2%. Wartość odbytniczo-odbytowego odruchu hamowania (RAIR) zmniejszyła się o 19,2%. Długość strefy podwyższonego ciśnienia w kanale odbytniczym wzrosła o 27%. Wyniki badania progów wisceralnego czucia odbytniczego zmniejszyły się odpowiednio o 23,3% dla progu czucia i o 14,4% do progu parcia. Wnioski. Odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego poprawia czynność aparatu zwieraczowego odbytu, co jest widoczne w parametrach manometrii anorektalnej. Przywrócenie pasażu poprawia czynność zwieraczy, a zmiany te są istotne statystycznie.