Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szczepkowski, Marek." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Wykorzystanie nowoczesnych materiałów hemostatycznych w chirurgii układu pokarmowego
Autorzy:
Przywózka-Suwał, Alicja
Ziółkowski, Bartosz
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391534.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hemostaza
materiały hemostatyczne
nieszczelność zespolenia
Opis:
Wstęp: Materiały hemostatyczne, takie jak: gąbki żelatynowe, siatki z utlenowanej celulozy, kleje tkankowe, matryce kolagenowe z ludzką trombiną i fibrynogenem, zyskują coraz większą popularność w chirurgii układu pokarmowego, zwłaszcza w chirurgii kolorektalnej. Przegląd piśmiennictwa: Wykonano kwerendę dostępnych publikacji naukowych w bazach Pubmed i Cochrane dotyczących wykorzystania poszczególnych materiałów hemostatycznych w zakresie chirurgii przewodu pokarmowego. W analizie skupiono się na ocenie bezpieczeństwa użycia poszczególnych materiałów w kontekście odsetka powikłań krwotocznych i odsetka nieszczelności zespolenia jelitowego. Wykorzystanie materiałów hemostatycznych od lat jest uznaną metodą zmniejszenia odsetka środ- i pooperacyjnych powikłań zarówno w chirurgii przewodu pokarmowego, jak i w innych specjalnościach zabiegowych. Na podstawie dostępnych badań, można stwierdzić, że zastosowanie w chirurgii układu pokarmowego materiałów hemostatycznych, takich jak: matryce, gąbki i kleje, nawet u pacjentów w grupie wysokiego ryzyka nieszczelności zespolenia i powikłań krwotocznych pozwala na redukcję częstości występowania powikłań. Rosnąca popularność hemostatyków i uszczelniaczy w chirurgii sprawia, że obecnie wykorzystuje się je w szerokim wachlarzu wskazań a chirurdzy coraz chętniej sięgają po nie nawet w przypadku standardowych procedur zabiegowych, co znajduje odzwierciadlenie w dostępnych badaniach. Wybór hemostatyku powinien być świadomą decyzją uwzględniającą m.in.: miejsce i rodzaj krwawienia, mechanizm działania, łatwość użycia, skuteczność, bezpieczeństwo i cenę.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 49-54
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ profilaktycznego stosowania rifaksyminy na występowanie zapaleń uchyłków i jakość życia chorych z chorobą uchyłkową
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Francuzik, Wojciech
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Paszkowski, Jacek
Studniarek, Adam
Krokowicz, Piotr
Grochowalski, Marcin
Zastawna, Kinga
Szczepkowski, Marek
Lorenc, Zbigniew
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393500.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zapalenie uchyłków
choroba uchyłkowa
rifaksymina
profilaktyka
Opis:
Uchyłki jelita grubego i związane z nimi dolegliwości kliniczne oraz powikłania to jedna z najczęstszych patologii przewodu pokarmowego w krajach wysokorozwiniętych. Obecność uchyłków jelita grubego oraz związane z nimi konsekwencje kliniczne podzielić można na cztery podstawowe postacie: 1) uchyłkowatość, czyli obecność uchyłków jelita grubego nie dających objawów klinicznych i wykrywanych zazwyczaj przypadkowo, 2) objawowa niepowikłana choroba uchyłkowa, 3) zapalenie uchyłków (ostre niepowikłane zapalenie uchyłków), 4)powikłania zapalenia uchyłków (obejmujące stany wymagające hospitalizacji). Celem niniejszej pracy była retrospektywna analiza efektywności stosowania rifaksyminy w profilaktyce występowania zapalenia uchyłków u  pacjentów leczonych w  poradniach proktologicznych. Kryterium rozpoznania choroby uchyłkowej stanowiło potwierdzenie występowania uchyłków jelita grubego na podstawie badania kolonoskopowego, wlewu kontrastowego lub kolografii KT (wirtualnej kolonoskopii) oraz co najmniej jednego przebytego (udokumentowanego) epizodu zapalenia uchyłków. Przebyte zapalenie uchyłków stwierdzano na podstawie dokumentacji medycznej, potwierdzającej obecność objawów klinicznych, oraz podwyższonej wartości CRP (>5,0), lub/i wyników badań obrazowych (USG, KT). Spośród 686 pacjentów leczonych w poradni, po przyjęciu restrykcyjnych kryteriów wykluczenia, do badania zakwalifikowano 248 chorych, których podzielono na dwie grupy: kontrolną (grupa I –145 chorych) i badaną (grupa II – 103 pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę). Liczba zapaleń uchyłków u pacjentów w obu grupach była zbliżona w okresie 6 miesięcy przed rozpoczęciem badania (p=0,1306) i w pierwszych 6 miesiącach terapii (p=0,3044). Między 6. a 12. miesiącem terapii, odnotowano istotnie mniejszą liczbę zapaleń uchyłków u pacjentów stosujących profilaktycznie rifaksyminę, w porównaniu do grupy kontrolnej (p<0,0001). Pacjenci, którym podawano rifaksyminę, mieli istotnie wyższą jakość życia (mierzoną wg. skali VAS) niż w ci w grupie kontrolnej po 12 miesiącach zażywania rifaksyminy. Wyniki badania potwierdziły efektywność stosowania rifaksyminy w profilaktyce zapalenia uchyłków, nawet w schemacie kuracji powtarzanej co 3 miesiące. Stosowanie rifaksyminy u pacjentów z epizodem zapalenia uchyłków nie tylko zmniejszało częstość występowania zapaleń i ich powikłań, ale również poprawiało jakość życia tych chorych. Wydaje się również, że profilaktyka zapaleń uchyłków oparta o rifaksyminę może być efektywna ekonomicznie, wymaga to jednak dalszej analizy i badań.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 22-31
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The usefulness of anorectal manometry in patients with a stoma before and after surgery to restore the continuity of the gastrointestinal tract
Autorzy:
Zieliński, Tomasz
Czyżewski, Piotr
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394075.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
anorectal manometry
intestinal stoma
anal sphincters
Opis:
The operation to restore the continuity of the gastrointestinal tract is another surgical intervention in a given patient, which directly translates into an increased risk of complications during and after surgery. That is why proper qualification is important for the operation to restore the continuity of the gastrointestinal tract in terms of performance and efficiency of the anal sphincter apparatus, among other things. The aim of the study was to evaluate the effect of restoring physiological defecation routes on the sphincter function and to observe the parameters of anorectal manometry in patients before and after surgery to restore the continuity of the gastrointestinal tract. Material and methods. The study included 29 patients scheduled for restoration of the continuity of the gastrointestinal tract, 12 women and 17 men. The average age in the group was 62 years. Anorectal manometry was performed both before surgery as well as one month and three months afterwards in all patients. The average time to have a stoma was 12 months. Results. The resting pressure in the anal canal (MRP) three months after the restoration of the continuity of the gastrointestinal tract increased by 30.4%. The maximum systolic blood pressure in the anal canal (MSP) increased by 22.2%. The value of recto-anal inhibitory reflex (RAIR) decreased by 19.2%. The length of the high pressure zone in the anal canal (HPZL) increased by 27%. The study results of visceral rectal sensation thresholds decreased by 23.3% for the sensation threshold, and 14.4% for the pressure threshold. Conclusions. Restoring the continuity of the gastrointestinal tract improves the anal sphincter function which is evident in the parameters of anorectal manometry. The restoration of passage improves the sphincter function, and these changes are statistically significant.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 1-6
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of state-of-the-art haemostatic materials in gastrointestinal surgery
Autorzy:
Przywózka-Suwał, Alicja
Ziółkowski, Bartosz
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391519.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
anastomotic leak
haemostatic agents
hemostasis
Opis:
Haemostatic materials such as: gelatine sponges, oxygenated cellulose meshes, tissue sealants, collagen matrices with human thrombin and fibrinogen are gaining on popularity in gastrointestinal surgery, especially in colorectal surgery. We searched for available scientific publications in the Pubmed and Cochrane database on the use of individual hemostatic materials in the field of gastrointestinal surgery. The analysis focused on the assessment of the safety of the use of individual materials in terms of the rate of bleeding complications and the rate of anastomotic leakage cases. The use of haemostatic materials has for years been a recognized method of reducing the rate of intra- and postoperative complications, both in gastrointestinal surgery and in other surgical specialties. Based on the available studies, it can be concluded that the use of hemostatic materials such as matrices, sponges and adhesives in gastrointestinal surgery, even in patients at high risk of anastomotic leakage and bleeding complications, reduces the incidence of complications. The growing popularity of haemostatics and sealants in surgery means that they are currently used in a wide range of indications, and surgeons are more and more willing to use them even in case of standard surgical procedures, which is reflected in the available studies. Choosing a haemostat should be a conscious decision, taking into account the site and type of bleeding, mechanism of action, ease of use, efficacy, safety, and price, among others.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 49-54
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of rifaximin on diverticulitis rate and quality of life in patients with diverticulosis
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Francuzik, Wojciech
Bobkiewicz, Adam
Krokowicz, Łukasz
Borejsza-Wysocki, Maciej
Paszkowski, Jacek
Studniarek, Adam
Krokowicz, Piotr
Grochowalski, Marcin
Zastawna, Kinga
Szczepkowski, Marek
Lorenc, Zbigniew
Drews, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393466.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
diverticulitis
diverticulosis
rifaximin
prevention
Opis:
Diverticulosis, its associated symptoms and complications are one of the most common pathologies of the gastrointestinal tract in more economically developed countries. Presence of diverticuli and their clinical consequences can be divided into four categories: 1) diverticulosis, i.e. an asymptomatic presence of diverticuli that are usually found by accident 2) symptomatic uncomplicated diverticulosis 3) diverticulitis (acute uncomplicated diverticulitis) 4) complications of diverticulitis (conditions requiring hospital stay). The aim of this study was to retrospectively analyze the efficacy of rifaximin in preventing diverticulitis in patients visiting proctology clinics. The diagnostic criterium for diverticulosis was confirmation by colonoscopy, barium enema or CT colography (virtual colonoscopy) as well as history of at least one documented episode of diverticulosis. History of diverticulosis was evaluated based on medical records, clinical symptoms, elevated level of CRP (>5.0) and/or diagnostic imaging (ultrasound, CT). After setting strict exclusion criteria, 248 patients were qualified for the study out of 686, and they were later divided into two groups: control group (group I – 145 patients) and studied group (group II – 103 patients receiving rifaximin prophylaxis). Diverticulitis rate was comparable in both groups over a period of 6 months before study (p = 0.1306) and 6 months of treatment (p=0.3044). Between the 6th and 12th month of treatment, a significantly lower rate of diverticulitis was noted in the group receiving rifaximin compared to control group (p<0.0001). Patients receiving rifaximin reported higher quality of life (which was assessed using the VAS scale) compared to control group after 12 months. The results confirmed the efficacy of riaximin in prevention of diverticulitis, even in the scheme of repeated courses every 3 months. Not only did application of rifaximin lower the rate of diverticulitis and its complications in patients after an episode of diverticulitis, but also it improved the patients’ quality of life. It seems that diverticulitis prophylaxis based on rifaximin can be economically efficient, however, it requires further research.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 22-31
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapia skojarzona: rifaksymina-α i arabinogalaktan w połączeniu z laktoferyną skutecznie zapobiegają nawrotom objawowej niepowikłanej choroby uchyłkowej
Autorzy:
Pietrzak, Anna Maria
Banasiewicz, Tomasz
Skoczylas, Krzysztof
Dziki, Adam
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391792.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
arabinogalaktan
eubioza
laktoferyna
leczenie skojarzone rifaksyminą-α
objawowa niepowikłana choroba uchyłkowa (ONChU)
zapalenie uchyłków
Opis:
Wstęp: Choroba uchyłkowa jest najczęstszym schorzeniem przewodu pokarmowego. Prawie połowa osób z uchyłkami doświadcza objawowej niepowikłanej choroby uchyłkowej (ONChU; ang. symptomatic uncomplicated diverticular disease – SUDD). Cele: Celem głównym badania była ocena skuteczności terapii skojarzonej rifaksyminą-α i arabinogalaktanem w połączeniu z laktoferyną w redukcji objawów i normalizacji częstości wypróżnień. Ponadto oceniono skuteczność w zapobieganiu nawrotom ONChU i stosowanie się pacjentów do terapii skojarzonej (ang. compliance). Materiał i metody: W 2019 roku przeprowadzono retrospektywne badanie obserwacyjne wśród lekarzy doświadczonych w leczeniu choroby uchyłkowej (ChU) w Polsce. Włączono do niego pacjentów z wcześniejszymi epizodami nawrotów ONChU, którzy byli leczeni terapią skojarzoną (rifaksymina-α w dawce co najmniej 400 mg dwa razy dziennie/7 dni/ każdego miesiąca cyklicznie oraz ciągłą suplementacją arabinogalaktanem w połączeniu z laktoferyną, 1 saszetka dziennie). Pacjentów oceniano po 3 i 6 miesiącach od momentu włączenia terapii skojarzonej, pod względem redukcji objawów ONChU w trzypunktowej skali. Analizie poddano: metody diagnostyczne, leczenie ONChU i jego wyniki, a także przestrzeganie zaleceń przez pacjentów. Wyniki: 281 pacjentów spełniło kryteria włączenia i zostało poddanych dalszej ocenie (67,6% kobiet, mediana wieku 65 lat). Po 6 miesiącach leczenia skojarzonego doszło do istotnej statystycznie redukcji ciężkości objawów ocenianych łącznie; (suma z 8,5 [maks. 15 punktów] do 1,28; p < 0,0001); oraz w zakresie każdego z objawów oddzielnie (mediana z 1,7 [maks. 3 punkty] do 0,26; p < 0,0001). Częstotliwość wypróżniania uległa normalizacji w każdej grupie. Ogółem u 31,7% doszło do całkowitego ustąpienia objawów. Przestrzeganie zaleceń terapeutycznych przez pacjentów (compliance) było bardzo dobre i dobre w 92,9% przypadków. Wnioski i omówienie: Terapia skojarzona rifaksyminą-α stosowaną cyklicznie z preparatem arabinogalaktanu w połączeniu z laktoferyną stosowanym na stałe jest skuteczna w leczeniu ONChU, redukcji jej objawów, normalizacji częstości wypróżnień, zapobieganiu nawrotom, przy bardzo dobrym przestrzeganiu zaleceń terapeutycznych przez pacjentów.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 22-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność profilaktycznej terapii łączonej (rifaksymina alfa + prebiotyk arabinogalaktan z laktoferyną) na funkcje przewodu pokarmowego u pacjentów z rozpoznaną objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Paszkowski, Jacek
Borejsza-Wysocki, Maciej
Bobkiewicz, Adam
Pietrzak, Anna
Szczepkowski, Marek
Francuzik, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392154.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
arabinogalaktan z laktoferyną
choroba uchyłkowa
ONCHU
profilaktyczna terapia skojarzona Xifaxan plus Fibraxine
rifaksymina alfa
Opis:
Wprowadzenie: U pacjentów z objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową bardzo istotna jest profilaktyka zapaleń uchyłków i związanych z nimi powikłań. Standardowo rekomendowana profilaktyka opiera się o cykliczne stosowanie rifaksyminy alfa. Cel: Celem niniejszego badania była ocena wpływu dodatkowej suplementacji preparatem prebiotycznym, zawierającym błonnik rozpuszczalny arabinogalaktan oraz laktoferynę, u pacjentów z chorobą uchyłkową jelita grubego, stosujących standardową terapię cykliczną przy użyciu rifaksyminy alfa (Xifaxan tabl. 200 mg w dawce 2x400 mg przez 7 dni raz w miesiącu / cyklicznie co miesiąc). Materiał i metoda: Pacjenci podzieleni zostali na dwie grupy. W grupie I (58 osób) otrzymywali oni standardową profilaktykę zaostrzeń choroby uchyłkowej, tj. rifaksyminę alfa (Xifaxan tabl. 200mg), 2x dziennie 400 mg przez 7 dni; cykle powtarzano co miesiąc. W grupie II (63 osób), oprócz powyższego schematu, stosowano dodatkowo preparat prebiotyczny błonnika rozpuszczalnego arabinogalaktan (5g) z laktoferyną (50 mg) 1x dziennie 1 saszetka przez okres 3 miesięcy. Badanie ukończyło 108 pacjentów. Ocenie poddano: częstość wypróżnień, konsystencję stolca, występowanie dolegliwości bólowych, jakość życia według polskiej wersji kwestionariusza GIQLI, inne dolegliwości/objawy, mogące mieć związek ze stosowanym preparatem (zdarzenia niepożądane), liczbę wizyt ambulatoryjnych, hospitalizacji i operacji z powodu choroby uchyłkowej jelita grubego i jej powikłań. Pacjenci poddani zostali 3-miesięcznej obserwacji. Wyniki: W obydwu badanych grupach stwierdzono znamienne zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawę jakości życia. W grupie II dodatkowo zaobserwowano znamienną poprawę w zakresie normalizacji częstości wypróżnień i konsystencji stolca. Wzrost jakości życia był w tej grupie znamiennie wyższy niż w grupie pacjentów poddanych standardowej profilaktyce tylko z rifaksyminą alfa (p = 0.00146). Wnioski: U pacjentów z objawową niepowikłaną chorobą uchyłkową model profilaktycznej terapii kompleksowej, obejmującej łączne stosowanie rifaksyminy alfa z prebiotykiem arabinogalaktanem i laktoferyną, pozwala na uzyskanie bardzo dobrych wyników. W przypadku terapii kompleksowej minimalizowane jest ryzyko zaostrzeń czy powikłań przy jednoczesnej znaczącej poprawie w zakresie wypróżnień, zmniejszenia dolegliwości bólowych i poprawie jakości życia.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 1-8
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność manometrii anorektalnej u osób ze stomią przed i po operacji odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego
Autorzy:
Zieliński, Tomasz
Czyżewski, Piotr
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394095.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
manometria anorektalna
stomia jelitowa
zwieracze odbytu
Opis:
Operacja odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego jest kolejną interwencją chirurgiczną u danego chorego, co bezpośrednio przekłada się na wzrost ryzyka powikłań śród- i pooperacyjnych. Dlatego tak ważna jest odpowiednia kwalifikacja do operacji przywrócenia ciągłości przewodu pokarmowego między innymi pod kątem wydolności i sprawności aparatu zwieraczowego odbytu. Celem pracy była ocena wpływu przywrócenia drogi fizjologicznego wypróżniania się na funkcję zwieraczy oraz obserwacja parametrów manometrii anorektalnej u pacjentów przed i po operacji odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego. Materiał i metodyka. Do badania włączono 29 chorych zakwalifikowanych do odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego, z czego kobiety stanowiły 12, a mężczyźni 17 osób. Średnia wieku badanej grupy to 62 lata. U wszystkich chorych wykonano manometrię anorektalną zarówno przed operacją, jak i miesiąc i trzy miesiące po operacji. Średni czas posiadania stomii to 12 mies. Wyniki. Spoczynkowe ciśnienia w kanale odbytniczym w trzy miesiące po przywróceniu ciągłości przewodu pokarmowego wzrosło o 30,4%. Maksymalne skurczowe ciśnienie w kanale odbytniczym wzrosło o 22,2%. Wartość odbytniczo-odbytowego odruchu hamowania (RAIR) zmniejszyła się o 19,2%. Długość strefy podwyższonego ciśnienia w kanale odbytniczym wzrosła o 27%. Wyniki badania progów wisceralnego czucia odbytniczego zmniejszyły się odpowiednio o 23,3% dla progu czucia i o 14,4% do progu parcia. Wnioski. Odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego poprawia czynność aparatu zwieraczowego odbytu, co jest widoczne w parametrach manometrii anorektalnej. Przywrócenie pasażu poprawia czynność zwieraczy, a zmiany te są istotne statystycznie.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 1-10
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish interdisciplinary consensus on diagnostics and treatment of colonic diverticulosis (2015)
Autorzy:
Pietrzak, Anna
Bartnik, Witold
Szczepkowski, Marek
Krokowicz, Piotr
Dziki, Adam
Reguła, Jarosław
Wallner, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395601.pdf
Data publikacji:
2015-04-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 4; 203-220
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish guidelines for treatment of patients with parastomal hernia
Autorzy:
Śmietański, Maciej
Bury, Kamil
Matyja, Andrzej
Dziki, Adam
Wallner, Grzegorz
Studniarek, Michał
Fridiger, Jerzy
Szczepkowski, Marek
Świerblewski, Maciej
Wróblewski, Tadeusz
Tarnowski, Wiesław
Solecki, Rafał
Mitura, Kryspin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396115.pdf
Data publikacji:
2013-03-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 3; 152-180
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Consensus Statement On The Protective Stoma
Autorzy:
Szczepkowski, Marek
Banasiewicz, Tomasz
Krokowicz, Piotr
Dziki, Adam
Wallner, Grzegorz
Drews, Michał
Herman, Roman
Lorenc, Zbigniew
Richter, Piotr
Bielecki, Krzysztof
Tarnowski, Wiesław
Kruszewski, Jan
Kładny, Józef
Głuszek, Stanisław
Zegarski, Wojciech
Kielan, Wojciech
Paśnik, Krzysztof
Jackowski, Marek
Wyleżoł, Mariusz
Stojcev, Zoran
Przywózka, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395793.pdf
Data publikacji:
2014-08-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 8; 391-404
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physiotherapy Based on PNF Concept for Elderly People After Conventional Colon Surgery
Autorzy:
Czyżewski, Piotr
Szczepkowski, Marek
Domaniecki, Janusz
Dąbek, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396385.pdf
Data publikacji:
2013-09-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
physiotherapy
colorectal surgery
elderly people
PNF (proprioceptive neuromuscular facilitation)
functional status
Opis:
Aging population, increases the number of major abdominal surgery (MAS) performed in the elderly. Main goal of physiotherapy after that surgery is prevention postoperative complications and reduction of functional limitation. The aim of the study was to asses functional status elderly people after MAS during early postoperative physiotherapy. Material and methods. In a prospective randomized study involved 34 patients scheduled for elective MAS, aged 65+. Patients were randomly assigned to receive PNF or conventional physiotherapy. The study included forced spirometry (FVC, FEV1, PEF) and functional tests (gait speed, up&go). Measurements were performed before surgery and the fourth day after surgery. Also analyzed age, sex, BMI and the level of postoperative independence (postoperative independence scale SAP). Kolmogorow- Smirnow test was used to check normal distribution, t-Student was used to check whether two sets of data differ significantly, and r-Pearsons for correlations testing. p values <0.05 were considered significant. Results. After surgery the time of gait speed test and up and go test was significant longer in comparison to preoperative value. FVC%, FEV1%, PEF% values was decrease. In the PNF group was found significantly higher postoperative independence(SAP) and shorter length of stay in hospital compared to conventional physiotherapy group. Results of SAP and functional tests were significantly positive correlated. Conclusions. Major abdominal surgery decrees efficiency of walking and lung ventilation after 65 year old in early postoperative period. Some techniques of the PNF concept used in improving older patients after the MAS may favourably affect the postoperative increase independence and reduce the time of hospitalization.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 9; 475-482
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patient Reoperations for Late Complications of Surgical Treatment of Parastomal Hernias – Own Experience
Autorzy:
Szczepkowski, Marek
Gil, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396854.pdf
Data publikacji:
2012-12-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
intestinal stoma
late complications of intestinal stoma
perastomal hernia
reoperations
Opis:
Parastomal hernias continue to be a significant clinical problem. Use of a synthetic material results in the best results of treatment of this pathology. However, treatment results are still unsatisfactory. The aim of the study is to present 6 cases of late complications of treatment of parastomal hernia using synthetic material, with successful surgical treatment. Material and methods. Among 52 surgical procedures of parastomal hernia repair using a synthetic material, 6 patients underwent late reoperation, including 4 women. Six reoperations were performed due to complications of parastomal hernia repair. Results. All cases of reoperation are presented and discussed in the study in order in which parastomal hernia repair procedures were performed. Conclusions. Presentation of 6 cases of patients treated for complications of the parastomal hernia repair procedure indicates that surgical technique of repair of this pathology is far from being perfect, although there has been a significant progress in this area over the past 20 years.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 10; 495-501
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu pasów brzusznych na wentylację płuc i ich zastosowanie we wczesnej fizjoterapii po dużych operacjach brzusznych – badanie prospektywne
Autorzy:
Czyżewski, Piotr
Hryciuk, Dominika
Dąbek, Aneta
Szczepkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393906.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
pas brzuszny
fizjoterapia
duża operacja brzuszna
wentylacja płuc
Opis:
Wczesna fizjoterapia jest ważnym elementem kompleksowego leczenia chorych po dużych operacjach brzusznych (DOB). Bezpieczne uruchamianie pacjentów wymaga stosowania odpowiednich technik pionizacji. Część fizjoterapeutów i chirurgów zaleca stosowanie pasów brzusznych. Sceptycy uważają, że pasy brzuszne mają niekorzystny wpływ na wentylację płuc. Celem pracy było określenie wpływu pasów brzusznych na sprawność wentylacyjną płuc we wczesnym okresie po DOB. Materiał i metodyka. W badaniu wzięło udział 20 pacjentów po DOB, w tym 9 kobiet, 11 mężczyzn w wieku od 40 do 90 lat (xˉ 66,7). W trybie planowym operowano 7 pacjentów, 13 w trybie nagłym. Wszyscy badani byli we wczesnym okresie po operacji. Spirometrię dynamiczną wykonywano dwukrotnie w okresie pooperacyjnym. Po raz pierwszy w odpowiednio dobranym pasie, a następnie bez pasa w tej samej grupie pacjentów. Oceniano pojemność życiową płuc (FVC), objętość wydechową pierwszosekundową (FEV1) i szczytowy przepływ wydechowy (PEF). W analizie statystycznej zastosowano test kolejności par Wilcoxona dla prób niezależnych oraz analizę korelacji rang Spearmana). Przyjęto poziom istotności statystycznej p<0,05. Wyniki. Wartości wskaźników wentylacyjnych oceniane w pasie brzusznym były nieznacznie niższe od wartości ocenianych bez pasa. Wyniki przedstawiono w procentach wartości należnej dla wieku i płci, FEV w pasie 52%, bez pasa 53%; FEV1 w pasie 59%, bez pasa 61%; PEF w pasie 46%, bez pasa 51%. Różnice nie były istotne statystycznie. Wnioski. Nie stwierdzono niekorzystnego wpływu pasa brzusznego na wentylację płuc we wczesnym okresie po dużej operacji brzusznej. Nie stwierdzono związku wieku i wskaźnika masy ciała ze zmianami wskaźników wentylacyjnych ocenianych w pasie i bez pasa brzusznego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 4; 202-208
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena aktywności ruchowej i sprawności fizycznej kobiet po 65 roku życia, ze zdiagnozowaną osteoporozą. Doniesienia wstępne
Evaluation of the motor activity and physical fitness of women over 65 years of age diagnosed with osteoporosis. Preliminary reports
Autorzy:
Szczepaniak, Renata
Brzuszkiewicz-Kuźmicka, Grażyna
Szczepkowski, Marek
Pop, Teresa
Śliwiński, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437957.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Osteoporoza
Senior Fitness Test
aktywność fizyczna
Osteoporosis
motor activity
Opis:
Wstęp: Proces starzenia się w naturalny sposób wpływa na ograniczenie sprawności, nawet w sytuacji zachowania samodzielności. Dlatego też w badaniach oceniających sprawność osób starszych, zaawansowany wiek jest jednym z najbardziej stałych czynników różniących osoby sprawne od badanych z upośledzoną sprawnością fizyczną. Zastosowanie metody manualnej Senior Fitness Test (SFT) pozwala przedstawić ocenę aktywności ruchowej i sprawności fizycznej pacjenta. Cel badania: Celem niniejszej pracy jest ocena aktywności ruchowej i sprawności fizycznej kobiet po 65 roku życia ze zdiagnozowaną osteoporozą. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiły kobiety po 65roku życia ze zdiagnozowana osteoporozą, średnia wieku 69,9 lat. Badanie prowadzono za pomocą testu SENIOR FITNESS TEST. Wyniki: Uzyskane wszystkie wyniki badań ocenianych aktywności są gorsze niż w przypadku populacji badanej w Stanach Zjednoczonych. Wnioski: Ocena aktywności ruchowej i sprawności fizycznej kobiet po 65 roku życia ze zdiagnozowaną osteoporozą w Polsce przedstawia się bardzo niekorzystnie.
Introduction: The aging process naturally leads to limitation of physical fitness, even in a situation of retaining one’s selfreliance. Therefore, in the research which assesses the fitness of the elderly, advanced age is one of the most consistent factors which makes fit people different from the examined ones with impaired physical fitness. The application of a manual method Senior Fitness Test (SFT) allows for providing an assessment of the motor activity and physical fitness of a patient Aim of the study: The aim of this work is to evaluate the motor activity and physical fitness of women over 65 years of age, diagnosed with osteoporosis.Materials and methods: The subjects were women over 65 years of age, diagnosed with osteoporosis, average age was 69,9. The research was carried out by means of the SENIOR FITNESS TEST. Results: All the obtained research results of the evaluated activities are worse than the results of the group studied in the USA. Conclusions: Evaluation of the motor activity and physical fitness of women after the age of 65 diagnosed with osteoporosis in Poland is very unfavourable.
Źródło:
Medical Review; 2014, 1; 62-73
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies