Autor: Strzelczyk, Joanna. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Przegląd metod służących do wykrycia zakażenia Borrelia burgdorferi
Review: Borrelia burgdorferi diagnostic methods
Autorzy:: Czubasiewicz, Zofia
Katarzyna Strzelczyk, Joanna
Krzakiewicz, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032837.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Borrelia burgdorferi
Borrelia burgdorferi sensu lato
antigens
borreliosis
diagnostics
ticks
antygeny
borrelia burgdorferi sensu lato
borrelia burgdorferi
borelioza
diagnostyka
Opis:: Lyme borreliosis is an infectious disease caused by Borrelia burgdorferi sensu lato spirochetes and is transmitted to humans by the bite of an infected tick from the Ixodidae family, e.g. Ixodes ricinus, Ixodes scapularis, Ixodes persulcatus. The same species are responsible for causing Lyme borreliosis: B. burgdorferi sensu stricto, B. afzelii, B. garinii, B. bissettii and B. spielmanii. The infection develops in stages and has various manifestations in the human body. Lyme disease mainly affects the skin, joints, the nervous system and the heart. Different species are bound with different clinical manifestations: Borrelia afzelii usually cause acrodermatitis chronica athrophicans, Borrelia burgdorferi sensu stricto is a common agent of arthritis, neuroborreliosis can be caused by B. Burgdorferi sensu stricto, B. afzelii and B. garinii. Lyme disease is diagnosed based on symptoms, epidemiological history and laboratory tests, e.g. serological tests of the serum or PCR tests from patient tissues or ticks. The most common diagnostic method is the one recommended by the Robert Koch Institute in Berlin. It is a two-stage procedure based on testing by screening assay in the first stage (EIA, IIFA, ELISA tests) and verifying positive and borderline results by Western blot tests during the second stage. Due to high antigenic variability, Borrelia burgdorferi sensu lato spirochetes have an ability to avoid defence mechanisms of an infected organism. This is the main cause of problems with interpretation of the clinical symptoms, diagnostics results and also with treatment of this infection.
Borelioza jest chorobą zakaźną wywoływaną przez krętki Borrelia burgdorferi sensu lato. Do zakażenia tą bakterią dochodzi zwykle podczas ukąszenia przez zarażonego kleszcza z rodziny Ixodidae, m.in. Ixodes ricinus, Ixodes scapularis, Ixodes persulcatus. Za czynniki etiologiczne boreliozy uznawane są następujące genogatunki: B. burgdorferi sensu stricto, B. afzelii, B. garinii, B. bissettii oraz B. spielmanii. Bakteria ta w organizmie człowieka może atakować różne narządy: skórę, stawy, ośrodkowy układ nerwowy, serce. Poszczególne szczepy wiązane są z rozwojem różnych obrazów choroby: Borrelia afzelii powoduje zazwyczaj rozwój przewlekłego zanikowego zapalenia skóry, Borrelia burgdorferi sensu stricto jest najczęściej odpowiedzialna za rozwój zapalenia stawów, neuroboreliozę może powodować zarówno B. burgdorferi sensu stricto, B. afzelii, jak i B. garinii. Boreliozę diagnozuje się na podstawie objawów klinicznych, wywiadu epidemiologicznego oraz testów laboratoryjnych, takich jak testy serologiczne w surowicy, a także badania metodą PCR tkanek pacjenta lub organizmu kleszcza odpowiedzialnego za ukąszenie. Najczęściej praktykowanym postępowaniem diagnostycznym jest rekomendowana przez Instytut Roberta Kocha w Berlinie tzw. diagnostyka dwuetapowa boreliozy, polegająca na wykonaniu czułego testu przesiewowego w pierwszym etapie (testy EIA, IIFA, ELISA) oraz weryfikacji dodatnich i wątpliwych wyników w drugim etapie (test Western blot). Ze względu na możliwości zmiany swojej struktury antygenowej krętki Borrelia burgdorferi sensu lato mają zdolność do unikania mechanizmów obronnych zainfekowanego organizmu. Jest to główna przyczyna problemów w interpretacji objawów klinicznych, wyników badań laboratoryjnych, a także leczenia zakażenia tą bakterią.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 2; 144-149
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Selected mechanisms of molecular resistance of Candida albicans to azole drugs
Autorzy:: Gołąbek, Karolina
Strzelczyk, Joanna
Owczarek, Aleksander
Cuber, Piotr
Ślemp-Migiel, Anna
Wiczkowski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1039099.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:: Candida albicans
drug resistance
azoles
Opis:: A phenomenon of increasing resistance of Candida spp. to azoles has been observed for several years now. One of the mechanisms of lack of sensitivity to azoles is associated with CDR1, CDR2, MRD1 genes (their products are active transport pumps conditioning drug efflux from pathogen's cell), and ERG11 gene (encoding lanosterol 14α-demethylase). Test material was 120 strains of Candida albicans (60 resistant and 60 susceptible to azole drugs) obtained from clinical samples. The first stage of experiment assessed the expression of CDR1, CDR2, MDR1 and ERG11 genes by Q-PCR. The impact of ERG11 gene's mutations on the expression of this gene was analysed. The final stage of the experiment assessed the level of genome methylation of Candida albicans strains. An increase in the expression of CDR2, MDR1 and ERG11 was observed in azole-resistant strains of Candida albicans in comparison to strains sensitive to this class of drugs. Furthermore, 19 changes in the sequence of ERG11 were detected in tested strains. Four of the discovered mutations: T495A, A530C, G622A and A945C led to the following amino acid substitutions: D116E, K128T, V159I and E266D, respectively. It has also been found that statistically five mutations: T462C, G1309A, C216T, C1257T and A945C affected the expression of ERG11. The applied method of assessing the level of methylation of Candida albicans genome did not confirm its role in the development of resistance to azoles. The results indicate however, that resistance of Candida albicans strains to azole drugs is multifactorial.
Źródło:: Acta Biochimica Polonica; 2015, 62, 2; 247-251
0001-527X
Pojawia się w:: Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Znaczenie czynników genetycznych w chorobie niedokrwiennej serca
The genetic determinants of coronary heart disease
Autorzy:: Gołąbek, Karolina
Strzelczyk, Joanna Katarzyna
Wiczkowski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034724.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: choroba niedokrwienna serca
polimorfizm
gen
coronary artery disease
polymorphism
gene
Opis:: Coronary artery disease is multifactorial. In recent times due to the development of modern molecular biology techniques, candidate gene polymorphisms related to lipid metabolism the renin–angiotensin–aldosterone system and the regulation of coagulation and fibrinolysis as well as inflammatory response, have become a research topic. This article provides an overview of the most frequently studied polymorphisms.
Choroba niedokrwienna serca ma charakter wieloczynnikowy. W ostatnim czasie ze względu na rozwój technik z zakresu biologii molekularnej tematem badań stały się polimorfizmy genów kandydatów, związanych m.in. z metabolizmem lipidów, z układem renina–angiotesyna–aldosteron (RAA), regulacją krzepnięcia i fibrynolizy oraz reakcją zapalną. W pracy przedstawiono przegląd wyników najczęściej badanych polimorfizmów.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 1; 33-39
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Elevated preoperative levels of CA 19-9 and CA 125 predicts overall survival time in the pancreatic adenocarcinoma. Single institution series.
Autorzy:: Hogendorf, Piotr
Skulimowski, Aleksander
Durczyński, Adam
Kumor, Anna
Poznańska, Grażyna
Poznańska, Agnieszka
Oleśna, Aleksandra
Rut, Joanna
Øvereng Juliebø, Siri
Szmiel, Aneta
Pirowski, Wojciech
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1391695.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: general surgery
pancreatic neoplasms
biomarkers
prognostic factors
Opis:: Introduction: Pancreatic cancer is a devastating disease, being the seventh cause of cancer-related deaths worldwide. Its aggressiveness is due to its specific biology and the late diagnosis of cancer. Therefore, the prognosis for patients suffering from this cancer is dismal, with 5-year overall survival rate of around 6–10%. Up to date, only a complete surgical resection of the cancerous entity warrants a significant improvement in patients’ survival. Nevertheless, the pancreatic cancer’s biology is still not fully elucidated, so that the accuracy of prognosis for certain patients is highly uncertain. Consequently, the importance of both clinical and basic research aiming to reveal the crucial molecular factors affecting long-term prognosis should be highlighted. There is a growing number of evidence that biomarkers of PC not only reflect the presence of tumor itself but also present a “hint” regarding its physiology. Thus the aim of this study was to assess the levels of commonly measured biomarkers and their influence on patients’ overall survival. Materials and methods: The retrospective analysis of data on 129 patients admitted to our Department due to the diagnosis of pancreatic cancer was carried out. On the day of admission all the patients had their levels of CA19-9, CA125, CEA and CA15-3 measured. The overall survival (OS) was defined as time elapsing from the day of admission to the day of death. The Kaplan- Meier curves were built for all potential factors, Cox regression model was applied to carry out a multivariate analysis. Results: We retrospectively analyzed 129 patients with a mean age of 62 years. As many as 95 of them had an unresectable lesion and 34 underwent curative operation. In total, the analyzed patient group was characterized by a median survival of 7 months and 12 days. Cumulative 1-year, 2-year and 4-year survival rates were 35%, 16% and 15%, respectively. In univariate analysis, factors such as age >= 60, inoperable lesion, CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 and Neutrophile to Lymphocyte Ratio (NLR) >= 5 were associated with a lower median OS. In multivariate analysis, three factors, CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 and age >= 60, were found to be statistically significant. Indeed, patients possessing all of them noted much poorer outcomes regarding OS factors: 89 days versus 235 days for the other patients (log rank test P = 0.02). Conclusions: Our study fortifies the evidence that preoperative levels of CA19-9 and CA125 have a direct influence on the longterm OS. Interestingly, in our patient group, the correlation of biomarkers with OS was higher than that of resectability. However, our study has some limitations regarding, for instance, the lack of data on chemotherapy, comorbidities etc. In the view of recent molecular studies on mucin involvement in PC development, it provides a strong clinical evidence to prove their importance.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 32-38
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Neutrophil-lymphocyte ratio and creatinine reduction ratio predict good early graft function among adult cadaveric donor renal transplant recipients. Single institution series
Autorzy:: Hogendorf, Piotr
Suska, Anna
Skulimowski, Aleksander
Rut, Joanna
Grochowska, Monika
Wencel, Aleksandra
Dziwisz, Filip
Nowicki, Michał
Szymański, Dariusz
Poznańska, Grażyna
Durczyński, Adam
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1392878.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: neutrophil-lymphocyte ratio
creatinine reduction ratio
graft function
cadaveric donor
delayed graft function kidney transplant
Opis:: The Background Delayed graft function (DGF) is a common complication following kidney transplantation and is associated with ischemia-reperfusion injury (IRI). Lymphocytes contribute to the pathogenesis of IRI and ischemia-reperfusion related to delayed graft function. Materials and Methods : 135 Caucasian patients received a kidney graft from deceased heart-beating organ donors. We divided patients into 2 groups - patients with the eGFR>=30 on the 21st day post-transplantation (n=36) and patients with the eGFR<30 on the 21st day post-transplantation (n=99) to assess kidney graft function. We measured serum creatinine levels on 1st and 2nd post-transplant day and preoperative levels of monocytes, lymphocytes, platelets, and neutrophils and their ratios. Results: We have found statistically significant differences between the eGFR<30 and the eGFR>=30 groups in the average lnLymphocytes (0.36 +/-0.6 vs. -0.016 +/-0.74, respectively p=0.004) lnNLR (1,27 +/-0.92 vs. 1.73+/-1.08 p=0.016) lnLMR (1.01 +/-0.57 vs. 0.73 +/-0.64 p=0.02), lnPLR (4.97 +/-0.55 vs. 5.26 +/- 0.67 p=0.023), and CCR 2% (-20.20 +/- 21.55 vs. -4.29 +/- 29.62 p=0.004. In the univariate analysis, factors of lnLymphocytes >=0.22 (OR=0.331 95%CI 0.151-0.728 p=0.006), lnLMR>=1.4 (OR=0.255 95%CI 0.072-0.903 p=0.034) were associated with a worse graft function, while lnNLR>=1.05 (OR=2.653 95%CI 1.158-6,078 p=0.021), lnPLR>=5.15 (OR=2.536 95%CI 1.155-5.566 p=0.02) and CRR2 (OR=3.286 95% CI 1.359-7.944 p=0.008) indicated a better graft function. Conclusion: A higher absolute lymphocyte count (lnLymphocytes) and lnLMR, as well as lower lnNLR and lnPLR were associated with a lower eGFR on the 21st day after kidney transplantation. In the multivariate analysis, CRR2 in combination with either lnLymphocytes, lnNLR or lnPLR improved the accuracy of detecting patients with poor graft function.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 28-33
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Przedoperacyjnie podwyższone poziomy CA19-9 i CA125 jako predyktory całkowitego czasu przeżycia w gruczolakoraku trzustki. Badanie jednoośrodkowe
Autorzy:: Hogendorf, Piotr
Skulimowski, Aleksander
Durczyński, Adam
Kumor, Anna
Poznańska, Grażyna
Poznańska, Agnieszka
Oleśna, Aleksandra
Rut, Joanna
Øvereng Juliebø, Siri
Szmiel, Aneta
Pirowski, Wojciech
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1391712.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: biomarkery
chirurgia ogólna
czynniki rokownicze
rak trzustki
Opis:: Wprowadzenie: Rak trzustki jest wyniszczającą chorobą, będącą siódmą w kolejności przyczyną zgonów z powodu raka na świecie. Jego agresywność wynika ze specyficznej biologii i późnego rozpoznawania. W związku z tym, rokowanie pacjentów jest wyjątkowo złe. 5-letnie przeżycia w przebiegu gruczolakoraka trzustki wynoszą około 6–10%. Na chwilę obecną jedynie kompletna resekcja chirurgiczna nowotworu gwarantuje znaczącą poprawę przeżycia chorych. Dotychczas nie wyjaśniono w pełni biologii rozwoju gruczolakoraka trzustki. Wydaje się jednak, że istnieje kilka fenotypów tego nowotworu. Z tego powodu prognozy dla indywidualnych pacjentów na początku leczenia są wysoce niepewne. Wobec powyższego, należy podkreślić znaczenie zarówno badań klinicznych, jak i podstawowych, które pozwoliłyby na standaryzację biomarkerów wpływających na długoterminowe rokowania. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że biomarkery, takie jak CA19-9 i CA125, nie tylko odzwierciedlają obecność samego guza, ale również stanowią „wskazówkę” dotyczącą jego fenotypu, a tym samym jego agresywności. Cel: Celem pracy była przedoperacyjna ocena poziomu powszechnie stosowanych biomarkerów nowotworowych i ich wpływu na ogólną przeżywalność pacjentów. Materiały i metody: Przeprowadzono analizę retrospektywną danych dotyczących 129 pacjentów przyjętych do naszej Kliniki z powodu rozpoznania raka trzustki. W dniu przyjęcia wszyscy chorzy mieli zmierzony poziom: CA19-9, CA125, CEA i CA15-3. Ogólne przeżycie (ang. overall survival; OS) zostało zdefiniowane jako czas upływający od dnia przyjęcia do dnia zgonu. Opracowano krzywe Kaplana-Meiera dla wszystkich potencjalnych czynników oraz zastosowano model regresji Coxa do przeprowadzenia analizy wieloczynnikowej. Wyniki: Do analizy włączono 129 pacjentów o średniej wieku równiej 62 lata. Łącznie 95 z nich miało nieresekcyjnego guza, a 34 poddano operacji z zamiarem wyleczenia. Ogółem analizowana grupa chorych charakteryzowała się medianą przeżycia wynoszącą 7 miesięcy i 12 dni. Skumulowane wskaźniki przeżycia rocznego, 2-letniego i 4-letniego wynosiły odpowiednio: 35%, 16% i 15%. W analizie jednoczynnikowej czynniki, takie jak: wiek >= 60 lat, nieresekcyjny guz, CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 i stosunek neutrofilów do limfocytów (ang. Neutrophile to Lymphocyte Ratio; NLR) >= 5, wiązały się z niższą medianą OS. W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, że trzy czynniki: CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 i wiek >= 60 lat, są istotne statystycznie. W dalszej analizie wykazano, że pacjenci wykazujący je wszystkie charakteryzowali się najniższą medianą przeżycia (OS), wynoszącą 89 dni. Mediana przeżycia dla pozostałych pacjentów to zaś 235 dni (p = 0,02 dla testu log-rank). Wnioski: Przeprowadzone badanie dostarcza dowodów na znaczący wpływ przedoperacyjnych poziomów CA19-9 i CA125 na długoterminowe przeżycie pacjentów. Co ciekawe, w grupie naszych pacjentów korelacja biomarkerów z OS była ściślejsza niż pomiędzy resekcyjnością a OS. Niniejsze badania mają jednak pewne ograniczenia dotyczące, np. braku danych o zastosowanym schemacie chemioterapii, chorobach współistniejących itp. Ostatnio przeprowadzone badania dotyczące udziału mucyn w rozwoju raka trzustki stanowią niejako „molekularne” umocowanie dla poczynionych ostatnio badań klinicznych.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 32-38
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Stosunek liczby neutrofilów do limfocytów oraz wskaźnik redukcji kreatyniny pozwalają na przewidzenie dobrej wczesnej czynności przeszczepu nerki u dorosłych
Autorzy:: Hogendorf, Piotr
Suska, Anna
Skulimowski, Aleksander
Rut, Joanna
Grochowska, Monika
Wencel, Aleksandra
Dziwisz, Filip
Nowicki, Michał
Szymański, Dariusz
Poznańska, Grażyna
Durczyński, Adam
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1392885.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: neutrophil-lymphocyte ratio
creatinine reduction ratio
graft function
cadaveric donor
delayed graft function kidney transplant
Opis:: Opóźniona funkcja nerki przeszczepionej (DGF) jest częstym powikłaniem po transplantacji nerki. Jest związana z uszkodzeniem niedokrwienno-reperfuzyjnym (IRI). Do patogenezy uszkodzenia niedokrwienno-reperfuzyjnego związanego z opóźnioną funkcją przeszczepu przyczyniają się limfocyty. Materiał i metody: 135 pacjentów rasy kaukaskiej otrzymało przeszczep nerki od zmarłych dawców z bijącym sercem. W celu oceny funkcji przeszczepu pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy – pacjentów z eGFR30 w 21. dniu po przeszczepieniu (n = 36) oraz pacjentów z eGFR <30 w 21. dniu po przeszczepieniu (n = 99). Zmierzony został poziomy kreatyniny w surowicy w 1. oraz 2. dniu po przeszczepie oraz przedoperacyjne ilość monocytów, limfocytów, płytek krwi i neutrofilów, jak również proporcje pomiędzy nimi. Wyniki: Stwierdzono statystycznie istotne różnice między grupami eGFR <30 i eGFR 30 w ilości limfocytów (0,36 +/- 0,6 vs -0,016 +/- 0,74; odpowiednio p = 0,004) lnNLR (stosunek neutrofili do limfocytów) (1,27 +/- 0,92 vs 1,73 +/- 1,08; p = 0,016) lnLMR (stosunek limfocytów do monocytów) (1,01 +/- 0,57 vs 0,73 +/- 0,64; p = 0,02), lnPLR (stosunek płytek do limfocytów) (4,97 +/- 0,55 vs 5,26 +/- 0,67; p = 0,023), i CCR 2% (-20,20 +/- 21,55 vs -4,29 +/- 29,62; p = 0,004). W analizie jednowymiarowej, czynniki, takie jak: ilość limfocytów 0,22 (OR = 0,331; 95% CI 0,151–0,728; p = 0,006), LnLMR1,4 (OR = 0,255; 95% CI 0,072–0,903; p = 0,034) były związane z gorszą funkcją przeszczepu, podczas gdy lnNLR 1,05 (OR = 2,653 95% CI 1,1158–6,078; p = 0,021), lnPLR 5,15 (OR = 2,536; 95% CI 1,155–5,566; p = 0,02) i CRR2 (współczynnik redukcji kreatyniny w drugim dniu) (OR = 3,286; 95% CI 1,359 –7,944; p = 0,008) wskazywało na lepszą funkcję przeszczepu. Podsumowanie: Wyższa bezwzględna liczba limfocytów (lnLymphocytes) i lnLMR, a także niższy poziom lnNLR i lnPLR były związane z niższym eGFR w 21. dniu po przeszczepie nerki. W analizie wieloczynnikowej CRR2 w połączeniu z limfocytami lnNLR lub lnPLR umożliwiły wyższą dokładność w identyfikacji pacjentów z nieprawidłową funkcją przeszczepu.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 28-33
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Rola wybranych polimorfizmów genu MGMT w rozwoju chorób nowotworowych
Role of selected MGMT polymorphisms in cancer development
Autorzy:: Kiczmer, Paweł
Szydło, Błażej
Strzelczyk, Joanna K.
Gołąbek, Karolina
Ostrowska, Zofia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035896.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: polimorfizm
nowotwory
mgmt
cancer
polymorphism
Opis:: Materiał genetyczny komórki jest nieustannie narażony na działanie czynników mutagennych. Odpowiednie mechanizmy chroniące przed szkodliwym wpływem mutagenów są niezwykle ważne dla prawidłowego funkcjonowania oraz kontroli proliferacji komórek. Jednym z mechanizmów naprawczych jest działanie enzymu MGMT, który odpowiada za ochronę DNA komórki przed czynnikami alkilującymi. Różnice w aktywności enzymu, wynikające z występowania wielu odmian polimorficznych jego genu, mogą prowadzić niekiedy do zwiększonego ryzyka zachorowania na nowotwory. Tematem pracy jest omówienie roli niektórych polimorfizmów genu MGMT w rozwoju oraz terapii chorób nowotworowych.
Cell DNA is constantly exposed to mutagenic factors. DNA repair mechanisms are very important to provide proper cell functioning and proliferation control. One of the DNA repair mechanisms is based on the O6-methylguanine-DNA methyltransferase enzyme, which provides protection against alkylating agents. Differences in MGMT enzyme activity may be caused by MGMT gene polymorphisms. MGMT polymorphisms may increase cancer risk, e.g. lung cancer or esophageal cancer. In this review we have described the role of some MGMT polymorphisms in cancer development and therapy.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 378-382
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The role of MGMT polymorphisms rs12917 and rs11016879 in head and neck cancer risk and prognosis
Autorzy:: Kiczmer, Paweł
Prawdzic Seńkowska, Alicja
Strzelczyk, Joanna
Szydło, Błażej
Biernacki, Krzysztof
Osadnik, Tadeusz
Krakowczyk, Łukasz
Ostrowska, Zofia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038528.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:: MGMT
head and neck cancer
polymorphism
rs12917
rs11016879
Opis:: Head and neck squamous cell carcinoma (HNSCC) is one of the leading cancers by incidence worldwide. The risk of these cancers is strictly associated with alkylation factors present in tobacco smoke. The crucial role in preventing DNA alkylation is played by O6-methylguanine-DNA methyltransferase (MGMT). Dysfunction or lack of MGMT is associated with an increased risk of cancer. The aim of the study was to assess the influence of MGMT polymorphisms: rs12917 and rs11016879 on HNSCC risk and course. The study consisted of 69 HNSCC patients and 242 healthy individuals. Case samples were taken from resected tumour tissue. The control group comprised samples of epithelial cells collected from mucous membranes using swabs. DNA samples were genotyped by employing the 5' nuclease assay for allelic discrimination using TaqMan SNP Genotyping Assays. The significance between distributions of genotypes and alleles was tested using Pearson's χ2 test analysis. Our results indicated that the MGMT rs12917 TT genotype increases the risk of HNSCC. The MGMT rs11016879 AG genotype and A allele were associated with increased HNSCC risk. We noted higher risk of nodal metastasis in rs11016879 AA homozygotes. Mechanisms leading to MGMT enzymatic defect are unknown and hence further studies need to be carried out. Our data suggest that the examined polymorphisms may be considered as potential prognostic factors for HNSCC risk and outcome. Further studies are necessary to verify our results.
Źródło:: Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 1; 87-92
0001-527X
Pojawia się w:: Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Nowe NATO na pograniczach
Autorzy:: Kostrzewa-Zorbas, Grzegorz.
Powiązania:: Życie 1999, nr 85, s. 22
Współwytwórcy:: Strzelczyk, Joanna. Opracowanie
Data publikacji:: 1999
Tematy:: Wojska lądowe wykorzystanie NATO
Wojsko standaryzacja NATO
Interwencja zbrojna 1999 r. w Jugosławii
Opis:: Fot.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Nowe NATO na pograniczach
Autorzy:: Kostrzewa-Zorbas, Grzegorz.
Powiązania:: Życie 1999, nr 85, s. 22
Współwytwórcy:: Strzelczyk, Joanna. Opracowanie
Data publikacji:: 1999
Tematy:: Wojska lądowe wykorzystanie NATO 1999 r.
Wojsko integracja standaryzacja NATO Polska 1999 r.
Wojna 1999 r kosowska 1999 r.
Opis:: Fot.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Rola witaminy D w rozwoju oraz przebiegu zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 i w innych chorobach wirusowych
The role of vitamin D in the development and course of SARS-CoV-2 infection and other viral diseases
Autorzy:: Pytel, Agnieszka I.
Strzelczyk, Joanna K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2147687.pdf
Data publikacji:: 2022-11-24
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: witamina D
COVID-19
SARS-CoV-2
wirus
25(OH)D
vitamin D
virus
Opis:: Witamina D jest rozpuszczalnym w tłuszczach prohormonem. Wykazuje wielokierunkowe działanie, wpływając m.in. na procesy mineralizacji kości. Bierze również udział w modulacji układu immunologicznego. Z uwagi na wskazane właściwości prowadzone są badania dotyczące wpływu witaminy D na rozwój zakażenia SARS-CoV-2 (severe acute respiratory syndrome coronavirus 2). Postulowanym mechanizmem działania witaminy D w zakażeniu koronawirusem jest oddziaływanie na równowagę ACE2/ACE (angiotensin converting enzyme) oraz hamowanie burzy cytokin. Badania wskazują, że niskie poziomy 25(OH)D w surowicy mogą zwiększać zachorowalność. Wyniki badań wpływu hipowita-minozy na ciężkość przebiegu COVID-19 (coronavirus disease 19) oraz śmiertelność z powodu tej choroby są niejednoznaczne. Witamina D odgrywa również rolę w zakażeniach innymi wirusami, na przykład wirusem grypy. W celu jednoznacznego określenia funkcji witaminy D w infekcji koronawirusem potrzebne są dalsze randomizowane badania.
Vitamin D is a prohormone soluble in fats. It has multidirectional effects, among others on bone mineralizator processes and modulation of the immune system. Due to these properties, research is being conducted on the influence of vitamin D on the development of SARS-CoV-2 (severe acute respiratory syndrome coronavirus 2) infection. The postulated mechanism of action of vitamin D in coronavirus infection is that it affects the ACE2/ACE (angiotensin converting enzyme) balance and inhibits the cytokine storm. Research shows that low serum levels of 25(OH)D can increase morbidity. The results of studies on the influence of hypovitaminosis on the severity of the course of COVID-19 (coronavirus disease 19) infection and mortality are inconclusive. Vitamin D also plays a role in infections caused by other viruses, such as the flu virus. Further randomized studies are needed to clearly define the function of vitamin D in coronavirus infection.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 134-139
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki