Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stpiczynska, M" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
The structure of the spur nectary in Dendrobium finisterrae Schltr. (Dendrobiinae, Orchidaceae)
Budowa nektarnika ostrogowego u Dendrobium finisterrae Schltr. (Dendrobiinae, Orchidaceae)
Autorzy:
Kaminska, M.
Stpiczynska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26744.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
structure
spur anatomy
nectary
Dendrobium finisterrae
Dendrobiinae
Orchidaceae
flower
micromorphology
nectar
pollination
Opis:
To date, the structure of the nectary spur of Dendrobium finisterrae has not been studied in detail, and the present paper compares the structural organization of the floral nectary in this species with the spurs of other taxa. The nectary spur of D. finisterrae was examined by means of light microscopy (LM), scanning electron microscopy (SEM), and transmission electron microscopy (TEM). It is composed of a single layer of secretory epidermis and several layers of small and compactly arranged subepidermal secretory cells. The secretory cells have thick cellulosic cell walls with primary pits. The secretory tissue is supplied by vascular bundles that run beneath in ground parenchyma and are additionally surrounded by strands of sclerenchymatous fibers. The flowers of the investigated species displayed morphological features characteristic of bee-pollinated taxa, as they are zygomorphic, creamy-green coloured with evident nectar guides. They also emit a weak but nice scent. However, they possess some characters attributed to bird-pollinated flowers such as a short, massive nectary spur and collenchymatous secretory tissue that closely resembles the one found in the nectaries of certain species that are thought to be bird-pollinated. This similarity in anatomical organization of the nectary, regardless of geographical distribution and phylogeny, strongly indicates convergence and appears to be related to pollinator-driven selection.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecophysiological aspects of nectar reabsorption
Ekofizjologiczne aspekty reabsorpcji nektaru
Autorzy:
Stpiczynska, M
Nepi, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27703.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectar
nectary
plant-pollination interaction
reabsorption
secretion
pollination
plant species
Opis:
A number of approaches, both direct and indirect, have shown that nectar is reabsorbed by numerous plant species, irrespective of the age or sex of the flower. Furthermore, reabsorption occurs regardless of whether or not the flower has been pollinated. Reabsorption helps to maintain concentration of nectar and their viscosity and thereby encourages continued visits by pollinators. Conversely, the capacity to vary concentration of nectar sugars may confer evolutionary advantage by encouraging visits by more than one kind of pollinator and this is particularly important in regions where there is a paucity of pollinators. A further important role of nectar reabsorption is the maintenance of the energy equilibrium of the plant. A number of studies have shown that nectar production involves considerable energy expenditure requiring as much as 37% of the plant's daily production of energy by photosynthesis. The increased metabolic costs incurred by the plant during nectar production and secretion can reduce its growth and reproduction during the following season. Reabsorption of nectar that has not been collected by pollinators enables the plant to conserve at least some of the energy reserved for the secretion of nectar. Sugars reabsorbed from nectar can be re-used for the development of fruit and ovules - processes which demand large quantities of sugar. Despite convincing evidence for the reabsorption of nectar, few detailed studies have addressed the transport and incorporation of reabsorbed sugars. One of the questions that remain to be answered is 'What is the cellular basis for nectar reabsorption by the nectary?'.
Nektar jest resorbowany w kwiatach roślin z różnych rodzin botanicznych, między innymi Apiaceae, Brassicaceae, Cucurbitaceae, Combretaceae czy Orchida- ceae. Reabsorbcja nektaru spełnia kilka niezwykle ważnych funkcji i występuje niezależnie od stadium kwitnienia, płci kwiatu czy zapylenia. W kwiatach typu otwartego, reabsorpcja cukrów umożliwia regulację koncentracji, która wzrasta na skutek parowania wody z nektaru. Z kolei w kwiatach innych roślin możliwość zmiany koncentracji nektaru stanowi pewną adaptację do zapylania przez szersze spektrum gatunków, co jest niezwykle ważne w sytuacjach deficytu zapylaczy w środowisku. Inne funkcje resorpcji nektaru dotyczą energetycznego bilansu roślin. Wyniki niektórych badań wykazują, że produkcja nektaru wymaga dużego nakładu energii metabolicznej i może pochłaniać dziennie do 37% energii uzyskanej z fotosyntezy. Dlatego też niektóre rośliny odzyskują przynajmniej część energii wydatkowanej na produkcję i sekrecję nektaru poprzez reabsorpcję cukrów, jeśli nektar nie jest pobrany podczas zapylenia. Cukry te rośliny wykorzystują głównie jako materiały zapasowe w rozwijających się owocach i nasionach, które są silnymi akceptorami asymilatów. Mechanizm reabsorpcji nektaru na poziomie komórkowym wymaga dalszych szczegółowych badań.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of elaiophores in Oncidium cheirophorum Rchb.f. and Ornithocephalus kruegeri Rchb.f. [Orchidaceae]
Budowa elaioforow u Oncidium cheirophorum Rchb.f. i Ornithocephalus kruegeri Rchb.f. [Orchidaceae]
Autorzy:
Pacek, A
Stpiczynska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28598.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
floral oil
Oncidium cheirophorum
oil secretion
attract flower
botany
Orchidaceae
elaiophore
flower
structure
Ornithocephalus kruegeri
Opis:
The shining appearance of the flowers of Oncidium cheirophorum and Ornithocephalus kruegeri results from the presence of lipids on the flower surface. The lipids are produced by elaiophores - secretory structures situated symmetrically at the base of the labellum or upon the callus. In O. cheirophorum, the elaiophores are epithelial type. They consist of one layer of cuboidal secretory cells and subsecretory parenchyma. The thick cuticle covering the outer, tangential wall of epithelial cells becomes distended and wrinkled as secreted oil accumulates beneath its surface. Oil secretion begins at the bud stage and lasts till the end of anthesis, that is 22 days, on average. Pollination does not influence oil production. In O. kruegeri, trichomatous elaiophores are situated on the central part of the callus. Unicellular trichomes project from the epidermis cells. Their outer walls are covered by a thin cuticle. In the dense cytoplasm of the trichomes, small plastids with few starch grains occur, whereas subsecretory parenchyma cells contain amyloplasts with large starch grains and raphides. The oil is already produced at the bud stage, about one week before flower opening, and lasts till the end of anthesis.
Prawie cała powierzchnia okwiatu Oncidium cheirophorum i Ornithocephalus kruegeri jest pokryta błyszczącą, tłustą wydzieliną. Tłuszcze są produkowane i wydzielane przez elaiofory - specjalne gruczoły położone symetrycznie przy podstawie warżki lub na kallusie. U O. cheirophorum występuje elaiofor epitelialny. Jest on zbudowany z jednej warstwy sześciennych komórek wydzielniczych i miękiszu podwydzielniczego. Gruba kutykula pokrywająca ściany zewnętrzne komórek epitelialnych odkleja się i marszczy pod wpływem gromadzącej się pod nią wydzieliny Sekrecja tłuszczu rozpoczyna się w stadium pąka i trwa do końca antezy, to jest średnio 22 dni. Zapylenie nie wpływa na wydzielanie tłuszczu. W przypadku O. kruegeri trichomowy elaiofor znajduje się w centralnej części kallusa. Jednokomórkowe włoski wydzielnicze wyrastają z komórek epidermy. Ich zewnętrzna ściana pokryta jest cienką kutykulą. W gęstej cytoplazmie trichomów znajdują się drobne plastydy z nielicznymi ziarnami skrobi, podczas gdy w komórkach podwydzielniczej parenchymy występują amyloplasty z dużymi ziarnami skrobi oraz rafidy. Sekrecja tłuszczu rozpoczyna się w stadium pąka, na tydzień przed otwarciem kwiatu i trwa do końca antezy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectary structure in Symphyglossum sanguineum [Rchb.f.] Schltr. [Orchidaceae]
Autorzy:
Stpiczynska, M
Davies, K L
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27228.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Symphyglossum sanguineum
ornithophilous orchid
Orchidaceae
orchid species
pollination
nectary structure
Opis:
Ornithophily occurs in a great number of orchid species but despite this, researchers have largely neglected to investigate their nectaries. The aim of this study is to describe the nectary structure of Symphyglossum sanguineum, a species presumed to be pollinated by hummingbirds. The nectary is located at the free margins of auricles, which form a channel for the passage of nectar. The nectary, which consists of a single-layered epidermis and 2-3 layers of subepidermal cells, is supplied by collateral, vascular bundles. The nectary cells of S. sanguineum, like those of other ornithophilous orchids, have thick cellulose cell walls. A remarkable feature of these nectary cells is the dissolution of the middle lamella and the subsequent separation of epidermal cells. It is possible that this latter process facilitates the flow of the nectar to the nectary surface. The cuticle covering the nectary epidermis has micro-channels, but unlike the other species of ornithophilous orchids studied to date, it neither becomes disrupted nor detached from the epidermal cells. Abundant mitochondria, lipid droplets and smooth endoplasmic reticulum (SER) with an osmiophilic material are present in the cytoplasm of nectary cells. Some plastids with few lamellae contain numerous vesicles and osmiophillic globules whereas others accumulate starch. SER lamellae are often closely associated with plastids and the contents of the former organelles closely resemble osmiophillic globules. Secretory vesicles are common, especially near the outer, tangential wall indicating that granulocrine secretion possibly occurs in S. sanguineum.
Ornitofilia występuje u wielu Orchidaceae, lecz nektarniki storczyków zapylanych przez ptaki rzadko są przedmiotem badań. Celem niniejszej pracy było zbadanie struktury nektarników Symphyglossum sanguineum, gatunku przypuszczalnie zapylanego przez kolibry. Nektarnik w kwiatach S. sanguineum znajduje się na wolnych krawędziach auriculi, które są wytworem warżki. Auricule tworzą kanal, przez który przesącza się nektar na powierzchnię labellum. Nektarnik zbudowany jest z jednowarstwowej epidermy i 2-3 warstw komórek subepidermalnych. Jest on zaopatrywany przez kolateralne wiązki przewodzące. Komórki nektarnika S. sanguineum mają grube celulozowe ściany komórkowe. Charakterystyczną cechą nektarnika jest rozpuszczenie blaszek środkowych w ścianach niektórych komórek epidermy wydzielniczej, co powoduje ich rozsunięcie. Przypuszczalnie proces ten ułatwia przesączanie się nektaru na powierzchnię nektarnika. Kutykula pokrywająca komórki epidermy wydzielniczej ma mikrokanaliki, lecz w przeciwieństwie do komórek nektarników innych dotąd badanych ornitofilnych storczyków, nie pęka ani też nie tworzy uwypukleń pod wpływem wydzielanego nektaru. Cytoplazma komórek wydzielniczych zawiera liczne mitochondria, krople lipidowe i gładkie retikulum endoplazmatyczne (SER) wypełnione osmofilnym materiałem. Niektóre plastydy w komórkach nektarnika mają nieliczne tylakoidy i pęcherzyki oraz osmofilne globule, podczas gdy w innych plastydach znajdują się ziarna skrobi. Błony SER są w kontakcie z plastydami, a osmofilny materiał zawarty w SER przypomina ciemno wybarwione globule w plastydach. Liczne pęcherzyki wydzielnicze w sąsiedztwie ściany komórkowej wskazują na możliwość sekrecji pęcherzykowej.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Floral, resin-secreting trichomes in Maxillaria dichroma Rolfe (Orchidaceae: Maxillariinae)
Włoski żywiczne w kwiatach Maxillaria dichroma Rolfe (Orchidaceae: Maxillariinae)
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Davies, K. L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26987.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
flora
resin-secreting trichome
trichome
Maxillaria dichroma
Orchidaceae
Maxillariinae
epidermis
glandular hair
flower
polyphenol
resin
Opis:
Resin-secreting, sunken, glandular trichomes have been described from the vegetative organs of Maxillaria and certain related taxa. However, until now, these hairs have not been recorded for Maxillaria flowers, nor have they been examined at the ultrastructural level for any part of the plant. Here for the first time, these hairs are described using LM, SEM and TEM, and their possible functions discussed.
Włoski gruczołowe wydzielające żywice występują na wegetatywnych organach u roślin z rodzaju Maxillaria oraz u pokrewnych taksonów. Dotychczas nie stwierdzono występowania zagłębionych włosków żywicznych w kwiatach Maxillaria, nie są znane również szczegóły budowy tego rodzaju włosków. W niniejszej pracy udokumentowano po raz pierwszy ich budowę na poziomie mikroskopu świetlnego oraz elektronowego skaningowego i transmisyjnego, a także dyskutowane są ich funkcje.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evidence for the dual role of floral secretory cells in Bulbophyllum
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Davies, K.L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19079.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
Floral epidermal cells of most species of Bulbophyllum Thouars studied to date produce both lipid-rich foodrewards and fragrance. Since fragrances largely consist of terpenoids and have an affinity for lipophilic stains, the simultaneous presence of lipid-rich food-rewards frustrates identification of fragrance-secreting cells by conventional histochemistry. Furthermore, since both lipid-rich food-rewards and fragrances are probably synthesized by a similar complement of organelles, interpretation of TEM images can prove difficult. All members of section Racemosae Benth. & Hook. f. investigated to date, however, are unusual in their secretion of a predominantly proteinaceous food-reward, and lipids are seemingly absent. This might enable their use as models for the identification and characterization of fragrance-secreting tissues and organelles. Three members of sect. Racemosae were chosen, namely Bulbophyllum dissitiflorum Seidenf., B. lilacinum Ridl. and B. tricorne Seidenf. & Smitinand. All produced food-rewards. Of these, one (B. dissitiflorum) lacked fragrance and was used as a control, whereas the remaining two species produced fragrance. Having established that the food-reward was mainly proteinaceous in each case, and did not test positively for lipid, we undertook further histochemical investigations, as well as light microscopy, SEM and TEM. Specialized palisade-like epidermal cells of all species contained protein bodies and rough endoplasmic reticulum consistent with the production and secretion of a protein-rich food-reward. Cuticular pores were also present. In fragrant species, these cells also contained abundant smooth endoplasmic reticulum, oil droplets and many, well-developed, spherical plastids with numerous plastoglobuli, similar to those found in the osmophores (fragrance-producing structures) of other orchids. Indeterminate, osmiophilic cytoplasmic inclusions were also present. By contrast, the non-fragrant species lacked oil droplets and other osmiophilic inclusions and the plastids were scant, poorly developed, often elongate or irregular in shape and contained few plastoglobuli. Smooth endoplasmic reticulum was also less frequent. Since food-rewards tested negatively for lipid, it is probable that any oil droplets present were involved in fragrance production, especially since they were absent from the non-fragrant species. Thus, the unusual absence of lipids from the food-rewards of sect. Racemosae provided a rare opportunity, permitting, for the first time, the unraveling of these two secretory processes (food-reward and fragrance) in Bulbophyllum and clearly demonstrating the plasticity of these cells and their dual role in secretion.
Źródło:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2016, 58, 2
0001-5296
Pojawia się w:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectary structure in Dichogamous flowers of polemonium caeruleum L. (Polemoniaceae)
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Kaminska, M.
Zych, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19657.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
The flowers of Polemonium caeruleum are protandrous. The nectary is in the form of a rim encircling the ovary. Secreted nectar accumulates in a chamber located at the bottom of the floral tube and is protected by dense staminal hairs. The nectary tissue is not vascularized, but is supplied by vascular strands that occur near the base of the nectary and which directly supply the stamens. Nectar is secreted via modified stomata located on the upper part of the rim, particularly on the adaxial surface. The number of stomata and the volume and sugar concentration of nectar are greater during the female stage than during the male stage. In both stages, however, the nectar is sucrose-dominant. This paper shows that in P. caeruleum the nectar sugars are not a direct product of current photosynthesis, since plastids of nectary cells are devoid of chlorophyll. The main source of sugars in secreted nectar is the phloem sap, together with starch that accumulates in the nectary cells during the male stage and is then rapidly hydrolyzed during the female stage.
Źródło:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2012, 54, 2
0001-5296
Pojawia się w:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative structure of the osmophores in the flower of Stanhopea graveolens Lindley and Cycnoches chlorochilon Klotzsch (Orchidaceae)
Porównanie budowy osmoforów w kwiatach Stanhopea graveolens Lindley i Cycnoches chlorochilon Klotzsch (Orchidaceae)
Autorzy:
Anton, S.
Kaminska, M.
Stpiczynska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27877.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The structure of the osmophores in Stanhopea graveolens and Cycnoches chlorochilon was studied by means of light microscopy (LM), scanning electron microscopy (SEM) and transmission electron microscopy (TEM). The scent glands are located in the basal part of the labellum. The surface of the osmophores is wrinkled or rugose, which increases the area of fragrance emission. On the surface of the epidermis, remnants of secretion are noticeable in S. graveolens, but these are absent in C. chlorochilon. The osmophore tissue is composed of secretory epidermal cells and several layers of subepidermal parenchyma, and it is supplied by vascular bundles that run in ground parenchyma. The secretory cells have large nuclei, a dense cytoplasm with numerous ER profiles, lipid droplets, and plastids with a substantial amount of starch, which are probably involved in the synthesis of volatile substances. In the cell walls of the osmophore cells, numerous pits with plasmodesmata occur that are likely to take part in symplastic transport of the scent compounds. The structure of the osmophores is similar in both investigated species. Both S. graveolens and C. chlorochilon are pollinated by euglossine bees, and such similarity results from adaptation to effective scent emission and attraction of pollinators.
W niniejszej pracy badano strukturę osmoforów w kwiatach Stanhopea graveolens Lindley oraz Cycnoches chlorochilon Klotzsch wykorzystując mikroskopię świetlną (LM), skaningową elektronową (SEM) oraz transmisyjną elektronową (TEM). Gruczoły wydzielające zapach zlokalizowane są u podstawy warżki. Powierzchnia osmoforów jest pomarszczona lub brodawkowata, co ułatwia emisję substancji zapachowych. W SEM na powierzchni epidermy u S. graveolens widoczne są pozostałości wydzieliny, natomiast u C. chlorochilon pomimo tego, że wydzielina pokrywa warżkę świeżych kwiatów, to w SEM nie jest widoczna. Tkanka osmoforowa jest utworzona z komórek wydzielniczych epidermy oraz kilku warstw subepidermalnych komórek miękiszowych i jest zaopatrywana przez wiązki przewodzące zlokalizowane w miękiszu zasadniczym. Komórki wydzielnicze mają duże jądro, gęstą cytoplazmę, ER, krople lipidowe oraz plastydy z ziarnami skrobi. W ścianach komórek osmoforów znajdują się liczne jamki z plazmodesmami, które przypuszczalnie biorą udział w symplastycznym transporcie związków zapachowych. Osmofory badanych gatunków mają bardzo podobną budowę anatomiczną. Zarówno S. graveolens jak i C. chlorochilon są zapylane przez pszczoły Euglossine, natomiast podobieństwa w strukturze ich osmoforów wynikają z przystosowania do efektywnego wydzielania zapachu, a tym samym skutecznego zwabiania zapylaczy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectary structure of Ornithidium sophronitis Rchb.f. (Orchidaceae: Maxillariinae)
Budowa nektarników Ornithidium sophronitis Rchb.f. (Orchidaceae: Maxillariinae)
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Davies, K. L.
Gregg, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26878.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary
nectary structure
Ornithidium sophronitis
Orchidaceae
Maxillariinae
labellum
cuticle
nectar
orchid
Opis:
Most orchids do not produce floral food-rewards. Instead, they attract pollinators by mimicry or deceit. When present, the most common floral food-reward is nectar. To date, nectary structure has been described for only two species of Maxillaria sensu lato, namely Maxillariella anceps and Ornithidium coccineum (formerly Maxillaria anceps and M. coccinea, respectively). Here, we describe that of a third species, Ornithidium sophronitis (formerly Maxillaria sophronitis). This species possesses floral characters concomitant with ornithophily. A ‘faucet and sink’ arrangement is present, with nectar secreted by a protuberance on the ventral surface of the column, collecting between column and tepal bases. The nectary of O. sophronitis shares many features with that of O. coccineum. It has a single-layered epidermis and 3- 5 layers of small, subepidermal, collenchymatous, secretory cells. Beneath these occur 2-3 layers of larger, subsecretory, parenchymatous cells supplied by phloem. Nectary cell vacuoles contain osmiophilic material and proteinaceous intravacuolar bodies. Moreover, distension of the nectary cuticle occurs as nectar accumulates between it and the secretory epidermis. Subsecretory cells, however, have thinner walls and contain flocculent, intravacuolar precipitates that may be related to the presence of flavonoids. Since the floral and nectary structure of O. sophronitis is very similar to that of closely related Ornithidium coccineum, it may have evolved in like manner in response to similar pollinator pressures.
U większości Orchidaceae występują kwiaty mimetyczne lub zwodnicze, które nie wytwarzają atraktantów pokarmowych. Jednak spora grupa storczyków wabi zapylacze obecnością nektaru kwiatowego. Dotychczas budowa nektarników została zbadana jedynie u dwóch gatunków Maxillaria sensu lato: Maxillaria anceps i Ornithidium coccineum. W niniejszej pracy zostały opisane nektarniki u Ornithidium sophronitis (poprzednia nazwa: Maxillaria sophronitis). W kwiatach O. sophronitis, podobnie jak u wcześniej badanego O. coccineum występuje szereg cech związanych z ornitofilią, u obydwu gatunków istnieją również liczne analogie w budowie nektarnika. Nektarnik O. sophronitis ma postać zgrubienia na brzusznej stronie kolumny. Wydzielony nektar zbiera się w zbiorniczku utworzonym pomiędzy podstawą kolumny i listków okwiatu. Nektarnik zbudowany jest z epidermy i 3-5 warstw małych, subepidermalnych, kolenchymatycznych komórek sekrecyjnych. Poniżej znajdują się 2-3 warstwy większych komórek miękiszu subsekrecyjnego. W warstwie tej przebiegają pasma floemu. W wakuolach komórek wydzielniczych występuje osmofilny materiał i ciała białkowe, a kutykula pokrywająca komórki epidermy nektarnika uwypukla się pod wpływem nagromadzonego nektaru. Komórki miękiszu położonego pod warstwą sekrecyjną mają cienkie celulozowe ściany i zawierają kłaczkowate osady w wakuoli, przypuszczalnie związane z obecnością flawonoidów. Podobieństwo budowy kwiatu i mikromorfologii nektarnika O. sophronitis do blisko spokrewnionego gatunku Ornithidium coccineum wskazuje na to, że gatunki te ewoluowały w podobny sposób ze względu na podobną presję zapylaczy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure of the cuniculus nectary in Brassavola flagellaris Barb. Rodr. (Laeliinae Benth., Orchidaceae)
Budowa nektarnika typu cuniculus u Brassavola flagellaris Barb. Rodr. (Laeliinae Benth., Orchidaceae)
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Davies, K.L.
Kaminska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28346.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
structure
cuniculus nectary
nectary
Brassavola flagellaris
Laeliinae
Orchidaceae
secretion
plant anatomy
ultrastructure
flower
Opis:
To date, the structure of the cuniculus nectary has not been studied in detail. Furthermore, the secretory mechanism of such nectaries has not been investigated. The present paper describes, for the first time, the structural organization and ultrastructure of the cuniculus nectary in the moth-pollinated orchid Brassavola flagellaris Barb. Rodr. This tubular structure is situated between the perianth tube and ovary and, in its possession of thick, cellulose cell walls, resembles the nectary of ornithophilous taxa. The presence of large secretory vesicles that fuse with the plasmalemma indicate that granulocrine nectar secretion occurs in this species. The lumen of the cuniculus is lined with unicellular hairs. However, the cuticle overlying the whole epidermal surface lining the lumen (both glabrous and pubescent regions) was coated with nectar residues and became distended and cracked, indicating that this entire tissue is probably involved in nectar secretion.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies