Comparative structure of the osmophores in the flower of Stanhopea graveolens Lindley and Cycnoches chlorochilon Klotzsch (Orchidaceae) Porównanie budowy osmoforów w kwiatach Stanhopea graveolens Lindley i Cycnoches chlorochilon Klotzsch (Orchidaceae)
The structure of the osmophores in Stanhopea graveolens
and Cycnoches chlorochilon was studied by means of
light microscopy (LM), scanning electron microscopy (SEM)
and transmission electron microscopy (TEM). The scent glands
are located in the basal part of the labellum. The surface of the
osmophores is wrinkled or rugose, which increases the area of
fragrance emission. On the surface of the epidermis, remnants of
secretion are noticeable in S. graveolens, but these are absent in
C. chlorochilon. The osmophore tissue is composed of secretory
epidermal cells and several layers of subepidermal parenchyma,
and it is supplied by vascular bundles that run in ground parenchyma.
The secretory cells have large nuclei, a dense cytoplasm
with numerous ER profiles, lipid droplets, and plastids with a
substantial amount of starch, which are probably involved in the
synthesis of volatile substances. In the cell walls of the osmophore
cells, numerous pits with plasmodesmata occur that are likely
to take part in symplastic transport of the scent compounds.
The structure of the osmophores is similar in both investigated
species. Both S. graveolens and C. chlorochilon are pollinated
by euglossine bees, and such similarity results from adaptation
to effective scent emission and attraction of pollinators.
W niniejszej pracy badano strukturę osmoforów
w kwiatach Stanhopea graveolens Lindley oraz Cycnoches
chlorochilon Klotzsch wykorzystując mikroskopię
świetlną (LM), skaningową elektronową (SEM)
oraz transmisyjną elektronową (TEM). Gruczoły wydzielające
zapach zlokalizowane są u podstawy warżki.
Powierzchnia osmoforów jest pomarszczona lub
brodawkowata, co ułatwia emisję substancji zapachowych.
W SEM na powierzchni epidermy u S. graveolens
widoczne są pozostałości wydzieliny, natomiast
u C. chlorochilon pomimo tego, że wydzielina pokrywa
warżkę świeżych kwiatów, to w SEM nie jest widoczna.
Tkanka osmoforowa jest utworzona z komórek
wydzielniczych epidermy oraz kilku warstw subepidermalnych
komórek miękiszowych i jest zaopatrywana
przez wiązki przewodzące zlokalizowane w miękiszu
zasadniczym. Komórki wydzielnicze mają duże jądro,
gęstą cytoplazmę, ER, krople lipidowe oraz plastydy
z ziarnami skrobi. W ścianach komórek osmoforów
znajdują się liczne jamki z plazmodesmami, które
przypuszczalnie biorą udział w symplastycznym transporcie
związków zapachowych. Osmofory badanych
gatunków mają bardzo podobną budowę anatomiczną.
Zarówno S. graveolens jak i C. chlorochilon są zapylane
przez pszczoły Euglossine, natomiast podobieństwa
w strukturze ich osmoforów wynikają z przystosowania
do efektywnego wydzielania zapachu, a tym samym
skutecznego zwabiania zapylaczy.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00