Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Stompor-Chrzan, E" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Park dworski w Zalesiu, obecnie w Rzeszowie – historia i stan współczesny
    Manor park in Zalesie, nowadays in Rzeszów – history and the current state
    Autorzy:
    Stompor-Chrzan, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/107099.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydział Biologiczno-Rolniczy
    Tematy:
    zabytkowe ogrody
    park na Zalesiu w Rzeszowie
    układ kompozycyjny ogrodów
    historical gardens
    park in Zalesie in Rzeszów
    composition of the garden
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie wiarygodnego opisu założenia dworskoparkowego w Zalesiu. W skład tego założenia wchodził m.in. ogród pierwszy przy dworze z XVIII wieku oraz ogród drugi założony pod koniec XIX wieku, zlokalizowany na północ od dworu. Zasób wiadomości o kompozycji ogrodowo-przestrzennej z lat 30. XX w. oparto na korespondencjach: Romana Gumińskiego (ostatniego właściciela Zalesia) z autorką i prof. Stefana Gumińskiego (brata Romana) z dr Izabelą Miczyńską (byłym pracownikiem naukowo-dydaktycznym Akademii Rolniczej w Krakowie) oraz na szkicu parku autorstwa Stefana Gumińskiego. Pozyskane informacje stanowią źródło badawcze umożliwiające odtworzenie pierwotnego wizerunku parku zlokalizowanego na Zalesiu, w jednej z dzielnic Rzeszowa. Mogą one też być przydatne przy rewaloryzacji parku.
    The purpose of the article is to show the reliable description of the manor park in Zalesie. In this area were included inter alia: the first garden by the manor, from the 18th century and the second garden, set up at the end of 19th century, located to the north of the manor house. The information about the composition of the area from the 1930s, are based on exchange of letters between: Roman Gumiński (the last private owner of Zalesie) and the author; prof. Stefan Gumiński (Roman’s brother) and Ph. D. Izabela Miczyńska (the former employee of Agriculture Academy in Kraków). Important source was also the sketch of the park by Stefan Gumiński. Collected information is the research source, which help to recreate the original image of the park, located in Zalesie, in one of the districts of Rzeszów. They could be also useful by the revalorization of the park.
    Źródło:
    Topiarius. Studia krajobrazowe; 2017, T. 2; 145-162
    2449-9595
    2543-926X
    Pojawia się w:
    Topiarius. Studia krajobrazowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw roznych rodzajow wermikompostow na wschody, mase i zdrowotnosc siewek roslin straczkowych
    Autorzy:
    Stompor-Chrzan, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/810632.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    dynamika kielkowania
    wzrost roslin
    rosliny straczkowe
    zdrowotnosc roslin
    wschody
    siewki
    wermikompost
    Opis:
    Effects of various vermicomposts on the sprouting dynamics, growth and healthiness of bean and peas seedlings were evaluated in pot experiment. The study covered vermicomposts from kettle, sheep and swine manure, from ship manure with green nettle addition (20%), from linseed, from cellulose, as well as that from kettle manure (70%) and horse manure (30%). It was found that all studied vermicomposts had a retarding effect on sprouting and reduced the mass of above-ground parts of seedlings. The study of seedling healthiness did not show any protective effects against the damping-off fungi.
    W doświadczeniu wazonowym oceniano wpływ wermikompostów z obornika bydlęcego, owczego, trzody chlewnej i z owczego z dodatkiem (20%) ziela pokrzywy, siemienia lnianego, celulozy oraz z obornika bydlęcego (70%) i końskiego (30%) na dynamikę wschodów, wzrost i zdrowotność siewek fasoli oraz grochu. Stwierdzono, że wszystkie badane wermikomposty opóźniały wschody oraz ograniczały masę części nadziemnych siewek. W badaniach zdrowotności siewek, wermikomposty nie wykazywały działania ochronnego przed grzybami zgorzelowymi.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 498; 201-206
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niekonwencjonalne metody w zwalczaniu fitopatogenów i ich znaczenie w ochronie gleby
    Autorzy:
    Stompor-Chrzan, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/809578.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    W pracy przedstawiono przegląd badań z zakresu biologicznych metod ochrony roślin, których następcze działanie przywraca zdolność produkcyjną gleb. Zwrócono uwagę na wykorzystanie mikroorganizmów antagonistycznych w tym bakterii z rodzajów Bacillus i Pseudomonas oraz grzybów z rodzajów Trichoderma, Gliocladium i Penicillium. Wskazano również na działanie bakterjobójcze i grzybobójcze związków chemicznych pochodzenia naturalnego, produkowanych przez rośliny. Na podstawie zebranych wyników stwierdzono, że zarówno mikroorganizmy jak i ekstrakty roślinne ograniczały występowanie różnych fitopatogenów. Uwzględniono również zagadnienie biopreparatów ekologicznie obojętnych oraz wykorzystanie upraw współrzędnych w rolnictwie ekologicznym.
    Paper reviews the results of research on biological plant protection methods which secondary effect or aftermath is to restore production capabilities of the soil. Attention is turned to the utilization of antagonistic microorganisms, including Bacillus and Pseudomonas bacteria species, as well as fungi of Trichoderma, Gliocladium and Penicillium species. Antibacterial and antifungicidal effect of chemicals of natural origin produced by plants is also considered. On the basis of collected information data it was stated that either, the microorganisms and plant extracts limited the occurrence of various phytopathogens. The subjects of environmentally neutral biopreparations and the utilization of intercropping in ecological farming are also discussed.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 467, 2
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw wyciagow z wermikompostow na wzrost i rozwoj grzybni wybranych fitopatogenow
    Autorzy:
    Stompor-Chrzan, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/795455.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    wyciagi wodne
    rozwoj grzybni
    wzrost grzybni
    wermikompost
    grzyby chorobotworcze
    wlasciwosci fungistatyczne
    Opis:
    The studies showed that the activity of extracts depended on the type of components used for vermicompost production. Compared to reference samples, the extracts of vermicompost produced on the basis of cattle manure and sheep manure enriched with green nettle (Urtka dioica L.) plants exhibited the highest activities. Tested species appeared to have varied sensitivities to the studied extracts. The Alternaria alternata and Fusarium culmorum fungi species appeared to be the most sensitive to the tested extracts, as reflected by the degree of mycelium growth inhibition.
    W badaniach wykazano, że aktywność wyciągów zależała od rodzaju komponentów użytych do produkcji wermikompostów. W porównaniu z kontrolą, najwyższą aktywność wykazywały wyciągi z wermikompostów, wyprodukowanych na bazie obornika bydlęcego i owczego z dodatkiem pokrzywy. Stwierdzono również zróżnicowaną wrażliwość testowanych gatunków na badane wyciągi. Największą wrażliwość wyrażoną ograniczeniem wzrostu grzybni i brakiem zarodnikowania wykazywały Alternaria alternata i Fusarium culmorum.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 498; 207-213
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw zaprawiania na wartosc siewna nasion i zdrowotnosc siewek fasoli szparagowej
    Autorzy:
    Stompor-Chrzan, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/801166.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    zaprawy nasienne
    nasiona
    rosliny straczkowe
    uprawa roslin
    zdrowotnosc roslin
    wartosc siewna
    Funaben T
    siewki
    zaprawianie nasion
    fasola szparagowa
    Opis:
    Nasiona fasoli szparagowej z plamami na okrywie zaprawiano zaprawą Funaben T i wysiewano do odkażonej ziemi w wazonach. Kontrolę stanowiły nasiona niezaprawiane. Z chorych siewek izolowano grzyby patogeniczne: Fusarium oxysporum f. sp. phaseoli, Fusarium culmorum, Botrytis cinerea, Rhizoctonia solani i Alternaria alternata. Zaprawianie zwiększało liczbę zdrowych siewek średnio o 52,5 % i ograniczało występowanie patogenów. W celu ochronnego działania zaleca się zaprawianie fungicydami nasion zainfekowanych.
    The French bean seeds with the spots on seed coat were dressed with Funaben T and sown into pots filled with sterilized soil. Non-dressed seeds were the control. Fusarium oxysporum f. sp. phaseoli, Fusarium culmorum, Botrytis cinerea, Rhizoctonia solani and Altemaria alternata were isolated from the infested seedlings. Dressing increased the number of healthy seedlings by about 52.5 % and limited the pathogens existence. Therefore, fungicide treatment of infected seeds is suggested for their protection.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 446; 475-481
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wstępne badania nad możliwością uprawy skorzonery w różnych warunkach klimatyczno-glebowych
    Autorzy:
    Stompor-Chrzan, E.
    Pisarek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/794286.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    W 1998 roku przeprowadzono badania w Przybyszówce (Podgórze Rzeszowskie) na glebie kompleksu pszennego dobrego i Połomiu Dużym (Pogórze Wiśnickie) na glebie kompleksu pszennego wadliwego. Doświadczenie założono po przedplonach: rzepak jary, groch jadalny, nagietek lekarski i skorzonera. Celem pracy było określenie wzrostu, rozwoju i plonowania korzeni skorzonery w zależności od przedplonu i warunków klimatyczno-glebowych. Stwierdzono, że warzywo to uprawiane w Przybyszówce najczęściej wytwarzało krótkie oraz grube korzenie, zaliczane do I wyboru, a najlepszym przedplonem był rzepak oraz groch. Natomiast w Połomiu Dużym korzenie były w większości długie, cienkie i w II wyborze. Najwyższy plon handlowy skorzonery z 1 m², w tym rejonie uprawy otrzymano po rzepaku i nagietku.
    The experiment study was conducted in 1998 on an adequate wheat complex in Przybyszówka (Rzeszowskie submountain district), and on a faulty wheat complex in Połom Duży (Wiśnickie submountain district). Experiment was set after forecrops of spring rape, peas, medicinal marigold and Spanish salsify. The objective was to determine the growth, development and crop yield of Spanish salsify roots depending on forecrop, climatic and soil conditions. It was found that this vegetable grown in Przybyszówka produced mostly short and thick roots, qualified as 1st choice, and that rape and pea were the preferable forecrops. Whereas in Połom Duży the roots were mostly of 2nd choice, long and thin. The highest commercial crop of Spanish salsify roots per sq. meter in studied region of cultivation was obtained after rape and marigold forecrops.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klasyfikacja toksykologiczna chemicznych srodkow ochrony roslin stosowanych na terenach rolniczych wojewodztwa podkarpackiego
    Autorzy:
    Blazej, J
    Pisarek, M.
    Stompor-Chrzan, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/806175.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    srodki chemiczne
    obszary wiejskie
    srodki ochrony roslin
    woj.podkarpackie
    klasyfikacja toksykologiczna
    Opis:
    W województwie podkarpackim poziom zużycia chemicznych środków ochrony roślin (s.b.cz.·ha⁻¹) jest niższy niż w innych regionach kraju. W latach 1996 - 2000 rolnicy nabywali głównie preparaty do zwalczania chwastów, które stanowiły 71% ogółu rozprowadzonych pestycydów. Wyraźnie mniejszy procent stanowiły fungicydy (do 12%), zoocydy (ok. 7%) oraz zaprawy nasienne (do 6%). Dominowały pestycydy mało szkodliwe (kl. IV) i szkodliwe (kl. III) dla ludzi. Natomiast wśród insektycydów I klasy toksyczności dla pszczół stwierdzono w 2000 r. prawie siedmiokrotny, w porównaniu z 1996 r., wzrost sprzedaży środków o długim, dwu tygodniowym okresie prewencji.
    As many as 4 000 t of plant protection chemicals were distributed to farmers on the area of present Podkarpackie district in 1996 - 2000. Dominating among them were the herbicides (71%), followed by fungicides (12%), insecticides (7%) and seed dressing substances (6%). The active ingredient in distributed chemical compounds belonged in majority (62%) to the 4th class of toxicity (low hazard) while the share of highly toxic compounds (class 1) was only 0.1%, that of toxic ones (class 2) - 0.3% and the share of moderately hazardous compounds (class 3) - 37.6% of all used pesticides.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 475; 381-389
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grass Lawns and Ornamental Grasses in the Urban Greenery of the City of Rzeszów
    Powierzchnie trawiaste i trawy ozdobne w zieleni miejskiej Rzeszowa
    Autorzy:
    Stompor-Chrzan, E.
    Pisarek, M.
    Gargała, M.
    Wąsowicz-Duch, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1189996.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
    Tematy:
    grass
    sedges
    public space
    decorative plants
    trawa
    turzyca
    przestrzeń publiczna
    dekoracyjność roślin
    Opis:
    Współcześnie w architekturze przestrzeni miejskiej ważne miejsce zajmuje roślinność trawiasta. W latach 2009–2013 w Rzeszowie zostały przeprowadzone badania mające na celu przedstawienie powierzchni trawiastych i nasadzeń z traw ozdobnych urządzanych i pielęgnowanych przez Zarząd Zieleni Miejskiej z uwzględnieniem ich lokalizacji oraz walorów dekoracyjnych. W ogólnej powierzchni terenów zieleni Rzeszowa powierzchnie trawiaste stanowią około 40%, w tym największą zajmują w pasach drogowych. W składzie botanicznym dominują życica trwała (Lolium perenne), kostrzewa czerwona (Festuca rubra) i wiechlina łąkowa (Poa pratensis). Wśród roślinności dekoracyjnej występującej w pasach drogowych, zieleńcach oraz parkach i białym ogrodzie zinwentaryzowano 11 gatunków traw ozdobnych, w tym do najpopularniejszych zaliczono kostrzewę siną, wydmuchrzycę piaskową oraz miskant chiński. Trawy ozdobne w założeniach zieleni stanowią najczęściej efektowne wypełnienie między drzewami i krzewami (kostrzewa sina (Fesatuca cinerea), hakonechloa wysmukła (Hakonechloa macra), turzyce (Carex sp.) lub z uwagi na swoją wysokość były roślinami dominującymi (wydmuchrzyca piaskowa (Leymus arenarius), manna mielec (Glyceria maxima), miskant chiński (Miscanthus sinensis). Rośliny te charakteryzowały się dekoracyjnymi liśćmi i kwiatostanami oraz przybierały koliste i półkoliste kształty. Niejednokrotnie uzupełnieniem kompozycji są elementy ozdobne, np. rzeźby, żwir, kamienie.
    Źródło:
    Architektura Krajobrazu; 2014, 3; 34-43
    1641-5159
    Pojawia się w:
    Architektura Krajobrazu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies