Wstępne badania nad możliwością uprawy skorzonery w różnych warunkach klimatyczno-glebowych

W 1998 roku przeprowadzono badania w Przybyszówce (Podgórze Rzeszowskie) na glebie kompleksu pszennego dobrego i Połomiu Dużym (Pogórze Wiśnickie) na glebie kompleksu pszennego wadliwego. Doświadczenie założono po przedplonach: rzepak jary, groch jadalny, nagietek lekarski i skorzonera. Celem pracy było określenie wzrostu, rozwoju i plonowania korzeni skorzonery w zależności od przedplonu i warunków klimatyczno-glebowych. Stwierdzono, że warzywo to uprawiane w Przybyszówce najczęściej wytwarzało krótkie oraz grube korzenie, zaliczane do I wyboru, a najlepszym przedplonem był rzepak oraz groch. Natomiast w Połomiu Dużym korzenie były w większości długie, cienkie i w II wyborze. Najwyższy plon handlowy skorzonery z 1 m², w tym rejonie uprawy otrzymano po rzepaku i nagietku.

The experiment study was conducted in 1998 on an adequate wheat complex in Przybyszówka (Rzeszowskie submountain district), and on a faulty wheat complex in Połom Duży (Wiśnickie submountain district). Experiment was set after forecrops of spring rape, peas, medicinal marigold and Spanish salsify. The objective was to determine the growth, development and crop yield of Spanish salsify roots depending on forecrop, climatic and soil conditions. It was found that this vegetable grown in Przybyszówka produced mostly short and thick roots, qualified as 1st choice, and that rape and pea were the preferable forecrops. Whereas in Połom Duży the roots were mostly of 2nd choice, long and thin. The highest commercial crop of Spanish salsify roots per sq. meter in studied region of cultivation was obtained after rape and marigold forecrops.