Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Starego, Karolina" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    O potrzebie wartości radykalnych w edukacji obywatelskiej
    On the need for radical values in the democratic civic education
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16538889.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Komitet Nauk Pedagogicznych PAN
    Tematy:
    political identification
    political education
    nationalism
    civic education
    velues
    Opis:
    My aim in this paper is to problematize assumptions that underlie civic education as it is practiced in polish schools. The main object of my criticism is the absence of axiological dimension in the social studies curriculum. This absence is construed in the context of present social and political realities, such as: the growth of right wing populist parties, the popularity of nationalist ideas and practices among the younger generation, the presence of hate speech in the public sphere and the growing wave of chauvinism and xenophobia. In this context, the main thesis of this paper is that pupils and students need to be provided with a symbolic universe founded on radical values such as justice, equality and solidarity. Those values could be a base for political identities alternative to the essentialist, and exclusionary identity offered by the modern right wing populism.
    Źródło:
    Rocznik Pedagogiczny; 2016, 39; 69-82
    0137-9585
    Pojawia się w:
    Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biedny jako Inny – orientalizacja i dehumanizacja biednych w procesie dyskursywnego konstruowania reprezentacji codzienności
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433790.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Komitet Nauk Pedagogicznych PAN
    Tematy:
    the poor
    symbolic power
    inequalities
    discourse
    representation of identity, orientalism
    dehumanization
    Opis:
    The purpose of this paper is to examine the mechanisms of classification and discursive representation of the poor and their everyday life, that result in dehumanization and orientalization of their image. Research data (press articles) was analyzed in the framework of theories such as the Bourdieu’s theory of symbolic power, post-colonial studies and discourse theory. The representation of everyday life was analyzed using the theory of real and symbolic localization. The use of the abovementioned theories enabled the author to describe the processes in which the poor are discursively reconstructed as Others. The identity of the “Other” is (falsely) attributed to the poor by localizing them, within the constructed representations of the places they inhabit.
    Źródło:
    Rocznik Pedagogiczny; 2013, 36; 221-242
    0137-9585
    Pojawia się w:
    Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Troska o świat i zadanie jego wspólnej przebudowy, czyli o Korczakowskiej uwspólniającej utopii w działaniu
    To take care of the world and to build it together. Korczak’s “utopia in action” as a practice of commonality
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1387358.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    Janusz Korczak
    love for the world
    pedagogy of commonality
    communal education
    Opis:
    The aim of this paper is to reconstruct Korczak’s notion of “utopia in action”. The notion is based on the philosophy of education concerned with creating of what is common. In this analysis I leave aside Korczak’s “paidocentrism” and focus on the communal elements in his thought – such as the care for the world that is also a call for its shared reconstruction, and the ontological force of love for the world and the people that populate it. Such an interpretation of Korczak’s thought allows it to become a topical alternative for the essentialist, antagonistic and exclusive ideas concerning community education.
    Źródło:
    Problemy Wczesnej Edukacji; 2019, 46, 3; 80-90
    1734-1582
    2451-2230
    Pojawia się w:
    Problemy Wczesnej Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od pedagogiki kolektywu do pedagogiki kolektywizującej. Idee wychowawcze Antona Makarenki w świetle filozofii i pedagogiki wspólnotowości
    From the pedagogy of the collective to collectivizing pedagogy. Educational ideas of Anton Makarenko from the perspective of philosophy and pedagogy of commonality
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1388001.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    Anton Makarenko
    collective
    pedagogy of commonality
    communal education
    collectivizing pedagogy
    Opis:
    The purpose of this paper is to highlight the continuing relevance of some elements of Anton Makarenko’s pedagogical thought. My other aim is to reinterpret those elements in the light of contemporary theories of commonality and communal education. The category that is reinterpreted in relation to the modern theories of the production of the common and the new forms of being together that thus produced, is Makarenko’s notion of the “collective”. Based upon this, I propose an idea of a collectivizing pedagogy, that is a remedy for the current neoliberal delegitimization of all forms of common identity, and the latter’s effects such as incapability of imagining (and consequently teaching about) the possibility of a communal, solidary action.
    Źródło:
    Problemy Wczesnej Edukacji; 2017, 39, 4; 40-49
    1734-1582
    2451-2230
    Pojawia się w:
    Problemy Wczesnej Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontrola interpretacji i interpelacja podmiotów. Możliwości zastosowania Krytycznej Analizy Dyskursu w badaniu podręczników szkolnych
    The Control of Interpretation and the Interpellation of Subjectivity. On the Possible Uses of Critical Discourse Analysis in Textbook Research
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/633929.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-08
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    The first aim of this paper is to present opportunities arising from the use of critical paradigm (particularly Critical Discourse Analysis, CDA) in textbook research. The second aim is to present an example of research that uses the method and theory of Norman Fairclough’s CDA to analyze junior high school Social Science textbooks. The main notions used in the research are interpretation control and Fairclough’s interpellation of subjects in discourse. The results show that the discourse and linguistic mechanisms utilized in the researched material are used to legitimize and justify the representations of social reality constructed in the textbooks and to reduce the potential for ambivalent interpretations of the knowledge presented. The CDA perspective allows for a discovery of the means by which the aforementioned effects are produced.   English translation: Anna Moroz-Darska The translation was financed with funds made available by the Ministry of Finance and Higher Education under contract No. 661/P-DUN/2018 of 13 July 2018 as a part of the execution of task 1: the creation of English-language versions of the issued publications in 2018.
    Pierwszym celem tego artykułu jest przedstawienie możliwości wynikających z zastosowania krytycznego paradygmatu (w szczególności Krytyczna analiza dyskursu, CDA) w badaniach podręcznika. Drugim celem jest przedstawienie przykładu badań wykorzystujących metodę i teorię CDA Normana Fairclougha do analizy podręczników do wiedzy o społeczeństwie w gimnazjum. Główne pojęcia stosowane w badaniu to kontrola interpretacji i interpelacja Fairclougha w dyskursie. Wyniki pokazują, że dyskurs i mechanizmy językowe wykorzystywane w badanym materiale są wykorzystywane do legitymizacji i uzasadniania przedstawionych w podręcznikach reprezentacji rzeczywistości społecznej oraz do zmniejszenia możliwości ambiwalentnej interpretacji przedstawionej wiedzy. Perspektywa CDA pozwala na odkrycie środków, za pomocą których wytwarzane są wyżej wymienione efekty.   Tłumaczenie na język angielski: Anna Moroz-Darska Tłumaczenie sfinansowano ze s´rodko´w Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyz˙szego na podstawie umowy nr 661/P-DUN/2018 z dnia 13 lipca 2018 roku w ramach realizacji zadania 1 – stworzenie angloje?zycznych wersji wydawanych publikacji w 2018 roku.
    Źródło:
    Ars Educandi; 2012, 9; 215-237
    2083-0947
    Pojawia się w:
    Ars Educandi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odmowa teraźniejszości, czyli o odobywatelnianiu dzieci i udziecinnianiu obywateli
    Denial of the Present. On Treating Children as Non-Citizens and Adult Citizens as Children
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140710.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    edukacja obywatelska
    kompetencje obywatelskie
    pedagogizacja
    rozwój
    obywatelskość
    citizenship education
    citizenship
    civil society
    educationalization
    development
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza i krytyka kompetencyjnego modelu edukacji obywatelskiej i społeczeństwa obywatelskiego, w świetle szerszej dekonstrukcji i krytyki paradygmatu rozwojowego, w której model kompetencyjny jest ulokowany. Pokazuję, w jaki sposób i z jakimi konsekwencjami wiąże się przyjmowane w naukowym i potocznym dyskursie założenie, że do życia w społeczeństwie demokratycznym wymagane jest specjalne przygotowanie obywateli. Jednym z jego efektów jest zjawisko, które w oparciu o literaturę przedmiotu nazywam „odmową teraźniejszości”. Oznacza ono odmowę uznania podmiotowości politycznej aktorom społecznym, a więc uznania ich zdolności do aktualnej politycznej partycypacji. Za G. Biestą i J. Rancière’em, pokazuję, że zjawisko to wiąże się z rodzajem pedagogicznej fikcji myślenia rozwojowego, w ramach którego obywatelskość rozumiana jest jako stan lokowany w przyszłości, a więc jako rezultat odpowiedniej i odpowiednio sterowanej ścieżki edukacyjnej. Przy czym zjawisko to odnoszone jest nie tylko do jednostek, które poddane są, z racji wieku, formalnej i obligatoryjnej edukacji obywatelskiej, ale również do szerszego społeczeństwa, które zgodnie z charakterystyczną dla paradygmatu rozwojowego logiką pedagogizacji, podlega znaczeniowemu przemieszczeniu, a tym samym zamieniane jest w rodzaj szkoły, z właściwym jej hierarchicznym podziałem: na uczniów i nauczycieli. W tak ustrukturowanej, symbolicznej konstrukcji paradygmatu rozwojowego dzieci podlegają mechanizmowi odobywatelniania, dorośli natomiast udziecinnianiu i infantylizacji. Charakterystyczne dla perspektywy rozwojowej myślenie o demokracji i społeczeństwie obywatelskim staje się tym samym odmianą elitarystycznej i genetycznie antydemokratycznej racjonalności oraz kolejną formą wytwarzania hierarchicznej społecznej stratyfikacji.
    The main purpose of this paper is to analyze and criticize the competence-based model of civil socjety and citizenship education. The critique also deals with the developmental paradigm on which the competence model is based. Thinking about civil society and citizenship using the logic of the developmental paradigm is common in the scientific and popular discourses. In the paper I will describe this logic and explain the consequences of a presupposition, that people in democratic countries must possess certain skills and attitudes to be considered “true” citizens. One of the consequences is a phenomenon which I call “the denial of the present”. It is a denial to recognize social actors’ political subjectivity and, in effect, a refusal to treat them, here and now, as citizens able to participate in the political life. I would like to show, using the ideas of G. Biesta and J. Rancière, how the “denial of the present” is a part of the pedagogical fiction of the developmental paradigm, in which citizenship is seen as a future identity, and an outcome of an education. I will describe how this logic has an impact on obligatory citizenship education of children but also how it is reflected in a wider process of educationalization of society. A socjety that is educationalized is described using the language of school, with its hierarchical division between teachers and pupils. The use of the discourse of the developmental paradigm enables treating the children as non-citizens and adult citizens as children. I argue that the mode of thinking about civil society and democracy characteristic for the developmental paradigm has at its core a rationality that is both elitist and antidemocratic, legitimizing the hierarchical social stratification of society.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 3(75); 41-65
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W stronę niepolitycznej emancypacji – pytanie o podmiotowość w warunkach neoliberalnej dominacji
    Towards non-political emancipation - The question of subjectivity in conditions of neo-liberal domination
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/629139.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Opis:
    In this paper the author examines some of the theories of subjectivity that are influential in contemporary pedagogy. They are analyzed in connection with theories of emancipation that are grounded in different concepts of subjectivity. In author’s opinion, contemporary pedagogy needs to formulate a theory of emancipation through education that aims to satisfy the need for a just society and equal opportunity. Concept of emancipation prevalent in Polish pedagogy is grounded in the humanistic psychology and, as author argues, is unable to account for the transformative character of the category of emancipation. In consequence it is used in legitimizing social exclusion rather than in promoting inclusion. The concept of subjectivity formulated within the humanistic psychology is not able to assert itself against the dominant economic rationality, within which the rational and self-actualizing subject is conceptualized as “human capital”. The theories of emancipation that originate from this concept can not explain human oppression as an effect of structural determinations, shifting the “guilt” (responsibility for being oppressed) to the individuals themselves. A typical instance of such “privatization of responsibility“ can be seen in the figure of homo sovieticus, which is used to explain social marginalization, common in the transforming economy as an effect of the personal deficiencies of marginalized individuals.
    W artykule podejmuję refleksję nad wybranymi teoriami podmiotowości, wykorzystywanymi we współczesnym namyśle pedagogicznym. Zagadnienie jest o tyle istotne, o ile uznamy, że u podstaw podstawowej dla edukacji kategorii, jaką jest emancypacja, zawsze stoi określona forma podmiotu. Problemem współczesnej pedagogiki jest z kolei taka teoria emancypacji przez edukację, która w rzeczywisty sposób będzie realizowała potrzeby społeczeństwa sprawiedliwości i równych szans. Natomiast obecne w polskiej pedagogice teorie emancypacji ze względu na swoje ugruntowanie w koncepcjach podmiotowości, opartych na psychologii humanistycznej, tracą z założenia transformatywny charakter, legitymizując tym samym system społeczny oparty na wykluczeniu, a nie inkluzji. Podmiotowość wypracowana na gruncie humanistycznych pedagogii jest bezsilna w stosunku do dominującej współcześnie w wielu dziedzinach życia społecznego racjonalności ekonomicznej, w ramach której krytyczny, samosterowny, samokatualizujący podmiot zostaje określony mianem kapitału ludzkiego. W tej perspektywie podmiot humanistyczny wydaje się koniecznym rewersem podmiotu rynkowego. Natomiast teorie emancypacji ugruntowane w takiej wizji podmiotowości, zapoznają istotność warunków strukturalnych sytuacji zniewolenia, dokonując tym samym charakterystycznego przemieszczenia odpowiedzialności za zniewolenie na samą jednostkę. Przykładem mechanizmu prywatyzacji odpowiedzialności za zniewolenie jest wykorzystywana często w naukach społecznych figura homo sovieticus, mająca za zadanie eksplikację przyczyn niedostosowania wykluczanych tym samym grup społecznych do systemu neoliberalnego
    Źródło:
    Podstawy Edukacji; 2010, 3; 91-111
    2081-2264
    Pojawia się w:
    Podstawy Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyskurs edukacyjny oraz problem dyskursywnego konstruowania tożsamości i wiedzy z perspektywy krytycznej i krytycznie zorientowanej analizy dyskursu
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644884.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Critical Discourse Analysis
    Educational Discourse
    identity formation
    Opis:
    The main purpose of this paper is to present the specific character of educational discourse in terms of the critical (CDA) and critically-oriented discourse analysis (E. Laclau and Ch. Mouffe) and to identify issues and problems that affect research concerning the discursive construction of identity. My main subjects of interest, and the key notions for the discourse-oriented pedagogy, are identity and knowledge. I will try to show how in spite of the relevance of those two notions, the use of discourse analysis in pedagogical research forces us to transcend the narrowly defined disciplinary boundaries. When it is analyzed in a critical manner the thing we call “educational discourse” expands considerably, affecting the scope of both theoretical and research-oriented interests of pedagogy itself. With regard to identity and knowledge, I try to show the inadequacies of the often employed theories of E. Laclau, Ch. Mouffe and M. Foucaul, for analysis of identification processes. I argue that those processes may be successfully analyzed using the CDA framework. The issue of structural constraints that is addressed in CDA, in combination with Laclau’s theory of affective investment allow for a more comprehensive study of the conditions of possibility of the processes of identification.
    Źródło:
    Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2017, 12, 2; 285-311
    2300-0422
    Pojawia się w:
    Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyczna Świadomość Językowa i Pozytywna Analiza Dyskursu. Edukacyjne implikacje krytycznie zorientowanych teorii dyskursu
    Critical Language Awareness and Positive Discourse Analysis. Educational implications of critically oriented theories of discourse
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1387969.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    critical language education
    Critical Language Awareness
    Positive Discourse Analysis
    critical literacy
    Critical Discourse Analysis
    Design
    Opis:
    Despite the growing popularity of discourse theory and critical analysis of interrelations between education and its social, political and cultural contexts, neither the “discursive” nor “linguistic” turn in social sciences are usually thought of as possible foundations for pedagogical practice. The aim of this paper is to review the possible educational applications of two critical discourse theories: Critical Language Awareness and Positive Discourse Analysis. Both of those perspectives aim to go beyond the purely research oriented modes of analysis, towards constructive and positive projects of critical language education. Thus, they may provide us with a foundation for a critically oriented pedagogy of language.
    Źródło:
    Problemy Wczesnej Edukacji; 2017, 37, 2; 56-67
    1734-1582
    2451-2230
    Pojawia się w:
    Problemy Wczesnej Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gniew, współczucie, solidarność – w stronę politycznie i krytycznie zorientowanej pedagogiki emocji
    Anger, compassion, solidarity. Towards a critical and political pedagogy of emotions
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1388276.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    political emotions
    affects
    pedagogy of emotions
    solidarity
    anger
    Opis:
    This paper will address an issue that is not often discussed in the context of civic and democratic education – the shaping of political emotions. My main purpose is to outline pedagogical currents that are oriented towards cultivating the ability to identify with the suffering of the Other. This emotional identification is based on an ability to perceive structural processes that generate marginalisation and injustice and can serve as a basis for an affirmative, collective action. The thesis presented in this paper is that educational institutions should work towards fostering democratic and collective forms of subjectivity. Drawing on ideas from the existing literature I will discuss the political dimension of anger and the notion of critical pedagogy of compassion that are placed in a broader perspective of radically conceived solidarity.
    Źródło:
    Problemy Wczesnej Edukacji; 2016, 35, 4; 64-75
    1734-1582
    2451-2230
    Pojawia się w:
    Problemy Wczesnej Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwolnienie podmiotowości przez u-wolnienie czasu szkoły. O komodyfikacji tożsamości, kulturze kompetencji i o pewnej możliwości wyjścia z zatrzasku indywidualizacji
    The release of subjectivity by freeing up school time. On the commodification of identity, culture of competence and a certain possibility of escaping compulsory individualization
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962539.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
    Tematy:
    fetishization of identity
    neoliberalization of education
    educationalization
    learnification
    culture of competence
    free time
    fetyszyzacja tożsamości
    neoliberalizacja edukacji
    edukacjonalizacja
    learnifikacja
    kultura kompetencji
    czas wolny
    Opis:
    Celem artykułu jest z jednej strony przedstawienie mechanizmu komodyfikacji i fetyszyzacji tożsamości, które, w warunkach opisywanej w literaturze przedmiotu instytucjonalizacji indywidualizacji oraz związanej z nią dominacji racjonalności neoliberalnej, wiążą się ze skoncentrowanym na budowaniu przedsiębiorczego „ja” procesem tożsamościowym. W artykule opiszę również wpływ, jaki mechanizm ten wywiera na edukację i przede wszystkim szkołę. Opierając się na literaturze przedmiotu, odniosę się do dwóch współcześnie identyfikowanych przez badaczy zjawisk: edukacjonalizacji/pedagogizacji oraz redukcji znaczenia szkoły przez koncentrację na kategorii „uczenia się”. Z drugiej strony celem artykułu jest przedstawienie alternatywy w myśleniu o edukacji i szkole, w ramach której edukacja oznacza proces de-subiektywizacji i wyprowadzania podmiotu z dominującej racjonalności, natomiast szkoła – zgodnie z etymologicznym pochodzeniem pojęcia – oznacza uwolniony od społecznej i ekonomicznej determinacji czas wolny. W kontekście opisanej diagnozy dominującej racjonalności oraz przedstawionej możliwej wobec niej alternatywy ulokowana jest podstawowa teza artykułu, mówiąca o konieczności przekroczenia „podmiotowego paradygmatu” myślenia o zmianie.
    The main purpose of this paper is to describe the mechanisms of commodification and fetishization of identity, which in the neoliberal, individualistic context, are tied with the process of the creation of entrepreneurial self. M My aim is also to describe how these processes function in schools and in the wider, educational context. Two phenomena, described by contemporary educational research – the educationalization/pedagogization, and the reduction of the importance of schools that comes with the popularity of the notion of “learning” – play important role in my analysis. M My second purpose is to present an alternative way of thinking about education – understood as a process of de-subjectivization, of leaving the dominant rationalities behind; and schools understood as places where people are free from the influence of social and economic factors and thus experience “free time”. I In this context I I locate the main thesis of the paper – about the necessity of breaking with the subject-centered paradigm of change.
    Źródło:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2016, 1
    2353-7914
    Pojawia się w:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poza dyskurs kompetencji w edukacji krytycznej. „Trzeci termin” oraz Paula Freirego i Jacquesa Rancière’a idea dialogu „zapośredniczonego”
    Beyond competence: Paulo Freire, Jacque Rancière and the use of the ‘third term’ in critical pedagogy
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138539.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    Paulo Freire
    Jacques Rancière
    kompetencje
    dialog
    pedagogika krytyczna
    rzecz
    „trzeci termin”
    competence
    dialogue
    critical pedagogy
    third term
    Opis:
    Głównym celem artykułu jest podważenie zasadności użycia języka kompetencyjnego w pedagogice krytycznej. W oparciu o literaturę przedmiotu staram się pokazać, w jaki sposób język kompetencyjny wpisuje się w indywidualistyczny paradygmat edukacyjny, a tym samym – staje się bezwartościowy dla projektu krytycznego, zainteresowanego emancypacją oraz zmianą społeczną w kierunku bardziej równego i sprawiedliwego społeczeństwa, opartego na wartościach wspólnotowych oraz solidarności. Moim zamiarem jest również zarysowanie relatywnie nowej perspektywy teoretycznej dla pedagogiki krytycznej, która, w miejsce koncentracji na dyspozycjach indywidualnych, stawia w centrum zainteresowania proces upodmiotowienia, którego istotę stanowi społeczne „my”. Warunkiem tak rozumianej edukacji jest dialog, wychodzący jednak poza tradycyjne ujęcie, rozumiane w kategoriach relacji międzypodmiotowej, w stronę idei zapośredniczenia. Opartą na tym koncepcję nazywam pedagogiką „trzeciego terminu” lub mediacji, którą wyprowadzam z teorii takich autorów, jak Jacques Rancière oraz Paulo Freire.
    The main purpose of this paper is to call into question the use of the language of competence in critical pedagogy. I intend to show that the language of competence lies within the individualistic paradigm of education and is, in effect, useless to the critical project that aims to support social change toward a society based on community, solidarity, justice and equality. I also intend to outline a new theoretical perspective for critical pedagogy. Instead of being based on individual dispositions, this perspective focuses on process of subjectification, rooted in the “social ‘we’.” The individualistic framework is transcended through dialogue that is based not solely on the interpersonal relation, but also on the notion of mediation. I call this concept of pedagogy, based on theories of such authors as Jacques Rancière and Paulo Freire, “the pedagogy of the third term” or “the pedagogy of mediation.”
    Źródło:
    Forum Oświatowe; 2016, 28, 1(55); 33-53
    0867-0323
    2450-3452
    Pojawia się w:
    Forum Oświatowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Ludzie–truskawki" i "niepomagalni" – wizerunek biednych w dyskursie prasowym tygodnika Polityka
    "Strawberry People" and "the Unaidable" – the Image of the Poor in the Discourse of “Polityka” News Magazine
    Autorzy:
    Starego, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2141891.pdf
    Data publikacji:
    2012-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    bieda
    ludzie-truskawki
    niepomagalni
    poverty
    strawberry-poeple
    unaidable
    Opis:
    The purpose of this paper is to present findings on the construction of the image of the poor in the influential Polish news magazine “Polityka”. The data were analyzed using the Critical Discourse Analysis (CDA) methodology. According to the CDA’s perspective the mass-media are important agents in the processes of constructing the dominant vision of social reality. The creation of a particular account of social reality is influenced by the social position, interests and aims of the discourse’s “producers”. The research revealed four strategies playing an important role in constructing the image of the poor. The first strategy is situated in a wider perspective of a critique of the public welfare regime. It presumes that providing direct help to the poor has negative consequences such as forming “welfare mentality” in the recipients, making them dependent on the help they receive and thus reducing their chances to become productive citizens. The second strategy is that of defining “social exclusion” as an unchanging state, in which the frontier separating the excluded from the rest of the society is a social constant, separating “health” from “sickness”. As a result, the marginalization of the poor is seen as a natural process. The third strategy is that of dehumanization using objectifying descriptions. The fourth is the "politics of visibility” that aims to present the lives of the poor using “popular ethnography” that invariably presents a dehumanized vision of the Polish poor. The main effect of the four presented strategies is the division of the poor into those who “deserve” and “do not deserve” the help they are given. This, in contrast with the stated progressive aims of the analyzed articles, helps to legitimize rather than question the inequalities and social stratification of the Polish society.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2012, 15, 2(58); 37-62
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powrót do systemu? Dyskusja redakcyjna wokół tekstu Zbigniewa Kwiecińskiego z 1980 roku
    Autorzy:
    Rutkowiak, Joanna
    Stankiewicz, Łukasz
    Stańczyk, Piotr
    Starego, Karolina
    Szkudlarek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40034798.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    kryzys
    system społeczny
    logika historii
    autorytaryzm
    struktura a powierzchnia
    crisis
    social system
    historical logic
    authoritarianism
    structure vs surface
    Opis:
    Dyskusja zorganizowana przez redakcję „Ars Educandi” dotyczy aktualności diagnoz społecznego kryzysu w czasie upadku systemu komunistycznego w Polsce. Wydany w 1980 roku tekst Zbigniewa Kwiecińskiego stał się pretekstem do rozważań na temat podobieństw i różnic tamtego systemu do obecnej formy autorytaryzmu w Polsce, do pytań o logikę kryzysu, o relacje społecznych emocji do struktury społecznego systemu oraz o to, czy posługiwanie się figurą systemu społecznego nadal jest zasadne.
    The debate organized by editors of “Ars Educandi” pertains to the question of whether  the diagnoses of the social crisis in the time of the fall of communism in Poland have  retained any value in actual conditions. The text by Zbigniew Kwieciński written in 1980  made a pretext for discussing similarities and differences between that and the current form of political authoritarianism in Poland, the relation between the “surface” of social emotions and “deep structures” of the social systems, as well as on whether the very figure  of the social system has retained its force in social analyses.
    Źródło:
    Ars Educandi; 2021, 18; 29-48
    2083-0947
    Pojawia się w:
    Ars Educandi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies