Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sanak-Rydlewska, S." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Environmental hazards of the metallurgical wastes dumping sites - barium and arsenic ions elimination with ionits
Zagrożenie środowiska przez składowiska odpadów metalurgicznych - eliminacja jonów baru i arsenu za pomocą jonitów
Autorzy:
Sanak-Rydlewska, S.
Gala, A.
Wajda, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/216524.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
składowisko
odpady metalurgiczne
jonity
wyciąg wodny
dumping sites
metallurgical wastes
ion exchangers
leachate solutions
Opis:
The paper presents an impact of the metallurgical wastes dumping site on the following parts of the environment: air, soil and surface waters. Some of the methods used to prevent wastes interactions were showed. The results of the metallurgical wastes leachate samples research, in which toxic metal ions have been found, are presented results of examinations performed on water extracts derived from two types of metallurgical wastes were given. The chemical analysis of water extracts indicate exceeded concentration of toxic metals, such as: lead, arsenic, barium and others. Preliminary results of some metals elimination from the water extracts with PUROLITE ion-exchangers were also presented. The utilised acidous cationit with Na+ groups exchanges the Ba2+ ions in almost 90%, similar to S 930 ionit with chelating groups (Table 5 and 7). Whereas the anionit with hydroxyl groups removes the arsenic ions(V) from the solution with the 60% efficacy (Table 7).
W pracy omówiono wpływ składowiska odpadów metalurgicznych na sfery środowiska: powietrze atmosferyczne, glebę i wody powierzchniowe. Przedstawiono niektóre sposoby zapobiegania oddziaływania tych odpadów. Podano wyniki badań wyciągów wodnych próbek odpadów metalurgicznych, w których stwierdzono obecność jonów metali toksycznych dla środowiska. Analizy chemiczne wodnych wyciągów wskazują na przekroczenia zawartości metali toksycznych, m.in. takich jak: ołów, arsen, bar i in. Przedstawiono również wstępne wyniki eliminacji zawartości niektórych metali z wyciągów wodnych za pomocą jonitów Firmy PUROLITE. Zastosowany silnie kwaśny kationit z grupami Na+ wykazuje zdolność wymiany jonów Ba2+ prawie w 90%, podobnie jak jonit z grupami chelatującymi S 930 (tab. 5 i 7). Natomiast anionit z grupami hydroksylowymi usuwa z roztworów jony arsenu(V) z wydajnością około 60% (tab. 7).
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2011, 27, 2; 79-88
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda utylizacji odpadów metalurgicznych
Method of metallurgical waste scale-utilization
Autorzy:
Łędzki, A
Sanak-Rydlewska, S.
Tora, B.
Mazurkiewicz, M.
Stachura, R.
Wcisło, Z.
Klimczyk, A
Bernasowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819347.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
zendra powalcownicza
ciecz ciężka
odpady metalurgiczne
Opis:
The project aims to develop technologies for the production of a sinker for heavy media (used in gravity separation of the minerals) on the basis of metallurgical wastes. Research includes the study of physicochemical properties of waste as a sinker, and the development of technology to modify these properties. The technology will be waste-less. Annual requirements of the sinker is approximately 15 thousand tons, and is met by imports. The product, which will result from the realization and implementation of the project will replace the imported raw material. In the years 1980-1985 prof. Tadeusz Piecuch with his team [1-8] conducted research and developed the technology and logistics of implementation of the mill waste sludge from wet cleaning of exhausts from blast furnace in Kosciuszko Ironworks for making a heavy liquid suspension. Industrial test of possibility of implementation of heavy liquid made from waste was carried out in Piast coal mine in Bierun Nowy from 30.08.1984 to 08.09.1984. An attempt is successful [7].
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2012, Tom 14; 772-789
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody odzysku niektórych metali z konkrecji oceanicznych
Methods of recovery of some metals from oceanic nodules
Autorzy:
Sanak-Rydlewska, S.
Gala, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/350610.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
konkrecje oceaniczne
hydrometalurgia kobaltu i niklu
oceanic concretions
cobalt and nickel hydrometallurgy
Opis:
W artykule przedstawiono informacje dotyczące możliwości odzysku kobaltu i niklu z oceanicznych konkrecji polimetalicznych. Z uwagi na niskie zawartości tych metali konieczne jest zastosowanie procesów ługowania za pomocą reagentów o charakterze kwaśnym lub alkalicznym. Po zapoznaniu się z wartością stężenia wyługowanego metalu, korzystne jest jego wydzielenie z roztworów potrawiennych za pomocą metody ekstrakcji lub elektrolizy. W przypadku niskiego stężenia metalu należy wykorzystać metodę umożliwiającą jego zatężenie a następnie zastosować metodę selektywnego wydzielenia. Do skoncentrowania składnika w roztworach rozcieńczonych służą metody oparte na wymianie jonowej (np. wymieniacze jonowe) lub flotacji jonów i osadów. Powodzenie tych metod jest w dużym stopniu uzależnione od tego, czy stosowany reagent (lub reagenty) da się regenerować, by ponownie, w jak największej ilości zawrócić go do procesu. Wiąże się to z opłacalnością ekonomiczną oraz z ochroną środowiska naturalnego.
This paper presents the informations about the possibility of cobalt and nickel recovery from some poor raw materials, including ocean concretions. Due to the low content of these metals, it is necessary to apply leaching processes using acidic or alkaline reagents. After reviewing the value of concentration of the leached metal, it is preferable to separate this metal from spent pickling liquors by extraction or electrolysis. In the case of low metal concentration, it is necessary to use a method that allows to concentrate the metal and then to use a method of selective separation. To concentrate the component in dilute solutions, methods based on ion exchange (eg ion exchangers) or ions and precipitates flotation are used. The success of these methods mainly depends on whether the applied reagent (or reagents) can be regenerated, to be used again in the process. This determines the economic viability and environmental protection.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2011, 35, 4/1; 341-351
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody usuwania jonów kadmu i ołowiu z roztworów wodnych
Methods of cadmium and lead ions removal from aqueous solutions
Autorzy:
Kasprzyk, P.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/394659.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
wymiana jonowa
jony kadmu
jony ołowiu
Purolite C160
ion exchange process
cadmium ions
lead ions
Opis:
W pracy zostaną przedstawione metody eliminacji jonów kadmu i ołowiu z roztworów wodnych. Wśród nich wymiana jonowa staje się coraz popularniejszą metodą usuwania zanieczyszczeń ze ścieków przemysłowych. Za tą metodą przemawiają: prostota procesu, niska energochłonność oraz możliwość selektywnego rozdziału zanieczyszczeń. Wymieniacz jonowy używany w procesie można wielokrotnie stosować, bowiem można go poddawać regeneracji. Stosowanie kolumn jonowymiennych umożliwia także budowę modułową linii technologicznej oczyszczania ścieków oraz szybką wymianę modułów według potrzeb technologicznych i składu ścieków. Wymianę jonową można rozpatrywać jako proces membranowy, gdzie membraną jest powierzchnia ziarna – będąca selektywnie przepuszczalną dla wymienianych jonów. W artykule przedstawiono badania laboratoryjne dotyczące wpływu wybranych parametrów procesu na wydajność wymiany jonowej dla jonów kadmu i ołowiu. Pierwiastki te według polskiego prawodawstwa uznane są za substancje szczególnie szkodliwe i mają działanie kancero- i mutagenne. Najwyższa koncentracja tych pierwiastków występuje na terenach uprzemysłowionych oraz na terenach miejskich. Mogą one pochodzić z przemysłu metalurgicznego, produkcji baterii i akumulatorów, ze spalania paliw kopalnych lub produkcji tworzyw sztucznych. Emisja kadmu i ołowiu do środowiska wodnego odbywa się poprzez odprowadzanie wód kopalnianych czy ścieków z przemysłu hydrometalurgicznego lub z galwanizerni. Badania własne wskazują, że eliminacja jonów Pb i Cd najkorzystniej zachodzi w roztworach o pH około 4 i utrzymuje się na wysokim poziomie w zakresie kwaśnego środowiska. Jonit Purolite C-160 umożliwia osiągnięcie współczynnika wydzielania (X) około 99% dla kadmu – tabela 1, natomiast współczynnik ten dla jonów ołowiu nie przekracza 97% – tabela 2.
This article presents the methods of cadmium and lead ions removal from aqueous solutions. The ion exchange method is becoming a more and more popular method of removing impurities from wastewater. The main advantages of this method are: process simplicity, low energy consumption and the possibility of the selective separation of pollutants. The ion exchanger used in the process could be regenerated, therefore, it could be used repeatedly. The use of ion-exchange columns also allows for the modular construction of the process line and the rapid replacement of modules according to the technological needs and composition of the wastewater. Ion exchange can be seen as a membrane process in which the grain surface acts as a membrane – which is selectively permeable to the exchanged ions. The article presents laboratory studies on the influence of the ion exchange process parameters on the efficiency of cadmium and lead ion exchange. These elements are suspected of carcinogenicity and teratogenicity, and according to Polish Legislation, are considered to be harmful substances. The highest concentration of these elements occurs in industrialized areas and in urban areas. They may come from the hydrometallurgical industry, the production of batteries and accumulators from the burning of fossil fuels and the production of plastics. The emission of cadmium and lead into the aquatic environment is done through the discharge the mine water and wastewater from the hydrometallurgical industry and from electroplating. Experiments show that the elimination of Pb and Cd ions preferably occurs in aqueous solutions with a pH around 4. Ion exchange resin Purolite C-160 allows a removal coefficient (X) in the range of about 99% for cadmium to be achieved – Table 5.1, while the same coefficient for lead ions does not exceed 97% – Table 5.2.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2016, 94; 205-215
2080-0819
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości wykorzystania procesu wymiany jonowej na sorbentach do oczyszczania wodnych roztworów z jonów metali toksycznych
The possibilities of using the ion exchange process of on sorbents for the purification of aqueous solutions from toxic metal ions
Autorzy:
Bożęcka, A.
Orlof-Naturalna, M.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/394419.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
wymiana jonowa
sorpcja
jony: miedzi, ołowiu, kadmu
sorbenty naturalne i sztuczne
ion exchange
sorption
ions: copper, lead, cadmium
natural and artificial sorbents
Opis:
Roztwory odpadowe zawierające m.in. jony metali Pb, Cd i Cu i in. powstają w przemyśle elektrochemicznej obróbki metali, w przemyśle przeróbki rud metali nieżelaznych, a także mogą być składnikiem odcieków ze składowisk odpadów po przeróbce rud. Toksyczność jonowych form wymienionych metali jest znaczna, dlatego w pracy skupiono się na badaniu sposobów obniżenia ich koncentracji w roztworach wodnych. W artykule podano wyniki dotyczące usuwania jonów Pb2+ , Cd2+ i Cu2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą wybranych jonitów syntetycznych firmy Purolite (C160, S920) oraz sorbentu naturalnego (łuszczyny słonecznika). W przypadku jonitów największe wartości współczynnika wydzielania osiągnięto dla jonów Pb 2+ na jonicie C160. Jego maksymalna wartość wyniosła 99,9%. Łuszczyny słonecznika są równie skuteczne w usuwaniu jonów Pb2+ . Współczynnik wydzielania tych jonów za pomocą słonecznika osiągnął maksymalną wartość równą 96,3%. Wyniki badań zinterpretowano opierając się na modelu adsorpcji Langmuira. Badane jonity charakteryzują się największymi zdolnościami sorpcyjnymi w stosunku do jonów miedzi (wartość parametru q max wyniosła około 468,4 mg/g dla jonitu C160 i 412,9 mg/g dla jonitu S920). Największą wartość powinowactwa (wartość współczynnika b) osiągnięto dla jonitu C160 i jonów ołowiu (ok. 1,44 dm3 /mg). Z otrzymanych danych wynika, że jonity C160 i S920 oraz łuszczyny słonecznika są skutecznymi wymieniaczami badanych jonów metali dwuwartościowych. Zaletą zastosowanej metody jest możliwość regeneracji użytych wymieniaczy i ponownego ich zastosowania oraz odzysku badanych jonów metali z zatężonych eluatów. Łuszczyny słonecznika są materiałem konkurencyjnym dla badanych żywic syntetycznych, ponieważ są tanie i ogólnodostępne. Dodatkowo istnieje możliwość zwiększania ich zdolności sorpcyjnych poprzez modyfikację powierzchni.
Waste solutions containing, among others: Pb, Cu, Cd and other metal ions are generated by the industry of electrochemical metalworking, as well as by the processing of non-ferrous metal ores. They may also be a component of eluates from ore waste dumps. The toxicity of ionic forms of the abovementioned metals is substantial; therefore this paper focuses on investigating the methods of reducing their concentration in aqueous solutions. This paper reports on the removal results of Pb2+ , Cd2+ and Cu2+ ions from model aqueous solutions using seected artificial ion exchangers (ionites) by the Purolite company (C160, S920) as well as a natural sorbent (sun- flower hulls). The highest values of the emission coefficient were achieved for Pb2+ ions on C160 ion exchange resin (ionite). The maximum value amounted to 99.9%. Sunflower hulls are equally effective in removing Pb2+ ions. The emission coefficient of these ions by using sunflower hulls achieved a maximum value equal to 96.3%. The research results were interpreted according to the Langmuir adsorption model. The studied ion exchange resins have a major sorption capacity towards the copper ions (the value of the parameter q max was 468.42 mg/g for C160 ion exchange resin and 412.9 mg/g for S920 ion exchange resin). The highest affinity (the value of coefficient b) was achieved for C160 ion exchange resin and for the lead ions (about 1,44 dm3 /mg). The obtained results show that the C160 and S920 ion exchanger as well as sunflower hulls are efficient exchangers of studied divalent metal ions. The possibility of regenerating used exchangers and to reuse them as well as salvage the studied metal ions from tightened eluates are unquestioned advantages of the used method. Sunflower hulls constitute a competitive material for the studied synthetic resins, mainly because they are inexpensive and easily obtainable. Additionally, there is a possibility to increase their sorption capabilities by surface modification.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2016, 94; 185-196
2080-0819
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Removal of lead, cadmium and copper ions from aqueous solutions by using ion exchange resin C 160
Usuwanie jonów ołowiu, kadmu i miedzi z roztworów wodnych za pomocą żywicy jonowymiennej C 160
Autorzy:
Bożęcka, A.
Orlof-Naturalna, M.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/216825.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
ion-exchange resin
ion exchange
lead
cadmium
copper ions
jonit
wymiana jonowa
jony ołowiu
jony kadmu
jony miedzi
Opis:
Industrial waste solutions may contain toxic Pb, Cu, Cd and other metal ions. These ions may also be components of leachates in landfills of ores. The toxicity of the ionic forms of these metals is high. For this reason the paper presents the results of studies on one of the methods to reduce their concentration in aqueous solutions. The article presents the results of studies on the removal of Pb2+, Cd2+ and Cu2+ ions from model aqueous solutions with synthetic ion exchange resin C 160 produced by Purolite. The investigated ion exchanger contains sulfonic acid groups (–SO3H) in its structure and is a strongly acidic cation-exchange resin. The range of the studied initial concentrations of the Pb2+, Cd2+ and Cu2+ ions in the solutions was from 6.25 mg/L to 109.39 mg/L. The results confirmed that the used ion exchange resin C160 efficiently removes the above-mentioned ions from the studied solutions. The highest degree of purification was achieved in lead solutions for the assumed range of concentrations and conditions of the ion exchange process. It reached 99.9%. In the case of other solutions, the ion exchange process occurs with lower efficiency, however it remains high and amounts to over 90% for all the ions. The results of research were interpreted on the basis of the Langmuir adsorption model. For each studied ion, sorption capacity of the ion exchange resin increases until the saturation and equilibrium state is reached. Based on the interpretation of the Langmuir equation coefficients, an indication can be made that the studied ion exchange resin has a major sorption capacity towards the copper ions. In their case, the highest value of constant qmax was obtained in the Langmuir isotherm. For Cu2+ ions it was 468.42 mg/g. For Pb2+ and Cd2+ ions, this parameter reached the values of 112.17 mg/g and 31.76 mg/g, respectively. Ion exchange resin C 160 shows the highest affinity for the Pb2+ ions. In this case, the achieved value of coefficient b is highest and equals 1.437 L/mg.
Roztwory odpadowe zawierające m.in. jony metali Pb, Cu, Cd i inne powstają w przemyśle elektrochemicznej obróbki metali, w przemyśle przeróbki rud metali nieżelaznych, a także mogą być składnikiem odcieków ze składowisk odpadów tych rud. Toksyczność jonowych form tych metali jest znaczna, stąd w pracy podano wyniki badań jednego ze sposobów obniżenia ich koncentracji w roztworach wodnych. W artykule podano wyniki badań dotyczących usuwania jonów Pb2+, Cd2+ i Cu2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą syntetycznej żywicy jonowymiennej C 160 firmy Purolite. Badany jonit zawiera w swojej strukturze grupy sulfonowe (–SO3H) i należy do silnie kwaśnych kationitów. Zakres badanych stężeń początkowych jonów Pb2+, Cd2+ i Cu2+ w roztworach wynosił od 6,25 mg/dm3 d o 109,38 m g/dm3. Otrzymane wyniki potwierdziły, że wykorzystana żywica jonowymienna C160 skutecznie usuwa wymienione jony z badanych roztworów. Dla przyjętego zakresu stężeń i warunków procesu wymiany jonowej, największy stopień oczyszczenia roztworów osiągnięto dla ołowiu. Wynosił on 99,9%. W przypadku pozostałych roztworów wymiana jonowa zachodzi z wydajnością niższą, ale wysoką i wynosi dla wszystkich jonów ponad 90%. Wyniki badań zinterpretowano opierając się na modelu adsorpcji Langmuira. Dla każdego badanego jonu pojemność sorpcyjna jonitu wzrasta, aż do osiągnięcia wysycenia i stanu równowagi. Z interpretacji współczynników równania Langmuira wynika, że badany jonit charakteryzuje się największymi zdolnościami sorpcyjnymi w stosunku do jonów miedzi. W ich przypadku otrzymano największą wartość stałej qmax izotermy Langmuira. Dla jonów Cu2+ wyniosła ona 468,42 mg/g. Dla jonów Pb2+ i Cd2+ parametr ten przyjął odpowiednio wartości 112,17 mg/g i 31,76 mg/g. Jonit C160 wykazuje największe powinowactwo w stosunku do jonów Pb2+. W tym przypadku otrzymana wartość współczynnika b jest największa i równa 1,437 dm3/mg.
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2016, 32, 4; 129-139
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Removal of Pb(II) and Cd(II) ions from aqueous solutions with selected organic wastes
Autorzy:
Bozecka, A.
Bozecki, P.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/110900.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
biosorption
Pb(II)
Cd(II)
organic wastes
adsorption isotherms
Opis:
The authors investigated sorption of Pb(II) and Cd(II) ions from aqueous solutions on selected natural wastes: sunflower hulls, walnut shells and plum stones. The chemical and physical structure of the surface of these sorbents was determined using infrared spectrometry and scanning electron microscopy. The most favourable physicochemical parameters of the sorption processes were also defined. The sorption of Pb(II) and Cd(II) ions was described according to the Langmuir and Freundlich models. It has been shown that the adsorbents studied can be effectively used in removing heavy metals from aqueous solutions. The sunflower hulls have the highest sorption capacity for Pb(II) and Cd(II) ions. It is equal to 36.93 mg/g for the Pb(II) ions and 19.93 mg/g Cd(II) ions. The calculated values of thermodynamic functions indicate a spontaneous (ΔGº< 0) and exothermic (ΔHº< 0) nature of the sorption processes. A participation of ion exchange in these processes is significant. Desorption tests confirm that the adsorbed heavy metals can be recovered and the sorbent materials after regeneration can be reused.
Źródło:
Physicochemical Problems of Mineral Processing; 2016, 52, 1; 380-396
1643-1049
2084-4735
Pojawia się w:
Physicochemical Problems of Mineral Processing
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research of Co2+ ions removal from water solution by using ion exchangers
Badania nad usuwaniem jonów Co2+ z roztworów wodnych przy użyciu wymieniaczy jonowych
Autorzy:
Bożęcka, A.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/216689.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
jonit
wymiana jonowa
ścieki
jony kobaltu
ion exchange resin
ion exchange
wastewater
cobalt ions
Opis:
At present, industrial development is increasing pollution of soils, air and natural waters. These pollutants have a negative effect on the health and life of living organisms. Metals which interfere with the natural biological balance and inhibit self-cleaning processes in water bodies have particularly toxic effects. Cobalt, which gets into the environment from industrial sewage from electrochemical plants and the metallurgical industry, also belong to this group. This is also relatively rare and precious element, so it is important to look for additional sources of its recovery. Chemical and physicochemical methods such as: precipitation, extraction, membrane processes – nanofiltration, reverse osmosis, sorption and ion exchange are used to recover cobalt. The choice of method depends on: the kind and composition of wastewaters as well as on form and concentration of the pollutants. Ion exchange resins produced by Purolite which were used to remove cobalt ions from solutions with concentrations corresponding to its contents in galvanic wastewater was the subject of the study. It has been shown that the C 160 ion exchange resin has the best the sorption properties for Co2+ ions (54.7 mg/g). In case of this ion exchange resin, after sorption process carried out in one 50 minute cycle, cobalt concentration decreased from about 30 g/L to about 9 g/L. The values of the sorption capacity do not depend on the method of introducing the solution into an ion exchange column (pouring or dropping). Each of the tested ion exchange resins is characterized by a high degree of cobalt concentration after regeneration using mineral acids, which can be advantageous in selecting the recovery method for this metal.
Współcześnie rozwój przemysłu przyczynia się do wzrostu zanieczyszczenia gleb, powietrza i wód naturalnych. Zanieczyszczenia te negatywnie wpływają na zdrowie i życie organizmów żywych. Toksyczne działanie wykazują zwłaszcza metale, które zakłócają naturalną równowagę biologiczną oraz hamują procesy samooczyszczania w zbiornikach wodnych. W tej grupie jest również kobalt, który dostaje się do środowiska naturalnego ze ścieków przemysłowych pochodzących z zakładów elektrochemicznych oraz z przemysłu metalurgicznego. Jest to również stosunkowo rzadki i cenny pierwiastek, dlatego ważne jest poszukiwanie dodatkowych źródeł jego odzysku. Do pozyskiwania kobaltu stosuje się metody chemiczne i fizykochemiczne, takie jak: strącanie; ekstrakcja; procesy membranowe – nanofiltracja, odwrócona osmoza, sorpcja i wymiana jonowa. Wybór metody zależy od rodzaju i składu ścieków oraz postaci i stężenia usuwanych form zanieczyszczeń. Przedmiotem badań były jonity firmy Purolite, które zastosowano do usuwania jonów Co2+ z roztworów o stężeniach odpowiadających zawartościom tego metalu w ściekach galwanicznych. Wykazano, że najlepsze właściwości sorpcyjne w stosunku do badanych jonów ma kationit C 160 (54,7 mg/g). W przypadku tego jonitu po jednym, 50-minutowym cyklu, stężenie kobaltu obniża się z około 30 do około 9 g/dm3. Wartości pojemności sorpcyjnej nie zależą od sposobu wprowadzania roztworu do kolumny jonitowej (wlanie lub wkraplanie). Każdy z badanych jonitów charakteryzuje się wysokim stopniem koncentrowania kobaltu w wyniku regeneracji przy użyciu kwasów mineralnych, co może być korzystne przy wyborze metody odzysku tego metalu.
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2018, 34, 3; 85-98
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sorpcja jonów metali toksycznych z roztworów wodnych na odpadach naturalnych - przegląd literaturowy
Sorption of metal ions from aqueous solution on natural waste - literature review
Autorzy:
Gala, A.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/349270.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
sorpcja
metale toksyczne
sorbenty naturalne
odpady
sorption
toxic metals
natural sorbents
wastes
Opis:
W artykule przedstawiono przegląd wybranych wyników badań procesu sorpcji jonów metali toksycznych na różnych materiałach pochodzenia naturalnego, m.in. pestkach owoców, łupinach orzechów, pyle tytoniowym, glonach, wodorostach i in. Przeprowadzona analiza prac pozwala stwierdzić, że usuwanie metali toksycznych przy użyciu badanych sorbentów naturalnych jest bardzo obiecującą metodą, a wykorzystywane w tym procesie materiały organiczne są konkurencyjne dla powszechnie stosowanych sorbentów, m.in. takich jak węgle aktywne. Dodatkowo za użyciem sorbentów organicznych przemawia również możliwość ich regeneracji.
This article presents a review of selected literature data on sorption of metal ions on different natural materials (e.g. fruit stones, nut shells, tobacco dust, algaes, seaweeds). The review allows conclude that removal of toxic metals by means of natural sorbents is very promising method. Organic materials used in this process were found to be competitive with refer to commonly used sorbents (e.g. activated carbons). Additionally, important advantage of organic sorbents is possibility of their regeneration.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2010, 34, 4/1; 49-59
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sorption of Cd2+ ions from aqueous solutions on organic wastes
Sorpcja jonów Cd2+ z roztworów wodnych na odpadach organicznych
Autorzy:
Bożęcka, A.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/220322.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
sorption
cadmium ions
organic wastes
sorpcja
jony kadmu
odpady organiczne
Opis:
This article presents the results of research on the Cd2+ ions sorption from model aqueous solutions on sunflower hulls, walnut shells and plum stones. The effect of various factors, such as mass of the natural sorbent, the pH, the time and the temperature was studied. The process of Cd2+ ions sorption on studied sorbents was described by the Langmuir model. The best sorption capacity has been achieved for sunflower hulls. The maximum sorption capacity for this material was 19.93 mg/g.
W artykule przedstawiono wyniki badań, które dotyczyły usuwania jonów Cd2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą odpadów organicznych, takich jak: łuski słonecznika, łupiny orzecha włoskiego i pestki śliwek. Wykazano, iż badane materiały mogą być skutecznie wykorzystywane do usuwania jonów Cd2+ z modelowych roztworów wodnych w układach jednoskładnikowych. Dla badanego zakresu stężeń i przyjętych warunków procesu sorpcji w układach jednoskładnikowych, największą wydajność sorpcji jonów Cd2+, osiągnięto dla łuszczyn słonecznika. Wyniosła ona 81,75-93,02%. Dla pozostałych materiałów sorpcja jest nieco niższa, ale również zadowalająca. W pracy podano interpretację otrzymanych wyników w oparciu o jeden z najpopularniejszych modeli izoterm adsorpcji − Langmuira, który potwierdził, iż najlepszym sorbentem jonów Cd2+, spośród badanych, są łuszczyny słonecznika. Materiał ten cechuje się największą wartością parametrów qmax i b izotermy Langmuira. W tym przypadku stała qmax, wyrażająca pojemność monowarstwy, przyjęła wartość 19,93 mg/g, a parametr b, określający powinowactwo do usuwanych jonów wynosi 0,2264 dm3/mg (Rys. 5, Tab. 1). Udowodniono również, że proces sorpcji jonów Cd2+ na badanych sorbentach organicznych zależy od masy sorbentu. Dla wszystkich materiałów stopień usunięcia jonów Cd2+ z roztworów wodnych rośnie ze wzrostem masy sorbentu, aż do uzyskania maksimum przy naważce 0,5 g (Rys. 1). Otrzymane wyniki potwierdzają ścisłą zależność między wartością pH oczyszczanych roztworów, a skutecznością usuwania jonów Cd2+ na badanych sorbentach. We wszystkich przypadkach maksimum sorpcji osiągnięto przy pH równym 4,0. Wydajność procesu sorpcji w roztworach o pH poniżej i powyżej 4,0 jest niższa (Rys. 2). Badania kinetyki sorpcji wskazują, iż równowaga badanych procesów ustala się po 60 minutach (Rys. 3). Wykazano również, że dla wszystkich badanych materiałów, wraz ze wzrostem temperatury w zakresie od 293 K do 313 K następuje obniżenie ich zdolności sorpcyjnych (Rys. 4).
Źródło:
Archives of Mining Sciences; 2015, 60, 3; 677-686
0860-7001
Pojawia się w:
Archives of Mining Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sorption of Pb2+ ions from aqueous solutions on organic wastes (Part I)
Sorpcja jonów Pb2+ z roztworów wodnych na odpadach organicznych (Część I)
Autorzy:
Bożęcka, A.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/219954.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
sorpcja
jony ołowiu
odpady organiczne
sorption
lead ions
organic wastes
Opis:
This article presents the results of the research on the Pb2+ ions sorption from model aqueous solutions on walnut shells, plum stones and sunflower hulls. The effect of various factors, such as the concentration of natural sorbent, the pH, and the temperature was studied. The process of Pb2+ ions sorption on studied sorbents was described by the Langmuir model. The best sorption capacity has been revealed for sunflower hulls. The maximum sorption capacity for this material was 36.9 mg/g.
W artykule przedstawiono wyniki badań, które dotyczyły usuwania jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą odpadów organicznych, takich jak: łuski słonecznika, łupiny orzecha włoskiego i pestki śliwek. Dla badanego zakresu stężeń od 6,0-110 mg/dm3 i warunków procesu największą wydajność sorpcji, będącą w zakresie (89,4-96,3)% uzyskano dla łusek słonecznika. W przypadku łupin orzecha włoskiego i pestek śliwek sorpcja jonów Pb2+ jest znacznie niższa a jej wydajność wynosi odpowiednio (60,8-78,7)% i (62,3-81,3)%. Zbadano także wpływ stężenia sorbentu, pH roztworu i temperatury na badany proces sorpcji. Dla wszystkich materiałów optymalne stężenie sorbentu wyniosło 5 g/dm3. Powyżej tej wartości nie obserwowano istotnych zmian w stopniu redukcji jonów Pb2+ (rys.2). We wszystkich przypadkach maksima sorpcji osiągnięto przy pH równym 4,0±0,1 co obrazuje rysunek 3. Obniżenie sorpcji, występujące przy pH poniżej i powyżej wartości 4,0 prawdopodobnie związane jest to z ładunkiem gromadzącym się na powierzchni sorbentu (elektrostatyczne odpychanie i przyciąganie badanych jonów). Wartość pH roztworu determinuje także formę oraz stężenie badanego jonu w roztworze. W roztworach silnie kwaśnych ołów występuje głównie w postaci kationów. Stopniowy wzrost pH prowadzi do tworzenia jonów kompleksowych i strącania go w postaci wodorotlenku. Wykazano również, że ze wzrostem temperatury w zakresie (293-313)K następuje stopniowy spadek sorpcji, co prawdopodobnie może być związane z niszczeniem miejsc aktywnych obecnych na powierzchni sorbentu lub przesunięciem równowagi procesu na korzyść desorpcji (rys. 4). Wyniki uzyskane potwierdzają również egzotermiczną naturę badanego procesu sorpcji. Adsorpcję jonów Pb2+ na użytych sorbentach opisano za pomocą modelu Langmuira. Założenia tego modelu podano w rozdziale 4.1. Najlepsze właściwości sorpcyjne w stosunku do jonów Pb2+ wykazałyłuski słonecznika. Maksymalna pojemność sorpcyjna dla tego sorbentu wyniosła 36,9 mg/g (tabela 1, rysunek 5). W przypadku łupin orzecha i pestek śliwek stała qmax izotermy Langmuira przyjmuje wartości równe 23,1 mg/g i 21,2 mg/g.
Źródło:
Archives of Mining Sciences; 2013, 58, 4; 1241-1250
0860-7001
Pojawia się w:
Archives of Mining Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Study of chemical surface structure of natural sorbents used for removing of Pb2+ ions from model aqueous solutions (part II)
Badanie chemicznej struktury powierzchni sorbentów naturalnych wykorzystanych do usuwania jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych (część II)
Autorzy:
Bożęcka, A.
Bożęcki, P.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/219281.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
sorpcja
wymiana jonowa
jony ołowiu
łuski słonecznika
łupiny orzecha
pestki śliwek
metoda FTIR
sorption
ion exchange
lead ions
walnut shells
plums stones
sunflower hulls
FTIR method
Opis:
This article presents the results of the chemical structure research of organic sorbent surface such as walnut shells, plums stones and sunflower hulls with using such methods as infrared spectrometry (FTIR) and elemental analysis. Based on the IR spectra identification of functional groups present on the surface of studied materials has been done as well as determination of their effect on the sorption mechanism of Pb2+ ions from aqueous model solutions.
W artykule przedstawiono wyniki badań chemicznej struktury powierzchni sorbentów organicznych takich jak: łupiny orzecha włoskiego, pestki śliwek oraz łuski słonecznika z wykorzystaniem metody spektrometrii w podczerwieni (FTIR) oraz analizy elementarnej. W oparciu o uzyskane widma IR dokonano identyfikacji grup funkcyjnych obecnych na powierzchni tych materiałów i określono ich wpływ na mechanizm sorpcji jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych. Analiza elementarna wykazała, że spośród badanych sorbentów, największą zawartość węgla (49,91%) i wodoru (5,93%) mają pestki śliwek. Najwięcej azotu (1,59%) zawierają łuszczyny słonecznika (tabela 1). Zawartość siarki we wszystkich badanych materiałach jest znikoma, dlatego nie udało się jej oznaczyć tą metodą. Obecność pozostałych pierwiastków może świadczyć o istnieniu zarówno alifatycznych jak i aromatycznych połączeń organicznych. Potwierdzeniem tego są również zarejestrowane widma IR (rysunki 1-3). W oparciu o uzyskane wyniki można przypuszczać także, iż udział procesu wymiany jonowej w sorpcji ołowiu z roztworów wodnych jest znaczący. Świadczą o tym m.in. intensywności pasm na widmach IR dla próbek badanych materiałów po ich kontakcie z roztworami jonów Pb2+ (rysunki 4-6).
Źródło:
Archives of Mining Sciences; 2014, 59, 1; 217-223
0860-7001
Pojawia się w:
Archives of Mining Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of ion exchangers for removing cobalt and nickel ions from water solutions
Wykorzystanie wymieniaczy jonowych do usuwania jonów kobaltu i niklu z roztworów wodnych
Autorzy:
Bożęcka, A. M.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/219593.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
żywice jonowymienne
jony kobaltu i niklu
kinetyka wymiany jonowej
ion exchange resins
cobalt ions
nickel ions
ion exchange kinetics
Opis:
The paper presents results of research on cobalt and nickel ions removal from monocomponent solutions using Purolite ion exchange resins. It has been shown that C 160 ion exchange resin has the best sorption properties for both ions (Qe - 72.5 mg Co/g and 88.2 mg Ni/g). Regeneration process of this ion exchanger has high efficiency, achieving about 93% for cobalt ions and about 84% in case of nickel ions. It has been shown that the use of ion exchange method with suitable ion exchange resins guarantees effective removal of cobalt and nickel ions from solutions with very high concentrations corresponding to contents of these metals in industrial wastewaters (e.g. galvanic). In case of C 160 ion exchange resin, after the sorption process is carried out in one 50 minute cycle, the cobalt concentration decreased from about 30 000 mg/L to about 9 500 mg/L (approx. 68%), whereas nickel concentration reached about 6 300 mg/L (approx. 79%). Studied chelating resins don’t have such high sorption capacities. In their case, it is required to convert cobalt and nickel ions into complex forms. The kinetics of studied processes were described by pseudo-second order equations.
Rozwój przemysłu znacznie wpływa na stan środowiska naturalnego. Zanieczyszczenia emitowane do wód, gleb i powietrza na skutek działalności człowieka stanową zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych. Wśród tych substancji, jako szczególnie niebezpieczne wymienia się metale toksyczne. W ich grupie znajduje się również kobalt i nikiel, których głównym źródeł emisji do środowiska jest przemysł elektrochemiczny i metalurgiczny. Pierwiastki te są stosunkowo rzadkimi i cennymi metalami, dlatego ważne jest poszukiwanie dodatkowych źródeł i metod ich odzysku. Przedmiotem badań były żywice jonowymienne firmy Purolite, które zastosowano do usuwania jonów kobaltu i niklu z roztworów monoskładnikowych o stężeniach odpowiadających zawartościom tych metali w ściekach galwanicznych (ok. 30 000 mg/dm3). W oparciu o wyniki badań można stwierdzić, że najlepsze właściwości sorpcyjne zarówno w stosunku do jonów kobaltu jak i niklu wykazuje kationit C 160. Zdolności sorpcyjne pozostałych jonitów maleją w szeregu S 950 > S 930 > S 910 > S 920. W kolejnym etapie sprawdzono możliwość regeneracji badanych jonitów za pomocą 10% roztworów kwasu azotowego(V) lub kwasu solnego. Proces regeneracji jonów kobaltu zachodzi z większą wydajnością w porównaniu do jonów niklu. Wykazano, że metodą wymiany jonowej z użyciem odpowiednich żywic jonowymiennych można skutecznie usuwać jony kobaltu i niklu z roztworów o bardzo wysokich stężeniach, odpowiadających zawartościom tych metali w ściekach przemysłowych (m.in. galwanicznych). W przypadku jonitu C 160, po procesie sorpcji wykonanym w jednym, 50 minutowym cyklu, stężenie kobaltu obniżyło się z ok. 30 000 mg/dm3 do wartości ok. 9500 mg/dm3 (ok. 68%), natomiast stężenie niklu osiągnęło wartość ok. 6300 mg/dm3 (ok. 79%) (Tab. 2 i 3). Badane jonity chelatujące nie osiągają tak wysokich pojemności sorpcyjnych. W ich przypadku wymagane jest przeprowadzenie jonów kobaltu i niklu w formy kompleksowe.
Źródło:
Archives of Mining Sciences; 2018, 63, 3; 633-646
0860-7001
Pojawia się w:
Archives of Mining Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of organic waste for removing Pb2+ ions from aqueous solutions
Wykorzystanie odpadów organicznych do usuwania jonów Pb2+ z roztworów wodnych
Autorzy:
Gala, A.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217002.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
odpady
metale toksyczne
biosorpcja
wastes
heavy metals
biosorption
Opis:
This article presents the use of organic waste substances for the sorption of toxic metal ions from aqueous solutions. Experiments were conducted concerning the sorption of Pb2+ ions on plum stones to study the effect of various factors, such as the pH, the quantity and particle size distribution of the natural sorbent, and the concentration of ions undergoing adsorption in the solution to be purified. Optimal conditions for adsorption were selected (a pH of 4.0, an amount of biosorbent of 10 g and the particle size class of plum stones (1.25-2.50) mm). Pb2+ ions were shown to undergo chemisorption with an efficiency of 60 to 99%. The process of Pb2+ ion sorption on the natural sorbent studied was described by the Langmuir and Freundlich model.
W artykule zaprezentowano zastosowanie odpadowych substancji pochodzenia organicznego do sorpcji jonów metali toksycznych z roztworów wodnych. Wykonano doświadczenia dotyczące sorpcji jonów Pb2+ na pestkach śliwek w zależności od szeregu czynników takich jak: wartość pH środowiska, ilość i klasa ziarnowa sorbentu naturalnego oraz stężenie adsorbowanych jonów w roztworze poddawanym oczyszczaniu. Dobrano optymalne warunki przeprowadzania procesu adsorpcji (pH środowiska 4,0; ilość biosorbentu 10 g oraz klasa ziarnowa pestek (1,25-2,50) mm). Wykazano, że jony Pb2+ sorbują się chemicznie w wydajnością od 60 do 99%. Proces adsorpcji jonów Pb2+ na badanym sorbencie naturalnym opisano za pomocą modelu Langmuira i Freundlicha.
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2009, 25, 2; 47-59
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie jonów ołowiu(II) z modelowych roztworów wodnych metodą wymiany jonowej
Removal of Pb2+ ions from model aqueous solutions using the exchange method
Autorzy:
Bożęcka, A.
Bożęcki, P.
Kasprzyk, P.
Sanak-Rydlewska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072508.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
jonity
wymiana jonowa
jony ołowiu
ion-exchange resins
ion exchange
lead ions
Opis:
W pracy podano wyniki badań usuwania jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych z wykorzystaniem procesu wymiany jonowej na jonicie C 160 firmy Purolite. Porównano trzy sposoby wykonywania procesu wymiany jonowej: metodę przepływową w biurecie, metodę dynamiczną z wykorzystaniem mieszadła mechanicznego oraz metodę dynamiczną z zastosowaniem wytrząsarki. Zakres badanych stężeń wyjściowych jonów ołowiu wynosił od 6 do 110 mg/dm3.
Results of Pb2+ ions removal from model aqueous solutions are presented in the paper. Ion exchange resins C 160 made by Purolite were used in research. Three different methods of ion exchange process, i.e. flow method in the burette, dynamic method using a mechanical stirrer and dynamic method using a shaker are compared. Scope of initial concentrations of lead ions was 6-M10 mg/L.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2013, 3; 152--154
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies