Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sacak, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Synthesis and characterization of Poly(n-ethyl aniline) / Talc composite materials
Synteza i charakterystyka Poli(N-etylo aniliny) / Talk
Autorzy:
Anakli, D.
Cetinkaya, S.
Karakisla, M.
Sacak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/318872.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
talc
n-ethyl aniline
conducting polymer
composite
talk
n-etylo anilina
polimer przewodzący
kompozyt
Opis:
A new substituted polyaniline/layered talc conductive composite material were synthesized chemically using ammonium persulfate as oxidizing agent in aqueous HCl medium. The oxidant type, N-ethyl aniline to oxidant mole ratio and N-ethyl aniline concentration on the PNEAn content and conductivity of the composite were investigated as the effect of the polymerization conditions. Optimum reaction conditions were outlined as NEAn/oxidant ratio 1 and 0.2 M NEAn monomer concentration with (NH4)2S2O8 on the poly(N-ethyl aniline) yield and conductivity. The conductive composites were characterized by two probe technique for surface resistance and thermo gravimetric analysis (TGA) techniques. The increased thermal stability of the composite compared to that of pure polymer was obtained by the thermogravimetric analysis method.
Nowy przewodzący materiał kompozytowy podstawiony polianiliną/warstwowany talkiem zsyntetyzowano chemicznie przy użyciu nadtlenodisiarczanu amonu jako czynnika utleniającego w wodnym kwasie chlorowodorowym. Badano rodzaj utleniacza, anilinę N-etylową do stosunku molowego utleniacza oraz stężenie aniliny N-etylowej w PNEAn [Poly( N-ethyl aniline)] oraz przewodność kompozytu co jednocześnie było skutkiem warunków polimeryzacji. Optymalnymi warunkami jakie określono dla reakcji to NEAn/utleniacz w stosunku 1 oraz 0,2M stężenie monomeru NEAn wraz z (NH4)2S2O8 na polianilinie N-etylowej. Kompozyty przewodzące zostały scharakteryzowane przez badanie oporu powierzchni oraz analizę termograwimetryczną (TGA). Zwiększona stabilność termiczna kompozytu została porównana do tej z czystego polimeru została określona przez metodę termograwimetryczną.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2013, R. 14, nr 2, 2; 115-118
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies