Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rymar, Dariusz A." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Biały Krzyż „Solidarności” i jego historia. Z dziejów tożsamości Gorzowa Wielkopolskiego
    ‘Solidarity’ White Cross and its History. A Contribution to the History of the Identity of Gorzów Wielkopolski
    Autorzy:
    Rymar, Dariusz A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34106896.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-05
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    Biały Krzyż „Solidarności
    NSZZ „Solidarność
    historia Gorzowa Wielkopolskiego
    tożsamość Gorzowa Wielkopolskiego
    the White Cross of Solidarity
    NSZZ Solidarity
    the history of Gorzów Wielkopolski
    the identity of Gorzów Wielkopolski
    Opis:
    The article depicts the history of the White Cross. It was made in 1981 on the occasion of the outdoor Mass, organised by the Independent Self-Governing Trade Union (Polish: NSZZ) “Solidarity”. Later the Cross was moved to the vicinity of the [Gorzów] Cathedral. In 1982 when the Union was suspended and then disbanded under martial law by the Communist authorities the place around the Cross became the meeting point for Solidarity activists. On August 31, 1982, the White Cross was the place where five to ten thousand people gathered to start the most numerous rally in the history of Gorzów. In March 1983 under pressure from the authorities the diocese decided to move the Cross again, that time to Żeromski Street, where a new church was being built. There the White Cross was again unveiled in 1986, and a year later a commemorative plaque was added. In the years that followed replicas and miniatures of the White Cross appeared in various places in Gorzów; thus, the White Cross has become one of the symbols of the town and an element of its identity.
    Artykuł opisuje losy Białego Krzyża. Został on wykonany w roku 1981 z okazji mszy polowej, którą zorganizowali związkowcy z NSZZ „Solidarność”. Następnie przeniesiono go pod katedrę. W roku 1982 stał się miejscem spotkań działaczy „Solidarności”, która w okresie stanu wojennego była zawieszona a następnie zlikwidowana przez władze komunistyczne. 31 sierpnia 1982 r. pod Białym Krzyżem rozpoczęła się największa manifestacja w historii Gorzowa Wielkopolskiego. Uczestniczyło w niej 5-10 tys. mieszkańców miasta. Na skutek nacisku władz kierownictwo diecezji w marcu 1983 r.zdecydowało o przeniesieniu Białego Krzyża na ul. Żeromskiego, gdzie budowano nowy kościół. Tu Biały Krzyż ponownie odsłonięto w roku 1986, a rok później umieszczono koło niego tablicę pamiątkową. W kolejnych latach repliki i miniatury Białego Krzyża ustawiono w różnych miejscach miasta. Stał się w ten sposób jednym z symboli miasta i jego tożsamości.
    Źródło:
    Język. Religia. Tożsamość; 2024, 1 (29); 325-349
    2083-8964
    2544-1701
    Pojawia się w:
    Język. Religia. Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwa żołnierzy sowieckich na terenie miasta i powiatu Gorzów Wielkopolski wobec polskich osadników w latach 1945–1946 w świetle akt polskiej administracji – próba bilansu
    Crimes of Soviet soldiers in the city and county of Gorzów Wielkopolski against Polish settlers in the years 1945–1946 in the light of Polish administration records – an attempt at a balance
    Autorzy:
    Rymar, Dariusz A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146219.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Gorzów Wielkopolski
    Red Army in West Pomerania and Greater Poland
    crimes of Soviet soldiers
    Armia Czerwona na Pomorzu Zachodnim i w Wielkopolsce
    przestępstwa żołnierzy sowieckich
    Opis:
    W artykule zaprezentowano badania dotyczące przestępstw popełnionych przez żołnierzy sowieckich na polskich osadnikach w okresie od maja 1945 do września 1946 roku. Na potrzeby artykułu przebadano akta polskiej administracji (Starostwa Powiatowego i Zarządu Miejskiego w Gorzowie), a także sprawozdania Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Wszystkie przykłady przestępstw żołnierzy sowieckich, na jakie w nich natrafiono, zostały wymienione. Z dokumentacji tej wynika, że w badanym okresie 18 osób zostało zamordowanych (16 Polaków i dwie Czeszki), a dwie kolejne poniosły śmierć w wypadkach komunikacyjnych. Ponadto żołnierze sowieccy dokonali wielu innych przestępstw: zarejestrowano 3 postrzelenia, 24 napady, 3 gwałty, 110 kradzieży, 7 pobić, 10 podpaleń oraz 4 aresztowania i rozbrojenia polskich milicjantów. Jest rzeczą charakterystyczną, że pomimo zachowania się w aktach tylu informacji o przestępstwach, nie można w nich natrafić na żaden ślad informujący o ukaraniu sprawców. Niewątpliwie sprawcy przynajmniej niektórych przestępstw byli ścigani, co więcej, niektórych schwytano, jednak w przebadanej dokumentacji brak śladów o ich ukaraniu. Te liczne przestępstwa dokonane na polskich obywatelach Gorzowa nakładają się na przestępstwa dokonane na obywatelach niemieckich. Po zajęciu miasta 30 stycznia 1945 roku miasto było świadkiem wielu morderstw, gwałtów i rabunków, które trudno uchwycić w liczbach. Co więcej, śródmieście Gorzowa zostało spalone w wyniku świadomych działań sowieckich. Razem stanowi to ponury obraz polskiego początku miasta i powiatu. Śmierć 14 polskich osadników zamordowanych przez żołnierzy sowieckich została niemal kompletnie zapomniana. Wyjątkiem jest tu milicjant Franciszek Walczak, który od czerwca 1945 roku ma swoją ulicę w Gorzowie. Niewątpliwie pozostałych 13 zasługuje również na upamiętnienie, gdyż są to cisi bohaterowie procesu przejmowania dla Polski Gorzowa. Problem zabójstw dokonanych na polskich osadnikach przez żołnierzy sowieckich wart jest przebadania w skali całych Ziem Zachodnich i Północnych.
    This article presents research on crimes committed by Soviet soldiers against Polish settlers in the period from May 1945 to September 1946. For the purposes of this article, records from the Polish administration (County Office and Municipal Administration in Gorzów) were examined, as well as reports from the County Office of Public Security. All examples of crimes committed by Soviet soldiers that were found in these documents are listed above. From this documentation, it can be concluded that between May 1945 and September 1946, 18 people were murdered (16 Poles and two Czechs), and two others died in traffic accidents. In addition, Soviet soldiers committed a number of other crimes, including 3 shootings, 24 robberies, 3 rapes, 110 thefts, 7 beatings, 10 arsons, and 4 arrests and disarming of Polish policemen. It is typical that despite the presence of information about these crimes in the documents, there is no evidence of the perpetrators being punished. Undoubtedly, at least some of the perpetrators of these crimes were pursued and, in some cases, apprehended. However, the examined documentation lacks any traces of their punishment. These numerous crimes committed against Polish citizens in the case of Gorzów overlap with the crimes committed against German citizens. After the city’s occupation on January 30, 1945, the city witnessed numerous murders, rapes, and looting that are difficult to quantify. Moreover, the city center of Gorzów was deliberately burned down by the Soviets. Together, this paints a grim picture of the early days of the city and county. Most importantly, the deaths of 14 Polish settlers murdered by Soviet soldiers have been largely forgotten. The exception is the policeman Franciszek Walczak, who has had a street named after him in Gorzów since June 1945. Undoubtedly, the other 13 also deserve to be commemorated because they are silent heroes of the process of reclaiming Gorzów for Poland. The problem of murders committed against Polish settlers by Soviet soldiers is worth investigating on a broader scale across Western and Northern Territories.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2023, 38; 269-316
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak niemiecki Marienkirche stał się polską Katedrą Wniebowzięcia NMP w świetle akt z zasobu Archiwum Państwowego w Gorzowie Wielkopolskim
    How German Marienkirche became Polish Cathedral of the Assumption of Blessed Virgin Mary
    Autorzy:
    Rymar, Dariusz A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034601.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Gorzów Wielkopolski
    church
    cathedral
    Bishop Edmund Nowicki
    Florian Kroenke
    Piotr Wysocki
    Leon Kruszona
    Gorzów Wielkopolski Diocese
    State Archive in Gorzów Wielkopolski
    kościół
    katedra
    bp Edmund Nowicki
    Archiwum Państwowe w Gorzowie Wielkopolskim
    Opis:
    Celem artykułu jest prześledzenie procesu powstania w Gorzowie stolicy Administratury Apostolskiej Kamieńskiej, Lubuskiej i Prałatury Pilskiej – w latach 1945–1972 faktycznie największej diecezji w kraju. Na proces ten składały się dwa elementy: 1) odgórne decyzje władz Kościoła katolickiego oraz 2) działania lokalnej administracji. Jak wynika z analizy akt znajdujących się w Archiwum Państwowym w Gorzowie Wielkopolskim decyzja władz kościelnych nosiła cechy przypadku. Od połowy sierpnia 1945 r. poszukiwano odpowiedniej siedziby na ulokowania władz diecezji. Naturalnym, największym ośrodkiem na tym terenie był Szczecin. Ten jednak odpadł prawdopodobnie z uwagi na swoje peryferyjne położenie, w dodatku nie gwarantujące pozostania w Polsce. Z drugiej strony ks. Edmund Nowicki trafił przypadkowo do Gorzowa już w sierpniu 1945 r. Był to pierwszy, większy ośrodek miejski na terenie planowanej Administratury. Został tu niezwykle życzliwie przyjęty przez przedstawicieli lokalnej administracji rządowej z Pełnomocnikiem Rządu Florianem Kroenke na czele. W decyzji ulokowania stolicy Administratury w Gorzowie widział on wzmocnienie zabiegów o uczynienie z Gorzowa stolicy Ziemi Lubuskiej. Aby przekonać ks. Nowickiego co do swojego nastawienia, w kościele, który miał się stać katedrą, na koszt miasta wykonano szereg prac remontowych, co doskonale pokazują akta przeanalizowane na potrzeby niniejszego artykułu, które zachowały się w Archiwum Państwowym w Gorzowie Wielkopolskim.
    The purpose of this article is to investigate the process of erection in Gorzów the capital of Apostolic Administration of Kamień Pomorski, Lubusz, and Prelature of Piła – in fact the biggest diocese in Poland in the years 1945–1972. This process was composed of two elements: 1) decisions of the higher authorities of the Catholic Church, and 2) activity of the local government. As follows from the analysis of files in the State Archive in Gorzów Wielkopolski, the decision of the Church authorities was accidental. From mid August 1945 they were in search of a suitable seat for the diocese authorities. The natural, biggest centre in this area was Szczecin, but it was rejected, probably because of its peripheral location, and lack of guarantee that it will remain in Poland at that. On the other hand, Rev. Edmund Nowicki came accidentally to Gorzów as early as in August 1945. It was the first bigger town centre in the planned Administration’s territory he came to. He was extremely friendly welcomed by the local government administration headed by the Government Representative Florian Kroenke. In the decision to locate the capital of the Apostolic Administration in Gorzów he saw support to his efforts to make Gorzów capital of the Lubusz Land. To convince Rev. Nowicki of his favourable attitude, he ordered several renovations works in the church that had to become cathedral which were made at the city’s expense. This is perfectly demonstrated in the files preserved in the State Archive in Gorzów Wielkopolski.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2021, 36; 193-225
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Generał broni Władysław Anders (1892-1970) : zarys wojskowej biografii
    Autorzy:
    Polak, Bogusław.
    Powiązania:
    Historia i archiwistyka : : studia z dziejów Polski, Polonii i archiwistyki : : księga dedykowana księdzu doktorowi Romanowi Nirowi / pod red. Janusza Farysia, Dariusza A[leksandra] Rymara i Marka Szczerbińskiego Gorzów Wielkopolski, 2004 S. 305-315
    Współwytwórcy:
    Faryś, Janusz (1939- ). Redakcja
    Rymar, Dariusz A. Redakcja
    Szczerbiński Marek. Redakcja
    Tematy:
    Anders, Władysław (1892-1970)
    Biografia
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies