Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rudnicka-Bogusz, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Architektura modernizmu w projektach pracowników Wydziału Architektury PWr. Wizje a realizacja i utrzymanie
Modernist designs of the employees of the Faculty of Architecture at TU Wrocław. Visions vs. realization and maintenance
Autorzy:
Rudnicka-Bogusz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218208.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
powojenny modernizm
dziedzictwo kulturowe
post-war modernism
cultural heritage
Opis:
Wrocławski Wydział Architektury zakładali architekci, którzy kształcili się i wykładali przed II wojną światową na Politechnice Lwowskiej. Ich uczniowie, szczególnie z pierwszych roczników, które studiowały przed wprowadzeniem doktryny socrealizmu, mieli okazję z pierwszej ręki otrzymać informacje o wzorcach modernizmu i tworzyć w tej stylistyce akademickie projekty pod okiem praktyków. Ci, którzy choć przez krótki czas kontynuowali swoją naukową karierę na Wydziale, przedłużyli jeszcze swoją ekspozycję na przedwojenne wzorce, co ujawniło się w ich późniejszej twórczości. Mimo że dziedzictwo sprzed 1945 r. przestało być we Wrocławiu tabu, to twórczość powojennych dekad wciąż zawieszona jest w limbusie. Z jednej strony powstają wykazy postulujące ochronę wybranych obiektów, z drugiej obiekty te pozostawiane są bez renowacji, a ich remonty prowadzą do zatarcia pierwotnej stylistyki. A przecież reprezentują niekiedy najlepsze ogólnoświatowe wzorce lub nawet je wyprzedzają.
The Faculty of Architecture in Wrocław was founded by architects who had studied at and later worked for Lvov Technical University before the World War II. Those of their students, who started their post war education in Wrocław before introduction of socialist realism, were beneficiaries of modernist standards implemented and trained by their professors. Several architects, who – at least for a short time– continued their professional career at the Faculty, adapted the pre-war concepts, as revealed in their future designs. However while pre-war heritage of Wrocław no longer constitutes a taboo it used to, the legacy of post-war first decades still lingers in limbo. On the one hand there are indexes of most valued objects suitable for preservation, yet on the other close to none of them are ever properly repaired. They are being refurbished or reconditioned – which frequently leads to obliteration of their original stylistics and spatial disposition – without considering that they follow best world examples of the style, sometimes even pioneerin them.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 102-112
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura i urbanistyka XIX- i XX-wiecznych zespołów zabudowy wojskowej na obszarze Śląska. Typologia, stylistyka, rewaloryzacja zespołów – studium wstępne
The architecture and spatial disposition of 19thand 20th-century military building complexes in Silesia. Typology, design, regeneration – preliminary study
Autorzy:
Rudnicka-Bogusz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293439.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
zespoły koszarowe
Wrocław
architektura
obiekty administracji państwowej
architektura XIX w.
architektura XX w.
military complexes
architecture
objects of state administration
architecture of 19th c.
architecture of 20th c.
Opis:
Architektura powstająca jedynie na zamówienie konkretnego inwestora jest dziedziną sztuki najbardziej podatną na wpływy zewnętrzne. To wypełnianie przestrzeni nie tylko formą materialną, ale również treścią ideową. Szczególnie architektura budynków związanych z administracją państwową jest papierkiem lakmusowym społecznych i politycznych transformacji. Na obszarze Śląska zespoły architektury wojskowej powstawały w dwóch głównych fazach związanych ze wzrostem znaczenia militaryzmu w polityce wewnętrznej: Prus w 2. poł. XIX w. i III Rzeszy w latach 30. XX w. Miały emanować ideą siły i jedności państwa, zawierały jednak równocześnie cechy stylistyczne i zdobycze funkcjonalne swoich czasów (Werkbund; ekspresjonizm), przetworzone w myśl obowiązującej ideologii. Reprezentują tzw. Herrschaftsarchitektur – „architekturę władzy” – i miały decydujący wpływ na kształtowanie lokalnej tożsamości. Ze względu na pełnioną funkcję znajdujące się na omawianym obszarze zespoły architektury wojskowej zasiedlała po 1945 r. armia (polska lub radziecka), zapewniając im przeważnie należyte utrzymanie. Stanowiąc do niedawna obiekty strategiczne, pozostawały przez wiele lat poza zasięgiem możliwych badań i analiz. W wyniku wycofania wojsk Federacji Rosyjskiej w 1993 r. oraz postępującej restrukturyzacji Wojska Polskiego w ciągu ostatnich 20 lat wiele z tych obiektów zostało opuszczonych. Obecnie nieużytkowane lub sprzedane prywatnym właścicielom ulegają degradacji, wyburzeniom lub przebudowie, uniemożliwiającym ich zbadanie. Ratunkiem przed ich dekapitalizacją jest włączenie w przestrzeń miejską, aby nie podzieliły losu wielu bezpowrotnie utraconych obiektów architektury przemysłowej i zabytków techniki z tego samego okresu. W artykule omówiono problematykę budowy, typologii i stylistyki oraz stanu zachowania obiektów koszarowych na Śląsku. Jest to studium wstępne do opracowania tematu celowości i możliwości rewaloryzacji tych obiektów.
Architecture is the form of art most receptive to outer influences, because it is created entirely as a response to a specific demand. It fills the space not only with shapes but at the same time with ideas. This applies particularly to state-funded investments – administrative and government buildings – which by nature reflect social and political changes. In the researched area military installations were constructed in two main phases associated with the increase in militarism in the internal politics of Prussia and the German Reich – the second half of the 19th century and the 1930s – when multiple military facilities were built. The design was devised to emphasize their majesty and importance and so that they radiated the sense of unity and might of the state. At the same time they represented stylistic and functional characteristics of their times (Werkbund; expressionism), modified in accordance with the then-current ideology. These complexes represented the so called Herrschaftsarchitektur – the architecture of power – and they had important influence in shaping local identity communities on the verge of military conflict. After 1945, due to their function, the military installations were immediately inhabited by the Polish or Soviet army. As strategic objects, they were unavailable for research and analysis for many years, nevertheless in most cases, were properly maintained. When the Russian troops were withdrawn and the Polish Army was restructured, many installations were abandoned. Unused or else sold to private investors, they start to degrade, are demolished or remodeled, which in either case makes it difficult to study them. In order to save them, it is necessary to reintroduce them into the urban space, so that they do not share the fate of post-industrial edifices and engineering heritage of the same era, which were irreversibly lost. The article discusses the issues of construction, typology and stylistics and the state of preservation of the barracks in Silesia. It constitutes a preliminary study that aims to determine the benefits and possibility of restoration of these facilities.
Źródło:
Architectus; 2015, 2(42); 19-30
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Health in the Military - Military in Good Health: Prestige and Propaganda in the Architecture of Modernist Military Holiday Houses
Zdrowie w wojsku - wojsko w zdrowiu. Prestiż i propaganda w architekturze modernistycznych wojskowych domów wczasowych
Autorzy:
Rudnicka-Bogusz, Marta M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848293.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
obiekt wypoczynkowy
architektura wojskowa
dwudziestolecie międzywojenne
propaganda
holiday house
military architecture
interwar period
Opis:
As a result of wartime operations, many citizens of child-bearing and working age either fell or became disabled, and in the best of cases required treatment due to a worsening of hygienic conditions and malnutrition. According to the Polska Zbrojna magazine from 1933, the health of the Fatherland’s defenders required particular attention. For this reason, in the Second Republic of Poland, the officers’ corps had its own holiday system. Military architecture can largely bring to mind standardised urban layouts of barracks complexes filled with repetitive architecture. However, the architecture of holiday houses, sanatoriums and officers’ homes dedicated to recreation and entertainment (pensioners insisted on the hosting of dancing nights) and health treatment/convalescence is something different altogether. Although the first military holiday home in Cetniewo was built in the manorial style, the so-called White Manor (Biały Dworek), successive buildings were largely designed in the Modernist style, which perfectly fit the relaxed atmosphere and was healthy due to its immanent assumptions: it was equipped with impressive glazing, where the clash of masses caused the appearance of open rooftop terraces, etc. Officers, non-commissioned officers and their families had access to year-round holiday facilities such as the Officers’ Holiday Home in Augustów, seasonal facilities (Officers’ Holiday Complex in Jurata), as well as sanatoriums (Military Sanatorium in Otwock). After sailing and kayaking had become popular among officers, facilities dedicated to specific sports club began to appear, such as the Yacht Club in Zegrze. The design of such facilities was the domain of not only military engineers, but also avant-garde civilian designers, such as Edgar Norwerth, Marian Lalewicz, etc. Recreational homes were not only of recreational and integrative significance, but were also important in propaganda: the Officers’ Recreational Home in Cetniewo was to mark Polish presence on the freshly reclaimed Baltic coast through its modern, avant-garde architecture.
W wyniku działań wojennych wielu obywateli w wieku rozrodczym i produkcyjnym poległo lub zostało inwalidami, a w najlepszym przypadku wymagało poratowania zdrowia w związku z obniżeniem warunków higienicznych oraz niedożywieniem. Szczególnej uwagi, według magazynu „Polska Zbrojna” z 1933 roku, wymagał stan zdrowia obrońców Ojczyzny. Z tej przyczyny w II RP korpus oficerski doczekał się własnego systemu wypoczynku. Architektura wojskowa może kojarzyć się głównie ze stypizowaną urbanistyką zespołów koszarowych wypełnionych powtarzalną architekturą. Jednak odmienna jest architektura domów wypoczynkowych, sanatoryjnych i domów oficerskich przeznaczonych na wypoczynek, rozrywkę (wczasowicze nalegali na organizację wieczorków tanecznych) oraz rekonwalescencję/poratowanie zdrowia. Choć pierwszy wojskowy dom wypoczynkowy w Cetniewie zbudowano w stylu dworkowym, tzw. Biały Dworek, kolejne obiekty w przeważającej mierze projektowano w stylu modernizmu, doskonale pasującym do rozluźnionej atmosfery oraz ze względu na swoje immanentne założenia - zdrowym: wyposażonym w pokaźne przeszklenia, gdzie zderzenie brył skutkowało pojawieniem się otwartych tarasów na dachach itp. Oficerowie, podoficerowie i ich rodziny mieli do dyspozycji ośrodki wypoczynkowe całoroczne (np. Oficerski Dom Wypoczynkowy w Augustowie), sezonowe (Oficerski Zespół Wypoczynkowy w Juracie) i sanatoryjne (Sanatorium Wojskowe w Otwocku). Po rozpropagowaniu żeglarstwa, a także kajakarstwa wśród kadry oficerskiej zaczęły się pojawiać także obiekty dedykowane konkretnym sportom wodnym, jak np. Yacht Club w Zegrzu. Projektowaniem tych obiektów zajmowali się nie tylko inżynierowie wojskowi, ale często awangardowi twórcy cywilni, jak Edgar Norwerth, Marian Lalewicz itp. Domy wypoczynkowe miały bowiem nie tylko znaczenie rekreacyjne i integracyjne, ale również propagandowe: Oficerski Dom Wypoczynkowy w Cetniewie miał służyć zaznaczeniu poprzez nowoczesną, awangardową architekturę polskiej bytności na świeżo odzyskanym wybrzeżu Morza Bałtyckiego.
Źródło:
Builder; 2021, 25, 3; 72-76
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legnicas Grenadier Barracks as a cultural capital in the urban space
Legnicki zespół koszar grenadierów jako kapitał kulturowy w przestrzeni miejskiej
Autorzy:
Rudnicka-Bogusz, Marta M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835699.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
barrack complex
revitalization
historic city
cultural landscape
local identity
zespół koszarowy
rewitalizacja
miasto historyczne
krajobraz kulturowy
lokalna tożsamość
Opis:
The purpose of the article was to demonstrate that in garrison towns, barracks are a cultural capital because they are on many levels the carriers of intangible heritage and tradition related to the presence of the army in historic towns. Second incentive was an introduction to the discussion on their protection through suitable revalorization from the point of view of preserving their typological characteristics. The article presents a synthetic description of the evolution of Legnica garrison before World War II, the development of the Grenadier barracks complex at Hutników Street in Legnica and a detailed stylistic analysis of the 19th century buildings making up the complex. In the course of the research, it was possible to establish the determinants thanks to which the historical barracks of Legnica are not only the features of the city, its resource, but its cultural capital, i.e. a resource that can be used both materially and ideologically to build prestige etc. Legnica became a garrison town at the turn of the 19th and 20th centuries, which significantly affected the cultural landscape, population and realestate market. Majestic barracks, built with state money, proved the government’s special attention and enhanced the aesthetic value of the city’s landscape. An ascetic, yet expressive style helped build an impression of the wealth of the state that founded the barracks and the clearly defined typology of complexes allowed for their immediate recognition in the urban space. A vast supply of barracks was one of the reasons why post war the military took up seat in Legnica, which is also one of the founding myths of the city. That is why it is so important that the barracks in the garrison cities are revitalized with respect to historiographic values as exemplified by the Grenadier Complex, and not rebuilt, densified or demolished. The regeneration efforts must observe the plan and architectural form of buildings, which are the hallmarks of military architecture.
Celem artykułu było ukazanie, iż koszary stanowią kapitał kulturowy w miastach garnizonowych, ponieważ są na wielu płaszczyznach nośnikiem niematerialnego dziedzictwa i tradycji wiążących się z obecnością wojska w historycznych ośrodkach miejskich. Praca stanowi też wprowadzenie do dyskusji o właściwych drogach rewaloryzacji zespołów koszarowych z punktu widzenia zachowania ich wyróżników typologicznych.W artykule naszkicowano historię garnizonu legnickiego przed II wojną światową, dokonano prezentacji rozwoju zespołu koszarowego grenadierów przy ul. Hutników oraz przeprowadzono szczegółową analizę stylistyczną XIXwiecznych budynków składających się na zespół. W toku badań udało się ustalić determinanty, dzięki którym historyczne zespoły koszarowe Legnicy nie stanowią jedynie cechy miasta, jego zasobu, ale jego kapitał kulturowy, czyli taki zasób, którym można się zarówno w sposób materialny, jak i ideowy posługiwać do budowania prestiżu itp. Na przełomie XIX i XX w. Legnica stała się miastem garnizonowym, co miało znaczący wpływ na krajobraz kulturowy i strukturę ludności. Pałacowe gmachy koszar budowane za państwowe pieniądze były dowodem szczególnego zainteresowania rządzących i podnosiły walory estetyczne krajobrazu miasta. Za pomocą ascetycznej, jednak wyrazistej stylistyki budowano wrażenie bogactwa państwa fundującego koszary, a jednoznacznie określona typologia zespołów pozwalała na ich natychmiastowe rozpoznanie w przestrzeni miejskiej. Rozległa sieć koszar była jedną z przyczyn umieszczenia tu jednostek wojskowych po wojnie, co również stanowi jeden z mitów założycielskich miasta. Dlatego tak ważne jest, aby w miastach garnizonowych koszary podlegały rewitalizacji z poszanowaniem wartości historiograficznych – czego doskonałym przykładem jest adaptacja koszar grenadierów – a nie przebudowie, dogęszczeniu lub wyburzeniom. Adaptacji dokonywać należy z poszanowaniem planu i formy architektonicznej, które są wyróżnikami architektury wojskowej.
Źródło:
Architectus; 2021, Nr 1 (65); 21-30
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The fluctuations in the style of German barracks complexes in reference to the national style on selected examples from the 1930s
Przemiany w stylistyce niemieckich zespołów koszarowych w nawiązaniu do stylu narodowego na wybranych przykładach z lat 30
Autorzy:
Rudnicka-Bogusz, Marta M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2202437.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Opis:
The national-socialist movement widespread in Germany in the 1930s influenced all areas of life. Investments in facilities related to the military were of particular ideological significance. At the same time, regardless of the state ideology and propaganda, in the period following World War I, a huge transformation is taking place in the formation of barracks complexes. In terms of the distribution of rooms in accordance with cross ventilation and insolation requirements, as well as the urban arrangement on the plot, military architecture uses the achievements of residential architecture: social housing, patronage estates, prefabrication and functionalism. In formal terms, it is also influenced by the international style. For example, in Polish military architecture (during the Second Polish Republic), the use of cosmopolitan modernism progressed, being a manifestation of patriotic care for the modernization of the country in accordance with the example set by the world powers and Western countries. However, it didn’t take long before German military architecture diversified from this trend. The Third Reich, under the influence of the national-socialist movement, briefly before the outbreak of World War II, abandons modernism in favour of a specific local form of vernacular national style - Heimatstil. In the field of construction of government buildings, its nationalist variant prevails - "Heimatschutz" - which is a retreat to tendentious historical forms and regionalisms. This transformation is illustrated by three examples of barracks from 1935-1938. The historical barracks from the 1880s represent a style saturated with romanticism. They are multi-storey blocks full of gloomy interiors spanning deep from the corridor, which encompasses the building. At the beginning of the 1930s, they are being replaced by objects derived from the white modernism: ascetic, functional, cubist, with a functional layout solved with attention to ventilation and insolation. However, with the tightening of the rhetoric of the ruling NSDAP, evidenced by the exhibition of modern art under the depreciating title "Degenerated Art", organized in Munich in 1937, a strong nationalist course in Germany’s politics leads to the rejection of cosmopolitan patterns. This results in the return to the simplified vernacular style in the design of barrack complexes. This then gives way to objects in an approachable native style.
Panujący w Niemczech w latach 30. ruch narodowo-socjalistyczny wpływał na wszystkie dziedziny życia. Szczególnie ważny wydźwięk światopoglądowy miały inwestycje w obiekty związane z wojskiem. Równocześnie, niezależnie od ideologii państwowej, w okresie następującym po I wojnie światowej dokonuje się ogromna przemiana w kształtowaniu zespołów koszarowych. W kwestii rozkładu pomieszczeń pod względem przewietrzania i nasłonecznienia oraz aranżacji urbanistycznej na działce architektura wojskowa korzysta ze wzorców budownictwa społecznego, osiedli patronackich, prefabrykacji i funkcjonalizmu. W kwestii formalnej wpływa na nią także styl międzynarodowy. O ile jednak np. w polskiej architekturze wojskowej (w okresie II Rzeczpospolitej) zastosowanie kosmopolitycznego modernizmu postępuje, będąc przejawem patriotyzmu: dbałości o modernizację kraju na wzór stosujących go potęg światowych i państw zachodnich, o tyle III Rzesza pod wpływem ruchu narodowo-socjalistycznego na krótko przed wybuchem II wojny światowej porzuca modernizm na rzecz specyficznej lokalnej formy wernakularnego stylu narodowego - „Heimatstil”. W obszarze budynków rządowych przeważa jego nacjonalistyczna odmiana - „Heimatschutz” - będąca odwrotem od tendencyjnych form historycznych i regionalizmów. Przemianę tę ilustrują trzy przykłady koszar z lat 1935–1938. Wyjściowo historyczne koszary z lat 80. XIX w. reprezentują styl przesycony romantyzmem, stanowią wielopiętrowe bloki złożone z wnętrz o głębokim trakcie w układzie korytarzowym. Z początkiem lat 30. XX w. zaczynają je zastępować obiekty w stylu białego modernizmu: ascetyczne, funkcjonalne, kubistyczne, o rozkładzie funkcjonalnym rozwiązanym z dbałością o przewietrzanie i insolację. Jednak wraz z zaostrzeniem retoryki rządzącej NSDAP, czego świadectwo stanowi urządzona w Monachium w 1937 r. wystawa sztuki nowoczesnej pod deprecjonującym tytułem Sztuka zdegenerowana, wyraźny kurs nacjonalistyczny prowadzi w Niemczech do odrzucenia wzorców kosmopolitycznych. Skutkuje to w projektowaniu zespołów koszarowych powrotem do uproszczonej stylistyki wernakularnej. Ta ustępuje następnie miejsca obiektom w tendencyjnej stylistyce rodzimej.
Źródło:
Builder; 2023, 27, 6; 2--7
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies