Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Roszkowska-Mądra, Barbara" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Koncepcje rozwoju europejskiego rolnictwa i obszarów wiejskich
    The Concepts of Agricultural and Rural Development in the European Union
    Autorzy:
    Roszkowska-Mądra, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/575507.pdf
    Data publikacji:
    2009-10-31
    Wydawca:
    Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
    Tematy:
    sustainable development
    rural areas
    Common Agricultural Policy (CAP)
    multifunctional agriculture
    Opis:
    The paper looks at the prevalent approach to agricultural and rural development in the European Union, describing its origin, essence and the rationale behind it. The analysis makes use of descriptive and comparative methods. The author notes that the policy of sustainable development is currently the common approach to development processes in agriculture and rural areas in both the European Union and elsewhere. This approach is a response to some negative trends provoked by previous policies,Roszkowska-Mądra says. As the EU’s Common Agricultural Policy (CAP) changes, it is becoming increasingly oriented toward sustainable development. According to Roszkowska-Mądra, an optimal approach to the development of Poland’s rural areas, under the current socioeconomic and environmental conditions, is proposed by a French model calling for the development of what is known as multifunctional agriculture. The model involves a combination of exogenous and endogenous factors adapted to the type of farming system.
    Źródło:
    Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2009, 235, 10; 83-102
    2300-5238
    Pojawia się w:
    Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poglądy młodzieży akademickiej studiów ekonomicznych o przedsiębiorczości i determinantach jej rozwoju
    Views of economics students on entrepreneurship and factors influencing its development
    Autorzy:
    Roszkowska-Mądra, Barbara
    Parfieniuk, Angelika
    Studnicki, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/955089.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    przedsiębiorczość
    postawy przedsiębiorcze
    poglądy o przedsiębiorczości
    enterprise
    entrepreneurial attitudes
    views of entrepreneurship
    Opis:
    Celem opracowania jest empiryczne zbadanie poglądów młodzieży akademickiej o zjawisku przedsiębiorczości i czynnikach kształtujących jej rozwój. Badania ankietowe przeprowadzono na próbie losowej stu studentów studiów ekonomicznych. Ich wyniki wykazały, że młodzież akademicka postrzega przedsiębiorczość głównie przez pryzmat nabywanych umiejętności praktycznych (pracy w czasie studiów, praktyk studenckich i innych rodzajów działalności zawodowej), a także przyswajania wiedzy teoretycznej na wykładach i ćwiczeniach. Co więcej, w opinii studentów, ważnym czynnikiem w kształtowaniu się postawy przedsiębiorczej człowieka jest proces jego wychowania, a zwłaszcza wzorce i wartości wyniesione z domu rodzinnego.
    The aim of the paper is to conduct survey research regarding students’ views of entrepreneurship as a social phenomenon and the factors affecting its development. The survey was performed on a random sample of a hundred students of economics and related disciplines. The results of the study show that the students perceived entrepreneurship mainly as a collection of acquired practical skills (developed through academic education, student work experience programmes, and other professional activities), as well as during lectures and classes attended at university. Additionally, students thought that the upbringing process – the patterns and values instilled by parents – might be an important determinant of entrepreneurial attitude.
    Źródło:
    Optimum. Economic Studies; 2014, 6(72); 218-235
    1506-7637
    Pojawia się w:
    Optimum. Economic Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kreatywność i przedsiębiorczość w ergoterapii i kulturoterapii a turystyka zdrowotna na wsi
    Autorzy:
    Roman, Antoni
    Mantur, Maria
    Lukin, Siarhei
    Roszkowska-Mądra, Barbara
    Hermanowicz, Adam
    Karpowicz, Joanna
    Roman, Bartłomiej
    Banasiuk, Joanna
    Goc, Mateusz
    Data publikacji:
    2016-12-01
    Wydawca:
    Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
    Opis:
    Leczenie i usprawnianie osób chorych, niepełnosprawnych, niesamodzielnych lub niedostosowanych społecznie może być farmakologiczne i (lub) bezlekowe tj. za pomocą terapii zajęciowej. Prowadzenie zajęć terapeutycznych przekłada się na ograniczenie negatywnych postaw i zachowań społecznych, zmniejszenie stopnia kalectwa i liczby osób niezdolnych do pracy oraz przyspiesza ich powrót do zdrowia i aktywności społecznej, w tym zawodowej. Podnosi sprawność zatrudnionych, inaczej wydajność pracy, co jest ważne nie tylko z punktu widzenia jednostki ludzkiej, lecz także gospodarki. Terapia zajęciowa wywodzi się od słów: grec. therapeuéin – opiekować się kimś, troszczyć się o kogoś oraz leczyć i ang. therapy – postępowanie lecznicze wpływające na samopoczucie jako jeden ze wskaźników zdrowia bez użycia środków farmakologicznych lub ingerencji chirurgicznej wobec osób, które źle się czują pod względem fizycznym, psychicznym i są niedostosowane (nieprzystosowane) społecznie. To specjalistyczne i zorganizowane działania i czynności, prowadzone przez terapeutę zajęciowego mają na celu osiągnięcie pełnej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej oraz ogólnej aktywności, zadowolenia, satysfakcji oraz radości z życia. Dotyczy ona stosowania różnego rodzaju zajęć opartych na pracy fizycznej i wysiłku intelektualnym jako elementów leczenia i usprawniania organicznego (fizycznego, biologicznego), psychicznego i społecznego, a także zapobieganie bezczynności i nudzie przez zachęcanie do aktywności oraz umożliwienie korzystnego, aktywnego i przyjemnego spędzenia czasu wolnego. Zajęcia tego typu powinny być dostosowane do zainteresowań, możliwości, wieku i potrzeb osoby podopiecznej. Pojęcie terapii zajęciowej jest szersze w stosunku do rewalidacji i resocjalizacji. Wcześniej terapia zajęciowa była stosowana w lecznictwie psychiatrycznym. Obecnie stanowi ona jeden z działów rehabilitacji leczniczej w szpitalach, sanatoriach, prewentoriach i ośrodkach rehabilitacyjnych. Prowadzi się ją w różnych formach, przy zastosowaniu określonych metod, technik i środków w domach pomocy społecznej, warsztatach terapii zajęciowej, dziennych domach pobytu osób niepełnosprawnych, w żłobkach i przedszkolach, dziennych oddziałach psychiatrycznych, oddziałach odwykowych w zakresie terapii uzależnień, domach opieki osób starszych, klubach seniora, domach dziecka, środowiskowych świetlicach socjoterapeutycznych, zakładach opieki leczniczej, szkolnych ośrodkach wychowawczych i szkolnych gabinetach terapii pedagogicznej oraz w hospicjach. Jak dotąd przedmiotem zainteresowania są głównie osoby chore, niepełnosprawne i niesamodzielne, które dzięki terapii zajęciowej usprawnia się pod względem fizycznym i psychicznym oraz stwarza się im możliwości dostosowania społecznego, powrotu do pracy zawodowej lub wyboru zawodu. Zbyt mało uwagi poświęca się usprawnianiu ludzi zdrowych, w tym sportowców oraz osób z „wypaleniem zawodowym” np. nauczycieli, menedżerów i robotników, a także jednostek silnie znerwicowanych wśród takich grup zawodowych jak policjanci, strażacy, ratownicy wodni i medyczni czy pracownicy służby więziennej. Należy zauważyć, że terapię zajęciową można również realizować w obrębie turystyki zdrowotnej na wsi. Wypoczynek w ciszy, spokoju i w naturalnym otoczeniu człowieka, połączony z uszlachetnianiem zdrowia przez terapię zajęciową może stanowić innowacyjną ofertę pobytu w środowisku wiejskim. Obecnie jest on oparty na zasadach 3S (słońce, morze, piasek), wzbogacony o inne wartości i atrakcje w postaci 3E (rozrywka, przeżywanie i emocje, a także kształcenie, wychowanie i opieka). W programie pobytowym brakuje aspektów zdrowotnych, poprawy zdrowia podczas choroby, rekonwalescencji, niepełnosprawności lub niesamodzielności oraz podnoszenia sprawności organizmu osoby zdrowej. Leczenie i usprawnianie ludzi w obiektach turystycznych na wsi może odbywać się miedzy innymi podczas turnusów rehabilitacyjnych. Terapia zajęciowa wykorzystuje różne metody i odpowiadające im techniki terapeutyczne. Jej rozwój i innowacyjny charakter oraz sprawność, skuteczność i popularność działań terapeutycznych jest możliwy dzięki kreatywności (pomysłowości) i przedsiębiorczości ergoterapii i kulturoterapii. Ich analiza była przedmiotem konferencji naukowo- praktycznej. Ergoterapia - (z grec. ergo oznacza czynie, robię) to metoda terapii zajęciowej przez pracę fizyczną (prace ręczne)i umysłową (intelektualną), wykorzystująca na bazie zasad ergonomii różnego rodzaju zajęcia i czynności manualne (zajęcia praktyczno-techniczne, majsterkowanie) oraz usprawniania umysłowego (intelektualnego, psychicznego) w toku pracy jako środka terapeutycznego w zorganizowanych różnego rodzaju pracowniach lub w terenie. Z kolei kulturoterapia pochodzi od łacińskiego słowa „cultura” - co oznacza uprawa roli. Cyceron przyjął określenie „cultura animi” - uprawa umysłu. W tej metodzie wykorzystuje się do celów leczniczych terapeutyczne formy artystyczne (plastyczne, muzyczne, literackie i teatralne) oraz idee i wytwory kultury w celu symbolicznego wyrażania trudnych przeżyć, doświadczeń i stanów emocjonalnych w warunkach bezpiecznych. Głównym zadaniem terapeuty jest oderwanie myśli podopiecznego od trosk i zmartwień, które stanowią istotę wszelkich dolegliwości. Biorąc pod uwagę integralne powiązania duszy i ciała człowieka w relacjach ze środowiskiem przyrodniczo-kulturowym trzeba organizować różnego rodzaju innowacyjne, nowatorskie i ciekawe zajęcia, oparte na pracy fizycznej i intelektualnej, które wyzwolą emocje oraz będą lekarstwem i siłą przezwyciężającą cielesny ból, nostalgię, a także niepokój wewnętrzny.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
    Tytuł:
    Terapia zajeciowa jako innowacyjna forma turystyki zdrowotnej na wsi
    Autorzy:
    Roman, Michał
    Roman, Antoni
    Krzyżanowska, Krystyna
    Roszkowska-Mądra, Barbara
    Hermanowicz, Adam
    Sokolova, Sofiia
    Jaska, Ewa
    Banasiuk, Joanna
    Roman, Bartłomiej
    Data publikacji:
    2016-06-06
    Wydawca:
    Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
    Opis:
    Turystyka wiejska, tak jak każda inna forma aktywnego wypoczynku (regeneracji sił fizycznych i psychicznych, inaczej umysłowych) poza miejscem stałego zamieszkania i pracy w czasie wolnym jest oparta na trzech filarach: -kontakcie z przyrodą, -obcowaniu z kulturą (w obrębie której występuje sztuka) i spotkaniach ze społecznością lokalną, -usprawnianiu, w tym rehabilitacji organizmu ludzkiego w aspekcie fizycznym, psychicznym i społecznym w ramach szeroko rozumianego pojęcia „zdrowie”, określonego przez WHO. Z tego wynika, że na wsi realizowana jest turystyka przyrodnicza, kulturowa i zdrowotna. Jak dotąd pobyt w środowisku wiejskim oparty na zasadach 3S (słońce, morze, piasek) został wzbogacony o wartości i atrakcje turystyczne w postaci 3E (rozrywka, przeżywanie i emocje, a także kształcenie i wychowanie), przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na kwestie zdrowotne, poprawy zdrowia podczas choroby, rekonwalescencji lub niepełnosprawności oraz podnoszenia sprawności organizmu osoby zdrowej. Leczenie indywidualne, grupowe lub zbiorowe osób (poza praktyką lekarską) w zakresie usprawniania i aktywizacji w sferze fizycznej, psychicznej i społecznej oraz motywowania do podejmowania określonych czynności i działań odbywa się podczas terapii zajęciowej nie tylko w szpitalach, ośrodkach rehabilitacyjnych, sanatoriach, prewentoriach, domach pomocy społecznej, warsztatach terapii zajęciowej, lecz także podczas turnusów rehabilitacyjnych (zdrowotnych) w obiektach turystycznych na wsi. Wypoczynek w ciszy, spokoju i w naturalnym otoczeniu człowieka wraz z uszlachetnianiem zdrowia przez terapię zajęciową, realizowaną w środowisku może stanowić innowacyjną ofertę turystyki zdrowotnej na wsi. Do realizacji zadań terapii zajęciowej w ramach turystyki wiejskiej potrzebne są uporządkowane opracowania metodyczne, których brakuje. Niezbędne staje się zatem zorganizowanie konferencji naukowo-praktycznej, która umożliwi rozwiązanie w jakimś stopniu tego problemu.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies