Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rogóż, Dominik" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Metafizyka praktycznego rozumu. Autonomia i heteronomia wedle Kanta i Lévinasa
    Autorzy:
    Rogóż, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/426589.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    autonomia
    heteronomia
    etyka
    podmiotowość
    metafizyka
    całość
    nieskończoność, imperatyw
    powszechność
    Kant
    Lévinas
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2016, 1(41); 35-55
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Holocaust. Horyzont Nowego myślenia
    Holocaust. The Horizon of New Thinking
    Autorzy:
    Rogóż, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607432.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Auschwitz
    Totalitarism
    Holocaust
    Shoah
    Cogito
    Dehumanization
    Opis:
    The twentieth century philosophy of dialog created by such eminent thinkers as Franz Rosenzweig, Martin Buber and Emmanuel Lévinas, has its roots not only in the dispute with the Cartesian concept of subjectivity, ego cogito, but also - and this is the fundamental thesis of this paper - in the horrendous experience of the Holocaust. Philosophy of dialog is not a fruit of pure and abstract speculation characteristic of university faculties; it is a fruit of an authentic experience of cruelty and hatred to The Other. The Holocaust - according to philosophers of dialog - was not only a terrible result of modem technocracy, but primarily a poisoned fruit of the European transcendental tradition o f thinking. Pioneering works o f philosophy of dialog that nowadays are recognized as classical, were written in the turmoil of The First World War - at war front and in Stalag. The transcendence of The Other, according to the philosophy of dialog, in the tradition of modem thinking was reduced to the immanence of subjectivity, Cartesian cogito. Consequently, this modem gesture of detranscendentalization repeated and reinforced in the age of philosophical idealism, has become one of the fundamental reasons for horrible and irrational expansion of cruelty in the twentieth century. The answer, unlike many others, to the Holocaust given by the philosophy of dialog was clear: the first vocation of philosophy is to guard the transcendence of The Other, who never can be reduced to the order o f thinking. The Other, understood as the other person, always exceeds any ideas and concepts, within which a subject tries to categorize him. Therefore New thinking inaugurated by philosophy of dialog, finds its foundation not in ego cogito, but in the unconditional recognition of the reality of the other person. New thinking begins with respect for the mystery of manhood.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2008, 22; 287-298
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ponowoczesność i Inność
    Autorzy:
    Rogóż, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/637714.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Opis:
    Współczesna humanistyka karmi się pasją wynajdywania Inności. Inność – z francuskiego alterité, z angielskiego otherness – okazuje się dzisiaj kategorią wszechobecną, która niemal we wszystkich odsłonach ponowoczesności – od filozofii po teologię, od literatury po psychologię, od socjologii po etnologię – odgrywa rolę pierwszoplanową. Postnowoczesność, która krytycznym okiem spogląda na swoje ante, czyli nowoczesność, stanowi w istocie wielką apologię Inności. Nowoczesność bowiem – jak powiedziałby Vincent Descombes, autor głośnej rozprawy L’même et l’autre z 1979 roku – była formacją zdominowaną przez „myślenie tożsamościowe”, przez „mentalność monadologiczną”, przez „świadomość totalizującą”. W obliczu potężnych, metafizycznych systemów karmiących się aspiracją ogarniania całości rzeczywistości, Inność nieuchronnie musiała być marginalizowana, wykluczana poza spójne ramy systemu, „karceryzowana” – by posłużyć się określeniem Michela Foucault’a – bądź też „subordynowana” – by przywołać znany termin Jacques’a Derridy.
    Źródło:
    Principia; 2011, 54
    2084-3887
    Pojawia się w:
    Principia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies