Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Prost, Marek E." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Jaskra barwnikowa i zespół rozproszenia barwnika. Współczesna diagnostyka i postępowanie terapeutyczne
Pigment dispersion syndrome and pigmentary glaucoma. Contemporary diagnostics and therapeutic approach
Autorzy:
Wasyluk, Jaromir
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929211.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
jaskra barwnikowa
terapia jaskry
zespół rozproszenia barwnika
Opis:
Zespół rozproszenia barwnika (ZRB) jest chorobą polegającą na nadmiernym uwalnianiu ziaren pigmentu z nabłonka barwnikowego tęczówki. Wśród przyczyn tego stanu wymienia się odwrotny blok źreniczny, defekt nabłonka barwnikowego tęczówki oraz czynniki genetyczne. Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe pojawia się stale lub okresowo, z powodu utrudnionego odpływu cieczy wodnistej, i może prowadzić do wtórnej jaskry barwnikowej (JB). Najważniejsze badania diagnostyczne u pacjentów z ZRB i JB to: biomikroskopia, retroiluminacja tęczówki, gonioskopia, UBM i optyczna koherentna tomografia (OCT) przedniego odcinka oraz badania obrazowe typowe dla jaskry: pole widzenia, skaningowa polarymetria laserowa (GDx), OCT włókien nerwowych i skaningowa oftalmoskopia laserowa (HRT). W leczeniu jaskry barwnikowej znajdują zastosowanie: miejscowa farmakoterapia lekami hipotensyjnymi, przypodstawna irydotomia laserowa w przypadku stwierdzenia odwrotnego bloku źrenicznego, zabiegi laserowe na kącie przesączania, głównie selektywna trabekuloplastyka laserowa (SLT), a w niektórych przypadkach stosuje się operacyjny zabieg filtracyjny.
Pigment dispersion syndrome (PDS) is a disease with excessive pigment particles release from the pigment epithelium of iris. Among the possible causes of this clinical condition reverse pupillary block, defective epithelial cells and genetics are mentioned. Because of the obstruction in aqueous humor outflow through trabecular meshwork, intraocular pressure may be elevated incidentally or permanently, leading to secondary pigmentary glaucoma (PG) development. The most important diagnostic test in patients with PDS and PG include: biomicroscopy, iris retroilumination, gonioscopy, ultrabiomicroscopy (UBM), anterior segment optical coherence tomography (AS-OCT) and other imaging typical for glaucoma: perimetry, scanning laser polarimetry (GDx), nerve fiber layer SOCT and scanning laser ophthalmoscopy (HRT). In PDS and PG several therapeutic options are used: topical hypotensive pharmacotherapy, peripheral laser iridotomy in presence of the reverse pupillary block and laser procedures performed on iridocorneal angle, especially selective laser trabeculoplasty (SLT). In some cases filtration surgery is also needed.
Źródło:
OphthaTherapy; 2014, 1, 1; 35-40
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy antybiotykoterapii schorzeń powierzchni oka
Principles of antibiotic therapy in ocular surface diseases
Autorzy:
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929221.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
antybiotyki
antybiotykooporność
zapalenie spojówek
Opis:
Schorzenia powierzchni oka są jednymi z głównych przyczyn zgłaszania się pacjentów do poradni okulistycznej. Najczęściej są to zapalenia spojówek. Dlatego też w pracy przedstawiono aktualne możliwości leczenia tych schorzeń, ze szczególnym uwzględnieniem problemu rozwoju antybiotykooporności po leczeniu miejscowym. Omówiono również praktyczne zasady dotyczące stosowania antybiotyków w chorobach powierzchni oka. Według autora najlepszymi antybiotykami przeznaczonymi do leczenia zapaleń spojówek są fluorochinolony 4. generacji, które zapewniają zarówno najlepszą skuteczność leczenia, najlepszą penetrację do spojówki, jak i najmniejsze ryzyko rozwoju antybiotykooporności i dlatego powinny być stosowane jako lek pierwszego rzutu.
Ocular surface diseases are one of the most frequent causes of consultation in ophthalmologist practices. Usually there are patients with conjunctivitis. Therefore the aim of this paper is to present up to date possibilities of treatment of this diseases with drawing special attention on the emerging antibiotic resistance. Practical guidelines on the use of antibiotics in the treatment of ocular surface disease are also discussed. The newer, 4 generation fluoroquinolones should be used as the first choice treatment of conjunctivitis because of the best efficacy, the highest penetration to the conjunctiva and the smallest possibility of the development of antimicrobial resistance.
Źródło:
OphthaTherapy; 2014, 1, 1; 26-32
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie implantów soczewek wewnątrzgałkowych typu iris-claw u pacjentów z bezsoczewkowością
The use of iris-claw intraocular lens in patients with aphakia
Autorzy:
Jezierski, Marcin
Kaczmarek, Ilona
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929306.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
afakia
fiksacja tęczówkowa
soczewka
Opis:
Soczewki mocowane do tęczówki, z ang. iris-claw, to jedno z rozwiązań pozwalających na korekcję bezsoczewkowości w przypadku braku odpowiedniej podpory torebkowej dla tradycyjnego implantu tylnokomorowego. Stanowią one alternatywę dla śródtwardówkowej fiksacji implantów, a także przyszywania soczewek do tęczówki. Procedura wszczepienia jest stosunkowo nieskomplikowana i względnie krótka. Okres rehabilitacji po zabiegu jest krótszy, liczba powikłań mniejsza, a ostateczna ostrość wzroku stabilizuje się szybciej niż w przypadku podszycia do twardówki. Biorąc pod uwagę ryzyko rozwoju endotelopatii, implantacja z tyłu tęczówki jest lepszym rozwiązaniem niż wszczepienie do komory przedniej. Przeciwwskazania do zastosowania soczewek to: występowanie zapalenia błony naczyniowej, nieuregulowanej jaskry i retinopatii cukrzycowej proliferacyjnej. Wydaje się, że wszczepienie soczewki typu iris-claw do komory tylnej jest bezpiecznym, efektywnym i w wielu przypadkach najlepszym sposobem korekcji afakii przy braku tylnej torebki soczewki.
Iris-claw iris fixated IOLs are one of the options of optical correction of aphakia in cases without capsular support for conventional posterior chamber lens. They provide an alternative to scleral fixated or iris sutured implants. Implantation procedure is relatively simple and short. Recovery period after surgery is shorter, there is low rate of postoperative complications and the final visual acuity stabilizes faster than after scleral fixation. Retropupillary implantation of iris-claw IOLs seems to be a better choice to their fixation in the anterior chamber in regard to corneal endothelial cell loss. Contraindication for their use is uveitis, uncontrollable glaucoma and proliferative diabetic retinopathy. Retropupillary iris-claw lens implantation seems to be safe, effective, in many cases the best method for the correction of aphakia in lack of zonular support.
Źródło:
OphthaTherapy; 2014, 1, 4; 254-258
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obliczanie mocy soczewek wewnątrzgałkowych u pacjentów po witrektomii z olejem silikonowym
Intraocular lens power calculation in patients after a vitrectomy with silicone filled eyes
Autorzy:
Prost, Marek E.
Strąk, Mariusz
Jezierski, Marcin
Starzyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929160.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
obliczanie mocy soczewek wewnątrzgałkowych
olej silikonowy
wybór soczewki wewnątrzgałkowej
Opis:
Obecność oleju silikonowego w ciele szklistym powoduje utrudnienia w obliczaniu mocy soczewek wewnątrzgałkowych przed operacją zaćmy. Jest to spowodowane innym współczynnikiem załamania światła i odmienną szybkością rozchodzenia się ultradźwięków w ciele szklistym i oleju. Dlatego też preferowaną metodą obliczania długości gałki w oczach z olejem silikonowym w ciele szklistym jest biometria optyczna. W przypadku biometrii ultradźwiękowej należy skorygować długość gałki ocznej i zwiększyć obliczoną moc soczewki do wszczepienia. W pracy przedstawiono zasady obliczania mocy soczewek, ich wyboru w oczach z olejem silikonowym w ciele szklistym oraz problemy optyczne związane z usuwaniem oleju.
IOL calculation may be difficult and sometimes inaccurate in silicone filled eyes. It is caused by differences in the speed of ultrasound and refractive indexes of vitreous and silicone oil. Therefore, the preferred method of IOL calculation in silicone filled eye is optic biometry. If ultrasound biometry is used, axial length should be corrected and the additional power must be added to the original IOL calculation. In the paper the principles of IOL calculation and their choice in silicone filled eyes and optical problems connected with oil removal are presented.
Źródło:
OphthaTherapy; 2015, 2, 1; 72-74
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usunięcie gałki ocznej – techniki i wskazania
Enucleation and evisceration – techniques and indications
Autorzy:
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929207.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
enukleacja
ewisceracja
techniki
wskazania
Opis:
Celem pracy jest przedstawienie problemów związanych z usunięciem gałki ocznej (problemy kosmetyczne, poenukleacyjny zespół oczodołu, pooperacyjna ruchomość protezy i zanik spojówki) oraz opisanie wad i zalet różnych metod tego zabiegu (enukleacja, ewisceracja). Omówiono również wybór tych metod w zależności od wskazań do usunięcia gałki.
In the paper the problems of eyeball removal (cosmetic, post-enucleation socket syndrome, post-operative prostheses mobility and conjunctival atrophy) are described and advantages and disadvantages of different surgical methods of eyeball removal (enucleation, evisceration) are discussed. The choice of surgical method depending on indication for eyeball removal is also discussed.
Źródło:
OphthaTherapy; 2015, 2, 4; 292-298
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy można nie stosować kropli sterydowych po operacjach zaćmy u dzieci?
Is it possible to avoid the use of steroids drops after cataract surgery in children?
Autorzy:
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928181.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
chirurgia zaćmy
iniekcje octanu metyloprednizolonu pod błonę Tenona
leczenie pooperacyjne
Opis:
Celem pracy jest porównanie odczynów pooperacyjnych po operacji zaćmy u dzieci, u których stosowano glikokortykosteroidy w kroplach albo wykonano iniekcję octanu metyloprednizolonu pod błonę Tenona na stole operacyjnym. Badania przeprowadzono na 40 dzieciach operowanych z powodu zaćmy. U 20 z nich wykonano iniekcję octanu metyloprednizolonu i nie przepisano kropli sterydowych w  okresie pooperacyjnym, a  u  20 stosowano krople sterydowe przez 30 dni. W obu grupach podawano antybiotyk w kroplach przez 7 dni. U wszystkich pacjentów oceniano gojenie się ran pooperacyjnych, stan zapalny i liczbę komórek zapalnych w komorze przedniej oraz zmiany w ciele, a także badano ciśnienie wewnątrzgałkowe. Wyniki wykazały, że odczyny pooperacyjne i ciśnienie wewnątrzgałkowe były porównywalne w obu grupach, aczkolwiek stan zapalny w komorze przedniej szybciej ustępował u pacjentów po iniekcji. Iniekcje octanu metyloprednizolonu pod błonę Tenona na stole operacyjnym są równie skuteczne w hamowaniu odczynów pooperacyjnych jak stosowanie kropli sterydowych do worka spojówkowego. Metoda ta pozwala uniknąć ich podawania po operacji, co jest źle tolerowane przez dzieci i stanowi obciążenie psychiczne dla rodziców.
The paper aims at comparing postoperative reactions in children after cataract surgery, in whom either steroid drops were used or intraoperative subtenon methylprednisolone injections were performed. The study involved 40 children operated on for cataract. In 20 of them, subtenon methylprednisolone injections were performed while on the operating table, with no steroid drops prescribed to be used in the postoperative period. In the remaining 20 patients, on the other hand, steroid drops were administered for 30 days. In both groups, antibiotic was used in the form of drops for 7 days. All patients underwent assessment in terms of their postoperative wound healing, inflammatory reactions, number of inflammatory cells in the anterior chamber, bodily changes, and intraocular pressure. The study indicated that postoperative reactions and intraocular pressure were comparable in the two groups, whereas the inflammatory reaction within the anterior chamber was resolved more quickly with the help of injections. Intraoperative subtenon methylprednisolone injections are thus considered equally effective in postoperative reaction inhibition as steroid drops instilled in the conjunctival sac. The new method makes it possible to avoid the postoperative use of steroid drops that are poorly tolerated by children and prove to be an additional psychological burden for the parents.
Źródło:
OphthaTherapy; 2017, 4, 3; 142-147
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Histopatologia uszkodzenia komórki zwojowej siatkówki a diagnostyka i monitorowanie progresji jaskry
Histopathology of retinal ganglion cell death and diagnosis and monitoring of glaucoma progression
Autorzy:
Prost, Marek E.
Wasyluk, Jaromir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928157.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
kompleks komórek zwojowych
laserowa oftalmoskopia skaningowa
laserowa polarymetria skaningowa
optyczna koherentna tomografia
tarcza nerwu wzrokowego
warstwa włókien nerwowych siatkówki
Opis:
Wyniki najnowszych badań doświadczalnych dotyczących uszkodzenia różnych części komórek zwojowych siatkówki na poziomie mikroskopowym zostaną skorelowane z możliwościami i ograniczeniami różnych metod diagnostycznych w jaskrze. W pracy omówiono następujące badania obrazowe: perymetrię standardową statyczną i perymetrie niestandardowe, polarymetrię laserową GDx, oftalmoskopię skaningową HRT (Heidelberg Retinal Tomograph) i badania warstwy włókien nerwowych siatkówki (RNFL, retinal nerve fiber layer), tarczy nerwu wzrokowego (ONH, optical nerve head) oraz kompleksu komórek zwojowych (GCC, ganglion cell complex) w optycznej koherentnej tomografii (OCT, optical coherence tomography). Poszczególne metody diagnostyczne obrazują uszkodzenie jaskrowe różnych części komórki zwojowej siatkówki na różnych etapach zaawansowania neuropatii. Diagnostyka jaskry powinna się opierać na różnych metodach. Ich wybór zależy od tego, jakie elementy komórek zwojowych i innych części narządu wzroku chcemy zbadać, oraz czy chcemy ocenić wczesne uszkodzenie, chorobę bardziej zaawansowaną, czy też progresję zmian. Łączenie kilku metod zwiększa czułość i specyficzność wykrywania jaskry oraz poprawia wiarygodność jej monitorowania.
Results of the recent experimental studies related to the microscopic damage of the different elements of retinal ganglion cells will be correlated with the possibilities and limitations of different diagnostic methods in glaucoma. The paper discusses the following imaging tests: conventional static perimetry and non-conventional perimetry tests, GDx laser polarimetry, HRT (Heidelberg Retinal Tomograph) scanning laser ophthalmoscopy as well as the RNFL (retinal nerve fibre layer), ONH (optical nerve head) and GCC (ganglion cell complex) analyses on OCT (optical coherence tomography). The individual diagnostic methods reveal glaucoma-induced damage to the different elements of retinal ganglion cells at different stages of the disease. Glaucoma diagnostics should thus be based on those different available methods. Their choice depends on the elements of ganglion cells and other parts of the eye that we wish to examine, and on whether we wish to assess early damage, advanced disease or progression of the pathological process. Combining several diagnostic methods enhances the sensitivity and specificity of glaucoma diagnosis, and improves the reliability of the follow-up process.
Źródło:
OphthaTherapy; 2017, 4, 1; 36-41
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe wskaźniki oceniające skuteczność antybiotykoterapii
Basic parameters of evaluation of the effectiveness of antibiotic therapy
Autorzy:
Marek E., Prost
Rafał, Prost
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928214.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
antybiotyki
farmakokinetyka
ocena skuteczności antybiotykoterapii
Opis:
Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie w syntetycznej formie głównych wskaźników oceniających skuteczność antybiotykoterapii.
The aim of this publication is to present, in a synthetic form, the main parameters of evaluation of the effectiveness of antibiotic therapy.
Źródło:
OphthaTherapy; 2017, 4, 4; 233-236
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stożek tylny soczewki – wyniki leczenia chirurgicznego u dzieci
Posterior lenticonus – the results of surgical treatment in children
Autorzy:
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928053.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
dzieci
leczenie chirurgiczne
stożek tylny soczewki
Opis:
Cel: Omówienie wyników leczenia chirurgicznego stożka tylnego soczewki z wszczepieniem wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych u dzieci. Materiał i metoda: Operację usunięcia soczewki z wszczepieniem wieloogniskowej soczewki wewnątrzgałkowej wykonano u 22 dzieci w wieku 1–10 lat. Przed operacją i w trakcie 2–5-letnich obserwacji oceniano przedni i tylny odcinek oczu, ostrość wzroku, widzenie obuoczne i ciśnienie śródgałkowe. Wyniki: Ostrość wzroku przed operacją wynosiła średnio 0,05–0,1. Po operacji wahała się od 0,1 do 1,0 i w dużym stopniu zależała od prowadzonego leczenia niedowidzenia. Ostrość wzroku powyżej 0,3 stwierdzono u 81,8% operowanych. Obserwowano znaczną poprawę widzenia obuocznego w porównaniu z okresem przedoperacyjnym. W 1 przypadku musiano powtórnie operować dziecko z powodu przemieszczenia się soczewki wewnątrzgałkowej. Nie stwierdzono przypadków jaskry w operowanej grupie dzieci. Wnioski: Usunięcie soczewki z wszczepieniem wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych to metoda zapewniająca dobre wyniki czynnościowe u operowanych dzieci. Technika zabiegów jest jednak trudniejsza niż w przypadku zaćmy wrodzonej z powodu cienkiej i słabej tylnej torebki soczewki i występowania w niej otworów przed operacją.
Aim: To present the results of surgical treatment of the posterior lenticonus with implantion of multifocal IOLs in children. Material and method: Lens aspiration with a multifocal IOL implantion was performed in 22 children aged 1–10 years. Before and during the 2–5-year follow-up, the anterior and posterior eye segment, visual acuity, binocular vision and intraocular pressure were evaluated. Results: The visual acuity before surgery was ranged from 0.05 to 0.1. After the operation, it improved from 0.1 to 1.0 and depended mainly on the effectiveness of amblyopia treatment. Visual acuity better than 0.3 was found in 81.8% of operated patients. There was a significant improvement in binocular vision in comparison to the preoperative period. In 1 case, the child had to be reoperated due to the IOL dislocation. There were no glaucoma cases in the operated group of children. Conclusions: Lens aspiration with a multifocal IOL implantation is a method that provide good functional outcomes in operated children. However, the technique of surgery treatment is more difficult than in the patients with congenital cataract due to the very thin and weak posterior lens capsule and occurrence pre-operative capsule tearings.
Źródło:
OphthaTherapy; 2018, 5, 1; 39-45
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Visual function after bilateral implantation of multifocal versus monofocal IOLs in children below 5 years of age
Autorzy:
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927563.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
binocular vision
distance and near visual acuity
monofocal IOLs
multifocal IOLs
pediatric cataract surgery
stereopsis
Opis:
Background: Since pediatric ophthalmologists still prefer to implant monofocal IOL and experience with multifocal IOL implantation in children is limited. Therefore, the aim of the study was to evaluate visual results after bilateral implantation of multifocal versus monofocal IOLs in children aged 1–5 years with congenital cataract. Methods: Children between 1 and 5 years of age with bilateral cataract who underwent cataract removal implantation of an multifocal IOL – Lentis Mplusx , Oculentis GmbH, Germany (55 children – group A) or monofocal IOL – C-flex Aspheric Monofocal, Rayner Intraocular Lenses Limited, UK (55 children – group B). The distance corrected visual acuity, distance corrected near visual acuity, binocular function using the Worth 4-dot test, stereopsis using the TNO test were evaluated. Results: At the final follow-up visit after 12 months, the mean best corrected distant visual acuity was not significantly different between groups A and B but the best corrected near visual acuity, binocular vision and stereopsis were significantly better in patients from group A as compared to group B. Conclusion: Implantation of a multifocal IOL in children aged 1–5 years with bilateral cataract provides a better level of near vision and considerably improves the development of stereopsis in comparison with children after monofocal IOL implantation.
Źródło:
OphthaTherapy; 2019, 6, 3; 192-197
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efekty wszczepienia implantów iris-claw do komory tylnej w oczach bezsoczewkowych z niestabilną torebką – retrospektywne badanie obserwacyjne
Outcomes of posterior chamber iris-claw intraocular lenses implantation in aphakic eyes with insufficient capsular support: retrospective observational study
Autorzy:
Kaczmarek, Ilona A.
Wasyluk, Jaromir
Jędrzejewska, Ilona
Myślińska, Małgorzata
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929321.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
afakia
iris-claw
niestabilna torebka
Opis:
Background: Implantation of posterior chamber iris-claw intraocular lenses (IOLs) is often used in the surgical management of aphakia with inadequate capsular support. The purpose of the study was to evaluate the anatomical and functional outcomes and complication rate after implantation of a posterior chamber irisclaw aphakic IOL in eyes with insufficient capsular support. Methods: This retrospective observational study comprised patients without adequate capsular support undergoing posterior iris-claw aphakic IOL implantation between 2016 and 2018. Results: The study comprised 44 eyes of 44 patients. The mean follow-up was 12 months (range from 1 to 24 months). The IOLs were inserted during primary lens surgery in five eyes (11.36%), during a posterior chamber IOL exchange procedure in 24 eyes (54.55%), and as a secondary procedure in 15 aphakic eyes (34.09%). The final mean best corrected visual acuity (BCVA) was significantly better than preoperatively (0.49 ± 0.33 vs 0.36 ± 0.26, Snellen decimals) (P < 0.05). The most common complication after surgery was transient elevated intraocular pressure (10 eyes; 22.73%). Conclusions: The posterior chamber iris-claw aphakic IOLs provided good anatomical and functional outcomes and can be used for a wide range of indications in eyes without adequate capsular support.
Wprowadzenie: Implantacja soczewek iris-claw jest często stosowaną metodą korekcji bezsoczewkowości z niestabilną torebką. Celem badania była ocena wyników anatomicznych, funkcjonalnych oraz powikłań po zabiegu u pacjentów z afakią i niestabilną torebką soczewki. Materiał i metody: Do badania włączono 44 oczu (44 pacjentów). Średni wiek: 72,5 ± 20,5 lat (18-95 lat). Średni czas obserwacji: 12,11 + 6,02 miesiąca (od 1 do 24 miesięcy). W 5 oczach (11,36%) wykonano pierwotne wszczepienie implantu, w 24 oczach (54,55%) wymianę implantu tylnokomorowego na soczewkę typu iris-claw, w 15 oczach wtórne wszczepienie implantu. Wyniki: Końcowa najlepiej skorygowana ostrość wzroku była istotnie statystycznie lepsza niż przed zabiegiem (0,49 ± 0,33 vs 0,36 ± 0,26 wg Snellena), (P<0,05). W 40 oczach (90,91%) błąd refrakcji na koniec okresu obserwacji był w granicach ± 2 Dsph. Istotne powikłania pooperacyjne obejmowały: zapalenie tęczówki 2 oczu (4,55%), przemieszczenie implantu 2 oczu (4,55%), torbielowaty obrzęk plamki 6 oczu (13,64%), odwarstwienie siatkówki 2 oczu (4,55%), wylew krwi do ciała szklistego 1 oko (2,27%), zakrzep żyły środkowej siatkówki 1 oko (2,27%), zapalenie troficzne rogówki 1 oko (2,27%). Wnioski: Tylnokomorowe implanty wewnątrzgałkowe typu iris-claw mogą być stosowane w oczach z niestabilnym aparatem więzadłowym w szerokim zakresie wskazań operacyjnych, zapewniając dobry efekt anatomiczny i poprawę funkcji.
Źródło:
OphthaTherapy; 2020, 7, 1; 51-58
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pediatric cataract surgery – indications for surgery, treatment techniques and postoperative procedures
Operacja zaćmy u dzieci – wskazania do operacji, techniki zabiegu i postępowanie pooperacyjne
Autorzy:
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928032.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
pediatric cataract
postoperative complications
postoperative procedures
technique of surgery
Opis:
Currently, surgery methods of pediatric cataracts allow obtaining good visual acuity in operated children. The operation should be performed in infants over 2 months of age because of more frequent occurrence of glaucoma in earlier operated patients. In children under 10 years of age posterior capsulotomy and anterior vitrectomy are required during surgery to prevent opacification of the posterior lens capsule after surgery. Due to the frequent occurrence of opacities in the visual axis, it is recommended no to implant intraocular lenses in infants under 7th month of life (2nd year of life according to some recommendations).
Obecnie chirurgiczne metody leczenia zaćmy u dzieci pozwalają na uzyskanie dobrej ostrości wzroku u operowanych dzieci. Operacja powinna być przeprowadzona u dzieci w wieku powyżej 2. miesiąca życia ze względu na częstsze występowanie jaskry u pacjentów operowanych wcześniej. U dzieci poniżej 10. r.ż. jest konieczne wykonanie w trakcie operacji tylnej kapsulotomii i przedniej witrektomii, aby zapobiec mętnieniu tylnej torebki soczewki po zabiegu. Ze względu na częste występowanie zmętnień w osi widzenia nie zaleca się wszczepiania soczewek wewnątrzgałkowych dzieciom poniżej 7. miesiąca życia (2. r.ż. zgodnie z niektórymi wytycznymi).
Źródło:
OphthaTherapy; 2020, 7, 4; 326-332
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prof. dr hab. n. med. Ariadna Gierek-Łapińska (1938–2020) A life devoted to ophthalmology
Prof. dr hab. n. med. Ariadna Gierek-Łapińska (1938–2020) Życie poświęcone okulistyce
Autorzy:
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049266.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Medical Education
Źródło:
OphthaTherapy; 2020, 7, 4; 361-362
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie obiektywnego monitorowania progresji jaskry w praktyce klinicznej
Importance of the reliable glaucoma progression follow-up in the clinical practice
Autorzy:
Wasyluk, Jaromir
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928052.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
inwalidztwo wzrokowe
jaskra otwartego kąta
obrazowanie w jaskrze
tempo progresji jaskry
Opis:
Jaskra jest globalnie, według Światowej Organizacji Zdrowia, pierwszą przyczyną nieodwracalnej utraty wzroku, czyli inwalidztwa wzrokowego, odpowiadającą za 5,2 mln przypadków ślepoty na świecie. Od wielu lat największym problemem w tej chorobie pozostaje zbyt późno postawione rozpoznanie i wdrożone leczenie. W dalszej kolejności można by wymienić szereg innych przyczyn niepowodzeń terapeutycznych, jak np. słabą współpracę pacjentów (non-compliance), zbyt zachowawcze postępowanie lekarzy (zwlekanie z włączeniem procedur zabiegowych), nieumiejętność właściwej oceny progresji i interpretacji badań obrazowych, a często także ich słabą dostępność dla chorych. W ostatnich latach wprowadzono do użytku szereg nowych urządzeń przeznaczonych do wczesnej diagnostyki i monitorowania jaskry, w większości wykorzystujących optykę laserową. Jedną z głównych zalet tych aparatów, poza uzyskiwaniem obrazu o wysokiej rozdzielczości badanych struktur oka i możliwością ich zmierzenia, jest opcja nakładania na siebie kolejnych pomiarów w czasie wizyt kontrolnych. Możliwość taka, niestety w praktyce zbyt rzadko wykorzystywana, pozwala na dokonanie wiarygodnej i obiektywnej oceny, czy leczymy neuropatię jaskrową wystarczająco i właściwie. Właśnie od analizy zmian w wieloletnich badaniach porównawczych i od pomiarów tempa progresji jaskry powinny w największej mierze zależeć nasze decyzje terapeutyczne, jak choćby wybór rodzaju leczenia: zachowawczego, laserowego bądź chirurgicznego.
Glaucoma is globally, according to WHO reports, the first cause of irreversible blindness worldwide. The disease is responsible for 5.2 mln of total visual loss cases. Main problem with glaucoma still remains the same – the late diagnosis and late therapy onset. On the second place, we should mention inappropriate therapy course due to low patients compliance, too conservative doctors approach and difficulites with correct interpreting of the imaging tests, as well as with establishing glaucoma progression rate. Last but not least, problems with diagnostic tests availability should also be mentioned. In the last decade, several new diagnostic instruments, based on laser optics became more widespread. Besides the acquistion of high resolution images of the eye tissues, together with obtaining its precise measuerements, there is truly one key advantage: the possibility of making computer assisted calculatons of the progression rate and trends of measured parameters. However, this advantage is too rarely utilized in ophthalmologists everyday practice. It enables the reliable asssesment of the effectiveness of our therapy, telling us if sometning more should be done. Our thereputic decisions, concerning the choice between topical medications, laser or surgery should always by accompanied by the long term diagnostic tests analysis, using the implemented software progression tools.
Źródło:
OphthaTherapy; 2018, 5, 1; 29-36
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antibiotic therapy of bacterial conjunctivitis - a practical approach
Antybiotykoterapia bakteryjnego zapalenia spojówek – podejście praktyczne
Autorzy:
Prost, Marek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046662.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
antibiotics
antibiotic resistance
fluoroquinolones
aminoglycosides
macrolides
conjunctivitis
antybiotyki
antybiotykooporność
fluorochinolony
aminoglikozydy
makrolidy
zapalenie spojówek
Opis:
The most common cause of ophthalmological consultations in an ophthalmological clinics are conjunctivitis, often caused by bacteria. The main form of its treatment is topical antibiotic therapy. The paper presents the current possibilities of treatment of conjunctivitis, with particular emphasis on the problem of development of the antibiotic resistance and the practical principles of antibiotic therapy. In the light of current knowledge, the best results in the treatment of bacterial conjunctivitis are achieved by the use of IV- and then III-generation of fluoroquinolones. These drugs have the best spectrum of action, and additionally, they have a very good penetration into the conjunctiva and are at the lowest risk of developing antibiotic resistance.
Najczęstszą przyczyną zgłaszania się pacjentów do poradni okulistycznej są zapalenia spojówek, których przyczyną często są bakterie. W takim przypadku podstawową formą leczenia jest miejscowa antybiotykoterapia. W pracy przedstawiono aktualne możliwości leczenia tych schorzeń, ze szczególnym uwzględnieniem problemu rozwoju antybiotykooporności. Szczególny nacisk został położony na praktyczne zasady antybiotykoterapii. W świetle aktualnej wiedzy najlepsze efekty w terapii bakteryjnego zapalenia spojówek daje zastosowanie fluorochinolonów IV, a następnie III generacji. Leki te mają najlepsze spektrum działania, a dodatkowo odznaczają się bardzo dobrą penetracją do spojówki i są obciążone najmniejszym ryzykiem rozwoju antybiotykooporności.
Źródło:
OphthaTherapy; 2021, 8, 4; 240-246
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies