Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Prażak, Roman" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Cross direction for successful production of F1 hybrids between Triticum and Aegilops species.
    Autorzy:
    Prażak, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198821.pdf
    Data publikacji:
    2001-06-21
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    Aegilops
    cross direction
    intergeneric hybrids
    Triticum
    Opis:
    F1 hybrids between Triticum aestivum L. (cv. Chinese Spring, Chinese Spring nulli 5B tetra 5D, cv. Roazon, cv. Rusałka, line CZR 1406), Triticum durum Desf. cv. Grandur, Triticum turgidum (L.) Thell. cv. Rampton Rivet and seven Aegilops species - Ae. cylindrica Host., Ae. triuncialis L., Ae. variabilis (peregrina) Eig., Ae. ventricosa Tausch., Ae. crassa Boiss. 6x, Ae. juvenalis (Thell.) Eig., Ae. triaristata Willd. 6x were synthesized. In hybrid seeds, embryos and endosperms were observed. The endosperm was mostly well developed but the embryo varied from almost normal to poorly developed. Hybrids were generated directly from cultured in vitro immature embryos. The total of thirty-eight F1 plants were obtained. Crossability of Aegilops spp. as female with Triticum spp. was about seven times higher (15.30% on average) than in reciprocal crosses (1.99% on average).
    Źródło:
    Plant Breeding and Seed Science; 2001, 45, 1; 83-86
    1429-3862
    2083-599X
    Pojawia się w:
    Plant Breeding and Seed Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena tolerancyjności na glin siewek mieszańców BC1 (Avena sativa L. × Avena fatua L.) × Avena sativa L.
    Evaluation of seedling tolerance to aluminum in BC1 hybrids of (Avena sativa L. × Avena fatua L.) × Avena sativa L.
    Autorzy:
    Skrzypik, Anna
    Prażak, Roman
    Chrząstek, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/42799969.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    Avena sativa L.
    Avena fatua L.
    rody mieszańcowe
    toksyczność glinu
    tolerancyjność siewek
    hybrid strains
    aluminum toxicity
    seedlings tolerance
    Opis:
    W rodzaju Avena L. występuje duże zróżnicowanie międzygatunkowe i wewnątrzgatunkowe pod względem tolerancyjności na toksyczne stężenia jonów glinu. Celem pracy była ocena tolerancyjności na glin 8 rodów mieszańcowych BC1 (Avena sativa L. × Avena fatua L.) × Avena sativa L. oraz ich komponentów rodzicielskich. Nasiona badanych form kiełkowano na bibule filtracyjnej w szalkach Petriego uzupełnionych roztworem wodnym glinu w stężeniach: 0 (kontrola) i 40 mg dm-3, w środowisku zakwaszonym (pH 4,2). Badano wpływ jonów glinu na kiełkowanie nasion oraz na maksymalną długość systemu korzeniowego, liczbę korzeni i maksymalną długość liści 10-dniowych siewek. Na podstawie pomiarów długości systemu korzeniowego wyznaczono indeks tolerancji glinu (IT) według zmodyfikowanego testu Wilkinsa. Z przeprowadzonych badań wynika, że glin silnie ograniczał wzrost korzeni siewek, przyczyniając się do zwiększenia ich liczby oraz nieco słabiej wpływał na wzrost liści. Nie odnotowano istotnego wpływu badanego stężenia glinu na energię i zdolność kiełkowania nasion. Najwyższą tolerancyjnością na toksyczne stężenie jonów glinu wykazał się jeden z genotypów rodzicielskich owsa głuchego A. fatua L. nr 73 oraz odmiany owsa siewnego A. sativa L. — Kasztan, Kwant, Karol i Farys. Mieszańce charakteryzowały się pośrednim poziomem tolerancyjności. Wśród nich najwyższą tolerancyjnością wyróżnił się mieszaniec Farys × A. fatua L. nr 73 × Farys. Najmniej tolerancyjne na glin okazały się genotypy owsa głuchego A. fatua L. nr 75, 77, 83 i 84.
    Within the genus Avena L., a high interspecies and intraspecies variation exists in tolerance of toxic concentrations of aluminum ions. The purpose of the work was evaluation of seedling tolerance to aluminum in eight of (Avena sativa L. × Avena fatua L.) × Avena sativa L. BC1 hybrid strains. The samples of seeds were germinated on filter paper in Petri dishes moistened with water solution containing Al ions (as AlCl3×6H2O) in the concentrations: 0 (control) and 40 mg dm-3, in acid environment, pH 4.2. The influence of aluminum on the seed germination and on the maximal length of roots, number of roots and the maximal length of leaves of 10-day seedlings were examined. Index of tolerance was calculated by means of modified Wilkins test. Aluminum strongly limited growth of seedling roots, caused increase of their number and less influenced growth of the seedlings’ leaves. Aluminum ions did not influence seed germination. One of the parental genotypes of A. fatua L. nr 73 and the A. sativa L. cultivars — Kasztan, Kwant, Karol and Farys showed the highest tolerance. The hybrid strains showed intermediate tolerance level. Among them, the (Farys × A. fatua L. nr 73) × Farys hybrid showed the highest aluminum tolerance. The least tolerance to aluminum ions was recorded for the A. fatua genotypes denoted with the numbers 75, 77, 83 and 84.  
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 255-261
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmienność i współzależność niektórych cech w mieszańcach Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka
    Variability and interrelationship of some traits in Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids
    Autorzy:
    Prażak, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/42796575.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    Aegilops kotschyi Boiss.
    Triticum aestivum L.
    cechy ilościowe
    zawartość białka
    zmienność
    współzależność
    protein content
    quantitative traits
    variability
    interrelationship
    Opis:
    Celem badań była ocena zmienności i współzależności niektórych cech ilościowych w ziarnie mieszańców F2–F5 Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka. Mieszańce F2–F5 porównano z pszenicą odmiany Rusałka. Analizowano następujące cechy: liczbę pędów produk¬cyjnych, długość pędu głównego, średnicę 2-go od dołu międzywęźla, długość osadki kłosowej, liczbę kłosków w kłosie głównym, zbitość kłosa głównego, liczbę ziarniaków w kłosie głównym, masę ziarniaków z kłosa głównego, płodność kłosa głównego (liczba ziarniaków przypadających na 1 kłosek) i masę tysiąca ziarniaków oraz zawartość białka ogółem. Mieszańce F2 Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka charakteryzowały się niską płodnością oraz niektórymi cechami kozieńców, np. cienkimi źdźbłami, łamliwymi osadkami kłosowymi, twardymi plewami. W kolejnych pokoleniach fenotypy mieszańców przypominały coraz bardziej pszenicę. Wynikało to być może ze stopniowej eliminacji chromosomów Aegilops kotschyi Boiss. przez chromosomy pszenicy. Wartość współczynnika zmienności (CV%) analizowanych cech ilościowych mieszańców F2–F5 była zróżnicowana i wahała się od 13,87% do 243,58%, a u pszenicy Rusałka od 5,74% do 35,33%. Kłosy mieszańców różniły się zbitością, ościstością, kształtem i długością osadki kłosowej. Niektóre z nich wyróżniały się bardzo długimi (1,75 dcm) lub rozdwojonymi osadkami kłosowymi. W mieszańcach odnotowano istotne dodatnie korelacje pomiędzy długością osadki kłosowej a liczbą kłosków z kłosa głównego, liczbą i masą ziarniaków w kłosie głównym, płodnością i masą tysiąca ziarniaków (MTZ) oraz ujemną korelację pomiędzy długością osadki kłosowej a zbitością kłosa. Mieszańce Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka charakteryzowały się znacznie wyższą zawartością białka ogółem w ziarnie (18,3–24,3%) od pszenicy odmiany Rusałka (14,2–15,7%).
    The investigations was undertaken to analyze the variability and interrelationship of some quantitative traits and total protein content in kernels of Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka F2–F5 hybrids. The F2–F5 hybrids were compared with Rusałka cultivar. The following characters were analyzed: productive shoots number, length of main shoot, diameter of the 2nd bottom internode, length of spike rachis, number of spikelets in main spike, main spike density, kernel number and weight per main spike, fertility (number of kernels per 1 spikelet) of main spike and weight of 1000 kernels. The Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka F2 hybrids were characterized by low fertility and some Aegilops characters, such as thin shoots, brittle spike rachis and indurate glumes. Proceeding advantage of wheat phenotypes in successive generations of Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids was noted. Aegilops kotschyi Boiss. chromosomes were probably eliminated by wheat chromosomes in hybrid genome. In Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids the values of variability coefficients (CV%) for the quantitative traits analyzed were differentiated and ranged from 13.87% to 243.58%, and in wheat cv. Rusałka from 5.74% to 35.33%. The spikes of Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids differed in density, awning, shape and length of spike rachis. Some of them were distinctive for very long (1.75 dcm) or forked spike rachis. In Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids significant positive correlations were found between the length of spike rachis in main spike and the number of spikelets, the number of kernels per main spike, the weight of kernels per main spike, the fertility, the weight of 1000 kernels as well as significant negative correlation between the length of spike rachis and the spike density. Aegilops kotschyi Boiss. × Triticum aestivum L. cv. Rusałka hybrids were characterized by much higher total protein content in kernels (18.3–24.3%) than Rusałka cultivar (14.2–15.7%).
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 43-59
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cechy morfologiczne i płodność mieszańców niektórych gatunków rodzaju Aegilops sp. z pszenicą heksaploidalną Triticum aestivum L.
    Morphological traits and fertility of hybrids of some Aegilops species with hexaploid wheat Triticum aestivum L.
    Autorzy:
    Prażak, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198201.pdf
    Data publikacji:
    2012-03-29
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    Aegilops biuncialis
    Aegilops columnaris
    Aegilops cylindrica
    Aegilops triaristata
    Aegilops variabilis (peregrina)
    Aegilops crassa
    Triticum aestivum
    cechy morfologiczne pędu i kłosa
    mieszańce F1
    płodność
    F1 hybrids
    fertility
    morphological traits of tiller and spike
    Opis:
    W warunkach polowych wykonano krzyżowania między gatunkami Aegilops biuncialis Vis., Ae. columnaris Zhuk., Ae. cylindrica Host., Ae. triaristata Willd. 4x, Ae. variabilis (peregrina) Eig, Ae. crassa Boiss. 6x a odmianami Triticum aestivum L. (Begra, Legenda, Rusałka, Zyta). Celem krzyżowań było poszerzenie zmienności genetycznej pszenicy zwyczajnej. Z uzyskanych 18-dniowych mieszańcowych ziarniaków F1 w warunkach in vitro izolowano zarodki i podkiełkowy¬wano je na pożywce MS z dodatkiem 10 mg dcm-3 IAA (kwas β-indolilo-3-octowy) i 0,04 mg dcm-3 kinetyny. Po 4 tygodniach rośliny mieszańcowe, które rozwinęły się z zarodków, przesadzono do doniczek, a następnie w połowie września wysadzono je na polu doświadczalnym. Na wiosnę po ruszeniu wegetacji rośliny mieszańcowe kolchicynowano. W fazie dojrzałości pełnej na roślinach mieszańcowych F1 dokonano pomiarów następujących cech biometrycznych — krzewienia ogólnego, długości pędu głównego, średnicy drugiego od dołu międzywęźla, długości osadki kłosowej kłosa głównego, zbitości kłosa głównego (liczba kłosków na 1 dcm osadki kłosowej) i płodności kłosa głównego (liczba ziarniaków na 1 kłosek). Większość mieszańców F1 charakteryzowały się silnym krzewieniem, podobnym do dzikich gatunków rodzicielskich (33,5–124,0 źdźbeł), zbliżoną do pszenic długością pędu głównego (87,0–98,0 cm) i osadki kłosowej (0,7–1,3 dcm), pośrednią średnicą 2. od dołu międzywęźla (2,2–3,7 mm) i zbitością kłosa głównego (10,4–14,9) oraz istotnie niższą płodnością (0,0–1,3). Wśród nich najwyższą płodnością wyróżnił się mieszaniec T. aestivum L. cv. Zyta × Ae. cylindrica Host. Uzyskanie mieszańców F1 Aegilops sp. z T. aestivum L. jest pierwszym etapem umożliwiającym wyselekcjonowanie roślin o wysokiej zawartości białka i mikroelementów (żelaza i cynku) w ziarnie oraz tolerancyjnych na suszę i choroby grzybowe.
    In the field conditions crosses were carried out between Aegilops biuncialis Vis., Ae. columnaris Zhuk., Ae. cylindrica Host., Ae. triaristata Willd. 4x, Ae. variabilis (peregrina) Eig, Ae. crassa Boiss. 6x and Triticum aestivum L. (cvs. Begra, Legenda, Rusałka, Zyta). The aim of the crosses was to broaden genetic diversity of common wheat. The 18-day-old F1 hybrid embryos isolated from kernels were grown in vitro on the MS nutrient medium supplemented with 10 mg dcm-3 IAA (β-indolyl-3-acetic acid) and 0.04 mg dcm-3 kinetin. After 4 weeks hybrids plants, which developed from isolated embryos, were transferred into pots. Next, in half of September they were planted in experimental field. In spring at the start of vegetation period the hybrid plants were treated with colchicine. In laboratory investigations, fully mature F1 hybrid plants were analyzed for biometrical traits such as total tillering, length of main tiller, diameter of the second internode from the plant base, spike rachis length, main spike compactness (number of spikelets per 1 dcm of the spike rachis), main spike fertility (number of grains per 1 spikelet). Tillering of most hybrids was strong and similar as in the Aegilops species (33.5–124.0 tillers), length of main tiller (87.0–98.0 cm) and spike rachis (0.7–1.3 dcm) were similar to the wheat cultivars. Hybrids had intermediate diameter of the second internode (2.2–3.7 mm) and spike compactness (10.4–14.9) and significantly lower fertility (0.0–1.3) in comparison to parental forms. The fertility of T. aestivum L. cv. Zyta × Ae. cylindrica Host. hybrid was outstanding. Obtaining F1 Aegilops sp. with T. aestivum L. hybrids is the first step allowing to select plants showing high content of protein and microelements (iron and zinc) in kernels and tolerance to drought and fungal diseases.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 263; 3-17
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena jakości ziarna linii mieszańcowych Aegilops L. × Triticum aestivum L.
    Autorzy:
    Prażak, Roman
    Molas, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148780.pdf
    Data publikacji:
    2017-06
    Wydawca:
    Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Aegilops kotschyi Boiss.
    Aegilops variabilis Eig.
    pszenica zwyczajna
    linie mieszańcowe
    białko ogólne
    masa 1000 ziarniaków
    Opis:
    Celem badań była ocena masy tysiąca ziarniaków i zawartości białka ogólnego w ziarnie linii mieszańcowych uzy- skanych w wyniku krzyżowania dzikich gatunków traw z rodzaju Aegilops – Aegilops kotschyi Boiss. i Ae. variabilis Eig. z odmia- nami pszenicy zwyczajnej Triticum aestivum L. Ziarno pocho- dziło z roślin uprawianych w latach 2012–2014 na polu Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych Uniwersytetu Przy- rodniczego w Lublinie. Pole doświadczalne zlokalizowane było na glebie brunatnej pochodzenia lessowego, należącej do kom- pleksu pszennego dobrego. W kolejnych latach rośliny zbierano z pola w fazie dojrzałości pełnej i na 10 pojedynkach z każdej formy oceniono masę tysiąca ziarniaków (MTZ). Analizę zawar- tości białka wykonywano na próbach ziarna z pojedynków o naj- większej MTZ. Ogólną zawartość białka oznaczono metodą Kjel- dahla. Ocenę przeprowadzono w celu wyselekcjonowania form, które mogłyby zostać wykorzystane jako materiał wyjściowy w hodowli jakościowej pszenicy zwyczajnej. Badania pokazały, że linie mieszańcowe Ae. variabilis Eig. i Ae. kotschyi Boiss. z pszenicą zwyczajną charakteryzowały się wyższą zawartością białka ogólnego w ziarnie (średnio 15,8%) od pszenicznych komponentów rodzicielskich (średnio 13,4%). Najwyższą zawartość białka odnotowano w ziarnie dzikich ga- tunków rodzicielskich Ae. kotschyi Boiss. – 25,1% i Ae. variabilis Eig. – 23,4%. Wśród mieszańców Ae. variabilis Eig. × T. aestivum L. wyróżniała się linia Ae. variabilis Eig. × Rusałka, w ziarnie której odnotowano średnio 17,6% białka ogólnego. Wśród linii Ae. kotschyi Boiss. × T. aestivum L. najwięcej białka ogólnego w ziarnie zawierały Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka (średnio 17,0%) i (Ae. kotschyi Boiss. × Rusałka) × Piko (średnio 16,3%). Średnia zawartość białka ogólnego w ziarnie odmian pszenicy zwyczaj- nej wahała się od 12,8% (Korweta) do 14,9% (Rusałka). Większa suma opadów w okresie kwiecień–lipiec wpływała pozytywnie na MTZ linii mieszańcowych i negatywnie na średnią zawartość białka w ich ziarnie. Najwyższą średnią zawartość białka odno- towano w ziarnie linii mieszańcowych w 2012 roku (16,5%), gdy suma opadów była najniższa w trzyletnim okresie badań. W kolejnych latach przy 2–3 razy większej sumie opadów w okresie kwiecień–lipiec zawartość białka była niższa (2013 – 15,9%, 2014 – 15,0%). Takiego wpływu nie odnotowano w przypadku odmian pszenicy i gatunków Aegilops. Ziarniaki linii mieszań- cowych były dobrze wypełnione, a ich kształt i barwa były po- średnie lub podobne do ziarniaków pszenicy. Średnia MTZ linii mieszańcowych z trzech lat badań była zbliżona (33,1 g) do MTZ odmian rodzicielskich pszenicy (33,9 g). Linie mieszańcowe o wyższej zawartości białka w ziarnie mogą stanowić cenne źró- dło genów w hodowli jakościowej pszenicy zwyczajnej.
    Źródło:
    Polish Journal of Agronomy; 2017, 29; 35-42
    2081-2787
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Agronomy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biological quality of triticale green plants biofortified with iodine
    Jakość biologiczna zielonych roślin pszenżyta biofortyfikowanych jodem
    Autorzy:
    Krzepiłko, Anna
    Kościk, Bogdan
    Stachowicz, Jadwiga
    Święciło, Agata
    Prażak, Roman
    Skowrońska, Monika
    Jackowska, Izabella
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/387724.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    triticale
    iodine
    biological quality
    pszenżyto
    jod
    jakość biologiczna
    Opis:
    Plant biofortified with iodine may be an alternative source of this element in human diet. The purpose of the research was to determine the effect of fertilization on quality of green plant biological iodine. Iodine in the form of KIO3 or KI was applied to the soil or sprayed on the plants. Iodine application (2.50 or 5 kg ∙ ha–1) was split, with the first half applied together with spring nitrogen fertilization and the other half applied one month before sampling for laboratory tests. In all the tested combinations of fertilization iodine increases iodine content in green plants compared to control. The application rates and means of fertilization with iodine salts did not adversely affect the biological quality of the plants.
    Rośliny biofortyfikowane jodem mogą być alternatywnym źródłem tego pierwiastka w diecie człowieka. Celem badań było określenie wpływu nawożenia jodem na jakość biologiczną zielonych roślin pszenżyta. Jod w postaci KIO3 lub KI (2,50 lub 5 kg ∙ ha–1) był stosowany w glebie lub rozpylany na rośliny. Dawka jodu została podzielona, pierwszą połowę stosowano wraz z wiosennym nawożeniem azotem, a drugą połowę stosowano na jeden miesiąc przed pobraniem próbek do badań laboratoryjnych. We wszystkich badanych kombinacjach nawożenia jodem obserwowano wzrost zawartości jodu w zielonych roślinach pszenżyta w porównaniu do kontroli. Zastosowane dawki i sposoby nawożenia solami jodu nie wpłynęły negatywnie na jakość biologiczną zielonych roślin pszenżyta.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2018, 25, 1; 61-69
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Genetic Resources of Triticale in the Polish Gene Bank
    Autorzy:
    Kociuba, Wanda
    Kramek, Aneta
    Prażak, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199693.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-20
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    genetic resources
    triticale
    yielding traits
    Opis:
    The aim of the research, conducted at the Institute of Plant Genetics, Breeding and Biotechnology of the  University of Life Sciences in Lublin since 1982, is the systematic gathering and multi-annual characterization  of triticale accessions collected in the Polish gene bank, as well as regeneration of materials preserved in the seed stores in case of reduced germination capacity or a small sample of grains. Valorisation of accessions  is carried out in a 4-year cycle of field experiments and includes botanical identification and a description of morphological and useful traits (agricultural and qualitative), conducted every year according to the same methodology. The valorisation data include both traits determined in field evaluation (assessment of emergence, overwintering, lodging, fungal disease resistance, and heading and full maturity dates) and measurements of biometric features (plant height, spike length, number of spikelets per spike, number and weight of grains per spike, 1,000 grain weight, protein content in grain). As part of the research, accessions have been made available for use in breeding programmes and have been donated to research and development institutes as a broad spectrum of variation for genetic similarity analysis and to provide genetic sources of such traits as resistance to pre-harvest sprouting, response to toxic aluminium ions, and disease resistance.
    Źródło:
    Plant Breeding and Seed Science; 2018, 77; 93-102
    1429-3862
    2083-599X
    Pojawia się w:
    Plant Breeding and Seed Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nitrate content in leaves of vegetable and herbal plants from home gardens of agrotourist farms
    Zawartość azotanów w liściach roślin warzywnych i zielarskich z ogrodów gospodarstw agroturystycznych
    Autorzy:
    Molas, Jolanta
    Prażak, Roman
    Krzepiłko, Anna
    Michałek, Sławomir
    Święciło, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389239.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    agrotourism
    antinutritious components
    leafy vegetables
    nitrate(V)
    nitrate phytoaccumulation
    nitrogen fertilization
    spice plants
    plant cultivation methods
    agroturystyka
    azotany(V)
    fitoakumulacja azotanów
    metody uprawy roślin
    nawożenie azotowe
    rośliny przyprawowe
    składniki antyodżywcze
    warzywa liściowe
    Opis:
    The objective of the research study was to compare of the nitrate content in leafy vegetables (lettuce, spinach) and herbal plants (basil, peppermint, oregano and thyme) from the home gardens of agrotourist farms located in the Central Roztocze region. The obtained results have shown that the content of nitrates in the studied plants depended on the plant species, physiological phase of plant development and the method of plant cultivation. The content of nitrates in the leaves of studied plant species was the following: lettuce > spinach > basil > peppermint > oregano >> thyme. Plants cultivated by conventional method accumulated the largest amounts of nitrates; when integrated method was used, less nitrates were accumulated and when organic method was used, the content of accumulated nitrates was the smallest. At the early stage of vegetative development the plants contained twice as much nitrates as the plants at the ripe vegetative stage. At the juvenile vegetative stage the content of nitrates exceeded the legally permissible content in lettuce, spinach and basil from conventional and integrated gardens. At the ripe vegetative stage the content of nitrates in all the studied plant species did not exceed the legally permissible content of these compounds in leafy vegetables with a short vegetative term.
    Celem przeprowadzonych badań było porównanie zawartości azotanów w liściach roślin warzywnych (sałata, szpinak) i zielarskich (bazylia, mięta pieprzowa, lebiodka pospolita zwana również oregano, tymianek) uprawianych w ogrodach przydomowych gospodarstw agroturystycznych, zlokalizowanych na Roztoczu Środkowym. Uzyskane wyniki wykazały, że poziom fitoakumulacji azotanów zależał od gatunku i fizjologicznej fazy rozwoju rośliny oraz metody uprawy. Zawartość azotanów w liściach badanych gatunkach roślin kształtowała się następująco: sałata > szpinak > bazylia > mięta pieprzowa > lebiodka pospolita, zwana oregano >> tymianek. Najwięcej azotanów gromadziły rośliny uprawiane metodą konwencjonalną, mniej metodą integrowaną, a najmniej metodą organiczną. Rośliny we wczesnej fazie wegetatywnej zawierały około dwukrotnie więcej azotanów niż rośliny w dojrzałej fazie wegetatywnej. W juwenilnej fazie wegetatywnej zawartości azotanów przekraczały prawnie dopuszczalne ich zawartości w sałacie, szpinaku i bazylii z ogrodów konwencjonalnych i integrowanych. W dojrzałej fazie wegetatywnej zawartości azotanów we wszystkich badanych gatunkach roślin nie przekroczyły prawnie dopuszczalnych zawartości tych związków w warzywach liściowych o krótkim okresie wegetacji.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2018, 25, 1; 71-79
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies