Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Prażak, R." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Zimotrwalosc gatunkow rodzaju Aegilops i Triticum aestivum L. w warunkach klimatycznych Polski wschodniej
Autorzy:
Prazak, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798535.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
zimotrwalosc
Triticum aestivum
rosliny uprawne
Aegilops
zboza
Polska Wschodnia
kozieniec
pszenica zwyczajna
Opis:
W latach 1989-1998 w Instytucie Nauk Rolniczych w Zamościu przeprowadzono polową ocenę zimotrwałości 19 gatunków z rodzaju Aegilops oraz trzech odmian pszenicy ozimej - Begra, Gama i Kamila. Miarą zimotrwałości był procent roślin żywych na wiosnę. Z ocenianych gatunków Aegilops najwyższą zimotrwałością odznaczały się: Ae. cylindrica, Ae. triuncialis, Ae. triaristata 6 x, Ae. ovata, Ae. squarrosa (67,61-76,48%), natomiast najniższą Ae. longissima, Ae. variabilis (peregrina) i Ae. variabilis (21,80-41,02%). Pozostałe gatunki Aegilops oraz pszenice Begra i Kamila charakteryzowały się pośrednią zimotrwałością.
In 1989-1998 in Institute of Agricultural Sciences in Zamość, 19 Aegilops species and three winter wheat cultivars - Begra, Gama, Kamila were investigated for winterhardiness under field conditions. The measure of winterhardiness was the percentage of alive plants in spring. The highest winterhardiness showed: Ae. cylindrica, Ae. triuncialis, Ae. triaristata 6 x, Ae. ovata, Ae. squarrosa and Gama wheat cultivars (67.61-76.48%) while Ae. longissima, Ae. variabilis (peregrina), Ae. variabilis the lowest (21.80-41.02%). The remaining Aegilops species and wheat Begra nad Kamila cultivars were characterized by intermediate reaction.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 445-450
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zasolenia środowiska na wzrost i zróżnicowanie tkanki kalusowej mieszańców Aegilops x Triticum
Influence of environment salinity on growth and differentiation of callus tissues in Aegilops x Triticum hybrid strains
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806250.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Tkankę kalusową uzyskaną z eksplantatów liściowych rodów mieszańcowych [(Ae. ventricosa × Grandur) × Panda] × Panda, (Ae. juvenalis × CZR 1406) × Begra, {[(Ae. ventricosa × Grandur) × Panda] × Arda} × Arda oraz {[(Ae. juvenalis × CZR 1406) × CZR 1406] × Panda} × CZR 1406 namnażano na pożywce indukcyjnej MS + 2,4-D (2 mg·dm⁻³) z dodatkiem soli NaCl w stężeniu 0 (kontrola), 100, 200, 300 i 400 mmol·dm⁻³. Kultury prowadzono przez 2 miesiące, w fitotronie, na świetle (9 μmol·m⁻²·s⁻¹) przy 16 godz. fotoperiodzie i temperaturze 24°C. Regenerację korzeni i pędów przeprowadzono na pożywce MS bez regulatorów wzrostu i soli NaCl, zwiększając oświetlenie do 18μmol·m⁻²·s⁻¹. Zbadano wpływ wysokich stężeń NaCl na przyrost świeżej masy kalusa oraz na liczbę centrów tkanki merystematycznej, korzeni i pędów. Wysokie stężenia NaCl powodowały słabszy od kontroli przyrost świeżej masy kalusa oraz hamowały proces powstawania i różnicowania się tej tkanki, ograniczając liczbę tworzących się centrów merystematycznych. Stres solny przyczynił się do wyraźnego zróżnicowania analizowanych genotypów pod względem liczby uformowanych struktur merystematycznych, korzeni i pędów. Najlepszymi właściwościami regeneracyjnymi charakteryzował się ród {[(Ae. juvenalis × CZR 1406) × CZR 1406] × Panda} × CZR 1406 wytwarzając w kombinacji kontrolnej więcej pędów od pozostałych i jako jedyny zregenerował pędy w tkance kalusowej namnożonej na pożywce z NaCl (100 mmol·dm⁻³). Ogólnie rody mieszańcowe z Ae. juvenalis okazały się bardziej tolerancyjne na zasolenie regenerując korzenie w kalusach pochodzących z kombinacji 100-300 mmol NaCl·dm⁻³, natomiast mieszańce z Ae.ventricosa regenerowały korzenie w kalusach otrzymanych przy niższych stężeniach 100-200 mmol NaCl·dm⁻³.
Callus tissues obtained from leaf explants of the hybrid strains [(Ae. ventricosa × Grandur) × Panda] × Panda, (Ae.juvenalis × CZR 1406) × Begra, {[(Ae. ventricosa × Grandur) × Panda] × Arda} × Arda and {[(Ae.juvenalis × CZR 1406) × CZR 1406] × Panda} × CZR 1406 were proliferated on the MS medium supplemented with 2 mg·dm⁻³ 2,4-D and NaCl at concentrations: 0 (control), 100, 200, 300, 400 mmol·dm⁻³ . The callus cultures were maintained for 2 months in a growth chamber at 24°C under 16 h photoperiod (9 μmol·m⁻²·s⁻¹). Root and shoot regeneration was conducted on hormone-free MS medium without NaCl, under 18μmol·m⁻²·s⁻¹ lighting. The effect of high NaCl concentration on the growth of fresh callus mass and on the number of meristematic centres, roots and shoots was studied. High concentrations of NaCl caused the growth of callus fresh mass less than in control and inhibited proliferation and differentiation of this tissue by reducing the number of meristematic centers. Salt stress caused a distinct differentiation of genotypes in terms of the number of meristematic centres, roots and shoots regenerated. In the control combination, the strain {[(Ae. juvenalis × CZR 1406) × CZR 1406] × Panda} × CZR 1406 showed best regeneration parameters, producing more shoots than the other strains. In calli derived from salt combinations, this was the only strain in which shoot proliferation was noted (100 mmol NaCl·dm⁻³). Generally, the hybrid strains with Ae. juvenalis were more tolerant to salt stress than hybrids with Ae. ventricosa, as the former regenerated roots in calli proliferated in 100-300 mmol NaCl·dm⁻³ combinations, while the latter did so in calli obtained at lower concentrations (100-200 mmol·dm⁻³).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 488, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw jonow chloru na wzrost i roznicowanie Dendrobium kingianum Bidwill w kulturze in vitro
Autorzy:
Prazak, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798257.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Dendrobium kingianum
kultury in vitro
wzrost roslin
storczyki
roznicowanie roslin
jony chloru
Opis:
Pojedyncze, nieukorzenione pędy storczyka Dendrobium kingianum BIDWILL, długości 3 - 4 cm z dwoma liśćmi, wyszczepiono na zestaloną agarem pożywkę MS + 1,0 mg KIN·dm⁻³ i 0,5 mg NAA·dm⁻³ z dodatkiem chloru (w form AlCl₃·6 H₂O, KCl lub CaCl₂) w stężeniu: 0 (kontrola) i 0,185 mmol Cl·dm⁻³. Odczyn pożywki ustalono na poziomie pH 5,2. Po 12 miesiącach kultury in vitro (sześć pasaży) wykonano pomiary biometryczne rozkrzewionych roślin (liczby pędów, korzeni i świeżej masy). Przeprowadzone doświadczenie wykazało, że w kombinacjach z chlorkami glinu, potasu i wapnia rośliny storczyka wytworzyły więcej pędów oraz osiągnęły wyższą świeżą masę w porównaniu do kontroli. W kombinacjach z chlorkami potasu i wapnia zregenerowało mniej korzeni stora ka niż w kontroli i w kombinacji z chlorkiem glinu. Największą liczbę pędów i korzeni oraz świeżą masę roślin uzyskano w kombinacji z chlorkiem glinu.
Single, not rooted Dendrobium kingianum BIDWILL orchid shoots (3.0 - 4.0 cm long) with two terminal leaves were transferred to MS-medium, supplemented with 1.0 mg KIN·dm⁻³ and 0.5 mg NAA·dm⁻³ and chlorine (as AlCl₃·6 H₂O, KCl or CaCl₂) in concentrations: 0 (control) and 0.185 mmol Cl·dm⁻³. Reaction of the culture media was adjusted to pH 5.2. All the cultures were maintained at 22 - 24°C and 60% relative humidity of air and were exposed 16 h per day to illumination of 18 µmol·m⁻²·s⁻¹ from fluorescent lamp. Numbers of shoots and roots as well as the plant fresh matter were assessed after twelvemonth-growing. The plants obtained on media with aluminium, calcium and sodium chlorides showed higher number of shoots and fresh matter than the control. Calcium and potassium chlorides combinations were less effective for root development than the control and aluminium chloride combinations. The highest numbers of shoots, roots and fresh matter were obtained at aluminium chloride combination
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 619-623
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ jodu, kobaltu, miedzi oraz molibdenu na wzrost o różnicowanie tkanki kalusowej Triticum aestivum L.
Influence of iodine, cobalt, copper and molybdenum on growth and differentiation of Triticum aestivum L. callus tissue
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803013.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badano wpływ zwiększonych 100- i 1000-krotnie zawartości jodu, kobaltu, miedzi i molibdenu w pożywce MS według Murashige i Skooga, na wzrost i różnicowanie tkanki kalusowej Triticum aestivum L. odmian Begra i Panda. Kalus uzyskano z eksplantatów liściowych na pożywce indukcyjnej MS z dodatkiem 2 mg 2,4-D·dm⁻³ (2,4-D - kwas 2,4-dichlorofenoksyoctowy). Następnie namnażano go na pożywkach MS + 2 mg 2,4-D·dm⁻³ o standardowej i zwiększonej zawartości wybranych mikroelementów. Regenerację roślin przeprowadzono na pożywce MS z dodatkiem 0,5 mg NAA·dm⁻³ (NAA - kwas α-naftalenooctowy) i kinetyny (6-furfuryloaminopuryna) w ilości 0,5 mg·dm⁻³ oraz na pożywce MS bez regulatorów wzrostu. Wysokie koncentracje mikroelementów powodowały najczęściej słabszy od kontroli przyrost świeżej masy kalusa oraz hamowały proces różnicowania się tej tkanki, ograniczając liczbę tworzących się centr merystematycznych oraz regenerację korzeni i pędów. Wyjątek stanowiły kombinacje o zwiększonej zawartości kobaltu (1000x) i miedzi (100x), w których odnotowano wyższy od kontroli przyrost świeżej masy kalusa. Uszkodzenie błon i ścian komórkowych, spowodowane przez nadmiar mikroelementów, przyczyniało się do zmiany konsystencji tkanki kalusowej ze zbitej na bardziej luźną. Na powierzchni kalusa obserwowano nekrozy. W kombinacji o 1000-krotnie zwiększonej zawartości kobaltu zregenerowało najwięcej korzeni obu odmian pszenic. Najwięcej pędów wytworzyło się w tkance kalusowej pszenicy Begra w kombinacji o zwiększonej 100-krotnie zawartości miedzi. Poza tym pędy pszenic Begra i Panda regenerowały również w kontroli.
The influence of increased 100 and 1000 times contents of iodine, cobalt, copper and molybdenum in the MS (Murashige, Skoog) medium on growth and differentiation of Triticum aestivum L. callus tissues, Begra and Panda cultivars, was studied. Callus tissue from leaf explants was obtained on induction medium - MS + 2 mg 2,4-D·dm⁻³ (2,4-D - 2,4 dichlorophenoxyacetic acid). Next step was to micopropagate the callus tissue on standard MS medium and on MS medium with increased contents of some micronutrients. Plant regeneration was performed on MS media supplemented with 0.5 mg NAA·dm⁻³ (NAA - naphtaleneacetic acid) and 0.5 mg kinetin·dm⁻³, and on medium without growth regulators. Genarally, the high concentrations of micronutrients caused weaker than control increment of callus fresh matter and inhibited the process of tissue differentiation by inhibition of meristematic centre number as wellas root and shoot regeneration. High cobalt (1000 times) and copper (100 times) content combinations, resulting in the higher than control increment of callus fresh matter, were the exceptions. Damages of cell membranes and walls caused by the increase of micronutrient concentration, contributed to the change of callus tissue consistency from compact to loose. Necrosis symptoms were observed on the callus surface. At combination with 1000 times increased content of cobalt the highest number of roots in both wheat cultivars were observed. The highest shoot number formed the callus tissue of Begra cultivar in combination with 100 times increased copper content. Besides, the shoots of Begra and Panda cultivars regenerated also in control treatment.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2000, 471, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ jodu, kobaltu, miedzi i molibdenu na wzrost i różnicowanie tkanki kalusowej mieszańców Aegilops x Triticum
Influence of iodine, cobalt, copper and molybdenum on growth and differentiation of Aegilops x Triticum hybrid strains callus tissue
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/797895.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badano wpływ zwiększonych 100 i 1000-krotnie zawartości jodu, kobaltu, miedzi i molibdenu w pożywce MS na wzrost i różnicowanie tkanki kalusowej rodów mieszańcowych (Ae. juvenalis x CZR 1406) x Begra i {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda. Tkankę kalusową otrzymano z eksplantatów liściowych mieszańców na pożywce indukcyjnej MS + 2 mg·dm⁻³ 2,4-D (kwas 2,4-dichlorofenoksyoctowy). Następnym etapem było namnożenie uzyskanego kalusa na standardowej pożywce MS oraz na pożywkach MS o zwiększonych stężeniach wybranych mikroelementów. Kultury prowadzono w fitotronie, na świetle (9 µmol·m⁻²·s⁻¹) przy 16 godz. fotoperiodzie i temperaturze 24°C. Regenerację roślin przeprowadzono na pożywce MS bez regulatorów wzrostu, zwiększając oświetlenie do 18 µmol·m⁻²·s⁻¹. Wysokie stężenia mikroelementów ograniczały przyrost świeżej masy tkanki kalusowej rodu mieszańcowego (Ae. juvenalis x CZR 1406) x Begra i stymulowały jej wzrost u rodu {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda. W kombinacjach ze zwiększonymi stężeniami mikroelementów powstawało najczęściej mniej centrów merystematycznych, szczególnie w tkance kalusowej {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda. Zwiększona zawartość mikroelementów w pożywce wpływała stymulująco na formowanie się korzeni u obu badanych rodów mieszańcowych. Regenerację pędów mieszańca {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda odnotowano jedynie w kontroli i w kombinacjach z miedzią i kobaltem. Ród mieszańcowy (Ae. juvenalis x CZR 1406) x Begra zregenerował pędy jedynie w kontroli. 100 krotne zwiększenie zawartości miedzi w pożywce powodowało istotny wzrost liczby regenerujących pędów w tkance kalusowej rodu {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda.
The influence of increased 100 and 1000 fold contents of iodine, cobalt, copper and molybdenum in the MS medium on growth and differentiation of callus tissues of (Ae. juvenalis x CZR 1406) x Begra and {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda hybrid strains was studied. Callus tissue from leaf explants was obtained on induction medium - MS + 2 mg·dm⁻³ 2,4-D (2,4-dichlorophenoxyacetic acid). The next step was to micropropagate the callus tissue on standard MS medium and on MS medium with increased contents of some micronutrients. The cultures were maintained for 2 months in a growth chamber at 24°C under the 16 h photoperiod (9 µmol·m⁻²·s⁻¹). Plant regeneration was performed on hormone-free MS solid medium, under 18 µmol·m⁻²·s⁻¹ lighting. Increased contents of micronutrients caused weaker than control growth of callus tissue of (Ae. juvenalis x CZR 1406) x Begra hybrid strain and stronger the callus growth of {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda. High concentrations of micronutriens inhibited the process of tissue differentiation by inhibition of meristematic centre number, particularly in {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda callus tissue. In combinations with increased contents of micronutrients the highest number of roots of the two hybrids strains was noted. Shoots of {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda regenerated only in control and cobalt and copper combinations. Probably, the increased contents of micronutrients inhibited shoot proliferation of (Ae. juvenalis x CZR 1406) x Begra hybrid strain. The highest shoot number formed the callus tissue of {[(Ae. ventricosa x Grandur) x Panda] x Arda} x Arda hybrid strain in combination with 100 fold increased copper content.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 496, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of Aegilops species in the origin and improvement of common wheat
Udział gatunków Aegilops w powstaniu i doskonaleniu pszenicy zwyczajnej
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27054.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Some Aegilops species participated in wheat evolution playing a major role in wheat domestication and therefore the genus Aegilops represents a big part of the additional gene pool determining important traits of wheat. Breeders have been using these genes for many years to produce improved cultivars. Wide crosses between its wild relatives are sources of desirable characteristics for genetic improvement of common wheat. Triticum aestivum evolution and methods for transfer of alien material into wheat, briefly reviewed in this article, include incorporation of the whole genomes, single chromosomes, small chromosomal segments, single genes and cytoplasm substitution in wheat.
Niektóre gatunki Aegilops brały udział w ewolucji pszenicy zwyczajnej, odgrywając ważną rolę w jej udomowieniu, dlatego rodzaj Aegilops stanowi dużą część dodatkowej puli genów warunkujących ważne cechy użytkowe dla pszenicy. Hodowcy od lat wykorzystują te geny do tworzenia nowych doskonalszych odmian pszenicy. Krzyżowania oddalone napotykają na szereg barier niekrzyżowalności, które należy pokonać, aby uzyskać mieszańce, a następnie wyselekcjonować z nich linie charakteryzujące się pożądanymi cechami dzikich krewniaków pszenicy. W artykule przedstawiono doniesienia na temat ewolucji pszenicy zwyczajnej oraz główne metody i techniki umożliwiające transfer materiału genetycznego gatunków Aegilops do pszenicy, w tym dodawanie całych genomów, pojedynczych chromosomów, fragmentów chromosomów, pojedynczych genów oraz substytucję cytoplazmy w pszenicy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salt tolerance of Triticum monococcum L., T. dicoccum [Schrank] Schubl., T. durum Desf. and T.aestivum L. seedlings
Autorzy:
Prazak, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042005.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
salt tolerance
Triticum monococcum
seedling growth
Triticum dicoccum
agricultural production
seedling
salinity
Triticum aestivum
abiotic stress
Triticum durum
germination
Źródło:
Journal of Applied Genetics; 2001, 42, 3; 289-292
1234-1983
Pojawia się w:
Journal of Applied Genetics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prospects for Sorghum cultivation in Poland
Perspektywy uprawy sorga w Polsce
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27538.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The article presents the origin and cultivation history of sorghum (Sorghum spp.), its biology, requirements, cultivation techniques, and utilization. Sorghum is a cereal of the Poaceae. It is one of the most important crop plants grown in warmer parts of the world. Sorghum comes from Africa and therefore has very high heat requirements. In comparison with other crop plants, it is characterized by more efficient nutrient and water utilization. Sorghum grain is used to produce porridge, flour, syrup, sugar, ethanol, vegetable oil, starch, wax, paints, and animal fodder (the grain and entire plant). Sorghum straw is used to produce fibres, paper, and building materials. Sorghum has high energy value and can be an excellent source of renewable energy. It is easy to cultivate, with low soil and nutrient requirements. Due to its content of allelopathic compounds, it inhibits weed growth and has a phytosanitary effect. It is also resistant to disease and pests. It is a short-day plant, and in Polish climate conditions, it does not form sufficiently mature seeds, but produces a very high yield of green matter that can be used for fodder. Cultivation of sorghum during periodic water shortages may be an alternative solution for obtaining fodder when maize cultivation is unreliable.
W artykule przedstawiono pochodzenie, historię uprawy sorga (Sorghum spp.), jego biologię, wymagania, agrotechnikę i wykorzystanie. Sorgo to roślina zbożowa z rodziny wiechlinowa-tych (Poaceae), jedna z najważniejszych roślin uprawnych, uprawiana w cieplejszych rejonach świata. Sorgo pochodzi z Afryki stąd ma bardzo duże wymagania cieplne. W porównaniu do innych roślin uprawnych charakteryzuje się wyższą efektywnością wykorzystania składników odżywczych i wody. Z ziarna sorga wytwarza się kaszę, mąkę, syrop sorgowy, cukier, bioetanol, olej roślinny, krochmal, wosk, farby, pasze. Słomę sorga również wykorzystuje się do produkcji pasz, poza tym włókien, papieru, oraz przeznacza na cele budowlane. Sorgo charakteryzuje się wysoką wartością energetyczną i może być doskonałym źródłem energii odnawialnej. Jest rośliną łatwą w uprawie, o małych wymaganiach glebowych i pokarmowych. Ze względu na zawartość związków allelopatycznych przyczynia się do zahamowania wzrostu chwastów i działa fitosanitarnie. Charakteryzuje się również odpornością na choroby i szkodniki. W warunkach polskiego klimatu sorgo, które jest rośliną dnia krótkiego, nie wytwarza dostatecznie dojrzałych nasion, ale za to daje bardzo wysoki plon zielonej masy z przeznaczeniem na paszę. Uprawa tej rośliny przy okresowych niedoborach wody, może być alternatywnym rozwiązaniem pozwalającym uzyskać paszę w przypadku, gdy uprawa kukurydzy jest zawodna.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2016, 69, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie zawartości białka w ziarnie gatunków Aegilops i Triticum
Comparision of protein content in the grain of Aegilops and Triticum species
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/795225.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badano ogólną zawartość białka w ziarnie 23 gatunków Aegilops (Ae. bicornis, Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. sharonensis, Ae. speltoides ssp. speltoides, Ae. speltoides ssp. ligustica, Ae. squarrosa, Ae. umbellulata, Ae. uniaristata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. crassa 4x, Ae. cylindrica, Ae. kotschyi, Ae. ovata, Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis, Ae. variabilis, Ae. variabilis (peregrina), Ae. ventricosa, Ae.crassa 6x, Ae. triaristata 6x, Ae. juvenalis) i 5 Triticum (T. boeoticum, T. monococcum, T. dicoccum, T. durum odm. Grandur, T. aestivum - odm. Begra, Panda, linia CZR 1406) ze zbioru 2001-2003. Zawartość białka ogółem w ziarnie oznaczono metodą Kjeldahla. Przeprowadzone analizy wykazały, że poziom białka w ziarnie gatunków Aegilops okazał się dużo wyższy niż u odmian pszenicy heksaploidalnej (13,31-14,01%) i wahał się od 20,23% (Ae. squarrosa) do 29,97% (Ae. comosa). Niektóre gatunki Aegilops takie jak: Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. umbellulata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. kotschyi, Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis i Ae. juvenalis zawierały ponad 25% białka ogólnego w suchej masie ziarna. W porównaniu do odmian pszenicy heksaploidalnej i gatunków Aegilops, pszenice diploidalne i tetraploidalne charakteryzowały się pośrednią zawartością białka w ziarnie (15,46-17,55%).
Total protein content in the grain of 23 Aegilops (Ae. bicornis, Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. sharonensis, Ae. speltoides ssp. speltoides, Ae. speltoides ssp. ligustica, Ae. squarrosa, Ae. umbellulata, Ae. uniaristata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. crassa 4x, Ae. cylindrica, Ae. kotschyi,Ae. ovata,Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis, Ae. variabilis, Ae. variabilis (peregrina), Ae. ventricosa, Ae.crassa 6x, Ae. triaristata 6x, Ae. juvenalis) and 5 Triticum (T. boeoticum, T. monococcum, T. dicoccum, T. durum cv. Grandur, T. aestivum - cv. Begra, Panda, CZR 1406 line) species harvested in 2001-2003 was estimated. The protein content was evaluated by the Kjeldahl method. Protein level of Aegilops species in comparison to the hexaploid wheat cultivars (13.31-14.01%) was much higher and varied from 20.23% (Ae. squarrosa) to 29.97% (Ae. comosa). Out of the analysed 23 Aegilops species nine (Ae. caudata, Ae. comosa, Ae. umbellulata, Ae. biuncialis, Ae. columnaris, Ae. kotschyi, Ae. triaristata 4x, Ae. triuncialis and Ae. juvenalis) had up to 25% protein content in the dry matter of grain. Diploid and tetraploid wheats were characterized by an intermediate content of protein (15.46-17.55%), as compared to the hexaploid wheat cultivars and Aegilops species.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pąki, liście i nasiona porzeczki czarnej - źródło substancji bioaktywnych o prozdrowotnych właściwościach
Buds, leaves, and seeds of blackcurrant - source of bioactive substances with pro-health properties
Autorzy:
Krzepilko, A.
Prazak, R.
Skwarylo-Bednarz, B.
Swiecilo, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826051.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zdrowie czlowieka
rosliny lecznicze
czarna porzeczka
Ribes nigrum
surowce lecznicze
wlasciwosci lecznicze
owoce jagodowe
paki
liscie
nasiona
wlasciwosci prozdrowotne
zwiazki bioaktywne
Opis:
Porzeczka czarna jest rośliną uprawianą ze względu na smaczne owoce, które spożywa się w formie świeżej i przetworzonej. Owoce są cennym składnikiem diety ze względu na dużą zawartość związków o działaniu prozdrowotnym, jak: witamina C, związki fenolowe, składniki mineralne. Pąki, liście i nasiona porzeczki czarnej to mało znane źródło związków bioaktywnych o właściwościach prozdrowotnych i leczniczych. W tradycyjnej medycynie wykorzystuje się pąki, liście i nasiona porzeczki w leczeniu niektórych chorób. Współczesne badania naukowe potwierdzają korzystne działanie tych dotychczas niedocenianych części rośliny porzeczki czarnej. Głównymi związkami bioaktywnymi zawartymi w pąkach porzeczki czarnej są olejki eteryczne, w tym węglowodory i terpeny. Olejki z pąków charakteryzują się silną aktywnością przeciwbakteryjną i przeciwgrzybową. Kolejną grupą substancji bioaktywnych są związki fenolowe, wśród których występują głownie rutyna, epikatechiny i kemferole. Substancje te nadają pąkom właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Olej z nasion porzeczki czarnej może być dobrym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych i tokoferoli, zwłaszcza α-tokoferolu. Występują w nim także sterole znane z przeciwmiażdżycowej i przeciwnowotworowej aktywności Wyciągi z nasion czarnej porzeczki zawierają dużo pożądanych składników biologicznie aktywnych, jak związki fenolowe i polisacharydy, głównie galaktany. Ekstrakty z liści ze względu na dużą zawartość różnorodnych związków fenolowych i olejków eterycznych mają w łaściwości przeciwutleniające. Liście porzeczki czarnej mają unikatowy skład kwasów tłuszczowych o potencjalnej aktywności przeciwnowotworowej, przeciwzapalnej i przeciwdrobnoustrojowej. W liściach stosunek zawartości potasu do sodu jest wysoki, co wyjaśnia moczopędne działanie naparów z liści. W pracy podano przykłady zastosowania pąków, nasion i liści. Celem publikacji było usystematyzowanie wiedzy o prozdrowotnych zastosowaniach ekstraktów z tych surowców.
Blackcurrant is a plant cultivated for its tasty fruit eaten fresh and in a processed form. The blackcurrant fruit is a valuable diet component because of its high content of health-promoting compounds such as vitamin C, phenolic compounds, and minerals. Buds, leaves, and seeds of blackcurrant constitute a relatively unknown source of bioactive compounds with pro-health and medicinal properties. Traditional medicine utilizes buds, leaves and currant seeds to treat certain diseases. Contemporary scientific research confirms the beneficial effect of those underestimated parts of the blackcurrant plant. The main bioactive compounds contained in black currant buds are essential oils including hydrocarbons and terpenes. Bud oils are characterized by a strong antibacterial and antifungal activity. Another group of bioactive substances are phenolic compounds, mainly rutin, epicatechin, and kaempferol. Owing to those substances¸ the buds have antioxidant and anti-inflammatory properties. Oil made from seeds of black currant can be an excellent source of unsaturated fatty acids and tocopherols, especially α-tocopherol. It also contains sterols known for the anti-atherosclerotic and anticancer activity. Black currant seed extracts contain large amounts of beneficial biologically active substances such as phenolic compounds and polysaccharides, mainly galactans. Owing to their high content of various phenolic compounds and essential oils, leaf extracts have antioxidant properties. Black currant leaves have a unique fatty acid composition with the potential anti-cancer, anti-inflammatory and antimicrobial activity. The potassium to sodium ratio in the leaves is high and this explains the diuretic effect of their infusions. The paper presents some application examples of the buds, seeds, and leaves. The objective of the study was to systematise the knowledge of the pro-health applications of extracts from those raw materials.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 2
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of cobalt concentration on the growth and development of Dendrobium kingianum Bidwill orchid in an in vitro culture
Wpływ stężenia kobaltu na wzrost i rozwój storczyka Dendrobium kingianum Bidwill w kulturze in vitro
Autorzy:
Prazak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13942.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
The study investigated the influence of increased cobalt content in urashige and skoog (1962) solid medium on the growth and development of Dendrobium kingianum Bidwill orchid plants. Explants of shoots were used for micropropagation of the orchid plants on MS regeneration medium supplemented with 0.5 mg dm -3 NAA and 1.0 mg dm -3 kinetin. Cobalt (as CoCl 2 · 6H 2 O) was added to all treatments in concentrations of 0.025 (control), 0.625, 1.25 and 2.5 mg dm -3 . The results obtained after eight months showed that treatments with the cobalt chloride in concentrations 0.25-1.25 mg dm -3 did not influence the number of shoots and roots, and the length of shoots of the orchids. The treatment with the cobalt chloride in concentration 0.625 mg dm -3 positively influenced on the length of roots and increment of the fresh weight of plantlets. However, in media with the highest cobalt concentration (2.5 mg dm -3 CoCl 2 · 6H 2 O), a negative influence of the metal on the number of shoots of the orchids was noted. Spectrophotometric analysis (ASA) showed that cobalt accumulation increased in both the shoots and the roots with the increase in the external Co level, whereas iron accumulation in these organs decreased. Cobalt and iron accumulation in the roots was 3-4 times higher than in the shoots.
Źródło:
Journal of Elementology; 2014, 19, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of NaCl salt tolerance of selected spring durum wheat (Triticum durum Desf.) genotypes
Ocena tolerancji wybranych genotypów jarej pszenicy twardej (Triticum durum Desf.) na stres solny
Autorzy:
Prażak, R.
Kociuba, W.
Segit, Z.
Kramek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13106837.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Źródło:
Agronomy Science; 2018, 73, 4; 125-133
2544-4476
2544-798X
Pojawia się w:
Agronomy Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of iron and zinc content in grain of Aegilops L. Triticum aestivum L. hybrid lines
Autorzy:
Prazak, R.
Krzepilko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15453.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Źródło:
Journal of Elementology; 2018, 23, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of copper concentration on micropropagation and accumulation of some metals in the Dendrobium kingianum Bidwill orchid
Autorzy:
Prazak, R.
Molas, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14504.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
orchid
Dendrobium kingianum
copper concentration
micropropagation
metal accumulation
biometric feature
in vitro culture
calcium
zinc
iron
copper
Opis:
The study focused on the influence of an increased copper content in the Murashige and Skoog (1962) solid medium on the in vitro plant growth and development of Dendrobium kingianum Bidwill. Sterile explants of pseudobulbs were used for micropropagation of orchid plants on the MS regeneration medium supplemented with 0.5 mg dm-3 NAA and 1.0 mg dm-3 kinetin. Copper (as CuSO4 × 5H2O) was added to all the combinations in concentrations of 0.025 (control), 0.625, 1.25, 2.5 and 5.0 mg dm-3. The results showed that the treatments with 1.25 and 2.5 mg dm-3 stimulated the orchid growth and development in in vitro culture. After eight months of growing in in vitro culture, the highest number of shoots, the longest roots and the heaviest fresh weight of plantlets were obtained in these treatments. In medium with the highest copper concentration (5.0 mg dm-3), a negative influence of the metal on the length of roots and fresh weight of orchids was noted. Spectrophotometric analysis (ASA) showed that the copper and iron accumulation increased in both shoots and roots with the increase in the external Cu level, whereas the zinc and calcium accumulation in these organs decreased. The copper and zinc accumulation in the roots was about 1.5-2.5 times higher than in the shoots, but the iron accumulation was about 3-3.5 times higher. The calcium accumulation in roots was only 5-12% higher than in shoots.
Źródło:
Journal of Elementology; 2015, 20, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effecct of manganese on the in vitro development and accumulation of iron and magnesium in Dendrobium kingianum Bidwill
Autorzy:
Prażak, R.
Molas, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/960229.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
The objective of the study was to determine the effect of increasing manganese concentrations, 2, 4, 8 and 16 times higher than the standard content in Murashige and Skoog (1962) medium, on morphological traits and on the accumulation of iron and magnesium in the roots and shoots of Dendrobium kingianum Bidwill. For micropropagation of orchid plants we used shoots placed on solid MS medium supplemented with 1.0 mg dm-3 kinetin and 0.5 mg dm-3 NAA, as well as different concentrations of manganese (as MnSO4· 4H2O): 22.3 (control), 44.6, 89.2, 178.4 and 356.8 mg dm-3. After 18 months of in vitro culture, the increased concentrations of manganese, from 44.6 to 356.8 mg dm-3 in the MS medium, had no stimulatory effect on orchid development in the in vitro culture. The greatest number and length of shoots and roots and the greatest fresh weight of plantlets were noted in the control. At the high manganese concentrations of 178.4 and 356.8 mg dm-3 in the MS medium, the number and length of these organs and the fresh weight of entire plantlets were statistically significantly lower than in the control. Spectrophotometric analysis (ASA) showed that as the manganese concentrations in the medium increased, there was an increase in the manganese content and a decrease in the iron and magnesium content in the orchid shoots and roots. Moreover, the iron accumulation in roots was 2-3 times greater than in shoots, while the magnesium accumulation was only 15-30% greater. In contrast to these metals, the accumulation of manganese was 2-3 times greater in the orchid shoots than in the roots.
Źródło:
Journal of Elementology; 2017, 22, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies