Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pierzgalski, T." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Physico-chemical properties of starch hydrolysates
    Fizykochemiczne właściwości hydrolizatów skrobiowych
    Autorzy:
    Pierzgalski, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396413.pdf
    Data publikacji:
    1985
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    starch syrups
    acidic and enzymatic hydrolysis of starch
    oxidized starch
    Opis:
    The physico-chemical properties of syrups obtained by acidic and enzymatic hydrolysis of potato starch were investigated. The content of high-molecular dextrins in enzymatically obtained starch syrups was increased by additions of oxidized starch "Sulinex". The enzymatically obtained starch syrups containing 6-10% "Sulinex" were used in caramel mass production.
    Zbadano właściwości fizykochemiczne syropów otrzymywanych w wyniku kwasowej i enzymatycznej hydrolizy skrobi ziemniaczanej. W wymienionych rodzajach syropów stwierdzono istotną różnicę w wartościach średnich mas cząsteczkowych dekstryn i wynikające stąd różnice w lepkościach pozornych tych syropów. Zawartość dekstryn wielkocząsteczkowych w enzymatycznie otrzymywanych syropach skrobiowych zwiększano dodając do nich skrobię utlenioną "Sulinex". Enzymatycznie otrzymywane syropy skrobiowe, zawierające 6-1010/o "Sulinexu" zastosowano do wyrobu mas karmelowych, które wykazywały właściwą higroskopijność podczas sześciomiesięcznego czasu przechowywania.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 1; 63-70
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Production of high saccharified syrups by two-stage enzymatic hydrolysis of potato starch
    Wytwarzanie syropów wysokocukrzonych przez dwustopniową hydrolizę enzymatyczną skrobi ziemniaczanej
    Autorzy:
    Sroczynski, A.
    Pierzgalski, T.
    Nowakowska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/10091.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Opis:
    High saccharified syrups (50-75DE) were obtained by liquefaction of potato starch with α-amylase and saccharification with glucoamylase. Considerably reduced concentrations of glucoamylase preparations were used in hydrolysates to make the process more economical. A part of the experiments concerned enzymatic dissolving and saccharification of starch at constant pH 6. This was performed to avoid accretion of salts, which would have developed in an environment with varying pH.
    Syropy wysokoscukrzone o redukcyjności 50-75 DE otrzymywano metodą enzymatycznej hydrolizy skrobi. Do upłynniania skrobi i częściowego jej scukrzania stosowano preparaty bakteryjnej α-amylazy. W celu uzyskania dużej zawartości cukrów redukujących w syropach wysokoscukrzonych stosowano do dalszej hydrolizy preparaty glukoamylazy, w ilościach kilkakrotnie mniejszych od ogólnie używanych i zalecanych przez producentów tych preparatów. Miało to na celu poprawienie efektywności ekonomicznej wytwarzania syropów wysokoscukrzonych. Stosując minimalną dawkę preparatu glukoamylazy Novo 75, wynoszącą U,025% preparatu licząc na s.s. substratu, uzyskiwano stopień scukrzenia hydrolizatów w granicach 55 do 60 DE. Proces scukrzania prowadzono przy optymalnej wartości pH, w czasie 12-24 godzin. Syropy wysokoscukrzone o zawartości cukrów redukujących ok. 55 DE można również otrzymać w znacznie krótszym czasie np. 6 godz., ale przy wyższym stężeniu preparatów glukoamylazy, tj. ok. 0,10% s.s. substratu. W pierwszej części doświadczeń uzyskiwano zatem syropy wysokoscukrzone, stosując różne wartości pH optymalne dla działania poszczególnych preparatów enzymatycznych np. pH 6,0 dla α-amylazy Novo 264, w fazie rozpuszczania skrobi i pH 5,2 dla glukoamylazy Sumyzyme w fazie scukrzania. Scukrzanie hydrolizatów prowadzono przy współdziałaniu glukoamylazy z obecną w roztworze nie zdezaktywowaną α-amylazą. W drugiej części doświadczeń, stosując dwustopniową enzymatyczną hydrolizę przy jednej tylko niezmiennej wartości pH= 6,0 (pośredniej w stosunku do optymalnej wartości pH 7,0 dla działania α-amylazy HT-1000 i optymalnej wartości pH 5,2 dla działania glukoamylazy Sumy-zyme), otrzymywano również syropy wysokoscukrzone o niewiele mniejszych zawartościach cukrów redukujących. Nieco niższe wartości DE syropów uzyskiwanych przy utrzymywaniu stałej wartości pH np. 6,0 w całym procesie dwustopniowej hydrolizy enzymatycznej rekompensuje korzystnie mniejsza zawartość soli w syropach, ponieważ nie występuje wówczas konieczność na przemian zakwaszania i zobojętniania hydrolizatów do wartości pH niezbędnych dla poszczególnych etapów hydrolizy oraz odpowiednich dla końcowego produktu.
    Źródło:
    Acta Alimentaria Polonica; 1977, 03, 2
    0137-1495
    Pojawia się w:
    Acta Alimentaria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies