Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Partyk, Aleksandra" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Instytucja zgłaszania zastrzeżeń do protokołu po nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego
    Institution of Recording Reservations in the Minutes After the Amendment of the Code of Civil Procedure
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1197589.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    civil procedure
    reservation regarding the minutes
    court defi ciencies of the
    procedural law
    fi lling the appeal
    fair trail
    postępowanie cywilne
    zastrzeżenie do protokołu
    uchybienia sądu
    wnoszenie apelacji
    rzetelny proces
    Opis:
    In accordance with the current wording of Article 162 of Code of Civil Procedure, the parties represented by professional proxies are, as a rule, obliged to raise objections that are recorded to the minutes in order to note the court’s observed procedural deficiencies - on pain of losing the right to invoke these deficiencies at a later date. This rigour applies even if subsequently a party terminates or withdraws the power of attorney. The article analyses the institution of Article 162 of the Civil Procedure Code in both its new and previous form. It was pointed out that the current content of Article 162 of the Code of Civil Procedure may give way to a number of doubts concerning interpretation, since the objections raised by the parties acting independently in the civil case are treated differently then those represented by proxies. In the article it was stated that there is a need to consider introducing certain legislative changes - in order to mitigate the excessive rigour of the current provisions.
    Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 162 k.p.c. strony reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników co do zasady mają obowiązek zgłaszania zastrzeżeń do protokołu celem odnotowania dostrzeżonych uchybień procesowych sądu – pod rygorem utraty prawa powoływania się na te uchybienia w czasie późniejszym. Owy rygor stosowany jest nawet jeśli następczo strona wypowie lub cofnie pełnomocnictwo. W artykule analizie poddano instytucję art. 162 k.p.c. zarówno w nowym, jak i w poprzednim kształcie. Zwrócono uwagę, iż aktualna treść art. 162 k.p.c. może budzić szereg wątpliwości interpretacyjnych, skoro odmiennie traktuje się zgłaszanie zastrzeżeń przez strony występujące w procesie samodzielnie w odróżnieniu od tych, które są reprezentowane przez zawodowych pełnomocników. W artykule zaakcentowano potrzebę wprowadzenia określonych zmian legislacyjnych – celem łagodzenia nadmiernego rygoryzmu tej regulacji.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2020, 2(27); 107-124
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słowo wstępne
    Opening comment
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476343.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 2 (25); 2-3
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legitim 2.0., czyli o robocie przyszłości… rozstrzygającym spory zachowkowe
    Legitm 2.0., About the Future Robot... Resolving Disputes Concerning Legitim
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476589.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    artificial intelligence
    robots
    judge
    legitim
    sztuczna inteligencja
    roboty
    sędzia
    zachowek
    Opis:
    “Judgment reserved for qualified judges” - is a statement which will is not most likely soon (if ever) going to become outdated in relation to the judicial process in Polish legal system. Can it not be assumed, however, that within a few dozen years, apart from the judges, the judgements will be held by specialized computers that would be able to faultlessly assess the legitimacy of the submitted claims? At present, it is difficult to predict whether the so-called human factor will ever be supported or even replaced by artificial intelligence in the process of issuing judgements. However, if this were to happen and some of the cases could be recognized by machine systems, it might be an effective solution to the problem of protracted proceedings in courts. Undoubtedly, a specialized computer program that could subsume certain “rigid” arrangements from the point of view of specific legal norms could also prepare a solution for a specific content - based on “experience” gained from the analysis of hundreds or even thousands of analogous court cases. Could such application be utilised, for example, regarding legitim cases? In my paper, I will attempt to answer the question of whether the “human factor” is irreplaceable when dealing with a legitim case, or whether it could as well be replaced by the “robot of the future”, expert in the analysis of claims of this kind. Solving the above issue undoubtedly requires consideration of whether a court ruling on a legitim case boils down to applying specific legal rules and making mathematical calculation on their basis, or it requires real person, a judge who could take a human view of the case.
    „Orzekanie zastrzeżone dla wykwalifikowanych sędziów” – to stwierdzenie, które najprawdopodobniej nieprędko (jeśli kiedykolwiek) straci na aktualności, w odniesieniu do procesu orzeczniczego w polskim systemie prawa. Czy jednak nie można założyć, że w przeciągu kilkudziesięciu lat do orzekania, obok sędziów, dołączą też wyspecjalizowane komputery, które będą umiały bezbłędnie ocenić zasadność zgłaszanych roszczeń? Na dzień dzisiejszy trudno przewidzieć, czy kiedykolwiek w procesie orzekania tzw. czynnik ludzki będzie wspierany lub nawet zastąpiony sztuczną inteligencją. Gdyby jednak tak się stało i niektóre ze spraw mogłyby być rozpoznawane przez systemy maszynowe, to być może stanowiłoby to skuteczne rozwiązanie problemu przewlekłości postępowań w sądach. Niewątpliwie wyspecjalizowany program, który mógłby dokonywać subsumpcji określonych ustaleń o charakterze „sztywnym” pod kątem określonych norm prawnych, mógłby też przygotować rozstrzygnięcie określonej treści – w oparciu o „doświadczenie” zdobyte na podstawie analizy setek, czy nawet tysięcy analogicznych spraw sądowych. Czy takie zastosowanie mogłoby odnieść się np. do spraw o zachowek? W moim artykule podejmę próbę odpowiedzi na pytanie, czy przy rozpoznawaniu sprawy o zachowek „czynnik ludzki” jest niezastępowalny, czy też równie dobrze mógłby być zastąpiony „robotem przyszłości”, biegłym w analizie roszczeń tego rodzaju. Rozstrzygnięcie powyższego zagadnienia niewątpliwie wymaga rozważenia tego, czy orzekanie sądowe w sprawach o zachowek sprowadza się stosowania określonych reguł prawnych i dokonywania na ich podstawie obliczeń matematycznych, czy też wymaga od sędziego „ludzkiego” spojrzenia na sprawę.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 2 (25); 29-42
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sędziowie w wyścigu z czasem. Uwagi wybrane w świetle badań empirycznych
    Judges in a Race Against Time. Selected Comments in Light of Empirical Research
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3179856.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-12
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    przewlekłość postępowania sądowego
    czas pracy sędziów
    zwłoka w wyrokowaniu
    lengthiness of court proceedings
    judges’ working time
    delay in adjudication
    Opis:
    W tekście prezentowane są rozważania odnoszące się do rozpoznawania spraw bez zbędnej zwłoki z perspektywy wypowiedzi przedstawianych przez sędziów, które zgromadzono w toku prowadzonych badań empirycznych. Artykuł stanowi głos w dyskusji, przybliżając niektóre uwagi sędziów. Autorka, prowadząc wywiady z sędziami i gromadząc ankiety wypełnione przez sędziów, zebrała szereg spostrzeżeń odnoszących się do czasu rozpoznawania spraw. W tekście ukazano, że sędziowie często zwracają uwagę na problem znacznego obciążenia pracą, co przejawia się również w odczuwaniu przez nich różnego rodzaju emocji. Sędziowie akcentowali przy tym odczuwanie emocji pozytywnych, gdy sprawy udawało się rozstrzygnąć szybciej - dzięki ugodowej postawie stron procesu, a także emocji negatywnych – gdy strony podejmują działania ukierunkowane na przedłużanie postępowań. W tekście analizuje się również znaczenie odpowiedniego przygotowania sędziego do wydania rozstrzygnięcia. Sędziowie niejednokrotnie deklarowali, że odpowiedni namysł jest im potrzebny do wydania orzeczenia i często wolą wstrzymać się z wydaniem decyzji, aby nie podejmować jej w pośpiechu, pod wpływem silnych emocji. W tekście ukazano również, że z perspektywy sędziów istotne jest też latami gromadzone doświadczenie, które może być bardzo pomocne przy orzekaniu
    The paper presents deliberations concerning adjudicating a case without undue delay, from the perspective of statements presented by judges which were gathered in the course of an empirical research project. The paper provides a voice in the discussion, focusing on some remarks made by the judges. The author, while interviewing judges and gathering questionnaires filled out by judges, collected a number of observations related to the time taken to hear cases. In the article it was shown that judges often pay attention to the problem of significant workload, which also manifests itself in their experiencing different types of emotions. The judges at the same time highlighted positive emotions they felt when the case was successfully resolved early – thanks to a conciliatory attitude shown by the parties to the case, as well as negative emotions – when the parties undertake actions aiming at prolonging proceedings. The article also analyses the importance of an appropriate preparation for pronouncing a decision by judges. The judges more often than not declared that what they need to make a decision is proper consideration and that they often prefer to put off the decision, in order not to issue it in a hurry, under the influence of strong emotions. Moreover, it is shown in the article that from the judges’ perspective experience gathered over the years is significant and it can be very helpful in adjudicating.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 29-48
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ prawomocnego skazania na wyrok sądu w sprawie o niegodność dziedziczenia. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21 stycznia 2019 r., I ACa 576/12
    Impact of a Non-appealable Verdict of Guilty on a Court’s Judgment in a Case Concerning the Unworthiness of Inheritance. Commentary to the Judgment of the Court of Appeal in Katowice of 21 January 2019, I ACa 576/12
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476906.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    unworthiness to inherit
    inheritance law
    domestic violence
    domestic abuse
    criminal conviction
    niegodność dziedziczenia
    prawo spadkowe
    przemoc domowa
    znęcanie w rodzinie
    wyrok skazujący
    Opis:
    In the commentary I deal with the issue of the impact of a non-appealable verdict held in criminal proceedings for the crime of deceased’s abuse on the procedure concerning the unworthiness of inheritance. In reality of the case, such a conviction was passed to the testator’s wife, who was attributed physical and psychological abuse against her husband. Th e court of appeal in a case concerning the unworthiness of inheritance of the deceased, bound by the decision of the criminal court, found that the defendant (the wife of the testator) committed a serious crime against him. Given that the crime of abuse can only be committed intentionally, the court took the view that the claim of the unworthiness of inheritance deserved to be taken into account. In my opinion, the judgment of the Court of Appeal was correct. It is also to be welcomed that the court of the second instance decided to suspend proceedings until the criminal court delivered a judgment in a case of deceased’s abuse. After a conviction, the court of appeal correctly decided to take proceedings and gave a ruling on the merits of the case. Consequently, the court changed the contested judgment dismissing the claim and ruled that the defendant’s succession to the deceased was unworthy. This was the right decision to make from the point of view of procedural economics.
    W niniejszej glosie zajmuję się problemem wpływu wydania przez sąd karny prawomocnego wyroku skazującego za przestępstwo znęcania się nad spadkodawcą na postępowanie o niegodność dziedziczenia. W realiach sprawy taki wyrok skazujący zapadł wobec żony spadkodawcy, której przypisano stosowanie przemocy fizycznej i psychicznej wobec jej męża. Sąd odwoławczy w sprawie o niegodność dziedziczenia, związany orzeczeniem sądu karnego, uznał, że pozwana (żona spadkodawcy) dopuściła się wobec niego ciężkiego przestępstwa. Mając na względzie, że przestępstwo znęcania może być popełnione wyłącznie umyślnie, sąd doszedł do przekonania, że powództwo o niegodność dziedziczenia zasługiwało na uwzględnienie. W moim przekonaniu wyrok sądu apelacyjnego był słuszny. Również na aprobatę zasługuje to, że sąd drugiej instancji zdecydował się na zawieszenie postępowania do czasu wydania przez sąd karny wyroku w sprawie o znęcanie nad spadkodawcą. Po wydaniu wyroku skazującego, sąd odwoławczy prawidłowo zdecydował się na podjęcie postępowania i wydanie orzeczenia co do istoty sprawy. W związku z tym sąd zmienił zaskarżony wyrok oddalający powództwo i orzekł o niegodności dziedziczenia pozwanej po spadkodawcy. Takie postąpienie sądu było słuszne z punktu widzenia ekonomiki procesowej.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 1(24); 243-258
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ON THE POWER OF JUDGE’S ASSISTANTS TO ISSUE ORDERS – COMMENTS PURSUANT TO ARTICLE 47(2) OF THE CODE OF CIVIL PROCEDURE
    O UPRAWNIENIU ASYSTENTÓW SĘDZIÓW DO WYDAWANIA ZARZĄDZEŃ – UWAGI NA GRUNCIE ART. 47(2) K.P.C.
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443651.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    judge’s assistant,
    order,
    civil procedure
    asystent sędziego
    zarządzenie
    proces cywilny
    Opis:
    The judge’s assistant is a lawyer who prepares proposals for the judge and helps them in the process of organising their work. Due to a change in the civil procedural rules, they are now able to issue certain types of orders. In my paper, I would like to try to answer the question of what type of cases such orders may be issued in, as well as to assess the future consequences of the change in law. The key question also arises; should judge’s assistants be able to issue such orders? Should it not be reserved for judges only?
    Asystent sędziego jest osobą, która przygotowuje propozycje dla sędziego i pomaga mu w organizacji pracy. Z uwagi na zmianę w przepisach postępowania cywilnego asystenci sędziów mogą obecnie wydawać niektóre rodzaje zarządzeń. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, w jakich rodzajach spraw takie zarządzenia mogą być wydawane, a także ocenić przyszłe konsekwencje zmiany w prawie. Powstaje też kluczowe pytanie: czy asystenci sędziego powinni móc wydawać takie zarządzenia? Czy nie powinno być to zastrzeżone tylko dla sędziów?
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 1, XX; 201-214
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Agnieszka Gołąb, Umorzenie postępowania w procesie cywilnym, Wolters Kluwer, Warszawa 2020, 651 ss.
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1201095.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2020, 1(26); 207-209
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Optymalność zachowku wobec przemian rodzinno-społecznych
    Optimality of legitim against the background of family and social changes
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1201104.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    legitim
    protection of family
    inheritance law
    inheritance maintenance
    zachowek
    ochrona rodziny
    prawo spadkowe
    alimenty spadkowe
    Opis:
    W prawie polskim ochrona osób najbliższych zmarłego oparta na jest na systemie zachowku. Świadczenie to, co wynika z art. 991 k.c., przysługuje wyłącznie małżonkowi, zstępnym i rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do dziedziczenia z mocy ustawy. Regulacja ta obowiązuje w polskim prawie nieprzerwanie od uchwalenia Kodeksu cywilnego. Cechuje ją sztywność i sformalizowanie, tymczasem na przestrzeni lat zmieniło się polskie społeczeństwo oraz relacje wewnątrz rodziny. Mimo zaistniałych przemian społecznych przepisy prawa spadkowego odnoszące się do zachowku obowiązują w sposób niezmieniony. Natomiast w innych systemach prawnych obowiązują inne rozwiązania, które zgoła odmiennie regulują zabezpieczenie bliskich spadkodawcy przed ich pokrzywdzeniem. Takim systemem jest w szczególności funkcjonujący w prawie angielskim i walijskim system quasi-alimentacyjny (family provision). W artykule porównano obie instytucje, zwracając uwagę, iż system family provision pozwala na wydanie przez sąd rozstrzygnięcia, które jest adekwatne do realiów danego przypadku, skoro sąd orzekający o zasadności roszczenia uprawnionego ocenia w szczególności to, czy osoba występująca z żądaniem była faktycznie (a nie jedynie formalnie) bliska zmarłemu i czy wymaga ona wsparcia finansowego.
    In Polish legal system the protection of the closest relatives of the deceased is based on the system of legitim. The benefit, which results from art. 991 of the Civil Code, is granted only to the spouse, descendants and parents of the deceased, who would be appointed to the succession by virtue of the Act. This regulation has been in force in Polish law continuously since the adoption of the Civil Code. It is characterized by rigidity and formalization. Meanwhile, over the years, Polish society, relations within the family, have changed. Despite the social changes, the provisions of inheritance law relating to a reserved portion of an estate have not been changed. In other legal systems, however, there are alternative solutions in force, which differently regulate the protection of the testator’s relatives from harm. One of the examples of such a system is in particular the quasi-alimentary family provision under English and Welsh law. The article compares both institutions, pointing out that the family provision system allows the court to issue a decision that is appropriate to the realities of a given case, since the court adjudicating on the legitimacy of the entitled person’s claim assesses in particular whether the person making the claim was actually (and not only formally) close to the deceased and whether they require financial support.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2020, 1(26); 119-132
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dowód z opinii instytutu naukowego (art. 290 K.P.C.) w świetle orzecznictwa sądowego – wybrane zagadnienia
    Evidence of the opinion of the scientific institute (article 290 of the code of civil procedure) in the light of judicial case-law – selected issues
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395662.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    opinia instytutu naukowego
    biegli sądowi
    ocena dowodów
    ekspertyza
    orzecznictwo
    opinion of scientific institute
    court experts
    evaluation of evidence
    expert opinion
    case-law
    Opis:
    Dowód opinii instytutu naukowego lub badawczego przeprowadza się w postępowaniu cywilnym, gdy zachodzi potrzeba uzyskania specjalistycznej wiedzy na najwyższym poziomie. Orzecznictwo sądowe wskazuje, że zlecenie instytutowi wydania opinii jest uzasadnione wówczas, jeżeli ekspertyzy biegłych sporządzone w tej sprawie są niewystarczające lub sprzeczne. Zgodnie z wyborem orzecznictwa powołanego w artykule opinia instytutu jest wydawana przez co najmniej dwóch pracowników instytutu, a wnioski zawarte w ekspertyzie powinny odzwierciedlać stanowisko dominujące w tym instytucie. W tym kontekście w praktyce sądowej szczególną uwagę zwraca się na potrzebę uzasadnienia opinii przez instytut naukowy w sposób przystępny i zrozumiały, tak aby mogła ona zostać oceniona przez osoby nieposiadające specjalistycznej wiedzy. W opracowaniu przedstawiono również poglądy orzecznictwa związane z mocą dowodową opinii instytutu.
    Evidence of the scientific or research institute’s opinion shall be provided in civil proceedings when there is a need to obtain special knowledge of the highest standard. Judicial case-law indicates that it may be useful to instruct the institute to give an opinion if the expert opinions drawn up on the matter are inadequate or contradictory. According to the choice of the jurisprudence cited in the article, the opinion of the institute is issued by at least two staff members of this research institute, and the conclusions expressed in the report should reflect the dominant position of the institute. In this context, particular attention is paid in judicial practice to the need for the scientific institute to justify its opinion in an accessible and comprehensible manner so that it can be assessed by persons who do not have special knowledge. The study also presents the jurisprudence views related to the evidentiary force of the institute’s opinion.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2019, specjalny, XIX; 139-154
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwiększone koszty wyżywienia jako składnik odszkodowania z tytułu uszczerbku na zdrowiu – uwagi na tle orzecznictwa sądowego. Problemy materialnoprawne i procesowe
    Increased food costs as a component of compensation for damage to health – comments on court rulings. Material law’s and procedural law’s issues
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054228.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-03
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo cywilne
    roszczenie odszkodowawcze
    szkoda; koszty związane z wyżywieniem
    civil law
    claim for compensation
    damage
    food costs
    Opis:
    Przedmiotem badań stanowiących podstawę niniejszego artykułu jest problematyka dopuszczalności uzyskania przez osoby poszkodowane zwrotu poniesionych wydatków na żywność w okresie rekonwalescencji w ramach przysługującego im roszczenia odszkodowawczego. Celem przeprowadzonych badań było uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy w świetle dotychczasowego dorobku orzecznictwa sądów odszkodowanie należne osobom, które poniosły uszczerbek na zdrowiu, może obejmować poczynione przez te osoby wydatki na wyżywienie w okresie dochodzenia do zdrowia. Badania opierają się na metodzie dogmatycznej, badaniu aktualnego stanu prawnego oraz na analizie wybranych orzeczeń sądowych zapadłych w sprawach odszkodowawczych, w których poszkodowani obejmowali roszczeniami odszkodowawczymi wydatki poniesione tytułem kosztów wyżywienia. Uzupełnienie wskazanych metod badawczych stanowi przegląd wypowiedzi przedstawicieli nauki prawa w przedmiotowej kwestii. Praktyka orzecznicza judykatury w materii obejmowania odszkodowaniem przyznawanym osobom, które poniosły uszczerbek na zdrowiu poniesionych przez nie kosztów wyżywienia w okresie rekonwalescencji jest niejednolita i nie został wypracowany dominujący model rozstrzygania o roszczeniach tego rodzaju. Ocena orzecznictwa w tego typu sprawach prowadzi do wniosku, że w praktyce sądowej możliwość zaliczenia wydatków na żywność do zasądzonych na rzecz poszkodowanego świadczeń odszkodowawczych uzależniona jest od konkretnych okoliczności danego przypadku, a także od wykazania odpowiedniej inicjatywy dowodowej przez strony procesu.
    This article concerns on presenting the issue of the admissibility of obtaining reimbursement of food expenses incurred by victims during their convalescence as part of their claim for compensation. The purpose of the research was to answer the question whether, in the light of the achievements of the court’s jurisprudence to date, the compensation due to persons who have suffered damage to their health may include their food expenses during the period of their recovery. The research is based on a dogmatic method, an examination of the current legal status and an analysis of selected court rulings made in compensation cases, in which the injured parties covered with compensation claims the expenses incurred for food costs. The research methods indicated are supplemented by a review of statements made by representatives of the legal science on the subject. The jurisprudence practice of the judiciary in the matter of covering the compensation granted to persons who have suffered damage to their health for the cost of meals during their convalescence is uneven and no universally applicable model of resolving such claims has been developed. The assessment of the jurisprudence in cases of this type leads to the conclusion that in court practice, the possibility of including food expenses in the awarded compensation benefits for the injured party depends on the specific circumstances of a given case, as well as on the parties to the proceedings demonstrating appropriate evidence initiative.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 1, XXI; 217-229
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Termin do wniesienia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika z wyboru, jeśli pełnomocnik z urzędu odmówi jej sporządzenia. Glosa krytyczna do postanowienia sądu najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., IV cz 115/19
    Time limit for filing an appeal in cassation by an attorney by choice, if the attorney appointed ex officio refused preparing it. Critical commentary to the supreme court judgement of 23 january 2020, ref. No. IV cz 115/19
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052914.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-05
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    postępowanie cywilne
    skarga kasacyjna
    termin na wniesienie środka zaskarżenia
    pełnomocnik z wyboru
    pełnomocnik z urzędu
    civil procedure
    appeal in cassation
    time limit for filing a mean of challenge
    attorney of choice
    attorney ex officio
    Opis:
    Glosowane postanowienie Sądu Najwyższego odnosi się do problematyki liczenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, jeśli ustanowiony dla strony pełnomocnik z urzędu odmówił sporządzenia skargi kasacyjnej, a następnie skargę tę wniósł imieniem tej strony pełnomocnik z wyboru. Sąd Najwyższy opowiedział się za stanowiskiem, że w takim wypadku pełnomocnik z wyboru może skutecznie wnieść skargę kasacyjną w terminie otwartym dla pełnomocnika z urzędu. Komentowane orzeczenie nie zasługuje na aprobatę. Art. 124 § 3 k.p.c. należy wykładać sposób ścisły, skoro pełnomocnik strony z wyboru mógł skorzystać z instytucji przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
    The commented court decision of the Supreme Court refers to the issue of setting the time limit for filing an appeal in cassation if an attorney appointed for a party ex officio refused to file appeal in cassation, and then the complaint was filed by the party’s attorney of choice. The Supreme Court supported the position that in such a case, an attorney of choice may effectively file an appeal in cassation within the period open to the attorney appointed for a party ex officio. The commented judgment does not deserve to be approved of. Art. 124 § 3 of the Code of Civil Procedure should be interpreted strictly, since the party’s attorney by choice could have used the institution of reinstating a time limit regarding filing a cassation appeal.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 3, XX; 349-362
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Waiver of succession with effect on a minor: comments de lege ferenda
    Zrzeczenie się dziedziczenia wywierające skutki odnośnie małoletniego dziecka – uwagi de lege ferenda
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1359887.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    zrzeczenie się dziedziczenia
    małoletni zstępni zrzekającego się dziedziczenia
    zgoda sądu opiekuńczego
    dobro dziecka
    waiver of succession
    minor descendants of the person waiving succession
    consent of the guardianship court
    best interests of the child
    Opis:
    In the current legal status, an intestate heir may conclude a contract with the person from whom he/she is to succeed, to waive succession to that person. It has the effect of treating the waiving person as if he/she did not live to the opening of the succession. However, the same treatment is also given to descendants of the person waiving succession, even though they are not parties to the contract. The issue of the need to obtain consent from a guardianship court to the waiver of succession, the effects of which also extend to minor children of the one who has waived the succession, has not been regulated. However, the de lege lata prevailing opinion is that such a consent is not required. Still, given that the effects of the waiver of succession covering a minor child are identical to the effects of rejecting the succession on behalf of a minor child (in both cases considered as not having lived to the opening of the succession), it seems appropriate to introduce into the legal system an obligation to obtain the consent of the guardianship court also to conclude a contract of waiving succession if its effects are extended to minors of the waiving person. The reason for this is the protection of the best interests of the child, who as a result of a contract of waiving succession entered into by his/her parent may, in some cases, be even totally deprived of any rights under the inheritance law which would be applicable to him/her if the waiver of succession were not concluded.
    W obecnym stanie prawnym spadkobierca ustawowy może zawrzeć ze spadkodawcą umowę o zrzeczeniu się dziedziczenia. Jej skutkiem jest traktowanie zrzekającego się dziedziczenia tak, jakby nie dożył on otwarcia spadku. Jednakże tak samo traktowani są również zstępni zrzekającego się dziedziczenia, mimo że nie są oni stronami umowy. Problematyka potrzeby uzyskania zezwolenia sądu opiekuńczego na zrzeczenie się dziedziczenia, którego skutki rozciągają się również na małoletnie dzieci zrzekającego się, nie została unormowana. Dominuje jednak zapatrywanie, iż de lege lata zezwolenie takie nie jest wymagane. Biorąc pod uwagę fakt, że skutki zrzeczenia się dziedziczenia rozciągającego się na małoletnie dziecko są identyczne jak skutki odrzucenia spadku imieniem małoletniego dziecka (w obu przypadkach uważa się je za niedożywające otwarcia spadku), wydaje się celowym wprowadzenie do systemu prawnego obowiązku uzyskania zezwolenia sądu opiekuńczego również na zawarcie umowy o zrzeczeniu się dziedziczenia, jeżeli jej skutki obejmą małoletnie dzieci zrzekającego się. Przemawia za tym nadto wzgląd na ochronę dobra dziecka, które wobec zawarcia umowy zrzeczenia się dziedziczenia przez jego rodzica, może w niektórych przypadkach zostać nawet całkowicie pozbawione wszelkich uprawnień na gruncie prawa spadkowego, które by mu przysługiwały, gdyby umowa zrzeczenia się dziedziczenia nie została zawarta.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 3; 247-266
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reconsidering a civil case in the same court composition when the decision making in the case may be problematic
    Ponowne rozpatrzenie sprawy cywilnej w tym samym składzie sądu, gdy podjęcie decyzji w sprawie może być problematyczne
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27324392.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    judge
    reconsidering a case
    composition of a court
    emotions in adjudication
    sędzia
    ponowne rozpoznanie sprawy
    skład sądu
    emocje w orzekaniu
    Opis:
    According to art. 386 § 5 of Civil Procedure Code where the judgment is set aside and the case is referred to be re-examined, the court examines it in the same composition, unless it is not possible or it would cause excessive delay in the proceedings. Such a provision is controversial as, in principle, the judge will have to conduct the same civil case again – even if they already gave judgement in the case. The current regulation in which the same judge is to adjudicate in the case for the second time may be seen as inappropriate in view of the content of another legal regulation. According to art. 386 § 6 of Civil Procedure Code a legal assessment expressed in the statement of reasons for a judgment issued by the court of the second instance is binding on the court to which the case was referred and the court of the second instance in the case of re-examining the case. However, this does not apply to a situation when there was a change in facts or the legal situation, or when after the court of the second instance issued a judgment the Supreme Court of the Republic of Poland expressed a different legal assessment in a resolution settling a legal issue. In the paper I pay attention to the regulation from the judges’ perspective. I present some observations on the difficult role of a judge who is to pass the judgment in the case for the second time. I focus on the issue of psychological mechanisms relating to the reconsideration of a decision that has been challenged. The paper is partly based on the interviews with Polish judges.
    Zgodnie z art. 386 § 5 Kodeksu postępowania cywilnego w przypadku uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sąd rozpoznaje ją w tym samym składzie, chyba że nie jest to możliwe lub powodowałoby to nadmierną zwłokę w postępowaniu. Taka regulacja jest kontrowersyjna, gdyż jako zasadę przewiduje, że sędzia ponownie orzeka w sprawie cywilnej, jeśli wydał już w sprawie orzeczenie. Obecna regulacja, zgodnie z którą ten sam sędzia ma orzekać w sprawie po raz drugi, może być postrzegana jako niewłaściwa z uwagi na treść innej regulacji prawnej. Na podstawie art. 386 § 6 Kodeksu postępowania cywilnego ocena prawna wyrażona w uzasadnieniu wyroku sądu drugiej instancji wiąże zarówno sąd, któremu sprawa została przekazana, jak i sąd drugiej instancji przy ponownym rozpoznaniu sprawy. Nie dotyczy to jednak przypadku, gdy nastąpiła zmiana stanu prawnego lub faktycznego albo po wydaniu wyroku sądu drugiej instancji Sąd Najwyższy w uchwale rozstrzygającej zagadnienie prawne wyraził odmienną ocenę prawną. W artykule zwrócono uwagę na regulację z perspektywy sędziów. Przedstawiono spostrzeżenia na temat trudnej roli sędziego, który ma wydać wyrok w sprawie po raz drugi. Skupiono się również na kwestii mechanizmów psychologicznych związanych z ponownym rozpatrzeniem zaskarżonej decyzji, która została zakwestionowana. Artykuł jest w części oparty na wywiadach przeprowadzonych z polskimi sędziami.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2023, 33, 2; 57-74
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawozdanie z Konferencji Naukowej „Prawna problematyka śmierci człowieka w obliczu rozwoju sztucznej inteligencji”, Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, 21–22 października 2019 r.
    Report from the Scientific Conference “Th e Legal Problems of Human Death in the Face of Development of Artificial Intelligence”, Andrzej Frycz Modrzewski Krakow University, 21–22 October 2019
    Autorzy:
    Partyk, Aleksandra
    Szpyt, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476669.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 2 (25); 185-188
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Microplastics in the environment: characteristic, identification and potential risk
    Autorzy:
    Bogusz, Aleksandra
    Oleszczuk, Partyk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/764063.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    marine environment, microplastics, plastic debris, influence on marine organisms
    Opis:
    Plastics are widely used in industry as well as in a daily lives. Large amounts of plastics debris are delivered into environment, especially into aqueous ecosystems and transformed into microplastics. The present work describes microplastics as the marine environment contaminants, their sources and also methods of their identification in the environment. Moreover, the ability of plastics to acculumation of organic and inorganic contaminants and possible harmful effect on the aquatic organisms is also discussed in presented work.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio AA – Chemia; 2016, 71, 2
    2083-358X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio AA – Chemia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies