Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "PIWOWARCZYK, Marek" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Physical and numerical simulation of the production chain of fasteners manufactured of 32CrB4 steel control-cooled in the stelmor process to develop the multiphase microstructure
Autorzy:
Piwowarczyk, Michał
Wolańska, Natalia
Wilkus, Marek
Pietrzyk, Maciej
Rauch, Łukasz
Kuziak, Roman
Pidvysots’kyy, Valeriy
Radwański, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519769.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
wire rod
Stelmor process
multiphase steels
cold heading
numerical modelling
Opis:
The development of the concept of Thermomechanical Controlled Processing (TMCP) in the wire rod rolling mill of CMC Poland has opened up new opportunities for the production of fasteners without the application of heat treatment. The crucial effect of TMCP in the case of wire rod rolling is its capability of shaping fine austenite grain size following the last pass, typically below 20–25 µm in the wire rod cross-section. This is a prerequisite for obtaining the required cold workability level for the cold forming of fasteners, even if hard constituents (bainite, martensite) are present in the wire rod structure. In this paper, the physical simulation and numerical modelling capabilities were described for the design of cooling conditions in the Stelmor process and cold heading operation. The investigated material was conventional 32CrB4 grade used for the fasteners production with the application of heat treatment.
Źródło:
Computer Methods in Materials Science; 2023, 23, 2; 5-16
2720-4081
2720-3948
Pojawia się w:
Computer Methods in Materials Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności nominalizmu tropowego – problem fundamentów podobieństwa i różnicy numerycznej
The Difficulties with Trope Nominalism: The Problem of the Foundations of Resemblance and Numerical Difference
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232839.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
trope nominalism
resemblance
numerical difference
simplicity of tropes
nominalizm tropowy
podobieństwo
różnica numeryczna
prostota tropów
Opis:
Jeden z zarzutów wobec nominalizmu tropowego głosi, że tropy, wbrew deklaracjom ich zwolenników, muszą być złożone, co otwiera drogę do regresu, który da się zatrzymać, tylko przyjmując jakieś powszechniki. Złożoność tropów ma wynikać z tego, że relacja podobieństwa i relacja różnicy numerycznej, które zachodzą między doskonale podobnymi tropami, muszą mieć osobne fundamenty, stanowiące składniki tropów. Te fundamenty znów stoją w relacjach podobieństwa i różnicy, co generuje regres. W niniejszym artykule przyglądam się temu problemowi i próbuję odpierać argumentację przeciwników nominalizmu tropowego. Za punkt odniesienia czynię artykuł Pawła Rojka „Regresy podobieństwa. Podwójny relacyjny argument przeciw nominalizmowi tropowemu”, który w oryginalny sposób łączy ze sobą rożne zarzuty przeciw nominalizmowi tropowemu. Struktura mojego tekstu jest następująca: najpierw krótko charakteryzuję nominalizm tropowy i wskazuję, co mnie łączy z tym stanowiskiem (nie mogę bez zastrzeżeń określić siebie jako zwolennika nominalizmu tropowego). Następnie podaję charakterystykę relacji, w szczególności relacji podobieństwa, a potem przedstawiam argument Pawła Rojka. W kolejnym paragrafie staram się pokazać, że argument za złożonością tropów zakłada zasadę identyczności nieodróżnialnych, którą nominalista tropowy odrzuca. W przedostatniej sekcji wskazuję, że jednostkowość nie jest składnikiem tropu, lecz sposobem, w jaki trop konstytuuje rzeczywistość.
One of the objections against trope nominalism is that tropes, contrary to the declarations of the their proponents, must be complex, which opens the road to a regress that can only be stopped by accepting some universals. The complexity of tropes is supposed to arise from the fact that the relation of resemblance and the relation of numerical difference, which occur between perfectly resembling tropes, must have separate foundations which are components of tropes themselves. These foundations again stand in resemblance and difference relations, thus they are also complex, and so on. In this article, I discuss this problem and try to refute the arguments of the opponents of trope nominalism. As a point of reference I take Paweł Rojek’s paper „Regresy podobieństwa. Podwójny relacyjny argument przeciw nominalizmowi tropowemu” [Resemblance regresses. A double argument against trope nominalism], which in an original way links together the various objections against trope nominalism. The structure of my article is as follows: first I briefly characterize trope nominalism and indicate what I have in common with this position. Then I characterize relations, in particular the resemblance relation, and then I present Rojek’s argument. Then I try to show that the argument for the complexity of tropes presupposes the principle of the identity of indiscernibles, which is rejected by nominalists. In the penultimate section, I point out that particularity is not a component of a trope, but a way in which a trope constitutes reality.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 3; 45-61
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Platonizm a spór o uniwersalia. W związku z książką Pawła Rojka Tropy i uniwersalia
Platonism and the Problem of Universals: A Polemic with Paweł Rojek’s Tropy i Uniwersalia (Tropes and Universals)
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909321.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
platonism
universals
transcendence
inseparability
the problem of resemblance
Opis:
This paper is a polemic with Paweł Rojek’s criticism of Platonism as one of the positions concerning universals. The problem of universals is taken to be about the basis of resemblance between things. Rojek maintains that Platonism is a hidden form of nominalism. Section 1 presents my understanding of the key terms concerning the controversy. Section 2 shows that Rojek’s argument begs the question: he simply presupposes that only a moderate realist has a correct concept of universal. In section 3, I argue that the Platonist argument for the transcendence of universals is valid, and I criticize Rojek’s responses to the separation argument against moderate realism. Finally, section 4 demonstrates that the transcendence of universals is compatible with their generality.
Źródło:
Filozofia Nauki; 2020, 28, 2; 113-133
1230-6894
2657-5868
Pojawia się w:
Filozofia Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problems with the Inseparability of Esse
Problemy z niesamodzielnością istnienia
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488805.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
esse
essence
inseparability
istota
niesamodzielność
Opis:
One of the most important theses of Existential Thomism is that contingent things are composed of essence and existence. The thesis is immediately supplemented by a proviso that these components are not parts in the regular sense of the word. Essence and existence are not extended pieces of the thing which can be detached from it. They are inseparable aspects of the thing wherein inseparability is understood as a sort of dependence. In my paper I analyze the thesis of the inseparability of existence. For me this is untenable. I argue that this inseparability blocks up the essential function ascribed by Thomists to existence: the function of making the thing real. Thus to save this function we are forced to export existence to outside the thing. It contradicts our deep belief that existence is the most intimate aspect of the thing. Therefore the Thomistic analysis of existence seems to be invalid.
Jedną z najważniejszych tez tomizmu egzystencjalnego jest, że rzeczy przygodne składają się z istoty i istnienia. Teza ta jest od razu uzupełniana zastrzeżeniem, że nie chodzi tu o części w regularnym sensie. Istota i istnienie nie są rozciągłymi kawałkami rzeczy, które mogą być od niej oddzielone. Są niesamodzielnymi aspektami rzeczy, przy czym niesamodzielność rozumiana jest jako pewien rodzaj zależności. W moim artykule dokonuję analizy tezy o niesamodzielności istnienia. Jest ona dla mnie nie do utrzymania. Argumentuję, że niesamodzielność blokuje istotną funkcję, którą tomiści przypisują istnieniu: funkcję czynienia rzeczy realną. Stąd, aby zachować tę funkcję, zmuszeni jesteśmy do przeniesienia istnienia poza rzecz. Przeczy to naszemu głębokiemu przekonaniu, że istnienie jest najbardziej intymnym aspektem rzeczy. Dlatego tomistyczna analiza istnienia wydaje się być nietrafna.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 117-128
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The first evidence of a host-to-parasite mitochondrial gene transfer in Orobanchaceae
Autorzy:
Kwolek, Dagmara
Denysenko-Bennett, Magdalena
Góralski, Grzegorz
Cygan, Magdalena
Mizia, Patryk
Piwowarczyk, Renata
Szklarczyk, Marek
Joachimiak, Andrzej J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952048.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
orobanche
hgt
horizontal gene transfer
atp6
mitochondrion
Opis:
Several parasitic plants are known to have acquired mitochondrial genes via a horizontal transfer from their hosts. However, mitochondrial gene transfer in this direction has not yet been found in the parasite-rich family Orobanchaceae. Based on a phylogenetic analysis of the mitochondrial atp6 gene in selected species of Orobanche s.l., we provide evidence of a host-to-parasite transfer of this gene in O. coerulescens, which is a Eurasiatic species that parasitises Artemisia (Asteraceae). We did not find the original Orobanche atp6 gene in this species, which suggests that it has been replaced by a gene that was acquired from Asteraceae. In addition, our data suggest the occurrence of a second HGT event in the atp6 sequence – from Asteraceae to Phelipanche. Our results support the view that the transfer of genetic material from hosts to parasites influences the mitochondrial genome evolution in the latter.
Źródło:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2017, 59, 1
0001-5296
Pojawia się w:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Leibnizian Doctrine of vinculum substantiale and the Problem of Composite Substances
Leibnizjańska koncepcja vinculum substantiale a problem substancji złożonych
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488206.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
composite substance
the subject–properties structure
the whole–parts structure
vinculum substantiale
Monadism
substancja złożona
struktura podmiot–własności
struktura całość–części
Monadyzm
Opis:
This paper is devoted to the late Leibnizian doctrine of vinculum substantiale. In the first section I sketch the old problem of possibility of composite substances. This possibility is refuted on the ground of Monadism (presented in section two). However Leibniz’s correspondence with Des Bosses contains new thoughts concerning composite substances. A vinculum enters the stage as a real unifier, transforming aggregates of monads into genuine substances (section three). In the last section I give a systematic interpretation of a vinculum. I start with the thesis that every composed thing, which is not a pure plurality of objects, must have two structures: the whole–parts structure and the subject–properties structure. In the case of substances the latter is ontologically prior over the former. A vinculum is a subject-of-properties (accidents) determining such a way of composition which makes a compound entity a true substance. Since Leibniz still thought a vinculum unifies independent (existentially and with regard to activity) substances he was inclined to separate a vinculum from the integrated monads and finally conceived it as an additional relatively independent monad-like substance.
Artykuł poświęcony jest późnej Leibnizjańskiej koncepcji vinculum substantiale. W paragrafie 1 zarysowuję stary problem możliwości substancji złożonych. Jest ona odrzucona na gruncie Monadyzmu, któremu poświęcam paragraf 2. Niemniej w korespondencji Leibniza z Des Bossesem pojawiają się nowe myśli dotyczące substancji złożonych. Na scenę wchodzi vinculum substantiale, czyli realna zasada jedności, przetwarzająca agregaty monad w prawdziwe substancje (paragraf 3). W ostatniej części dostarczam systematycznej interpretacji vinculum. Zaczynam od tezy, że każda rzeczy złożona, która nie jest czystą mnogością przedmiotów, musi mieć dwie struktury: strukturę całość–części i strukturę podmiot–własności. W przypadku substancji ta druga jest ontycznie nadrzędna nad pierwszą. Vinculum jest podmiotem-własności (przypadłości), wyznaczającym taki sposób kompozycji, który czyni złożoną rzecz substancją. Ponieważ Leibniz ciągle uważał, że vinculum jednoczy niezależne (egzystencjalnie i co do działania) substancje, był skłonny oddzielać vinculum od zjednoczonych monad i ostatecznie pojął vinculum jako dodatkową, względnie niezależną substancję.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 2; 77-92
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności analizy faktu istnienia
Troubles with an Analysis of Facts of Existence
Autorzy:
PIWOWARCZYK, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488669.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
fakt istnienia
stan rzeczy
zasada istnienia
niesamodzielność
fact of existence
state of affairs
principle of existence
inseparability
Opis:
Artykuł poświęcony jest problemowi możliwości analizy faktów istnienia. Fakty istnienia są specyficznymi stanami rzeczy. Stany rzeczy są ontycznymi odpowiednikami sądów. Fakty istnienia są korelatami sądów egzystencjalnych. Stany rzeczy różne od faktów istnienia dadzą się analizować jako złożenia z prostszych składników, np. podmiotu i własności. Są filozofowie, którzy uważają, że w analogiczny sposób da się analizować fakty istnienia. Według tej analizy polegają one na tym, że rzeczy posiadają istnienie, ale rozumiane w sensie zasady istnienia czy też aktu istnienia — niesamodzielnego składnika rzeczy. Argumentuję przeciwko możliwości takiej analizy. Jeśli jest ona konsekwentnie przeprowadzona, to wiedzie do tezy, że istnienie-zasada jest całkiem zewnętrzne wobec rzeczy. Poza tym pokazuję, że niesamodzielność istnienia-zasady blokuje przypisywaną jej funkcję urealniania. Fakt istnienia uznaję za nieanalizowalny i w związku z tym odrzucam sensowność pytania o realną różnice między istotą a istnieniem.
In the article, I examine whether an analysis of facts of existence is possible. A fact of existence is a specific variety of a state of affairs. States of affairs are ontological correlates of propositions. Facts of existence are counterparts of existential propositions. States of affairs, in contrast to facts of existence, can be analyzed as compositions of simpler ingredients, e.g. of subject and properties. There are philosophers who think the analogical analysis is possible in the case of facts of existence. According to such an analysis, facts of existence consist in having an existence but conceived as an inseparable inner principle called an act of existence or esse. I argue against the possibility of such an analysis. If we consequently analyze a fact of existence in terms of alleged ingredients, we are finally obliged to accept the thesis that esse is entirely external to the thing. I also show that inseparability of esse blocks the function ascribed to it: the function of making real. I maintain facts of existence are non-analyzable and I refute the validity of the real difference between essence and esse.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 4; 61-92
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcyjna interpretacja prawa serii a problem struktury podmiot-własności
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2103555.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
prawo serii
struktura podmiot-własności
zależność funkcyjna
formalny związek modyfikacji
substancjalna teoria przedmiotu
Opis:
Istnieje problem natury związku między własnościami a przedmiotem. W klasycznej, substancjalnej teorii przedmiotu twierdzi się, że przedmiot jest złożony z substancjalnego podmiotu i własności. Podmiot nie jest nagim substratem, ale jest uposażony swą własną treścią zwaną istotą. Istota jest nieredukowalna do własności. Mówi się, że własności modyfikują podmiot, są sposobami, na jakie on bytuje. Nie mamy bezpośredniego wglądu w naturę formalnego związku modyfikacji. Dlatego też twierdzę, że potrzebujemy pewnych modeli, które umożliwiają nam uchwycenie natury tego związku. Uważam, że dwa takie modele są najbardziej doniosłe: model tworzywowy i model nomologiczny. W pierwszym z nich podmiot jest rozważany przez analogię do bryły plastycznego materiału, a własności są formami czy też „kształtami” podmiotu. Zgodnie z drugim modelem, podmiot jest podobny do funkcyjnego prawa, a własności są analogonem parametrów, jakie to prawo wiąże. Staram się pokazać, że w metafizyce Leibniza możemy znaleźć podstawową ideę modelu nomologicznego. Leibniz uważał, że istota substancji (monady) jest „prawem serii” – zasadą, która koordynuje przypadłości (percepcje). J.A. Cover i J. O’Leary- Hawthorne interpretują prawo serii w kategoriach funkcji matematycznej. Prawo jest funkcyjną zależnością pomiędzy możliwymi przypadłościami. Te ostatnie są jak argumenty i wartości funkcji. Argumentuję, że taka interpretacja pomaga nam pojąć, co to znaczy, że własności inherują w podmiocie. Jeśli podmiot jest analogonem funkcyjnego prawa, to własności „nasycają” tę funkcyjną zależność, są przez nią związane.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 4; 125-138
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka realizmu immanentnego w kwestii uniwersaliów - argument z oddzielenia
A Critique of Immanent Realism - the Separation Argument
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968841.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Opis:
In the article I formulate a version of the separation argument against immanent realism. The argument has been known since Plato’s Parmenides. Its gist consists in the thesis that if universals were immanent (wholly present) in individuals, universals would be separated from themselves, which is absurd. The argument is underestimated nowadays, because separation is usually conceived in spatial terms. Immanent realists treat universals as properties of objects and point to the fact that properties exist in space in a different way than objects do. This peculiarity of properties is supposed to allow them to be separated from themselves. I try to show that separation should be regarded as a special form of ontological independence, and in that case the argument cannot be refuted. This kind of dependence is called “inseparability” and was introduced into ontological discourse by Roman Ingarden. An object x is inseparable from an object y iff it belongs to the essence of x that x exists with y within an absolute whole. I do not define the notion of absolute whole but try to explicate it by pointing to the difference between wholes such as subjects modified by their properties and wholes composed of interdependent subjects of properties. A subject and its properties make up an absolute whole, whereas ontologically interdependent subjects of properties make up only higher-order wholes. It seems very plausible that every object is inseparable from itself (inseparability is reflexive) - every object must make up an absolute whole with itself. But if a universal is immanent in different objects, then either it must be separated from itself, or these objects are inseparable. Both consequences are unacceptable. We cannot refute this version of the separation argument by appealing to a specific spatial 152 Abstracts status of properties, because no spatial concepts are involved in the theory of inseparability.
Źródło:
Filozofia Nauki; 2014, 22, 4; 109-130
1230-6894
2657-5868
Pojawia się w:
Filozofia Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KŁOPOTY Z POJĘCIEM WIECZNEJ TERAŹNIEJSZOŚCI
PROBLEMS WITH A CONCEPT OF ETERNAL PRESENT
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488632.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wieczna teraźniejszość
bezczasowość
Alfred North Whitehead
Eleonore Stump
Norman Kretzmann
eternal present
atemporality
Opis:
The article is devoted to problems connected with a concept of eternal present. I analyze two such conceptions of maximally extended divine “now”: proposed by Stump and Kretzmann and proposed by Whitehead. Yet the article begins with the presentation Thomas Aquinas’ conception of eternity. On the ground of this theory “eternal now’ has only metaphorical meaning.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2012, 60, 4; 297-317
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Creatio ex nihilo" a samoistność świata
"Creatio ex nihilo" and autonomy of the world
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941371.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
In this article I try to answer the question whether the thesis that some being can create autonomous objects out of nothing is compatible with Roman Ingarden's ontology. In the first part of the paper I analyse Ingardenian concepts of moments of being and modes of being. Special attention is put on the existential autonomy. The second part is devoted to ontological relation of creation. It turns out that basic theses of Ingarden's ontology exclude possibility of "creatio ex nihilo" of autonomous objects.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2009, 22
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charlesa Hartshorne’a teza o ontycznej nadrzędności zdarzenia nad substancją
Charles Hartshorne’s Thesis of Ontic Priority of Event over Substance
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013030.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
substancja
zdarzenie
nadrzędność ontyczna
determinacja
substance
event
ontic priority
determinateness
Opis:
In the article I reconstruct and analyse basic presuppositions of Hartshorne’s metaphysics leading to the thesis that events are more basic (in ontological sense of the word) entities than substances. Hartshorne defines the ontic priority in terms of determinateness and maintains that substances are less determinate that events and in fact they are universals. In the third part of the paper I give a short commentary of such a view from the standpoint of Roman Ingarden’s version of substantialism. I try to defend, among others, the following theses:1. Hartshorne wrongly recognizes the ontic structure of state of affairs and consequently of the event. He misunderstands the function of properties claiming that they complete the substance like an additional element with which it forms a more concrete compound object.2. He mistakenly interprets the potentiality of substance and suggests it depends on mysterious “places of indeterminateness” inherent in substance.3. Hartshorne wrongly holds that relations “substance — event” and “genus — species” are of the same type and have the same character. The reason of this mistake is Harsthorne’s belief that there are no accidental properties (ultraessentialism).
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2009, 57, 2; 75-94
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem oddziaływania Boga na świat w perspektywie procesualnej koncepcji aktualności
God’s Action in the World as It Is Presented in Process Philosophy
Autorzy:
Piwowarczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013921.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia Boga
filozofia procesu
A.N. Whitehead
relacja Bóg–świat
byt i stawanie się
philosophy of God
process philosophy
God-world relation
being and becoming
Opis:
The article exhibits the problem of God’s action in the world as it is presented in process philosophy. Whitehead conceived actuality as heterogenical category within which we can distinguish two modes: actuality of being and actuality of becoming. The second one is the actuality in primary sense; there is ontological primacy of becoming over being. Being is, according to J.L. Nobo’s interpretation, a product of becoming and not vice versa. Actuality of being depends on being-for-becoming. Actuality of becoming depends on prehending being into subjective immediacy of internal process of concrescence. Because of subjective character of becoming, an entity which is still becoming, cannot be prehended. It means that entity cannot play any role in becoming of other entities. Only entity whose process of concrescence has completed, entity which is in fact being, can play such a role. If God is a main exemplification of becoming, as primary actual, He is imprehensible. He cannot be objectified and His actuality is only actuality of subjective arrested immediacy. He cannot influence the world. Many process philosophers tried to solve the dillema. One of them is Lewis S. Ford whose proposal depends on introducing the third mode of actuality: the future creativity. But Ford does not consider basis of that temporal paradigm of actuality and doesn’t examine its justification. So what we need is a reconstruction of Whitehead’s philosophy which will let us check his ontological, epistemological and methodological presuppositions and asses whether the temporal paradigm is justified, whether the God-world problem really arises and whether it is possible to solve it in terms of process theory of actuality.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 1; 223-244
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies