Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Osiewicz, Przemysław" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Book review: Joanna Marszałek-Kawa, Danuta Plecka (Eds.), The Dictionary of Political Knowledge, Adam Marszałek Publishing House, Toruń 2019, pp. 509
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015685.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2020, 3 (49); 192-193
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cyprus Talks 2015–2017: Their Course, the Outcome, and Consequences for the European Union
Rokowania cypryjskie 2015–2017. Przebieg, rezultat oraz konsekwencje dla Unii Europejskiej
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012025.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Cyprus question
Cyprus talks
the European Union
Cyprus
negotiations
the United Nations
kwestia cypryjska
negocjacje pokojowe na Cyprze
Unia Europejska
Cypr
negocjacje
Organizacja Narodów Zjednoczonych
Opis:
The main aim of the article is to present political consequences of the failure of the Cyprus talks 2015–2017 for the European Union. Although its institutions and representatives were engaged in the negotiation process there, the issue seems to be more complex when it comes to defining what their role was. One can find the answer to such a question analysing the course and the final outcome of the negotiation process in Cyprus. The main research question are as follows: What was the course of bicommunal negotiations? What brought the negotiations to a halt in 2017? How did the European Union engage in the process? What are political consequences of the talks failure for the European Union? The selected method is sources analysis and the technique is qualitative content analysis. On this basis one can study, for example, selected speeches, declarations as well as official documents. As regards the main sources, these are selected EU and UN documents, monographs, and academic articles.
Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie politycznych konsekwencji niepowodzenia negocjacji pokojowych na Cyprze w latach 2015–2017 dla Unii Europejskiej. Chociaż przedstawiciele Unii oraz jej instytucji byli zaangażowani w proces negocjacyjny, pozostaje pytanie o rolę, jaką odegrali w jego ramach. Aby znaleźć odpowiedź na to pytanie, należy przeanalizować zarówno przebieg, jak i rezultat prowadzonych rozmów. Główne pytania badawcze brzmią następująco: jaki był przebieg rozmów pomiędzy przedstawicielami obu cypryjskich społeczności? Co zdecydowało o ich niepowodzeniu i zerwaniu w 2017 toku? W jaki sposób Unia Europejska zaangażowała się w dialog pomiędzy stronami? Jakie są konsekwencje braku porozumienia dla UE? Wybraną metodą badawczą jest analiza źródeł, natomiast techniką badawczą – jakościowa analiza treści aktów prawnych, monografii i artykułów naukowych. Podstawę źródłową stanowią wybrane dokumenty Unii Europejskiej i Organizacji Narodów Zjednoczonych, monografie i opracowania oraz artykuły naukowe.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2020, 14; 141-151
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EU–Turkey Accession Negotiations: Towards a Diplomatic Failure?
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952079.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
Tematy:
European Union
European integration
EU enlargement
Turkey
Opis:
The ongoing EU–Turkey accession negotiations are probably the most complex talks related to the enlargement process in the EU’s history. Although they were initiated in 2005, so far both sides have managed to provisionally close only one out of 35 negotiation chapters. What’s more, the bilateral relations between the EU and Turkey are growing more and more tense. The most recent developments only prove that the talks may grind to a halt. It seems that both sides are tired of the endless negotiations and unexpected events, like the 2016 coup d’état in Turkey. The main aim of this article is to analyse the current political developments related to EU–Turkey negotiations in detail and find answers to two research questions. Will Turkey and the European Union face a diplomatic failure? What are the potential short-term scenarios?
Źródło:
Yearbook of Polish European Studies; 2017, 20; 153-168
1428-1503
Pojawia się w:
Yearbook of Polish European Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ procesu zmian politycznych w państwach arabskich na politykę zagraniczną Turcji po 2010 roku
The Process of changes in the Arab States and Its Influence on the Turkish Foreign Policy after 2010
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641927.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Arabska Wiosna
Arab Spring
Polityka zagraniczna Turcji
Turkish Foreign Policy
Opis:
The process of political changes in the Arab states, which began in Tunisia in 2010, came as a complete surprise not only to international community, but also to all key players in the Middle East and in North Africa. Undoubtedly, Turkey was one of them. The main aim of this article is to analyze influence of the process on the foreign policy of Turkey after 2010. In order to do that, the author analyzes fundamental objectives of the Turkish foreign policy before and after 2010. He argues that two of them, namely zero problems with neighbors policy as well as a role of a mediator in the Middle East, are not valid anymore. Moreover, the internal conflict in Syria became a symbol of a failure of zero problems with neighbors policy. One of the weaknesses of the Turkish foreign policy was its dependence on personal relations between Turkish politicians and authoritarian leaders in the Arab states. Paradoxically, although Turkey supports changes in Egypt, this state can become its biggest regional rival in the nearest future. Last but not least, the author tries to find out whether so-called Turkish political model is attractive to the Arab states. He claims that although we can find some examples how Arab politicians follow the Turkish example in Tunisia, Morocco or Egypt, it is still not enough to assert that these states have already adopted the Turkish model.
Proces zmian w państwach arabskich, którego początek wyznaczyły protesty w Tunezji na przełomie 2010 i 2011 r., stanowił zaskoczenie nie tylko dla szeroko definiowanej społeczności międzynarodowej, ale także dla najważniejszych graczy w regionach Bliskiego Wschodu oraz Afryki Północnej. Bez wątpienia do tej grupy zaliczyć należy Turcję. Celem niniejszego artykułu jest analiza wpływu procesu zmian w państwach arabskich po 2010 r. na politykę zagraniczną Turcji. Szczegółowej analizie zostały poddane przede wszystkim podstawowe założenia polityki zagranicznej Turcji przed 2010 r. oraz ich późniejsza, ewentualna modyfikacja w obliczu zmian politycznych w świecie arabskim. Na podstawie analizy, autor za nieaktualne uznał dwa z regionalnych celów polityki zagranicznej Turcji: eliminację problemów z państwami w regionie oraz niemożność pełnienia funkcji państwa mediatora w regionie. Konflikt wewnętrzny w Syrii stał się bez wątpienia jednym z przykładów niepowodzenia polityki zagranicznej Turcji. Istotną wadą tureckiej polityki zagranicznej po 2002 r. stanowiło oparcie stosunków na bliskich, osobistych relacjach tureckich polityków z niektórymi autorytarnymi przywódcami państw arabskich. Paradoksalnie, wsparcie procesu przemian w Egipcie, może zagrozić regionalnym aspiracjom Turcji. Pytanie dotyczące atrakcyjności tak zwanego modelu tureckiego dla państw arabskich pozostaje pytaniem otwartym. Chociaż można wskazać przykłady nawiązywania do politycznych doświadczeń Turcji w takich państwach jak Tunezja, Maroko czy Egipt, jest to jeszcze zbyt mało, by można mówić o politycznej miękkiej sile Turcji w regionie.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2013, 1; 139-152
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki irańsko-tureckie na początku XXI wieku: implikacje dla regionu Bliskiego Wschodu
Turkish-Iranian Relations at the Turn of the Century: Implications for the Middle East
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642047.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Both Turkey and Iran are perceived as regional powers of the Middle East. Although Saudi Arabia and Egypt are also key players in the region, Iran and Turkey have tremendous potential in terms of politics, economy, demography as well as military power. This article is dedicated to the analysis of Turkish Iranian relations at the beginning of the 21st Century. Undoubtedly, current political and economic rapprochement between these two states is noticeable. Yet the most important questions concern the reasons for it as well as possible implications for the Middle East.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2011, 1; 85-102
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Belt and Road Initi ati ve (BRI): Implications for Iran-China Relations
Autorzy:
OSIEWICZ, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642183.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Belt and Road Initiative
BRI
China
Iran
the New Silk Road
grand strategy
Opis:
The article focuses on the Belt and Road Initiative, which was introduced by the leadership of the People’s Republic of China in 2013, and its political as well as economic implications for Iran China relations. The ongoing implementation of the Chinese initiative raises a few research questions. Would both sides benefit from the cooperation in the BRI framework or would one of them maybe have the upper hand? What are the main opportunities and challenges in the case of China-Iran relations and BRI implementation? The analysis is conducted in the framework of the grand strategy theory. This study is based on primary sources such as official governmental documents, speeches of influential politicians, and official statistical data. Besides these sources, information from secondary sources like monographs and academic articles was taken into consideration.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2018, 11; 221-232
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radosław Fiedler, Od przywództwa do hegemonii. Stany Zjednoczone wobec bliskowschodniego obszaru niestabilności w latach 1991-2009, Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM, Poznań 2010, ss. 416.
Book Review: Radosław Fiedler, Od przywództwa do hegemonii. Stany Zjednoczone wobec bliskowschodniego obszaru niestabilności w latach 1991–2009
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642305.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2011, 2; 392-394
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideological Determinants of the Current Saudi-Iranian Rivalry in the Middle East
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615710.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Iran
Saudi Arabia
the Syrian war
religious ideology
the Islamic State
Arabia Saudyjska
wojna w Syrii
ideologia religijna
Państwo Islamskie
Opis:
W styczniu 2016 roku miały miejsce niebezpieczne napięcia w stosunkach irańsko-saudyjskich. Bez wątpienia zarówno Iran, jak i Arabia Saudyjska reprezentują dwa odmienne systemy polityczne i dwa różne podejścia w kwestii formułowania celów polityki zagranicznej. Ważkie z badawczego punktu widzenia wydaje się wyjaśnienie przyczyn takiego stanu rzeczy, skoro podstawę obu systemów stanowią wartości islamu. Głównym celem niniejszego artykułu jest wskazanie najważniejszych ideologicznych różnic pomiędzy Iranem a Arabią Saudyjską, które mają bezpośredni lub tylko pośredni wpływ na prowadzoną przez nie politykę zagraniczną. Główne pytanie badawcze dotyczy z kolei ich możliwego wpływu na obecny stan stosunków na linii Iran–Arabia Saudyjska. Podstawę źródłową artykułu stanowią oficjalne dokumenty, opublikowane przez ministerstwa spraw zagranicznych obu państw, jak również wybrane monografie i artykuły naukowe.
The Saudi-Iranian rivalry reached a dramatic climax at the very beginning of January 2016. Unodoubtedly, Iran and Saudi Arabia represent two distinct political systems and two different approaches to foreign policy making. The question is, however, what are the reasons for these differences. It is a well-known fact that both Iranian and Saudi political systems are based on Islamic values. Yet the main difference is that their main principles stem from two divergent interpretations of Islam. The main aim of the article is to point up the main ideological differences between Iran and Saudi Arabia which directly or indirectly shape their foreign policies. Do they play a decisive role as far as the current tensions between Iran and Saudi Arabia are concerned? As far as sources are concerned, the analysis is based on official documents issued by Ministries of Foreign Affairs of Iran and Saudi Arabia as well as selected monographs and academic articles.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2016, 2; 115-126
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EU-Iran Relations in the Post-JCPOA Period: Selected Political Aspects
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615828.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the European Union
Iran
Joint Comprehensive Plan of Action
JCPOA
international sanctions
Opis:
After the 1979 revolution, Europe’s policy of engaging Iran differed from the American approach. The circumstances changed in 2002, when the international community learnt about the undeclared nuclear sites at Arak and Natanz, as well as the scale of the Iranian nuclear program. The situation became even more complex when Mahmoud Ahmadinejad came to power in 2005. From that moment on, the European Union has changed its attitude toward Iran. Moreover, after Mahmoud Ahmadinejad had been re-elected under controversial circumstances in 2009, the EU intensified sanctions against Iran, even in such cases when they were divergent from member states’ interests. Bilateral affairs began to normalize after the presidential victory of Hassan Rouhani in 2013. Two years later, the EU and other powers from the P5+1 group signed the Joint Comprehensive Plan of Action with Iran. Has the signing of the JCPOA had any impact on Iran-EU political relations as far as non-nuclear related issues are concerned? In order to answer this question, one has to analyze their political relations prior to and after the signing of the deal. Selected political aspects are taken into consideration, including proliferation related issues, attitudes toward changes in the Arab world, regional conflicts, especially in Syria and Yemen, combating the so-called Islamic State, humanitarian aid to undocumented Afghan refugees, as well as civil liberties and human rights violations in Iran.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2018, 2; 153-164
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolejna runda rokowań na Cyprze: szansa na przełom?
Another Round of Negotiations in Cyprus: a Chance for a Breakthrough?
Autorzy:
OSIEWICZ, PRZEMYSŁAW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625289.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Another Round of Negotiations in Cyprus: a Chance for a Breakthrough?
Kolejna runda rokowań na Cyprze: szansa na przełom?
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2008, 2; 239-250
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integracja europejska w polityce zagranicznej Turcji za rządów Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP)
European integration in Turkey’s foreign policy during the time of the Justice and Development Party’s (AKP) rule
Autorzy:
OSIEWICZ, PRZEMYSŁAW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625358.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
European integration in Turkey’s foreign policy during the time of the Justice and Development Party’s (AKP) rule
Integracja europejska w polityce zagranicznej Turcji za rządów Partii Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP)
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2011, 5; 405-418
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Turcja – geopolityczny pomost między Azją a Europą?
Turkey – a Geopolitical Bridge between Asia and Europe?
Autorzy:
OSIEWICZ, PRZEMYSŁAW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625679.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Turkey – a Geopolitical Bridge between Asia and Europe?
Turcja – geopolityczny pomost między Azją a Europą?
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2010, 4; 217-232
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Turcja i jej stanowiska w kwestii Cypru od 1974 roku
Turkey and Its Position on the Cyprus Question Since 1974
Autorzy:
OSIEWICZ, PRZEMYSŁAW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625868.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
The Cyprus question is one o f the most complex international disputes, which the Republic of Turkey has been engaged in since its foundation in 1923. Although Cyprus was conquered by the Ottoman Empire in 1571, the Turks actually lost control over the island in 1878. British rule only strengthened ethnic divisions in Cyprus, especially when Cyprus became a Crown Colony in 1925. After World War II, Greek Cypriots wanted to unite with mainland Greece (enosis), while Turkish Cypriots promoted the division o f the island’s territory between Greece and Turkey (taksim). Finally, both sides agreed on the foundation o f an independent Cypriot state, named the Republic of Cyprus, in 1960, and became its guarantors. Yet this was not the end of the Cyprus question. Lack of mutual trust led to further clashes between the two communities in 1963 and resulted in a disintegration of the state. The most important events, however, took place in 1974, when Turkey decided to intervene militarily on the island in response to a Greek Cypriot coup d ’etat. This paper is devoted to the Turkish position on the Cyprus question after the intervention and division o f Cyprus. Has the policy undergone any significant changes since 1974? Is the Cyprus question a matter of Turkish national interest? The paper compares two periods, namely that from 1974 to 2002 and after 2002.
Kwestia cypryjska pozostaje jednym z najbardziej złożonych sporów międzynarodowych, w który Republika Turcji jest zaangażowana od początków swego funkcjonowania, czyli roku 1923. Cypr został podbity przez Imperium Osmańskie w 1571 roku. Turcy stracili jednak nad nim faktyczną kontrolę w 1878 roku. Okres brytyjskich rządów przyczynił się do zaostrzenia podziału etnicznego na wyspie, zwłaszcza po tym, gdy w 1925 roku Cypr został ogłoszony kolonią. Po II wojnie światowej Greccy Cypryjczycy nadal chcieli doprowadzić do zjednoczenia z kontynentalną Grecją (enosis), podczas gdy Tureccy Cypryjczycy i Turcja opowiadali się za podziałem terytorium wyspy pomiędzy Grecję i Turcję (taksim). Ostatecznie obie strony przystały na rozwiązanie kompromisowe - utworzenie niepodległej Republiki Cypryjskiej w 1960 roku. Grecja i Turcja stały się wówczas państwami gwarantami ładu konstytucyjnego na wyspie. Jednakże, jak się miało wkrótce okazać, przyjęte rozwiązania nie oznaczały końca problemu. Deficyt wzajemnego zaufania doprowadził do starć pomiędzy członkami obu cypryjskich społeczności i, będącej ich konsekwencją, faktycznej dezintegracji państwa w 1963 roku. Niemniej, najistotniejsze wydarzenia miały miejsce w roku 1974, gdy turecki rząd podjął decyzję o przeprowadzeniu interwencji zbrojnej w odpowiedzi na prawicowy zamach stanu. Niniejszy artykuł poświęcony jest stanowisku Turcji w sprawie Cypru w okresie po interwencji i w warunkach faktycznego podziału wyspy na dwa państwa. Czy po 1974 roku stanowisko Turcji ulegało znaczącym modyfikacjom? Czy kwestia cypryjska stanowi turecki interes narodowy? Podstawę analizy stanowi podział i porównanie polityki tureckiej w dwóch okresach: 1974-2002 oraz po 2002 roku.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2013, 7; 117-128
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złoża gazu ziemnego we wschodniej części Morza Śródziemnego: implikacje dla Cypru
Autorzy:
Osiewicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625273.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Cypr
gaz ziemny
LNG
Turcja
wydobycie
Opis:
Odkrycie wielkich złóż gazu ziemnego we wschodniej części Morza Śródziemnego stanowi szansę nie tylko na powszechne wzbogacenie, wzrost wolumenu inwestycji czy zwiększenie liczby miejsc pracy, ale może przyczynić się także do wzrostu regionalnego bezpieczeństwa i stanowić zachętę do uregulowania dotychczasowych sporów. Jest też druga strona medalu. Kwestia eksploatacji złóż może wywoływać nowe spory lub nawet doprowadzić do konfliktu. W przypadku złóż cypryjskich oba scenariusze są nadal prawdopodobne. Nieuregulowany problem polityczny wpływa bowiem pośrednio na kwestie energetyczne, zwłaszcza możliwości inwestycyjne związane z późniejszym przesyłem. Kluczową rolę odgrywają trzy strony: 1) Republika Cypryjska, która de facto jest państwem podzielonym i administrowanym jedynie przez Greckich Cypryjczyków; 2) nieuznawana przez społeczność międzynarodową, za wyjątkiem Turcji, Turecka Republika Północnego Cypru – państwo Tureckich Cypryjczyków oraz 3) Turcja. Celem niniejszego rozdziału jest zbadanie wpływu kwestii energetycznych na pozycję Cypru w regionie, jego sytuację gospodarczą oraz negocjacje pomiędzy Greckimi i Tureckimi Cypryjczykami.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2014, 8; 93-104
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies